Tractatus de Incarnatione Dominica. Authore fr. Petro de Comitibus Romano ..

발행: 1688년

분량: 502페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

De Scientia Christi. 333

ARTICVLVS PRIMUS. An Christus ut homo intelligat peν

scientiam increatam lVI detur quod sic, Primo quia volitio,& intellectio spectant ad eamde natura,propter naturale sub ordinationem unius ab alia ed volitio Christi est per sonae diuinae, & ideo est una tantum in sillo, ut dicebat Machamus Antiochense, cum suis Monothelitis Ergo & una in tellectio, quae cum non possit esse creata, aliter personae diuinae conuenire non Pos set, est diuina, & mcreata. a. Omnis Christi operatio est i Iaean trica, seu Dei uirilis, hoc est communis deitati, & humanitati . Ergo cum intel- leetio sit operatio, debet esse thean trica, adeoque increata, quae sola conuenit dei.

3. Ita se habet intellectio ad intelleiactum, sicut subsistentia ad naturam. Sed natura humana subsistit per subsistentiam increatam . Ergo, & eius intellectus intelligit, per intellectionem increatam . Sicut enim ad praesentia diuinae subsistetiae,ces at creata , ita ad praesentiam intellectionis diuinae, cessat intellectio creata-q Humanitas Christi sanetificatur per sanctitatem diuinam, cum qua unitur. Ergo fit intelligens per intellectionem

332쪽

3 3 a Di λ. IX- Are. I. diuinam, cum qua unitur eius intellectiis. s. Essentia diuina unitur animae Christi, ut species intelligibilis, illam iacundando , vi possit videre Deum . Ergo etiam unitur per modum intellectionis ,

seu speciei expressae, quae facit illam actu

videntem. Concl. Christus mi homo, neque inte iligit, neque potest intelligere per mentiam increatam diuini Verba sibi initi , sed habest

scientiam ereatam propriam finmanitatis .

Est communis inter catholicos , ut late Probat Suar. disy Zq. Per totam. Probatur I. ex definitionibus Conc.

Calced. ach 3. quintae Synodi Constantinop. coIIat. 8 can. 7. & sextae synodi generaIis aet q. in ep Agathonis Papae,& a L 8 ubi definitur aduersus Eutychianos , & Monothelitas, quorum primi ponebant unam solam naturam, & alii

unam solam voluntatem , Constemur in Christo omnia duplicia , qua ad natums pertinent, duis naturas eius ρr aditamus, ct nomquamque proprietates naturales habere , diuinam omnia qua diuin a, humanam omnia

γε humana sunt , absque peccato . Ergo sicut natura diuina habet propriam intellectionem , & voluntatem, ita & humana. Quod idem confirmatur per desinitionem Later. sub Martino I. collat. s.& per dictum Luc 2. Proficiebat atate , , sapientia. Qua inuis enim disp. g. ar. a. illud explicuerimus per manifestationem

sapientiet , secundum opera perseetiora

333쪽

De Seiantia Christi. 3 3 3

tamen quia augmentum perfectionis operum , supponit etiam augmentum scientiae directricis , quod in scientiam clini ianam cadere non potest , ideo bene hine probatur scientia humana , quae sola i tendebatur- Praeterquam quod ibi solum locuti sumus de gratia, & sanctitate ui Christi, quq cum essent infinitae, augeri non poterant, non autem de eius co nitti one.

a. Intelligere, & velle sunt actus im

manentes. Ergo debent esse ab eodem principio intrinseco , in quo sunt. Aequi inret Iectio increata non est a principio activo intrinseco animae Christi,&multo minus in il Ia recipitur, tamquam actus eius perstetimis . Ergo non potest esse eius intellectio. Praeterea omnis potentia ordinatur intrinsece ad suos actus, sine quibus est in potentia ad eorum perfectionem , adeoque est imperfecta . Sed si anima Christi intelligeret per intelle-etionem increatam , eius potentia intellectiva careret semper suo actu persecti-uo. Ergo non fuisset assumpta cum tota sua perfectione naturali, vel saltem naturaliter sibi debita , quod repugnat definitioni supra aliatae, quod videlicet fuerit assumpta cum suis naturalibus proprietata bus. Et ideo in 6 SVn aeti iis Se

p. dicitur, Duas υero naturales operationeι indiuise, inconuertibiliter, inconfuse, in Christo glorificamus, hoe ea diuinam, is hummanam oper-ιionem .

334쪽

3 34 Thi'. I re I. q. Intellectio est ultima formalis determinatio intellectus, ut attingat obtein chim ea per feetionc, & claritate, in modo cognoscendi, quae sunt in ipsa cognitione. Ergo si anima Christi cognosceret Deum cognitione diuina, illum cognosceret, sicut cognoscitur a se ipso, adeoque illum comprehenderet, quod in tr. de Vis. vidimus repugnare cuicumque creaturae.

Quod autem neque cognitio diuina apotuerit esse in Cnsisto ratio formalis

cognoscendi, resis'ectu erus animae, Probatur I. quia Cognitio est perlaetio po. tentiae cognoscit tuae, per modum ae usimmanentis , ut dictum est. Ergo debet illam informare, per modum aetus in . trinsece inhaerentiS, quod repugnat diavinae cognitioni . E deinde quia modus cognoscendi, Proportionari debet modo essendi ipsius cognoscentis Ergo ad hoc ut intellectus animae Christi, fieret proportionatus diuinae cognitioni, deberet acquirere modum essendi simplicater infinituim quod illi repugnat. Caetera videin tr. de Vis . disp. 12 ar. TO. ad 3. nam ibi funditus euertitur dissicultas. Unde patet responso ad I Ad a. Nego postremam consequentiam, quae impertinenter se habet ad antecedens . Et ratio est, quia omnes Operationes Christi, siue

internae, siue exsternae, vocantur thean tricae,quatenus ita sunt ab humanitate, ut simul ac indivisim sint a diuina persona , tam

335쪽

De Scientia Citamquam a principio autem non tollit, quod sine seut si essent increatae , conuel manitati coniunctae, ita cum sint conueniunt diuinae personae contu a Mita ut earum principium sit homo Dei hoc est utraque natura coniuncta in rati ει eadem diuina persona. Quamuis ergo aliquae operationes, vi comedere , ambulare , & pati, specialius tribuantur humanitati, & alii specialius diu nitati, veremittere peccata, & p3trare miracula , tamen quia indivisim proueniunt ab utraque natura, faciente unum per se in eodem diuino supposito, siue sint duae actiones realiter distinetae,ut aliqui voluntasue una virtualiter duplex , dicuntur v-na operatio, non unitate naturae, sed unitate suppositi , cui tribuuntur, & ideo sunt thean tricae, hoc est Deiuiriles , siue hominis Dei,

Ad 3. Nego maiorem. Primo quise

subsistentia non est ratio formalis , de ultimo determinat via ad operandum, &ideo in creatis est aliquod negativum; intellectio vero est ratio formalis, ultimo determinans potentiam intellectivi ad intelligendum. Ergo it Ia potest a Deo suppleri, non autem haec. Deinde subsim stentiae unicus effectus formalis est ire minatio naturae, quae praescindit ab in se matione, & inhaerentia ; intellectio vero eum se ratio Armalis agendi immanem

ter, est perfectiva potentiae. Ergo debet esse '

336쪽

33s Disp. m. Art. r.esse in illa, siue per in existentiam Identitatis , siue per inhaerentiam , & informationem, quae diuinae cognitioni Conueni- ire non possunt, respectu intellectus animqChristi . Ergo non currit paritas , sicut non valet ratio de cessatione. Si quidem subsistentia creata clim sit incompossibilis cum diuina, non potest cum illa manere . Cognitio vero creata , non est incompossibilis cum, diuina, a qua perficitur , alte in extensiue, sicut minus lumen a maiori, & ideo potest Cu illa coniungi. Ao q. Nego consequentiam. Da sparitas est, quia Dnetificatio non fit - vitaliter

in sanctificato, qui se habet ad illam mere passiue , quatenus fit gratus, & dilectus Deo; & ideo potest haberi, non solum per gratiam habitualem, sed etiam

per unionem eum fauetitate increata , ut dictum est dism 8. ar. I. At intelIeetio, quia est ratio formalis aetus immanentis, ad quam potentia proxime dispon tur, debet in illa immanere,ut nuper diximuS,N fusius explicuimus in tr. de vis. Dei. Ergo cum intellectio diuina neque popst immanere potentiae creatae per identitatem, neque per informationem , non

potest illam proxime , & formatiter dii.

ponere ad intelligenduin . Ad s. Nego consequentiam, Propter fimilem rationem . Et praeterea quia essentia diuina, ad hoc ut vicem gerat

speciei impressae , respectu sui, suseicit quod uniatur cum inllactu intentiora a ti,

teri

337쪽

Dι seient ita Christi. 33 ter, & sit illi intime praesens, cui te ipsam

manifestet per modum obiecti, quod nullam dieit inhaerentiam , seu informatio nem, eo quia non dicat rationem causae formalis intrinsecae, sed so lum extrinse- 1 cae, ut diximus in tr. de vis. disp. s. ar. At cognitio, seu species e X pressa , quia debet esse ratio formalis ultimo deterni inativa, debet physice uniri cum potent sa, ut causa formalis intrinseca , alterutro ex modis attignatis , qui repugnant essentiae diuinae, eiusque attributis.

r ARTICVLVS II.

oe quotuplex fuerit in Christo

scientia creata 'VIdetur, non fuisse in Christo, nisi

scientiam beatam, exclusis infusa, N acquisita, Primo quia illa sussicit. Et cle inde quia aliae scientiae Christi nullum habent fundamentum in sacris pagi uis I. Concl. Gristus a primo instantι sua

conceptionis , habuit scientiam beatam , per quam etiam in υιa υidit diurnam essentiam, o erat comprehensor.

- Probatur cum communi . Christus ut homo a primo hae conceptionis instanti, habuit animam asiumptam a verbo, in quo subsistebat . Ergo fiat filius naturalis Dei,per communicationem idio m

tum, etiam ut homo. Sed filio naturali P dein

338쪽

s 38 Disp. IX. Ar. II. debetur haeredi ias, & visio Patris. Ergo

eum nihil obstiterat, quo minus utram. que assequeretur, de facto assecutus fuit, per actualem possessionem . Quod autem nihil obstiterit, patet r. quia ab initio , eius corpus D t perfecte organizatum is, era Spiritus Sancti, ut dictum est in I. de gen diis 3 ar. Io. ad 2- adeoque per infusionem animae rationalis, habuit perfectum viam rata oms. Deinde quia, uryo te non conceptus virili semine , non ha-huit obi Icem peccati originalis. 3. Fuit PIenus gratia , ve νadimus clito S. ac I. Et demum sma beatitudo essentialis atrimae,non impediebat munus redemptoris, eo quia potuit impediri, ne redundareeiti corpus, ut esset passibile, es mortale.

Neque obstat quod Luc. 22. dieastur oportuit Christum pati , sic in/raro in gloriam suam. Nam debet exponi de gliria sui corporis,sicut exponitur aliud Io. q. Nondum Iasus erat glorificatur. Μulto minus obstat quod Matth. 16. di Xerit ,

Trictis est anima mea usque ad mortem squod denotat summam tristitiam , etiam propriam animae. Si quidem diuinitus factum est, ut delectatio visionis ita detineretur in mente, ut non derivaret in viis

res sensibiles, ne impediretur passo corporis , S m parres animae inferiores , veetiam ipsa instaretur, ut elicitur ex D. Tho. q.-3 , ar F. ad 3 licet ipse restrinxerit dictum, ad solas vires sensibiles.

Dices, Christus etiam quoad animam,

fuit

339쪽

suit viator, aliter mereri non potuisset Ergo non fuit comprehensor C aliter mu i tetendi flat ad beatitudinem animae,

di in illa quieuisset, quod est absurdiis

Nego consequentiam . Siquidem dum, animae beatitudine frueretur,tendebat eius redundantia in corpus, di ad ea,quasibi imposita fuerant,ad madi redeptione. a. Cones Christus habuit etiam Jeientia creatam, per se in 'fam, Aequisitam, expε .

rimentalem.

Probatur quoad primam , tanta erat perfectio, & dianitas animae Christi , verili connaturaliter deberetur plenitudo omnis graviae, scientiae & veritatis, ut d I Citur Io. I Ergo sicut quia spectabat ad plenitudinem gratiae, non solum habuit

sanctitatem essentialem, sed etiam ac CI- dentalem, ita quia spectabat ad plenitudinem scientiae, non solum habuit scientiam beatam, sed etiam per se infulam, Perquam obiecta creata , non solum co Enosceret in Verbo intuitiue, t in me dio, sed etiam extra Verbum, immediate in se ipsis , absque alio medio , per Proprias species supernatui alas m fusas.

Probatur consequentia, quia perfectius est cognoscere obiecta , omni modo pos sibili, quam uno modo cognoscere. Erg ad plenitudinem scientiae spectabat, quoaetia hoc modo cognosceret, sicut de facto angeli cognoscunt per cognitione maturinam in vespertinam,quibus Christus est tanto persectior, ratione unionis cu Uer

340쪽

Disp. IX. Art. II. Probatur quoad secundam T. ex eodem principio dignitatis , & perfectionis amniae Christi. Et deinde paritate voluntatis . Sicut enim haec Praeter virtutes per se infusas, habuit etiam acquisitas, vi dictum est disp. 8. ar. 3. ita elus intellectias,

praeter scientiam per se infusam , debui e etiam habere scientiam per se acquisibilem , quamuis de facto fuerit illi infusa

per accidens, sicili fuerunt infusae voluntati omnes virtutes morales. Demum in anima Christi, utpote in suo genere perfectissima, fuit Iam Intellectus agens, vedoeet hic D. Tu siq- φ .ar q. Ergo Cum

hie sit factus ad gignendas species herum intelligibiles , eas abstrahendo a phantasmatibus, & hq ordinentur ad hoc ut tialis informatus intellectus passibilis, formet rerum cognitiones, ne dicamus,hoc

factum esse frustra in Christo , concludendum est cum eodem , Christum per tales species acquisiuisse scientiam naturalem; secundum modum humanum, non sol m ex parte subsecti recipientis , Ied etiamox parta cauis agentis , ut idem prosequitur ibidem . Vnde sequitur, quod licet in instanti suae conceptionis, fuerit per insutionem praeuenta operatio intellectiis agentis, ut omnis potentia Per actum compleretur, tamen quia non fuit conueniens, ut semper intellectus agens esset otiosus, .deo concludendum est,quod

fuerit solum praeuentus,quoad aliquos a-etin, eu te ore Christo conuenientes,

SEARCH

MENU NAVIGATION