Tractatus de Incarnatione Dominica. Authore fr. Petro de Comitibus Romano ..

181쪽

ε o Disp. V. Art. IV. scientia infusa, & aetus voluntatis Perillam regulatus, fuerint posteriores vi fione beata ,& gratia habituali, ut Proprietatibus unionis hyppostaticq . Ergo non potuerunt ad i Ilas habere rationem praeuie dispositionis, & cauta meritor iae.

ARTICVLVS IV.

An Chrsus merueris beatitudinem fui corporis tVIdetur Christus nihil sibi meru isse,

ut garriebat Caluinus lib. 2. inst. e. 17. Primo quia dicitur ad Rom. Traditus est propter delicta noctra, σ resurrexit propter iustificationem nostram. Ego meruit

nobis, & non sibi ,3 & ideo eius charitas in homines adeo exaltatur, quia fuit pure liberalis, & nullo modo illi proficua. a. Gloria corporis sequitur ex gloria animae, quae proinde est essentialis , cum alia sit secundaria, & accidentalis. Ergo cum illa non fuerit ex meritis, neque hqc. 3. Intantum gloria corporis non illud beatificauit, inquantum fuit hoc impeditum a Deo vi,posset pati, & mori . Ergo Christus non potuit mereri talem gloriam, sed solum ut Deus illam non impediret, qnod est mereri in directe, ut opinatur Scotus. q. Quod est debitum, non cadit sub meritum. Sed Chri βο ratione unionis, er3t debitum omne

182쪽

De merito Christi. , grbonum sibi conueniens. Ergo nihil poterat sibi mereri . Conclusio, non solum Chrictus meruits bi gloriam sui corporis , ct exaltationem sui

nominis, sed etiam iudieiariam pore fratem, dignitatem eapitis moralis omnium hominum, o, mundi dominium, Est communis inter

catholicos, licet discrepent in modo id explicandi. Probatur e sacris paginis . Nam dicitur Lucq et Φ Oportuis pati Chri rum, is ita

intrare ingloriam suam . Ergo meruit sibi gloriam, non animae, ut dictum est. Ergo corporis, Et ad Philip p. a. Humiliatile semetipsum oec propter quod is Deus exaltauit illum, o donauit illi nomen , quod era

sver omne nomen, ut in nomine eius omne

genuflectatur e . Ergo meruit exaltationem sui nominis. Et Matth vlt. Data essm i hi omnis potestas tu ealo, o in terra. Ergo factus est princeps, & dominus totius mundi. Et i. ad Cor, I . sub med . sicut

in Adam omnes moriuntur, ita in Christo omnes miuificabuntur . Moriuntur autem omnes in Adam, quia cum esset caput hominum physicum, & morale in ordine naturae, eius peccatum transet inoma es. Ergo quia omnes vivificantur in Christo , eius merita omnibus prosunt, qui volunt illa sibi applicare , ut vid Dimus,& meruit fieri caput omniu, in Ο dine gratiae. Et ideo dicitur psal.2. Postula

a me, ρο dabo tibi gentes, hareditatem tuam σ possisionem tum terminos terra . Ergo

183쪽

rget Dip. R. Art. IV. meruit sibi haec omnia . Ad r. Nego consequentiam, elim stamul potuerit Christus mereri nobis, ω sibi, quamuis finis eius incarnationis fumrit nostra redemptio, & salus, nempe ut

nobis mereretur Vtramque, quod non

tollit, quo minys hunc finem assequeretur per opera, quae ut erant infiniti va loris , etiam sibi condignum praemium merebantur. Hoc autem nihil minuit de eius liberali in homines charitate, primo quia eius praemiu fuit solum intendum sis undario. Et deinde quia per hoc ipsum sibi Christus merebatur, quia nostram promouens salutem, quam unice ut findi sibi praestitium intendebat, nobis mer batur. Ergo prius erat quod nobis mereretur , quam sibi, sa Item secundum elux intentionem, adeo ut etiamsi nihil sibi reciperet utilitatis, adhuc fuisset prol

cuius nostram redemptionem.

Ad Nego consequentiam. Cum menim de facto gloria corporis non fuerit in Christo, nisi post mortem , ideo potuit cadere sub eius meritum, sicut diximus de gloria essentiali, in casu quo Metiraliter non fui sset Christo coli ata. Unde apparet summa eius in homines beneuolentia, ratione cuius, voluit priuare acteempus suum corpus, gloria illi connataraliter debita , ut pro hominibus patere eur,quod facere non potuisset,si ab initio habui siet corpus gloriosum Re S. Nego consequentiam. Cum in 'enia

184쪽

nim persona Christi esset Deus , indiubsim cum alijs ad extra operabatur. Ergo hoc impedimentum, ne glaria animε redundaret in corpus, fuit voIitum ab ipso Christo , ut nuper diximus; & ideo eius negatio non potuit ab ipso intendi;aliter intendisset contradictoria ς & multo minus potuerunt ab ipso fieri actiones meritoriae, quae dirigerentur ad eius assecutionem in via . Quare argum etiam Scotinon urgeret, nisi in easu, quo reluctante Christo, voIuisset Deus illi gloriam corporis impedire. Cum ergo de facto non. fuerit relu tans, sed consentiens, suis operibus, non in directe, sed directe me- iruit gloriam sui corporis,post mortem consequendam, licet debitam, & nullux eius aetiis meritorius fuit directus, aclablationem talis impedimenti, tamquam ad finem proXimum , & immediatum ν

Nam vel ad illam dirigeretur, ut consequendam in via , vel ut consequendam in patria λ Non primum, quia vel mereretur quod noIIet, vel eius meritum non esset eficax , quia non assequeretur Praemium, quod peteret, ut sibi debimmde condigno, quod repugnat eius va Ioris infinitati. Neque secundum, quia cessante fine impedimenti, cessat impedimen tum . Ergo cum suisset a Deo volitum hoc impedimetum ad teinpus,nempae Pro cursu eius viae , illo cessante, gloria corporis connaturaliter debeatur Qu modo autem hoc nota obstante , reperdi

185쪽

I84 D θ. V Art. IV. deretur in prςmium eius meritorum,mox patebit solutione quarti .

Ad Distinguo maiorem , quod est

debitum,non cadit sub meritum,u sit habitum , & possessum, concedo : si non sit habitum, nego maiorem Et admissa munciri, sub eadem distinctione, nego Con- lsequentiam . Cum enim connatura Iitas lnon repugnet merito , potuit Christus

mereri quod actu non habebat, Iicet sibi esset debitum, eo modo, quo filius potest

optime gestis , mereri a patre haer edita . tem, Iicet iure successionis debitam, cum

idem possit esse debitum duplici titulo, ivt innuit Psalies ps 2. Postula a me, bo tibi sentes hare itatem tuam , nempe

titulo filiationis, & precum . Dices, dominium , & dignitas capitis debebantur Christo, radicaliter ex v-nione hypostatica, & proxime ex gratia

habituali . Ergo cum illas non meruerit, ut diximus ar. neque meruit haec. Nego consequentiam. Quamuis enim vere ex capitibus assignatis,& independenter a meritis, habuerit Christus ut homo, potestatem dominandi super uniuersum orbem , & capitis dignitatem, vefuse probabimus infra , cum agemus de eius gratia , tamen quia non habebat earum usum, qui erat In illo veluti praepe- sditus, ex diuina ordinatione, qua voluit illum in statu paupertatis, humilitatis , di obedientiae, ad mundi redemptionem,

ideo potuit sibi illas mereri, quoad v- rum

186쪽

De merito Christi. I 8ysum , R e Xercitium , ut docet hic Suar. disp. qo. secit 3- in fine,cum D. Bernardo lib, 3. de considerat. Sicut enim ac quisiuit iudiciariam potestatem, licet radicaliter debitam, ut dicitur 1 o. I. Dedit illi iudieium facere , quia filius hominis est , ita & Regis , & capitis dignitatem . Et hoc modo conciliantur auctores, qui vi centur opposita opinari. Siquidem negantes, huiusmodi dignitates fuisse Christo collatas, ex eius meritis, intelligendi sunt, quoad radicem, & proprietatem talium dignitatum, & affrmantes, sunt exponendi, quoad usum earum, qui solus fuit collatus in praemium meritor u . Quamuis enim dignitas in radice , con- naturaliter e Xigeret usum, , quia tamen hic potuit retardari , ideo potuit fieri praemium meritorum , ut diximus de gloria corporis .

An Christus ut homo meruerit, vel mereri potuerit unionem postaticam cum Verbo lVIdetur primo , quod Christi humanitas potuerit abso Iute mereri,saltem de congruo, incarnationem , ut do cent Caietanus, Lorca, Lugo, Gibbo,cum

suo Bernardino,& alij, Primo quia non repugnati Christi humanitatem conseruari

187쪽

uari potuisse, saltem pro priori naturai ad subsistentiam increatam , & pro it Iosigno informari illa gratia habituali,qua

de facto habuit, ut Verbo unita . Sed in tali signo potuisset libere operari , eiusque opera suissent meritoria , saltem da congruo, unionis hypostatic ς . Ergo potuis illam simpliciter, & absolute mereri, saltem de congruo . Deinde, quia potuit Christi humanitas se disponere ad ea Iem vniohem , vel per modum disposition s exigentis ex natura rei, & con. naturaliter unionem, vel per modum

dispostrionis necessario praerequisitae, vel per modum dispositionis illam ornantIs, ut fiat congrua ad la Iem formam. Sed haec dispositio quomodocumque explicetur , meretur aliquo modo taIem unionem . Ergo potuit illam mereri, saltem

de congruo .

Videtur secundo , quod i IIam de facto

meruerit, etiam de condigno, ut putarunt Origenes , Nestorius, & Photinus, vel saltem de congruo , non quidem meritis praemis, sed consequentibus ad ipsam v-m nem, Praevisis tamen, quod probabi Ieputant Suar hic. diis. io. sere q. Ruiet,&Con in h. Eorum fundamenta possune esse, Primo quia licet de facto princi- vim meriti non cadat sub meritum is stoqueo do tamen de possibili, potuit cadere . Cum ergo principium totius m riti, sit unio hypostatica, potuit cadere

sub meritum Chrissi, sicut multi dicun ta

188쪽

Dε merito Christi. 187 cecidisse sub meritum Virginis, & Sanctorum, qui fuerunt ante Cnfistulam Deinde Psal ηδ dicitur; Dilexisti iustitiam, sodisti iniquitatem , propterea unxit te Deus

oleo latilia . Quae verba referri ad Chri-Itum , adeoque per unctionem intelligivnionem hypostaticam, eXponunt Aug. Anselmus, & Beda . Ergo quia per ly, Propterea denotatur causabias, ideo inferunt, Christum sibi meruisse unionem hypostaticam. S. Apoc.F. dicitur. Dious

est agnus,qui occisus est, accipere etirtutem,

diuinitatem - Vbi ly , qui habet vim causalis, ut patet ex eodem capite, ubi dicitur, Dignus es Domine accipere librum aperire signacπla eius , quoniam occisus es o

Meruit Christus reparationem unio nis hypostaticae in resurrectione , quam per mortem amiserat, & illius conseru tionem in Caelo . Ergo etiam illam primo meruit, cum militet eadem ratio.

s. Perfectius est accipere aliquid ex meis Tito, quam ex dono. Ergo quia Christo debemus tribuere perfecitorem modum habendi unionem hypostaticam, dicendum est , illam sibi meruisse. 6. Subs sentia non per se influit,sed so Ium con- comitanter se habet ad operationes nam turae. Ergo natura humana Christi, faltem pro priori naturae, ad Verbi subsistentiam , potuit mereri unionem cum i IIa. 7. Potuit Christus mereri gloriam sui corporis, ut dictum est an K. quam vis illa esset connaturaliter debita, beati tu

189쪽

188 Di'. Teitudini essentiali animae. Ergo lieet ad talem unionem sit connaturaliter debi ta carentia dispositionis, potuit tamen is illa in Christo dari. Conchi sio. Chrsus ut homo, neque peractus prauios , neque per actus subsequentes, meruit , siue mereri potuit unionem h pona ricam eum Verbo, iue de condigno, siue de eonin

Probatur prima pars, primo eX Aug.

enchir. c. 36. docente . Ωuidnam natu humana in homine Christo meruit, ut in mnitatem 'erfong mniei fili, Dei singulariter esset assumptat aeua hona voluntas, qua bona opera pracesserunt, quibus mereretur se homo mi υna fieret persona eum Deo ρ Et ser, ς. iii Matth. Luid meruit homo ille, qui Christus est ρ Si tollas gratiam , e tantam gratiam, qua unum oportebat esse Christum , o 'quin esse, quem nouimus Tolle gratiam istam, qui est Chrsus , nisi homo Et praed. SS. C. IS.&alibi saepe idem asserit. 2. Cum actiones sint suppositorum , ut alibi saepe probaui, prius debet intelligi natura , ut suppositata, & vlt, male completa in suo esse subilantiali ,

quam operetur , Sed natura humana a

Christi , non habuit aliam subsistentiam quam diuinam . Ergo prius debuit esse ab illa suppositata , per unio

nem intrinsecam, quam potuerit operari, de mereri. 3 Principium meriti non potuit esse posterius ipso merito , aliter effectus praecessisset suain causam . Ergo

190쪽

De mariso Christi . ' Ι 89

cum vnio hypostatica fuerit principium

omnis meriti, non potuit esse posterior, adeoque praemium ullius meriti. q. Omne meritum ordinatur ad beatitudinem, quae adaequat omne meritum finitum. Ergo non potest extendi ad unionem hypoliati eam , quet superat beatitudinem: Sed si Christus meruisset ante unionempeius merita suissent finita,utpote non dignificata diuina persona sibi ynita. Ergo non potuissent mereri, nisi unionem Intentionalem cum Deo, in quo consistitsormalis beatitudo, non autem physicam, sicut est hypostatica, quae ex hoc ipso est maior, & dignior formali heatitudine. Probatur secunda , primo quia pra ratum est effectus meriti. Ergo non potest praecedere ipsum meritum , quod

proinde non potest esse posterius. h. Μerita essentialiter pendentia ab unione, accipiunt ab illa valoris infinitatem - Ergo non possimi ad illam extendi; nam vel

extenderentur, secundum propriam condignitatem, vel secundum dignitatem , quam accipiunt a persona unita Non

pimum, quia praecisa dependentia ab vinnione, essent valoris finiti, adeoque non possent extendi ad id, quod superat omne praemium cuiuscumque meriti finiti. Neque potest diei secundum, quia priniscipium dignificans operantem, non po test cadere sub meritum ipsius operantis, aliter non operaretur ut dignificatus, sed ut per opus dignificaretur, adeoque opus