장음표시 사용
351쪽
TV Voluntate Chrim, eius- - i , que impe ccabilitate,
sto duplicem intellectum , & duplice voluntatem nempe Creatam, & increatam . Absoluimus quastiones spectantes ad intelleetum, eiusqim actus. Agitandae sunt nunc quaestionen pertinentes ad eius voluntatem , quarum praecipuae sunt impeccinuitas, libertas, Potentia, subieetio - Hic ergo agitabiamus primam, de aliis acturi in sequenti,
hus , Quaeremus; 3gitur. I. An ' voluntas
Christi fuerit impeccabi Iis 3 a. An haedimpeccabilitas potuerit componi currus eius libertat et 3: An libere labierit more teW, Iicet ex obelientia ρ Eudemum an fiet ip'ita liber in habuerit indifferemtiam ad moriendum, vel non moriendu'
352쪽
An voluntas Christi fuerit impetrabilis t
VI detur non fu i sse , Primo quia qui
de facto peccauit, potuit peccare. Sed Christus saepe peccauit. Ergo potuit
peceare. Probatur minor I. quia potuit sibi contradicere , dicendo , tesFimonium meum est verulae tectimonium meum non e smerum , Ut Raret Io. F. & 8. Deinde psal. xi .de isto dicitur, Longe A salute mea verba delictorum meorum , Vbi fatetur, se pecca D se A. Dicitur 2. ad Cor. s. in fine, Pro nobis peceatum feeit, loquendo de Christo. q. Psal- 37. dicitur de Christo, ut ibi ex ponit Aug A facie peccatorum meorum. SaBaptismus fuit ab ipso institutus, in remediu peccati originalis. Ergo cisa ipse voluerit baptigari,cognouit in se , salte Peccatum originale. 6. Cum in cruce penderet ut habetur Matth. 27 exclamauit, Deus meus ut quid dereliquicti me Sed Deus non derelinquit, nisi propter peccata. Ergo desperans de diuina misci. ricordia,mortuus est in peccato, & dam. natus est, ut impie intulit quidam Ap stata Praemonstratensis , penes Va'. visp.
a. Potuit Deus non dare humanitati assumpta visionem sui, ab initio suae coa-
353쪽
De Voluntate Chrἱ .eeptionis. Sed in tali casu , quia fuisset pure viatrix , potuisset peccare . Ergo simpliciter potuit peccare, Probatur minor, quia habiDsset liberum arbitrium, proxime expeditum ad utrumvis, sium honum, siue malum, & non fuisset a st tu beatitudinis necessitatum ad bonum. 3. Non minus Deo repugnant incipere, & mori, quam peccare. Ergo si potuit habere utrumque in natura assumpta, potuit etiam tertium . Sicut enim Bro pter incapacitatem, non potuerunt illa arefundi in diuinam personam , ita licet peccatum diceretur de Christo, non tamen de diuina persona. q. Vnio hypostatica non est essentia. liter incompossibilis eum peccato . Pri mo quia potuit Deus assumere naturam, existentem sub peccato originali, vel ha hi tuali. Deinde quia posset Deus pacisci cum natura assumpta , ut illam dimiti ret, sub conditione peccati, ita ut perseuerantia unionis, esset prsmium innocentis conseruatae , sicut eius priuatio esset
paria a patrati peccati . Ergo potest cum natura peccabiliό immo & actu peccantes I. Concl. Voluntas humana Christi,quam uis ex se esset 'adiealiter necabitis,tamen ur
uita Herbo, neque umqua peccauit, neque po-
fuit peccare. Dιxi uoluntas humana,quia de voluntate diuina nulla est dubitatio,eum
sit impossibile, quod Deus, qui est essen tialiter sanctitas, prima regu Ia hone
354쪽
statis, possit ulla macula deturpari. Quadi istio ergo procedit de sola voluntate hu
Probo primam partem, omnis natura intellectualis creata Iibeia, & subdita legibus, est intrinsece defectibitis, & peccabilis, ut fuse probauimus in tr. de angelis disp. IS. ar. i. Sed natura humana Christi, etiam in statu unionis, retinuit
suam naturalem conditionem, quam nec amisit, nec amittere potuit, ut omnes la tentur , aliter non fuisset erus dem speciei atomae cum nostra, quod esset erroneum, Ergo retinuit potentiam remotam, & radica lem ad peccandum.
Probo secundam , quae est de fide , &procedit de peccato actuali, siue mortali, siue venia Hi, Primo ex oraculo ipsius Christi Io. 8. Quis ex uobis arguet me da heceator Et I. Pet. 2. Eu, peccarum non fecit , nee snuentus est dolus in ore eius. Et ad Fleb q. Pontificem absque peccato: Et c. s. Semetipsum obtulit immaculatum Deo,quod multo clari us expresserate 7 Talis deee- sat ut nobis esset pontinex, sanctus,innocens , impoιlurus , ferrogasus a peccatoribus, ctrc.
Deinde ex clietis, Natura humana in Christo fuit substantialiter fancta, per vinnionem intrinsecam eum sanetitate in creata,& praeterea habuit gratiam ha hi tua Iem intensissimam, ut probauimus disy 8. ar I. Sed utraque erat incompossibilis cum peccato actuali, ut omnes fatentur. Ergo ut assumpta a Verbo, num
355쪽
De nluntate Chrissi. 3 s Squam peccauit, immo nec potuit pecca
Probo tertiam, aduersus Durandum ,
in 3. d 12. q a. Et I. formae incpmpo sibbiles non possunt simul esse, cuiusmodi sunt sanctitas increata, & gratia habitu lis, respectu peccati . Ergo in sen is coni- posito cum utraque, non potuit peccare, non solum mortaliter, sed neque venialiter, clim utraque fuerit simpliciter infinita, ut probauimus loc. cit. adeoque habuerit vim expulsivam peccati intensiue infinitam, quam nullum peccatum, utpo- pote finitum, potest superare. 2. Viden tes Deum, peccare non possunt, Vt prο-bauimus in tr. de beat. Sed anima Chrissi a primo suae conceptionis instanti, fuit beata, ut supra probauimus. Ergo pecca Te non potuit. 3. Nulla operatio peccaminosa potest esse Deo grata, & meritoria. Sed omnes operationes Christi , ve- pote thean tricae, erant Deo gratae, & meritoriae. Frgo nulla operatio Christi po- tuit esse peccaminosa.. 2. Concl. Neque Christus potuit habere
peccatum originale, neque quodlιbet aliud ha-ώi uale Est communis inter catholicos. Probatur prima pars, primo quia humanitas Christi non fuit facta per semen virile, adeoque non descendit ab Adam per seminariam viam, sed fuit conceptus ex virginei, virtute Spritus lancti. Ergo nullo modo potuit contrahere peccatum
originale, quod in solos filios Adae suis
356쪽
Di p. x Art. I. propagatum. 3. Eius sanctissima genitrix fiuit praeseruata a peccato orginali, ut uidebimus in Ioeo. Ergo quanto magis d huit praeseruari eius filius 3. Peccatum originale non contrahitur, nisi per contactiam animae, quem facit cum carne. Sed
anima Christi in in stanti talis contactius, fuit sanetificata substantialiter, per unionem cum sanctitate increata, & accidentaliter per gratiam habitualem . Ergo
non potuit cotrahere peccatum Orginale .
Neque obstat, quod dicatur progenitus ex semine David, qui fuit fi Iius Adae.
Siquidem hoc verificatur de eius sanetissma genitrice, unde ipse traxit originem, non tamen per viam seminariam ,
ut dimim est. Probatur secunda , primo quia peceatum habituale derivat ex actuali. Ergo cui repugnat actuale, a sortiori repugnaehab: tu ale. Deinde quia peccatum habi tuale, vel confisi si in priuatione gratis , vel illam essentialiter connotat, &ideo facit inimicum Dei. Cum ergo sit impossib Ie, eumdem esse simul amicum, &inimicum Dei, fieri non potuit , quod Christus, qui erat infinite sanetus, & paene deificatus, adeoque gratissimus Deo, haberet culpam habitualem . Unde sequitur, quod licet potuerit Deus assumere naturam , quae antecedenter ad 6nionem peccasset, non tamen potuit i l. Iam assumere, quin illam facti sicaret, a deoque mundaret ab omni labe, etiam habituali. 3. Con-
357쪽
Da Hluntate Chrsi. 3. Conet. Impeccabiliss3 Ghrins , etiam Delusa boatitudine, haberetur immedi σε μνDIam unionem hypostaticam, ita ut Christus
neque peceare potuerit, cum retentione uni
nis, neque ad eias diuisionem. Haec conclurisio est ita ce ria penes auctores, ut oppositam varijs , grauissimisque censuris amciant , ut videre est penes Gihticinem .disp. I9. dub. I. g. a.
Probatur prima pars, primo quia cum actiones sint suppositorum , ut alibi sepe probauimus, & praecipue in tr. de Trin. disp. 5. ar. I. si humanitas Christi posset peccare, verbum , in quo illa subsistiti posset peccare, quo ni nil absurdius. Nec posset hoc euitari dicendo , quod potentia hςe extenderetur ad solam entitatem, non autem ad moralitatem prauitatis. Siquidem eum spectet ad personam dirigere naturam suam, & cum Verbum ., Praeter naturam diuinam, quae est sua peridentitatem,secerit etiam suam per unionem, naturam humanam, debet illam dirigere, non quidem debito legali, sed naturalis necessitatis, prouenientis ex intrinseca, & esIentiali sua bonitate,ne aliquid faciat se indignum. Ergo si sinere tillam praue aliquid agere, cum ad illud
Concurreret ut causa particularis, & ut principium quod, non solum effectivum, ted etiam directivum , illi tribueretur tiam moralitas actionis, sicut defaeto tri-huitur moralitas aetus honesti . Deinde τnio hac sanctificae ut quo naturam Vni
358쪽
; fg DUp. X. t Liam, ut dictum est disp. 8. aD I. Ergo v nit cum illa principium sanctificans ut quod, quod est sanetitas increata . Sed est impossibile, quod natura substantialiter
sancta, possit peccare, cum ut talis contineat in se principi u formaliter expulsuum cuiuscumque peccati, & exigit muheatitudinis, & gratiae habitualis,incompossibilium cum peccato . Ergo per so- Iam unionem haberetur,quod esset impeccabi Iis Christi humanitas Probatur fecunda pars, Primo quia per
unionem Confirmatur m Dono . Ergo illa
retenta, non potest Prau C Operari, ad eius expulsionem l Probatur consequentia , quia haec operatio praua,vel antecederet unionem , vel sequeretur Primum non est ad rem, quia loquimur de natura ut
unita . Secundum repugnat dictis, quia ohaec natura coniungeret cum gratia unicinis actuale paeccatum, quod vidimus repugnare. Neque valet paritas gratiae habitualis, quia cum haec non constituat fu p. Positum operans,potest hoc aliquid age-xe, quod non sit ex tali gratia , & sit depulsivum illius. At gratia un Ionis Con-Bituit diuinum suppositum, quatenus est suppositum naturae assumptae. Ergo haec nihil potest operari, quod non sit a tali sipposito. Atque adeo cuin a diuino sup posito non possit esse prauitas, quq sola tolleret unionem, ideo natura assumpta non potest operari,ad eius expulsionem.
Deinde quia sicut natura secundum , se
359쪽
De Voluuiale risti. 3 s 9 non potuit operari, ad se uniendum cum diuino supposito, ut probaui naus disp. I. ar. S. ita nec potest operari, ad se separandum ab illo, quod non valet de graeia habituali, quarta quia possumus dispo. sitiue acquirere,& meritorie habitam a gere , possumus eii a expellere demerit rie, ut dietum est . Demum quia potestas proxima expellendi unionem, fundatur in potestate proxima peccandi . Sed haec est incopossibilis cum vnione, primo quia hic potestas, induceret naturae assumptae magnam miseriam, & anxietatem, decidendi e summo illo statu filiationis naturalis Dei, ad statum inimicitiae eiusdemis& damnationis aeternae. Hoc autem reia pugnae filio naturali Dei,cui connaturaliter debetur visio facie ad faciem sui patris, eiusque regnum per modum haereditatis. Ergo non est compossibilis cum unione. Deinde unio livppostatica cum filio Dei, continet racs caliter, di eminenter beati'sidinem forma Iem, eo quod coniungat cum Deo multo perfectius. quam faciat beatitudo formalis, quae trahit solam coniunctionem Intentionalem. Ergo si potestas proxima peccandi , Ptis gnat cum beatitudine formali, ut probauimus in tr. de beat, multo magis, & a fortiori pugnat cum vnione hypostat casquae proinde non potuit confer ri , sub conditione, quod vularatur, si peccetur, ex suppositione potentiae proximae Pe
360쪽
Soluuntur obiecta , roboratur d i ctrina. Α D euius horrescit animus meis
minisse, utpote quod ipsi sanctitati
maculas conatur impingere. Nego minorem. At cuius primam probationem patet responsio ex dictis disp. s. ar. 3 ad x quaesitum . Ad a. Dico, in eati Ioeo Christum vocasse no stra Peccata , tam-
uuam sua , quia obtulit seipsum , vi pro illis latifacereti, ut dicitur I. Petri L. yoeeata nostra ipse pruniit tu corpore suo su- νὸν lignum & uatae I 3. Vulneratus est propter iniquitates nostras , -ttritus es propterseelera nostra: & tamen ibid ait, iniquitat εnon feeit, nec doluι fuit in ore eius . Nostra vero peccata, ut illi appropriata, dicuntur esse longe ab eius salute, loquendo de vita, & sanitate physica, quia statutum fuerat, ut pro illis non satisfieret,nisi sanguine, & morte ipsius. Ad 3. Dico, diei christum pro nobis fecisse peccatum , quod facere non potuit, quia voluit reputari peccato ut dicitur Isaiae 3 Et eum scelaratis raput tui est , & tamquatalis puniri. Ad A. patet responso ex nuper dictis, quateniri nostra peccata , ut
La purganda suscepit; Praeterquamquod Jγ mrarum, potest accipi substantiue, hoe