Tractatus de Incarnatione Dominica. Authore fr. Petro de Comitibus Romano ..

271쪽

x 7o Di m. Arr. m. De sub diuersis speciebus, ratione quorum eidem idiuiduo conuenirent praedi- icata contradictoria , nempe esse hominem, & non esse: esse Leonem, S non esse, &c unde fieret chimaera Deinde vel hae narurae haberent ad inuicen communicationem idi matum , vel non Non primum, quia natura leon s assumpta, simul cum natura humana, fieret rationa Iis, & natura humanae fieret ruSi-hilis.& utraque sanctificaretur a diuina ermna, quod leoni repugnat Neque fecundum, quia unio hypostatica non era herer communicationem idiomatum, quod repπgnat dietis disp. 6 ar. 7. De muposset etiam assumere naturam irratio in narem, qUod reieci musar 2. ConcI. Poress eadem Liuina persona simul assumere plures naturas eiusdem speciei

' diuersorum generum , non tamen diuersa speciei atomo loquendo de actualibus, o comporalibus .

Probatur prima pars, quia nuIIa est

ratio , cur diuina persona non possit 1irmit assii mere plures humanitates . Hozenim neque repugnat ex parte ipsius personae, quae cum sit infinita, eius terminatio potest extensti aci infinitos terminos, scut ratione immensitatis, ad infinita Ioca; neque ex part ipsar m huinaniratum, quae csim ex se sint omnes assumpti

hi Ies, & nulla fit cum alia incompossibilis, possunt pIures ab eadem personarsimul terminari, ut communis tenet Coa

272쪽

vo assumente, oe Uumpto. 1 2 sensus theologo cum. Neque obstar quodvis generat via Patris sterni , licet infinita, non possit terminari , nisi ad uni cum filium . , quidem hoc prouenit ex eo, quod filius , cum & ipse sit infinitus.& patri consubstantialis, expIet ut teris minus adaquatus,diuinam v rtutem gene Tatiuam patris, quod non accidit in humanitate assumpta , primo quia non fit Pro incle consubstantialis assumeti, adeoque non adaequat virtutem fili, aeterni,ad terminandam alienam naturam . Et deinde quia licet terminetur termino in fionito, quia tamen non terminatur infinito modo, nempe in unitate naturae, sed in unione,quae reIinquit naturaru distinctionem, ideo & ipsa humanitas non in finitatur intrinsece, & essentialiter ,. sed re Iinquitur in sua limitatione , ratione

cuius non exhaurit virtutem assumentis. Probatur secunda, quia cum etiam

natura ange Iica sit allumptibilis, potest smul assumi natura unius angeli , Cum natura unius hominis ab eadem diuina Iersona, propter eamdem rationem. Sedae naturi differunt genere, eo quia angelus non contineatur sub genere proximo hominis, quod est animal. Ergo plures naturae diuersorum generum poseliint simul assumi ab eadem ruina persona

Probatur tertia, in naturis corporeis , non datur nis natura humana a Deo as sumptibilis, ut diximus ar. a. Ergo om

273쪽

271 Di'. V I Ar. I L. nes aliae naturae,conuenientes sub eodem genere proximo animalis, & specie di Dyerentes ab humana, sunt inassumptibiles, quod non accidie in incorporeis, cum probauerimus in tr. de angelis, de facto

plures inter se sola specie atoma dis- ferre. Sicut ergo possunt plures homines smul assumi, ita & plures angeli, tam seorsim ab hominibus , quam simul, &no solum specie, sed etia genere differentes. Diximus in coclusione,nos'oqui de corporeis actualibus, ut praescindamus ab ilIa quaestione , an videlicet homo sit species atoma,vel subaIterna Cum enim

in 3 de an. statuerimus , esse possibiles plures hominum species, si ponerentur simul, possent etiam simul assumi , quod etiam dicimus de corporeis diuersae speciei, si omnes species essent simplicites assumptibiles, de quo plura in q. seq. Ad i. Dico, quod si Verbum simul a se

sumeret duas humanitates, esset unus

homo supposita liter, & multiplex essen tialiter; unde corruunt inutiles quaestiones, que de modo loquendi agitantur a theologis ,& in specie a Gibbone hic disp. 7 dub. vlt. Sicut enim quia natura diuina terminatur triplici supposito , facit Deum unum unitate essentiae, & trinum trinitate personae; ita fi una persona terminaret plures humanitates, faceret compositum, personaliter, seu suppositaliter unum , & multiplex essentialiter.

Ad illationem dico, quod sicut in hoc

274쪽

De assumente,ω assampto. 273 eomposito darentur priter naturam diuinam, natura Petri, & Pauli, ita si Pstri natura moreretur,diceretur hoc comis postum mori, secundum talem naturam,& viuere secundum naturam Pau Ii vis uentem, quae denominationes quia non dicerentur de eodem , secundum idem ,

ideo non essent oppositae, ut diximus in q. phys. de corpore in pluribus locis replicato , quod ut existens in uno loco, moueretur, & quiesceret ut existens in alio, secundum diuerlas presentias loca Ies. Et idem dico, si supponatur assumptibilis, adeoque simul assumpta natura canina, cum rationali. Siquidem compostum simuI esset rationale, & Iairabile fecundum quid,nempe secundum diueritatem naturarum,e quibus constaret. Sicut enim de laeto ide nomo est zmul cor. Poreus,& incorporeus'. intellectims,& nci intellectivus, secundum diuersitatem partium , absque ulla praedicatorum oppositione , ita accidereti in tali composito. Ada. Dico, communicationem idiomatum resultare ex unione hypostatica, assumentis cum assimpto, non autem ex

qualibet unione naturali , siue subssantiali, siue accidentali ipsorum assumptorum Inter se, viaeeidie in Christo, in quo non animae praedicata dicuntur de corpore sibi unito, & vieeuersa, sed utriusque de persona Vethi, & viceversa. Ergo in

tali composito, ficut natura leonis non

fieret diuina, eo quia unio hypostatica s.

275쪽

α Di p. VII. Art. II non tollat unitorum distinctionem, ut d ximus disp. 6. ar. r. ita& multo mimim fieret rationalis. Primo quia hae duaena, tura possent assumi etiam separatae, ut a cidit in triduo mortis Claristi, in quo anima, & corpus Christi, quamuis separatae ab inuicem, remanserunt cum Verbo unita. Et deinde quiae licet vel locat iter unirentur, vel qualibet aIta unione accidentali inter se, adlluc remanerent f distinctae, unde una non fieret asta. Ad illationem de sanctificatione naturae Ieoninae, patebit responsio ex dicendis ari. sequenti, in qui, solvemus etiam postr mam qu stionem,de assumptibilitate nata cirrae irration lis. N

π post Deus assumere naturam fim

. rationalem lVIdetur posse,ut p Ierique tenet scho

lasticorum, cum D. Tho in 3.d.

q. l. iri'. I. Sc to ibid q. I. ar. a. qui conantur ad se trahere D. Aug. to. a. lib. de vera relig. c. 26. v bit ait, Demonctrauistquam excelsum locum Fabeat humana natu

οὐ quod non solum visebiliter nam ct id

te a im aliquo a thereo corpore 7 sed etiam kominibus in vero homine apparuit. Eorum

276쪽

ner assumeuta,ct assum ton. 17 sis subsistentia, est ab eius natura separa-hilis, adeoque supplebili& per alienam;& ex alia diuina subsistentia, cum sit inis finita, habet virtutem terminatiuam in finitam . Ergo illa est essentialiter asesumptibilis, & haec assumptiua; adeoque nulla est repugnantia, ut haec illam ast

Argute Suar; disp. Iq. seel. 2. In triduo mortis Christi D. eius corpus re mansit hypostatice unitum cum Verbo, aliter non vere potuisset dici de eo,quod fierit sepultum , nee fuisset verum di elum, Damalaeni,quod semel assumsit,num-- quam dimisit. Sea hoc corpus , ut separa tum ab an ima, & informatum forma ca clauerica, erat non solum experurationis, sed insensibile , immobile , & mortuum. sicut lapis. Ergo de faeto Deus assumpsit naturam irrationalem . Quod multo magis valet de ipsa forma cadauerica, quaenabebat physicam repugnantiam ad omisnes operationes vitales, quarum erat Omnino inea pax. ,α tameta fui assumpta uti

tali triduo Sanguis , & alis humores non sunT

animati ut probauimust in lib. de an. &tamen ini Christo; fuerunt assumpti a Verbo- Ergo neque repugnat,quod quae Iiben alia naturae irrationalis , εδ iit sensi. Bi lis,ammo nulIo modo vivens assume Tetun Consequentix tenet ex paritatetionis, Quod sanguis Christi fuerim ai remptus,probatur ex definitionibu tu

277쪽

s s Disp. VII. Art. IV. Ephes. ean. F. & in ep. ad Nestor. CaI-ced. ael. I. & . & Maodo 6. ener. aet. 6. . Unio hypostatica proximo, & per se terminatur ad subsistentiam , ut supra diximus dis'. o. ar. . Cum ergo quq libet natura substantialis, Iicet irrationa- .lis , & inanimis, sit capax subsistentiae, vel propriae, vel alienae, est eapax unionis hypostatic , per quam a Deo assu

matur.

Conclusio, Non potes Deus assumere naturam irrationalem,qua nullum habet uettu-aralem ordinem essentialem ad rationem , non

. quidem ratione pusies repugnantis immedia-rg, sed solum ratione mediatr. Ita Asex de Ales, Henricus,Picus mirand. Gab. Ricia card- & alij, quibus accedit Esparsa hieq. 22. ad 2. Haec conclusio licet a nobis fuerit saepe supposita, & lassicienter alibi probata,praesertim in disp. met. & hic ar. 3, tamen quia satis communiter tenetur ut falsa, ut pateat, quam sint lati Ies rationes oppositae, ideo placuit illam hiein terminis propugnare . Probatur ergo. I. Unio hypostatica Deutri, & creaturam assumptam strahit necessario communicationem idiomatum, ut probauimus disp. 6. ar. 7. Sed inter Deum , & lapidem e. g. nulla esset communicatio idiomatum . Ergo inter

Deum, & Iapidem & idem dic de aliis non potest dari unio hypostatica. Probatur minor, comaeunicatio id iomatum Do -

278쪽

De assumente, o ossumpto. 277tissimum consistit in hoc, quod operatio.

nes unius naturae, alteri tribuantur. Sed lapidi nulla conuenit operatio propria, neque naturaliter est capax , recipiendi denominationem , ex operationibus alia

terius; immo neque potest ordinari ullo modo ad operationes proprias fi lij Dei, cuiusmodi sunt Deum intelligere, & amare, ab ilIo sanctificari, & illo frui Ergo non potest cum illo habere commuis nicationem idiomatum; adeoque neque iunionem hypostaticam.

a. Est impossibile , quod aliquid substantialiter uniatur cum filio Dei & idem dic de Patre, & Spiritu S- quin ab

illo dignificetur , & perficiatur, non solum in ratione sancti, & amici Dei, sed etiam in ratione filii naturalis Dei. Sed

haec nullo modo Possunt conuenire creaturae irrationali, Ut patet. Ergo non

potest a Deo assumi

3. Summa communicatio ad extrM ,

quam Deus possit habere cum creatura, est unio hypostatica cum illa,quae proin-ste est omnium miraculorum maXimum, ut vocatur a Patribus. Sed est imposiliabile, quod haec summa communicatio fiat, absque ullo commodo, & utilitate illius, cui fit talis communicatio, quod cum sit prae omnibus alijs creaturis speciaIiter diIectum , debet specialiter participare, & frui de tanto hono , & gra tias Deo agere de praeeleetione ad illud. Sed haec non possunt cadere in creaturam

279쪽

DO. R ITirrationalem, quae nullo modo est eapax cognoscendi tantum beneficium , ω gratias agendi tanto benefaetori. Ergoeneque potest uniri. q. Rexsona diuinano potest intrin seceriti substantialiter terminare alienam naturam, ni stillam mrsona oe, hoc est faciendo quod ex tali terminatione, resultet persona composita ex utraque natura. Sed natura irrationalisnon potest ullatenus. permnari, quoσsoli. conuenit natav. Ia rationali . Ergo neque potesta diuisenae persona tetminari, Quia tamen haec: argumenta, nore Con

eludunt immediate, physcam contradi etionem, unde reddatur impossibilis hae assimiptio, sed solum mediate, ut annui .mus ar. v. ideo placet hoc iusius. roboram Probo, igitur primo, cedecet diuinam maiestatemse ut fiat canis , vel lapis ἔ ali-ser posset etiam fieri urina se & stercus. quod puded innuisse, cum. physice is uvendo, equε distend a Deo , ac Iapis. Deinde essen signum stustitiae in. aliquo principe, si adoptaret tin filium. suem , sim arm vel arborem. Et ideo commvn I-ten irridetur Xerses Persarum ReX,quos uImanum adeo deperierit,,uvialam tradicistannu in in coning m desponsaueritia Ergo quanto essEt despi entius, si haec vilissima, Deus: assiime redin filiou naturales Sest unio hypostatim cumi Deo , facit πιὼnitum,eius filium naturale Ergo esset in

280쪽

De a sumente,ct assumpto. 27ν eice. Praeterea cum Deus sit sapientissimus ,& prirdentissimus, non potest aliquid ad extra operari, nisi ob finem μ' praestantissimum sim gloriae & creaturae rationalis uti Iitatis Pur videmus in omni bias eius operibus, siue naturalibus, sine reviraculo sim, & supernaturalibiis. Se ire huiusmodi rerum assumptionein neque promoueret suam gIbriam se quae potiuFcleturparetur, neque' ipsorum assumptoriam utilitate nn quae cum non sint capacia petopriae felicitatis, non possim trahraci beatitudinem supernaturalem Cnequσhominum redemptionem a captiuitate

Daemonis, quia ut docer Aug. Ithro ἄσvera relig. c. I 6. I L a natura suseipien erat, qu L erat liberanda . Ergo' nul Ium haheret finem congruum in taliter operando, adeoque insipienter operaretur,quoai IIi m taliter repugnat,& subinde etiam physice , cum Deo physice' repugnez quidquid moraliter repugnat . unde di ximus in concI. hanc unionem illi pstysi

Ce repugnare mediate.

Quod si dicas , posse id fieri ad' osen

rarioirem ommpotentie, Contra ess,quiae quod vergit in depressionein ipsius Dei non ostentat eius attributa I & ideo neci potest facere peccatum nec chimaeram Cum ergo huiusmodi unio vergeret i depressionem diuinae maiestatis, non posset eius omnipotentiam mani sestare, r sertim cum posset illam, ostendere me jo modis cun auteni posueramus, Iimi-