장음표시 사용
481쪽
MO DE SIBYLLI S , M. quid mlnus scribere potuit salsa Sibylla ad asserendam commentitiam
suam Antiquitatem, quam ea referre quae de Apollodoro invenerat apud Varronem, vel in ipso Apollodoro. Notandum porro Apollo dorum testari , uti Lactantius ex Varrone scripsit , Sibyllam Erythraeam suam fuisse civem, & pro tali agnitam , hoc autem quomodo quadrabit cum supposivitia hac nostra Sibylla, quae se Babylone oristam, & Noachi nurum est profitetur, imo quod observari velimus, ipsa negat se Erythris ortam. ac Graecos mendacia talia reserentes reiacarguit. Audiamus ipsam Sibyllam loquentem , lib. tertio circa si
me sum quae moneo riseria Babylone profectu , In Graecos ignis missus; sanarica, cunctis Exponens Divina Dei praesignificara,
Mortali in gemri Divina aenigmata pandam. Et tamen ex alia Patria me Graecia dicit,
Ex Er thra nazam, potique pudoris. At illi Matre Ierent Circe, Gnosio me patre, Sibyllam.
Judicet haec aequus Lector, nunquid Apollodorus Erythraeus potuit niti carminibus Sibyllae quam suam fuisse civem assirmat, an cuiquam persuaderi poterit Apollodsum legisse hoc carmen Sibyllinum, quo se Babylone ortam dicit , tamen ipse L thnaeus cum sit pro cive sua illam haberet P Certe nemo mortalium ii crediderit, Appollodorum adeo fuisse mente captum. Quid igitur dices dym restat, nisi ut pro certo habe mus, Scriptorem horum pseud Sibyllinorum Oraculorum legisse , si ve apud Apollodorum ipsum , si ve apud Varronem de Apollodoro , testantem rythraeam Sibyllam eius fuisse Civem ,iatque hinc occasionem arripui siet Apollodoro contra- dicendi.
482쪽
dicendi, ut Me pacto Apollodoro antiquior haberetur . falsa de commentitia haec Sibylla. Quod porro Sibylla haec redarguat, Graecos tanquam illam a Circe matreGnotaque patre ortam dicentes , plane in eo illam mentiri deprehendet, quisquis perpenderit, veteres non scripsisse Circes Gnostique suis e filiam Sibyllam Erythraeam: verum dixerunt illam suisse Iovis vel Apollinis & Lamiae , aut etiam Arist cratis & Hydolis , vel Crimagorae Theodori Pastoris & Nymphae Idaeae, verum nemo Circes. Hinc igitur dilucide constat, Sibyllam ipsam , quae Homerum mendacia scripturum audacter pronuntiat, esse mendacem. Imo & hoc diligenti ssime observari velimus , hoc non potuisse credere Graecos, suisse Circe matre ortam Sibyllam Erytnraeam. Si enim Erythris in Asia sitis, oriundam putarunt hanc Sibyllam Graeci, quo pacto illis in mentem venire potuit, illam e Circe Italica Μuliere, in monte qui & hodie Circessi vocatur, natam, ac quae in eodem vixit habitavitque. Quid quod & hujus Prophetissae stupiditas ac ignorantia vel potius malitia, in hoc apparet, quod, H meri honori vel lius suo consulens, dixit,
Didam deina senex fulserum scriptor, o ipsam
Mentitus patriam, nascetur lumine captus Πη quidem , verum praeclara mente vigebit, &c.
Uti paulo ante citavimus hos versus, quid tibi praeiudi iis non praeoccupato videtur, Lector' Homerus: His res Iliaeas Frrii, non fleur haritant,
Sed clare verbisque meis urendo, moisque. Primus enim volvet librorum sciri a meorum.
Nunquid haec sunt , vera scribere & clare ' an veraces coguntur latitare & mendaces aperte loquit Haeccine bona est consequentia ' stribet salsa, Primus enim volvet librorum scripta meorum ἶAn non potest quispiam habere alicujus scripta, eaque perlegere, &tamen vera conscribere ἶ Certe illa non repugnant, nisi velimus supponere scripta illa quae tenet di quae in usum suum confert, scatere men-
483쪽
daciis , quod de Sibyllinis potius quam de Homericis concedimus. Ut etiam haec perpendere dignetur Iudiciosus Lector, rogamus enixe. Dieit salsa Sibylla, Homerus primus Volvet scripta mea, itaque tempore Homeri primum innotuisse scripta sua vult haec Sibylla fictilia, ut sibi Antiquitatis speciem , & famam acquirat , mendacissime
omnia haec assirmantur. Homerus floruisse putatur anno mundi socio vel circiter, sic docente Bucholzero in suo Indice Chronolog. Audia mus etiam hac de re disserentem Sethum Calvisiumr Homerum ante Romam conditam floruisse annis CLX. exstat apud Gellium ex sententia Cassii & Cornelii & Apollodori. Herodotus etiam sere ad hoc tempus collimat. Dicit enim eum priorem se suisse annis CCCCXXII. Atque ita designaret annum N 8. Aristoteles contra in tertio de re Poetica , & Aristarchus habent , Homerum natum in Ionica migratione anno 1879. Qui hoc modo antiquior esset annis CLX. Philochorus apud Diogenem Laert. scribit, Homerum floruisse annis CLXXX. post Trojam captam. Esset annus mundi 29 7. disti-que ab hoc anno, annis XC. Velleius vult, Homerum ante annos no gentos & quinquaginta floruisse, & ante annos mille natum. Loquitur autem de consulatu Vinicii anno 397 I. Natus igitur ent circa annum 297 I. Floruisset circa annum Io 2I. Etiam haec sequentia a dere lubet ex Iacobi du Porti prae satione ad suam Homeri Gno- mologiam e quantum mihi ex variantibus Auctorum sententiis colligere vel potius conjicere licet c& certe in re tam crepera & obis
Ii proxime scopum attingere videntur, qui Homerum floruisse dicunt centum circiter & sexaginta annis post Troiae excidium , h. e. circa tempora Davidis aut Salomonis, siquidem ex communi sere omnium Chronologorum consensu , incidit bellum Trojanum, adeoque Ilium captum, in aetatem Iudicum Israeliticorum, non
procul a temporibus Jephtae. Unde Iphigeniam quasi Iephtigeniam
dictam suisse , deiciria voce corruptaque , ut fit per Gentilium fabulas Historiae Sacrae Veritate) ingeniose hariolatur vir Doctissimus Lud. Capellus in diatriba de voto lephtae ; quadrat enim Chron logia , quippe συγ-Hοω erant Iephta & Agamemnon, nec coetera
484쪽
discrepant, uterque Dux populi sui, & Imperator exercitus, utemque Victor hostium, & quod caput est, uterque circa idem tempus filiam suam immolavit, a Jephta autem ad Solomonem totidem sere anni numerantur , quot a bello Troiano ad Homerum , anni nempe, ut diximus, plus minus CLX. Alios sin legere aut videre u lit lector , potest adiri Aldobrandinus in notis ad Diogenem Laertium p. m. 7 I. a. b. Deprehendet autem sedulus Lector, nihil cemii de Homeri aetate illum pronuntiare r verum quod a multis seculis disputatum fuit tanquam res incerta, hanc nunc larshamus Anglus in Chronita Can. p. ia. omnium literatorum , quod sciam primus, claram & certam, suo quidem Judicio expediet: non minus , inquit, obscura fuit Homeri aetas, quam aut illius Patria, aut Parentes : de qua erat olim quaestio & vetustissima & celeberrima;& adhuc sub judice lis esset, si non Autoritate nostri marmoris dijudicata fuisset : Rotuit Homerus sub Diogneto Athenarum Rege, anno Attico 676. per Iulianae 38o7. annis post Trojae cladem sor. antequam Olympia ab Iphito & Lycurgo instaurata sunt, annis χΙ.
antequam Coroebus stadium vicerit, annis Is I. De eo amplius non est ambigendum. Diversas tamen Veterum sententias referre, non erit injucundum. Crates dixit, sic reserente Tatiano contra Graecos p. 166. C. Euseb. n. 98ci. idum floruisse ante reditum Heracluarum intra amaes 8o. post bellum Trojanum, Eratosthenes post an m Io a Nda capta , Aristarchus , estea Ionicam migraetionem sub Archippo Athenis Arctonte, ia est, post annum I o. . casu Trojae; Philochorus, post Ionicam migrasi em , sub Arehippo Athenis Archonte, annis 18o. post excidium Troiae. Apusiodorus annos numeras IoO. pos Ionicam m- grationem , ut fini anni 13 o. post Trojam. Euthymenes auit, se notante Clem. Alexand. Strom. l. I. p. 327. a eum floruisse cum Hemis, natum fuisse in Chio, sub Acasto, eirea annum χοα post captam ridam. Gusdem etiam senseruis suis Arctemaehus, ut Cassim Hemina apud Ge lium l. 17. c. 2I. anmis post beliam Irjanum plus censum atque semeti
ta ; ante Romam autem eonditam , ut Comelius Nepos, annas circiteremtum ct sexaginta. Minus a scopo abest Nepos; caeteri, quin nominavimus , nimium si στυκονισμον peccant. Roma condita est anno per. Jul. 396r; deme annos I 6o , habes annum per. Iul. uetar. Nepotis calculos secuti sunt Scriptores Latini. Velleius L I. p. s.
485쪽
Vinicio Coss. anno V. C. 83. de Homero dixit; Hie longiis dum ribus besii, quod composuit, Troici, quam quidem rentur , abfuit. Nam ferme ante annos 9 o. floruit, intra iooo. nasus est. Plinius l. 7. c. I 6. anno V. C. 8so. jam ante annos prope mille Homerus. Et
Juvenalis sub initium Nervae anno V. C. 83o.
- - - - Uni cedit inmera Propter mille annos - - -
Ssibius Laeon , loco supra eitato , Homerum refulit ad annum octa-mium Chariei cujus tutor fuit Lycurgus) Regnabat ille annos 6 . post quem e m filius Nicander annos 39. anno illitas 34. primam Olympiadem institutam fuisse Hunt: adeo ut esset utique Homerus annis nonaginta an tequam instituta sent Obmpia. Primam intellige olympiadcm, in qua Coroebus vicit : ad quam , Clem. ibid. p. 336. b. ab si Nomae Lyeurgi, Eratosthenes numerat annos Io8. Alii Tatianus loco citato dicunt, Homerum fuisse paulo ante Obmpiadas , id est , annis γ7. poseasium Troiae. Calculus iste ad primam Olympiadem vulgarem non recte ponitur, recte autem ad Iphiteam.) Alii maiori peccantes) tempus inferius deducunt; dicentes, Homerum fuisse aequalem Archilocto , qui foruit estea Olympiadem XX lII. tempore Gnis odi. annis soo. post excisam Trojam. Eadem delirant Theopompus, & E phorion , apud Clementem, loco supra citato, quippe tantum quilibet a Veritate distat, quantum a Marmore. Plura si quis velit, adeat Narshamum p. i 3. Editionis Londinensis. Fusius haec referre voluimus, ut tanto clarius pateat, quam mendax sit haec pseud Sibyula. In operis hujus principio audivimus Sibyllam dicentem , se cum Noacho, Diluvii tempore, fuisse in Arca, uti de se etiam testatur, oraculor. lib. III. circa finem: Diluvium terrae immissum scribune Chronologi, anno a mundo condito I 6s ti a Diluvio usque ad H meri tempora, numerantur anni Iueque . Ubinam terrarum latuerunt scripta, Sibyllina per tam longum temporis spatium ἰ Quis eorum conservator & asservatori An in Arca, ante notam linguam Graecam, Graece scripsi Oracula i si post linguam Graecam receptam conscripsit ex Arca egressa oracula l Cur non indicavit tempus quo conscripsit η Scivit illa Homerum coecum nasciturum quod quam verum hoc sit, postea examinabimus: quare non dixit praecise
486쪽
cise , hoc vel illo tempore conscripsi haec mea Oracula φ sed tum in. dicio suo sorex se proderet. Putamus ac asserimus igitur, Sibyllam salsissime assirmare se oracula sua ante Homeri tempora omnium Graecorum Poetarum Antiquissimi in lucem emisisse Oracula sua. N bulones enim vel tenebriones illi qui haec finxerunt Oracula , putamus enim non unius haec esse figmenta nec a Christianis solis, sed etiam a Judaeis aliisque promanasseὶ qui haec sub Sibyllarum nomine co scripsere oracula , Sibyllae nomen sibi adsciverunt ut mendacia non apparerent , ac ut Homero ipso potiores haberentur. Satis mirari non possumus etiam inter literatos reperiri inter alios, ne de Solino nunc loquar, deprehendo Guillel. Canterum, novarum lech. lib. V. cap. XVII. qui ait, Homerum multis m locis Sibyllam
esse imitatum, ej usque hemistichia multa P si suae inseruisse , qui credant Homerum mutuatum fuisse plurima Hemistichia a Sibylla; cum Sibylla vel potius illa vel illi qui Sibyllinum nomen sibi arem
runt, ex Homero deprompsisse certum sit, hoc tantum scopo , ut prior Homero videretur Sibylla, & falsa illa oracula eariori divenderentur pretio r salsum est , Sibyllam hanc Homero antiquiorem, testantur Scriptores, Homero neminem inter Graecos Poetas vel riorem. Diodorus Siculus Biblioth. lib. XVI.
me opinor exstitisse' suere, &c. A. Gellius nodi. Attic. lib. VI. cap. II. Homerus sapientis in di Antiquissimus Poetarum. Claudianus. se parens natum, princeps Heliconis Homerus. Flav. Josephra lib. I. contra Appionem in principio: ολως πις
cm irra ουδὲν ομολογέλον Ce σκε θ γράμμα, ψ O,ηρου ποιηρπως--cυπρον. Constar autem, quod apud Graecos nuda invenitur conseri opemate Homeri vetustior. Sic etiam Justinus Martyr Cohortat. ad Graecos, Homerum vocat , Primum Poetarum. Ta
487쪽
Sibylla se Homero priorem , illumque mutuatum ex illa , plurima sua carmina. Quis illi fidem adhibiturus , nos equidem non vide mus, nisi sorte Crassetus Vervecum in patria, eracoque sub aere natuι. Patet etiam ex pseudo-Sibyllae stylo , illam non suppeditasse Homero hemistichia , verum Sibyllam ex Poetarum principe , sua quaedam quae bene dicta sed male applicata sunt hausisse , uti consentientem habemus Doctiss. D. du Portum in Gnomologia Homerica. Narrat Sibylla , uti supra notavimus, se cum Noacho fuisse in Arca tempore Diluvii , adeoque Ivlosem antecessisse vult credi. Sed nemo hactenus Mose, Scriptorem fuisse quempiam Antiquiorem probavit, nec nos unquam credemus. Testantur Scriptores oracula Sibyllina Tarquinio i Muliere quadam, Lacitantius scribit fuisse Sibyl-Iam Cumanam, institui. lib. I. Cap. VI. oblata & divendita , live de Prisco aut Superbo intelligamus , perinde est. Homerus floruit anno a mundo condito , uti ante notavimus ex Chronologorum sententiis 3 o. obiit secundum eosdem anno ii Μ. condito, IO So. At vero Tarquinius, intelligamus de Prisco, Superbo antiquiore, occiditur anno 33sq. Homerus autem Tarquinio prior 3sq. aut circiter. Itaque si Sibyllae Fides est adhibenda, Homerus legit & volvit Sibyllina Oracula ante Tarquinium, a quo accepit haec oracula anus illa quae Tarquinio vendidit ' an ab Homeri posterisqnon putamus, multo minus ab ipso Homero. Poeta enim hic quem pauperem adeo fuisse scribunt, ut etiam mendicare eoactus fuerit,
si talem thesaurum possedisset , prosecto ipse quidem pauperrimo
suo statui succurrere potuisset : nulla apud Poetam vola aut vestigium apparet se legisse clara & miranda illa oracula r vel hinc pro certo habemus, Homerum nunquam illa vidi ste aut legisse φ Quo modo autem primus legisset, coecum cum describat Homerum Sibylla lsi trecentis nonaginta quatuor annis ante Tarquinii tempora ab H mero lecta, an igitur nemo illa post Homerum conseexit ' per πω Centorum nonaginta quatuor aut circiter annorum lpatium t Certe non est credibile, aut probabile: si ab aliis visa, cur nemo Antiquorum Scriptorum , illorum mentionem ullam injicit ρ Homero quadringentis annis posterior Herodotus, at de Sibyllis earumque Oraculis
488쪽
culis apud illum altum est silentium. Dicit porro Sibylla , Homerus oraculorum libros meos evolvetr soliis autem Sibylla cum Ora- .eula funderet inscribebat, uti supra observavimus, &c. Vimilio AEneid. lib. VI.
- - - Foliis tantum ne carmina manda, Ne turbara volens rapita ludibria ventis:
Et AEneid. lib. III. Insanam vatem adspicies, quae rupe sub ima Fata eanit, foliisque notas, is nomina mandat. λHunque in foliis descripsi earmina Hrgo, Digerit in numerum, atq- antro seclusa relinquit:
Ida manent ιmmaea locis: neque ab ordine redunt. Verum eadem verso tenuis eum cardine ventus
Impatu, ct teneras turbavit Janua frondes: Nunquam deinde eamo volitantia prendere saxo, e revocine stus, aut jungere earmina curat:
Inconsisti abeunt, sedemque odere Sibyllae. Foliis palmarum putant nonnulli inscripsisse Oracula sua Sibyllam , alii olim stondibus inscriptas fuisse literas perhibent , alii in soliis malvarum olim scriptitata suisse docent vaticinia. Sic Cinna antiquus Poeta , cujus versus reperiri possunt apud Isidorum Hispalensem Orig. lib. VI. cap. XII. Levis in aridulo malvae deseripta libelli ,
Non vacat nunc inquirere , quibus in rebus scripsermi olim Vestis res , sive in libris , arborum corticibus , sive in soliis palmarum, malvarum,&e. Certum est Antiquas Sibyllas apud Gentiles tam celebres, Oracula sua seripsisse in soliis. Haec autem Sibylla dicit, H merum primum suturum qui eius libros manibus evolveret: Bilm os scripta sua vocat Sibylla. Antiqua tamen Sibylla , uti ex Vimgilio audivimus, in soliis scribebat , quae solia utrum libri recte vocari
489쪽
queant , aliis inquirendum relinquimus. . Quisnam autem fuerit illa qui Sibyllarum Folia in librorum ordinem redegit, an Homerus cui primo visa, non putamus nos, Homerum suorum librorum curam neglexisse discimus ex Cicerone de Oratore lib. III. p. mihi inet. Quis doctior iisdem ilia temporibus, ain eukus eloquentia literis ins- αν fuisse traditur, quam Pisi bati qui primus Homeri libros, eonfuses antea, se disssuisse dieitur, ut nune habemus. AElianus Variar. Hist. lib. XIII. cap. XLV. dicit, eum in Iliadem & Odysseam digessisse, an igitur Homerus, suorum Scriptorum negligens, Sibyllinorum curam suscepisse credendus, credant qui volunt, nos nunquam. Dicit etiam Sibylla, Homerum mentitum suam Patriam , Xῖον enim se ipse vocabit, itaque secundum Sibyllam , Homerus non suit Chius. Sed cur Sibylla scrupulum de Homeri Patria non ademit dubitantibus ' Verum p tamus Scriptorem horum falsorum Oraculorum ignorasse locum nativitatis Homeri. Dicit tamen mentiri Homerum cum Chium se diacet e an non potuisset eandem curam habere , quam de se habuit ipsa Sibylla, uti ex ipsius versibus rescivimus, Graecos nempe dicturos, illam Erythris oriundam , cum tamen orta esset Babylone, Vid. Sibyl. Orac. in fine lib. tertiit an non eodem modo dicere deia
hebat Sibylla ' Homorus se Chium esse jactitabit, sed tali revera loco est oriundust verum quomodo dicere potuisset ac indicare illa, quae Carminum illorum Scriptor ignorabat ρ sed sorte legit Arist telis opinionem qui Chium non fuisse Homerum, pronuntiat lib. II.
Rhetor. cap. XXIII. Καὶ Xῖοι ΟΣηρον carn ονύ καλιτυυ. Chii Homerum honorant, quamvis non esset eorum civis r At vero Clemens Alexa drinus Stromat. lib. I. secundum Euthymenen, narrat fuisse Chium.
Methymenes dicit, eum floruisse cum H .do, narum fuisse in Chio. Ad
Aeolo, eirea annum 2 . post captam Troiam. Musdem effiam sentem fuit Arabemaehus. Alii existimarunt Homerum natione AEgyptium. . Lucianus verari hist. lib. II. Ταα-ἐπ- οulis, S ἔθεν ἀη,
e in esset, dicens illud maxime apud nos ad hunc usque diem esse in e-troversa. Disitigod by Cooste
490쪽
troversia. At illi se nescire resondit. Nam quidam Chium, abi Smyse meum , alii Colophonium eum arbitrantur , ipse vero se Bab)lonium eo aiebat. Siquidem civibus seu non Homerum sed Tigranem vocatum suum postea vero eum apud Graecos obsidis iacis functus esset pristinam appetiationem minace. Plurimos Homerum sibi vindicandi incessit aemulistis. Cicero quatuor urbes nominat, qui suum suis e civem contendunt , in orat. pro Archia Poeta circa finem F. m. 2Iq. versor Homerum Colophonti Civem esse duunt suum , Chii suum vindieam, Salaminii repetunt, Sm mei vero suum esse confirmant; itaque etiam δε-liarum ous in oppido dedicaverunt: permusti alvi praeterea pugnam inter se, atque eontendunt. Αul. Gellius lib. III. noct. Attic. cap. XI. De Patria quoque Homeri musto maxime dissensium est. Alii Cia bonium.
alii Smyminum, sum qui Atheniensim, sunt qui A Nilum aleantΝfis. Aristoteles tradit ex insula Io Putamus Chio legendum , at vero tunc pateret Gellium Aristoteli contradicere , uti constat ex loco supra allegato. natum. Varronis Epigramma, quod citat etiam A. Gellius, septem urbes suisse quae Homerum suum fuisse civem
Septem urbes eretant de stirpe insignis Homeri, Irna, Rhodus, Colophon, Sadamis, Chios, Argos, istime. Editiones quaedam pro X m habent so . Anthologia Epigrammis tum , pro Rhodo Ze Salamine substituit Pilum & Cumam vel Ithacem; ac tunc Epigramma illud hoc modo legitur:
Salamis autem non pro Insula in sinu Saronico, sed pro Cypri urbe accipienda. Nam ut testatur Pausanias in Phocicis p. m. 3qI- η-ῆν' si δε α σαυον Κκτριοι. Κυ,ειοι ο Θεροςώ ri ai- ροτρον