장음표시 사용
361쪽
Sabe tuas, qui de patria e nomine primus Dixisti populos magna ditione Sabinos.
Paucis ut absolvamus, SEMONIS nomen Iustinum seseli It
vir Sanctus conspicato illo nomine statim existimavit Simonem Magum intelligendum fuisse. quippe qui se Θεου δυναμιν esse gloriabatur, prinsertim se firmo niti sundamento existimavit vir pius, 'cum & Dei nomen illi Semoni tributum videret et verum uti iam supra probavimus, Simon Magus non erat intestigendus, nunquam enim res illas mir
biles 1 Doctoribus Christianis scriptis relatas Simon ille Magus Romae peregit. notassent enim illas Scriptores illius seculi, qui plurimas res
minoris momenti exacte cum omnibus circumstantiis reserunt, &eonscribunt: Ex ignorantia signification is vocis SEΜONIS hallicinatum suisse virum Samstuni existimamus. Et quidnam hoc nomine designetur , hoc tempore nemo vix reperiatur qui hoc non strat. Semonis nomen illo tempore dabatur illis, qui ob meritorum paupertatem coelo assctibi non debebant, quales erant Vertumnus, Hirpona , Priapus , Sexmnes dicti quas semi homines. Assirmat porro B. Iustinus Martyr in prima cohortatione ad Graecos p. m. M&XL se vidisse reliquias cellularum LXXII. Interpretum, etiam huic fabellae credidere, Irenaeus lib. III. c. 2s. Gryllus& Augustinius lib. XVIII. de C. D. p. m. 44 I. ut & alii Veteres: verum B.Hieronymus Tom. V. p. m. scio. in Apol. ad vetius Rusenum , ridet opinionem illam de ' LXXII. cellulis interpretum. Imo Tom. II. p. m. 114. dicit, nestio quis primus Autor sieptuaginta resiulat Alexandriae mendaciosis e buxerat: tanto lubentius hunc Hieronymi locum allegamus, ut Crassetus J scita, Protestantibus insensus esse desinat, si quando Patribus in s quibus , utpote hominibus errori obnoxiis , non credunt, illisque contradicunt. Notet velim Patrem Pium ac Doctissimum . audere
B. Justinium mendacii arguere t etiam & hoc notavit Doctissimus Blondellus B. Iustini nempe in disputatione sua contra Pissanos, qui reserente hoc Origene Christianos contumelioso &Sarcastico nomine, Sibyssiar vocabant , illis opponit Scriptorem suppostitium Hystaspem scilicet, cujus scripta nunquam exstite. . runt nisi in cerebro illorum qui iIla allegarunt aut sub ejus nomine Reposititia ediderunt. Allegat item B. Iustinus Martyr Cumaeae Sia
362쪽
byllae oracula , contenditque illam suisse Berosi filiam , qui Cyrosuit posterior CCL. annis, obiit enim anno Urbis Conditae CCXXV. 1 Regni Tarquinii IV. cui, ut multi memoriae prodiderunt, Amalthaea quaedam caro pretio vendidit scripta nonnulla postea Sibigina dicta, R0maeque per CCCCXL. asservata, usque ad belli Civilis Syllani
tempora. Non considerans quod , secundum Romanorum opini nem communem & vulgarem , Sibylla Cumaea exceperit AEneam, mortuum sexcentis triginta novem annis, antequam Cyrus Occuparet sabyloniam , nec attendens ad illa quae Pausanias Scriptor illi sere contemporaneus , refert ex Hyperocho Cumano aliisque antiquis
Scriptoribus. Primo quod Sibylla quae illic loci degit , dicta suerit Demo. II. Cumaeos, nullum , quod ostenderent Cumaee Sibyllae Oraculum, habuisse. III. Nullam aliam illam antecessisse, praeter Lamiam Neptuni filiam, a Libyae incolis Sibyllam nominatam, & H 'philem Jovis & Lamiae filiam, quae habitavit in Ida monte, Phrygio aliquando in vico Marpesso, non unquam aliis in locis & insulis IV Ejus sepulcrum & epitaphium columnae incisum suisse in Troade.
Nympha Idaea natam, verum etiam Hecubae somnium interpretatam fuisse. VI. Quod post Demonem Cumanum Hebraei in superiori Palestinae Regione habitantes , meminere Sabbae filiae Berosi & Erymanthae , cui nomen Sibyllae Babylonicae vel AEgyptiacae datum rVI. Denique quod non attenderit animum ad ipsum titulum, qui docet oraculorum illorum Scriptorem , suisse uxorem filii Noachi, qui e vivis excessit 1697. annis antequam Antiochus Soter Babylonem occupasset aut Regni sedem stabilivisset , & Berosus, cujus filiam fuisse volunt eo quod scriptum ejus illam Babylone oriundam asserit, Patris nomine insigniri potuisset. Sic enim loquitur falsa Sibylla circa
ad sortita fui, postauam discrimina mortis
363쪽
Qi, jactata meo cum eo Me multum, Nec non eum leviris glosses, soceroque socru M.
Tη Hu νυριση, --αμύ επχΘ Ιαι - - - Siquidem eum dilueretur Mundus aquis, cum mr suus probus exsuperavis Quidam, quem per aquas vexit domus eruta Bisis , Et pecudes, ams , rursum impleretur in orbis, Has ego nurus, fus item de sanguine nata.
His versibus evertens omnia illa quae paulo ante afferuerat, dicens: se prognatam matre circe & patreGnosto et vel potius Ulyse quem patrem notum propter nominis famam, non attendens quod a morte Noachi usque ad Ulyssis adventum in montem Circaeum octingenti essiuxerint anni: Dicit etiam se Assyria Babylone prosectam: tanto magis improprie loquens, quod nondum Babylon tum exstructa nec se nominata sit, nili CLIII. annos post Diluvium nec Assyriae, sed Regionis particularis Sennaar nempe, dicta, Assyriae vocata CLXV demum post: haec Sibyllae effata legi possunt libro ΙΙΙ. circa finem.
Ex Erytbna natum positique pudoris. At illi Matre strent Circe, Gnosti me patre, Sibyllam. Et paulo ante.
Haec punt quae maneo ΑΕ ia Babylone profecta.
364쪽
Imo tanto palpabilior oraculorum suppositio & fraus patet, quod se fatetur prostibulum, quae alibi se pro Dei prophetissa venditati audiamus
- Deus abfuerit illis, qui eundia docebit, Ut seleratam me, ram scelera ante patravi Prudens, ct sudio pereandi perdita fecit Milli mihi lecti, eonnubia nulla fuerunt, Dreque iurando quosvis periura ligavi. Exclusi tenues ct per mollissima rura Dedilibet admis, magni se ra Tonantis. Quid de his iudicabit praeiudiciis non praeoccupatus Lector annon B. Justinus Martyr haec si perpendisset, iudicare potuit Spiritu Sancto inspirata , seemina & prophetissa , non posse proficisci talia scelera, Deumque voluisse clarius tali sui se manisestare quam Viris Sanctis. servis suis Prophetis. Non possum adduci, ut credam, totam hanc uti nune sub Sibyllarum nomine circumferuntur , farraginem Justino visam aut lectam. Credere enim non potuisset , tam sordidum pecus, esse Dei consilium, & a Deo animatum. Qua de causa non immerito suspicantur viri Docti, Sanctos Patres non habuisse illos octo libros Oraculorum Sibyllinorum, qui nunc sub Sibyllarum n R r a mine
365쪽
mine circumseruntur: possemus ulterius Justini in lagendis smodo
testetit Oraculis Sibyllinis incuriam indicare, quod non reprehenderit multas Elymologias ridiculas, errores Chronologicoe, mendacia contra S. Scripturam, ut & doctrinas illi plane contrarias, sed postea alio loco fieri hoc poterit, vel in commentariis quae ad Oracula ipsa filis locis adjungemus. Verum in eo non solum S. Justinus reprehensione dismus censendus est, sed omnes quotquot sunt Patres qui Sibyllarum pseudo-Oraculis abutuntur iisque sunt addictiores B. Justinus omnium Patrum primus suit qui Sibyllina Oracula allegavit,. ad con firmationem Christianae Veritatis , hunc postea coeteri Patres sunt secuti, nullo instituto examine, utrum bene aut male oracula illa laudarit B. Iustinus Martyr et patres, qui illo Auctore fidem adhibuere supposititiis Oraculis, sunt Athenagoras , Theophilus Antioehenus, Clemens Alexandrinus, Tertullianus, Auctor constitutionum Ap stolicarum , Lactantius, Constantinus Magnus Imperator, Eu bius, Optatus, Hieronymus, Augustinus, Prosper , Pesladius. Sofomenus Junilius aliique B. Justino steti eiusque Autoritate seducti. Videamus porro quaenam enotavit, ex B. Justino Iesulta Cras tus, eiusque rationes perpendamus. Primus quem exJustino allegat, locus
366쪽
Φαίδεω. Hoc est , Persariis autem vobis erit, rectam Religionem ex par te aliqua , ct ea quae proxime ad Prophetarum acredunt doctrinam, d veteri Sibi ea ex Ulatu quoiam mirifico persones ae responsa vos docente, percipere. Bane Babylone ortam, Berosi, qui Chaldaisam Historiam scripsit, fliam, ad Campaniae πώ nescio quomodo pervenisse ferunt ; ubi responsa dedis, in urbe cui Cumae nomen est, sexto is Bais qui locus thermas Campanas habet) lapide. Vidimus sane, ea in urbe eum essemus, locum quendam: ubi Basilicam ingentem uno fabrefactam sxo est ρeximiu: rem profecto maximam, is admiratione omni dignissimam: ubi Oraeuia eam edidisse, qui res patrias maioribus suis quasi per manus traditas acceperant, affirmabant. In media autem Basilica nobis illi ostenderunt tria solia ex eodem meis lapide : quibus aqua repletis lavasse ibi eam, sestola simia in penitissimam se Baslicae aedem eodem exstructam sexo , abdere , atque in media ea aede sever sublimiore gradu ct tbrono consedere solitam, est sortes ta eum modum Dromulgasse dixerunt. Hujus Sibi Eae tanquam fatidicae cum permulti memineme scriptores, tum etiam Plato in Phaedro. Et ibidem paulo post:
ex Iohannis Langi Interpretatione. Huie enim haudquaqvim , siculi poetis , eriam postquam poemata scripsere , facultas fuit corrigendi atque expoliendi responsa sua juxta exquisitiorem numerorum , dimensionum e minis rationem : sed in ipso latus tempore sortes illa μα explebat: ct evanescente instinctu ipse semul quoque dictorum memoria evanuit. Atque e ipsa causa est, quamobrem non omnes carminis numeros Sibyllae Arvem oracula ; quin i, quoque, cum in ea urbe essemus, indicii us, qui ad ea
367쪽
quae visenia fiumi ducere flent, ostendentibus, qui nobis oea etiam in quibus
illa est vaticinata, eommonstrarunt, vidimus loculum quendam ex aere elaboratum , ubi reliquias eius servari dicebant. Insuper inter alia omnia qMe
indices isti ex suerunt, illud quoque fuit: ὀ Majoribus si audivisse, quod qui
responsa ab Oraculo excipiebant, quia tum ab eruditione alieni fuissnt, mis toties in accuratistre numerorum o matrone erraverint : ct proinde istam illi earminum quocundam inconcinnitatis attulerunt causam , quod cum Hares ipsa , mentis emotione or latu libera , dictorum suorum memoriam non retinuerit: tum, qui oracula siripta mandabant, propter imperitiam, numerrium observandorum accurata ratione exciderit. I tiam sequentia ex ad Graecos cohortatione descripsit verba Loyolita Crassetus, tanquam suae eausae Aventia : Πλ- α - , ωὐδρες Ἀες , me G mιηIMκ με ποις τα ρ α λη2ους BoocaM πράγμαS , ἡδε ω τῆ mes s δοκιαέση παιδίσi , αφεαιοι λοιπὸν P π-ῆ, λόγων ἀκDie M, Gla Gar' αυτης Κρημουρις α φιλονεικως Ger οέες ,--ων υμοῦν ἀγαΘων metia i υ , ἀὼ si σωτῆρο εμῶν
368쪽
in ea quae apud vos Hara habetur eruditione , viri Graeci, res veri mirus D i sint stae: relicta deinceps carminum , Orationum exlusta rarione , ad dicta Sibblla , iatra contentionis studium, animadvertentes, cognscite tandem , quorum vobis illa bonorum futura sit conciliatrix , Servasurismum ysu Christi adventum disertis verbis clare praedicens: qui eum Dei μverbum virtura ae potentia ab eo indisi tum, homines qui Iuxta imaginem ct smilitudinem Dei conformatus est, assumpto, ad memoriam nos' se rum parentum nostrorum Religionis revocavit. 9uam qui ex eis prognatisium immortales relinquentes , invidi Demonis instructu , ad eorum qui dicuntur , ct non sunt , utpote falsorum Deorum , delus sunt cultum. Rias vos addubitatio aliqua conturbat, quominus creationi hominis ered tis: eis duntaxat fidem habete, quorum vos Auctoritatem sequi debere existia maris: ae si tote, Oraculum vestrum a quopiam, ut hymnum o laudem Omnipotentis ederet Dei rogatum, sc illud in medio hymno cecinisse :Quem primum finxit mortalem, dixit Adamum. Atque Hymnus bis a mustis qui mihi noti sunt, asservatur, ad eos coamguendos, qui omnium testificatione confirmatae meritati credi nolunt. It que miri Graeci, s falsam de eis Diis imaginationem salute vestra antiquiorem non habentis: credite sicut dixi, antiquisfimae ct prsa admodum Sibyllae , euius libri in universo exstant orbe de eis qui dicuntur , non sunt autem , Dias, mirifico quodam praepotentis Numinis afflatu sartibus vos datis docenti: de futuro aurem Servatoris nostri Jesu Christi adventu, ac de rotat ab eo gerendis, liquido ct aperte vaticinanti. Locum autem palmarium & maximi momenti, sententiae suae firmandae esse putat Crasse-tus Loyolita, illum quem legimus apud eundem S. Iustinum in secunda pro Christianis Apologia, p. m. 82. Κατ ενε ργου- θ π ψαυλωνι --
suntietum adversias librorum Hystadiis out Sibyllae aut Prophetarum lectores
369쪽
eis titutum est, ut per timorem homines ab illis, quo minus scripta ea legentis rerum bonarum notitiam percipiant, sied ιn fervitute eorum retineantur ,
absterreantur. 2uod certe quidem esscere, ct ad finem suum perducere nequiverunt. Non enim absque timore tantum huiusmodi scripta legimus, vertim etiam vobis ad inlpiciendum quae in eis traduntur, ut v1deris, offerimus, grata acceptaque omnibusforescientes. Atque Me etiamsi paue spem suaserimus , maximum ramon indeseremus lucrum. Nam in boni Agricolae, amplam 4 Domma capiemm mercedem. Nunc autem perpendamus,
quid li iste lustini verbis Iesu ita Crassetus concludere intendit: primo dicit, hostem Siby llarum' fateri, quod si earum Iriri XX. tantum annis extitere ante S. Justinum, tum illos exstitisse ante Servatoris Iesu
Christi adventum quoniam non sit probabile suppositos fuisse illos libros , a quopiam Apostolorum discipulo, quid hoc sermone sibi velit Crastetus ipse videat: saltem nihil ex illo extundi posse judicamus, nisi hoc quod ex hostis Sibyllarum sententia, Sibyllina Oracula extiterint ante Servatoris nostri adventum: quod illi facile concedi posse existimamus, si modo per illa intelligamus vera illa Paganorum Oraeuia olim etiam ante natum Christum a XV viris in cota , & Romanorum sata continentia, verum s Crassetus intelligit de illa farragine quae nunc VIII. libris comprehensa circumfertur , falsissimam fovet sententiam , quomodo Jesulta nobis probabit, etiam ante Christi tempora in octo libros Oracula illa suisse congesta, imo illa de adventu Servatoris & salute per illum acquirenda praedixisse ' nunquam hoc praestiterit Crassetus. Sed de illis postea latius. Imo posito, verum non concessis, de Adventu Servatoris exstitisse aliquot praedictiones etiam ante Christum natum, an inde sequitur eo quod sub Sibyllarum n
mine circumseruntur , illas a Sibyllis illis paganis diabolico spiritu actis , aut Paganorum Prophetissis prosectas i nullo modo. Judaei enim , qui Messiam exspectabant, talia oracula potuerunt consi gere & legatis qui undiquaque Sibyllina Oracula conquirebant, pro veris mercibus divendere; & quod attinet circumstantias de Christi Nativitate, a Maria Virgine profecturum, de Baptismo in flumine Jordane, aliisque per Euangelistas scripto consignatis, putamus illa conscripta sive S Christiano sive ab alio qui Euangelia legit r illaque fuisse praedicta post eventum, hoc est pro praedictionibus fuisse venditata , etiamsi postquam res illa accidissent sint composta, non existis
370쪽
mamns hos octo libros non ab uno impostore, sive is fuerit Hermes vel Hermas vel quispiam alius, de hoc nunc non inquirimus, sed a pluribus suisse compositos, hoc est modo hunc modo illum de Sibyllinis oraculis gloriatum suisse,ac cerebri sui inventa pro veris mundo obtrusisse,quamis vis conscium se illa finxisse & somniasse r verum de illis postea amplius. Dicit porro Crassetus D. Blondellum de Daude illa suspicari Hermam
fratrem Papae Pii primi , & inde sequi, quod Sibyllini libri tantum
quinque aut ad summum decem annis S. Iustini scriptis antiquiores sint habendit quod absurdum Crasseto videtur, utpote qui non fieri potuisse existimat. ut liber qui idololatriam profligat, Religionemque Christianam asserit & confirmat, sex annis tantum ante Justini scripta fuerit conscriptus , ac S. Iustinus impostorem illum non deprehenderit, imo Imperatori ausus sit S. Justinus offerre librum sex tantum annorum, pro scripto quod ante mille annos exstitisse credi volebat.
Et si S. Iustinus sibi imponi passiis sit, cur Athenagoras Philosophus
S. Justino coaevus , impostorem illum non agnovit & S. Patrem non
monuit de fraude ἰ cur ipse tanta cum fiducia Sibyllina citat Oraculast verum pater Crassete, quod tam absurdum tibi videtur , illud non adeo culpandum, supponis enim libros hos Sibyllinos quos nunc habemus, S. Justini tempore exstitisse, illo ordine digestos ,& in publicum
emissos, quod falsissimum est, nec unquam probare poteris, postea nobis dabitur inquirendi occasio, quo tempore, diversa illa divem sirum illarum Sibyllarum Oracula in libros VIII. fuerint congesta, tempore itaque S. Justini plurima sub Sibyllarum nomine volitabam Oracula, quorum apographa viri Docti mutuo tradebant describenda. vel descripta communicabant, sed octo illos libros tali, quali nos nunc habemus, ordine suisse dispositos , ac publici juris factos hoc nos nega mus e S.Justini tempore ita non exstabant, quod Jesulta non supponere debebat, verum validis rationibus probare & confirmare. Potuit quidem habere nonnulla oracula sub Sibyllarum nomine vulgata S. Justinus, sed inde non sequitur, illum habuisse integros Sibyllarum libros prout illi nunc exstant, atque ex illis descripta Imperatori obtulisse. Imo, nunquam talia oracula de Christo , prout nunc in pseud Sibyllarum libris leguntur , in Paganorum exemplari fuisse lecta aut inserta, nostra est sententia. Libri enim illi quos Romani asservabant
nihil praeter Romanae gentis sata, Idololatriae praecepta , & cultus f s idolo- .