장음표시 사용
331쪽
Hunia, ergo in necessitate constitutus habet ius suum ad subleuadum se dc sibi succurrendum,accipiendosialam nota alienum. Verum expostulabit; num ab opulentiori capere t neatur. Responderiir sic esse facie
dum, si possit; si vero omnes sint aequales in diuiti', habenda est ratio familiae ; & si pares sint etiam in familia,tunc liber erit, N. a quocuque voluerit accipere valebit. Praeterea in qu iret; dicitur ne extrema necesistas quando necessaria ad vita mendicando procurare potest, ita ut medicare potius, quam aliena surripere adstringatur Respondetur, si talis patiens sit vilis persona , qui sine iactura honoris mendicare valet, ostiatim victum quaerere obligatur;
quoniam non est in extrema necesi Drate, quae eum a peccato exciaset furando. Si autem ut vir egregius,&praestans, cui hoc esset magnum dedecus, mendicare non tenetur ised alienum accipere potest; id a tem ex probabili interpretatione' inris naturae. ut ex D.Tho. Q Iodi. s. artic. 7. At petet, num sic in extro. ma necessitate constitutus rem lienam publice, aut violenter accipere pollit . Aliqui respondent , quod non, quia vim vi repellere lucet, cum alter iniuste aggreditur ;nam alias bellum iniustum redderetur . Ideo diues, qui extreme genti non succurrit, si suum deis dat, violentiam repellendo, non rit iniustus oppugnator, licet moris taliter peccet, non dando eleemosynam extrem, indigenti. Sed comaeo trarium ex Diuo Thoma habemus
que seqttuntur 4 homiliae,si ille, qui
possidet, non vult vltro dare: probatur.Patiens extremam necessitatem, habet ius ad cibum, aut aIlam rem ,
necessariam ad vitam, ergo qui posis det, non potest impedire, ut alter
iure suo non utatur, & si sit impediamento, habet ius se tuendi: Uerum tamen talis primo petere , & suam
necessitatem exponere tenetur , dc
si alter non acquiescat, ius accipie di, & repellendi impedientem habet: non autem habebit antequam exposcat,& alter neget, quod fortasse voluit prima opinio. Ad argumentum req)ondetur, qui extremae egenti non subuenit , cum possit, in extrema necessitate exiliente aggreditur, unde in extrema necessitate positus, i ure se tueri
valebit. Obi siet; iure ciuili extreme indigenti adire iudicem caumtur, qui diuiti praecipiat subuenire
egenti .ergo. Respondetur,ius intelligi, quando id accommodate fieri potest, & non sit periculum in mora; sectis si periculum sit in mora, ut Ditius Thomas loco citato, sicut si inferente mihi violentiam possem congruenter per iudicem Melle.
re, deberem id faceres sin minus, vi vim manu propria repellere poGsum. At petere potest, an extre-mε indigens iuri suo renunciare possit,& potius mortem pata,quam alienum surri pere. Aliqui affrinant; sed contrarium mihi verius esse videtur, nisi id aliqua ex iusta canta faciat , videlicet Laa
ob aliquem actum virtutis , ni murum ut pro amico, vel pro sernanda pace cedat; nam volens potias morin rem perpeti, quam vim illam inferis re, tunc adium vir tritis exercet, de re vera ruri suo de tuenda propria avita cedit , aIiter renunciare non puto Adhuc quaerere potest, an ine trema necessitate constitutus rem . ab alio acceptam, restiti ere rene rur, cum peruenerit ad pinguiore fortunam. Prima opinio est Adriani quod lib. 3 . quaest. 2. art. 3. Cot araruu pari. a. super reg, Peccam m
332쪽
num. . Almaini in . dist. Is . Medinae C. de reb. rest. q. 3.3.Est alia quaestio,affirmantium, teneri, ut proba tur ex Gloc in reg. Peccatum. Ele mosynam in extrema necessitato
largiri non est debitum iustitiae sed charitatis: ergo qui accepit, restituere tenetur. Probatur aut h. nam eleemosyna est actus elicitus sita nat ra ex misericordia,& a charitate imperatus: ergo. probatur cosequetia,
quoniam si non est debitum iustutiae, ideo accipiens non facit suum. secundo, si hoc esset verum, seque .rerur, non succurrentem indigenti, cum possit,etiam teneri restituere. rem dandam, cui eleemosynam nodedit. Secunda opinio est astruen
pauperis ne defraudes, & oculos
tuos ne transuertas a paupere .
Animam elutiele ne despexeres , &non exasperes pan perem in inopia sua.Qinae vel ba actuat iustitie consignificat. I ii extrema necessitate omisnia sunt communia, ergo unusquis- qile habet ius ad ea. Secundo ex sententia aliorum existentibus in extrema necessitate creditore, & debitore, potest debitor sibi retinere; nam iurena ur illa res effecta est comunis, & melior est conditio posside
Tunc quaero, Vel debitor ea utitur vel utitur re sibi dubita, aut no; si secudum tantum , eigo illicite,&iniuste contrectat. si primum postulo, qua lege est sibi debitor; non cha1itatis, quia si igo licite accipio, alter dare deuincitur; At ex charitate non obstringitur dare , qaoniam iaaequali periculo sibi prouidere t
ne tur: ergo ex iustitia debetur. Confirmatar , nam exissentibus
debitore, & creditore i n graui, de
non in extrema necessitate, debitor
lege iustiti; debitum reddere leo
tur, &in extrema non . ergo lege
iustitiae non adstringitur, quia ius
Ad Primum patet ex dictis. Ad Secundum respondetur ab aliquibus, non obstringi restituere rem, quoniam proximus per illum a stum illicitum iniustὰ laeditur ;quod paret ex Diuo Ambrosio, relato dist.86. Pasce fame ibi; si no pauisti,occidisti. Sed obijciet, ergo nodefendens proximum, si inde ei s
quatur damnum, reficere obligaretur . Respcdetur si defensio erat debita ex iustitia, detrimentum retarincire obstringitur, ut puta quoniam non dedit ci ou extreme indigenti, vel non dedit gladium , ut se prot gat ab iniusto oppugnatore. Si vero non sit debitor, ex iustitia non obligatur , ut si testimonium non tulit, vel aliquid simile non fecerit, quo niam ius natu Lae haec non fecit communia Quare ius naturς non redditota commun ia simpliciter; sed tempore necessitatis. Tertia opinio est Soti lib. . de iust.qo.7. art. I. ROdrique Z I. par. sum. c. 98.con. . & aliorum,asserentium, duplicem esse extremam necessitatem:altera est sim
pliciter altera secudum quid ; prior est,cum quis est adeo pauper, ut niloino neque hic, neque alibi possideat, neque usum habeat. Posterior est, cum quis in uno loco extremam necessitatem patitur; in alio autem non. In extrema necessitate simpliciter constitutus quicquid consia psit. suum fecit, neque cum Peruenerit
333쪽
obligatum,quia cum ius naturae omnia communia reliqaetit,hoc ipso, quod sunt necessaria vitae hominis, in extrema necessitate positi,fit ill rum dominus. Dixi quicquid con--npsit,si enim accepit,quod non absumpsit, cessante illa necessitate obligatur resti tuere: probatur. Ius nature tantu concedit, quantum est necessarium ad depellendam necesi sitatem;sed ad expellendam eam satis est usus: ergo. In extrema Vero necessitate secudu quid restituti nem facere constringitur, cum alpinguiore fortuna peruenerit,quia facere suum est proprietas pauperis simpliciter,cum domini u necessit ii debeat comensulari.Quae opinio mihi magis arridet,& aliae duae etiaconciliari possunt, ut Prima intelligatur de secunda necesIuate Secunda vero de prima.
CAP. L. 'Deacceptionepersonarum.
Acceptio personarum ut a definitione incipiam est non cauis,a- Vt causae intuitus,in distribat Ione honorum,& om: rum, qua id, quod propter aliquam causam erat debitum ex iustitia, alteri confertur in- tuitu alterius causae: Etenim in el ctione hominum ad dignitates, de In omni distributione officio rimia,& onerum de lege naturae est, ut nomutetur causa,Ob quam honor veIonus,aut exemptio utriusque ex iustitia alicui debetur, vel non. Nam eum omnis honor habeat conIunctum aliquod officium, δc causia , propter quam ex iustitia debetur , sit ea, per quam homo ad illud officium est idoneus ,&causa, propter quam uni potius debetur, quam alteri,quamuis ambo sint apti:sed tamen unus est aptior altero , scilicet quando unus est magis idoneus. Iccirco causam esse solum illam dicemuS, quae est principalis, ob qua ex iustitia debetur r unde quando
caetera, propter quae honor, vel dignitas, aut Praelatura conferuntur, sunt aequalia, tunc alicuius alterius conditionis uni potiris, quam alteri sine personarum acceptione auferri
Ex quibus infertur, acceptionem personaru requirere ex suo fund mento debitum ex iustitia,& ex genere suo esse peccatum mortale οquoniam iniuria infertur iustitiae,
His sic positis, quaeritur, an Elect res sub peccato mortali ad dignitares,& praelaturas, &Ecclesiamcabe .
neficia sub poena peccati mortalis di
gniorem eligere teneantur. Est communis fer8 sententia Canonitaru , non peccare mortaliter. Probatur.
Filijs autem Levi dedi omnes deci- Num. ix mas Israelis pro ministerio,quo se uiunt mihi in tabernaculo foederis. Non ligabis os bovi trituranti . In
eadem autem domo manete, edentes,&bibentes,qtin apud illos sunt. Dignus est enim operarius mercede sua. Q iis militat suis stipendijs viri i. Constquamὶ Si nos vobis spiritualia seminavimu magnu in est, si nos carn lia vestra metamus 3 lure canonico
non χlum id esse permissum videmus, sed in electionibus iustum, ut de praeben.Cum nobis olim. Ubi
licet electus non esset eininetis scie-tiar, eleetio tamen probatur,& eod. tit. Cuin Dilectus, licet in eadem ec- clesia digniores essent Praecei ea M. terminatum est, ut non fiat electio ,
nisi ex personis eiusdem ecciesie, durivido illic reperiantur,etiam si alibi disniores adinveniantur, ut di iti
Beneficia ecclesiastica,& dignitatex
334쪽
praecisam rationem bonorum communium, sic utprouentus Reipublicae habent; bona enim reipublicae saecularis eo quod sunt totius , sunt quodammodo & parcium I sedec. clesiarum bona sunt stipendia, Ecclesiae ministris constituta, quae in mercedem laborum ex iustitia, qua dignus est operarius mercede sua, eis distribuuntur.Secundo summiis Potifex est dominus beneficiorum, atque bonorum Ecclesiae: ergo digniorem eligere inon tenetur: sed quibus voluerit elargiri potest.Οpposita sententia Theologorum est
communior , quam nonnulli etiam non istarum sequuntur, ut infra patebit. Probatur . Nolite in perso--. a. narum acceptione habere fidem
Donu .ii nostri Iesu Christi gloriae. Pro solutione dicendum ; in dignitatum,& beneficiorum distributione,non solum ratio distributivae iustitiae , sed etiam commutatiuae perpendi oportet. quoniam utraq;, iustitia in his conferendis suas partes habet i nam ratione iustitiae distributivae primum, oc potissimum est,ut qui eligitur, bonos moribus polleat 5e sit virtute praeditus , cui
cura animarum ,&populorum , Screrum ecclesiasticarum demandatur,ut sibi commissos diligenter dehortetur, & ad diuinum amorem alliciat,& prouoceta, quae nemo bene curare.potest, nisi sit bonus, &scientia imbutus,& in amore Christi aliorum feruentior, dicente ipso. Quis putas est fidelis seruus,&μπι' prudens, quem constituit dominus super familiam suam , ut det illi ci bum in tempore 3 In ecclesiasticis autem beneficiis potior est ratio c5 mutatiuae,quam distributivae iustitie. quoniam ecclesiastica beneficia ex sui institutione non solum sunt praemia praesentis honoris , atque virtutis, sed sunt etiam sustentationes pro labore futuro. His sie da claratis , aliquas pono conclusio
Prima ,acceptio personarum, cinteris paribus, est peccatum morta
te,quando electores ad ecclesialiaca beneficia , dignitates dignum eligunt digniori reiecto; est V. Th.
63.art. I. conc. I. probatur. In ele- Num.rrione Aaron ponuntur Omnes vir
iae principum duodecim tribuum ,
c tamen caeteris prae ihil , virga eius florente, simulque fructus, de frondes emittente, quod virgis Itorum principum non oblisit, ut
6. q. l . Licet.D. Petrus non solum laterrogatur a Chri sto, an diligeret, sed an diligeret prae caeteris. Diligis me plus his r dc Apostoli constitue.
runt duos vi ros meliores , ut eligo ista l.
ret Spi ritus Samstus, quem vellet ex et S. D. Aug. epist. 29. dc D. Hieronymus in can. licet D. Chrvsostomus lib. 2. de Sacerdotio, de Leo Papa. relatus can.Metropolitano dist. 63. Diuus Bernardus de consideratio. ne ad Euῖenium, per multa loca lulius libri idem clare habet,in Sacr. SQ a MConc. de reform. Eligentes dignum c. i. Fiat eiecto digniori utramque iustitia violant, dc mortaliter peccat. Probatur anteced. Eleetor non est dominus dignitatum, dc beneficioru , nec bonorum Ecclesiae, sed est ministrator in bonum , dc ad utilitatem ecclesiae institutiis, quare retia quendo digniorem apertissime noconsulit utilitati ecclesiae. Distributivam quoque laedit; nam pecua aedistribuuntur pro meritis, dignum autem praeserendo digniori,merita
non attenduntur . Secunda acceptio personarum est , cum alter ob causam
335쪽
emism indebitam almi pr fertur,
ergo in huiusmodi electione noria rei picitur causa debita , quae sunt merita in ordine ad dignitates, &beneficia . Tertio dignitareS.&b nefician 6so uim sunt stipendia, sed etiam praemia honorifica, ergo elugendae uini partes huius communitatis honorificat. Quare e st malum ,&contra distributivam iustitiam, in his bonis distribuendis non seruare dubitam aequalitatem ; quod non faciunt qui di*num anteferunt digniori .Secunda: In tribus eas biis eligere minus dignum, praetermissis digniori, mortaliter non peccant.' Primus est, cum electio fit permultorum suffragia, & aliquis percipit, ut si det suum sufflagium digni ri, nihil ei proderit, & minus digno oberit, quia diminuto numero si1 ffragi orum a minus digno maiorem
numerum indignus consequeretur.
Secundus est cum inter duos valde parita est differentia dignioris , &minus digni. Tertius est,quando Iigitur ad beneficium iuris patro
Ad hoc autem, ut quis ecclesiasti eo beneficio fit dignus,aliquae conditiones reqniruntur, ut de ele h. Ci .n in cunctis. Prima est probitas morum antiqua,que tanta debet es.se , vi ratione probabili aestimetur, eligendum esse sine peccato moria. u.vnde quandiu fertur,talem esse is in peccato mortali,est indigens. Seeunda est lassiciens scientia, na tanta esse debet, quanta ei ad munus recte mi nistrandum est satis, quae illi competit iuxta illud heneficiu ,
aut dignitarem conferendam. Hinc infertur diuersas dignitates ,&beneficia diuersam docti inam exigerre; nam unus pote st esse dignus ratione unius dignitatis ,& beneficij,& non alterius . Tertia conditio est
prudeptia; ct haec etiain maior, dc
minor iuxta rationem dignitai um.& beneficiorum . Quarto ali quae
etiam conditiones requirutur, quae simul cum praecedentibus multum fauent, uti generis praestantia, mpli.
tudo patrimonii , emcacitas in lo. 'nendo , & in pertractandis rebus facilis aptitudo,& huiusinodi. Ter. tia Ad hoc vi electio sit valida,&canonica , satis est eligere dignum; est Soti, vi su p. & probatur ex cap. Cum nobis olim , &Cum dilectus
de elea si talis electio non teneret,& canonica non est et, quaelibet electio calumniam pateretur, & electus molestia afficeretur in viro que foro : nam in menta meritorum , & qualitates personarum di ficulter scrutati,& liberari possunt,& continuo rixae attrenur,& inimicitiae , ac seditiones magis cumum larentur in dies , electus semper timeret probabiliter de sua electi ne . Quarta,electio indigni ,&inis
scit tenet, electores tamen mort Iiter peccant. Advertat vero , talem compati
posse tradito illi adi litore bono ,& docto , cui aliquod istipendium
pro honesta sustentatione detur,& si aliqua spes adsit, ut literas discat,ad tempus; si vero nulla spes relicta suerit, in pcrpetuum uit dan,
Qtrando autem esset indi*nus ex deficiu bonitatis , tune si icandalum praeberet. Primo minis,deinde fluctum benefici; prii ratione , carceribus, ad mutationem vitae est ducendus, atque trahendus; de si haec non proficiant , beneficio est
omnino priuandus; nam bonum sexemplum vi ae requiritur In P
Cum vero publico non peccat , nec eius crimina in iudicium sunt deducta , tumi facilius tolerari potest , bi tamcixta Episcopiis X scit Di iligo a by Corale
336쪽
scit peccata eius,eorangere debet ii tumui Io. And.in c. Capitulum Sanillae Crucis,de rescript. sed Ab. in c.
erarium tueri videtur asserendo , collationem factam iure ipsis esset nullam, quae opiniones conciliari possummam Io. Αndr. iv xta tradita est vera; opinio autem Abbatis e test esse vera etiam, quando electus nullas cal teret literas, & ad dister-
nedum omnino non esset idoneus, ut praxin factitare deberet.
Ad primum respondetur, ibi electiones approbari, & non i uberi, &t secundum exterius forum decIarari validas Ad secundum respondetur rati nem assignari,ut chiilibet in ecclesia fruetiam suae militiae consequatur, in qua sua per omnia officia transegit aetate, & quia magis est affectus erga suam ecclesiam, & patria, qua fit extraneus, licet optimus, &dignissimus. Ad tertium respondetur,fuScω- tati trainiustitia in his distribue- dis cosiderari, qωm distributivam, nihilo ninus distributi io quoque
animaduerti oporret. Ad ultimum respondetur,Papaminxta communem Theologorusen. tentiam non esse dominum beneficiorum', ut habet Soti sin resp.ao F.
& probat ex illo Quis puras est fidelis seruus de prudenL&caput secundo de pra, habet licet Ecaelesiaru,
perso atum , dignitatum; alioum, beneficioram ecclesiasticoram Pi naria dispositis ad Romanit notiatur Pontificem pertinere. ubi noed dolis muri, sed plenaria disposuio, Soenrivi trilia. nih.inno Si duo biis&c Salaa in in praemissis omnibus Rom.ratificis potestate, ad quet ecclesyarum .pei Mnatiui di gn t-tatuin', alior uinq; beneficiorum eo
Mesiasticoru plana, de libera dispositio ex suae potestatis plenitudine
noscitur pertinere, si.n.esset domianus reddituum beneficiorum,&diognitatum , & praelaturarum, in pr prios usus conuertere, & sibi retinere , & alia plura facere posse, quod nemo probabili ratione admittit;&
complectitur,vi Caietanus adnota- uir ; cui sententiae libenter substri. ,salua tamen Summi Rom. Pontifi.authoritate in electione vero officiorii secularium. &dignitatu, si ille,qui eligit, est supremusPrinceps. poeeit sine peccato eligere dignum praetermisso digniori; si alitem non est supremus,ut sunt inferiores mais gistratus,digniorein eligere obligatur, ratio diuersitatis est, quia et chores beneficiorumecclesiasticoru.& praelaturarum non sunt Domni; sed dispensatores Sic nos existimet x.Con homo, ut dispensatores.ideo non habeant dominium,non possunt eligere pro suo beneplacito .Qus ratio valet etiam circa ossicia secularia,in
ordine ad eos,qui no sunt iupremi; nam & ipsi sunt dispensatores Supremi vero ince non sunt dispensatorestatum, sed etiam Iini, ratione
regiminis, atq; dominia; quare sine peccato mortali ossicia dignis colarre valent, relictoes dignioribus. Oes autem qui cunque sint electores ad si quastuque dignitares, siue ecclesiasticas, siue seculares,digna eliger adstringaturQb poena Peccati mortalis,ut ratio tu stiriae com imitatiuae seruetur: naq; omni, S muneribus& dignitatibus istis aliqua utilitases annexae, que extralatur a commnitate, ciri electus deseruit, &ideo huius utilitatis ratione omnes elociores persisnam dignam elisere obi i gan ceui i l la Hi tuas conferim,
8c aqua viceversa reddatur etiam debilum ossicium inna praemium acceptum
337쪽
Nata reges A supremi Principes
xori sum absolute domini eontra Soriim lib.3. delusi. quaest. s. art.
etenim si laent absolute domina, pro suo libito officia, & dignitates absque peccato indignis conferre
possent, quod non est verum,quia aduersatur iustitiae, de licet sint domini,non tamen simpliciter, &absolute; namque ad eos duo munera praecipue attinent, videlicet ciues tueri ab externis hostibus, Se debutos itistitiae ministros constituere, qui iustitiain faciant contra malefas res; in quorum utraque si demetant,ad damna subsequentia ciuibuS tenentur, erae non sunt simpliciter absolutEDomini ; quia dominus simpliciter ob irritani distributionem bonorum suorum nulli
restitutionein furere tenetur, ut etiam D.Thom tueri videtur Op scul.2I.
orta,quid, D quotuplex sit. Syrtionia a mago Symone nomen a
cepit,qui post Christi ascensum,no
solum emere , sed etiam spiritualia vendere procurauit. Irite mihi hanc potestatem,ut cuicumque imposuero manus, accipiat Spiritum Sanctum. Cui D.Petrus respondi Pecunia tua tecum sit in perditi ne, quoniam donum Dei existimasti pecunia possideri .Et I.q. 3. Saluator , hoc tamen vitium multo ante
in Giezi, famulo Helisei fuit insi. nuarum, qui absconditὰ, 6 inscio
propheta insecutus est Naaman SP rvm Principem,ur pro sanitate,sibi collata,reciperet mercedem, sicuti
fecit. Symonia igitur est emptio,
vel venditio rei spiritualis, aut rei annexae spirituali. lyveditio,& enuptio non solum pro actu exterioriaecipitur; sed etiam pro interiori. Nam ut infra explicabo atur etiadmonia purEmentalis . Per vendiis IIonem, emptionem i ntelligo omnem contraetrum in rebus spiritualibus, non gratuitum, ut sunt etiam permutatio.transactio, benefici, redemptio,&huiusmodi. vnde sequitur, pro re spirituali nullo praedictorum aut aliorum qu orumcumque modorum posse aliquid dari,vel sumi. Namque res spirituales ex triplici ratione praesertimue arodi nequeunt.Primo,quia non sun precio aestimabiles,ut D. Petrus ex. plicuit palam. Existimasti pecunia donum Dei possideri,&caei. Secundo,quoniam vera ratio domini j inuendente deficit. Ad hoc enim, ut quis vendere possit rem aliquam, requiritur, ut vere sit dominus; at
homo re uera non est dominus reis
rum spiritualium ἔ sed dispensator. dicente Apostolo .Sic nos existimet r. . . homo, ut dimensatores Dei.Tertio, venditio ipumet origini, &instit tioni rerum spiritualium reclamat, omnia enim spiritualia gratuito Dei dono sunt nobis donata,& b na quoque beneficiorum gratis data fuerunt Ecclesiaciqnae autem gris LM..iatis accepistis dicit dominusὶ gratis date. Quae ad quatuor genera reru, in quibus symonia committitur,re 1 νuocari poti primo, quaedam sunt spiritualia per essentiam .i. qiue ex sui intrinseca ratione ordi nam ut ad salutem animς,ut sunt gratia.dc virtutes. Alia diriguntur ad salutem spiritualem effiatenter, ut sacramera, sacrificia,& sacramentalia. Tertio, quaedam sunt etiam spiritualia efficienter,ut sunt omncs actiis cuiusq, ordinis, qui procedunt ex aliqua re spirituali. Aliqiis aut non lassiae
338쪽
spiritiinlia in se, quam annexae spiri. sententia Sanctorum Balaa prophe-tualibos, quae virtutem quanda spi- ta, qui pecunia fuit conduxiss ad ritualem sortiuntur propter conne maledicendum populum,fuit sym xionem, quam habent cum spiritua niacus;& tamen iste aliam lege, nisilibus: & haec siint duplicis generis, naturalem non habebat: ergo conciuedam enim spiritualibus conne, tra ius naturae symoniam commisit. Auntur antecedenter, S quodamo - Tertio res sacrae non sunt preciodo praecedunt;, qtaedam vero conse- itimabiles,&homo non est earunia quenter. Prioris generis sunt ius pa- Do ininus: ergo vendendo contra tronatus , qui ordinatur ad promo- ius naturae operatur. Haec igitur sy-uendum consanguineos, vel amicos monia,cum sit intrinsece mala, mr ad beneficia; ad idem etiam reuoca- lo pacto potest fieri licita, neque vi- rur sacra vasa, de sacrae vestes Poste- lain patitur dispensationem, ut estrioris generis est titulus beneficia, venditio gratie sacramentorum; ad propterea quod capax tituli bene- quam reducitur etiam illa symonia, ficii esse nequit, nisi in eo clericalis quae enicitur circa res facias, ab Ec- ordo saltem p Recedat, ut D.4 lio m. clesia Iure canonico, & humano in-2-2. q. Icoarr. 4. Aliam quoque diui- stitiuas, ut sunt sacramentalia ,δcasionem faciliorem habemus: na re- qua benedicta, quae iii re diu noconrum spiruualium alia est pure spiri- sequenter sunt prohibita . Nam tu alis , alia vero mi xta cu teporali, Cliti imis contulit potestatem Eccle- Mixta adhuc est dus licis generis ; siae instituendi eieramentalia, quae alia est, quae plus spiritnalis , quam per consequens iure diuino prohi-
temporalis includit, ut actus confi bentur. Alia autem est sol umi ii re ciendi sacramenta alia est,quae plus humano prohibita, quoniam no est continet temporalis. quam spiritua ex se mala nec proprie symonia,sed . lis,ut calix, & Omnia ornamenta ec tantum mala, qtIlla prohibita , quae etesiae. Prioris generis nullo modo est illa circa permutationes,l en u vendi possunt, saltem Precio,in pa- ciationes, praesentationes, & similiactum deducto; sed per modum elee- esseeta, in qua dispensatur,'ut Glocmosynae accipi potest, quicquid 1 fi- in c. p. Ex parte de ossic. deleg. Pro- delibiis pro ext rcitio illorum actitii bat iu primo .. Quod erat licitu ante exhibetur. Posterioris amem gene- consti itione ecclesie, symonia p . ris vendi potest simpliciter pro pre- hibente. post constitutione *ioque ciΟ,et Iamin pacitam deducto. Pre- per Nummu Potifice relaxari potest, iis cium in rationc illius rei spiritualis sed ante consti litionem prohibete auger, nequit.Onanis vero symolaia non erat symonia, nec repinabatur. iure diiunci. na urali, vel humaris Secundo urnus Pontifex: her ipse prohibetur, ut si p. probatum fuit. ma potestate sup ins positi uinat h. ecture diuino. Nam praecepta iurisdi- symonia iure positi no est prohibi Paruini,quae non attinent ad fidem, vel ergo . Quaelibet vero symonia, qtΗ sacramenta ,sunt etiam praecepta iu- cunque iure cohibita , tres gradus ais natui a 'is; sed est pr*ceptum iuris habet, Primus est symoniae metalis, diuini,vi spl ritualia non vendatur, quae in mente λla consistit,&nullunec em itur Jc hoc madarum adri- tignum prorsus symoniae praebete dem non spectat, nec ad sacramen- terius. Secundus est quo intercessitta crurgo esse praeceetum iuris diuini, pactio,& oouetio, siue sit tacita, vel&natui alis. Secundo ex communi expressavius vocaIur intentionalis,
339쪽
quandomnque ad exemtionem, utriusque partis non se extendit, et si sit expleta conuentio alterius partis tantum. I ercius est, cum exec tio ex utraque Parte intercessit, videlicet altera pars dedit spiritualia,& altera recipitri altera dedit te-a, , poralia,& altera sumpsit. Symoniamentalis adhuc est duplex: altera est pure mentalis, quae nil aliud hahet,nisi illam intentionem committendi symoniam interius:altera est, quae praeter actum mentis peruenit etiam usque ad exteriorem actum dandi: nullum piorsus exhibendo lignum exterius animi symoniaci; sed solum animo lymoniaco trI-buit.Symoniaconuentionalis quo-aai duplex:altera pure conuentionalis,quae nil aliud habet praeter
conuentionem , altera vero mi xta,
quae participat aliquid symoniae rea
lis, non tamen tota realis; eiusmodi est illa , quae post conuentionem
est impleta ex altera parte tantum, de non ex altera haec rursus duplex; altera, quae solum impletur pro parte spirituali:altera,quae tantum pro parte temporali adimpletur. Prior in foro exteriori communiter non punitur: Posterior autemplectitur;& haec symonia, quousq,
non adimpletur ex utraque parte, rationem symoniae realis numqua
consequitur;sed aptitudine semper conditionalis perseuerat. De temporali pater, quia nondum est venditum spirituale, & pro parte spirituali consummatu. Probatur,quia
collatio beneficij non est ipso iure
nulla sed irritanda, ut Nauar. c. 1 .m m. IOA. ergo nondum est realis Inam quoties est talis, collatio ipso iure est cassa, & irrita. Et per symoniam impletam ex altera p rte tantum poetias latas in Extrauag. 2. de symonia , nec aliarum constituti
num ineurrit, eontra Caietanum, contrarium opinantem t nam ipse . putat, incurri poenas, quando est impleta saltem pro parte spirituali. Contra: Primo quando est solum impleta pro parte temporali, in dictas poenas non incidit,ut etiam Caietanus concedit,ergo, neque cum
solum adimpletur pro parte spirituali. Probatur consequentia, quoniam nullus extat Canon, qui faciat,& ponat tale discrimen, vel rationem diuersam inter has symonias, ergo neque & nos ponere debemus . Secundo, symonia qtrando est impleta pro parte spirituali,c .ulatio beneficii non est milia , ergo per talem symoniam non incurriti cenas contra symoniacos statutas.)robatur consequentia, namque
ista una est ex poenis, ut collatio sit nulla, S: irrita; bene verum est, Vt postquam conuentionalis symonia fuerit ex una parte impleta, siue spirituali, siue tena porali: quandocunque etiam post longissim tim lepus implebitur ex altera parte,illico naturam mutabit, oc io symoniam realem veram vertitur: Symonia vero realis, ex utraque patre completa , siue in ordine accipiendo , aut beneficio ecclesiastico , vel qmuis alia dignitare, prohibetur sub grauissimis poenis , atque punitur. Modo quaeritur , num pro spi ritualibus ab que peccato symoniae aliquid accisi possit. Respondetur, quod non; & praesertim pro spiritualibus per essentiam, quia maximὸ oratis sunt donanda: si vero post datam rei spiritualem per essentiam pecunia accipiatur per eleemosynam ab ultro dante, aut ad necessariam suste-tationem, non erit syaronia. Sed petet, an saltem pecunia pro rebus materialibus, qoae sunt in Sacra.
340쪽
metitis,absque peccato symoniς recipi possit. Respondetur quod non,
LI. q. I. 2.& 3. Nam licet illa materia seiuncta a sacramentis, ex natura sua sit precio aestimabilis,& vendi queat , tamen hoc ipso quod est
in sacramento, vendi non potest,cueam sacramentum traxerit ad stiam naturam, & precio non aestimabi Iem effectam. At quaeret: si aliquis malus sacerdos infantem in mortis rericulo baptizare nolIet,nisi pecunia pro baptismo ei soluatur, committit ne peccatum symoniae soluendo, ut puer baptizetur, & salvetur Respondetur si sacerdos est adeo prauus, ut omnino nollet sacramentum conferre, nisi alter pecuniam tribuat, tunc ut Ange Ius ver b. SP monia nu. I 2. posse dari habet, quia non est alliad remedium pro dicto paruulo; dein illo casu non est emisptio proprie ἱ sed redemptio vex tionis, quem non ulli alia sequutur. Quae sententia ob authoritatem diis ctorum rationem probabilem secum destri , & praecipue quando nullus adesset, qui sciret formam ,
aut aquam non haberet, ut Sotus li. . de iust. quaest. 6.art. I. Adultus vero sine sacramento saluari potest , scilicet per bapti sinum flaminis; unis
de cum aliud habet remedium, non potest dare pecuniam pro bapti simo, quoniam non si int facienda mala, ut veniant bona. Verum deposcet,an saltem ipsam a lonem eme re liceat. Pio solutione dicendum: pecunia in his rebus psit intercedere tribus modis. Primo per modum precij, ut solet interuenire in emptionibus &veditionibus. Secundo per modum
eleemosynae, vel pro necessaria sustentatione ministrorum . Tertio per modum locationis operum, ut Caietatii sit in .veib. symonia .reg. F.
Ad argumentum respondetur, in sacrament' duo genera actionum. inueniri: queda sunt estentiales,&intrinsecae, Ipsis sacramentis annexae, ita ut sacramenta sine illis nec fieri, nec esse possint, ut proferre verba sacramentorum. Aliae autem non sunt
annexae ipsis sacramentis talenti aliister; sed sunt bonae,& sanctae, ut misitam solemni modo canere, ossicium in choro recitare, & huiusmodi: similiter pro administrando sacramento alicui iter peragendo, & I borem sustinendo. Prioris generis
vendi non valent, sicuti sacramenta vendi nequeunt; pari iure etiam actiones, quibus sacramentalia conficiunturis unde non possunt vendi consecratio Ecclesiae, vel altaris,h nedictio fontium , dc virginum, atque similium. Actiones vero secundi generis si sint participes notabiis lis laboris, ut esse solent, equidem vendi,& in pactum deduci possunt i, nihilominus quaedam turpitudo in
earum venditione apparet, &ideo eas venales habere numquam deberet, sed solum accipere aliquid pbst
factum per modum eleemosynae ἔquando autem se obligat ad exeriscendum huiusmodi actiones conti nuo , tunc aliquid petere potest per modum mercedis, non quidem pro
ipsis functionibus; sed pro famul
tu , quia iam per pactum est adstit-ctus; quare actus, qui non sunt eu sentialiter annexa Ipsis sacra me iis,&sacramentalibus, non solum vendi possunt, sed adhuc locari, ita ut pecunia pro illis licite accipiatur, liue per moaum venditionis, si