Variarum quaestionum in decem præcepta decalogi facilis resolutio, ad hominem circa mores, & christianæ fidei mysteria præcipua instruendum, vna cum explicatione totius vigesimi capitis Exodi. ... Authore d. Gulielmo Cantarello de Rauenna, Ordinis Ca

발행: 1611년

분량: 637페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

suorum facere uoti non valent ,& prouincias peragrare est solitus, dia 4. xςΠςntur, ut per literas idem facere, vel illas, . , . hQm in q,id autem non intelli adire obstringitair, nisi in aliquodas . . 1. semuli S quoniam serui ne graue damixtim ex sua prouincia .ai. cessario, famuli autem libere sub- egrediendo inciri rat. 'aeterum adduntur: nam si seruus voto impe- huc quaerere pote it. Nam qui ab diatur,ut domino suo deseruire no omnibus religionibus propriae ci- possit,, uoto libcratur;famulus ve uitatis, vel loci reiectus tuerit, &r' non, quia alium dominum inu e ex graui incommodo , vel damnoni re potest. Modo quaerere posset, prouinciam lustrare non potuerit, trum qui religionem ingredi vo- sed tantum per literas,& non obti-uet, Obedientiam paupcrtatem, & nuerit, tutus in seculo rem cre , castitatem seruate teneatur, curria & matrimonium contrahere pos

haec tria sint religionis essentialia: sit; & ratio dubitandi est,quoniam Respondetur hoc volum primo& si in seculo innuptus permaneret . . per se oblioat adire religionem, na facile contingere posset,ut religio,' postea emiserit, quae eum reiecit, propositum m ad alia tria deuincit: nam tantuin tet, qui si matrimonium iam con-VOuct ingredi religionem, ut pro traxerit ad votum implendum scher, dc non ut religiosus perpetuo inhabilem reddit . Respondetur exiliar, si status religionis sibi non quod dispensationem petere de placuerit, & praeterea in dubium bet. Secundo ii bona faciat fide, noVenire potest, an qui uouet introi- in tentationem carnis incidat, &re aliquam religionem particula- succumbat, vel ob aliquam occasiorem ad quid faciendum teneatur. nem in maximum familiae sue com Iro solutione aduertat id duobus modum, eo casu absque dispensa- ars modis euenire posse: Primo aut in- tione matrimonio coniungi. arbi- tendit se obligare ad illam latum , tror, nam debitam,& moratum di-& nullo pacto ad aliam ob aliquas ligentiam,vt introiret aliquam re- causas,& circunstantias, ut puta ex Iigionem, satis adhibuisse videtur, bona opinione illius religionis, ut D.Tho m. supra. In voti Saulem Vel ex aliquo alio respectu, dc sic faciendis diligenter debet perpen-VOuens ad nullam aliam tenetur:& dere circunstantias, Ac primo cir-si cx parte sui adhibita fuerit dili cuia stantiam quid: unde dubitare zzntia,& ingredi non permittatur, pote it, si quis votum virginitatis equidem liberatura vinculo voti: emiterit, quid voveat, dic quidam

si vero unam religionem ita non gere teneatur. Respondiatur clim determinauerit, ut alias exclude- virginitas quandam animi, S cor ret,aliam quaerere,-adi re cost rin pocis puri ratem prae se ferat , ad gitur; u Jero ab omnibus rei jcix animi , dc corporis castitatem sertur, tum liberatur a uoto, quod raia uandum obstringit: Si postea uomen ita esse intellige dismailirmo , luntatis proposito actum con ut Vouen S ad omnes religiones trarium virginitati elicit , pro quaerendum non teneatur, sedilis secto eam amittit , dc aureolam Ias tantummodo, quae sunt in sua . perdit ; quia propositum ei, λγprouincia ,&si totam prouinciam male in vo O virginitatis; si aut ustrare nequibit, per literas inqui tem aliquo eueniti castitatis laetiI- re oblagatur. Si autem multas ram materialiter facit , dii mino-

92쪽

. - doeonsensus animi non accedat; virginitatem non perditu nunquam enim corpus inquinatur sui Diuata, Lucia dicebat ni si de consensit metis,nam si inuitam me feceris violare, castitas mihi duplicabitur ad coronam. Circa vero circunstanti 1. finis, quando aliquod votum in a.. liquem finem, siue in aliquos fines principaliter emittitur, cessante illo sine, siue illis, votum amplius noc6stringiti,ut puta aliquis voti et noingredi aliquam domum,quoniam

mulroties peccatum mortiferum expertus est, si ex processis temporis occasio peccanda omnino aufertur, vinculum quoque voti cessabit. Hic modo dubium oritur de is voto contrahendi matrimonium facto ab aliqua persona sentiente magnas carnis seu sensualitatis te irationes, ac patiente, si postea consequatur a Deo donum continenistite, ita ut illas tentationes imposterutri surge te non sentiat, euaneo scit-votum ut se in matrimoniuamplius coniungere non obliπetur Respondetiar , si ex parte Dei est turias, ut aliquibus .sanctis euenit, profecto amplius non constringit; veruntam erit dilficile erit ei iudicare, an donum continentiae a Deo receperit, an non: ideo precationes apud ipsum fundere, de patris spirit inlis docti-bonae famae

consilium indagare,& sequitenetur , ne angelus Sathanae transfiguret se in angelum lucis, & decipiat eum. Secundo post sedatos motus concupiscentiae oportet examinare conscientiam , num aliqua bona

gerit, quibus huiusmodi donum ratione probabili obtinere valuetit: non enim dona Dei negligenti. hus,& otiosis, & vi x in millo bono opere se exererntibus ordinarie coferunt ut: quapropter si nil, aut pa.

rum boni i se perpetratum fuisti

perceperit, de tali continentia vata de suspicari oportet, & sic voti vi n-culum deinceps non cessabit . Tertio continentiae donum aliquoties in sensualitatis quiete non consistit, quoniam in grauissimis quoque tentationibus hvino tansfixuproposi tum non peccandi-vi tanta, ic odio, dc animi propensione contra carnis stimulum insurgere potest, ut non minus continens sit in illo conflictu, quam si esset in pace,&quiete. , Circa loci circumstantiam alia quoties agere vovet aliquid in deia terminato loco, tu quaerere potest an alibi votum emissum adimpleri possit. Respondetur, si primo ad rese obligare in te debat, de poste a ad locum, ad satisfaciendum alibi isnetur: Si vero ad locum unum de- iterminatΘ, de nullo pacto ad alium se constringere cositabat , tum si ibi adimplere nequit, alibi satisfacere non tenetur.Circa circunstanistram temporis, si aliquid facere voverit in aliqlio tempore determinato,& non i n alio: u i n stat Lito tem i pote votum executioni non demadauerit, crimen mortiferum fecit,& amplius adimplere non tenetur: utputa tali die ieiunium agere, si vero absque temporis determinais' tione voverit, quam primum vale bit votum adimplere obligatur. et Circa circunstantias auxiliorum lSi aliquid voverit sperans se subsidio amicorum adimplere posses, de non aliter, deficientibus illis adaminiculis teneturne ad voti obseris uationem Respondetur V itum esse conditionale,& t '' ablatis conditioni

bus amplius no

93쪽

Liber Primus .

C A P. XXXIII. Da voto facto per professionem expres

CVm emittit votum per profes

sionem expressam omnia ad religionem attinentia se Ob-rνε & expressa professio est cum

quis post expletum annum probationis obedientiam, paupertatem,&castitatem in manu praeiacI promiserit, ad quam redes faciendam sex requiiuntur . Primo , ut Nouitius religionem a Summo Pontifice approbatamingrediatur,

ut de voto in o. c. vnico: Secundo ,

ut , praelato , seu ab alio de licentia

eius habitum induat , Vt Panorm. ιν vii, in cap. Ad Apostolicum,de relin de dc trans. ad relig. quem in monasterio , seu extra, dummodo existat sub eius obedientia, deferre ten tur. Tertio, ut post susceptum habitum in probatione pei annum con. tinuu perseueret ,ut sacr. Conc. Triden.de refor. arto: Praelatus consilium capituli, monasterit,atqisu D. fragia ad recipiendum fratrem exquirere tenetur, ita ut Iuxta constItutiones, de instituta religionum,& monasteriorum ad perpetuo manendum in congregatione reci platur&admittatur. Quinto,ut post annum decimum sextum expletum voto solemni illa tria,obedietiam, videlicet, paupertatem,& castitate

profiteatur, ut de voto c. unico. in

6.δc in Conc.Triden. ubi supra , Vel per aequi pollentia verba professionem emittat,ut in nostra congregatione dice do, stabilitatem meam ,& conuersione motu meoru secun dum reo ula S.Benedicti promitto. Sexto: Nouicius in manu praesati, vel alterius de mandato eius in corpus religionis congregationi aD gregetur, Vi Panor.inc. Porrectum de regul .dc trans. ad relio. quemadmodum ego feci in manibus Adm. R. D. Bar. holomaei de Bagnacabat

lo Abbatis Mona iterii Dei parae Virginis a Carceribus dioecesis Patauinae anno Domini i 17 mense Decebris, Die festumatis Sanctae Laciae ' Virginis ,α Martyris. Professio autem tacita tribus modis fieri contingit. Priino noulcius approbatam

religionem ingredi debet, & a praeis lato aut lioritatem habente, siue ab alio de eius licentia ,habitum suscipere tenetur, de illum In Monasterio, seu extra, modo ut sit sub eius obedientia, deferre obligatur, ut Panor. in cap. Ex rescripto detur. iuran . Secundo cum novicius post completum probationiS annum in actibus, qui de iure, vel consuetudine professis duntaxat conueni ut, se scienter,ac sponte in trudit, de id ex certa scientia faciat, recte percipiens talem habitum conueni roprofessis,&in eodem proposito per triduum perseuereti aut loco perseuerantiae tridui id egerit cum habitu professoru in forma , scissura, vel colore distincto, ut notat Glost. in cap Is qui M. qui vero de regiIl. iutran ad relig. dc Clement. eos de regul.&trans. ad relig. profestione tacitam emisit. Si vero habitum per sex menses gestasse , dc absque licetia ex monasterio exi)sis et, de iteruregrederetur , & alios decem menses deferret, non est cacite profes- ὸ sus, ut citato Canone. Ex rescripto, ex ex sac. Conc.Trid. ubi supra.Tcr.

tio, cum novicius ultra annum co-pletum, ac tres dies habitum non distinctum ab habitu professorum in forma, is ura, vel colore portat, ut Clem. cap. eos. si autem aliquod intercederet impedimentum differendi profestionem, priae lacri S m nalteri j, siue alius de manesto reis

netur

94쪽

Cap. X

net tu novicium facere certiorem, beneficiu tacita professionis non fore consecuturum, donec a Patribus tempore,& loco per aperta suffragia in congre sationem recipiatur.V erum superiores finito tempore novicia ius habiles ad profitendum recipe te, indignos rei jcere

dc belent, ut omnis occasio litis,&scandali e medio tollatur, ut etiam Sac.Conc. Trid. loco cis. decreuit. Si aliquis vero professus per vim, vel metum,seu ahre decimum sextu annum expletum a Sacro Conc.Trident. praescriptum professionem emi sisse praetendat, λ e religione egredi velit,non est audiendus nisi intra quinquennium. Unde si ultra quinquennium in religione permalerit,amplius egredi non praeualet:& etia in dicto quinquenio absque

licentia ordinari j, vel superioris exire nequit , nam ut egredi possit duae conditiones requIruntur. Pri-y ma vi causas veras,& legitimaS c ram ordinario, vel superiore, a quibus recte discutiantur, adducere

debet,& si veras esse,&iustas legitime probatum fuerit, tum iudex licentiam egrediendi impartiri tenetu . Secunda est, dum tamen antὰ dictum quinquenium propria voluntate habit um no dimiserit;quoniam tunc neque audiendus , & in poenam propriae temeritatis amplius ad prodandiim non est admittendus,sed ad inonasterium redire cogatur,& tanquam apostata puniatur, ut ibi Sacrum Conc. dete minauit. Praeterea aduertere debet, quod

votum religionis dupliciter fieri csit inoit,videlicet antὲ ingressum,& post religionis ingressum, & trumque adhuc duobus modis. Primo religionem vovendo simpliciter: Secundo sigillatim essentiali religionis, scilicet,obedientia,pau

pertatem,& castitatem. Si votum emiserit non soluiri religionem ingrediendi , sed etiam ad perpetuo

permanendum, remisere in perpetuum obligatur, quoniam vovere voluntatis est,&in tantum uoti obligatio extenditur , In quantuin voluntas uouentis se extendis, scd H ε ερ voluntatis achiis super perseueran- an

tiam , & non stiper ingressum religionis solum cecidit, igitur in religione perpetuo manere tenetur.SI autem voventi placuerit,& intenderit, se obligare ad introitum reli ionis causa experiendi, vel cum lisertate remanendi,uel retrocedendi, sicuti sibi expedire videbitur,

tunc remanere non tenetur. At c

tra ex natura voti simplicis ad pei fellerandum in religione etiam c

stringi videtur, quia religio est quidam status humanae vitae, dc emi tens votum religionis hunc statum vovet ex particulari ratione voti, ideo e religione egredi non Valet.

Hoc officit, non quonia Apostolica sedes tanquam pia mater limitauit id solum ad religionis ingressum ,

& concessit annum integrum adprobationem, ut Clem .eos. Verum contra hac res ponsionem ratio dubitandi superest, quia Sacru Conc. . Trid. de regul.&' monial. ita decre Σuit. Prosellio autem facta antὸ deci 'mum sextum annum expletum sit

nulla, nullamque inducat obligΡtionem ad alicuius repulae,vel retiagionis siuὰ ordinis obseruationem, aut ad alios quoscunque effectus.'votum solemne, quod est maioris etficacitatis,& ex natura sua gryuius est, abrogatur, multo votu simplex, cum sit minoris uiris tutis per egressum religionis, irritabitur ; nam eadem causa supervcrumque cadere videtur, videliacet ut vovens toto illo temporo

egredi possit,nὸ religioni quodam

modo

95쪽

,8 . Liber Primus.

Diodo obligari videatur; quonia ira

si votum si inplex tale uincultim ii duceret, facium Concilium sancire debitisset, ut ii alite annum probationis expressum exiret, tuc vim voti simplicis conse ille reti tr. Licet haec obliare videant tir, tamen P Ecelesiam non est adhuc abro ratum; iccirco aliquam obligationem ex natura sua inducit; Et rationibus oppositis respondeturi Votum so lemne ab Ecclesia abrogatum fuisse,& non limp x,ut loco supracitato satis constat. Insuper existimo, varietatem dictorum votorum in

causa fuisse . vi Ecclesia votum solemne ante annum expletum emissum,& no simplex irritaverit, quia votum solemne ex natura sua, postquam semel valet, tam arctum vinisculum inducit, ut vel omninbsit in dispelabile, aut relaxari nequeat nisi ex grauissimis,& maximis occasionibus, ut supra disputatum fuit: Quare Ecclesia cognosces huic voto facile prouideri non posse, pomquam validum est, sibi remedium

ante, ne vires acquireret, ferre complacuit. Votum autem simplex, cunon ita urgeat, & Ecclesia non operose illud dispenset, equidem abo-i lere noluit. Qui vero post annama probationis expletum votum relitionis emittunt; ita religioni imposterum adijciniatur,& coniunguntur, ut sine peccato mortali conui- niter ex ea nequeant exire, & si discesserint, iterum ad eandem redire tenentur: Excipio tame eos,qui

iustis de caiisis 1 superioribus vel sunt eiecti, siue a uoto absoluti; de de iure absoluti in conscientia tuti existunt, eiecti etiam s ex parte sui

ad redeundum , dc persetierandum sint parati. Vel tam aduertere opor tet, nonnullos expelli pol ex duplici causa , Primo ob malas actiones, &mores. qui in non omnino

nequiter vitam ducebant, Vt ei; cerentur, sed ex humana fragili rate peccabant. Set cundo aut tam prata vitam agi bant, ut proprie ex malitia vi uerent, &ob hanc causam ex religione expulsii fuerunt; primo modo eiecti religionis reditum procurare non scia diu ui , sed satis est, paratoSeisc, cum requi lita fucrint,quonialia non propria culpa Creligione reiecti fuerunt: Expulsi autem ob defectus etiam no requI- siti religionem requirere obiti inguntur . Sed contra profestio facita in religione vim contractus habet, cuius natura est aequalitas; S si professus ita religioni obligetur, ut ex illa amplius exire non possit, igitur

de religio eum elicere non pote it, sed potius tantum assicere pote it, cum paritas contractus utramque partem eodem modo obstringit. Respondetur contraditi esse aequalem, de iustum , sed cum religio ad instar corporis se habeat, singuli si

membris profecto se obligare noti tenetur, nisi quatenus id bono ipsius non repugnet; ideo quotiescii , que professus est malae uitae, latin- corrigibilis, ne totum corpus inficiat, eum expellere potest: dc obligatio,& paetum religionis cum ipso in hoc aequi ual e re sntficit, vid

licet ut congregatio nunquam professum sine legitima. osci ulta causa

tur, non religionis desectu, sed sui ipsius expellitur , quia rot una cor pus inficeret,& corrumpere N. re non est itilium, ut religio, de cω gregatio ad sui destructionem inco. itringat; at considerare oporici, ut

eiectio professi ex cogregatione sit

iusta,dc ualida, non qu. 'esib ct causa est sufficiens sed grati'ssima,videlicet contaimacia obstinata, vitia c5tagiosa,& huiusmbdi,qtiae congregatio he deprauare ualent, ut loli.

96쪽

mp. XXXIII. &XXXIIII, et

Torreeremata in c. 23. Regulae SanBenedicti habet: Et nolui monachi si crimina praeserti in , quae in expositione dicti capitis constiturio.

nem nonnae congregationis perpetrauerit:& licet e monasterio ei ctus, siue egressus usque tertio recipi possit, duin modo laaec duo spondeat: Primo eme dationem proprij viiij & ne amplitis iteret. Secundo satisfactionem videlicet regulari , di debitae disciplinae subiaceat: propter hoc tame D. Pater Benedictus legem congregationi, ut insuper recipere non possit, imponere no intendit. ini in immo lege charitatis,

pleratis, ac misericordiae exeuntem monach cim, aut expulsuirino vigore regulae, ni frater manifes e percipiat, s: bi iniuriam non irrogari, si lira i ta vico non recipiatur, iterum in congregationem rccip valet. Verum superiores nostri in expulsio. ne proseu Oi cim, de eorundem rcceptionc praescriptam formam receptionis. via lege dirigantur , nec tergiversare , ahit sit bterfugere debent. Egressus ramen, vel e religio ne eiectus ab c bscrnandam essentialia religioni quo potest fieri in

faeculo , & sp .ciai; in ad obedienti S piscopo, si Fac si pomori loci praestadain, ol,llga ui si cu habitu meis rit dii misi is, illum gesta Tetaimi ir, sautem habitu stierri exirius , illud etiare non obligatur.

CAP. XXXIIII.

CVm multis modis obedientiae

nomen capi natear, ne in equi Voca labatur earn suas siqnificatiora es dist ribuam: bcillentia. n. alio ii adci dici: ni nec cisa ira, aliqΠoties pio decipra Cne v arpatur, &ali si pio re. qtiae damnii insipir, si ultim pro libria vo'n nraria abnegatione P rc priJ dora inj volu γtis. Obedietia itaque necessaria est. qua de necessitate naturae nominili aliquibus parete tenentur, sicut fili; parentibus.Obedite filis parentibus vestris, dc seriti rone consuetudinis dominis suis. Obedite serui Pomnia dominis carnalibus, non ad oculum seruietes quasi hominibus placentes , sed in simplicitate cordis, timentes Deu . Obedientia decipiens est, qua mens ad peccatu inclinatur. Non regnet in vestro mortali corpore, ut o ediatis concit pia scent in eius . Obedientia, quae Om-cit, illa est, qua impii superioribus

obedire renitentes diaboli v driai- . n. eiustitia in inistris obedum to Anscitis , quoniam cui exhibetis hic Dstruos ad obediendum, seruieti s , cui obedistis siue peccat,ad morte.

siue obeditionis ad iustιtia obedietia voluntaria de qua hobis liabendus est sermoὶ drcitiir rationabilis

negotio propriς uoluntatis, quas e- .cundii aliqua tegulam a de Apostolica approbatat quis volunt maltei ius se stibiicit, cuius gradiis sunt scptem. Pri in i s est libeter Obedire, G sine cotradictione mandatis stipe joru pare G in auditu auris obediri it in i ii l. s. in Q perioribus Sec adus est ab que discnssione obtepcra I ω ut Beatus Maurus peregit. 4 ci t usest obedire velociter es line mora,

tu Ioa. & Iacob. qui stasi tς ictis retib' secuti sunt Christo. Quartua est i iriliter,&ab' de Aione agere. Oia , quae piarcepi sti, ficia. Qui n-tus est obedientia sine offensione; obedi re oportet magis Ι eo, quan tu, minibus. Sext sest obedientia absque elatione. Se primus est obc-dicialia, qtrat perseuerat,'t Ap9stc lus. Sicut semper obedistis: qui .n. obedi clui. 1 praptiae uoli in tali de- tralati, multu ni virtuti adlicit, S ea acciescit, ct preclaris acquirit iii K. pluim, quonia scipsum expugI at,

allo

philip π

97쪽

go Liber Primus

S animo stio denominatur. viro. bediens loqtici ut victorias, & melior est qui domi natur animo suo, m...is scilicet per obedientiam, expugnatore urbium: deinde meritorum abundantiam cumulat; quoniam si tantum circa aliquam virtutem peratus fuerit , unum duntaxat lucrabitur: si vero obedientiam excoluerit, Sc circa omnes virtutes Gxercebit proprias vires , omnia lu-μ- ι crifaciet. Multae filiae congregaverunt diuitias, tu . s. obedientia su pertressa es uniuersas;&obediens Christi specie prae se ferret, qui factus obedies usq;ad morte exaltari, di sibi nome, suod est super omne nomen, donari promeruit; na qui se humiliat per obedientiam, exaltabis per gratiam terum quaeret, si superior est ipnarus &indiseretus,& nullius fere consili, , & aliquod

inane ves leue sub poena excomunicationis praecipiat faciendum,comittit ne peccatum mortale qui noparetὶ Pro facili notitia huius dissi- evitatis,& similium considerare oportet, rem inanem, Zc leuem Inister se distingui, nam inanis' est, quae nullam in se continet bonitatem: put, si quis praelatorum in virtute san obedientiae alicui subiecto mandet, ut nonnulla verba ad

risu,& forsan ad aliquid aliud mouentia proferat, tunc subditus ratione verborum, di circunstanti rum sub poena peccati mortiferi bedire non obit ringitum, si vero aliquam leuem rem levem intelligo, quae non est magni momenti, v. priota aliquem fructum ex viridario auferre praecipiat, tum obedientia non pre 'stare ne iransgrellii, sit mortalis, periculosum esse amrmo: Ne licet subiecto videatur esse leuis, fortasse pro pro c'iisam eidem igno-Iam , praelato autem antina duers I,& probatam, est grauis; namque ex

voto Obedientiae multa facere ex . pedit quamquam nullius valoris esse appareat, quia est actio spectas ad religionem in latriam tendente, cuius vigore quilibet obedientiae minimus aetias multum ivitat, de Deo vovens plus se subi3cit de superioribus, δc eius voluntatem magis

ad bonum coformare tenetur, qua

uis minimum, ne de ipso dicatur. De ore tuo te iudico serue nequam. LM. is. Veruntamen subieci i ne in his, &similibus incidant in errorem,a sit perioribus,ut oes scrupuit c mentI-bus euellantur, similiu irritatione humiliter deposcant. Legatis quaeso D. Bernardum de praecepto, 5e dispensatione. Perfecta obedientia legem nescit, terminis non arctatur, neque contenta angustiis professionis largiori voluntate fertur in latitudinem citaritatis, de ad omne quod iniungitur spontanea vigore liberalis animi fertur, modum non consideras in infinitam libertatem extenditur; ut etiam, si impossibilia iungantur, confidens de Dei adiutori O,ex charitate obediat.

CAP. XXXV.

De pinsertate.

PAR pertas quadruplex esse potest. Prima bonorum Incer Ioruspectat rationem qtae peccatores circunfert.In circuitu in pu ambulat. UM.tr. Secunda est hominum damnas .rrum qiii bonis aeterni scire nr, nam semper vermis eoi iam costim it eos,oc non morieriar,& ignis eorum i oextingitetur. Tertia est bonorum,& rerum fortunae defectus, ut pasi sim mortalibus accidere videmus. Palipei es vobiscum semper habebitis. Quarta aut est notum perfectorum, qui licet diuitiis vere potiantur , non lamcn corde, de quihus. Beati pauperes spiritu,quo ma MM . s. ipsorum

98쪽

is,sorrum est regnum caelorum. Qiii

roluto si uniuerse profitentur, quae est omnium bonoruin te inporalia contemptu luxta aliquata regata a sede apostolica approbatam recte discussus, namque ista pauper- tas spiritualium tranqi illitatem,&mentis agilitatem confert,ec fortunae bonis denudatum ad pugna cuaduersario paratiorem, de fortiore reddit; cuin d citur, beari pauperes spiritu, quia aduersarium daemone multis oneratum tanqua in expeditus athleta ad terram prolicit , atq; prosternit. Sed circa paupertat m,

quae ab omnibus religiosis promitatitur,&a paucis proli dolor obseruatur, adnotare conuenit, palme

tatem sub strictissimo, de arctissimo

Cum ad uinculo a sacris canonibus Praeceptam isse κ bona propria tenentis biennio voce activa,& passiva sunt

priuata, atque etiam ruxta sine resu

lae,&ordinis constitutiones puniri

T Y L N Benedictus in sua reis

in . praecipue hoc vitium radici. as .e i. rus de monasterio amputare i nten. . 33. dit, dicens. Neque aliquid habeant proprium nec corpora sua, nec uoliuntates licet habete in propria potestate.Vnde monachus propriet tis vitium rei icere debet, nihil omnino in corde concupistendo, &exterius in opere nil prorsus tanquam proprium posside do, nec ore tanquλm proprium nominando,ut in nostra congregatione usque ad haec nostra tempora factum eise percipitur. Propritim autem illud dicitur,qitod contra superioris uoluntatem retinctus &de quo religiosus secundum propriam volutat tem est disponere paratus: quod in donatione, venditione, permutatione, & aliquoties in bonori mismonaster ij consumptione, de piaeserti m citra necessitatem, & vsuinis

debitum consistit dummodo pa

citas materiae non excuset. Ex dictis, religiosum nec Dominam, necvsafractortu esse polla, infertur . quia usiasti aliarius de rebus visis fructuariis Luxta propriam uoluntatem dispoitere potest, simplexuero religiosus illa di; tibuere nequit, sed ad utilitatem propriam solam loco, 6c tempore uti potest.

Immo nec aliquid spontε sibi oblatum cum proposito utendi iuxta pro priam voluntatem recipere valet : at sit adsciscerit cum proposito velle uti, cum benediistione sui superioris sumat: Uerum adilertat, ni acceptam rem clanculum teneat,&occult8, dc perfracte utatur, qu niam tunc impedit, nε superior de ipsa disponere possit, de talis uel est proprietarius, aut ualdὸ proprieta ei propinquus,&praesertim monaachi,dicente D. Benedicto; omni saque omnibus sani communia, nec

quisquam suum esse aliquid dicat , vel praesumat; Nec postquam all- quid receperit,illud amplius di εsare potest, na quicquid acquirit,

suo monaster o acquirit ut 2. q. l.

Non dicatis. Hinc dubitare potest, An religiosi tam moniales , quim teri aliarum religionum viri tuiata conscientia remanere polsint in

religione,in qua est lata dissolutio circa proprietatem, ut singuli proprium possideanc. Respondetur

'tiam diu talis congregatio nonr tormatur , bona propria retinere

possunt. dc illis tui, ut pauperrad cet, de si qui sob multitudinem pecuniarum in tali religione immorari non pollit, alteru de duobus age re constringitur,uel ingredi aliam, in qua regularis obseruatia uigear, aut . pecuniam illi monasterio , in quo degit, tradat, sibi reseruando in antum ad usum vestimenti dc uictus, si deest: Unde hortarer superiores huius religionis, de praeter-F tim.

99쪽

gi Libet remus.

tim maiores si his teporibus simi- tate possit eum aliquo monacho vilis congregatio inueniatiar sumnia spensare,quia abdicatio propriet bonorum,quam 1 proprietari' ex. tis,fient & custodia castitatis,adeo trabere possent, ut diligenter per- est annexa regulae monachali, ut pendant,& si tantam esse summam contra eam nec summus Pontifex umenerint, quae in communi con- possit licentiam indulgere,ut nouis gesta simul cum aliis emolumetis, sime etiam Sacrum Conc.Trid.d S . a eleemosynis,&alias anxillisadiam ereultderemi.&monial. probat rudos suos religiosos sufficiat, ta per mobilia bona in particulari habereis D tin per Apostolicamsedem,ut statui religionis repugnar, cum Via religiosam, & communem nitam tam communem ducere debeant, in suis monasterin agant, etiam si ergo mortaliter peccant ea retinera inter paucas monas aliquis tumul- do,&possidendo.Innoc.in cap.Insitus in congregatrone nasceretur , nuanti qui cler vel monach.&I .emnibus modis remedium ut ad- Αndan regulam.Non est. bligat hiberent dehortarer . Verumpet ritim de regni .iar.in 6.Sylueri. ver re potest, An talem congregatione bo Abbas *3.diωγγ.Nauar. I α ingredi liueat Responderiir non es de red Eccl.q. . Nono l--ΟMPDIaudabile huiusmodi congrega- positam sententiam tuentur,qua rationem introire, quoniam aliquid ex parte Corduba amplemtur cuin ea aduersus religionis essenti, qvibusdam limitationibus, Hunotia reperiturisi.autem aliquis talem ut ius,&quaelibet res illis concessa congregationem ingredi uoluerit, pervolintatem superioris reuoca- ad omnia ressignandum in manu rapossit. Secundo ut apud se non rosui saperioris pr paratuin animum nem, sed Fn manu'huici omialis abere obligatur: immo adhuc per per superioremassignatiin sic conperi agere mi hi videtur ingredFeci suetudinem seruaue asserit,non O do, quia multis periculisse eum state sacri Conc. Trid. decretoa'ronit. Insuper poscere ualet,utrum re istutione varia,&diuerisesse genetigiosis , de praesertim monialibxu rateligiosorum cosideret, 'mea ahona mobilia , quae sibi parentes , quatuor reuocari possunt. odo vel alij assignant , aut relinquint , enim est eorum, qui beneficia affe-xum licentia suorum superiorum quuntur,& singulariter insula d absque pcma peccati mortalis reti- mibus degunt,ut vidi in Vmbriaia,nere,& uti liceat. Ioannes Gerson na hi cum licentia superioru saltealphabeto a 3.Iitera Gac Gerxardus tacita beneficiorum reditus adm PH.in trach.de dispenseccles. com nistram:& id gennsa secularibus clu. a.&alti,ut refert Corduba q5. clerisis paululum distinguitur. Acs . non posse defendnntinam id tu liud est eorum, qui seiunctim amori diuino, & humano aduersarer , nasterio vivunt, nec a monasterio ut de regul.Ioannes frater,& cistat aliquid recipiunt: sed industria, δέ monach.Monachi,& super quoda, labore,vel eleemosynis victim& cum ad monasterium ibi.rio hia vestitu sibi acquiriint,quibus,si alihemus quoque districtε in viri te quid supersit, a superioribus tacite obedientie sub obtestatione diuini illis conceditur,& ad relinquenda iudici; . Nec Papa,& abbas dispem exuperantia isti animum debet hissare possunt,ut ibide. Nec aestimet bere paratum. Aliud est eorum,qui abbas,quod superhabeda proprio in monasterio uitam ducut, veluti

100쪽

hospites in aliquo monasterii cubiculo, & no agut communem viti , nec a monasterio totum victum, de

vestitum recipiunt, sed aliqua certa quantitas eis assignatur, qui postea labore, quae sibi desunt,comparant, vel sufferunt patienter: & si, aliquid eis supersit sibi reseruant,

dominio in apud praelatum semper Temanente. Quartum genus e it perfectorum religiosorum inc5muni viventium, qui victum, & vellitum

petunt,& habent,& de his proprie est dubium, quod per aliquas con-xt clusiones resoluam . Prima, si quis huiusmodi religiosorum aliquod etia mobile ab aliquo recipiat, uel

latenter retineat, de ita facit, ut superior nesciat, si quantitas erit notabilis peccatu mortale constitues, mortaliter peccabit ; etiam si dicat animum habere paratum relinque di,cum sibi fuerit commissum; prohatur .Qui enim rem tanquam propriam,& occult8 tenet. & dat operam, ne superior id sciat, equidem resignandi eam non habet animuaratum, sed hic religiosus ita soabet: ergo contra cum iura citata clamaut . Si vero religiosus ex praesumpta quadam probabili licentia

cuperioris rei nillam retinuerit, ut

ad aliquam necessitate, uel alia de causa, i superior Fbabiliter priaestaret assensum,mortaliter non peccat: ob quam Joctrinam plures resigiosoru in his nostris teporibus excusari possunt, qui vel ignorantia, aut inconsiderata one magi S, quami prauo affectu in recipiendis, retinedis, elaro tendis, & dictis bonis dispensandis liberiores extiterint; sed ipsi dili aenter aduertat, nὰ ira et

tiantur,& iniquitas excaecet eos; etenim communiter recte agere,&superiores eis assentire existimant, cum tamen nIhil sit, quod eoru superiores magis detestentur.Secun-

da, si bona praeter ea,quae sibi a monasterijs administrantur irrevocabiliter habeant superiore sciente,& volente , ambo mortaliter peccant,ut dicunt utriusque sententiae

doctores; probatur.' ocquid directe paupertatis uoto aduersatur, statum religionis, & vota destruit, a statu religionis est reiiciendum , sed habere proprium, quod rem ueri no poteli, votum paupertatis. S religionis euerret: er 3 . Tettia, si dicta bona penes ministrum a suis periore assignatiim reponantur, ut ea custodiat ad religiosorum necessitates subleuandu, iactura animae, 6c scrupuli conscientiae e medio tolluntur; probatur. Bona, quae sunt ire potestate ministri, insuperioris potestate reuera exiliui; nam qui per alium facit, per se ipsum facere uidetur, at illa bona penes ministra a superiore assignatum reponum retergo. terum insurgit dissicultas.

An priuato religioso de licentia superioris immobilia bona possidere sit licitum:Prilao aspectu licere noe videtur,ut ex verbis sacri Cocari. dent. Non liceat superioli stabili

bona alicui regulari concedere et ad usum fructum,vel usum, aut comendam, administratio autem bonorum monalteri; ad solos ossici les pertineat; nihilominus superiorem id facere posse vi detur, quia sicut alium ossicialem creat, ita imiconstituit, quando ei licentiam retinendi imperti;t ; nam hoc modo dicta bona etiam in manu superioris esse dicuntur; quare alias duas c0nclusiones aditin o.Quarta, supposito Sacri Conc.Trid. decreto dicta bona religioso priuato simpliciter,& in determinatὰ tradi ,& ab eo retineri no posse absque poena pe cati mortalis existimo I probatur Primo , contra statutum Concilii agere non licet, sed hoc pacto ad-F a uersus

SEARCH

MENU NAVIGATION