장음표시 사용
31쪽
linoque conteXta, iuxta textum in c. cum . Quandoque vero dia' ' ctam materialem causam significat, & potest stare declarative,&demonstrative Paris. cons. 18. nu. 3 7. vol. 3. Albericus in suo diti. i. ctionario dicit hoc esse regulariter. Et hoc pacto sumitur in rubro, de quo niuac sermo habetur . nam in eo Papa per illa dictio nem, De,sermonem proxime sequentem de summa Trinitate, &side catholicam materiam futura esse declarat atque demonstrat ut de eodem rubro,& nigro manifeste colligitur. R estat nunc via
dere quid composita ista dictio, De,operetur: sed quonia ipsa in
hoc rubro, absq; eo quod c oposita sit,posita est, idcirco alio m gis opportuno loco id tracta dum reservabo. Interim Vero viderit poterit textus expressus in 1. I. T de potan princ.cum ibi nota per Doch. &in L ex hoc iure.Ede iust.& iur. M a no- . Sequitur in rubr.illud nomen,summa, quod multa fignificat doici enim potest summa, idest breuis, vel prima. ut in l.summa.des ibi etiam Doet Ede statu.ho. & in tit.de iure persona.in instri.ia, prin. Vnde summatim, idest breuiter et primarie, ut not. Bart. ineXtrauag. ad rep. in Vers summarie, in princ. Est cum etiam dicitur summa , idest maxima, ut Tragici antiqui summe supremem. Iuppiter, siue celsissime,& eminentissime. Quandoque etiam utrumq; participat, & modo vitima dicitur,ut voluit eadem gIoia in vers summa. in instit.de ivr.per .in prin.Et multa alia significat, quod Grammaticis relinquo. Sed hic summa dicitur quasi in gracium amplioris excellentiae atq; praestantiis, idest maior &maxima. Quomodo autem quave ratione paulo infra declarabi- tur. Sed in statutis,rescriptisae quid hoc summarie, verbudicat; declarat speculat.in lib.de libelli concep. g. Is .vers.& qualiter Trinis, . Sed Trinitatem vitanti nominis significatio haberi etia pos. - st) duplicem esse scienta est. Unam videlicet increata,que Pr
prie Trinitas dicitur , quq est ii Ia diuina hierarchia . Et alia, quae creata appellatur, quae ab illa scilicet increata est,ut latissime in-
Omnia a fra demonstrabitur.De illa increata,qtiae summa est,a qua omnia is a procedunt, prius dicam. Huius virtus atque excelletia tanta est, procedunt. vicum mecum ipse cogito neque principium, neque exitum in
uenire possum, neque de ipsa verbis quidquam explicare atquzeuoluere valeo. Itaque potius admiratus cum Psalmista dicam,
32쪽
Quid mihi est in caelo, superat enim ipsa, atque transcendit c
iuilibet praeclari ingenij Vires, nedum meι,quod Valde eXiguum . um e M. esse sentio; si enim verbis explicare contendo, nulla ratione i sam consequor neque dicendo complector, quod mens ipsa deficit, & vox silet, quia facultatem humanae eloquentiae transcen- sar ladit; si scribo, non declaro, neque virtus vlla est, quae illam a tingere possit, nullassi comparatio, aut similitudo valet ad ip- G fam percipiendam & explicandam, qubd ipsa praeter caetera om- ς et 'ti nia dissicillima est ad intelligendum: Et ut Ambrosius dixit, I possibile est diuinae generationis scire secrzium; res enim secre ibis. Mibia tissima est Deus, quod omnium intellectus maxime fugit, quare his secre- Propheta vere tu es Deus absconditus. & Paulus, habitat, innuit, lucem inaccessibilem Deus, quem nullus oculus ferre potest. & in summa, quodcunque exemplum ad eam factum debi- κὰ--la δε Ie atque infirmum est; tum propter admirabile ipsius mysterium; tum etiam quia finiti ad infinitum nulla est propol tio, nullaque tias M. propria perfectaq; comparatio aut similitudo: Imbecillitas enim
humanae naturae virtutem ac facultatem intelligendi habet cesto modo terminatam, & ideo infinitum comprehcdere nullo pacto potest, cum ipsa finita sit, atque circumscripta & intra finCς Eum Us comprehensa. Itaque quid interim dicam quoue modo illamegplicare valeam non inuenio, nisi forte ultro mihi sese offerat ..,μis. virtus illa, vis, potentia, atque efficacitas fidei, quae mea est e ga summum Deum, & sancti Emam Trinitatem, qua mediante ero, diuino illo fauente numine, cuius hodie vim, naturam, ac potentiam explicare cupio, me breui quodam epilogo atque sermone omnia, quae ad praesentem declarationem pertinent, facile explicaturu. Legi enim atq; perlegi Canonu iura,& multos
alios sacrae scripturae libros mente, & oculis percurri, ac diu Praemanibus habui,in quibus id apertissime scriptum inueni, quod In principio erat Deus, & Verbum erat in principio apud Deum iuxta illud Ioan . in c. I & legitur etiam in libris Platonicis, non quidem ijs proprijs verbis , sed hoc idem omnino multiplicibus suadentibus,ut refert August. 7. Confessionalium,quod verbum erat in principio apud Deum, & Deus erat Verbii, per quod ominia facta sunt,ut in eo de 1.c.Ioan.& Genes. quoque in principita B a legitur.
33쪽
- ιδ .. - Deus erat in principio procedes a Deo, & verb6.hoem rAT Q in principio, quod est magnum & admirabile mysteri u san-
'issimae & increatae Trinitatis. Quae res, Ut animaduerto , ape tiginis ac planissime demonstrat in diuinis tres esse personas freti. . quas omnino Noetus perperam & male negabat, dum in diuinis. VI personarum numerum excludebat,illumq; non reperiri contem dimisi. debat. quod nos Catholici inficiamur omnino,& numerum triu' ,Σ, diuinartim personarii Catholica fide admittimus, quas personas ea ι, ἡ; Grsici tres subsistentias dixerut,quas subsistetias nos personas dia gerum cimus,& ita Trinitatem pro tribus personis,Vnitate aute propter,is .is ad singulare natura, seu propter unitate Deitatis, quq est ipsa diuina milium . essentia, quae unica est. Et ideo sancta & increata Trinitas numerabilis facta est personalibus subsistentijs, sed sancta unitas extra omnem numeruest, quae indivisibilem habet unitatem, incons samq; gerit coniunctionem, ut Athanas..ith suo symbolo declarat ;&habetur notaturque, & confirmaturin c. I .praesentis titu-
Ie z .. li S. haec sancta Trinitas. Vnde colligitur subsistentiam in diuia adpres,ac nis quo ac Personam & quo ad essentiam dici & intelligit si quo ais si personam , ct tunc tres subsistentiae personales sunt, si quo ad
. - essentiam, unica est natura in tribus personis, ut in eodem I. c. ra chri , In Christo vero una est persona, duae naturae, diuina scilicet &sz I.... humana, Vt habetur notaturque I . distinct. c. a. post medium. iura se d ridis non quidem confusae,ut dixit Athanasiis in suo symbolo. & tresis.., L essentiae, Deitatis scilicet, animae, & corporis. quare dicitur in irreatam illain, & sanctam Trinitatem Unitatem esse, atque extra
omnem numerum esse, ac summe supremeque unam, & nullo
modo per plures essentias diuisibilem, cum unica sit, ut est regii Ia in Theologia; quae etiam est summe simplex,ut in c. I. in primcum seq. S.haec sancta Trinitas, & in c. damnamus S .licet igitur. eoait. idest non composita ex multis rebus, distinctis a se inuicere, nec quae componi possit cum rebus a se re ipsa distinctis, sed quicquid est in ea propter sui infinitatem est unum idemque, se sis, quod ea, Vt not. glO.in c. a. in Verbo natura, ex .de summa Trini Gm mu tate. & est prima idest radix & fundamentum emanationum, &Πsis,ha personalium proprietatum, & Omnino prima entitas ut hoc notroprietaria.. mine trito iam utar, inter Omnia entia dc in diuinis, di creaturis,
34쪽
orioci. o. mcir de sumtae Trinitasn 6. in vel . aeterna liter. prsoe fili: In qua essentia quae una est, ut de consec: dist:3 dc in c. Lo tiohem. De tertia creationis scilicet,quae est in tempor de qua Genesin prin. dicitur, hic non loquon . Sed deduabus primis quarum prior, idest generatio est emanatio, quae est produetio substantifica ut hoc nomine utar per modum naturae, quae Vt Proph: loquitur ab eterno fui t cum ait, Ego hodie gen ut te idest in aeternitate, quae est ei semper hodiV, idest praei via a quod Ocum isi. ε . h.
lo aeremae suς virtutis praesentia sunt Omnia, neque apud eum est diemin re. tempus praeteritum, nequellaturum. Hanc aeterilitatem etiam Diuiisa a re declarat glo. in eo c I .in prin.quam in parte Arriani & male t mereq; negare ausi lunt, tenentes filium non esse Patri coaeter' us,isis; a νnum, Ut glo. refert in c. I. desiim. Trinit. in Clement. Posterior& secunda per spirationem est, quae est productio iubstaiudica per modum voluntatis. Per modum autem Voluntatis dicitur, vireano xi quia amor est Patris scilicet & fiiij, & etiam amor secundum UO- π;5M is paIuntatem est, quia est etiam unitiuus ut ita dicam i liorum P iris scilicet & iiiij, sine tamen aliqua confusione, Ut Athanas. in kis, bis. suo symbolo ..Per generationem vero , idest per productionem substantificam, per modum viamq; naturae producitur a Patre fi
lius, qui genitus a patre dicitur, sed per productionem substan tificam, idest per modum volutatis producitur Spiritus sanctukια qui ab utroque Patre scilicet, & filio procedit, non tamquam CX G υ, duobus principij , sed ex uno, neque pluribus spirationibus,1 coenica spiratione,ut in c. I. in priu.dei unam a Trinitan 6.quia Pa- ρ oductio
ter, & Filius,& Spiritus lanctus unus Deus fiuit, ut August.dixit 'et Min primo lib.de Trin.c. Iῖ .Quam produc tionem,donationem dI- isa inruia centus & vocabimus, cum a voluntate tribunus , t liberaliter communicetur illis personiς mis persectio. 'Edistae tres diui, sta . . ianae personae sunt in una subsit otia, quarum una etiam indiuidua is sis tessentia est,& natura,vi de consec.diit.*.c.vit. Quomodo autem a 'U. substantia, essentia,& natura in diuinis dicantur declarat glo. in ,, in c. I. in princ. in ver. Omnibus. de summa Trinit. in Clement. In cuius diuinae natur unitMeseu vim laues sunt realiter distin- hQ. M
35쪽
ctae persehae, quaru prima est a nulla,& an ulla nata, vidi ci I .emtit. quae nec est nascibilis ut his verbis utar nec Pducta,nec pro . .... ducibili ,nec spirata,nec spirabilis nec creata,nec creabilis,quet
ia Misis inqua & innascibilitas sunt duae ex quinque notionibus,qui; soli Patri coueniunt , quia solus ipse generat potentia patris genera- γ,-- . di pro eo quod significat est Paternitas, si tamen fundamentum con notamus, idest ex qua parte Patris, ut ita dicam,est memoria tacunda, ut infra dicetur ubi de secunda persona verba erui, quς,2-'sy'' filius', qui genitus a Patre est naturali productione, naturali tacunditate mentis & intellectus, per memoria scilicet & gen . rationem a sola prima, & ista est tertia notio,quam filiatione appellant, quae nec Patris est,nec Spiritus sancti,sed filij solum, qui unus est in diuinis,& merito: Nam sicut unus est Pater in ditiinis,& non plures, sic neque plures esse filios permittitur, ut declarat glo in c. I .de sum. init.in Ct ent.in verbo Unigenitus iuxta illud Athanasin suo symbolo,Vnus ergo Pater,non treS Patres. unus ergo Filius,no tres Filij. Tertia,quar est Spiritus sanctus, est per comunem spirationem a prima & secunda. i.a Patre, & Filio, non genita, nec creata,sicuti nec secunda persona est creata, nec spirata. De quibus Dominus in Ioan.c. 8. I 3 .& I6. ait,Ego enim ex Deo processi & veni, & iteru cum venerit Paraclitus, que ego mitta vobis a Patre spiritu veritatis, qui a Patre procedit, ille testimonium perhibebit de me. Ite ille me clarificabit, qui de meo accipiet,& ista est quarta notio,quae processio appellatur, & solac uenit Spiritui sancto,qui solus est,nec alius spiratus reperitur,& procedit a duobus,Patre scilicet,& Filio, qui spiradi vim a Pa -a- tre habet, Pater vero ex se. Hanc processionem geminata reperiaria mus,una scilicet aeternalem,& altera teporalem,de illa sternali
. quq ineffabilis est,sermo hic est,qua a Patre,& Filio, aeternaliter De Pinia Spiritus sanctus procedit. Alia est & quinta notio, quae spiratioz, I. dicitur,quq Patri scilicet & filio copetit,non tamen Spiritui sancto, cu ipsi tantu spirent, non Spiritus sanctus, qui est spiratus. Atq; hqc de tribus. sonis,& quinq; notionibus,cui,& quomodo P csipetant,dicta sussiciat. Addo etia nomen personς merito posita - ά - . fuisse in diuinis, Ut nOS Athanan suo sImbolo qn dicitialia est.
36쪽
persona Patri alia filii,docuit.Quod nomen in diuinis singulare' quodda est, in quo Deitas tota ex ditab alio singulari realiter se
paratu.Realiter inqua non P natura,sed per propriettate personale,ut cu dicimus Deu substatiam, explicanaus, natura diuina omnibus personis coem, in qua no vidicimus de honune sola vocis distinctione, sed vere & realitercoem ni vem dicimusPatre aut Filium,aut Spum sanctum viati sugulare, aut una persona dicimus, in qua Deitas etia tota subsistit. in Deo vero substatia, aut Dei essetia,est ipsa deitatis natura quae tota initatis perfectione dicit. Nuc operς preciu est cognoscere tria esse nomina, quς san- ctiss.Trinitatis mysterili declarant, secundu glo. in cidanamus in Ver. neq; genita eo. Ut de sum.Trinit. de quibus indicta glo.Sed secundu Theologos sunt istae,notiones.s.&propitiet tes,ac re Iationes.Notiones autu ut stipra dixiJunt quinque videlicet innascibilitas,Paternitas,spiratio, filiatio,& proce so . Relationes autε sunt hi; . Paternitas quia ad filiu refertur, &ad ipsum habe t re- Iatione &respectum,non n.Pater est,nisi sit filius, & sic filiatio et est relatio, sunt.1a.ista nomina Paternitas,&filiatio, seu Pater, &filius correlativa,vtmot. in l.f. C.de indicta viduit.tol. Ias. in I is qui putatnmt9.ifide acquir.hqred. Relatio et est processio, quia
prς supponit Spum sanctu,qui a Patre,filioq; procedit, ut credere nos debem', atq; hac fido cofirmamur. Spiratio est relatio,ga pr supponit Patre, & filiu, & alter sine altero no spirat. Innascibilitatas vero iasi est relatio eo quod nulla alia persona presupponit in diuinis. Et istae quinq; notiones dilobiis istis modis accipiuntur ;quq & in altu quoq; sensum accipi possimi,qn & proprietates ainpellatur,cii propriae sint illaru personaru,quibus copetunt,Vt P ternitas,qui; soli Patri couenit, Filiatio soli filio, processio passive .sdutaxat Spiritui sancto , quae cu istis λlis, & singulari qua-' da, ac praecipua ratione conueniant, non tamen per attributione proprietates appellatur.Vtrum aute ista nomina Pater,Filius, ac
Spus sanctus personis imposita sint relatiue,aut a proprietatibus,&sint nomina propria alius erit capitulus. Spiratio vero activa non est proprietas, cum Patri & filio simul conueniat. Sed innata scibilitas.i. omni ortu,origineq, carere, est solumodo Patris proprietas,soli Patri cOgruens,qui solus omni ortu,& origine caret.. Ideo li
Cum Desuduitur quia Amscatur. Sta in Deo aut Dei ε ΦIentia quid.
Nationas in discus Suruque sui qua duobus modis accipisu
37쪽
p --Ideoq; pater onerar, non autem generatur, neque spliatur ne -- ab aliquo alio procedit, ut in dicto c. I. & in c. damnamus Lo vero. eo. tir. quamuis dicantur tres esse sanctissimae personarp-sina dia in una essentia, Pater videIicet,& Filius,& Spiritus sanctus; non
zGertam eii ita ut ab ipsa diuina cilenteta Pater, dc aliae personae proceri
αδ stedia . dant , cum quiuiberi earlun personarum sit illa cadem unaq; es.sentia diuina, et in diagio. in ver. natura c r.eO. tiri quia ali , ter esset quaternitas, considerata distinctione ostentiae ab ipsis D ela a i. personis, ut in dicto c. damnamus S. nos vero co.'tit. Pro decla ratione itaque ipsius diuinae essentiae aduertendum esse censeo
quod diuinaapsa essehtia, in cuius diuinitate tressimi illae san Druina V,/ ctissimae personae, est symmd una,& quae harpe ures essentias nullis
modo di uid i potesst lista nullo producta, nec genita. quae necis min ditiid, etiam esse generatiua , cum ipsa nec genere nec generetur, vetor: a .s antea dicebam,& habetur,notaturq; in c. r. postprincipiunt ibi. sentia nos. tres quidem personae :&in S.haec sancta Trinitas in principio M. . - in c. damnamuS S. nos vero eo. tit. de summa Trinit. &c6mmvinis est etiam Theologorum regula. &hoc confirmat etiam Loteram Concilium sub Innoc. 3. est enim Pader, qui generat, &; Filius qui genitus est,&spiritus sanctus qui ab utroque proce dit, non autem ipsa absoluta diuina essentia, cisi Pater aliud non iit, quam diuina essentia , quae etiam incommutabilis est, & inia
mutatur loco, quod ubique est, neque mutatur forma,quia semia per actus est, Πύque mutatur tempore, quia aeterna est, neque variatione &alteratione, quia semper eadem est, unica dc solanisata. . quae&increata dicitur,quia a nullo habet principium, sic nequo ' ' habebit, & s ipsa principium dicatur, sed absque princia
Diuina Vix pio, & aliarum rertim potius principium. Et finis dicitur ; sed si . 'Agia ne fine, & aliarum retii similiter finis. ut not. glo. in c. r. in prin, principio in ver.iartem aliter de summa Trinit. in 6. quia quod ad uniuera . A.; sitim spectat, finis Deus est, ut dixit Bernardus Clarauallen. in. μώθ, suo libro de consideratione S. Quod & Saluatoris quoque V e A Deo sui bis confirmatur, quando dicit, Ego sum Alpha, &Omega, idest ia principium , dc finis. A Deo euim sunt omnia, tamquam a prin-ῶμα. cipio, ut Platonici etiam dicunt, & ad ipsum omnia tamquam ad finem
38쪽
finem reseruntur, atque reuocantur: quare etiani Propheta in psal.suo. Dominus regnauit in aeternum & vltra. Et haec est breuis quaedam diuinae essentiae declaratio, quae illud unu est, quod .Pater,& Filius, & Spiritus sanctus sunt; quae personae nullo in do diuiduntur, neque confunduntur, sed ob eam tantummodo .causam, quod alia est persona Patris, alia Fili), alia Spiritus san- .cti, sunt distinctae, ut idem Athanas. iii suo symbolo in principio dixit. & est unitascum Patre praecipue, ac specialiter, quod est consideratione dignum, quando maxime soluς filium solum generat , & cum Spiritu sancto, qui a Patre & Filio tantum procedit, quoniam personae distinguuntur, non autem diuiduntum, sunt enim hae proprietates, quae personis Trinitatis singulariter, in Unice competunt, non tamen per attributionem,quia multum differunt ea, quae sunt personis appropriata ab his, quae sunt propria personarum, ut innascibilitas, paternitas, filiatio, ac spiratio, de quibus supra disserui ; quibus per nae ipsς maxime disse runt, atque inter se distinguuntur, sed non diuiduntur. Disserui ctiam ratione esse,quoniam filius,& Spiritus sanctus a Patre habent esse, sed diuerso modo, quia filius per generationem, Spi ritus sanctus vero per processionern,& ob hanc maXime rem pessonae inter se distinguuntur. Propterea dixit sanctus Anselmus in lib. qui de processione Spiritus sancti inscribitur, si per aliud non essent plures Filius & Spiritus sanctus, per hoc solum essent diuersi. Et ita in omnibus unitatem esse constat in substrantia aliaque essentia, in se scilicet considerata, in personis vero est distiniactio. Ex quibus omnibus colligitur,atque concluditur diuinam essentiam in se consideratam esse prorsus indistretam, & indistinctam; personam veros in se consideratam suis proprietatibus distinctam esse. Considerata autem essentia inpersonis, veI per sonae in essentia, tunc modum medium tenet, unitatem scilicet, ct distinctionem,ut Theologi communiter dicunt in primo sent distinct. 6. Ex quo etiam colligitur aliam esse personam Patris, aliam Filij, aliam Spiritus sancti, no aliud tamen, ut scilicet sintres diuersae Pater, & Filius, dc Spiritus sanctus,quae idem sunt inessentia, ut Papa dixit in dicto c.damnamus S .igitur.& ibi glo. in ver.alius sit Pater, in D. In qualibet enim diuinarum personaru
stinguuntur non autFilia uiduntur .
is quomodo disinia ora qualibu
39쪽
ii I la ea de diuina essentia simpliciter est, non aute aliud Qua de re merito tres illae personarunum sunt, Vt Dominus in Mattia. c. I a. dixit, cum ait, Ego & Pater unum furnus. & aliam dicimus Patris personam, aliamq; si iij, & aliam Spiritus sancti, sed non aliud .Qu am sententiam sequitur etia hic Hostien. in sua summa nu. 9. ante fin .dc bene, quia in diuinis distinctio est,non secundu esse tia, sed secundu personas, siue proprietates personales Person, les dico quia appropriare aliquid personis diuinis, nihil aliud est , nisi ipsa comunia omnibus per uis ad notitiam propriarum personarum facientia alicui personae attribuere ; ut Patri unit tem, aeternitatem, principiationem, omnipotentiam. Filio v ritatem, speciem, exemplationem,&omnem scientiain Spiria tui sancto bonitatem, Usum , finem, voluntatem .i Et quamuis alia sit persona Patris , alia Filij, alia Spiritus sancti, & sic tres sint personae distinctae, non tamen tres sunt Dij, sed unus est Deus, ut Athanasiis in suo symbolo dixit . Quod minime illam Macedonis: pestem damnat, qui Spiritum lanctum non esse Deum, sed seruum Patris dicebat, ut refert Papa I. quaest. I. si quos infin - Ex quibus omnibus nouas ego nunc praeter alios hic colligo increatae Trinitatis diffinitiones. Increata igitur Trinitas est triupersonarum inter se aequalium, & a se inuicem distinctarum una essentia indivisibilis, quae etiam est summe simpleX, non composita,& quae nec coponi potest, quae ibit ab arterno,a nulloq; cre lai prima entitas est inter omnia entia,ut in dicto c. I.& c.daimnamus f. nos autem in Pri eo. sit.
Secundo modo dici noua quadam ratione potest. Increatam Trinitatem esse trium ςqualium personarum a se inuicem distinctarum incisabilem quendam complexum, qui no excludit a diuifia essentia unitatem,simplicitatem,& incommutabilitate,quq sibi soli nota est,& homini Christo,ut in Evang.Matthei c. I 2.legitur quando dicit, nemo nouit Patrem nisi Filius,neque Filium nisi Pater, & cui voluerit Filius reuelare: quae cognitio reuel tionis non est eadem vel tanta, quanta est Patris, & Fiiij, & Spiritus sancti, ut in cap.de mysterio sanctissimae Trinitatis dixi. Vel sic di tertio nouo modo dici potest summam & increata . / Trinia
40쪽
ranitatem esse Deiά& Fiiij, & Spiritus sancti tres personas, es. sentiam vero unam, ut Augustinus in suo Uactatu de fide ad Pe
Et ut quarta addatur nouissime etia dici potest, quod ipsa sanctissima Trinitas sit una de una, cum qua &vna. Quomodo aute& qua de causa summa dicatur. nouis hic rationibus contra vemba Abbatis,& qui eius sententiam sequuti sunt, declaro. A bas, & alij, qui ab eo sunt, voluerunt summam dici istam san- mi,.ctissimam Trinitatem ad differentiam creatarum, cuius verbi, quamuis Abb. nullam rationem reddat, illa tamen in promptu Θ est, cum enim aliquid creaturae competit, quod competat Crea- 2 ,- , tori, illud excellentius dicitur de Creatorer Exempli gratia si eo fas e ain creatura est sapientia, illa in Deo summa est, si perfectio emi-Inentiori modo rerum omnium perfectiones in se habeat, necesse c= . ω oest; cum ipsa sit prima causa omnium rerum,ut Aristot. dixit. Et ipsum esse per se constans cohaerensqpe, & sic de c texis: quet cumque enim de suo creatore diculur in superlativo gradu sei per dicenda sunt ; qua de re potentissimus Deva cum omnia possit, dicitur, quae eius potentiam decem . Item σαφω-τον. idest sapientissimus, qualem vocat diuinus Plato in Parmenide cum di--αcit, solum Deum esse sipientissimum. Deus etiam dicitur iustis-.m -- , simus, Optimus, pulcherrimus ut Augustinus in libro qui est de Trinitate , dixit. Oportet enim Deum, cuius est summe sentire atque intelligere ait ipse nec mori , nec corrumpi, nec muta- .ri posse, nec corpus esse, sed spiritum omnipotentissimum, mutissimum, optimum, beatissitnu fateamur oportet. Quod & pr ter auctoritatem ratione etia intelligi potest, cum propter quod unumquodque tale,&illud magis,&semper est aliquid nobialius in sua causa, quam in causato: Videtur enim ac cernitur purior aqua in fonte, quam in rivulis, qui ab eo profluunt, & I cidiores sunt radij solares in sole, quam in aere. Item Videtur tu i is, Iud quod mouet excellentioris praestantiorisque naturae esse eo μος mi μquod mouetur,& illud quod agit melius &praestantius esse eo, quod patitur, & potentia quoq; sue virtus actii nobilior est, auctore Arist. 9. metaph. & Aug. quoq; super Genes .Et his de cau
sis dici sorte potuit illa summa & increata Trinitas ad differentia . TC a distim