장음표시 사용
201쪽
Hanc rerum omnium ubertatem , inquit Boi surdus , describit pluribus versibus Erythraea Sibylla, lib. Oraculorum et quoniam. autem heic non quaeritur quid Erythraea scripserit . sed quid Helleia pontica nobis dederit, ideo versus illos heic descriptos non exhibemus, notabi: Iector tantum , Boisiardum primum versum incipere ex lib. III. his verbis. Γῆ γἀο - λίτειον &c.
Nam flus Deus est, ct neficit habereseundum. Haec quoque Hellespontiaca , sicut & caeterae venturum mundi si nem prophetavit et ac Dei filium futurum judicem vivorum αmortuorum e redditurumque unicuique .secundum Opera sua.
Tantus enim terris insaniet linis , -- anta i=: terram deserit fundum: uret Montes. sic bufontes, fluviosque eremabit: 'Mundus erit jam non Mundus: populique peribunt: Heu miseri ardentes, ct caelum picientes; Caelum non astris rutilum, sed ab igne laborans.
Deus ad Judicium veniet, ut judicet mundum universum r
202쪽
Cum pater omnipotens veniet, solioque sedebit, Ut vivo unctosque, ct totum judicet orbem. Tunc me amicus erit nato paeter, ipse e patriRhus, ob subitos caseus arque Impietatem. De civitate renovata post mundi exitium , in qua regnabunt Justi aetema beatitudine, & felicitate, hoc modo locuta est:
Et emisarem quam Iecit Deus, ipsam reis undentem astris , ct sole ct luna. Cum Deo regnabunt Iusti, in vita permanente, in aeternum: Κλυτε δέ μοι μεροπες βασιλCσ mωM QU. Praedixerat haec quoque Christi passionem , & tenebras quae in Illius morte medio die sine ulla naturali causa contigerunt. AM: --αν ακον , κ, νοῦς , ψ D Mς ,
Ipse timctorum auditus di mens se visus D sirmo Creator formarum, cui omnia parent. R i morte solutos stemat, qni omnem morbum sanat. ' , Hurie tandem nactae sceleratae ct perfidiose Contundent alapis palmae s proh erimina divum. Fellifames ejus, sitis illudetur aceto. Ham a ponet ei tunc scilicet hospita mensam. X 1 Scin
203쪽
Scingetur tempti velum: mediumque diei Nox tenebrosa tribus premet admirasilis horis.
Tversionem& ruinam urbium Asiaticarum praevidit, & his verbis enuntiavit Sibylla.
Hrwn Dis tandem sapiens mihi si uerar Me mens stri te, Asia infelix, tristi declaro querela,
Ionumquegenus, Canum'ue -roquescatentum Ddorum. Heu Sardis, heu mustum Trallis amoena risu Laodicea urbs lebrat peribitis ergo Motibus eversae terrae, puisuque re actae Asia ealignosae Lydorum auroque potentum.
2 E si fructum Dianae nomine fanum Motibus, ct vastos ter mare sidet hiatu
Praeceps, in naves rumpunts qua o procellae. Et lacrymas Ephesius recubans ad littoras darru quod erit nussuam templum gemebunda requiret.
ει Laelii Cleopassi Hydruntini Poematibus:
204쪽
In quo certa hominum sanguineposta salus. Post truduum quoniam devicta morie resurgens, Enemo regnat eum genitore De-. Ex Aria Montano: Dixerat Me: Summae eaeli Deus optimus areae 'Curabit mites, respicietquepios. Humanoque habitu veniet de virgine natus Hebraea, in terru emseriodus homo.
Ex Inscriptionibus Senensibus: In cibum sel, in potum dederunt acetum. Hane inhospitalitatis monstrarunt mensam, templi vero scindetur velum & medio die nox erit tenebrosa tribus horis. Ex Ruillio. Ex aIto coeli palatio Deus humilitatem servorum suorum despexit & nascetur ex Hebraea virgine, & patietur pro peccatis nostris.
ue Dei legem eomplebis, non violabit. Persimiseriormam reserens, ct cuncta dolebit. Sinus Senensis p. m. Is s. Hellesponticae Sibillae etiam hos versus
Hoc est: Ide Dei legem complebit, non violabit, Persimile ormam referens , , euncta docebit. Triam a sedulo Lectore notari heie velim , I. AIrima praedicti nes quas huic Hellesponticae assignat , esse ab hac Sibylla prosectis, nune enim vi veritatis convictus , fitetur se tumultuatio modo
205쪽
Sibyllis sua attribuisse Oracula, etiamsi ubique in scripto suo Mue Sibyllae det & assignet Oracula propria: Vide p. 762. Et sic corruit plane frivola ejus intentio, qua uniuscujusque Sibyllae oracula pamticularia producere ac indicare fuit conatus. Interim tamen , . quod sedulo notandum iudicamus, hinc inde ex diversis Sibyllarum libris corradit oracula, quae Hellesponticae assignat; perpendere dignetur rogamus Lectorem , futilis hujus Scriptoris methodum, quasi h beat Spiritum discretionis, quo diiudicare queat potius illa quam alia Oracula Hellesponticae esse attribuenda, qua materiam hanc tractat Pri- mo hausit quaedam ex libro quarto p. 296. vers. 17. usque ad finem libri, deinde compilat quaedam ex libro tertio p. a. ue . vers. 2 . uiaque ad p. 1so. & tandem concludit ex libri tertii p. 282. usque ad finem illius libri r Hoc quam ' insulsum sis, nemo est qui non vi
S EG lora a quibusdam si eollieata. Cum 'Erythraa ct Cumanae saeuisur a nonnusiis. Ab aliis cum Epirotica. ΩΘomodo olim vocata. Cur Phogia dicta. Spiritu stibis fuit Raeticinata. Pythias vates unde nomen traxerit. Phrgis ubinam. Duplo olim fuit An ra μ-dam Plinium. Carmina luis Sibylti ab Opsσαο, Boissaria, M
Ono loco 3 Lactantio, Missardo & Iconibus Senensibus recensetur Sibylla Phrygia: nonam, inquit, Phrygiam; ρον Vaticinata sit Ancyrae. Dauca admodum imo sere nihil des hac. sibIlla a Ssrietoribus memoriae proditum reperi usi . Hane
208쪽
Hane Maronus Capella lib. I L cum Erythraei & Cumana eandem facit. Hanc eandem esse cum Epirotica Sibylla putant nonnulli di de Epirotica aliisque nonnullis postea latius. Notandum autem Clementem Alexandrinum putasse hanc Sibyllam Phrygiam, Dianam suisse vocatam, & Delphos prosectam, cecinisse.
O Delphi, Phoebi ferientis qui eminus estis
Servi, veni ad vos Duas expositura potentis Mentem, in gemmanum eum sim bile percita Phoebum. Sunt qui hane dicunt suisse Cassandram Priami filiam. Et sic eadem esset cum illa quae a Suida Sarbis & Taraxandra vocatur. Martianus Capella loco laudato , putat , hanc Herophilen Trojanam Marmensi si am esse, sed hoc ii nullo Scriptore quod sciam assirmatur : praesertim Troianam hanc sui se Sibyllam. De hac Sibylla Phrygia assimat Caelius Rhodiginus , uti supra notavimus, solam Sibyllae nomine suisse designatam aliasque ab illa, sorte velut ὶ pariliatate scientiae Sibyllarum nomen adeptas esse. Hane Apollinis instinctu. hoc est, spiritu Pythio , fuisse Vaticinatam credunt nonnul i. De spiritu hoc pseudo prophetico Pythio, postea agendi locus dabitur opportunior, hoc impraesentiarum, tantum addimus , alia alibi dicitari: ex Origine contra Celsum lib. VII. De Ptbia, hoc est Foemina spiritu Pythio arrepta , narratur , Vatem illam Apollinis desidere super framen verus Castalii, ct adscendentem inde Spiritum per muliebre gremium recipere, quo repleta prostra illa, ct Divina , ut putantur oracula. nas Hebraeis esse mulic bre pudendum, Hebraeae linguae periti satis norunt, hinc Pythiam Sibyllam , aut Vatem contendunt nonnulli esse dictam, eo quod partibus pudendis spiritum i:lum Pseudoe Propheticum a Daemone, spurcitiei amantissimo, exciperet,& sic quas e ventre voces proferret, unde &γας,μυγοι δέ Pythonis.la, quae hunc spiritum sunt nactae, dicebantur. Forte de hac materia
209쪽
alibi fusius agemus i Doctissi Alstedius hanc Sibyllam fictuisse putat
anno mundi 3 oo. sed hoc probatum non videmus a Viro diligentissimo . quod oportuisset, si assertioni illi fidem habere debeamus. Cognominata suit Phrygia, vel eo quod in Phygia nata, vel quod &ibidem. habitarit. Phrygiam Asiae Minoris esse regionem nemo est
qui non sciat. Ancyrae fuisse Vaticinatam testantur Scriptores. Phrygiae esse oppidum Ancyram testatur Plinius lib. V. cap. XXXII. N tandum itiam Plinium duarum Ancyrarum vieminisse, unius in Phrygia, alterius in Galatia. De tempore quo floruit aut de eius obitu &sepulchri loco nihil quidquam adnotatum invenire potuimus. Hoc Oraculum in veteri Μ. S. Latino ab Opsopaeo, illi adscriptum, suit
Ipsa Deum vidi, summum punire volentem Mundi homines stupidos, pectora caeca, rebelia. Et quiasic nostram complerent crimina pesiem , Virginis in eorpus voluit demittere caelo Irae Deus prolem, quam nunciet Angelus almae Matri, quo miseros contracta sorde levares.
Alia etiam huic Sibyllae adtribuuntur oracula quae & heic ex Bois sardo recensere lubet. Phrygiam hanc serunt Christi nativitatem sicundum carnem ex Virgine Maria praedixisse , quam illi Angri Dei annuntiavit r
210쪽
Temporibusque perispostremu terram Et brevis egressus Miariae de Hirginis alvo Exorta est nova lux. E caelo veniens mortales, induit artus. Ac primum corpus Gabrielostendis honestum Nuntius. hinc tali assatu ermonepuel me Acele, virgo, Deum gremio ιytemarata pudico. Sic ait οῦ. ast illam caelestugraria molli . Loiit a gatu. Tum virginitatis amatris . . Perpetuae, magno subito correpta stupore, Atque metu, trepida pressit Iormidine mentem, Ignotis verbis commoIo corde tremiscens.
Devenietque bonam stem ραrtans omnibus Oreum, Et tridui somno perrere mortalia fata. Tum demum linquet manes, lucemque revisis τωδὶ Prima resurgendi lectis vestigia monstrans.
Ostendetque impressasuis vestigias ianvorasque
Protestatur etiam se ex Dei praecepto annuntiare omnibus impiis iram Divinam propensam imminere iis, qui non resipiscent.