장음표시 사용
571쪽
Hoc est ex interpretatione Francisci Aretini. In idolis se quis umetuam ab immundo spinis deprehendebatur O Vaticinabatur , tanquam ductus trahebatur is Spiritu devinctas , nihil seciem quid diceret. me enim Haris proprium est mente commoveri, nece fario compelli, ct trahi tanquam
572쪽
μriar perestum, Prophera autem πω ejusmodi est , sed furia mente es modesta ct firma, quae loquitur omnia in derer, novit. Itaque ante finem saltem hune edi Vates cognoscitur edi Propheta. D eonfidera qua modo με suspiciona Ham rosiluit ν Orationem , eum eos tester Miseri , qui rem experti sim . Ruod e non fallam, inquit, neque temere gemex carpam, neque tanquam mimieus decipiam, ipst vas miti tester estis, etenim quia eum gentiles eratis, quomodo tunc ducebamini. Ruod si quis hos ta uam Meles susteis diseras , age ab externis hoc nobis manifestum faciamus. Audi igitur Platonem dicentem, quemadmodum sortilegi ct Hases dicunt quidem musea ct bona , seiunt autem nihil eorum quae dicunt. Audi cyalium item Poetam eadem ostendentem. Cum enim in ceremoniis quibusdam ct magicis in homine quispiam Daemonem eolligasset, ct ille Har ei rus esset, deinde Vaticinani desereretur , disspareturque , ct Daemonis imperum perferre πω poset, sed sta di fractus. Ussperiturus, his qui talia magica operabantur, inquit. solvite Iam Regem. Mortalis Deum adhuc n- evit, ct sterum, Solvite mihi eoronas ct meos peris , liquida aquis adpergite, ct linear delete, ct veniam. Haec θ h usmodi, possunt enim , alia multa diei, sed Me utraque nobis ostendunt O nrespuasem, qua derenti serviunt Daemones , ct violentiam quam Fustinent hi, quia uino eiu st ipsis exhibent ct mente dest untur.' Pythia 4. - cogor enim ct aliam eorum turpitudinem impraesentia praeduare quae fortasse
bene praetermisti posset, cum nobis decem no sit, Me dicere, sed ut manifestim earum dedecus intelligatur, necessarium dirare , ut Fastem hine cognouaris eorum flustulam, ct nimiam irristonem , qui Hatibus uruntur. Dicitur ergo 'is P tia mulier quaedam fidere in Apollims tripode deductis eruribus , inde ma l mirus deorsum redditus, ct per genitaui seu parte , transtem , furore mul erem implere. Hanc autem crines fisere , sede rebari, ct spuma ora perfundere , ebria ct infima verba proferre. Novi vos pudere θ' erubescere, hae audiendo. Rerum illi siverbiunt, cypropter ignominiam , edi propter insaniam hujusmodi. Haec istin δ' imita Paulus remotens dicebar, scitis enim eum genses essetu , ad simia Gra muta prout ducebamini euntes, ct eum ad non ignaros hujus rei
verba faceret, non omnia diligenter exlustur, eum nollet eos perturbare, sed ιantum in memoriam redacit, o m omnium mentionem eos revocat,
o quam primum ὰ propora brevibus se absenst. Reid autem significa
ad Sin Misa muta ' Hi rates ad illa mi dueebantur. od si muta,
573쪽
quo modo illis utebantur ' qua autem gratia ad simulactra eos addurebas mon, tanquam eaptivos o ligatos, simul autem errorem persuasibilem facerent, ct ne mutus lapis putara , eurabant idolis homines ad ungere, ut opera sua illis insicriberentur. Rerum nostra non rimmodi sunt, sed non possis nostra, hoe est Prophetarum , euiam manifesta erant, ct in ipsis Prophetabant . ut decebat , ct prudenter , libere. Propterea ct di em rum o tacendorum erant Domini. Non enim necessitase detinebantur, seis rastate in honore babebantur. Propterea Ionas fugit, propterea Eet ebiel rejectus est , propterea Ieremias relictus: Deus autem non nuessario eos impellit, sed eis o , admonitione , minis: neque obscuravit mensem : monis namque proprium est , perturbationem , furorem, ct multam caliginem infundere , Dei avium , illuminare, sed prudenter edocere quaevus sunt. Ex his igitur quae hactenus adduximus constat, Patres Graecos non credidisse Sibyllas fuisse Divinitus inspiratas. Sibyllae enim ipsae fatentur suisse se illis similes quas Patres iam adducti pro infidelibus tabent & tanquam furibundas & Daemone obsessas deseribunt. Uti autem Graeci Patres talia docuerunt , ex quibus constat Sibyllas non posse iudicari Divinitus suisse afflatas , sic etiam reperimus censuisse Patres Latinos, Tertulliano excepto, utpote plus aequo, deliriis Montani addicto. Deprehendimus illos Origeni aliisque Patribus Gr cis consor mes & consonos r hoc modo enim Origenes Homilia VI. in Ezechielem: Graece quoniam nunc non habeo ad manus, Latine loquentem adducam. que enim, ut quidam sui camuri mente excidebant Prophetae , ct ex necessitate Spiritus loque bam r. Si alii , inquit Apso revelatum fuerit Iedemi , prior ta- Vat. Ex quo ostenditur potestatem habere eum qui sit tuae, eum velit ἀμιere , ct eum velit tacere. Et ad Balaam dicitur : verum tamen vembum quod immitto in os tuum , hoe observa loqui, quasti potestatem habente eo, ut aecepto verbo Dei duerer, siti taceret. Talem Prophetissam, qualium mentionem secerunt Patres Graeci, describit Irenaeus Episcopus Lugdunensis, qui apud Marcosianos ejus notae extitisse alia quam testatur, lib. adversus Haereses sol. 27. verso Em, inquit, Gratia defendit in te , veri ostium , Propheta. Cum autem mulier responderit, nunquam prophetavi , O nsis Prophetare, invocariones suaviam Deum demuo ad stuporem ejus quae seducitur, dicis et , aperi ostv m, loruere quacumque, O Prophetabis. Illa autem siducta ct elata abiis
574쪽
ianis quae predicta sunt, emealefaciens animam is suseisione quod incipias
Prophetare, cum cor ejus plusquam verreat palpiser, audet,-loquietur
delirios , , quaecumque evenerin omnia vacue se audacter, quippe e facta spiritu , scin meliora nobis de talibus Prophetis exequitur, eo quod audax, ct verecunda anima, quasi vacuo aere excalefacta est, ct exinde Prophetidem semet ipsam putat , ct Iratias agit Marco, ei qui participavit ei suam gratiam : ct renumerare eum gestis , non filum se eundum substantiae suae dationem, unde Divitiarum copiam magnam eo letit, sed O secundum eo oris eopulationem , ct secundum omnia unireri cupit, ut eum eo defendat in imum. Et paulo inferius describit quales sint r Sed tales quidem qui jubentur ab ipsis sprevibus se loquum γquando volunt i , terreni ct infirmi alias inferno sunt , audaces amtem ct impudentes 2 Siaana immis ad seductiomem eorum, qui non Ammam Mem , quam ab initio per ecclesiam aeceperunt, custodiunt. Audiamus etiam S. Augustinum in de Genesi ad lit. lib. XII. cap. IX. Non
est Propheta qui signa videt, nise ea intelligat ; ideo Videntes Prophetae
appellati, quia magis Spiritui, quam eorpori viso eongruit. S. Hieronymus multis hanc rem agit, ut ostendat Prophetas olim non Propheis Iasse alienata mente, locum notatu dignissimum reperio in prooemio ad Esaiam. Neque vero , ut Montanus eum insems seminis μmniat,
Propheta in exstas sunt sicuti, 3t nescirent quid loquerentur, ct cum alios erudirent, ipse ignorarent quia dicerent, de quibus An ius ait: Nescientes quae loquantur, neque de quibus assirment, sed juxta Salomonem qui loquitur in prave iis , Sapiens intelligit quae proseri de ore suo,& in labiis suis portabit scientiam r etiam ipsi sciebant quid dicerent: se enim sapientes erant Propheta, quod negare non possumus , ct Moysis omni eruditus sapientia loquebatur ad Dominum , ct Dominus respondebat ei: is de Daniele ad Principem lari dicitur: numquid tu sapientiores Daniele. Et David Sapiens erat qui gloriabatur in Psalmo : incerta& occulta Sapientiae tuae manifestasti mihi r quomodo Sapientes ' pleta si instar brutorum animantium quid dicerent ignarabant. Legimus ct in alis Apostoli loco : Spiritus Prophetarum Prophetis subjecti sunt. Ut in Iotestate sua habeant quando taceam, quando loquantur. PMd Aetii videtur infirmum , illud ejusdem Apostoli audiat : Prophetae duo, aut tres loquantur, & sit dijudicent: si autem alii suerit revelatum sedenti, prior tacea . Da ergo possunt ratione reticere, cum in ditione si
575쪽
Spiritus, qui loquitur per Propiatas , vel tacere, vel dicere Si ergotelligebant quae dicebant , cuncta sapientiae rarimis quae sint plena r meare voce pulsat- ad aures eorum perveniebat, sed Deus, loquebatur in an mo Prophetarum, iuxta illud, quod . in Propheta dicis et Angelin qui loquebatur in me ct Clamantes in cordibus nostris, Abba Pater. OAudiam quid loquatur in me Dominus Deus. Idem Hieronymus in commentariis tuis ad Esaiae Caput primum. Ex qua Montans δώ-
ramento conticeant , qui in extas ct cordis amentia Pro eras mensura
dixisse , nequa enim videre poterant quae ignorabant. Idem D. Hier nymus in Prolopo ad Prophetam Nahum hoc modo rem hanc emplicat: Simul ct iae attendendum, quod e ipsa vel assumptio, vel onus, vel pondus, Prophetae visio sit. Non enim loquitur in rati m. , in Moninianus , ct Prisca, Maximiliaqua delirant: sed quod Prophetas, uber est Visionis intelligentis universa qua loquitur , ct ρο-m hostium faciemuin suo populo Visionem. Pari fere modo scribit idem D. Hieronymus in prologo quem Habacuci Prophetiae praefixit: nee ma Me animadvertendum quod assumptio vel pondus , quae ese jam dirimau, Prophetae vilis est, o adversum Montani dogma per versum intelligit quod videte
nec ut amens loquitur, nec in morem insaniensium seminarum , dat sine
mente sonum. Unde ct Apostolin iubet, in s Propiatantibus atris, alii fuerit revelarum, taceant qui prius loquebantur. D statim: Non est enim, inquit, Deus dissensionis, sed pacis. Ex quo mulligitur, cum quas voluntate reticet, ct altera locum dat ad loquendum posse ct loqui ct tmeere eum velit. glai autem in exstasi, id est, invitus loquitur, nee tae
re nee loqui in I.a potestate habet. Amplius posset hoc negotium perfici . testimoniis ex Doctoribus cum Papisticis tum Reformatis, petitis: sed unum aut alterum tantum heic in medium proferre lubet. B da in comment. in II. Petri I. Ridicule quidam hine B. Petri verba interpretatin est, dicem, quia scin fistula Metum aris humam ut resono, arripit, nec sonum tamen ipsa, quem mimstrat, quia insensebitis naturae est, inrelgere valet: ita Propiarae, Dei Spiritu in*xrati , ea qua adem Spiritus vellet, ore proferrent, nee tamen ea qua incerent, ipsi mente tonerent. Cunaeus de Republica Hebraeorum lib. III. Cap. VII. p. m. 37 y , 376. Conterum neutiquam est existimandum, fuisse vinum mentem extra Ie raptam, plane ut impos sui esset, atque ut ipse ea nesistent, quae loquiuremur. Spiritus vatum , ipsis subjectus cst , ait Divus Paulus.
576쪽
Risd ficus esset si fr-- morderet, ct rectorem seum raperet, ferretque
metra rerum terminos. Celebre est stad Messae, multi Vates cupierunt videre quae videtis, & non viderunt, & audire quae auditis, &non audiverunt. Sane de reare nm potuissent, quae penitus ignorabant. Res
gusdem praesentes oculis cernuntur z. quod iilis non contigit, at futuras mente intuiti sint. ysimmem omnibus Prophetis majorem ideo praedi vitia ν, quod , quem taeteri venturum cognovere , ille digito monstramis raram, Axitque: Hic est: me unum disirimen est, non exstasii in illis, non osmarum alienatio raptume fuit. Montani olim delirium hoe fuit, Dod illi obtrudere mortalibus nitebatur, uti fraudibus seu nubem objie ret. Maximillam enim ct Priscam, Mulierculas infimas ct Baectantes, velut in scenam adduxit, quae in illo Mimo , partes secundas tractarent. Furere, O ineo otis motibus agitari, eorum est, quorum os rabidum fatigas impurus genius , domatque eorda se feta premendo, dcc. Hoc modo etiam sese exprimit Doctiis Petrus Martyr, i . com. p. I
In definitione diximus , oportere Prophetam ct intelligere , ct explieare posse praedictiones sinc Dantur enim ad usim Missitae , qui sine inusi
gentia nullus est. Hactenus ergo abunde nos ostendisse existimamus, Sibyllas secundum Patrum tam Graecorum quam Latinorum opini
nem, non posse dici Divinitus suisse inspiratast scimus etiam a nonis nullis Prophetas antiquos , tanquam amentes & quid loquerentur nescios, fuisse habitos , verum in eo nimis a partibus Montani st terunt , ut & hoc ex Tertulliani scriptis abunde patet i hoc modo enim loquitur libro de Αoima, Cap. XI. p. m. 36s. Est hodie Soror apud nos revelationum Chari ara sertita, quas in Eceum inter Dominica sumnia per exstam in spiritu patitur , eonversatur eum Amgelis , aliquando etiam eum Domino , ct videt is audit Sacramenta,
O quorundam raris dignosiit, ct medicinas desderantibus submittit. Ibidem etiam Cap. XI. existimat Soporem illum quem Deus olim in primum nostrum patrem immisit, suisse vim & efficaciam Spiritus
Sancti, qua Adamus Prophetavit, &e. Hoc nemper Hoc oscit OG sibus meis & Caro ex carne mea , vocabitur Mulier e propterea r
linquot homo Patrem & Matrem , & agglutinabitur Mulieri suae, di erunt duo in carnem unam, statim subdit idem Tertullianus ibidem Cap. XxL Hoc postea obvenit, quum in illum Deus ΑME; TlΛΜ immisit, Spiritalem vim qua constat Prophetia. Hanc vim, inquit
577쪽
inquit ibidem Cap. XLV. Extasin dicimus i excessum sensius ctamensis instar : se se in primordio somnus cum extasi dedicatus , Et Misis
Deus extasin in Adam , ct obdormivit, somnus enim eorpori provenit in quietem , extos animae accessit adversus quietem , er inde iam forma somnum extasi miscens , ct Natura de forma : & paulo post: me erit proprieras amentiae hu)us: quia non fit ex corruptela bonae Valetudinis, sedeta ratione naturae : nec enim exterminat , sed avocat menlcm. Abia est concutere. aliud movere, aliud evertere, aliud agitare. Igitur quod Ag
maria suppetit, sanitas mentis est; quod sanitas mentis, Disa memoria stupet, amentiae genus est. Ideo non dicimur furere , sed se tim : ideo ct prudentes . Ruando sumus : sapere enim nostrum , luet obumbretur, non extinguitur , nis quia ct ipsum potest videri vocare tune. Ex finaurem hoc quoque operari de suo proprio , ut sc nobia sapientiae imagines inferat; quemadmodum ct erroris. Et lib. IV. adversus Marcionem, p. m. qa7. ad verba illa Petri, Nesciens quid diceret e quomodo x sciens / inrumne simplici errore , an ratione , quam defendimus in eausea novae Propntiae, gratiae exstasin , id est amentiam eonvenire st In Θμrita enim homo eonstitutus , praesertim cum gloriam Des cons es , vel quum per ipsum Deus loquitur , necesse est excidas sensis, obumbratus si licet Virtute Divina , de quo inter nos ct Pb hisas quaestio est. Interim facile est amentiam Petri probare, &c. Hoc modo etiam sese enumtiat idem Tertullianus lib. V. adversus Marcionem e p. m. q6ue. Edat aliquem Ualmum, aliquam visionem, adiquam orationem, duntaxat S ruarem , in exstas, id est amentia, siqua Linguae inter eratio απυμ. Hactenus Tertullianus, Verum ejus tellimonio non putem esse standum, quandoquidem Montani deliriis nimis fuit addictus. Non est quod Tertulliano resutando multum inhaereamus quoniam ab antiis ruis Patribus jam olim eius opinio cum Montanistarum erroribus ierit resutata. Quod autem Prophetae Verteres pro insanis & amentibus haberentur a nonnullis, hoc non provenit ex eo quod nescirent quae dicerent , hoc enim jam supra refutavimus, sed ex eo, quod gestus non nunquam incompositi & extraordinarii illorum Prophetias & Sermones, comitarentur, quemadmodum saepe hoc illis contigisse , abunde testantur sacrae literae tam de Sanctis quam impiis Prophetis: falsi enim Prophetae ut sibi hominum assensum , ac
approbationem conciliarent etiam nonnunquam verorum ac Divinutus Diuitigod by Cooste
578쪽
tus inspiratorum Prophetarum gestus Simiorum instar imitabantur rquoniam autem gestus Prophetarum quos videbant, Sermones non vulgares quos audiebant, ipsis dam inconcinni videbantur, hinc factum est, ut insani & demenita ab hominibus mundanis vocarentur,
non quod tales essent sed quia pro talibus ab ipsis haberentur: hoc sensu olim Schemallia Nechalameus dixit, seremiae Cap. XX lxvers. XXVI. Petima dis suis te Sacerdotem in luco Diaiadati Mered
tis , cum sitis praeferiti in Domo Phovae eontra omnem virum amentem
ct Prophetam agentem; in ponas eum in Cino , aut in Sciapia. L dem plane modo principes Copiarum , considentes Ramothis , de puero Elisaei Prophetae iudicarunt dicentcs Iehu, quare venit demens se ad ter quod autem Prophetae amentiae ins mularentur, hoc ex eo accidit , non quod revera dcmentes essent , sed quia pro talibus a Prophanis haberentur & ludicarentur. Hoc aut tale quid innuere videtur D. Ambrosius in Notis ad Psalmum XXXIX. vers. V. Sumis iae vel alienationes mentis, ct forte) Prophetarum, qui in excessumensis positi Prophetabant i adeo Spiritu repleti in aliis in ire viderentur , quando salutis immemores, nudi is discalceati Esiae instar, inter homines discurirebam, Hamantes non quae volebant sed quae Dominui i ι mandaverat. Verum hisce verbis D. Ambrosius non intendit assirmare, prophetas insanos de plane mente alienatos fuisse, sed tantum ea dixisse 'quae Spiritus & Divinus affatus ipsis indicabant et renuntiantes V luntati , motibus & affectibus humanis r hisce ita sic positis , Prophetas nempe in raptu & motu Prophetico non insanivisse aut mente. plane suisse alienatos,.adeo ut nescirent quid dicerent, hoc tamen nollemus assirmare semper & in omnibus casibus particularibus, omnia intellexisse quae Spiritus Divinus illis inspirabat. Fuere enim casus nonnulli in quibus profitebantur se non clare & distincte percipere potiuste res illas quae Spiritus. Dei loquebatur, uti patet hoc in Daniele Cap. VIII. vers XXVI. & Cap. XII. vers VIII. & lxisumque ego audiens non intelligerim, dixi, Domine mi, quis finis Imturus istorum , ct ille, abi, inquit, Daniel, nam Melusis sunt ct ob igna-
να hae res usque ad tempus determinatum. Hanc tamen non sequitur, uti
Montanus olim somniavit, Prophetas fuisse amentes &ignorasse quid annuntiarent, quemadmodum de se testatur Sibylla. Quis igitur nunc Sibyllae fidem commodet, se Spiritu Divino actatam fuisse. X x x glo-
579쪽
glorianti Verum nonnulli regerent , illas etiamsi pro fidelibus Pr phetissis non sint habendae, attamen pro θεορτοις a Deo motis, quistes fuerunt olim Bileamus, Pharao , Saulus, Nebucadnetrar, Caia-phas, &c. esse reputandas; respondemus autem de Sibyllis hoc nos non posse credere, quemadmodum de supra dictis in fidelibus. De ii Iis enim testimonia S. Scripturae exstant, de Sibyllis autem nihil innuit Sacra pagina: si de antiquis Paganorum Sibyllis loquamur, cum fuerint diabolicae , nec alia quam sata Romani imperii praedixerint, aut cultus idololatricos inculcarim , exilii mamus non fuisse a Deo, verum a diabolo motas, quidquid sit de Mysteriis Christianis supra lammemoratis, nihil de iis potuisse innuere Sibyllas, constans nostra cst op nio : sin vero intelli imus de Oraculis quae nunc in octo librorum farragine contentis extant, non potuisse a Deo talia proficisci , aut a Divinitus inspiratis conscribi, pronuntiamus. Tota enim quanta, pro spuriis&supposititiis ab otiosis hominibus post conscripta Euangelia fabricatis reputamus t uti hoc cuivis constabit , qui quae supra retulimus &postea addemus, bene & absque praejudicio perpenderit: Diabolicas autem fuisse Prophetissas Sibyllas hasce gentiles, testantur & antiqui &recentiores Scriptores. Videantur S. Ambrosius in commentariis ad Caput II. vers XII. I. Epist. ad Corinthio ., ubi Pythonem per Sia byllas esse locutum asserit: De Python) est iturust qui per veris-ka Iullitur ct fallit , his est, qui per Sosias locivim est, sensium nostrorum femus, locum volens habere inter caelestis. Videantur & alii quorum testimonia ante, sparsim annotavimus. i Inter neotericos consuli
possunt Fungerus in Erymolog. voce Sibyllae , ut & Johan. Geramdus de consummatione seculi p. m. q88. &c. Moebius intractatu de Oraculis. Peucerus in lib. suo de Divinatione p. 22 r. & qui primus nominari debuisset David Blondellus. Inter Pontificios huic sententiae faventem deprehendimus D. Thomam , in summae Theol. s eunda secundae Quaest. CLXxII. arr. VI. Plura hac de re possent a. nobis reserri, sed haec nunc susticere existimamus. Praeter illa quae hactenus allegavimus, ut constaret Sibyllas non fuisse Divinitus inspiratas, etiam & haec addere consultum duximus, nempe non esse probabile, Divino Spiritu illas, quemadmodum olim Prophetae & Α-postoli, suisse actatas: Divini enim illi homines, numquam res suas Sacras aut sua Oracula divendiderunt, uti hoc a Sibylla factum fuisse
580쪽
passim testantur Historiae. Scio equidem a nonnullis assirmari , non posse probari, mulierem illam quae Tarquinio Oracula vendidit, suisse Sibyllam , uti & nos illis assenti myr intelim tamen, quoniam
maximam Historicorum partem lic pronuntiare videmus, hinc nos argumentum assumere posse credimus, Sibyllas illas Paganas a Deo non fuisse actas Spiritu Divino,quandoquidem nulli bi legimus Prophetas aut Apostolos res sacras aut praedictiones suas vendidisse r imo Servator
noster Iesus Christus dicit suis dis pulis Rotentiam notabilem quam&Mic applicare possumus Matth. X. vers VIII. Gratis accepistis, grarudare: exempla passim in S. Scriptura quibus patet Viros Sanctos pro praedictionibus aliisque praestitis ossiciis Sanctis, nullam voluisse accipere mercedem, sed constanter recusasse leguntur, uti hoc videre est in exemplis Elyetari Prophetae II Reg. V. vers VIII de S. Petri Actor. cap. VIII. vers XX. Pseudo-Prophetae autem,cum apud Ethnicos tum apud populum Dei, mercedis erant cupidillimi, ut patet hoc exemplo Bileami, Num. cap. XXII. & XXIII. Ut autem constet lucri ex rebus sacris, causa hoc illos secita, audiamus quid de hoc Bileamo testetur S. Petrus Apostolus II . cap. II. vers XV. Mercedem, inquit, iniqui-' υπώ amavit. Hinc factum est , ut legati Balaac ad Bileamum venerint habentes in manibus pretium & mercedem Divinationis, utS Naaman ac Harael . II Reg. Cap. V. vers V. & Cap. VIII. vers VIII. Munera offerentes , existimabant enim Sanctis Israelitarum Prophetis mercedem esse persolvendam, quemadmodum hoc apud Paganos, obtinebat: sic etiam legimus Saulum ei usque puerum non suisse ausos ad Sam em accedere sine munere , illum consulis turi I. Samuel εἶ Cap. IX. vers VII. & VIII .. neficiebam enim , inquit Post bus , Prophetam mercedes non accirre. At vero pseud Prophetae etiam apud Israelitas , munerum & mercedum erant cupidissicii , Videss Nechemiae Cap. VI. vera XII. de XIII. Item Erech. Cap. XIII. vers XVIII. de XIX. Adeo ut vel hinc etiam constςr Sibyllas non fuisse inspiratas a Des, quoniam illae divendid runt sita oracula vel lutem divendi permiserunt, vel non imp
diverunt r quod plane repugnat praxi virorum Divinitus inspirat rum. Deo autem venditiones tales ac pretii receptionem displicere, constat ex variis poenis talibus hominibus illatis. Exempla plurima ad hanc rem pertinentia allegari possent, unum aut alterum lubet heic