장음표시 사용
281쪽
Ρ ACcATORI S. 229thselutionem , volenti enim non fit injuria, atque adeo optime facturum 'confessarium, si poenitentem suavitet Malliciat ad consentiendum. Secundd certum est quando dilatio , ut dicebam, necessaria est ad explorandum firmum M propositum poenitentis , de quo non latis constat, posse & debere differri absolutionem. Tertio, non posse licite qdifferri absolutionem , quando poeni- tens est sufficienter dispositus & ex di- latione timetur damnum potius spiri- qtuale, quam haeretur utilitas poenitentis, ut puta, quod taedio affectus non redibit vel in desperationem actus habe- nas vitiis laxabit, &c. Quarto, deni- φque certum , non debere absolutionem fidisserti absque aliqua justa & rationabi- ςli causa, quae prudenter dictet esse dis-s
ferendam. Difficultas ergo esse potest, an possit esse causa rationabilis aliquan- do ad disserendam abselutionem absque consensu poenitentis, licet ipse aliunde credatur probabiliter esse nunc disposi-
In quo procul dubio videtur vera
Communis lententia affirmans , cujus ratio desumitur ex sundamento contra-
vio, nam licet poenitens ligitime dispo-
282쪽
a3o CONvERs Io,, situs, consessione facta habeat lus ad sententiam & absolutionem ; noni semen habet jus ad hoc ut statim prose se ratur sententia. Potest enim judex arbitrari, quomodo & quando debeat
utilius proferri sententia: atque adeo potest ante absolutionem praemittere exhortationem spiritualem, qua poe ,, nitentem adversus tentationes instruat, , & armet, nec potest poenitens id impe- ,, dire , aut cogere Sacerdotem ad absolis lutionem statim impertiendam: potest ,, item Sacerdos ante absolutionem do- cere pinnitentem quem videt multis, , ignorantiis involutum , quae de caetero
possunt ipsum in plura peccata induce- , re , & hoc ipsum spectat ad munus Do-
, ctoris; quod consessarius exercet: Un sede consequenter si Sacerdos merito tru,, meat poenitentem post absolutionem ,, non rediturum ad doctrinam illam necessariam accipiendam , & aliunde , , nunc non vacat illum sussicienter in struere, poterit movere ut redeat post prandium doctrinam & absolutionem accepturus, nam sicut nunc ex debito
sui ossicii tenebatur ad illum instruen- , dum, sic propter impedimentum ne- cessarium cogitur interrumpere per ali
283쪽
Plle A TU R i id st3tquot horas actionem illam , donec ma- is expeditus possit illam perficere: μsimiliter ergo quando merito timet pae- nitentem nunc absolutum facile relap--ς.
surum statim in eadem crimina, nisi ip-Isa difficultate & dilatione absolutionis 'territus. melius agnoscat gravitatem peccati & necessitatem emendationis: fpoterit differre absolutionem, ut poeni- tens utiliter admonitus , non maneat in talito periculo reincidentiae quantum qaliti certissime subiret.
Confirmatur ex communi Doctrina I m. i7o
Theologorum, qui dicunt posse Con- . . fessarium aliquando obligare paeniten- Ff tem ad implendam paenitentiam ante fabsolutionem , quod licet non possit sa-Cere per modum vindictae &punitionis, 'potest saltem facere per mogum medi- cinae , quando judicat id esse necessa- ςrium vel utile paenitenti , ex eo quod leat facile omittere postea paeniten- tias sibi impositas, vel ut Confessarius certus sit de paenitentia impleta, vel ob qalios fines, ut docent Zuareg, Regina, εdus & alii,quos resert & sequiturBo cina de Sacr.Poen.disp. s. q. s. se. 3. pu. f2. num. ΣΟ. Imo apud Graecos sic solitum fieri, ut nemo ante expletam pae-
284쪽
nitentiam absolveretur dicit Palatius lit,ue . dist. I s.c q. a. eX Nicephorol. I 1.
I 3. t 7 I. si Ratio autem I priori est, quia Conc sessarius non solum est judex, ut dixi ,,ι sed etiam medicus; unde sicut in paenisi tentia imponenda ita exercet ossicium judicis punientis; ut debeat simul exer-,jcere ossicium medici curantis ; atque ideo procurare, quod impositio pinni-ἐ,tentiae sit in utilitatem: & medicinam
poenitentis, quadreddatur magis cau- z ι, tus & fortis contra tentationes ; sic in
ν, proferenda absolutione , licet princi- ,, paliter exerceat munus judicis absol-,; ventis poenitentem dispositum; debet uentamen simul procurare, ut medicus in ipse absolutione curationem poenite , , tis, eo videlicet modo absolvendo , qui ,, magis cedat in utilitatem & remedium aegrotir ad utrumque enim habet jus,, consessarius , nec potest prohiberi a , poenitente, quod in ipsa absolutione,, eXerceat oscium medici , sicut nec b, potest ab eo prohibeti, quod in imposi- ,, tione poenitentiae non sit merus judex, sed etiam exerceat ossicium medici:,, cum ergo consessurius judicat expedire,, dilationem absolutionis ad hoc ut poe-
285쪽
p t c c' A et o R I 233 nitens reddatur magis cautus, & con- firmetur in proposito non peccandi,nec ita facile postea relabatur, potest certe re debet aliquando ut medicus hoc re- ς medium poenitenti adhibere: nec po- test aegrotus rationabiliter conqueri ad- versus medicum , cui se in hoc Sacramento curandum tradidit : neque in εhoc debemus recedere a sententia com- muni, cui adstipulatur experientia multi Riorum poenitentium debilium, qui hoc remedio adhibito brevi tempore solent εcurari, & pro pueris potissimum vide- tur magis necessarium , qui hoc modo melius concipiunt necessitatem perseverantiae in proposito non peccandi. Hactenus Cardinalis Lugo, quae Omnia ejus potius verbis protuli , ut appareat ejusmodi non nunc hodie esse nove e
cogitatam praxim, sed communiter λScholast icis Doctoribus, uti hic assirmat Lugo, jam olim assertam.
286쪽
An huic Sacramentulis asolutionis dilutioni alia quid Osciat lacus Matthaei c. I 8. paucos, quod Matth. I 8. interroganti Petro quoties peccanti in se fratri dimitteret; usquesepties' respondet Salvator: non
dico tibi usque septies M usique septuagesi septies:
certum hic numerum positit pro incerto, quasi diceret; semper fratri volo dimitti; ex quo confici volunt Sacerdoti incumbere toties quoties id requirit poenitens , ipsum absolvere. Verum debile hoc est argumentum: instruit enim hic C Η R I s 1 u s , uti eae sequenti patet parabola , non consessarios sed omnem hominem, singulis praecipiens , injurias sibi a proximo illatas excorde dimittere, non solum interna os. sensae vindictaeque remissione, ad quam semper quisque paratus esse debet, ut erga quoslibet teneatur in secreto animi cui lo-hise. s. quitur Augustinus) patientia in benev lentia , sed & externa simul receptione in . Ultum adversus hanc Sacramentalis absolutionis dilationem urgeri solet,& movet non .gra
287쪽
ΡEccATORI S. 23Τgratiam, quae rogantibus fit de necesse est fieri ab his, qui exaudiri volunt dice tes et dimitte nobis debita nostra, sicut O nos diamittimus debitoribus nostris: id est , ait idem Augustinus ,- dimitte debitu nostra rogantibus 'ζω nobis dicut oe nos dimittimusrogantibus debitori-7 'bus no stris: Nunc autem non ea facilitate licet consessario ad remittendas injurias Deo factas Sacramentalem absolutionem
impendere, qua quisque potest & debet injurias sibi illatas dimittere.
In privatis quippe offensis non semper expectanda est vera eordis conversio: imo nec qualiscumque facti poenitentia: nam humilitus est, ait quidam , si quando P m. vir peccaverit in tefrater tuus, antequam illam rec-WI
cusse paeniteatadimiseris illi. Hoc tamen con-2 fessatio imitandum nemo dixerit , qui .ωου. e. s r. illum tantummodo solvere potest suti ex B. Laurentio Iustiniano clictum est in quem introrsus per compunctionem sive compunctionis indicium- vivificatum 1 Deo hoc est vere conversum in esse deprehonderit , nam & Deus cujus hic j dicium indicat, ut cum Augustino dicam, non conversis peccata non donate cum I. rasit. 3n
ipsa remissio peccatorum, ait D. Fulgentius, non nisi in conresone tardis seniatur essectum μα. in illis dumtaxat, qui propria poluntatis Mente eap. I 3. arbitrio
288쪽
236 Comuzns I o arbitrio divini muneris opitulatione conmersi morara in melius vita non desistunt ad poscendam
remissionem peccatorum currere.
Nihil est ergo quod num. 283. o tacit Appendix: an Deus forte minus misericors est quam homines, ut non possit vel nolit toties ignoscere λ peto an mihi septies per diem dimittenti fratri, Deus non dimittet λ negari non potest. Nempe si vere & ut oportet conversiis fueris. Nam qui dixit: Dimitte ct dimitti
mini: θ' in qua mensura mensifueritis, rem rietur vobis, ipse & dicit: Sipanitentiam non egeritis , omnes militer ribitis. Ad hoc pro-1ur. I 3- v. inde Dei Sacerdotem, qui, ut ait Chry-' sosthomus, peccata in Deumfolpendi potes
d. sis . d. rem accepit , sive ut idem alibi : cui anima . . sordes non dico purgatas probare, sed purgare prorsus concessum est. , oportet attendere , hoc est , an debite & ut oportet, qui se solvendum offert , paeniteat; cum nisi vere paenitentis nec peccata solvat, nec sordibus animam purget: - ac propterea ut paenitentes a non paenitentibus discernat, datae stat ei claves Regni coelorum:
Sinm 96. Suntenim ha clares, uti ait Bernardus, pote-
' . . , . st 'im i ct claudendi , atque inter excludendissio admittendos discretis e Sive ut S. . Thomas ,Auctoritas disiernendi opus vij dicandi. f. I.
289쪽
Qua ratione Dei mimicordia erga peccatoressit adeo magna.
Uod vero Dei mise icordia obten
ditur, illa procul dubio etiam erga peCcatores est maxima ι dum tot ingratis& sui contemptoribus bonitatis suae dona non substrahit , quibus indesinenter esse influit, illudque conservat ; quos pascit& nutrit; quibus solem suum oriri facit, 'eisque multipliciter benesecit de coelo:
duin non ex aliena lege , non ex sui necessitate aut indigentia , non ex alicujus debito , quos juste damnare potest, ta- fmen patienter eos sustinens , & partibus judicans dat locum panitentiao dum ipsos a se recedentes & fugientes, nec reverti Volentes misericorditer praeveniens admonet, ct alloquitur 'ut relicta malitia credunt in si Dominum ; dum converti incipientium pios conatus quos ante immerentibus insuderat , amplioris gratiae dono adjuvat M asipirat: dum eos adhuc longe eXistentes Luc. et scut Pater videt ,& misericordia movetur:
diam denique eos conversos benigne sitiacipit , & peccata donans, cito proferri iubet stolam primam. Haec magna Dei' est
290쪽
238 CONVERSIO est misericordia superexaltans judicium. Hoc tamen , ut notat Augustinus, ab illa 'al. 3 am separari non potest . Omnipotens est Deus, Com. r. inquit , nec in misericordia amittit judicium, nec in judicis misericordiam: Miseretur enim, oderat imaginem suam , fragilitatem n sum, errorem nostrum, caecitatem nostram: θνocat; ct conversa ad se donat peccata, non con veris non donat. Hoc modo Dei misericordia consideranda est, ut illi quis ordinate confidat:
Int. I. reg- De omnipotentis etenim Dei misericordia, ait
magnus Gregorius, ordinate confidit, qui hoc quod peccando deliquit, paenitendo corrigit, sindo tergis: Propter quod alibi monet rnia. ἰώ. 3. Sic peccatores de Dei misericordia prasiumant, ut . s. tamen id quod se nequiter egisse recolunt, per ρο-
nitentium delere non negligant. In eap. 3. Hinc recte Hieronymus: Libenter Deus
Hier m susicipit paenitentes, ct occurrit filio impia siquastore confecto ,flatim induiti sinis restibus,
o reddit gloriam repertenti, tradumtaxat ut revertatur in phram ct ululatu.
In s s. Propter quod monet alibi: Nec satis esto' quarere Dominum , ct dum panitentia tcnipiras invenire, atque invocare eum dum prope est, ns reliquerit impius vias suas pristinas ct cogia
rationes. antiquas, quibus a Domino declinum rati Tum enim repertemur ad Dominum qui miseere