장음표시 사용
181쪽
Erga omms miras, iuga qua tibi, quo iuga demat, Intueranda tibi quora cervice sebacta. Hi versus
Leguntur tibi orac: Sibyllinorum VIII. At vero I. A. p. II r. huic Samiae Sibullae attribuit carmina ex libro quinto i p. 3 i 3. useque ad p. 33o. hinc itaque videmus quam immerito cuique Sibyulae sua carmina adtribuantur.
BREvIARIUM. BG loco, quarto, quinto an septimo sis eoi eanda , variant Scripto ς rum sententia. Lactantius emendatus. Hujus Sibila varia -- . Eadem es cum Cumaea is Emis . suando floruire amvrique ad Tarrumi tempora vixerit aut umore paliserit m Tarqu- libros fastidios obtulerit. Laeta tim refugitur. Ω-ι libri Tarsiainia fuerint Oblati. Miuum aravit anus adsua , non Sibilia , arietur labras Obyllinos Tarquinis obtulio. Servius emendarus. S-ά- notatus. Carmina quae huie Sibyllae is miseris 'Uignamur. Alia isti is Sista S nensi adtribu-tur. uuaenam euique Sibile sint danda, nemo pro certo Urmare potest. Boisiam refel2tur. Actantius cuius ordinem hactenus In recensendis Sibyllis secuti suimus, Sibyllam Cumanam septimo loco posuit. Septimam Cumanam, nomine Amri eam, 'meaba-hu Demophile, vel Herophile nominarint Eamque novem libros attulisse ad Regem Tarquinium risum ; ac pro eistrarentas Philippeos aureos potius legendum postulasse : Regemque a- sternarum pretii magnitudin- , ἀerisisse mulieris insaniam. Isiam inest
184쪽
yinu Regis tres comissise; ae pro reliquis idem pretium postulasser rari
uinium multo magis mulierem, insistra putasse. Ruae denuo trisns abieexustu, eum in eodem pretio perseverarer I motum si e Regem I ae residuos trecentis aureis emisse; quorum postea numeπus su auct- , Capitolio
refcto, quod ex omnibus civitatibus di Italicis, ct Graecis, ct praeeipue thraeis coacti, allatique sant Romam , e meunque Sibilae no. mine fuerunt. Haec Sibylla Cumana, quinto loco ab Onuphrio Pan-vinio, a Boisiardo quarto nominatur. Hanc Suidas Hinophilem vocat. Pausania in Hyperocho Cumano , Demo appellatur. Et a Servio Phemmos. Nomen ejus fuit , inquit Lactantius, Amalthea. Vel ab aliis Demopbile vel Herophile nominata. Hanc Sibyllam diximus eandem esse cum Cumaea & Erythraea. Hoc etiam testatur, piaeter iblos quos supra citavimus , Isidorus Hispal. Orig. lib. VIII. cap.
VIII. Septima Cumana, nomine Amaistia, quae nomem libros attulit Tarquinio Pristes, m quibus erant decreta Romana confieripta, ipsa est θC-aea de qua Margilius r Ustima Cumaei venitiam Carminis aetac. item
Martianus Capella lib. II. De nuptiis Philologiae , Sibylla vel Er thraea , quaeque Cumaea est, vel HI a M. Velim heic notari a sedulo Lectore J. A. in Sibyllarum suo speculo p. 68 s. ausum suisse
erroris arguere illos qui Cumaeam S Cumanam unam eandemque esse autumant, at vero p. 7 o. sui oblitus assirmat Cumanae & Cumaeae nomen idem esse, attamen postea pertinaciter contendit, Cumanam a Cuma .Holica denominari: hanc Regi Tarquinio novem
libros obtulisse, & pro iis trecentos aureos postulasse Auctor est L ctantius: quibus verbis scriptor elegans indicat, Cumanam Sibyllam fuisse mulierem illam quae libros ad Regem attulit. Secundo, Siby Iam Cumaeam vel Cumanam quae de Erythrara , extitisse & vixisse tempore Tarquinii si ve ille suerit Priscus aut Superbus videamus, an hoe de hac Sibylla possit assirmari , ut hoc pacto etiam de tempore quo floruit constet : saltem hoc prius dictum volumus ut & pateat Erythraeam eandem esse cum Cumana sive Cumaea etiam de Iurythraea diei illam libros Sibyllinos Tarquinio obtulisse : ut Servius in Virg. VI. AEneid testatur, Varronem Autorem allegans. Semvius in lib. VI. AEneid: Multae Sibyllae fuerunt , ut supra diximus in
tertio, quaae omnes Harro in libris rerum Divinarum commemorat, ct re
185쪽
ab hae Cumana diewnt , quae sies longaeva dicatur , - tamen maiae eongruit. eam usirue ad Tarquinii tempora durasse, eui libros Sibyllinos eam flat se oblatos. Hanc sententiam etiam tuetur Doctiss. Salmasus in notis ad Solinum. Si ex Schmidii sententia Sibylla Erythraea , quae omnino eadem cum Cumana sive Cumaea , cum Noacho Diluvii tempore degerit in Arca , statuendum erit . Sibyllam hane , si ab illa Tarquinio Prisco oblatos volumus libros Sibyllinos, vixisse septem& decem secuta , si illam volumus obtulisse libros Tarquinio Superbo , tum vixerit ad minimum circumcirca octodecim secular Diluvium incidit in annum mundi i 637. Tarquinius Priscus ex se putatione Bucholceri ad degnum pervenit anno mundi 3 ues' Tarquinius Superbus olympiade sexagesima prima anno mundi 3 39. quis unquam audivit hominem vixisse septendecim aut octodecim se cuia i ipsa Sibylla dixit AEnaeae , se mille annos victuram : itaque hoc pacto Sibylla quae in Arca cum Noacho fuisse statuitur, non potest diei attigisse tantam aet tem , ut Tarquinis , sive Prisco , si Superbo, possit dici obtulisse libros. Putat etiam Doctissimus Alastedius floruisse hanc Sibyllam anno mundi 3x39. quandoquidem
autem nullis rationibus fultam videmus eius' assertionem, pro eo iectura habendam pronuntiamus: quemadmodum etiam illam opinionem , Sibyllam Cumanam protulisse carmen aenigmaticum de materia lapidis Philosophorum: indicari debuerat illud harnien & ub
nam reperiatur legendumque exstet i sed hoc hactenus indicatum non vidimus. Videamus etiam nunquid haec Cumana, quae ex plurimorum Scriptorum sententia consulta fuit ab AEnaea , dicenda est prorogasse aut prorogare potuisse vitam usque ad tempora Tarquinii
Prisci aut Suoerbi. Graiis Ilium petentibus Tro ani belli successum praedixit Sibylla Cumana , itaque bello Trojano anterior stituenda. Annus primus belli Trojani secundum Bucholcerum incidit in annum
mundi 2779. annus Regni Tarquiniorum, in annos mundi uti ductum 3I37. & 3 39. ad minimum itaque vixisset si supponaturi
Iam tum temporis ad viginti & duorum annorum aetatem perveniLsi cum consuleretur ab AEnaea) sexcentos annos quod vitae spatium nullus hominum illius temporis attigit: Deus enim ad arctiores temminos aetatem hominum restrinxerat. Si Sibyllae credendum esset,
apud Ovidium ad 2 eam loquenti, se cum ab eo compellaretur, vixisse
186쪽
inisse semia septem, & tantum adhuc tria secula restare, nullo moiado dici potest hanc Tarquinio obtuli sis libros Sibyllinos. Nam a bello Trojano usque ad Tarquinium Priscum anni essiuxerunt 678. hos sexcentos septuaginta octo annos si addamus ad septem illa secula de quibus Sibylla fuit locuta, erunt mille trecenti septuaginta octo anni, quod rempus ut ut longaeva suerit Sibylla , vixisse non potuit , si
tantum adhuc necentos annos vitam prorogare Sibylla debebat, cum ab ALnea ante bellum Trojanum consulemur, tum omnino dicendum erit Sibyllam obiisse novendecim annis post Homeri obitum, hoc est anno mundi so79. & plus quam trecentos annos ante Taris quiniorum dominationem ideoque evidentissime constare putamus, Cumanam hanc non posse dici rirquinio sive Prisco sive Superbo obtulisse Oracula Sibyllina : itaque fi Cumanam velint obtulisse libros Oraculorum Tarquinio, duae erunt statuendae Sibyllae Cuma- .nae: una quae Graiis ilium petentibus. sata Trojana praedixit , altera recentior, quae Tarquinio Cracula vcnalia obtulit: sed haec opunici fide dignis testimoniis caret : ideoque rejicicnda videtur. Solinus. quidem testatur Cumanam Sibyllam quinquagesima Olympiade r hus Romanis intersuisse, atque obtulisse Tarquinio Superbo libros, sed hoc statui non posse supra ostendimus, hoc enim si statuatur, dicendum erit Cumanam Sibyllam vitam prorogasse non solum usique ad Principium Regni , verum etiam ad tempus mortis Tarquin i Prisci qui circa illud tempus quinquagesimae Olympiadis, hoc est a morte AEnaeae 6oo. fuit occisus, quod dici non posse absque maxima absurditate ostensum fuit ante. Multi sunt Scriptores qui Tarquinio Superbo libros Sibyllinos oblatos statuunt, sed nullibi asserunt quinquagesima Olympiade id factum esse r imo ab hac Cumana offerri non potuerunt. Videamuς etiam, nunquid & hoc verum, Sibyllam Cumanam libros obtulisse Tarquinio t dubitarunt antiqui cujusnam Sibyllae essent oracula , saltem Cumanae , quae nomen suum Carmini non inseruit , non poterant sua assignari , uti Erythraeae quae scripto suo nomen addidit, at quo modo dubitare pol
rant si constabat, Cumanam Sibyllam libros suos Tarquinio obtulis. se φ imo dicendum & observandum Scriptores nonnullos asseruisse Sibyllam libros Tarquinio obtulisse, sed non attribuunt illud Cumanae , ut hela Lactantius, ut & Isidorus, Solinus aliique. Plinius dicit
187쪽
Tarquinio libros 1 Sibylla oblatos sed Cumanam obtulisse non dicit.
Locus Plinii sic habet lib. XΙΙΙ. cap. XIII. Inter omnes vero eminvenit , Sibyllam ad Tarquinium Superbum treu libros attulisse cte. Imo optimi Scriptores mulierem illam quae ad Regem libros Sibyllinos a tulisse reserunt ne Sibyllam quidem nominant, absit ut de Cumana aliaque in specie Sibylla hoc assirment. Dionysius Halicarnasaeus , dicit mulierem quandam obtulisse libros. lib. IV. locus sic sonat. rui ἱ
gena , ad Regem υenit volens divendere novem libros Oraculis Sibyllinis refertos. Aulus Gellius lib. I. cap. XIX. In antiquis annalibus memoria super libris Sibilinis prodita est : anus hostisa atque incognita ad Tam quinium Superbum Regem adiu, novem libros ferens , quos esse dicebas Divina oracula, eos velle Lxit venundare, ore. Hinc videmus non
solum Cumanae Sibyllae oblationem librorum non adtribui , sed nequidem Sibyllae cuipiam , melier quaedam , quae postea nusquam loci visa fuit, d ci ur obtulisse. Et si Plinius Sibyllam suisse testatue, saltem hoc constabit pro certo non posse assirmari, Sibyllam illam suta se Cumanam. Quod & probare hisce intendimus. Dicunt porro
Scriptores nonnulli novem libros Tarquinio oblatos, alii tantum tres radeo ut & heic maxima Scriptorum deprehendatur discrepantia, Lais istantius post Varronem, Isidorus Hispalensis, Aulus Gellius lib. I. cap. XIX. Servius iu VI. AEneid. Dionys Halicam. aliique novem scribunt oblatos. Plinius lib. XIII. cap. XIII. Solinus Polyhistrcap. II. Et Suidas in Herophile, Erythraeam scribit ad Tarquinium tres libros attulisse. Ut vel hinc etiam constet Erythraeam,Cumaeamdi Cumanam eandem esse Si viam. Notandum autem est Suidam sui oblitum in voce Sibylla novem libros Tarquiniosuisse oblatos. Quod quomodo cum sua in Voce εροφιλη sententia conveniat, tres tantum allatos. duos tantum exustos, & quo pacto hoc conciliari possit, ipse viderit. saltem nos non videmus. Illi qui novem Regi libros oblatos scribunt, sex fuisse exustos tresque remansisse statuunt, at qui tres tantum attulisse ad Regem, mulierem hanc dicunt, duos exustos unumque tantum a Rege emptum volunt i certum est nullam rem majore diversitate a Scriptoribus consignatam , quam hanc de Sibyllis materiam. Patet & hoc heic loci, non enim inter Scriptores
188쪽
convenit cui Tarquinio an Prisco an Superbo libri Sibyllini fuerinxouati. Utraque opinio suos habet & testes sauiores; nec Cumana auxCumaea , nec Erythraea Sibylla obtulisse dici possunt ut supra ostensum t itaque dicendum restat, quandoquidem teste Plinio lib. XIlI. cap. XII I. Inter omneis convenit libros SibylIinos fuisse, sive suerit Sibylla sive mulier quaedam non indicant, Tarquinio venales exinpositos , id inquam dicendum restat anum quandam , incognitam teste Gellio , quomodo ergo Sibylla vocetur & quidem Cumana sistit incognita , & nunquam postea a quoquam visa, ad Tarquinium libros attulisse. Servius Eneid. lib. VI. vers. 2. Sibyllina res a de quibus supra diximus incertum est cujus Sibyllinuerins, quamquam
Cumanam Virgilius dicat , Varro Erythraeam ese. Constat autem regnante Tarquinio quandam Mulierem quae se Masthaeam c Amalthaeam legendum diceret sitidisse ei novem libros, m quibus diceret fata ct remedia Romana contineri. Hinc sorte Plinius Mulierem illam Sibyllam
Vocat, quoniam etiam extitit aliquae nomine Amalthaea, quae & inter Sibyllas numerata. Tibullus lib. II. eleg. V. ad M. sialinum &c..
suidquid Amalthea, ct quihuid Marmessa dixit
Herophile Phoebo Prina quod admonuit. Didque Albuna sacras Tiberi per minasortes Portaris, secoperlueritquesnu. Hine videmus Tibullum Amaltheam 1 Cumana diversam constia tuere , etiamsi Varro illam unam eandemque reputet, quod probe notandum. Hoc pacto nihil absurdi statuetur, si Tarquinio Prisco , vel etiam si Tarquinio Superbo , dicatur , libros Sibyllinos venales oblatos fuisse. Reperio Scriptores illos mirum in modum sese torquere, di multas opiniones absurdas fovere, qui illos sequi volunt, qui Sibyllam fuisse perhibent, & quidem Erythraeam aut Cumanam, illam quae libros Tarquinio exhibuisset sed disputationes illae inextricabiles , facili negotio evitantur , si cum supra laudatis Autoribus statuamus Mulierem quandam si enim Sibulla, fuit & mulier ad Tarquinium libros Sibyllinos attulisse, atque Laec nobis sciatentia maxime probabilis videtur. Ammianus Marcellinus sic adnotante Boi L
sardo scribit libros hujus Sibyllae Cumanae velCumaeae qui adhuc inventi
189쪽
suerant eo tempore, crematos fuisse a Juliano Imperatore, iuxta Eo nam Siciliae urbem. Carmina quae Ianus Boissardus huic Cumanae Sibyllae adtribuit sic sonant. lib. VII. Onacul r
nosti miseranda tuum, quem proluis olim In Pordane Deum, volsala Spiritus uui prius O terra fuit, o stedantibus oris Factus voce patris Princeps , er Flamine Sancto: Corpus ct induetus reser inpaetris evolat aedes.
Conciliavit enim stolium Deus ipse, dedisinus: sub pedibuι verogenti dammirum.
Nam communis erit Rex olim tempus Plueabunt homines numen. Disitigod by Cooste
190쪽
Miracula quoqde Christi his verbis annuntiavit r
Statim labiicit de beatitudine per Christum filium Dei piis adquirenda.
Terraque par cunctis, fine muro epibas ullis e divisa quidemstutes ferre uberiores: Et dulci vino fontes, as uestarenter, Lacte ct melle dabit.
Praedixit haec Sibylla resurrectionem Christi r
Devenietque, bona 'em portans omnibus, ortum. Et triari somno peraget mortalia fata. Tum demum linqua manes , tuumque reviset, Prima resurgendi lectis vestigia monstrans.