장음표시 사용
81쪽
An π. a CONUERs Ionec νinculis suis gravata anima collideretur ,suis viribus tribueret, quod se possesentiret, oenon confieretur Domino miserationes ejus.
Propter quod qui hujusmodi est, dein ista adversum se, & sitas cupiditates lucta adhuc videt se vinci, non dissidat, sed agnoscens defectum situm, & quod non ili sibi a se auxilium, ad Dei misericordiam tota humilitate recurrat, ejus que opem imploret , ut qui ei praeveniendo dedit bonum velle, quod noluerat , jam ipsi donet & posse quod vult: hoc est , qui jam a Deo factus est bonae
voluntatis, ut optet & desideret resipis .cere, oret ut bona haec voluntas auge tur , ac tanta fiat, quae ad excutiendum
sponte susceptum peccati jugum , ad veram resipiscentiam, & conversionem sit satis. Ad hoc enim valet quodHiptum est,
ait D. August. Si voLuERIS CONSERVABIS MANDATA, ut homo qui νμιuerit ct non potuerit, norium seplene reste cognosiat, o oret ut habeat tantam voluntatem
quanta suscitia implenda mundata. Hinc alibi peccatorem alloquitur: Solae te a peccatis , sed non possum, inquis; clama adillum:
INFELIX EGO BoΜo, QuIS ME LIBERABIT DE CORPORE MORTIS Huiuslneniet enim gratia Dei, ut delectet te justitia, sost
82쪽
PECCATORI S. 63 sicut delectabat iniquitas; o homo qui ex vinculis reflutus es, exclamabis ad Deum: D isRu- PisTI VINCuLA MEA. Et iterum: Istis, pec pediti Iosian volunt ambulare, nec possunt, Deumque precaritur ut psint, eique dicunt: de necessitatibus meis erue me, a quo exauditi gra
tias agunt dicentes: dirupisti vincula mea. F. IV. conperse instanter petenda est.
SEa displicet Appendici , quod per
has preces & labores tandem dicat M nuductio verae conversionis donum concedendum eluerum non statim donari placet magno & S. Pontifici Gregorio:
ergo peccata dominantur, per se ab eorum jugo mi m. liberari nequeunt. Nam sepe ad Dominum cum precibus veniunt, liberari petunt, sed exaudiri non ptisunt : disino siquidem judicis cum eis sigitur, ut qui noluerunt mula vitare cumpose sint, non possint vitare , cum volunt; ct qui sponte incurrunt mala precognita , fugere non possint experta. Istud autem non sic intelligit, ac si numquam sint exaudiendi, sed quod nonnumquam longa eis ad hoc opus sit & multa prece ue ea propter eMO
83쪽
nens A. Psalmum poenitentialem, eius. In psel 4. modi peccatorem alloquitur: Agnosce ise
' vulnerate medicum tuum,ct ei peccatorum tuorum vulnera detege: audiat cordis tui gentiarum, cui omNe patet cogitationis arcunum: m-νeant illum lacryma tua, o quadam issum ii portunitate quarendi semper ad eum alta de pro- fundo cordis su stiria educito: perveniat ad eum dolor tuus , ut dicatur etiam tibi: transtulit D minua peccatum tuum. V ides hinc, Lector, alium esse istius eruditi ac S. Ecclesiae Doctoris sensum, & aliam hujus Appe dicis Doctrinam : ait enim . num. ys. Addo quod non st opus instanter petere id quod Christus ultro osseu, seruans nos multis locis ad paenitentiam.
Hoc autem omnino improbabiliter
dici, vel hinc apparet, quod nec iustis ad cavenda peccata, justeque vi-ivendum necessaria gratia sic sit oblata. Docet hoc Romanus Pontifex S. Inn ι ' centius, tantus vir, ut ejus jam demor . dictis nec Coelestius ausit refragari, Misis. s. dc Papae Coelestino adversus Semipei glanO-
84쪽
PECCATO Rrs. s anorum controversias sitis fuerit doctrinam ejus producere. Hic ergo S. Pontifex Carthaginensi rescribens Comcilio : Nis magnis precibu , inquit, g tu El 'ist. si
in nos implorata descendat, nequaquam terrena inter epist. lalis o mundani corporis vincere conemur errores, cum pares nos ad remendum, non liberum
arbi trium, sed Dei sitim facere positi auxilium. VEt iterum Patribus in Mileuitano Co cilio congregatis litteras dirigens: Quam
Dei stratiam ) necesse est, inquit, etiam
restituta nobis flatus pristini libertate quaeramus: quippe nec alias Diaboli machinas, nisi eadem possumn jurante vitare: Et ex eodem resert& approbat Pontifex Coelestinus : suod ergo, ait, tempus intervenit, quo ejus non egea- , i. 'ms auxilior in omnibus igitur actibus caumquὸ, cogitationibus, motibus adjutor ct protector ora
dus est: βperbum est enim, ut quidquam bi
est nobis colluctatio adversus cum sanguianem ,sed contra principes ct potestates aeris his jus , contra stiritalia nequitia in caelestibus. Hinc inter secundae Arausicanae Synodi definitiones, decima est: Adjutorium Dei etiam renatis ac snctis simper est implorandum, ut ad finem bonum pervenire vel in bono possint opere perseverare. Propter quod hac ratione, Tridentinis Patribus dictum est Sessio' ' i '
85쪽
16 CONvERsro ne 6. Iustificatis impossibilia non praeciapi, quia Deus jubendo monet facere , quod possis, & petere quod non possis,
ct adjuvat ut possis: in ejus enim bonitate praeparatum nobis auxilium est , quod nemini debite & ut oportet petenti denegatur. Hinc S. Leo Deum inducit mo-- nentem: Me diligite o ab iis, qua mihi diastlicent , afflinete : facite quod amo , amate quod scio. Et cum videtur esse discite quod jubeo , ad jubentem accurrite: ut unde dasur ρυ- ceptum, praestetur a ilium. Non negato opem, qui tribui voluntatem. Hoc Ecclesia obse vat, dum ex Christi Magisterio non solum ab incipientibus, sed & a provectiusimis hujus vitae sanctis, indies Deo supplicatur & dicitur: Et ne nos inducas in ten
concluditur Dei gratiam pracipue a peccator inbus debere implorari. ΡLacet huic Authori, quod ultro oia fertur , non opus esse instanter petere. Ecce quae justis & sanctis etiam pro necessario adjutorio opus sit orationis ii stantia: Magnas preces 'luirit Innocem tris, in omnibus actibus, Gi sis, cogitationi-btup
86쪽
PECCATORI s. qTbus , motibus: Deum orandum, dicit ex ipso Coelestinus: Adjutorium Dei semper implorandum decernit Synodus Amusicana; denique ut non inducatur in tentationem, indies quaqua patet per totum orbem
Catholica precatur Ecclesia. Quid postulat, nisi necessarium sibi ut in tent
tionem non inducatur, hoc est, ut tentationi non siiccumbat divinum adjutorium. Hoc si jam ultro eis oblatum adesset non instanter petendum foret, sediti dumtaxat consentiendum. Ejusmodi si sanctorum sit & justorum conditio, quae erit impiorum p certe longe inserior horum causa est. Iusti enim viva membra corporis Christi spiritu ejus vivificata copiosioris & uberioris gratiae iuxta ordin rium capitis influxum fiunt participes, ac de ejus plenitudine accipiunt: pecca
tores vero aut membra non sint aut mose
tua. Illos Deus non deserit nisi desertus,
ab his jam desertus est. Illi seipsos regendos subdunt , hi propria voluntate
delectati ipsem dedignantur habere rectorem. Illi ab omni mortisero affectu liberi, occurrentibus concupiscentiae Barillecebris minus operose resistunt ; hi vincentibus & vincientibus cupiditatibus implicati, dissicillime ab earum sat
87쪽
3 CONVERs Io KAt 0. randis desideriis recedunt , & non nisi istri in brachio serti, ut ait D. Bernardus, iusceptum semel peccati jugum abjiciunt , & tamen ut in suscepto proposito
perseverent justi, opus est in eos magnis precibus implorata gratia descendat. Quanto magis haec orationis instantia peccatoribus necessaria est, ut a peccatis resu stant & cupiditatum suarum compedes disrumpentes debite se ad Deum convertant ps. VII. Objectio quadam Authoris appendici, mn
SEd objicit num. 246. Appendicis
Auctor: Et ad has preces Dei gratia opus esse, ac per hoc alias preces pro ista gratia adhibendas, & sic procedi in insutatum.
Miror si haec serio opponat : quid enim 3 an ut vitiosis in infinitum vitetur progressus gratiam Dei putat non esse a nobis implorandam p sed jam contradicit citatis Pontificibus & Conciliis, imo universae Catholicae Ecclesiae indies tam saepe deprecanti, in tentationem non induci. Quin & ipsi sacrae Scripturae toties
88쪽
PEc CATORI S. 49 orationem praecipienti, aut dicit ex innatis naturae viribus volendo aut orando gratiam Dei nos consequi; ast hic Semipelagianorum est error quem damnansa. Arausicana Synodus: Si quis , ait 3- vocatione humana gratiam Dei dichposse conse ri , non autem ipsam gratiam sacere ut in tacetur a nobis, contradicit Isaia Propheta res Apostola Mia 6s. idem dicenti: INUENTus SuM A NON
QuAERENTI Bus ME, PALAM APPARuIHIS .I ME NON INTERROGABANT:
Utrumque proinde inconcusse tenendum est, & gratiam esse implorandam , renon implorari nisi ex gratia. Bujus gra Epist. 6.c. 7. ita adjutorium , ait S. Fulgentius, semper est nobis a Deo poscendum, sed ne ipsium, quod positam, nostris viribus a memus: neque enim 'haleri potest ipse saltem orationis assectus nisdivinitus fuerit attributus. Hi ergo desideremus adjutorium gratia , hoc ipsum quoque vin ea gratia : ipsa namque incipit infundi ut incipiat
posci; ipsa quoque amplius infunditur , cum poscentibus datur. DL I. AVt ergo , ait idem S. Antistes, gratu verit. ροι Dei cognoscatur θ diligatur, desideretur ac ρο- p ysi stuletur, prius donatur homini non cognoscenti, non diligenti, non desideranti neque postulanti. Ut merito , quia veraciter, diXerit Gre- cap. a .
89쪽
so CONVERSI o quatur, prius aliquid contulit Deo: nanis nos Deum bene operando pravenimus, ubi est quia Propheta ait: MISERICORDIA Elus PRAE VENIET ME Si quid nos bona operationis dedimus, ut ejus gratiam mereremur: ubi es quod Apostolus dicit: GRATIA SALVATI
ESTIS PER FIDEM, ET HOC NON EX VOBIs,sED DEI DONuΜ EST, NON EX OPE
RI Bus. Itaque omnino gratis, id est ante omne metitum, ante omnem bonae voluntatis motum,prorsus immetitis primitus gratiam suam Deus donat, sed tamen non quidquid ad plenitudinem ejus pertinet , simul largitur : ut scilicet homo jam aliqua Dei gratia donatus, per ipsam petendo , quaerendo atque pulsando,
quod adhuc de illa sibi deest , & jam suo
Lib. 2. ἐν labore & annitentia consequatur. Quampuvoc. g 't. Omnia bona, ait S. prosper, dona t' Dei a Deo tamen quadam etiam non petita tribuuntur, ut per ipsa, qua accepta sint, ea, qua nondum sunt data, quaerantur. Isto modo intelligenda est peccatoris conversio. V oluntas Dei praevenit voluntatem ejus, ut a se ave stim revocet ad paenitentiam, non selum monitione aliqua exterius, sed secreta operatione i
terius, qua fit ut sibi peccator displicere incipiat & errati sui iniquitatem agnosce
90쪽
PECCATORI s. sare, atque odisse , tum deinde converti desiderat, & a peccatis suis resipiscere. Haec divinae gratiae operatio est, ininchoans in illo exordium bonae volunt
iis , praeveniens conatum ejus atque orationem : qui nunc bene conatur aut
orat, jam habet aliquid bonae voluntatis,& hoc ex prima gratia, quae ei data est non conanti aut oranti ut inciperet esse bonae voluntatis, qui fuerat malae. Sed hac percepta jam Deo adjuvante & co perante conandum ei est , laborandum est, orandum est, ut in bona voluntate proficere possit, quousque perveniat ad eam mensuram, quae ad avertendum animum a peccatis & debite convertem
dum ad Deum stissiciat. Frustra igitur progressus ille In infinitum obtenditur: nam quamvis labore de oratione conversionis donum peccatori comparetur, ipsi tamen non laboranti re non oranti data est gratia, ut laborare dc orare inciperet.