Servatii Gallaei Dissertationes de Sibyllis earumque oraculis, cum figuris aeneis

발행: 1688년

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

168 DE SIBYLL I S, M.

Umnibus humanis essendosutura per urbes. In Idololatras. invehitur. illisque furorem Dei summi instare ostendit brevi, in ultionem impietatis illorum

Hactenus AEn o Deus Me me dicen ejussit: Tempus ad extremum, quo gens humanasutura est Pes ma: sed durantque , malique malum opperiuntur Iram, immortalis, caelestis di altitonantis: Proque Deo Lapides, Oficta animalia multa Relligione colunt trepidi, diversaque: quorum

Non ullus sermo, mens nulta, auditio multa s. '- - - λει nempe creavit , 7; . . Humanaeque manus labor atque industria mentis ;

Accepere Deos gusti , saxove vesau , aEre, vel argento factos, lignove dolatos, Exanimes , surdos, conflatos ignis in aestu.

212쪽

Iudicium postremo saeculo suturum esse quo Deus aeterno sedens tribunali judicabit Reges, omnesque homines:

Signa tamen & portenta praecedent, quae de coelo innotescent, Scidventum Domini hominibus annuntiabunt: Σαλπιγξ πιο - Φωνἴ- mλύθροον Tuba de caelo vorem lamentabilem emittet. '

Et ut superius dictum est de iisdem venturi Judicii signis:

rates, atque tubae simul, ct sese exoriente Terribilem itum, mugitumque audiet omnis

Mundus

Mali atque Impii poenis aeternis involuti cruciabuntur.

213쪽

quit Boisi ardus e sed quem in sinem Erythraeae oracula producat, cum de Phrygiae Sibyllae Prophetiis agatur , nos equidem non ca pimus. De Phrygia porro scribens , subjicit & praemia immensa, quibus pios culmulabit Deus, & beabit illos, qui juste vixerunt, in

vita aeterna.

allas, uui ius aequum coluere, bonumque . Ei se pietas ct mens fuit optima cordi, Sublatos Genii rapidum per minis aestum

meret in lucem, ct securae munera vitae. Immortalis ubi magni via trita Tonotis Per questas aliam in vitam mandabis, eamque Semam nullo mantinis Iempore, campo

Fient enim haec omnia post Resurrectionem mortuorum dum omnes homines in sua carne restituti coram Deo comparebunt:

Καὶ τότε ἀναροίσας νεηους μιγραν ναλυας ' Κώ θανατου κεν ον. Et tune excitans marmos Parearum Iara resolver,

Et mortis aculeum. r.

Asiaticis populis multa mala imminere pronuntiat his verbis:

214쪽

Tune Asia illa ferax rerum redigetur in undas, Cretaque eampus erit: feret δ' mala tristia Cyprus: Et Paphus, ut sapiat, patietur tristi fata. Et Salamina urbem magnam mala tristi passam Tume erit infelix, sterilisque in littore tellus.

Cypria nanpaucae stabunt arva locustae. Spectandoque Inron mortaleolebitis aegri. Phoenice, Iravis ira tibi est ventura, ruinamo vere phrent casium Sirenti acerbum.

Et paulo post de Asia loquens in haec verba prorumpit

Protinus invadent Asae oras barbara turba: Et duros perdent tanquam sine robore, Thrac enne homines maesti vescentur eame parentum Et tales epulas, fame sic urgente, vorabunt. Praebebitque Ieru m am domus omnis. Lx Laelio Cleopasso. Oeevat ecce Deussummus ealeste tribunal: Nerroisisque smum dupluat aere tuba.. Mee iterum manes furvo revocantur ab orcoῆCorpora de tenebris quo re niva perant.

215쪽

Grata bonis lux ista; malis sed plena dolorum: Hi paenas , illi gaudia cenaferent. De ea Arias Montanus: Terribili reson te tuba terra ima dehisce Sistentur Reges ante Dei solium :ue bonis, atque ille malu feret ultima jura , His ignem , aeternas delicias aliis.

Ex Inscriptionibus Senensibus: Tuba de caelo rem luctuosam emittet. Venient ad tribunal Dei omnes Roges. Deus ipse Iudicabit simul pios ct impios. Tune demum impios in ignem , ct tenebras immittet. Di autem puratem secuti fuerint, iterum

viventis

, Ex Ruillior Tuba de coelo sonum emittet horribilem & lamentabilem. Terra abyssum maximam ostendet di & omnes Reges sistentur ad tribunal Dei summi , qui Iudicium faciet de bonis & malis. Μalos de impios immitet in ignem inextinguibilem. Sed qui Deum amaverint,& coluerint, quique exercuerint bonitatem & fidelitatem, si resu gent, & vivent. Hoc Carmen Sixtus Senensis Phrygiae Sibyllae dandum esse censet, quamvis alii aliis Sibyllis adscribant,

. Hoc est ' Scindetur templi velum, mediumque diei, Nox tenebrosa premeet tribus admirabilis horis. ει tridus operaget morialia sara. S Disiliam by Corale

218쪽

Tres hi versus reperiuntur lib. VIII. sed notandum Sixtum S nensem quatuor inter duos priores & ultimum inter medios omisisse, quod cur secerit horiolari nequeo, saltem , illum non potuisse κυ- animadvertere , quibus motus sit, quatuor inter medios exi, nulla enim hisce pseudo-Sibyllinis versibus inesse, assirm pro certo tenemus. Notandum etiam I. Aitzma de Sibyllagia agentem , magnam libri tertii partem , 1 p. 2so. Vers. 22.sque ad vers. 22. p. 28 r. huic Sibyllae Phrygiae attribuere, nulla, , more suo, adducta ratione; & merito quidem, quoniam asserti suae nullam habet nec habere potest.

SMBYLLA TIBURTIN A

ri , Ni ' uo, , BREVIARIUM.

c tar Idumana vocata. . Varia ejus nomina. Nativitatis ct sepultaril hujus So de nulla apud Scriptores mentio. Ruando floruit. Mus nomen. Cur Albunea dicta. Anien fluvius unde nomen acceperit.' indius noeatus. i Fabella de Christo. Oracula hine Sibyllae ab Opsopaeis M. Minritata. Ecima denique & ultima , Lactantio memorata Sibylla, est Tiburtina. Decimam, inquit, Tibum rem, nomine Altaneam . quae Tiburi colitur, ut Dea, iuxta ripas Ammis Anienis: cujus in gurgite smul ebrum ejus inventum esse dieitur, tenens in manu librum. Cuius saera Senatus in Capitolium transtulerit. Q nae a Lactantio Tiburtes, ab aliis Tiburtina vocatur, Tiburtinae nomen assecutam esse, scribit Schmidius, eo quod post mortem, Tiburi, juxta ripas amnis Anienis ut Dea culta fuit, eam Disiligod by Cooste

219쪽

eam nonnulli Sarbio, ves Cassandram vel Taraxandram nominaruntis

Nativitatis ut & sepulchri locus a Scriptoribus non indicatur, nec habemus quidpiam quod iis de rebus proseramus. Alstedius in suo Chronologiae thesauro scribit Tiburtinam hanc Sibyllam floruisse vaticiniis claram, anno mundi 9l O. hanc vero suam opinionem non probat, rationibus, ut putamus destitutus, ideoque non est cur fidem

affertioni illi adhibeamus. Nomen ejus Albunea suit, inquit L ctantius. a Tibullo aliisque quibusdam Albuna dicta. Dea illa quae

Tiburi colebatur, a nonnullis Iuno Athamantis uxor, quae viri s rorem metuens, una cum Melicerta filio in mare se praecipitavit, sui se putatur. Albunea vocatur a sente & nemore Albuna juxta Anienem. Haec Sibylla Albanea, fuit secundum quorundam opinionem, sic dicta , eo quod Deam hanc cum Graeca Λ οθεα eandem esse existiment. Sed potius Albuneam vocatam dicamus a sonte Albuna, qui hoc nomen est sortitus ab aquis albis ab illo sonte manantibus, testatur Strabo lib. V. juxta Anienem albulas aquas easque frigidas E multis sontibus scaturire, easque salutares morbis sanandis. Verba

mικίλα νοσεις Sic Tibris albula & albana flumina a Tibullo. Albae autem dicuntur aquae , propter earum perspicuitatem & splendo rem . Callimachus in hymno Jovis, fluvium Erymanthum , των mi τααῶν VocmCossidius mssumιnum.Et Homeri Maesiditas, ωρ. Voce istendidam . transparentem. Sic maris Tranquil litas dicitur γαλ E γαλαί' , lacte, ab assore. Hinc vocata suit Sibuula I iburtina Albunea. Aliam hoc de nomine opinionem fovet a Cerda in Virgil. AEneid. Iib. VII. Vult enim hanc denominationem originem habere ab Albunea nympha, sontis ejusdem nominis praeside. Verba ejus apponimus. Ergo cum Acro & Porphyr: in odem VII. lib. I. Horatii dicant, inquilla Cerda. Albuneam fui sse nomen nymphae praesidis sontis ejusdem nominis; credibile est , ab Sibylla, quae ibi olim vaticinaretur , relictam hanc nomenclaturam Inon solum fonti, sed etiam syl vae, & inde propagatam superstitionem. ut Itali locum adirent, ad petendum Oracula , tanquam adhuc si, byllae spiritus reliquus est et in sonte aut sylva. Coeterum iuxta ripti amnis Anienis culta fuit haec Sibylla ut Dea , inquit Luctantius hujus templum ad vivum delineatum heic conjiciendum dare volui.

SEARCH

MENU NAVIGATION