장음표시 사용
271쪽
PAc CATORI π 2Istarum administratione adhiberi se, sper debeant materiae & formae certae, determinatae, ac quantum fieri potest securissimae. Nullo autem modo dx- ς tra necessitatem in dubiae vel controver-ς sar et intelligamus vero inter Catholi- φcos Doctores adhuc disputari, an inter qactus poenitentis, quos sacrum Conci- Iium Tridentinum definit esse quasi qmateriam Sacramenti poenitentiar, suf- siciens censeri debeat illa contiitio im- ς persecta seu attritio, qua tantum pro- φ ter poenas peccata detestamur, pluri- laus quidem a Concilio Tridentino id affirmantibus , aliis nihilominus, etiam Rab eodem Concilio , id negantibus: ne ες in ista sententiarum diversitate salus RPoenitentium periculo exponatur. Vobis de unicuique vestrum, qui ad Sacramenti poenitentiae administr tionem estis admissi & approbati, man-
damus, quatenus omnem vestram in- dustriam eo conseratis, ut omnes ad qdicti Sacramenti perceptionem acce- dentes, inducatis, moveatis &dispo- natis ad veram & cordialem detestati ες nem ac dolorem seorum peccatorum, non tam ex timore poenarum, quam
ex Dei amore, quo ipsum velut sum-
272쪽
zao CONVERs Ioes, mum bonum quod maxima impieta te peccando contempserunt perfecto r,, diligant , vel f item ut sentem justitiae, ,, qua stilicet justificamur, diligere inci- Dpiant e si enim populus ille rudis sub
D Veteri lege, qui acceperat tantum spiria se tum servitutis in timore, in tanta gra-Dtiae penuria non poterat justificari nisi ,, per Veram & perfectam contritionem,
,, neque salvari nisi per dilectionem Dei, M super omnia ; meritissime nos filii novi, Testamenti , qui non accepimus ite- rum spiritum servitutis in timore, sed ,, spiritum adoptionis quo filii Dei nomi- namur & sumus, in tanta gratiae ple- nitudine quam effudit in nos per Spiri- ,, tum Sanctum qui datus est nobis , non ,, tanquam servi timore poenarum , sed ri tanquam filii ex amore ejus qui dilexit ,, nos & lavit nos a peccatis in sangui- ,, ne suo, ipsa peccata super omnia malais detestari debemus. Ut vero populus
m Christianus in re tanti momenti magis,, instruatur, vobis verbi Dei Praedicat silibus injungimus, quatenus saepius o ricasionem captetis tractandi de natura, ,, motivis & effectibus contritionis, ut
,, & de amore Dei seper omnia sine quo vera contritio haberi non potest θ
273쪽
PECCATORI S. 22 Iut duobus hiscς necessariis mediis i structus, quavis occasione, & quovis φ tempore auxiliante Domino remissio-ςς nem peccatorum & salutem animarum suarum consequi possit. Datum Bru- xellae die vigesima sexta Martii anno ς Domini millesimo sexcentesimo tri- φgesimo septimo. cc
Decretum istud alio sito Decreto inseruit ac denuo servandum proposuit Amplissimus Dominus Amathus Cori elie ejusdem Sedis Archiepiscopalis ibidem vacantis Vicarius Generalis, Anno Domini millesimo sexcentesimo sexagesimo septimo, die vigesima octava Aprilis , & iterum anno seq. die 23. Iulii.
Dr fessarius interrogare fit de res, redine, ct an hic teneatur respondere.
citque in eo consessarium limites fori sui & tribunalis exced re: imo inquirenti confessario . ait num.1 27. Responsionis brevis, poenitens non tenetur ad hoc respondere. Negaverat
id ipsum jam prius Ioannes Sanctus, ata
274쪽
vocatione& consuetudinem negare. Verum graviter displicuit haec ejus Doctes-na Cardinali de Lugo e Societate I Esu
Theologo: dixitque id esse contra omnes. Theologos, contra praxim Ecclosi', contra finem hujus Sacramenti. Itaque assirmato pars propositae M η tuisti. s.ct. stionis cum dicto Cardinali tenenda eli, ἔλη. 73. quam sic probat: Quia scilicet inessurius cum si judex o medicus,habet jus ad interroga da illa quorum mittis necessaria est Mutilem cora
rectionem vespaenitentiam imponendam: quare
sicut disersum paenitentiam isset imponere pro furto centum millium gureorum, Oam prosurio unius aurei, o ideo potest illam circumstantia interrogare; fc multo magis oportet cognscere flatum paenitentis in ordinem ad consiWtudinem praeteritam, uisiciat quanam medici sit illi blao nuinc applicanda, ct an indigeat dilatione a flutionis, ut hoc tandem modo curetar,' Nec hoc est cogere poenitentem ad confundabis eadem peccam , nam is has secunda confisi ne, non dat pro materia confessionis consuetudinem praeteritam, nec de illusi accuset, sed e
plicat illum indisecte M declarandum, flatum suum o indigentiam praesentem , qxa ratione
non m norum obligari aliquarisio poeniremem
275쪽
PECCATORI S. 223onfessus fuerat , & assignatis quibus
dam casibus in quibus oe aliis multis india
ecte oportet, inquit , declarare peccatum praecedens ad confessionem peccatorum prasii thum, in quo nulla est disscultas, nec propterea excusari debetpaenitens ab explicunda consuetud ne prater ita , quando legitime interrogatur a
confessaris in ordine ad medicinam applicandum pro peccatis prasintibus ; alioquin sequerentur gravi ma inconvenientia, si aliquis per viginti annos conculinam quotidie inrisiens, semper iuconfession diceret, se illassa vice cum iis pec-c se. Quid hoc turpius excogitari putet, ct
magis contra finem ct reverentium Sacramenti ζHaec ille, singula diluens, quae nunc iterum movit Appendix. Intelligit haec Lugo etiam tum procedere , cum jam poenitentem Confessarius aestimat rite dispositum, ut nempe tamquam medicus congruam possit ei medi- Cinam apponere. Multo itaque magis id fieri necesse est, ut tanquam judex praesentem ejus dispositionem,an legitima sit valeat dijudicare et non enim caeco asse su, uti superius est probatum, paenitemis assertioni a Confessario est annuendum , sed singula attendenda sent, ut ex omnibus prudens judicium formetur: multum autem ad hoc judicium praeterita eonfert
276쪽
est, peccaton aegrius, quo magis peccatis est inveteratus , convertitur ; ac per hoc ex praeterita consuetudine magnum
praejudicium sumitur, ut non tam facile dum se conversum dicit, nisi alia concur- illi possit credi. Imo qui commu
niter cadendi ac relabendi vices alterant, habere oportet de ςonversione suspectos,
ut proinde nisi dignis poenitentiae fructibus persectius se nunc poenitere probave in rint, absoluto judicio prudenter , Co fessario illis nequeat assentiruPartim etiam quia,ut notat S.Basilius: Animus qui peccato assuetus est ad illud plerumque solet esse proclivior confisetudinis vinia.dγνω. a s.culis irretixus , ait Aςlredus , in omnibus odia. debilis j inermis, o qua semineus in penitur. Hinc multae sunt illi proximae peccati occasiones, ut dici solent, per accidens, quas nisi prae coeteris vitare disponat, te .gitime non convertitur, nec verse poenia
tentiae habet propositum, quae supposito praeteritorum dolore & displicentia juxta Chrysosthomum: ea demum est ne an
plius peccemus: Hac autem ex parte non rarus est desectus: cum enim ejusmodi occasiones per se malae non sint , nec
communita ab aliis vit da , sepe nec
277쪽
ipsis quibus ex sua indispositione proximae sunt , vitandae apparent: & lapsus quos hac ratione committunt, propriae infirmitati ascribunt, sitfficere existimanis tes si eam agnoscant & confiteantur, aut etiam optent sublatam. Hoc non satis csse,pluribus jam ante monstratum est, nisi i quis & satagat ab hac sua infirmitate cuin
rari , ac sibi caveat quantum necesse est, ene peccati recidivum patiatur. Ad veram etenim poenitentiam , ut cum Chrysosthomo dicam oportet o operibus 9 animo μαmniselere vacuum esse, ct vulneribus contrariam adferre medicinam.
Quis vero hac ex parte desectus subsit,& quae paenitenti necessario ut vere p*niteat assumenda sunt remedia, quantum se debeat cavere, communiter Confessatio innotescere non potest , consuetudine ac per hoc interioris morbi ejus magnitudine ac diuturnitate ignorata. Tanti haec aestimabat Alexander Alensis, cui multum tribuit Appendicis Auctor q. eumque non uno loco Doctorem dicit l irrefragabilem , ut cum reisivisset non teneri quempiam singulis annis universis liter singula peccata, nempe alias legit me consessa, confiteri; subjungat tamene Si autem singulis annis pateretur recidivum , ct
278쪽
quod tenetur; sed s sellicite o digne faciat quis
panitentiam de peccatis qua comi nisi alius cons is , non tenetur ad annualem confessionem de eisdem: s autem quandoque vellet, qui haberet curam anima siua , quod confitereturligeneraliter , ut magis diligenter agnosceret pultum pecoris siui , ct illi confieri praeciperet, credo quod deberet obedire. Et g. sequenti, quaestionem proponit, An poenitens quoties recidivat,toties peccata praeterita repetere
habeat λ Cui respondet: quod quaedam
opinio fuit , quod non oportet consteri nisi peccatum quod no riter perpetrarit, o hoc nimis ridetur conscientias ampliare. Et facta quadam inter priorem, cui poenitens conseLsus fuerat, & novum Consessarium distinctione; Si confiteatur, inquit, alicui no-m Sacerdoti tenetur omnia confiteri, sim peregerit panitentiam de illis Henon: quia nec aliter vultum pecoris ipse cognoscet: per mores enim
praeteritos potest quis discemere flatum hominis defutura: quomodo scilicet ipsium habeat regere. Haec ille irrefragabilis Doctor, cui si Appendix refragari nolit, non Manuduinctionem, sed se in his quae protulit, debet reprehendere.
279쪽
Vtrum Sacramentalis Absilutionis dilutio Pan toti,cujus confessonefacta moraliter cer-
torum ore pervulgata, quam &num. 28 I. innuit Appendix ,Poenitentem consessione facta habere jus ad absolutionem , & proinde haec illi citr1 injuriam nequeat negari, nempe nisi ejus constet indispositio. V erum jam supra dictum est, hujusi. modi esse hoc poenitentiae forum , ut in illo Minister, qui judicis partes agit, non nisi eum quem a peccato debite conver-- prudenter existimat, judicando possit absolvere ue ac propterea parum est, si paenitentis non constet indispositio , sed constare debet legitima ejus dispositio: constare .inquam, morali illa certitudine superius exposita , cujusmodi hac in re communiter haberi possibile est i ejus. modi proinde verse poenitentiae ac conversionis indicia a paenitente proferenda sunt, ut hoc modo debitam ejus disposi- P a tionsm
280쪽
zag C o N U E R s Iotionem subsistere, prudenter possit co fessarius judicare: a quo dum deficit,dum ejus dispositio dumtaxat ostenditur, aut ut d mmum probabilis, ea nempe probabilitate quae utrique contradictorio potest esse communis, si justam necessitatem excipias , praetendere non potest statim absolvi , ac per hoc nec apparens fit ei injuria , si nonnihil illi differtur absolutio , ut interea persectilis converti annitatur, ac dignis poenitentiae fruct bus plenius se probet rite dispositum. g. I.
An paenitenti rite converso positi quandoque di
serri absolutiors Ed quid dum hujusmodi verae con
versionis indicia profert poenitens , ut eum jam Sacramenti effectus capacem judicet confessarius an tum aliquando non injuriose absolutio posset ipsi differri λ Movet hanc quaestionem Jam supra memoratus Ioannes de Lugo, atque assirmativam partem dicit communiter ais Theologis afferrit Et quidem, inquit, ,, in hoc etiam puncto aliqua certa sunt, in quibus omnes conveniunt. Primo, M posse eae consensu poenitentis differri