장음표시 사용
261쪽
necessarium subsistentiar, eum non possit in se subsistere , quod in se non existit. Vnde veteres philosophi sumpserunt occasionem , confundendi unum cum alio. Ouia ergo natura pendet a Deo in existendo, ideo pendet etiam in subsistendo,
quatenus hoc dicit ultimum terminum intrinsecum ipsius naturae , per quam si stat in se, & non transeat ad unionem cum alio,a quo intrinseee, &substantialiter persiciatur. Deinde quia crim sub-sstentia creata dicat in recis naturam,&in obIi quo negationem unionis cum alio, quia potest Deus vel tollere hanc negationem, vel illam conseruare, ideo naturavi terminabilis, a Deo pendet.
Ad q. Nego eonsequentiam . Et ratio est, quia potentia generativa est notion lis in patre, utpote constituta ex essentia,& intellectu eius notionali. Ergo licet essentia sit in filio , quia non est ut modi fieata intellectu notionali, ideo non est in i IIo potentia generativa. Hoc non valet de unione hypostatica , quae si terminaretur ad naturam filii, terminaretur ad illam , ut est in se aliquid absolutum,no vero ut est modificata filiatione,aliter terminaretur ad personam, & non ad naturam. Ergo cum essentia ut est in se , sit communis, etiam eius unio esset com
Ad s. Nego com sequentiam , Primo quia filiatio ad intra , licet terminet naturam diuinam , illam tamen non refert ad
262쪽
Da assumente, assumpto 26r ad patre. Ergo multo minus refert ad i IIunaturam Iimanam, quam terminat ad extra, modo imperfectiori . nempe sepera-hiliter, & per unionem, cum ad intra
terminet inseparabiliter, & per identitatem. Deinde Christus, ut est hic homo, duo dicit, & individuum hoc humanae natum, & secundum hoc est aliquid absolutum, & hanc personam, per quam s subsistit, & est aliquod relatiuum . Nullum autem est absurdum, quod haec persona, cum sit diuiua, & immutata per nionem , habeat illa praedicata, quq inculcat arguens. Demum anima ration lis, per hoc quod uniatur corpori, non stilli refundit immortalitatem , & spiri tualitatem, quas ipsa habet. Ergo nequz filius Dei resuadit humanitati, quae sibi
sunt propria, ratione unionis, quae cum non sit identitas, relinquit distinctionem cxtremorum , Neque obstat communicatio idiomatum; siquidem haec commensuratur evremorum capacitati. Atque Aacleo sicut humanitas non refundit Ve ho contingentiam in esse, dependentiam a Deo, & alios defectus sibi essentiales, qui Deo repugnant; ita neque Verbum refundit humanitati s ternitatem, immensitatem, independentiam, & alias perse,ctiones sibi proprias, & illi repugnantes. Vnde sequitur, quod licet Christus , seocundum animam , & corpus, qilq suu et partes essentiales humanitatis, univoco conueniat cum alijs hominibus, tamen
263쪽
161 Disp. VII Art. II. ratione personae, conuenit soIum ana Io.gice, propter diuersitatem essentialem is,
quam habet eius Persona infinita, ab omnibus aliis personis creatis,quae sunt fini. , & limitatae-
An plures diui persons possint af
VIdetur non posse, ve acerrimὰ propugnat Scotistaru schola numerosissima, cui accedunt Lugo, S: Pas qualigus, Primo quia D. Anselmus lib. a. etiν
Deus homo c. s. ait , Plures persona nequeut unum, eumdemque hominem assumere, in m-nitat em persons 1 quare in una persona t--
tum id feri necesse est. a. Natura ultimate,& substantialiter in se completa , nor potest a isumi,ali ter ex duobus actu Com pletis fieret unum per se, quod repugnat. Ergo quia natura per unam personam is vltimate, di substanti aliter compleretur, non posset ab alia assumi i siquidem secunda persona vel tolleret terminationem primae, vel assumeret naturam , ut actu terminatam, quae sunt absurda. 3. I. dem effectus non potest simul pendere a pluribus causis totalibus eiusdem generis. Ergo neque eadem terminatio a Plu-xibus terminantibus adi quatis. q. Natu
264쪽
De a mente. o assumpta. 263ra a pluribus assumpta, eX una parte esset unum suppositum, & ex alia triplex. Ergo esset, & non esset una, S. Eadem is materia no potest simul ia formari plurisbus formis. Ergo neque eadem natura pluribus terminari. 6. Natura terminata Patre , & filio , diceretur Pater , & filius. Ergo Pater fieret filius , & filius pater. 7. Ideo natura diuina simul terminatur pluribus suppositis, quia est infinita . Ergo si natura humana simul ab ιisdem terminaretur, fieret infinita. 8- Hoc admisiso, posset eadem natura simul terminari subsistentia propria creata, & aliena increata. 9. Subsistere in tali supposito, est in illo terminari. Ergo si extenderetur ad
aliud, terminaretur in primo,& non terminaretur, quae sunt coriraditioria. Concl. Non solum omnes diui,s parsore possunt a sumere singular naturas di tinctas. sed etiam eamdem, tam successise, quammmul; nutia tamen potvi assumere naturam , propria subsistentia terminatam, uel naruram
Prima pars admittitur ab omnibus, cum nulla sit ratio, cur una diuina persona possit incarnari, & non alia. Ergo omnes , & singulet diuinae personae possunt fieri homines, assumendo distihetas humanitates Probatur secunda,quia nuIla est repugnantia, cur eadem natura, quae fuit assumpta a Verbo, si dimittatur ab illo, non possit deinde assumi a Patre .rin autem possit dimitti, videbitur incta.
265쪽
26 Dio. VII. Art: ποῦ Quod si supponatur , dimitti non posse,
haec questio non habet lacum . Probatur tertia, Primo quia defacto eadem natura
diuina simul subsistit in tribus suppositis realiter distinctis , Ergo hoc simpliciter
non repugnat. Deinde, omnes diuinae personae realiter identificantur cum eadem diuina natura. Ergo si assumerent simul omnes eamdem naturam humanam, non unirent cum illa plures natu ras proprias, sed *nam, & eamdem,quam
vnit de laeto sola persona filii . Nullum
autem est absurdum, quod eadem natura, quae unitur per Uam Personam, πniatur
simul per plures eiusdem naturae, cum aliena natura, ut patebit in obiectionum solutione . Ergo possunt plures diuinae personae simul assumere eamdem naturam humanam . Minor subsumpta probatur, nam ex una parte diliinae personae, non se inuicem excludunt, a terminatione eiusdem naturae, ut patet ad intra; & ex alia natura humana habet potentiam obedientialem passivam, per quam termine tur simul a pluribus assumentibus, in v-nitate eiusdem naturae diuinae. Ergo ex nullo caρ ite sequitur repugnanti Probatur quarta, quia cum omnis substentia creata sit oeotio unionis cum aIio, si retenta hac terminatione negativa, assumeretur ab alio natura Creata,
cum illo substantialiter uniretur, & non uniretur, quod est cotradictio , ut probauimus iu disp. met. Unde obiter sequitur, quoci
266쪽
va assumen/e, F assumpto 26squod nulla persona creata possit a ssumere
aliena naturam, propter eamdς ratione.
Quoad ultimam partem ς dico, quod quamuis physice loquendo, non appareat immediara repugnantia, Ha hoc quod diuina persona assumat naturam irrationais Iem,tamen apparet mediate, quatenus videtur dedecere cliuinam maiestatem , Te fiat canis, vel lapis, ex quo sequitur m Talis repugnantia talis assumptionis, infereas necessario etiam physicam repugnantiam , quatenus Deo physice repugnat quidquid dedecet eius maiestatem, vel bonitatem, vias ibi uste probauimus, & ex professo probabimus a r. q. Ad I. Dico primo, Anselmurn negasese, non naturam humanam,sed hominem, hoc est personam hominis posse assumia pluribus, propter rationem nuper alia tam, ut patet ex eo, quoci dicat, talem assumptionem esse faciendam in una persona , nempe assumentis, ut ostenderet, personam posse quidem assumere, non svero assumi, praescinocndo ab hoc, quod assumens sit una persona, vel plures. Deinde dico, ilIum solum dixisse, naturam humanam assumptam a pluribus,non esse unam personam, sed plures , iuxta
numerum assumendium i & ideo dixti, In unitatem persona. Sicut enim eadem natura diuina triplici supposito termina
ta, est mus Deus in triplici persona, ita eadem humana natura, triplici diuino
267쪽
a 66 DU .m Art. rumo , & triplex persona, ut aperte e0nceditur a D. Tno. q 3 ar 6 ad I. sistendo in paritate sanctissi. De Trinitatis.
Ad a. Distnguo antecedens , natur completa, vi formaliter com Plera Per uianum complementum, non potest as Ili mi, simul cum i lio complemento , concedo: ls sumatur specificative ab illo, nego antecedens, cum sua probatione . Et distinis guo consequens, natura ut terminata, di completa per unam personam diuinam, redupti Cando ivsam personam teris minantem, non potest ab al ia assumi,concedo. specificaeme sumsera, nego Consequentiam . Sicut enim natura diuina is, quamuis terminetur Patervitate, pote stulterius terminari filiatione, & amare , quin filius, & Amor terminent naturam ut est in patre, & ab illo terminatur, oro.pter distinctionem virtualem ab illis, ut fuse prosecuti sumus in met. lib a. disp. ar I. Ita & multo magi S Propter realem disti ne ionem naturae humanae a diis uinis suppositis, licet terminetur ab uno
ex illis, remanet ulterius ab alijs terminabilis , non quidem in sentia reduplica titio, sed solum in specifica 3uo, ut a cidit in replicatione corporum , in qua a reduplicantur corpora , & non ubi , ut
Ad 3. Primo nego antecedens, cum oppositum statuerimus in q phys. De ininde negoco a sequenta am, Primo quia fingulae personae per singulas distinctas uni
268쪽
De a mente, assumpto. 267, nes illam naturam terminarent. Ergo no, respicerent eumdem effectum . Secundo quia natura non Pendet a subsistentia, in a genere causs efficientis, sed in genere ι, causae format s Ergo licet non posset ut, dem effectus pendere a pluribus efficienisi: Zihus adaequaris, adhuc postet a pluribus i. Causis formalibus , ut patet in corpore , Christi, quod simul habet plura ubi deis, fin ita ua, quibus correspondet pluribus i , Cis sacramentaliter. Et demum quia nam, tura nullo modo pendet a subsistentia;a Ii-ν ter natura d uina non posset Irabere subis: sistentiam in personis Ergo quia se ira- ,, het ad illam per modum term nabilis adll suum terminum, non repugnat quod unas di xadem a pluribus terminetur sil - Ad 6 Patet responsito ex responsione 3 prinai, ubi diximus, quod talis natura ii esset unus homo, & tr*lcx persona,cumi ad diuersitatem concreti non sufficiat diai uersitas formae, sed requiratur cliue istasi subiecti . Et ideo si triplex albedo essets in eodem corpore, esset unlim album, as Ad q Primo nego antecedens , cui 1 in disp mee. statuerimus, poste formam , cqui vafri in eadem materia cum format cerui, quod luculentius propugnau. muss in I. pnys. disp. 3. ar o. Deinde nego consequcntiam, eo quia diuinae person , non informarent naturam, quam te mi
Ad 6 Nego eonsequentiam , quae so iura valeret, quando det perlanae con
269쪽
funderentur in terminatione eiusdem onaturae, quod nos negamus. Et ratio est quia communIcatio idiomatutia datur quidem inter assumptum, & assutnentem, non autem inter unum assumentem , Malium , qui non unirentur hypostatine.
Ergo licet hic homo esset simul Pater, di filius, non tamen pater esset filius , si-eut de facto non accidit in diuinis, licet
omnes Personae, etiam per identitatem , terminent eamdem naturam.
Ad 7. Nego consequentiam . Primo quia quod taliter haec natura terminaretur, non esset ei debitum, ex naturali exigentia, sicut est debita triplex subsistentia naturae diuinae, sed ei conueniret solum ex gratia assiimentium Et deinde quia hac terminatio fieret sollim per v- monem , quae landaretur in reali extremorum distinctione. Ergo quia neque natura transiret in personam, neque per sona in naturam,nullam hic acciperet in finitatem, nisi pure terminativam , hoc est per hoc quod terminaretur termino infinito, sed modo tantum finito Ad 8. Nego antecedens , propter ra tionem allatam in probatione quarti partis conclusionis . Ad 9 Nego consequentiam . Et ratio est, quia in tali casu non terminaretur natura propria iubsistentia, quam non haberet, sed aliena, quam gratiose ab aselumente reciperet Ergo quia ex is estet intrinsece terminabilis , di non exigoreς- pQ
270쪽
Do assumente,ct assumpto. 2 potius terminari una persona, quam aIia, sicut posset a pluribus terminari successi- ue, ira posset simul, quia posita qualibet
terminatione , utpote illi indebita , ita terminaretur tota , ut non totaliter re ' minaretur, sed semper remaneret Cum potentia obedientiali, ad recipiendam quaml het alia terminatione,termino iam habito non repugnantem . Sicut enim
diximus in t phys. quod idem effeetus, i i-cet adaequa te ponatur ab una causa, posis fit idem numero poni ab alia causa adaequata , ita dicimus de terminatione, peri subsistentiam alienam a
, An post eadem diuina persona fimul
i absumere plures naturas, etiam
diuerse speciei tVIdetur . non posse, Primo quia vel
assumeret naturas eiusdem speciei, vel diuersae λ Non primum , quia assum-l ptis duabus humanitatibus, esset simuli, unus homo, ratione suppositi, & duplex ratione naturς. Preterea si moreres tur una humanitas, & non alia, esset sit mul vivus, & mortuus , quod repugnatii Neque secundum, quia simul assumptis a Verbo nainra humana, & leonina , esset simul homo , & leo, adeoque discurre': Iet, & rugiret, & idem compositum eD