장음표시 사용
71쪽
32 CONVERs Io ipsis solis indebite concludit, sensu a se intento omnibus simis peccatoribus verae poenitentiae gratiam offerri.
Luomodo Deus eis quibus deest auxilium comple--ssiciens, non praecipiat imposibilia 'HAEc , ut aiunt . argumentando adlisminem adversus Appendicem dixerim: coeterum ut propolito argumento directe satisfaciam, dico ejusmodi Christi adhortationem idem cense rede aliis Scripturae monitionibus aut prae ceptionibus ) nequaquam evincere jam adesse omnibus auxilium, quo proXime
S complete sussiciant, quod eis jubetur adimplere. Nam de justificatis ait Tridentina Synodus Deus impossibilia non jubet, sed julendo monet o succre quod possis, o petere quod non possis, o A furat ut pusis. Sunt ergo quaedam justa, quae subinde& justi nondum possunt: ad quae adimplenda nondum proxime & complete sufficiens auxilium acceperunt, propter
quod ire jubentur ad Deum, & ab ipso quod adhuc sibi deest, pie supplicando implorare. Hoc si de justificatis recte dici potuit, quanto masis id de peccatori-
72쪽
bus sentiri oportet. Nondum eos proxime & complete posse omnia ad quaa voincantur, qui mortiferis cupiditatibus obsequentes nec petunt, nec petere volunt a sepe nec eum a quo petendum est agnoscunt. Non tamen eos Christus ad ii possibile hortatur, quia eorum conversio
Dei gratia est possibilis. Quae gratia sic omnibus per Christum est parata, ut nemini, sicut oportet, petenti denegetur. Securitas enim nobis data est, cum dictum est , petite ct accipietu. Diutius his sum immoratus, quia id utile arbitrabar, ut pro meo modulo misiam quorumdam securitatem, quam eX proposita Appendicis doctrina verebar
confovendam, concuterem. Sunt enim
qui male in peccatis suis sibi blandiuntur,
re cum paenitentiae gratiam omnibus sic semper paratam putent, ut illi libera voluntate dumtaxat sit consentiendum , hinc longas resipiscentiae suae moras solantur. Inane id esse impiorum sulcrum
dicit pluribus improbat R. P. Paulus QR3. s. Zellentner Societatis aesti Theologus in suo malae spei Promontorio.
73쪽
an in eost contradictio, quod orandum 9 lal randum fit pro gratia vera conpersonis, θ
tamen non oretur aut taloretur cur oportet ,
nis ex gratia r Item an inde sequatur pr- gressus in infinitum p
IN fino Capitis q. nonnulla proponit
Manuductio media V. g. precum, piique laboris congrua , ut a peccati statu peccator resurgat, ac Vera: Conversionis donum consequatur. Displicet id Appendici eo quod ultro ante orationem V aliumve laborem verae penitentiae gratiam velit omnibus peccatoribus sic o ferri ut dumtaxat sit illi conmtiendum. Imo
quod mireris ) in ista Manuductionis
doctrina videt contradictionem: Nam haec omnia, inquit, quae praerequirit ante conrem sonem, sunt ipsamet conperso saltem inchoata, o feri non pdsunt absquegratia vera conversonis, ct sc vult peccatores quarant quod jam habent. Inepta est haec contradictionis obj ctio , false fundamento innixa, dum Om-ncm etiam inchoatam conversionem putat hic authorad justificationem sussicere. g. I.
74쪽
Preces aliaque petatis exercitis quibus converrisio impetratur,non habentur nisi ex gratia. ITaque verum est has preces aliosque labores ad impetrandam verae conversonis gratiam, nemo, ut oportet, nisi divinae gratiae adjutorio praeventus adhibet , sed nec adhibere potest: sic enim in primorum parentum praevaricatione naturalem ad bene operandum possibilitatem perdidimus, ut nec hoc voluntati relictum sit,ut ex semet ipsa sui ad Deum Conversionem , quemadmodum oportet valeat vel desiderare. Hic est enim Semipelagianorum error, qui licet ista
transgressione vitiatam omnium nostrum voluntatem non abnuerent, tamen ημι- EA . ialam, ait Hilarius, ita depravatam ct extime tam putant, ut non debeat vel post si rasse I
nari. . Quam eandem Doctrinam & in Gis .citat. Collatore reprobat S. Pro her. Adversus . 8.hos dixit a. Arausicana Synodus: Si quistit a peccato purgemur voluntatem nostram Deum Can. expectare contendit, non autem ut etiam purgari velimus per S. Spiritus insistonem oe operati
75쪽
OPERAT uR IN NOBIS Eae v ELLE ET PERFICERE PRO BONA VOLuNTATE.
Uti autem a Deo ejusque praevenienti gratia ipsum est desiderium, quo quis vult converti , ita quoque ab illo est, quod ex ipso desiderio, ut conversionis gratiam impetret, quis laboret aut precetur. Ac per hoc vere dicit Appendix has
preces eoique labores, non fieri sine gratia saltem inchoatae conversionis: ipsum enim conversionis desiderium inchoata L. g. eoue. Conversio est: sui vero dicunt, ait S. A grat. lib. selmus, conperte nos Deus , jam aliquatenus L conres seunt, quia rectam voluntatem habent, . cum volunt conperti; sed orant pro hoc quod jam acceperunt, ut augeatur conversio. Sicut illi qui credentes, auge nobis fidem dixerunt. Acs dic
rent illi ct isti: auge in nobis quod dedisti, per- ω quod coepisti. Et quia isto desiderio in
quitatem suam peccator improbat & a cusat ejusimodi sui accusatores ex parte L. et . mor. justos pronunciat Gregorius: Nemo, in--y - ε, quit, sortitudinem suum nisi cum rectus esse coeperit, deprehendit, nam qui omnino perremfus est, neque hoc potest videre quod est , qui νωτο peccatorem se intelligit, jam ex parte aliqua
ristim esse inchoant, atque id quod non justu
76쪽
P qccATOR r s. an secerat, ex eo quod justus est, accusat, qua ac cusatione sua Deo inhaerere inchoat, dum rectum contra se judicium proferens hoc in se, quod illisi isti ut licere, condemnat. f. II. Non omnis inchoata conperso spe conin hinitium cum Sacramento ad justifc tionem susscit.
SEd multum fallitur Appendix dum
omnem inchoatam conversionem, ac
por hoc qualecunque sonuersionis desiderium testimat conversionem ad justificationem saltem adhibito Sacramento su ficientem. Conversio enim a fide incipit, qui est primus motus mentis in Deum, dc tamen non omnes, qui jam, etiam, ut notat S. Thomas, ex Dei inspiratione credit, 1 reliquis quoque sitis peccatis recedit. Sic inchoate conversi erant principes illi, qui Salvatori nostro Christo dicti sitnt credidisse, sed nondum qua tum ad justitiam opus erat, quia adhuc, teste Evangelio, gloriae hominum quam
Dei amantiores , ut non e Synagoga ejiacerentur , ipsum verebantur confiteri. Verum, ut hos omittam, illos intuea.
mur, qui jam sese a peccatis sitis averterec 3 cupiunt
77쪽
C o v v E a s I ocupiunt & ad Deum converti: Non princi id desiderant, etiam qui mortiferis
suis cupiditatibus nondum, ut oportet, renuntiant. Talis nondum conversiis suit O Augustinus. Ipse enim audita per si I gh P = plieianum Victorini conversione, eXa debat ad imitandum: quod rectum erat
approbabat, quod in se iniquum videbat
improbabat; tamen adhuc, ut ipse dicit, Deo militare recusabat ,&timebat omnibus peccati impedimentis expediri. Voluntas, inquit, nora, qua mihi esse coeperatnt te gratis colerem sivique te pellem, Deus flacerta jucundita , nondum erat idonea ad supera dampriorem vetustate roboratam. Illa nova voluntate inchoate conversus jam erat, a
tamen non sic conversus, uti ad justitiam oportet, quia adhuc veteri cupiditate obligatus, ut dictum est, Deo recusabat obedire. Sic & hodie non rarus peccator est et '.idere est enim plurimos, quos malefactorum suorum mordet conscientia, delectat bonorum justitia, hanc imitari vellent , vitamque suam commutare atque a peccatis recedere ; sed nondum recedunt. Cur istud, cito dico, quia n lunt : a peccatis enim recedere, non aliud Ost, quam velle recedere, sed velle se
78쪽
tlter & integre. Qui ergo id cupiunt Scnon faciunt , habent voluntatem aliquam, sed nondum susscientem ; habent conversionis sitae desiderium ac pe
hoc ejus inchoamentum, sed non complementum e vivit enim adhuc in ipsis malo usu roborata peccandi voluntas Duae in ipsis sunt voluntates, una Vetus , qua laturandis cupiditatum sitarum
desideriis appetunt servire ; altera nova, qua motus suos & appetitus ad legem Dei cupiunt restringere ; sed haec minor est, illa major. Eadem tamen anima Volens in utraque; sed quod vult per hanc, respuit per illam, & a quo nova hac voluntate desiderat recedere, huic illa veteri adhuc amplius gaudet inhaerere. Hinc illa in peccatore lucta , cum consueto cupiditates sitas incipit velle deserere:
malam enim voluntatem quam sponte M facile concepit, conceptam non facile ejicit. Qui pedes in rete mittit, ait S. Gre- L. I morigorius, non cum voluerit , ejicit, sc qui in p- Α- peccatis si dejicit, non mox, ut voluerit, surgit. Et alibi: Ante caseum a liberis sacile peccata L. 6. c. a, vitantur ,stas nolunt vitare cum possvit, postea v - reg-
non possint se volunt , quia perfecte pelle non pusunt.
79쪽
g. III. id agendum peccatori qui a Deo accepit conis xersionis initium; pia necdum is uim complementum tIsta ergo divinitus concepta nova voluntate , quamdiu adhuc parva est Minfirma, optat & desiderat peccator cupiditates suas abrumpere, earumque saltem mortiseros affectus a se excludere, sed non excludit. Habet velle, sed non invenit & facere. Propter quod jam ei instandum est, & isto desiderio ad Deum clamandum, ut a quo accepit velle , ab illo accipiat & perficere: utrumque Deus T in ta donat: ipse enim est qui operatur in nobis OPhil. cv. . velle o perficere pro bona voluntate. At gratis, nullo praecedente bono voluntatis motu, velle donat, sed plerumque non nisi hac voluntate laboranti ipsumque deprecanti concedit & perficere. Cum cou .citat. Matum nobis fuerit bonum velle, ait S. Pr p sper, non statim inrenimus facere, η quarentibus, petentibus o pulsantibus, ut, qui dedit demerium , pra et essectum. Propter quod sitos S. Leo hortabatur : Subbato apud B. Petrum Vigiliaου celebremus, cujus nobismationes si tragabantur o merita, ut quo
80쪽
sum Christum. Ejusmodi ergo peccatori a peccatis surgere gestienti salubriter dicit Ma-
nuductio quibus mediis convenienter
conversionis & poenitentiae donum sit ei consequendum. Insistat humilitatis operibus quibus animi siti frangat tumorem, quia Deus superbis remit, humilibus autem dat vi gratiam. Magna ei & indebita necessaria iresdest Dei miseratio, ad quam consequendam aptius ei consilium non suscipit, quam ut condonando & adjuvando, quantum potest misereatur & proximi: nam beati misericordes, qudiniam ipsi miserico Mare. s. dum consequentur. Dei sibi opus esse auxi- v. 7. Eo cognoscat atque ipsi propriam infirmitatem confiteatur: propter hoc enim nonnullos laborare adhuc permittitDeus, .& quibus dedit velle non statim donat 3c facere, ut cum se deficere vident, ipso se egere adjutore intelligant, a quo danda sibi sit rictoria per Dominum nostrum 3sum r. cmmb. Christum. Potuit hoc Dominus, ait S. Aug. - 7
fine discultate prastare: psi hoc ne discuM .
t te haberemus, largitorem hujus boni non a fi ceremus: si enim primitus cum petit, posset,