장음표시 사용
191쪽
Finem saeculorum praedixit haec Sibyllar
Tempore torpebunt viilisa omnia semina mundi Aer , tina, salum, lux uno semida, eaesi O, dus, mi , eonfiant omnia in ignes. Et fer steriti quam desertissma rerum. Omnia namque eadem lucentia sedera caelo. Illa praedixisse sertur Imperio Romano subditossore totius Mundi populos, Carthaginemque subactum iri Romanorum viribus
Λααcri δέλων-ζυγν I'ταλιι σπιν Καρχηδων l σειο-πας πυργω ἐρεισέ. Mesemper Maredo dominabitur: oeeiduum sed Surget ab Italia bellum, eum subditus orbis Subdet colla, Italuservire eoactus: Procumbentque iliae, Carthago, funditus arcen Conflagrationem quoque Vesuvii montis in Campania notasse v detur, quae contigit Vespasiani tempore.' Αλ' ο ποταν H ονίης λώ-rταλιδρομῆς
Ramma sita Italire postquam succans sume
ra caelum magno torrens ardore feretur.
192쪽
Exuretque urbes mustar, hominesque meabit:
Gheraque implebitfuligo multa cinisque. In Romam haec praedixisse sertur
Roma feror animi, post fracta Macedonis arma, vFulgure perstringes calum. Sed te Deus omni Robore privabit, eum Irma videberis esse In primis. At tu , ubi talia vociferabar, Perstuuum periens olim, clarumque abis.
Ex libro antiquo Regio haec Cumanae dantur. Pam mea certa manem, se vera novissma verba; Ultima venturi quod erant Oracula Regis rsici toti veniens mundo cum pace placebit. Ei voluit nostra vestietus carne decenter In eunctis humilis. Castam pro matre puellam Deliget. Haec aliaι sorma praecesserit omnes. Stratonicus Episcopus Cumanus huius Sibyllae meminit et cui hos versus tribuit. Notandum supra haec a Photio Sibyllae Cumaeae fuisse adscripta. Cum Deus ex alto Regem demittet Olympo, Tunc terra omniparens fruges mortalibus aegris Rediat inexhaustas frumenti, vini oleique. Diaeia tune mellis diffundent poeula erit: Et niveo latitas erumpent lacte suaves. De ea Arias Montanus.
193쪽
Einiet exceptam postquam lux tertiasmnum , Praeseripto morti limite sinis erit.
Primitiasque nomae referens, ct gaudia metae .
Surgure ab obscuro posse docebit humo. Ex Laelii Cleopassi Hydruntini Poematibus rHumana sus eame Deum eaelumque selumque Mirantur: eaeis hie eonditor atque sui est. Herbum homo factum os: ut meritae nos mortis ab umbra Eriperet. Hine est unicus iste dator.
Di etenim aetem *lendorrue di gloria Patris , Per quem subsistunt omnia: quippe Deus. Ex Senensibus Inscriptionibus illi Resurrectionis Christi Prophetia tribuitur: quam in historia superioris Cumaeae produximus. Hoc eistiam probe notandum flatum Senensem in bibliotheca sua, alia huic SibyllaeCumanae adseribere carmina, illa autem sic sonant.
Hoc est. Tune ad mortales veniet mortalibus ipsiura terris similis natus Patris omnipotentis Corpore vestitus, vocales quattuor aurem Fert, non mealesque duas Anom geniorum.
Sed quaest numeri totius summa docebo, Namque octo monades, totidem de de ser ista Atque hecatomadas Octo infidissignifieabii
194쪽
Reperitur hoc carmen oracul e lib. I. circa finem , quo autem Iundamento haec Sixti Senensis nitatur assertio , altum de hac re silentium, dirimant igitur illi qui volunt hanc litem , Sixtum Senenia sem inter & Boissardum, qui longe alia oracula, huic ad tribuit Sia Ilae r & hoc quod jam statim retulimus tribuit Boi sardus Erythraeae Sibyllae lib. de Divin. P. M. 7. ideoque vanos esse illos qui audent assignare cuique Siby llae sua carmina pronuntiamus. Si enim sua haberent κριτημα, cuique ellent illa exposita notaque: atque sic nulla iudiciorum daretur discrepantia. Ex hoc carmine Boissardus , colligit numerum octingenta octo, quem nomine I Mους contineri autumat, in quo continenrur quatuor vocales &duae consonantes. Hunc numerum hoc modo colligit supra laudatus Boisurdus, i significat decem. H octo. Σ Ducenta. o Septuaginta. T Quadraginta. Σ Ducenta quae si simul conjunxeris, inquit Boissardus, invenies 838. quod quam illo assi ratur debili fundampnto ab illo assoretur, cuivis patet.
Plura de hoc aenigmate in notis ad locum reseremus. Antequam huic capiti finem imponamus, Notare dignetur sedulus lector J. A. in suo Sibyllarum speculo absque ulla probatione, more solito, huic Cumaeae Sibyllae attribuere oracula quae legimus, libro quinto a pri cipio usque ad paginam ais. Si Dis placet sagax hie Scriptor videre potest, nec Pauciora nec Plura oracula Sibyllae huic esse attribuenda Sed rationes, quibus haec ejus sententia confirmetur, non produxit, nec potuit, quoniam nullas plane habuit.
195쪽
ri Tomniali hane Sisyllam octavo, alii mera sexto lora recensent. Ubinam ab V mita μ. Pausamas emendatus ut 9 Lactantius ae Tis ras eum Sisylla. Mar 1sus mons usinamstus. Marpessum saxum unde no--m hauserit: Gargutiarum moneta. Cur Apollo Gerrubius dictus fuit olim. Hel spontus ubi suus ct unde nomen hoc aerusi veris. Mando miserit haec Sibrila. Cur eum Sphinge Sergithiorum nummis suis expressis.
Ubinam si sta. oracula ab ius aeo, Musaris M. His Sibyllae a
scripta. . clavo loco collocat Ladtantius Heleonticam in agro Troini jam natam . vico Marpesso , circa oppidum Gergithium , t quam scribat Heraclides Pontiem Solonis is Cyri fui se tem- parabus. Hoc modo etiam de illa scribunt Isidorus, Sui das, Onuphrius Pan vinius, ut & Icones Senenses, qui hanc sexto . loco recenient, aliique quam plurimi. De 'hac Sibylla pauca admodum apud Scriptores reperiuntur, ideoque brevibus quod de illa dicendum est expediemus. Nomen proprium hujus Sibyllae fuisse Demo , testatur Boissardus, qui illam etiam octavo loco recenset. Locus natalis indicatur vicus nempe Marpessus ut scribit Lactantius in .agro Trojano. Docti L Salmasius Mermessus legendum putat, Stephanus ἡ Ε υλΘραια Σίς λοι, ὴν η απυς ἀυτή ερυ9ρα τω Ἀωμαι. Mermessus. c virm est Irofama rua Sibila Erybrina orianda , erat enim urbs eolore
198쪽
Harum Erythrarum meminit Pausanias. Sed male ibidem editum Μαρπιοσος; μαραημος omnino legendum sic etiam legendum apud Lactantium non Marpesso sed Marmesso. Item apud Tibullum loco paulo ante citato.
idquid Amalthaea, ct quidquidMarmessa dixit. Item in Sibyllae versibus quibus de Patria sua
Partim ego citivoro mortali patre creata Partim immortali nympha , me montibus Idae Mureis vitreis , tenuis glebaque ruente: Murmessus matri patria est, sumusque Adonaeus.
Emendandum itaque illis in locis censemus, Marmessus pro Maris pessus. Marpessus enim est mons in Paro insula, unde Virgilius Maria pessia Cautes, VI. AEneid. de Didone ad aeneam.
Nee magis incepto vultum sermone movuur,
Ram si dura μα, aut flet Marpesis Cauete
Marpesia Cautes, est cautes montis in Paro insula. Hinc Marpessui marmor. Iordanus de rebus Gothici , ut in transitu hoc dicamus, putat Marpessum saxum dici is Marpesia Amaramum Regina , qt ead Caueasum venis , ibique certum tempus demorans loco nomen dedit. Observandum etiam circa oppidum Gergithium natam hane Helle-sbonticam Sibyllam. Erythraeam Sibyllam a nonnullis Gergithianam fuisse vocatam testatur Suidas. Gergithii hanc Sibyllam Hellesponti- eam urbe sua oriundam assirmant: hidcfactum etiam ut eius eiugiem una cum Sphinge illorum monetis imprimi suisse solitam, reserant Scri plores, qua ostendere volebant Prophetissam hanc suam, multa myste
199쪽
DΕ sIBYLL I S, M. 'ria sacra per obscura aenigmata hominibus communicas et uti Boisi sardus opinatur. Gem thium a nonnullis Gergis vel Gergithus, a Plinio lib. v. cap. XXX. Gergithies, a Strabone Gergithara vocatur. Stephanus dicit nominativo casu esse siργή cujus Ccnitivus sit θ γ indeque sormari nominativum Gergithos. Est Ccrgithium urbs Troadis. ab hac civitate Apollo Ccrgithii nomen ad cptus , & fuit olim templum Apollinis Gergithii. Hellesponticam vocatam videmus eo quod ex vico Marmesso prope oppidum Gergithium , in agro Tr jano quae loca ad Helle 'ntum sita, sit oriunda. Hellespontus fretum est inter Propontidem & mare Egeum, Asiam ab Europa, septem, ut reserunt Geographi, stadiorum intervallo disterminans. Dicitur hoc fretum Hellespontus ab Helle Athamantis filia ibidem submersa. Haec Sibylla Hellespontica Solonis & Cyri temporibus extitisse creditur. Hoc est secundum nonnullos anno Mundi ues 8o. In qua sententia etiam est inustissi Alstedius. Secundum alios anno mundi 3 o3. ante Christum 1 3 9. Boissardus olympiade sexagesima, Sibyllam hanc Hellesponticam, oracula sua reddidisse , celetum esse, quamvis non probet, affirmat. Bucho cerus dicit Solonem leges tulisse anno mundi 3 3 3. hoc est ante Christum tritum s93. Cyri
autem Regnum in annum mundi 3 εἶ. ab eodem Buchiacero rejicitur. Adeo ut Tarquinii Prisci Romanorum Regis , prophetarum Erechielis ac Danielis tempore extiterit haec Sibylla. stephanus in de urbib. Authorem citans Phlegontem , dicit Sibyllam hanc eandem esse cum Sphinge , eliisque essigiem una cum Sphingis in nummis suis percuti solitam fuisse a civibus civitatis Gergithiit Sepultam esse Hellesponticam Sibyllam in templo Apollinis Gergithii , idem Stephanus testatur. Oraculum ciuod huic Sibyllae in Opsopoei membranis Vetust: adtribuitur, sic habet.
Dum meditor quondam, vidi decorare puellam.
Eximio ea tam quo e servaret honore, Munere digna suo, ct Divino numine visa, si a sobolem multo pareret selendore micautem: Progenui summi, speciosa ct vera Tonantis , Pacifica mundum qui sub ditione gubernet.
200쪽
Attexamus heic etiam alia, quae huic assignat carmina quamvis nullo probet argumento. Ea praedixisse sertur aeternum Dei aeterni filium esse:
Cui solum genitar tribuit supremus habendum Nondum progenito. Si quidem de corpore duplex Extitis. Est autem prolinus chbas amnis Iordani. In Christi adventu cecinit homines seesturos omnium hertate & selicitate qualis fuit olim tempore aurei saeculi: πώ mari δη- μεγάλων Θεος ὐδροίσι δι ri ,
Tune quoquegaudium mainum Deus mortalibus dabis , Nam ct terra, ct arbores Dabunt fructum verum homini σ. mi θ -du duleis albique lactis , Ei frumenti ut est optimum mortalibus. Versus hos Castalio sie reddidit, apud Opsopaeum p. 266.
Tune Deus humanis emeedet gaudia magina, Terraquι, ct arboreos es, pecudumque catem In mera veros stinus mortalibus edent minum dulceque mei, niveum lac, quodque vel inter omniafrumentum mortales adjuva aegros.