Conversio peccatoris, seu Modus quo peccator communiter resurgit ad justitiam. Ubi simul doctrina manuductionis ad poenitentiam nuper Flandricè & post Gallicè impressae, defenditur & ex ss. patribus solidè confirmatur. Auctore r.d. Antonio Le Felon,

발행: 1675년

분량: 324페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

PECCATORI S. 230 miserebitur nostri, ct ad clementistimum P trem, qui multus est in misericordiis oesacilis ad ignoscendum , cum cogitationes ct vias priastinas reliquerimus, ut postea mereamur audire: Beati quorum remissa sunt iniquitates inuorum recta sunt peccata: dum enim hoc modo veraciter ad Deum quis convertitur, nulla Peccatorum magnitudo , nulla relapsus frequentia ejus misericordiam arcere potest aut indulgentiam avertere. Ad omnes Recke. t squippe hic degentes pertinet, quod dictum est : . a I. aa.

Ii autem impius egerit paenitentiam ab omnibus peccatis suis, qua operatus est, ct custodierit omnia praecepta mea, ofecerit,dicium&j

sitiam, vita vini ct non morietur: omnium iniquitatum ejus quas operatus est non record

bre: in justitia sua quam operatus est, viret rHinc verum est illud Augustini, perfecta

nostra conpesio paratum invenit Deum: &S. In Psal. 6. Leonis post ipsum: misericordia Dei nec inst. 9 messuras possumas ponere nec tempora definire, inpud quem nullas patitur venia moras Pera co verso: ut proinde,non obstante qualicumque relapsu, verus poenitens dum se vere

poenitere ostendit & aliud non suadet medicinae curatio, semper sit Sacerdoti absolvendus.

Hoc modo praesens CHRISTI re

sp.sum dc confessariis accommodari po-

292쪽

2 o C ON VER s I ol test: nam vere non usque septies,sed sedituagesies septies , hoc est, toties quoties quis lapsus suerit, & eum ut oportet lapsus sui poenituerit, est abselvendus. Vcrum dum haec ejus poenitentia ambigua est & nulla promit necessitas, non recte illi absolutionem differri , ut hinc magis

sollicitus , persectius conetur resurgere, ex istis Cn Rasae I verbis, quomodocumque quis ea accipiat, nec apparenter potest deducit uti nec tum non posse differri, cum licet poenitens absolute existimatur conversus, nonnulla tamen dilatio randae actus infirmitati, uti.id stiperiori capite ex Cardin. Lugo est expositum,

judicatur expediens: nam & in privatis sustinendis & remittendis injuriis hic

modus servandus est , ut reneatur in secreto Dis. s. animi, ait Augustinus, patientia cum bene-

volentia , in manifesto autem id fiat quod eis videtur nodesse posse, quibu3 bene velle debe-

293쪽

CAPUT XX.

An recte faciant qui peccatoribus misericorditer, ut sunt, condscendentespro peccatis momtalibus lepi ma3 imponunt pα- nitentias r Uperest nunc tertia Sacramenti Paenitentiae pars , quae satisfactio

dicitur, quia quibuscAn paenitentiae operibus, quae juxta S. Thomam , Opust. 4. praecipue sunt jejunium, oratio & elee-p. a. mosina, ex Sacerdotis praescripto ossensas Deo factas pro suo modulo paenitens nititur compensare res nam quamvis &sponte quaedam paenae suscipi possint , cine. Trid. Deoque pro commissis culpis offerri,imosus& temporalibus flagellis a Deo inflictis,& a nobis patienter toleratis apud Deum Patrem per I E suM CHRIsTuΜ satisface

re valeamus: tamen, ut notat Romanus P. a. de δε-

Catechismus, illa tantum Sacramenti pars com portui. cessenda est , qua ex pracepto Sacerdotis Deo pro peccatis dependitur. Hoc adjuncto, ut tutum cum animo ct deliberatum habeamus, peccata in

posterum omni studio vitare. Atque hoc modo exponendum illud Gregorii; dum menssendo compungitur, necesse est ut rium caro,

294쪽

qua delectationibus Abstait , affligatur: qua

tamen afflictio paenitentia ad delenda peccata tum demum idonea est, cum Sacerdotis fuerit j dicio imperata, cum ab eo confitentium actibus discinis , pro maeo criminis onus eis discerniatur assictionis. g. I.

Non modica satisfactio pro mortalibus peccatis . requista.

I. g. natura Ametsi vero ut cumAugustino di- λώς. D. I cam cuique culpa qualis σ quanta debeatur pana, divini judicii est non humani: Ac per hoc arduum est, cuique crimini debitum discernere onus amictionis ; tamen non modicum illud esse quod paenitentibus post Baptismum lapsis subeundum

incumbit, vel ex eo constat, quod Paenitentiae Sacramentum laboriolum Baptis. mum SS. Patres vocitarunt ; quia nempe Seg. 14. e. ad amissam per peccatum Baptismi novit tem integritatem, per Sacramentum Panitentia, ut loquitur Tridentina Synodus , ne 'E' ' '' signis nostris etibus 9 laboribus trina id ex gente justitia, pervenire nequaquam possumu4. Hinc illud S. Cypriani; Dominum It psis longa & continua satisfactione esse placandum, propter quod alibi eos hori

295쪽

PECCATORI S. 2ψ3tur: suam magna deliquimus, tam grandirer ra a is defleamus : ALTO vulneri diligens 9 longa M. medicina non defit : paenitentia crimine minor non st. Putasse tu Dominum cito posse placari, quem verbis perfidis abnuisti , cui patrimonium praeponere maluisti, cuju3 templum sacrilega contagione violasti Putasne facile eum misereri tui, quem tuum non esse dixisti ' Orare oportet impensus ct rogare , diem luctu transegere, via giliis noctes ac fletibus ducere, tempus omne lachrymo s lamentationibus occupare oec. Hinc est illa Magni Basilii reprehen-DU. II 4.so : Nos quum vel una orarerimus die, vel hora una brevem aliquam siver peccatis nostiis trist tum pasii,securitatem nobis promittimus: peri de ac quidpiam consecusemus, quod ex aequo responderet diluenda nostra omni malitia: Aliud mm. λύ-

quippe hic exigi ostersdit, cum alibi di--mniacit: Attende tibi ipsi, ut pro delicti proporti ne 'μ'

hinc quoque mutueris ex admota valetudinis instauranda sev dium. Magnum est oe grave peccatum ' multa opus habes confisione, lacrymis amarulenas, peracri contentione vigiliarum, indepulso ct incontinenti jejunio: levis est 'nec tot randa ossensio: Mic quoque exaequeturpaenitentia , sed minor: nam uti post ipsum S. In eap. a. Hieronymus: Qui levi peccatorum ordem Hier. culatus est , levioribus purgatur monitis: porro pectata grapia qua ad mortem trahunt, nec nitro

Q a nes

296쪽

tormentis indigent. Quibus consormiter S. aer - 3 - Augustinus, Omnia ergo praeterita conversis ἐς 4 sis dimittuntur. cateruautem hujus vita sunt quα- ' 'φ' dam graνla o mortifera, qua nis per rebcm tisi imam molestiam humiliationis cordis ct co tritionis stiritus o tribulationis paenitentia non relaxantur: hac dimittuntur per cines Ecclesiae. , , Ille enim omnium judex, ait post hos S.;ho; his ' Cyrillus Alexand. gravi ma criminanior- Viae lib. g. te mutuat; admittit tamen eos, qui peccarint,p 'μ ps pretia Osserentes, qua peccatasolvant, lacryma i iti'ms γη nimirum paenitentia, laboremque conversionis θ'mis, is, 1 eleemoνηα modos: superat enim misericordiast.' δε ,ita judicium juxta Scripturas. Hanc Verse poeni- contemp. c. tentiae vim simul & modum declarans

S. Prosper: Quod si ipsi, inquit ,judicessanto eluti sua iniquitatis ultores hἰc in se voluntariam poenam severi ma animadversionis exemceant , temporalibus paenis mutabunt aeternasidi m. δ, plicia: Merito proinde S. Chrysestomus vM- - cum interrogantem opposuisset: Si

caseu lapsius fuero, quid faciendum censis esse 'respondet: Deterge maculas tuas diligenter. Ouo pacto largas essunde lacrymas, ingemisice, misericorditer pauperibus de tuis asseras. Si injuriatus cuipiWm es, satisfacias abunde, reconcia. Ita te illi.

297쪽

PECCATORI s. 24 sConfirmant haec veteres Ecclesiae Canones , quibus plerumque etiam longi temporis, uni e gravioribus delictis poena

erat decreta ; quamvis autem antiquus eorum rigor hodie exoleverit, nec servari necesse est; non exolevit tamen poenitentia peccatoribus post Baptismum relapsis ac jam resurgentibus divina justitia

imposita. Hanc non modicam esse , generatim declarant jam supra memorata Patrum testimonia ; sed speciatim magis ex Ecclesiae Canonibus colligitur. Non enim decreti erant ut dumtaxat Ecclesiae, sed praecipue ut Deo sussiceret. Hoc enim ad reprimendam nimiam quorumdam in poenitentes indulgentiam Urgebat B. Cyprianus : Haec qui subtrahit fratri- Dist. ro. bus nostris, decipit miseros, atqui possunt, agen- C stora non res paenitentiam veram, Deo Patri miseericordi ecibus 9 operibus sivissatisfacere, siducantur ut V .l iis

magis pereant. exhibenda

Cum itaque Sacerdotum sit, ut supra propositi. monebat Gregorius, discussis confitentium actibus, pro modo criminis eis onus discernere afflictionis: Debent , ut ipsis . dicit Tridentinum Concilium , quantum SUI. I

stiritus 9 prudentia sugguserit pro qualitate cri- v. 3. minum o paenitentium facultate salutares oeconpenientes satisfactiones injungere, ne si forte peccatis

298쪽

peccatis connimeant O indulgentius cum par intentibus agant, levi ma quadam opera proo xi unis delictis injungendo, alienorum peccat rum participes esciantur. Ex quo non rite munere suo fungi probat Manuductio, qui gravium peccatorum reis non nisi E. G. quinque Pater 8c Ave ad satisfaciendum imponunt. Si enim id non sit levissima quaedam opera pro gravissimis delictis injungere , nescio si aliquos Tridentini Patres reprehendant. Attamen hic iterum sese opponit Appendix, aut sese opponere fingit Contra, inquit num 277.

hoc pasim ct promiscue feri improbumus: sed

eum aliquibus sic agere expedit: oportet aliquando misericorditer condescendere fragilitati homianum , qui majores paenitentias non implerent, potius eligendo ipsos mittere ad purgatorium,quam ad infernum.

g. I L

Auris ct moribundis non imponenda mugna

paenitentia.

AN , quando, aut quomodo poenitentium infirmitati debeat vel posi sit condescendi, non inquirit Manuductio, dumtaxat generalem profert doctrinam, quae in assertis terminis procul du-

299쪽

PECCATORI s. 267bio vera est, sicut vera est illa Tridentini: quam proinde immeritoAppendix dicenis do , contra, videri vult reprehendere; non enim illi contrarium est quod subjungit: sed cum aliquibus sic agere expedit: fieri id potest uti E. G. nonnunquam cum aegris aut moribundis, quibus ut mandat S. Pontifex Leo, nec satisfactio interdicenda'e', nec reconciliatio deneganda, quanquam& ipsis plerumque adhuc alia imponi potest , nempe aegritudinis & cruciatuum molestiarumque inde provenientium si1-stinentia, imo & ipsa mortis, si contingat , perpessio. g. ΙΙΙ.Ouospost gravia crimina seu voluntatis pertin cia vel ignavia impedit a satisfactione, non ita sunt tractandi ut agri vel moribundi.

AN vero cum iis id expediat, uui

sani sunt & quos gravium peccatorum reos a pleniori satisfactione non impedit , nisi propria voluntas aut mentis ignavia, non facile dixerim. Vult enim Deus sibi satisfieri, vult peccatores post Baptismum lapsos non modicos poenitentiae labores subire: Convertimini, Ioel capinquit, ad me in toto corde vestro, in jejunio σ

300쪽

nitentia sic donandis peccatis Dei implorat misericordiam,ut tamen dignis operibus , ejus non detrectet satisfacere justi- S. Greg. in tiae. Scio, inquit, quem invocem, justum i PT Α- p co , qui peccata odio habet ct ista impunita non dimittit: scur ejus misericordiam expeto, ita etiam justitiam ipsius attendo. Nonsic post D misericordiam accipere, ut velim ab eo justritiam auferre. Nolo ut peccatum meum rema auimpunitum; sc misericordia est, ut peccanti ignoscat ,-justitia est, ut peccatum impunitum

non transtrat. Non haec ejus vox est , qui peccatorum suorum non nisi cogitat impunitatem , ac sibi multipliciter reo aliud non patitur quam quinque Pater & Ave imponi. Hujusmodi vere poenitere non L. s. d. odo. facile affirmavero. Certe S. Cyrillus Alexandrinus inter eos qui per Dei gratiam liberi facti sunt, numerandos negat istos, qui cum assidue peccent, non tamen peccati maculas abluunt, neque, ut ita dicam, pretis dato crimina possunt depellere, quod mentis infimmitate siudores paenitentia perferre o Deum ejusemodi laboribus placare nolint.

SEARCH

MENU NAVIGATION