Alciphronis rhetoris Epistolae

발행: 1853년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

καὶ την υποψίαν ἀπέβαλεν ἐγω δὲ την φλυαρον γλωτταναποτέμνειν οστράκω Πνεδιω τοῖς βουλομένοις ετοιρος εἰμπαρέχειν.

AHιο πυκτης Θρασο κυδοίμω.70 Κορυδωνι τω γεωργω συνῆλὶς ἐπιεικως ην, καὶ ταπολλα ἐξεχεῖτο ἐν ἐμοὶ τω γελωτι, αστικῆς στωμυλίας καὶ ξενης ου κατα τους χωρίτας ἐπαῖων. τουτον ἰδων ερμαιον ωήθην, εἰ των κατα ἄστυ πραγματων ἀπαλλαγεὶς εἰς τον αγρον βαδιοίμην καὶ συνεσοίμην ανδρὶ φίλω, γεωργω απραγμονι καὶ ἐργατῖ, ουκ ἐκ δικαστηρίων ουδὲ ἐκ του σειειν κατα αγ ραν αδίκους ἐπινοουντι πορους, αλλα γῆθεν αναμένοντι τὴν 2 ἐπικαρπίαν ἔχειν. καὶ δῆτα διανοηθεὶς ταυθ' ουτω δραν, ωκειωσάμην τον Κορυδωνα. καὶ στείλας ἐμαυτὸν αγροικικως, νακος ἐναψαμενος καὶ σμνυνὶν λαβων, αυτοσκαπανευς ἐδόκουν. εως μὲν ουν ἐν παιδιας μερει ἔπραττον ταυτα, ανεκτονῆν καὶ μεγαλα αποκερδαίνειν ωομην, υβρεων καὶ ραπισματων καὶ τῆς περὶ τα ἐδωδιμα των πλουσίων ανι 1οτητος απηλλα-3 γμένος. ἐπεὶ δὲ ἐκ τῆς καθ' ημέραν συνηθείας ἐξ ἐπιταγῆς

ἐπραττετο τουργον, καὶ ἔδει παντως ri αρουν dii φελλέα ἐκκαθαίρειν eti γυρους περισκάπτειν καὶ τοῖς βοθροις ἐμφυτευειν,ουκέτ' ἀνασχετος η διατριβή, αλλα μοι μετεμελε τῆς αλογου πραξεως καὶ την πολιν ἐειοθουν. ἐλθων ουν ἐπὶ μήκιστον χρονον ουκέθ' ομοίως δεκτος ουδὲ χαρίεις ἐδοκουν, αλλα τις ὁρειος καὶ τραχυς καὶ απηχης, ωστε αἱ μὲν οἰκίαι των πλουσίων πασαί μοι λοιπὸν απεκέκλειντο, ὁ δὲ λιμος την γαστέρα b ἐθυροκοπει. ἐγω δὲ αυος ων υπὸ τῆς των αναγκαίων ἐνδείας λησταῖς τισι Μεγαρικοῖς, or περὶ τας Σκειρωνίδας τοῖς οδομποροις ἐνεδρευουσιν, ἐκοινωνησα. ἔνθεν ὁ βίος μοι αργος ἐξαδικίας πορίζεται. εἰ δὲ λήσω ταυτα ποιων ῆ μή, ἄδηλον. δέδια δὲ την μεταλλαγην του βίου. εἰωθασι γαρ αἱ τοσαυται μεταβολαὶ ουκ εἰς το ζῆν αλλ' εἰς απωλειαν καταστρέφειν.

82쪽

Φιλαπορος ροιχομba Isu. 3εξιφάνης ὁ τῆς κωμωδίας ποιητης θεασάμενός με ὀρ- 71γιζομενον προς τας ἐν συμπMγίοις παροινίας, λαβὼν καθ' ἐαυτὸν πρῶτα μεν ἐνουθέτει μη τοιαυτα ἐπιτηδευειν-ίνυβρις το τέλος, ἔπειτα του φωνήματος ώς ἔχοιμι δια βραχεων-οπειραθεὶς τω χορφ των κωμικῶν συλλαμβάνει. ἐκ τουδε τραφησομενον εφασκε καὶ ἐμε. ἐκελευεν ουν ἐκμαθοντα .... 2-ονυσίοις τοῖς ἐπιουσι το του οἰκέτου σχημα ἀναλαβοντα τομέρος ἐκεῖνο του δραματος υποκρίνασθαι. ἐγὼ δε οφὲ του καιρου καὶ φυσιν καὶ ἐπιτήδευμα μεταβαλων δυσκολος τις καὶ δυσμαθης ἐφαινομην. ἐπεὶ δ' ουκ ην ἐτέρως πραττειν, το 3δραμα ἐξέμαθον, καὶ μελέτην ἀσκήσει ρώσας ετοιμος εἰμι τω χορω συντελεῖν. συ δὲ ημῖν μετα των συνήθων ἐπίσειε τους κροτους ινα, καν τι λαθωμεν ἀποσφαλέντες, μη λάβη χώραντα αστισσὰ μειρακια κλώγιν ῆ συρίττειν, αλλ' o των ἐπαίνων

κροτος τον θρουν των σκωμματων παραλυσύ.

Οἰνοχαιρων 'Pa φανο χορτασθδ. Oυχ ουτως οι τους Ερμας περικοφαντες ri τα τῆς θεου 72 ἐν Ἐλευσῖνι μυστήρια ἐαορχησάμενοι τον περὶ ψυχῆς αγῶναυστέμειναν, ως ἐγὼ εἰς χεωας ἐμπεσων, ω θεοι, τῆς μιαρω- τατης Φανομάχης. ἐπεὶ γαρ ἔγνω τον ἐαυτῆς ανδρα προσκεί- 2μενον τῆ γωνικὴν παιδισκη τη τας σφαίρας αναρριπτουση καὶ

τας λαμπαδας περιδινουσri, υπετοπησεν ἐμὲ προξενον εἶναι τῆς κοινωνίας, καὶ δια των οἰκετῶν αναρπάσασα παραχρῆμα μὲν ἐν κυσοδοχη δήσασα κατέσχεν, εἰς την υστεραίαν δὲ παρατον ἐαυτῆς ηγε πατέρα, τον σκυθρωπὸν Κλεαίνετον, ος τανυν δη ταυτα πρωτευει του συνεδρίου καὶ εἰς αυτον ὁ υρειος παγος αποβλέπουσιν. ἀλλ' oταν τινα θέλωσιν οἱ θεοι σώζε- 3σθαι, καὶ ἐξ αυτῶν ανασπῶσι βαράθρων, ώς καμε του τρικαρήνου κυνος, ον φασιν ἐφεσταναι ταις ταρταρίαις πυλαις, ἐξήρπασαν. Ουκ ἔφθη γαρ τα κατ' εμε ὁ δεινὸς ἐκεῖνος πρε- 4 Diuitiam by Corale

83쪽

σβυτης τῆ βουλῆ κοινουμενος, καὶ ηπιαλω συσχεθεὶς εἰς την τρίτην απεα υξε. καὶ ὁ μὲν ἐκταδον κεῖται, ' προς την ἐκφ 5 ραν τῶν οἰκοι παρασκευαζομένων, ἐγὼ δὲ ἡ ποδῶν εἶχον ωχόμην καὶ σωγμαι Ουχ υπο του τῆς Ατλαντίδος Μαίας παιδός ψυχαγωγηθείς, αλλ' υπο των ποδῶν καὶ του τολμήματος την ἐλευθάριας πορίσας ατραπον.

73 N υς η πρωχὶν ἐπιτεξ εἶναι νομζομε νθ αρτίως τετοκε, καὶ ἔχω δελφακων αφθονίαν ' γρυζουσι δὲ μαλ' αηδες, αλλ' 2 ἐδώδιμον. μεταδίδωρα δῆτα καὶ σοὶ δυο τουτων ἔχειν. ουτεγαρ παντας ο&ς τέ εἰμ τρέφειν των κριθίων ὀλίγων οντων, καὶαμα τοῖς φίλοις κοινωνεῖν τους ἐν περιουσίαις οντας αγροικικῆ πρεπον ἐπιεικεία, οιους ημας η φιλτάτη γῆ απλοἴκους καὶ φιλαλληλους τους εαυτῆς τροφίμους ανεθρεψατο.

74 Tβρίζεσθαι προς του τρεφοντος, εἰ καὶ ανοσιον, φορητον, απαξ αποδομενον το σῶμα τοῖς προπηλακίζειν ἐθέλουσιν ενεκα τῆς αθεμίτου γαστρος ' το δὲ καὶ υπὸ των συμπα-ροντων, πολλω βαρυτερον ' το δὲ μη μονον υπο τουτων αλλα di καὶ υπὸ των ἰταμωτερων οἰκετῶν, ἔτι χαλεπώτερον. εἰ δὲ προσθείην καὶ τας θεραπαινίδας κιχλιζουσας καὶ μωκωμενας καὶ γέλωτα την ημετεραν ατυχίαν ποιουμενας, τοτε σχετλια- ζων καθ' 'Oμηρον πιτοδυσπετῶ. τουτο γαρ Aυτοχθονος etiκου- σα του γραμματικου ποτε καὶ μνημνὶ συνεχω Ζευ πατερ' ου-

τις σεῖο θεων ολοώτερος αλλος ὀλέθριοι γαρ αληθως οἱ δαίμονες οἱ ταυτα ἐφ ημῖν πρυτανευοντες, ἴν' ἐγὼ μὲν υστομένω κινδυνους αλγεινους, γέλωτος δὲ υποθεσις τοῖς χειριστοις

ταμα. 72, 1. post ἐγω δε codd. addunt ψυττα κατατείνας

84쪽

A 'σία. Ἀλλ' ηκουσα σε, ιο Λυσία, απο του ἀγωνος του ἐν Κρε- 1τρία συνεχως μεθυσκεσθαι.

. . . μη δείσllς' ἐξείργασαι γαρ παγκαλον τι χρωα , OIον 3ῆδη τίς σοι των παν- ουδεὶς των κατὰ χειρῶν πονηθέντων, την σεαυτου ἐταιραν ἱδρυσας ἐν τεμένει ' μέση γαρ ε-στηκα απο της 'Aφροδίτης καὶ του Ἐρωτος ἄμα του σου. μην νησpς δέ μοι της τιμῆς ' οι γαρ ημας θεασάμενοι ἐπαινουσι Πραξιτελη, καὶ οτι της σῆς τένης γέγονα ουκ αδοξουσί με Θεσπιεῖς μέσην κεῖσθαι θεων. yν ετι τῆ δωρεα λείπει, ἐλθεῖν σε πρὸς ημας, ινα ἐν τω τεμενει μετ' αλληλων κατακλινωμεν ου μανουμεν γαρ τους θεους, ους αυτοὶ πεποιή

καμεν. ερρωσο.

αδον σου την νυιι νην μυστηρίοις καλον περιβεβληυμ 4νην θεριστρον ἐλεω σε νῆ την 'Aφροδίτην, ταλαίπωρε, oia πάσχεις μετ' ἐκείνης καθευδων τῆς χελώνης. οἷον τὸ χocou αγυναικος, αυτοσανδαρακη' ηλίκους δε καθεῖτο τους πλοκα- μους η νυμφη, ουδὲν ἐοικοτας ταις ἐπὶ της κορυφης θριξίν. Diuitiaco by Corale

85쪽

2 οσου δὲ κατεπέπλαστο ψιμυθιον ' καὶ ἡμῶς τας εταίρας λοιδορουσιν οτι καλλωπιζόμεθα. αυ α μεγάλην εἶχεν ἄλυσιν αξια γέ ἐστιν ἐν α λυσει διατελεῖν πλην Ουχὶ χρυσρὶ φάσμα-3 τος hoυσα προσωπον. ηλίκοι δε οἱ ποδες, ῶς πλατεῖς, ῶς α ρυθμοι. αἰαι γυμνὴν περιλαβεῖν ἐκείνην οἷον ἐστιν' ἐμοὶ μὲν καὶ βαρυ τι δοκεῖν προσπνέειν ' μετα φρυνου καθευδειν ανειλομην, Νέμεσι δέσποινα. ἐμβλέψαι τί μη δωρίδι βουλομαιῆ μετα τῆς αλυσεως καὶ τῶν περισκελίδων συγκερ .... '

5 Ουκ ἐπυθεσθε τα νεώτερα νυν πραγματα; ουκ ηκουσατε καινον ἐταίρας ονομα; ω ποσον ημῖν ἐπιτετείχισται χρημα, Λαῖς υπo 'Aπελλου του ζωγραφρου θηριοτροφηθεῖσα. αθλίαι,

κλείσατε τα ἐργαστήρια αυτῶν, μὰλλον δὲ καὶ εαυτας απ 2 κλείσατε ' μία νυν ἐστιν τὴν Ελλαδα ὁλην διασοβουσα γυνή, μία ' Λαῖς ἐν τοῖς κουρείοις, Λαῖς ἐν τοῖς θεατροις, ἐν ταῖς ἐκκλησίαις, ἐν τοῖς δικαστηρίοις, ἐν τῆ βουλῆ ' πανταχῆ παντες αὐτην λαλουσιν, νὴ τὴν 'Aφροδίτην, καὶ οἱ κωφοὶ 3 διανευουσιν αλλήλοις τὸ ἐκείνης καλλος ' ουτω γλῶσσα γίνεται καὶ τοῖς λαλεῖν μὴ δυναμένοις Λαῖς. εἰκοτως' ἐνδεδυμένη μὲν γαρ ευπροσωποτάτη ἐστίν, ἐκδυσα δὲ ολη προσωπον φαμνεται, ουτε κατάξηρος ουτε κατάσαρκος, αλλ' oῖας λεγομεν 4 ημεῖς τας ἰσχνεγχυλους' τρίχες ἐνουλισμέναι φυσει, ξανθί- ζουσαι δὲ ἀφαρμάκευτα καὶ τῶν ακρωμίδων υπερκεχυμέναι μαλακως. ὀφθαλμοὶ δὲ νὴ τὴν υρτεμιν ὁλκὶς σελήνης ευ- κυκλοτεροι ' καὶ το μελαν αἱ κοραι μελανταται καὶ τό κυκλω

λευκον. . . .

6 .... ἐραστου χωρίον Νυμφαις θυσίαν λεγουσα οφείλειν. εἱκοσιν ἀπεχει τῆς πολεως στάδια αυτὸ δ' ἐστὶ λειμών τις ῆ κῆπος ' ὀλίγη δὲ παρα την ἔπαυλιν ανεῖται σποριμος, ταδὲ λοιπα κυπαρίττια καὶ μυρρίνηὶ, ἐρωτικου, φίλη, κτημα- 2 τιον οντως, ου γεωργου. ευνυς μὲν η αφοδος ημῶν εἶχέ τινα Diuitiam by Corale

86쪽

. 80

παιδιαν ' τα μὲν γὰρ ἀλληλας ἐσκώπτομεν ῆ τους ἐραστας, ταδ' υπο των υπαντώντων ἐρρινώμεθα. Νικίας δ' ὁ λάσταυρος Ουκ οἶδα ποθεν ἐπανιών , ros φησίν ημιν . ἀθροα et, τίνος απιτε ἐκπιεῖν ἀγρον; μακαριον ἐκεῖνο το χωρίον ὁποι βαδί- τε, οσας εξει συκας. ' τουτον μὲν ουν Πεταλη απε miσε 3 κωμωJ si σασα ακολαστως. ἀπεπτυσε γὰρ ημας καὶ ἀκαθάρτους εἰπὼν απεφθαρη. ημεῖς δὲ πυρακάνθας ἀφαιρουσαι καὶ κλωνία καὶ ανεμώνας συλλεγο υσω παρημεν αἰφνιδίως ἔλαθε δ' ημας η οδος δια τὴν παιδιαν saς ουδ' ωζθηριεν ταχεως ἀνυ- σθεῖσα. ευθὴς δὲ περὶ την θυσίαν ημεν. μακρὴν δὲ απωθεν τῶν ἐπαυλίων πέτρα τις ην συνχὶρεφλὶς κατὰ κορυφον δαφνιας καὶ πλατανίστοις, ἐκατερωθεν δε μυρρίνχὶς εἰσὶ θαμινοι, καί πως ἐξ ἐπιβολης αυτην περιθει κιττός εν τῆ λίθω προσπεφυκώς απο δε αυτλὶς υδωρ ακχὶρατον ἐσταλαττεν. ἐπὶ δὲ ταῖς ἐξοχαῖς τῶν πετριδίων Νυμφαι τινὲς χρυνται καὶ Πὰν οἷον κατοπτευων τὰς - δας υπερεκυπτεν αντικρυ βω- 5μὸν αυτοσχεδιως ἐνήσαμεν, εἰτα σχιζία καὶ ποπανα ἐπ' αυτῶθεμενῶι καταρχόμεθα λευκῆς αλεκτορίδος, καὶ μυελίκρατον ἐπισπείσασαι καὶ ιβανωτὸν ἐπιθυμάσασαι τῶ πυριδίω καὶ προσευξάμεναι πολλὰ μὲν ταῖς Νυμφαις πλείω δὲ ἰ Ουκ ἐλάττω

tῆ 'Aφροδίτρ, ἱκετευομεν διδοναι τινὰ ζμῖν ἐρωτικην αγραν. ro λοιπὸν ευτρεπεῖς ἐπὶ τ/ὶν ευωχίαν ηιιεν. ἡ ωιμεν' ἔφη h 6 Μέλισσα ,οἴκαδε καὶ κατακλινῶμεν μὴ μὲν ουν προς γε τῶν Νυuσῶν καὶ του Πανος ' εἰπον εγώ ,τουτου ορας γὰρ ως ἔστιν ἐρωτικος ' ἐδεως αν 1 1ιῆς ἐνταυθα κραιπαλώσας ίδοι ἀλλ' υπο ταῖς μυρρίναις ἐν ἰδου το χωρίον ιος ἐνδροσον ἐστιν ἐν κυκλω καὶ τρυφεροῖς ἄνθεσι ποικιλον. ἐπὶ ταυτης βουλοί- 7μην αν τῆς ποας κατακλιθγὶναι ῆ ἐπὶ των ταπqτιων ἐκείνων

καὶ των μαλθακων υποστρωuάτων, νη ista' αλλὰ εχει τοί τι πλεον των ἐν ἄστει τανταυθα συμποσια, ενθα αγρου υπαίθριοι χάριτες. ,ναὶ ναί, λεγεις καλως ἔφασαν ' ευθὴς Ουν 8 κατακλώμεναι αἱ μὲν σμίλακος αἱ δὲ μυρρίνης κλαδους καὶ τα χλανίσκια ἐμιστορεσασαι αυτοσχεδίως lστιβάδαὶ συνερρα-

87쪽

ψαμεν. ἡν δὲ καὶ τουδαφος λωτω καὶ τριφυλλω μαλθακον ' ἐν μεσω κυκλω καί τινες υακινθοι καὶ ανθεαα διαποίκιλα 9 την O ειν ωραὶ ζον' ἐαρινοῖς ἐφιζανουσαι πεταλοις οδυ καὶ κωτίλον αηδονες ἐκνιθυριζον, ηρέμα δὲ οἱ σταλαγμοὶ καταλειβομενοι απο τῆς ο&ν ἱδρουσης σπιλαδος τρυφερον τινα παρεῖχον ψοφον ἐαρινω πρέποντα συμποσίω. οἶνος ην ουκἐπιχωριος, ἀλλὰ 1ταλος, οῖου α ἔφης καδίσκους ἐξ Ἐλευσῖνος

io ἐωνῆσθαι, σφοδρα ηδυς καὶ ἄφθονος ' ωα τε τρέμοντα ταυταωσπερ αι πυγαί, καὶ χιμαιρίδος curαλῆς τεμάχη καὶ αλεκτορίδες οἰκουροί ' εἶτα γαλακτια ποικίλα, τα μεν μελίπηκτα ταδ' απο ταγήνου πυτίας μοι δοκῶ καλουσιν αυτα καὶ σκωλη- Ii κας τα πεμματια , Oσα τε αγρος ημῖν ἐαρινῆς ωρας ἐπεδαννι- λευετο. μετα τουτο συνεχως περιεσοβουν αἱ κυλικες ' καὶ το πιεῖν μέτρον ἐν τρεῖς φιλοτησίας ου το ποσόν. ἐπιεικως δεπως τα μηὶ προσοναγκασμενα των συμποσίων Τω συνεχεῖ τοπλεων ἀναλαμβάνει. υπεψεκαζε μεν μικροῖς τισι κυμβίοις αλλ' ἐπαλληλοις. καὶ παρῆν μουριάτιον η Μεγάρας καταυλουσα,

η δὲ Σιμμίχη προς τα μέλη καὶ προς την αρμονίαν ἐδεν. ἔχαι-

2 ρον αἱ ἐπὶ τῆς πίδακος Νυmpαι. ηνίκα δε αναστασα κατωρ- χησατο καὶ την οσφυν ἀνεκίνησεν dii Πλαγγών, oλίγου ὁ Πανἐδεησεν απο τῆς πετρας ἐπὶ την πυγην αυτῆς ἐξαλλεσθαι. αυ- τίκα δὲ ημας ἔνδον ἐδονησεν η μουσικχὶ καὶ υποβεβρεγμενον I3 εἴχομεν τον νουν' οἶδας ὁ τι λέγω. τας των ἐραστῶν χεῖρας ἐμαλαττομεν τους δακτυλους ἐκ των αρμῶν ηρέμα πως χαλῶσαι καὶ προς διονυσω ἐπαίζομεν ' καί τις ἐφίλησεν υπτιασασα καὶ μασταρίων ἐφηκεν αφασθαι καὶ οἷον αποστραφεῖσα ατεχ- 14 νῶς τοις βουβωσι τὸ κατόπιν τῆς οσφυος προσαπέθλιβε. διανίστατο δὲ ξδη ημῶν μὲν των γυναικῶντα πλήθη, των ἀνδρων

δε ἔμεινεν ' υπεκδυoμεναι δ' Ουν μικρον απωθεν συνηρεφῆ τινα λοχριην ευρομεν, αρκουντα τῆ τοτε κραιπαλη θαλαμον. ἐνταυθα διανεπαυομεθα του ποτου καὶ τοῖς κοιτωνίσκοις απι- 15 θανως εἰσεπαίομεν ' καπειτα η μεν κλωνία μυρρίνης συνέδειωσπερ στέφανον εαυτῆ πλεκουσα καὶ ,εἰ πρέπει μοι, φίλη,

88쪽

δεραι , η δ' Lων ἔχουσα κάλυκας ἐπανηει , ως χρηστὴν αποπνεῖ λέγουσα, η δε μῆλα ἄωρα , ἰδου ταυτί ' ἐκ του κολπου προφέρουσα ἐπεδείκνυτο, η δε ἐμνυριζεν, η δὲ φυλλα αποτων κλωνίων αφαιρουσα διέτρωγεν ωσπερ ακκιζομένη ' καὶ το δὴ γελοιότατον ἡ πασαι γαρ ἐπὶ ταυτον ἀνιστάμεναι αλλήλας λανθανειν εβουλόμεθα ' θατερα δε οἱ ἄνθρωποι υrro την λοχμην παρήρχοντο. ουτως μικρα παρεμπορευσάμεναι τῆς 16

ἀφροδλης πάλιν συνειστήκει ποτος' καὶ Ουκέθ' huῖν ἐδοκουν προσβλεπειν ώς πρότερον αἱΝυμφαι, αλλ' ὁ Παν καὶ ὁ Πρωπος ν διον. ἐμφαγεῖν δ' ην παλιν ὀρνίθια ταυτὶ τὰ τοῖς δικτυοις αλισκόμενα καὶ πέρδικες, καὶ ἐκ τρυγὸς ῆδιστοι βοτρυες, καὶ λαγωδίων νωτα, εἶτα κογχοι καὶ κήρυκες ησαν ἐξαστεος κοροσθέντες, καὶ ἐπιχώριοι κοχλιαι καὶ μυκητες οἱ απὸ των κυμαρων, καὶ σισαρων ευκαρδιοι ἐιζαι οξει δεδευ-uεναι καὶ μελιτι ' ἔτι μέντοι ὁ μάλιστα ηδεως ἐφαγομεν, θρι- 17δακῖναι καὶ σέλινα ' ἡλίκαι δοκεῖς θριδακῖναι; πλησίον δὲ ην ὁ κῆπος. εκάστη ταυτην ελκυσον . μὰ ista ἀλλα μοι ταυτην'. μὴ μεν ουν ἀλλα ἐκείνην ' ἐλδε αμεν ταῖς θεραπαινισιν ' ησαν

δὲ αἱ μὲν ευς υλλοι καὶ μακραί, αἱ δὲ Ουλαι βοστρυχοις ἐμφερεῖς, ἀλλα βραχεῖια, υποξανθος δέ τις τοῖς φυλλοις αυτων

ἐγκέχρωστο αυγή ' την φροδίτην λέγουσι ταυτας φιλεῖν- ἐρα- ISνίσασαι δ' ουν καὶ ἀναξανθεισαι τους στομάχους ἐκραιπαλωμεν μάλα νεανικῶς μεχρι μηδὲ λανθάνειν αλλήλας θέλειν, μηδὲ αἰδουμενως τῆς ἀφροδίτης παρακλέπτειν ουτως ἡμας

ἐξεβάκχευσαν αἱ προποσεις. ροσω τον ἐκ γειτονων αλεκτρυο- να κοκκυσας ἀφείλετο την παροινίαν. ἔδει απολαυσαί σε τῆς I9γουν ακοῆς τοs συαποσιου τρυφερὸν γαρ ην καὶ πρεπον

ἐρωτιακῆ ὁριιλία) εἰ καὶ μὴ τῆς παροινίας ἐδυνήθης' ἐβουλο-

μην ουνακριβως εκαστα ἐπιστεῖλαι καὶ προυτραπην .... συ δὲ εἰ μεν ουτως ἔσχηκας μαλακῶς, οπως ἄμεινον εξεις σκοπει εἰ δε τον ἐραστην προσδοκωσα Qειν ἔνδον οἰκουρεῖς, αλο-γως οἰκουρεῖς. ἔρρωσο.Diuiligod by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION