Conversio peccatoris, seu Modus quo peccator communiter resurgit ad justitiam. Ubi simul doctrina manuductionis ad poenitentiam nuper Flandricè & post Gallicè impressae, defenditur & ex ss. patribus solidè confirmatur. Auctore r.d. Antonio Le Felon,

발행: 1675년

분량: 324페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

Caeteris paribus, Deus gratias suus liberaliks striguit peccatoribus Ecclem compagi adharentibus, quam inde a edentibus. Sed nihil hinc sequitur pro ante dicta Gratia, ab hoc Auctore a Ferta. Coeterum non negavero , peccat res adhuc Ecclesiae compagi colla rentes , prae lis qui foris fiunt, amplius & frequentius coelestis gratiae rore aspergi:, p.i, e cum enim Ecclesia corpusiit Christi . lai m. a. aspersionem anguinis ejus convocata, atque

illi vitalis & irradiantis gratiae influxus a capite suo Christo, cui unita est submunistretur ; hujus influxus & ipsi dum

membra ejus permanent, prae aliis fiunt participes. Hinc fides, hinc fraternitatis amor , quo reliquis cohaerent Ecclesiae membris, in eis perdurant: hinc pie interdum compuncti, quamvis cupiditates . suas omnino deserere nondum statuant , ac per hoc dorsum quodammodo Deo uuast. ii. habeant obversum , subinde tamen ut a tu μηπb. posite Augustinus, vel retorto collo ad illum conantur respicere , sibique in peccatis displicent, ac bonos diligentes ,

iis se dolent dissimiles : haec & ejusnodi

62쪽

alia, gratiae in ipsis essectus sunt. Verum alia gratia est, eaque potentior, quaDeus aufert cor lapideum de carae nostra, ct dat cor sis ,

carneum: id est, ait Bernardus , non durum, Midat. Dc.

non obstinatum, non Tudaicum , sed pium, sed niansuetum, sed tractabile ,sed deporum. Hac Carent, quamdiu cupiditatibus suis obsequentes, imperanti Deo nolunt se sub

deres

In quantum tamen divinae gratiar participes effecti sint, habent quo proficere possunt, & illam potentiorem, quae cor ipsorum molliat atque immutet, petendo , quaerendo, atque pulsando, pieque laborando impetrare. Et quia hinc summa rei pendet ipsorum , nihil eis pro hac consequenda, uti a Manuductione recte . assertum est , sed ab hoc Auctore non recte improbatum , arduum nimis debet aut difficile videri. Non hic sese mala securitate in iniquitatibus suis lactent nec putent , tametsp eis, quousque libuerit fuerint obsecuti, non tamen hac ope gratiae destituendos. Terra inim, ut ad eorum terrorem dicit Apostolus , sue venientem Dis. ad super si bibens imbrem proferens autem stinas ct VHr. c. o. tribulas reproba estis maledicto proxima: cujus 7 consummatio in combustionem. Quod illis

accidit de quibus alibi ait: Eo quod chariau tatem

63쪽

c. a. v. 3 O. millis Deus operationem erroris ut a

dant mendacio ct judicentur omnes, qui non crediderunt peritati,sed con serunt iniquitati.

An Deus gratum pera paenitent;a cuilibet pescatori semper osserat in vita, ct Iape neget

in extremis' .p

Item an hoc bene con stat, quod β eam alia quando negaret is vita, hortaretur ad im-

OV myii Appendicis author, ut

vidimus, fidei esse velit, omniabus peccatotibus gratiam vera*. pinnitentiae offerri a Deo : Unam tamennum. 24 I. profert exceptionem , dum . . . eam maXimo peccatorum numero usque ad vitae terminum in peccatis suis perdurantium , in extremis confitetur denegati. Hanc exceptionem non abnuo: Nam So. 3 g. ., ym , s bene memini, ait D. Bernardus,pa,mi, s- is toto cavone Scripturarum , unum latro iem Ser. 7 s. de inpenies Asalpatum. Non tamen cuiquam.

. versi , silutis spes adimenda eth, nam uti ibidem subjungit: Spiritus non modo , ubi vult, si quando vult, birat, nec eidificile est de subito pefectam dare contritionem cordis , quam vix multo

64쪽

hinc quidam male praesumant, salubriter addit: Sed undesiis quod tibi ita tunc subveniare velit, quem tu interim sic repellis ' Benignus quidem est stiritus sapientia , sed non liberabit maledicunt a Ialiis suis.

Non setis iis qui ad vita terminum appropin- . quant, denegatur gratia ab Authore Appendicis serta. V Erum non haec sola facienda est exinceptio , quasi caeteris omnibus ita adsit, ut dumtaxat sit illi consentiendum: nam adhuc sospites erant plerique corum, de quibus superius est actum, sic etiam no cum animam agebant, quos dimisit eus Ps. secundum desideria cordis eorum ituros in adit δ

ventionibassivis. Hujusmodi plures prod ci possent qui relinquentes Deum ab ipso quoque relicti stini. Pro his quidem si

cut & pro reliquis omnibus, apud Deum intercedit Ecclesia, neque id inaniter fieri ipse reruies monstrat eventus; quando-Fidem ex omni errorum genere plurimos Deus dignatur attrabere , quos erutos de potestate tenebrarum transs

rat in regnum Filii charitatis suae. T

65쪽

CONVERs Io lmen priusquam pro eis Ecclesiae oratio fuerat eXaudita , antequam eos Deu ad se attrahere & convertere dignabatur , nondum eis aderat ista poenitentiae MConversionis gratia, ut dumtaxat illi esset consentiendum. Istud adversus Appendicem satis est ac fidem ejus evertit. Deinde, ut notat S. Prosper, non pro omnibus Ecclesiae oratio exauditur. Quod s aliquos, T. I. A vo- ait, sicut videmus accidere) saluantis gratium , Imi. praeterierit o pro eis erutio Eccle a recepta non

fuerit, ad occulta divina justitia judicia referendum oe agnosiendum est secreti hujus profui dilutem nobis in hac vita patere non posse.

g. I INic gratia defectus non Deo ; sed homini est

. imputandus.

Hoc tamen omnino assi avero istiusmodi divinae gratiae defeetiam Lib. a. A non Deo sed homini esse imputandum. r- Ut enim Dei adjutorio homines nonas

= ν mr , ait D. Augustinus, in Vin itidem causa est . non in Deo. Quae Augustini ve ba ad Monimum refert & approbat S. Fulgentius , qui & alibi ait : Haec Dei

λ. 3 .ri veri gragia quas ramur, non alicui acedenti bono pria s- ς- 3- merito datur: nec tamen his pracedenti mis

66쪽

PECCATORI s. et merito denegatur. Quibus consormiter S. L. II. mor. Gregorius, ut vidimus, docet, plerum- p que audientis cor exigentibus cuspis omnipotentis gratia non repleri. Hinc e ponens illud Job cap. IT. cor eorum

longe fecisti i disciplina: Neque ita, in- L. I 3. mor. quit, hoc dicitur nos omnipotens ct misericors ςv- si Deus longe cor hominis a disiciplina faciat, sed quod stante delapsium , ibi remanere, ubi cecidit, judicando permittat: Et post hos Bernardus: Sponsus quidem aqualiter atque indisserenter, Serm. inquit, praesto ubique est, divina utique pra-mm ς sentia majestatis o magnitudine virtutis βιε. Gratia tamen exhibitione seu inhibitione quibusidum longe, quibusdam ope esse dicitur. Cat Him a sanctis pia dissensatione ad tempus is non ex toto, sed juxta aliquid aliquando langeses

IN OMNI TEΜPORE, semper valdeque Ionge est, atque in ira hoc ct non misericordia. Hos denique omnes secutus Angelicus I. 2.q. II aDoctor: dfectus gratia, inquit, prima cauo β' 3.

se est ex nobis,sita collutiouis gratia prima cause est

a Deo.

g. III.

67쪽

i s. m. suo sensu dici possit, Deus gratim sani om

nibus offerre rEX quibus ulterius patet, posse quOdam non improbando sensu dici , Deum gratiam suam omnibus offerre: 1 ,. ., mim , idem S. Thomas , quantum hi i , ,. in se s p ratus est omnibus gratiam dare, rest . M enim omnes homines possieri, ct ad cogniti 3 9. nem peritatis venire, ut ricitur I. ad Timoth. a in Ps. 77.caD. 2. sed illi seli gratia privantur, qui in seb x. - o iis gratia impedimentum praestant. Verum

II Edia, somo a justitia in pucatum libero prol

O .c pses arbitrio , Spiritus es radens oenon re-αα. diens, ita scilicet, ut cum unanimio A fgustini, b Prosperi, cFulgentii, 4Be d a. s. m. RRI s ae Richardi a S. Victore , fBon 8 . supra venturae consensu exponit g S. Anselmsis,cant. cap. 3. At merito se de peccato in peccatum inque in φρ' a 'ssum peccatorum sine do, hoc est, profundost. t. I. sti glisne demergatur , nis missericordia soni Lmineatur. Atque ita ut ibi quoque subrem. ρας. jungit S. Thomas, non est omnino in potestate: 6M nustum impedimentum gratia praestare. grat. σΩ. V myii σπtem illi qui in peccatsent, ν aQ. tare πω possint per propriam potestat i, quin L. 3. eom. impcdim tum gratia praestent ni ponant, nis

68쪽

PECCATOR I s. 29 auxilio gratia . praeveniantur: nihilhominust men hoc eis imputatur ad culpam , quia hic d fectas ex culpa praecedente in eis relinquitur. Sicut ebrius ab homicidio non excusatur, quod per ebrietatem committit, quam siua culpa incurrit. Prater ea licet ille, qui est in peccato non habeat hoc in propria potestate quod omnino vitet peta tum , habet tamen potestatem nunc vitare hoc vel illud peccatum. Inde quodcumque committit v luntarie committit, ct ita non immerito,is imputatur ad culpam.

Generalis ista gratia oblatio qua juxta hunc - 'sutii admitti potest , peccatoribus nil prodestnis Deus speciali beneficis ea auferat quibus 'ipsi ex se semper Antratia indigni er - pedimento. TAmetsi ergo omnibus hoc sensi. Dei gratia sit parata, id tamen peccatori parum est ut ejus particeps fatesponte enim peccati servus effectus, ei in seipso impedimentum praestat,& ut pro- sequitur idem S. Doctor , in quantum ordo rerum exigit, gratiam non deberet recipere. Tamen quia Deus praeter ordinem rebus inditumo rari potes ,sicuti eum cacum illuminat vel 'mortuum refusistat : interdum ex abundantia Cap. 36 r. bonismis sis etiam eos qui impedimentum gratiα

69쪽

3o CONVERSIO prastunt auxilio suo praevenit apertens eos a malo ct crevertens ad bonum; cui non omnes cscos illuminas, nec omnes languidos sanat, ut 9 in illis , quos curat Opus virtutis ejus appareat , ct in aliis ordo natura servetur, ita non ines qui gratiam impediunt auxilio suo praevenit, ut Gemtantur a malo ct conmertantur ad bonum: sed aliquos, in quibus ruit suam misericordiam apparere, ita quod in aliis justitia ordo manifest tur. Hinc est quod Apostolus dicit Rom. q. Volens Deus ostendere iram ct notum facere potentium suam sustinuit in multa patientia vasa ira apta in interitum, ut ostenderet divitias , ria sua in rasa miserica dia qua praeparavit iu

loriam.

g. V. Etsi juxta authoum appendicis, gratia ab ψ δasserta multis sub sinem vita denegetur, non ideo Deus stos hortatur ad impossibile: cur non eodem modo ipse loquitur de sanis γSEd instat contra haec Appendix, quia

omnes Christus ad se vocat & ad poenitentiam hortatur. Si Christus, inquit , hortatur omnes ad agendam paenitentiam, indubie omnibus gratiam σοι, alias hortatur

ad imposissile. Verum huic objectioni ex verbis Christi desumptae superiori capite iam est responsu me quod autem addit et alias

70쪽

alias hortatur ad impossibile, & ipsi sol

vendum est. Si enim ad omnes Christi vocatio & exhortatio sDectet, nec morrientes, quamdiu vita superest , veniunt excipiendi. His tamen haud raro concedit verae poenitentiae gratiam denegari. Illos-ne ergo putat a Christo posse ad

impossibile vocari λ quicquid hic dixe

rit , responso suo constringitur. Aut enim & eis volet verae poenitemiae gratiam offerri, ac per hoc falsum erit quod silpra ex Scripturis & P. P. constare dixerat , illam saepenumero vel in extremis negari. ' Vel ipsos dicet isto omnium n mero a Christo ad poenitentiam vocatorum , non comprehendi. Hoc imprimis haud recte asserit, cum nec ipsis, si poenitere velint, clausus sit veniae locus, Mjuxta communem Theologorum doctrinam, longe arctius prae lanis ad poenitentiam obligentur. Ut tamen verum foret, fateatur ergo oportet, non obstante hac Christi vocatione & monitione saltem quibusdam poenitentiae gratiam posse non concedi. Iam ipsi probanduyi est , nemini sano id posse accidere: id autem ex solis his Christi verbis, essicero nequit, quae inter morientem & sanum nullum insinuant discrimen,ac per hoc eπ

SEARCH

MENU NAVIGATION