장음표시 사용
231쪽
Christi . Neque potest haberi per conuersionem naturae humanae in diuinam ,. Primoe quia cum haec conKersio esset de novo, etiam diurna, ut eius terminus,.
flaret de nouo , ut est corpus Christi in Eucharistia, quod idem semper, ex viverborui reproducitur sub speciebus panis ut videbimus in loco. Deinde quia in Christo non daretur, nisi natura diuina, & ideo esset purus Deus, adeoque non potuisset pati, & mori. Et tertio quia haec unitio non esset assumptio car- ωs , unde non verificaretur incarnatio fi- Iij Dei, sed esset conuersio carnis in Deum, unde esset deificatio quoad subsantiam , quod euerteret lauditus hoc. mysterium. Denique neque posset habeti per conuersionem seu mistionem veriusque substantiae in aliam tertiam , Primo quia in illa hae naturae confunderentur, sicut elementa confunduntun in misto, contra quod reclamat Athanasius in symbolo. Vnus,non confusione subctantia,.sed unitate persona. , nec conuersone diui- n. tatis in caruem , sed assumptione humania ratis in- Deum& definit Chalcedonense in . S. Vnum Chrissum in duabus: naturis inconfusibiliter cognoscendum, nulla naturarum disserentia sublata propter unionem, sed magis τtri que natura proprietate in unam personam , in unam substant iam concurrente. 2. Quia sicut mistum; non est elementum ,.ita neque Christus esset verus:
Deus, di verus homo ,. sed tortia. quaedamilii,
232쪽
De unione hypostatica. 23 Imbstantia participans de utroque quod tolleret communicationem idiomatum Demum quia natura diuina non' potest in aliam conuerti, ut nuper diximus. Ergo haec unitas non potest haberi, nisi peeunitatem eiusdem suppositi,ut dretum est. Unde patet responsio ad eius primam probationem , ad aerius quam insurgit
Greg. lib. q. Ep. or. InquienS, Verbum caro Dctum, non immutamia quod erat, sed assumendo quod non erat, nempe incipiendo terminare humanitatem, quam prius
Ad a. Dico I. IIIa non esse verba Cyri Ili , sed Eutychetis, & ut talia fuisse
re recta in tali Concilio, ut probat noster Gibbo. Deinde possunt intelligi de natura, ut in se subsistente, ut fuerunt exposita can. S. quintae Syn Odi generalis , nempe quod natura humana supposita liter sumpta, non facit numerum cum diis uina , cum utraque sit una sup posita litero Verum hic modus loquendi, utpote aperte fauens Dioscoro, & Eutycheti damnatis in tali Con C. debet euitari ; unde
apparet, non esse Cyrilii, qui alibi oppo,
situm dixit. Ad 3. Nego consequentiam. Et dico,. in exemplis non requiri conuenientiam in omnibus, sed solum ureo , ad quod exprimendum adhibentur ; aliter essent idem, & non exempla. Quia ergo' exemplum Athanas j valet in hoc , quod sicut Mima, & corpus faciund unum supposi- 'tum
233쪽
Dis . n. Art. V. eum in homine, licet sint duae naturae, unal spiritualis alia corporea, ita in Christo natura diurna , & humana faciunt unum suppositum , & non attenditur ad alia.
Ad Dico,non semper ly factum, sumitur pro prima rei positione, sed aliquando sumitur pro acquisitione nouae formae, siue noui modi essendi, ut cum is
aliquis dicitur factus Cardinalis, per solani acquisitionem dignitatis , & intellectus factus gloriosus, per solam acquisitionem luminis gloriς, Paritas ergo panis in corpus Christi, consistit in hoc,. quod siclit per verba consecrationis, subispeciebus pani ponitur verum Christi corpus: ita per actionem assumptiuam , in humana natura est vera persona filii Dei Quod si ly factum trahatur ad conuersionem, non potest aptari ad rem prς
Ad s. Nego eonsequentiam, qui a quamuis subsistentia sit realiter idem , cum diuina natura, quia tamen distinguit ut virtual iter intrinsece, potest immediate terminare unionem hypostaticam qua eiuP natura terminat solum media te, scut diximus suprZAd 6. Negin minorem. Quamuis enim personalitas in . abstracto, 'uatenusi dici dimiam, relationem, virtualiter intrinsece distinctam ab essentia , non importet foro
maliter, nisi perfectionem simplicem,quia
tamen. in concreto dicit etiam, naturam
drilinam, eum uua realiter identificatur L
234쪽
ideo identice communicat naturae humanae, non quidem immediate , & per identitatem, sed mediate, & per unionem sui stantialem, omnes perfectiones deitatis, ratione quarum dicitur verus Deuς, sicut per perfectiones humanitatis, dicitur ve
Vnde patet respon fio ad T. Praeterquam quod unio intentionalis intellectuscii di una persona, quia fit per visionem, quae est cognitio intuitiua, attingenS obiectum H est realiter in se a parte rei , ideo cum diuina persona se realiter stia essentia, sicut est sua personalitas,non P
test terminare hanc unionem secundum viau, quin terminet secundum aliud,quae vere non sunt unu in aliud, sed unum simplicissinium secundum realitae At uni
physica diae inae personae cum natura huma na,quia Conuenit, illi sec dii per son a litatem,ut virtualiter intrinsece distincts adiuina natura, ratione cuius conuenit uni
persons, & non alijs , ideo ratione personalitatis, terminat illam immediate ,& solum mediate ratione naturae. Vnde ex una unione , non datur illatio 'ad aliam , propter euidentem disparitatem. Ad 8. Nego eonsequentram. Primo quia diuina persona, non amittit esse rationalis naturae indiuiduam substantiam, per hoc quod praeter propriam na turam, acquirat aliam , eo quia hanc secundam non acquirat, ut retinentem Pro
priam subsistentiam , per quam is, se ver
235쪽
minetur, sed ut illa spoliatam, ita ut sui, sistat in sola subsistentia diuina , quarum proinde unio componit quidem diuinam personam, ut subsistat in duplici natura , non tamen multiplicat perbonas, ut dictum est . Deinde, fides docet , soIum Deum filium fuisse incarnatum Ergo ex una parte debemus dicere, unionem hy. postaticam non fuisse facta in natura diuina, quia cum haec sit Commirnis,omnes diuinae personae essent incarnatae , & ex alia quod ita sit facta in persona, secundum praedicatum eius proprium, ut non abstulerit ab ilIa esse personale diuinum, aliter natura assumpta non esset Deus, &ipse Deus non esset famis homo, sed esset conuersus in humanitatem, quae sunt absurda supra impugnata . Ergo sicut homo per unionem cum filio Dei, retinuit esse hunc hominem, secundum singulari- ratem humanae naturae, aliter omnis homo fuisset asIumptus, quod est hereti Cum, non tamen retinuit quod esset hic homo, denotando singuIaritatem personae , aliter Deus assumpsisset personam homini Cadeoque in Christo essent duae
personae, quod reiecimus ut erroneum δ& ideo non icinitis quod Deus assumpsit hominem, sed humanam naturam; ita
etiam diuina persona ,. per unionem cum humana natura, retinuit esse hanc numero personam, secundum esse proprium
personale ditiinum , cui solum fuit modo ineffabili superaddita, terminatio na '
236쪽
De unione hypo statica. a I sturae humanae, ratione cuius, ubi prius e rat indiuidua substantia, denotando hanc solani singularem naturam diuinam , ut subsistentem in tali supposito, deindia, oenotet etiam natura humana, ut faeiente unum singulare individuum, subsisten sin eodem supposito , quod dicitur Chrisnus , non quod utraque natura sit facta una per identitatem , quod est impossi
bile, sed quod sit facta una per unitatem eiusdem suppositi, in quo substan
An unio Dpostatica sit omnium maxima ' Et an per illam posit Verbum diuinum dici per-Dηs composita
UIdetur z- quod unio hypostatica
non sit unionum maxima , Prim, quia unio materiae cum forma est maror, eo quia per illam fiat unum in supposito, & in natura, per hanc autem sol una in supposito, ut dictum est. 2. Per unionem hypostaticam, una natura non fit alia , sicut fit per unionem intellectus cum obiecto, eo quia ut acta inre IIigens fit obiectum . Ergo haec est maior illa 3 Vnio naturae creatae cum propria subsistentia sit sine medio. Ergo est maior hypostati
237쪽
i36 Disp. VI.Art. n. ea, quae fit per medium , nempe per modum. q. Vnio hypostatica est inter extrema infinite distantia . Ergo est minor illa, qus nectit extrema finite distantia. Videtur a. Persona Verbi in Christo non esse composita . ut docent Scotus , Bonaventura, Durandus, Caietanus, Malii. Primo quia quod est essentialiter simplex, non potest fieri compositum . Sed persona Uerbi est essentialiter sim-PIex . Ergo non potest esse composita; adeoque si admittatur composita in Christo, in ilIo esset duplex persona, alia simplex, & alia composita. Compositum est perfectius partibus . Ergo Christus esset perfectior verbo , quatenus dicit propriam naturam hominis, di ipsania, personam Verbi, ut sui constitutivas. 3.
Quidquid componitur, est perseetibile a
componentibus, ut patet in omnibus totis substantialibus, in quibus partes se inuicem perficiunt, & omnes perficiunt totum. Sed Deus nullo modo est perfectibilis, aliter esset in potentia ad ylteriorem perseetionem, unde non esset a- eius purus. Ergo non potest componi,seu componere. Ex quo intulimus in tride Deo uno, Deum no posse venire in compositionem cum alijs, per modum partis. I. Concl. Unio spostatica ect o mniu, maxima, non Iolum in ratione dignitatis, o beneficis , sed etiam an ratione formali υnionis. Est fere communis cum D. Tho. hic q. a. ar. 9.Prib
238쪽
De Casione is ina Da Prima pars patet, quia eum dignitas unionis habeatur ab extremis, quo haec sunt digniora, eo est dignior unio; & ideo unio auri cum argento,est dignior , quam unio lapidis cum serro . Sed petvnionem hypostaticam unitur Deus cum homine. Ergo quia Deus est omnium, perfectissimus, refundit in unionem, maximam dimitatem. Et ideo summis laudibus exaltatur a Sanctis Patribus , ve,
miraculorum omnium maximum,& Dei opus excelIentissimum.
Probatur secunda, Non potest Deus
confierre vIIi creatu maius beneficium, quam praebendo seipsum, illam assumendo in consortium diuinitatis, per veram, di realem unionem substantialem cum illa. Ergo vnio hypostatica cum homine est maximum beneficium,quod illi Deus
conferre potuerit. In cuius consideracionem absorptus Leo Papa ser. I. de nata Dom. exclam Agnoscae o homo dignitatem etiam, diuina eo ora Dctus natura , no Ii in veterem vilitatem rediro . Memento euius ea patis, ct cuius corporis sis membrum,
Probatur tertia, persectio causae se malis desumitur ex eius essectu formali, ad quem praestandum adhibetur. Sed effectus sermalis unionis hypostaticae est maior, & persectior quolibet effectu formali cuiuscumque alterius unionis, siue realis, siue intentionalis, siue physicae, siue moralis. Ergo unio hypostatica, etiam
239쪽
138 Disp. CL Ar. VI. tiam in ratione formali unionis, hoc est ut est causa formalis unitorum , in es unita, est maxima, & per feetissima. Maior patet, cum perfectio effectus proprij arguat perfectionem causae. Et ideo quia actio creativa excedit perfectione cuius cumque agentis finiti, deduximus in T. Phys. nullum agens creatum posse creare, Ut agens principale, quidquid sit de instrumentali. Hoc autem multo magis vrget in effectu formali, qui cum sit rea iter idem cum sua causa formali, non potest eius perfectionem excedere,' aliter excederet seipsum Consequentia est eui. dens. Minor probatur, nulla unio inducit
communicationem idiomatum, quam
inducit hypostatica Sed haec est maximus accessus ad unitatem . Ergo nulla alia unio magis accedit ad unitatem, adeoque est maior hypostatica , in ratione
formali unionis. Quod unio hypostatica
inducat extremis communicationem
idiomatum, patet , quia possunt promiscue affirmari de homine , quae assirmantur de Deo, in Christo, & viceversa, ut probabimus infra. Haec autem neque sequitur ex unione animae Cum Corpore
quae non possunt mutuo assirmari: neque ex unione morali, seu intςntionali, vepatet. Quod autem communicatio idiomatum, sit maximus accessus ad unitatem, probabur, quia sicut ea , quae sunt unam per identitatem, habent mutuum sconsensum in Praedicatis persectivis, α
240쪽
De -ἱone Θρovatiea. 239 mutuam affirmabilitatem in recto, ita hypostatice unita, licet retineant realem distinctionem, ratione cuius non possint mutuo affirmari in recto, neque enim potest dici, natura humana est natura diuina, di viceversa, tamen maxime Omnium participant de hoc, ut patebit obieetio num solutione, cum possit dici homo e Deus , & Deus es homo . Ergo maxime omnium accedunt ad unitatem, eo quiavniantur in termino intrinseco, ratione cuius fiunt unum suppositaliter, unde saetiones intremorum uniuntur in tertio, quod est commune principium quod.2. Concl. Persona Verbi potes diei eompasita in Christo ex natura diuina, ct humana. Ita D Tho. q. a. ar. q. & cum eo communiter alij,etiam Scotistae, quamuis cum Mastrio hic disp. 1 n q8. limitetur ad compositionem quamdam ineffabilem, non autem ad propriam, & rigo-ro lam Probatur I. Ex Later. sub Martino Lean S Siquis non confitetur , vere , θ ρω-prio Iecundum composicionem , hoe est secundumsubsistentiam narurarum unitionem, e quibus idem unus, solus extitit Chriisus , sit condemnatus.Quod idem asseritur ut de
fide in s & 6 Synodo generali, &expresse a Damasceno Itb I fidei, Io CBH-
duas naturas agnoscimus, unam autem
F postasim ex utraque compositam. Deinde ratione, quod constat ex luribus reali