장음표시 사용
61쪽
nus inconυmientem esse dinioaem, adopti. vi hominis vestimentum ramis . Tertio lubelli fraudem & subodoratus est, di acriter reprehendit idem Aleuinus lib. 7- contra Felicem Urgelitanum. Asrura, se in eum invehitur, quidam ex iliis Parribus . ubitu dixisi , vel adoptionem , vel adoptivi ho . minis, ear ditas pro adoptionem assumptionem,& pro a domisi assumpti. Et in hoc quoque
rua alevolis arguitiar pertinacia.. Si enim in tua sementia , quasi in υeritate confideres , nequaquam ea, quae ab aliit Maoa icta funx, rn. pνamiam fensum mutare .
Veritar enim, ubieumque est, semetipsam dosndit. Mox : in Ecclesiae gremium reduce Felice, sie fraudulentes Elipandi artes describit : Santentiar isi perverso interpre- rari sensu , vel perfida vor immutare te.
cem olim vestrum, nune autem nostrum
Commilitonem , plures inori erroris ρεν - ωenerunt Iirtorulae. Quarto Decessores suos calumniose tradit erroris sui eonsortes Eliisndus. Eugenium videlieer, II de sensum, Iulianum, uti disserit Eminentissimus Barcinius ad an. 7 . in autem, inquit, ipsa veritas clarius elucescat, hie tibi reddenda
putamus, quae idem perfidus Eli pandus in suo libello in Gallias misso de iisdem est.
mentitus praedeee ssoribus . Repariuntur enim ista repetita in. Litteris, a Patribus. ex synodo ad eum redditis, his verbis: sequid ur in eodem ιι bello. υGra , quemadmodum superius: bae suo infortite Elipaodus ι.εllasdri , mu quod ita aceeperit en earum , quos uomi ν , scripti , sed q-d feri pia ea in Mimia Toletana Ecclesiae, Mi ait, in Deris ObIastianibur reeitari DI rent, sed an fidelire , vel ut in aliis,
fraudulenter , quod non adesset prae manibur , qui esseι Cod. x inspicien δει ex quo ,αι in aliis, idom Elipandus imposturae eon. vinei posset, Patres hae tune Respondere. Baronio suecinit Pagius aj:ns : me dubi-ιavit Elipandus s. IId fonsum . ali que , qui praecesserant, Toletanos misites do rosi per insignem ea lumniam iugillare .
verum facile propulsat ut impat 4 sanctis. simis Praesulibus ealumnia ex definitione Conoeilii Toletani XI, quod ubi in praefatione n. . R. de Fide agens professum fuit , Dei Filium Patri esse Homo,sion, seu Consubstanstialem, unum substantia eum Patre: Dei Patris substantia i genitum, subdita Sompi
ternus ergo Pater , Iempitomus Filius .
Hie etiam Dei Filius, natura es F Iius . non adoptione. Quibus . validiora excogitari nequeunt ad jugulandam Nestorii& Eli- pandi haeresim ; Fideique tesseram sartam , ae rectam asserendam . Porro hule Concilio . praefuit Quiricius Archiepiscopus Toletainnus , cujus Decessor S. tidelisnsus, succeselor vero S. Iulianus fuere . Quis autem e dementiae proruperit, . ut sibi singat Quiricium nemine reclamante, - imino vero omenium Epistoporum eonspirantibus tuffragiis e diametro Opposi am ei, quam Eugenius,& Ildeson sin Toletani Praesul εs tradiderant, totaque Eeclesia Gotho Hispani ea pro aias ,εc. socis defendebat, doctrinam Concilii DNcreto eonfirmatam obtrusisse λ Corroborabitur animadverso, si attendamus Eugenium horum omnium Archiepiscoporum, maxiνmε S. Iuliani , im Distiplinis Theologicis
magistrum sulci ; adeoque illos graeconceptam aliam ab ejus Fida a. nullo sonte venenato, hausisse sententiam. Quin expressis,
luculentissimisquo verbis.S. Ilaesonius err rem Elip ndi convellit. in . libro exarato a versus eos, qui di putant de perpetua in ginitato Sancta Mariae a Coroas Deus, inquit ibidem , qui numquam non fuit ex νηο. factuo est homo, o assumpitis in unitate personae δε er mansit, oe permanet verus Deus homo , non duo quidam , αι estati er Detio, alιer homo, sed unus, idemque Deus iamo . Quamυis enim a iud , per quod Deus, aliud, per quod homo, in utroque
seit, aliquando me Deo purui conceptui , O natus homo. Sed qui eone tuae es de
Spiritu Sancto ex Virginea Capue ... mox
ex ipsis Conceptione ineffabili Deus umrus processit, o natus est homo. Chri sitaque ex s. Iltisonis numqMam non fuit . verus est Deus . Decretoria sunt Me ad versus Nestorianam Elipandianamque de mea.
62쪽
tiam . Verum haereseos medullas pervadit ipse ; in iisque eam praefocat: Ergo non ita sim, ut μι ero , adoptio filios Dei, foeto Dei Filium ; sed Di Dinuatis natura ilisum in proprium Dei Filium exaltavis ... Mi lotus Dei Filius hamo, verbum: .. Dein ... ideo non est illo adoptiυusFiIius, sed Adoptator , ni ita dicam , cae.
erorum .... Et rursus: ut vero Chrsas
non adoptivus, sed proprius Dei Filius. Quid ad hae obloqui potuisset Elipandus, si Franeolardiensum Patrum oculis suissent subiectat vere autem ipsi reposuissent: menistita ast iniquitas sibi . Impudenti ssimus siquidem erat Elipandus elarissimis Antistiti. hus , & Ecelesiae Hispani eae haereticam amnis
gens pravitatem, quam ipsa universa in Bre. viarii Gotho Hispaniel Hymno ad octavam Christi Nativitatis tanc temporis decantari solito diris devovebat.
Quo Deundum carnem Chri s Cireum.
Quinto debilis est Pinii coniectura, qua
inducitur ut credat circa annum 736 sectae asserentis Unim niti Dei filii adoptionem ALseclas in Missate Moeta rabieum saeri lege grassatos fuisse . Cum enim, inquit, eo tem
pore Theodileus Natione Graecus, homo lin-postor, successorque S. Isidori , ineudo. epis. copos.haereticus, qui & depositus transiit in Mahometa nam impietatem, primus in Hispania docui isset, Christum D i Filium es.se adoptivum Dei Patris omnipotentis, hine sectum est, ut sensim sine sensu varii textus laeti Liturgiae Hispanicae eoacti sint aliud enuntiare, quam & enuntiare debebant, &
antea enuntiarant. Verum enim vero eom.
mentitius est ille Theodiscus, exploratum. que est, eum nedum S. Isidori suceessorem non suisse; verum etiam nem nem huius nominis Sedeni Hispalensem tenuisse . Quin s culo septimo nulla per latissimam Hispaniam erroris Nestoriani mentior nullum Theodisti
depositionis documentum . Sexto tandem premi se negat Floreχ auctoritate S. Gle.
gorii Septimi set bentis ib. o. epi IL a, ad Alson sum UI Hispaniarum Regem, eritibus inspersum fuisse Ritum Hispanicum ἔ
adeoque ex Ecclesia eliminandum e tu illo, quem hacte uiar tenuisse videmini , si eut fug- gerentibus Religiosis viris didie ux , quae adam contra Carbotieam Fidem inferta εδε se paulo eonvineuntur . Reponit si auidem
S. Gregorium VII Synodicae Francos ordienis si epistolae inniti , quae eum non evincat Missile Hispanicum revera fuisse depravatum, scuti oggerebat Elipandus; sed onam reriserat illius calumniam ; S. Gregorii VII
querelae nullum suppeditat suadamentum . Aecedit Summum illum Pontificem neuti
tuam ex propria sententia, sed ex aliorumuggestione loqui ; nam Ioannes X , & Alexander II, itidem Summi Pontifices, qui
S. Gregorii VII aetatem paulo antecesserunt, Ritum MoZaraia cum tanquam veritati Catholicae consonum approbarunt, & eonfirmarunt . Perperam igitur adnotat Pagius ad
annum'78I, Haeresim de adoptione'Filii DEi Elipandum , , Felicem hausisse ex ma. I. inιὸllinis Missae S. Isidori orationibus. Ipse enim Isidorus ne accersitur quidem in patronum libello , quem refellunt Patres Francosordienses. Uetus autem Hi spaniae M. sesiarum ossietum se deseribit S. Isidorus Hisp1lensis lib. de ostietis: A eantu exordie
batur, qui iis temporibus non adeo simplexetat, ae in prisca Ecclesia ; tunc enim preces simplici vocis inflexione ad pronuntia. tionem magis , quam ad cantum accedente recitabantur. In usu erant Hymni, Antiphonae, atque Responsoria, quae cum psalmis complectebatur officium . Horae assi.
gnantur Tertia, Sexta, Nona, Vespere , Completorium,'Vigiliae noctis, & Maturi.
mini sub lucis ortum . Legebantur Scripturae
Saetae Libri iuxta S. Hieronymi interpretationem ; Alleluia per totum anni cussum dicebatur, Quadragesima , & ieiunii diebus exceptis ob quamdam Ecclesiarum Hispaniae
Subinde in meliorem sermam redactum est iussu Cardinalis ximenea Archiepiscopi T letani , qui, explosis Gothicis charae tribus, illud Latinis eonscribi, ae typis mandari curavit . Quam provinciam illum eum sumisma diligentia , turr genuina, sincera , &
63쪽
aeeurata fidelitate nemini secundum explevisse , abunde tes tur mirae prorsus caut lae , quibus usus est , ne Missalis Moeam. hici suo & mandato , & cura Typis editi, a nobis autem novo praelo Romae subjem, adnotationibusque illustrati, vel ipsa verba
consecratoria , quae aliquantulum ab Euan.eElicis differunt, ullatenus immuIarentur .
Ea enim eodem quo in Missali prosunt ,
tenore exscribit, monens ad marginem superposito papyri frusto se ad id adductum
suilla ne antiqυitas ignorare ur; ad calcem vero paginae formam consecsationis consueto more adhibitam apponit, ut vel levissimum observetur discrimen. Qui autem tam studiosus antiquitatis inviolatae amator fuit, ut nec contextum Sacramentalem ad nor. mam Evangelici ausus sit eorrigere, cur orationes ab Elipando obiectas uel silentio praeterisset, vel immutationes non monis Lectore emendasset, si revera in Missale
Mogarabi eum illaret suissenti Nee instino. Iur vis conclusionis, si cipponatur in illud idem Missale invecta suisse Santa,rum Festa ; ipsum vero potius stillia Toletanumquam Moetarabicum . Namque alterum nullam arguit immutationem , eum & in Mis- sale Romanum itidem fuerint introducta Ee. sta nova , quin vel interpolationis vel emendationis accusationi subiaceat. Secundum autem a vero abludit; cum Mora rabico Missali plura aeeepta referat Cardinalis M. menez , quam Toletano, quod ex Mot rabico ut plurimum fuit conflatum. Hune autem site in modam est distributum offisium Mora rabicum. Horae omnes a serie
submissa voce recitandis incipiunt Noctur no Officio additur Avo Regina Calorum ςum versiculo, di oratione ; ac deinde alta voce'dicitur a In nomina Domini nostri Ieis Chrsi Lumou eum paeo, di respondetur: Deo graιiar . Solum Completorium aliter incipit. Horis vero ab plutis dicitur Pater uoster clara voce, singulisqua petitionibus respondetur Amen: nisi eum ista profertur. Panem nostrum quotidianum da nobis ho. die, quae hoe responsum habet: Quia Dιωιeε tu . Illo eodem vocis tenore in Laudibus , & Vesperis longa subsequitur oratio: Liberati a malo. Post Laudes, de Vesperas oratio sit pro cujusque generist necessi. tatibus, atque benedicito datur, cui Diae nus praemittit et Humiliate vos breesctι neni, inde Sacerdos tres orationes recitat ἔ- tandem , sicut omnes aliae horae , hae fa suta Laudes. , & vesperae terminantur e Ira
ciam ut in paee : ia reipondeat omnes e Deo gratiar. Hla autem animadvertendum, antiquissimum Moaarabum Ostiuium duodecim constitisse horis, quarum reiectae sunt quatuor, videlicet: Is principio uncti δ' .ante lesiam, media nocte, o in Rejam rectione Iocti Nocturnae preces huius Offieii brevissimae sunt recitatur eniax Miserere, tres antiph nae cum Responsorio , & tres orationes , Dominicis vero diebus prioris antiphonae loeo hymnus AEternexertim conditor, dicuntur eum oratione, tres psalmi eum Antiphonis, & tria Responsoria cum orationi bus . . At Dominicis post Pascha utque ad Pentecostem , Festisque solemnibus Psalmo .
Misereνo sufficitur, Domino quid munipli-eati sol. In Laudibus post restatum Dominus sit
semper vobis m, Antiphona decantatur , . atque Canticum vel novi, vel veteris Testamenti. Ia Festis B. Uirginis in nocte. Nativitatis Domini dieitus Canti m Mais Usao in Festo aut ein S. Ioannis Baptistae Eenedicta s s reliquis vero diebus varia adhibentur Cantica , quae Benedictio , repetita Antiphona, sequitur. Post Salutatio nem Dominus laeana dicitur Alia Antiphona ante Canti eum trium puerorum Inde fontis similis nostris Responsoriis , &alia Antiphona ante pulmum Lau.are Dominum ae cisir, quo decantato legitur prophetia, quam subsequitur hymnus , tum supplicatio Sacerdotis ad populum , qua eum hortatur ut petat a Deo, quae necessaria sunt ad salutem , cui respondetur: Prasa omnipotens aeterne Deus.. Post haee Capi.tulum per modum orationis , praemisso M. io eleisn ; tum Pater uoster , & laus constans ex versibus quibusdam saepius repetitis cum henedictione. Antiphonis autem , di Laudibus stequeatiua adiungitur Sanctissimα--
64쪽
Trinitatis Doxologia : Gloria , edi honor Parri, o Fitio , oe Spirital Saucto in faeeuia Iaeraviorum , Amen ; unde resecatur
Porro inter Dudes, & Primam officium speciale habent Morarabes, quod vocatur Aurora, solisque Fetiis recitatur , constans quatuor Psalmis, Antiphona , Laude , ΗyM-no , Versu , oratione Dominica, & quubuidam precibus . Psalmi autem hi assignantur: Deus in adyωι-itim: Beati immacu-ιati , In quo corruit: Retribue.
Initio I timae dicitur Antiphona, & Do. minus sir semper vobiseum, lutinaque septem recitantur Psalmis nimirum Deus mi. feroatrer , Exatiabo te Deias meus Rex , hipartitus in versu Regmum euum: La-aro pueri : Adhaesi : Legem pone . δε-niat e tum iteratur Antiphona , quam se.
quitur Responsorium , Prophetia, Epistola,
.aus, Hymnus , & versus. Mox Te Deum Iaucamias, o Gloria extra Adventum, &Quadragesimam : deinde Symbolam Apψοι orum, Supplicatio . Pater noster , & Be nedictio. Tertia, Sexta , & Nona , uti Prima ines. piunt, Psalmosque quatuor habent, & varia Responsoria , quibns Reeedunt Prophetia , Epistola , Laus, Hymnus , & elam
res , quibus 'tunt a Deo , ut non iuxta scelera paenas indigat. Sequuntur Supplicatio, Capitulum, Oratio Dominica , & Benedictio . Pulmi vero alii sunt ab iis, quos
ad has horas recitare eonsuevimus .
Uesperae nullos babent psalmos ; inde post siluta tam populum , Dominus fit semper vobiscum, versiculi die untur , quos Laudes appellant, Hymnus, Preces, Capitulum , Statio Dominio, & Benedictio. Alia ite rum laus recitatur, quae dum perapitur, fit hurificatio per Ecclesiam, ae denique ora tione , sive Collecta diei finiuntur Ves.
Completorium initium sumit a Psalmo
Signatum est supre nor lumen unitus tui Domine , mox tria AIleluia; in Quadra gesima vero: Latia eibi Domine Rex aetera a gloria. Inde Psalmus, iterumque ter
Miriuia, & alius Psalmus cum Hymno , &Versu: dein Psalmi duo eum altero Hym no; inm versus, Supplicatio, Pater M. Ier , Benedictio , & Antipona Salυe Regi
se cum Versu , εe Oratione . Caeterum in Oricis M arabi eo ad tu. iusque horae finem dator Benedictio, praeterquam ad Matutinum, quod a Landibus non sejungitur. In Lectionibus eum lecti nis titulus legitur , respondetur Deo gratias, atque ad Lectionis finem Amen . Ante orationem non dicitur Oremas . Totum
metum in Dominicas , Ferias , & Festa distribuitne . In Sane i alicuius officio alterius non fit commemoratio.
Ex Hispaniis ad Gallias , onae priscis etiam temporibus ossicii Divini sindio haud
segniter vaearunt , convertenda tractatio .
En quidam de S. Hilario testatur S. Ηie. roymus de seripta Eccles. tap. Io, ipsum Librum mninorum astum A sterio. rum conscripsisse: Gennadius quoque de Uiris illustribus reseri, Musaeum Presbyterum Massiliensem lectiones ex scriptura saera depromptas in dies singulos per annum distribuisse, Ze nonnullas Festorum proprias; certumque Psalmorum, Se Lectionum ora dinem pro variis anni diebus , medio iam sterulo quinto instituisse : Exerepsit e Saeris Seripturis Lectiones totius anni , festivis aptar diebus, Responsoria Psalmorum ,
in Capitata, stempori , ω fectiouibus es gruemia . Testatur etiam idem Gennadius,
Salvinianum Massiliensem Presbyterum opus Muisano simile condidisse ; & Tta S. Cmsarii Arelatensis tradit collectionem ab eo institutam homi liarum e SS. Patribus ex.ce Iarum , quas dierum, & solemnitatum per annum proprias estis voluerat. Ηine Concilium Veneti eum adulto iam saeculo quinto habitum, in offieio recitando magnam perspiciens varietatem, eandem , at- Se unicam per provinciam Turonensem:an. Is servari praecipit rationem. EP niense , & Agathenis sequiori saeculo cella. brata eonspirantem hune postulant consensum
Veteris autem Gallicini offeti distributio. nem exponit Conei lium Agathen se iubens Psalmos per alternos Choros decantari; eos per Collectas absolvi ; Hymnos omio M tutino, & Vespertino aptos interseri , adique
65쪽
que ad finem euiusque ossicii post Hym-rios , & Capitula e Psalmis petita, oratio
nem esse recitandam , populumque cum E. pisapi benedictione dimittendum . Conciis Ilum vero Turonense III circa medium sex. tum saeculum , duodecim Psalmos eum sex Antiphonis praescribit, totoque. Augusto ma. ne esse surgendum, uuod Sanctorum h barentur Festa, & Missae: Septembris antiphonas septem ad duos psalmos: Octobri octo ad tres psalmos : Novembri viginti septem: ae reliquis mensibus eo plures, quo solixiores essent noctes . Uetat autem adlatutinum , & ad Nocturnum ossicium pauciores, quam duodecim psalmos reeit ri: Quicumque minus, quam duodecim psa mor ad Martirinum dixerit, jejun et . Verum particularium Ecclesiarum . quarum primas tenet Lugdunensis, consuetudines indagandae sunt; cum plurimarum ritus vix a Romanis discrepent eum in Psalmo. rum distributione, tum in numero Lecti, num , & ipsa offeti methodo, ac ordina. tione . Ecclesia itaque Lugdunensis Gallia. rum primatu insanis, ad primam per hebis domadam non nisi tres psalmos recitat ;diebus vero Dominicis novem, & symbo. Ium S. Athanasii, quod primae Dominica. Ii omnes Eeelesiae adjungere consueverunt. Dominica autem Sexagesimae, & sequenti.
bus ad Pascha, duos priores psalmos ad
Laudes mutat pro Psalmo Domι -ι regna.
vis , legens Psalmum Miserere, ero Pul. ino Iubilara Psalmum G semina; atque ideo tempore ipsum Confitemini omittit ad Ptimam, illi substituens Psalmum Dominus
Nocturnis praemittitur oratio Dominica sola : deinde Versus dicitur: Sancti vir rua ad est nobis gratia , tum Domine Iabia
mea aperies; Deus i. adjutorium. GI
ria Patri, & Invitatorium, quod proxime sequvntur Psalmi; eum Hymnis careant omnia ossicia , excepto Completorio . Quae ad
lectiones spectant, haee tradit Gregorius Τωronensis Tom. s Spicilen Nocturnum describens offetum ., quod Lugduni in Ecele. sia S. Iusti a Gnndebaudo Burgundionum Rege convocati Episcopi ad ossicium die ejns sancti Festo , recitandum celebrarunt. Noctem transegerunt super s. Iusti mona mento, prima Lectio e Seriptura Sacra fuit
desumpta : Cum Lector feeiandum morem
inciperet Iectionem a Muso; inde Psalmi decantati, post eos Isaias lectus: Mox alii Pulmi, & lectum Evangelium e post alios vero Psalmos, s. Pauli Epistolae. Quae qua
tuor Lectionum genera conficiunt nec tamen , licet S. Iusti Festum eelebraretur in ejus Ecclesia, ac suger eiusdem haec agerentur tumulo, ejus vitae Acta , aut Patrum Homiliae suere perlectae . Quocirca non via deo. qua ratione Card. Bona de Divin. Ples. mod. c. Is , ε. s, scripserit, Ecelesiam Lugdunensem , quam post B. Bernardum μυί-tatis neseiam vocat, in minis, o Riatu Lectianam a Romanis non discrepare. Hic nempe vetus erat Lugdunensis mos,
qui ad Agobardi tempora viguit, nihil in Eeclesia recitandi, quod e Scriptura Sacra petitum non esset. Quare idem Agobardus amrmat, Conestia aliam ab hae omeli η
Quod quidem argumento ex ipsis Romanis Missalidus petito tuetur r si ν in diebar ad Missas nonnisi Disina g neraliter elo quia decantantur , ita in a uoctibas ad
da est. Verumtamen, licet eadem Ecelesa Lugdunensis ad haec tempora, nulla deaurata opera , nullum Musices, aut organorum usum admiserit, iamdudum ' in Completorium Hymnum inseruit Te Leis ante ter. minum , ossicioque Lectiones Sanctorum proprias addidit. Nec immerito quam. quam enim Concilia Laodicenum , & Bracharer se primum vetuerint, in ossicium inserti quaequam, praeter excerpta e sacris Coindicibus, quartum tamen Toletanum, Agathenis,&Turonense III ratos habuere Hymqnos a s. Ambrosio , aliisque riclesiae Dructoribus eompostos. Tandem Lugdunenses nonici post ultimum Responsorium eonincinunt
66쪽
einunt Te Deum laudamus eum Antiρho. , & Gloria Patri instar PInmi: sequit ut . versus , quo dicto incipiunt 'Laudes . . Prima, Tertia, Sexta, & Nona inchoan. . tur ab oratione Dominica solum t habent' parva Responsoria poli Capitulum , & post singulos Psalmos Dr pr undis cum Collecta pro .d clanctis. Ant bona autem de P. Vitis gine , qua Rommi horas terminant, non nisi post Nonam, di Completorium, decan
Vesperatum idem, quod aliarum horarum initium: in quibusdam 'solemnitatibus Antiphona Pntici Dei parat reperitur, & veris sibus ipsius Cantici intermiscetur . Comple. torio nulla praemittitur lAstio, sed oratione Dominica , versibusque recitatis C υerte nos Deus, o Deus in is utorium, psalmi eanuntur, quos sequitur hymnus singulis Feliis, & Pellis mutandus. Post hy. annum dicitur verius , omisso Capitulo , tum Cantieum Simeonis O inde preces, oratio,& benedietio, denique Plalmus De profun-Eis , & Antiphona conveniens de Beata Virgine a
Altera est in Galliis insignis Melesia ,
Parisiensis videlicet, cujus ostitii mentio sae. pius apud Gregorium Turonensem occurrit Testatur enim de se ipso Lib. 4 hil . e. 6,. quod eum Parisiis 'prope S. Iuliani Ecele. siem degeret, singulis noctibus officio, quod ibi celebrabatur, adsuerit: Nos media . o. Lle suetentes, ad νeddendas Domino gra. aias ι rarus fumus expurare cursum . Qui ' - quidem mos Matutinum media nocte reci. iandi in Cathedrali Ecclesia dudum retentus est, cumque aliquandiu , bello Anglico sae. viεnte, intermissus suisset, Senatus Decreto mandatum est Capitulo , ut vetus ritus quamprimum restitueretur: Hodie eoneta. fiam es, resert Tabularium Capituli ann. 3sy, qμod mar Minae dicantur media n E. , cir quod pulsentur minores , O me.
dioeros eloebiae, o sine Carillono , squod hoe primo fiat die festo S. Duram, in quod 'oelametur per Urbem, quia ita υuis Coaeilium Regium, oe illi do RI.
At post Pictavi ensem pugnam . & Ioanmis Regis captivitatem, Senatus Praeses jusdus Camonieale Catholieoνωm .ssit, ne Parisiis Campanae noctu pursarentur, turbarum, atque Ieditionis metu: unde Ca. non ici oepasonem arripue in intinum Uespere recitandi. rim Cnoniel, ait Nin .' gii Continuator , post Completorium Dareaurasant celeriter Malutinas, quas auin ea consti everant sora noctis mediae,
a nis solemniter pulsaris d otius Gere. Quae autem fuerit Ecclesae huius distributio officii , plane ineomp. um est ; nullos tamen habuisse Hymnos, Versiculos, ct Re- . sponsoria certum est quippe q sequiori. bus tantum temporibus sensim sne sensa in illud inserta suerint. Unde tale illud sui sese asserendum est, quale ad hee tempora Feria IV m oris hebdomada usque ad D minicam 'Quasi modo recitatur: quae in v tus huius officii serma , nullam immutationem passa . Quocirca inter Ritus Parisiens, Ecclesiae proprios censeri potest mos eanendi Aespousdrium postre mae lectioni addendi,
at ue eum Te Deum omittitur, idem novum Responsorium repetendi, Gloria P tu ad eujusque maiorum Festorum Responsorii finem recitandi, & tertium , sextum , nonum Responsorium repetendi I Sacerdota. lem versiculum pronunciandi ad veterem Matutini, & Laudum separationem deno-otandam ἔ quinque Laudum Antiphonas ad quinque sequentes horas dicendi ; ad singulas horas Antiphonam, & quintam ad Ve. speras , quando nullae essent propriae ex ipsi Pialmis etiam vesperarum depromptae, quem admodum habentur singulis Dominicis,
Christi Nitali die, Apostolornm Festis, &titialibus diebus: Pia Imos praeterea curren iis Feriae ad primas Festorum vesperas re eitandi. Tempore procedente quibusd1m Fe. stis diebus in cujulque Nocturni finem Pro. De , atque versiculi inserti suere, ut diebus
Assumptionis B. Uirginis , Sintii Pauli, S. Lxurentii , S. Nicolai, & aliorum ; Natali quoque Domini nostri die post Res ponistium defendit tres proci dicebantur; Purificationis vero die post nonum Responso. tium Gaude inviolata decantabatur. Verum anno IISI, di r 18 , cum nonnulli Romanum Breviarium in Parisensem Ecclesiam invehere tentassent, Petrus de
Gondy ejus Episcopus ea de re ad Capitu. Id lum
67쪽
lum verba secit, & post exploratas omnium sentesas, atque di i gens rei examen, statutum suY B Marium Parisienis abjicienis dum non esse , sed emendatum denuo esse typis edendum : Exsimatum es Βνευia.
r. m Parisiense eonisvientius retineri ioissa Eeetesia Parisens, ae typis deman.
dari prius 'ν ecte expurgarum , ae restiuis sum per Dominos ac hoe jam deputator. Illius autem forman si spectes, ex coris . rectione a Romanum Breviarium t m pr
pe accessit, ut idem serme diei possit in plerisaue Lectionibus, Hymnis, Responsoriis, De Psalmis. Aliquo tamen pacto fuit immutatum , cum Francisci inrtaei Parisie n.
sis Arebi episcopi insis anno 168. fuit deis
nuo expurgatum & tune primum inter cae.. tera Dominicae Psalmi ad primas Festorum Vesperas dici coepere. Ferialibus, qui eon. stanter elapsis saeculis recitati fuerant, omi sis . In editione anni I 6or, e Compl-rio decisa suerat oratio Iliumina, quae vetustissima est, extatque in sacramentario S. Gmgorii, ae eius loco oratio Vim a suit appo. sta , quam Monachi in Breviarium Roma. num intruserant, ut ait Granc. pM. 3t , &aa. In ultimis editionibus Parisiense Breviarium, quod dicebatur Ordinarium seu stre.,iarium Parisiensi Eeelsa aeesmmoda sum , dictum est Breυiarium insiguis Emesse Parisiensis ad formam Sareosancti Conditii Tridaurini restitia in m ; licet Con. ςilium illud nullam Breviarii formam insti tuerit, vel praescripserit, ut intelligeretur ipsum fuisse emendatum , sicut iusserat Con.
In Germaniam e Galliis migremus : at ibi diu non commorabimur; siquidem nutilum unquam ossicium habuit, praeter R manum illue a Bonisaeio Moeuntino Epi. seopo, & Germaniae Apostolo allatum . eum
populos illos ad Christi fidem convertit: ita ut Germania ossicium ipsissimum Rom num habeat, teque semper addicti is mam Sanctae Sedi suisse glorietur. Rnglieani autem ossicii nullum Est m
numentum, quo cognosci possit ante S. Gre.
gorii aevlim , qui Evangelii praecones ad Christianam Religionem restituendam illue misit. Η .c autem S. Pontifex eisdem tra.
didit omeli Romani Libros, atque in Dialogis Egberti Archiepiscopi Eboracensis ad
annum 747 scriptum est, Pontificem Ma- .almum aa eos deserri curasse Antiphona rium, Ee Missale . illud scilicet, quod S. Gregorius composuarat, & Augustino commendIrat, ut iis in locis servaretur. Beda quoque lib. 4 hist. cap. 18, ait Rrunais num Pontificem Agathonem in Angliam Cantores proficisci iussisse , ut ossicium Romani instar perageretur. Et Sanctus Ber. nardus in vita S. Malachiae reseri , hune
Episcopum Hiberniat populos doeuisse Omeii celebrationem , sicut Romae persolveba tur. Quin Consilium Clovescho vi ense ann. 47 celebratum 'mandat Can. 33, ut Ritus Romanus in Missa & ossicio servo
Immutationes magnu cum in Germania,
tum in Anglia in officio recitando post insendum schisma exortum erupere. Eas r 'censebimus, eum de Orientalibus Ritibus
agentes, eos silentio non praetermiserimus ,
qui apud extorres a Fide Catholica sectas vigent. Lutherani itaque, & Angli psalmorum librum semel per mensem legum; men inses antem eum Mnases non sint, atque I
' nuarius , & Martius diebus 3r, Februarius vero ag tantum eonstet, Psalmorum liber, qui Februario recitandys esset, pridie K lendas Februarias legi ineipit, & calendis Martii absolvitur; mensium verst Maii, su-lii, Augusti, Octobris, & Decembris postrema die iidem psalmi recurrunt, qui praecedente perlecti fuerant. Psalmi vero hi non 'iuxta vulgatam interpretationem , verum iuxta Hebraicum textum leguntur: vetus quidem Testamentum in prima lectione pre. cum Matutinarum, & Uespertinarum; n Num autem in secunda. Ρorro illud semel per annum, istud vero ter percurritur. Hi iahentur etiam lectiones singularum per an innum Dominicarum propriae ; Ascensionis praeterea, & Feriae secundae, & tertiae Paschatis, & Pentecostes, atque caeterorum Festorum. Unde quamquam ex Romanis Ritibus multa sumpserint, ex septem tamen horis Canoui cis Matutinas tantum, & Veia
68쪽
C A T II o L I C O U M. si e ), id ab Apostolorim instituto ortum minime esse, de diem tantum
' . Do. Epistolarum, & Evangeliorum per anni curisium, preces, versiculos: Te Deum lauda. mur , Benedictus, Magnifieat, Pater, rie elasson, Domine Labia mea aperie3 , Gloria in excessis, Praesitiones , Quicum.
que let Uaverunt. Namque ex Collectis Sanis elatu in , quorum officia celebrant, eas di in taxat retinuere, quae mera constant hist
ria , & in quibus nulla fit intereessionis ,
aut invocationis mentio. Haee autem officia
superpelliceo , pluviali, & ea sulis induti decantant, puerorum choros, Cantores , Morgana adhibentes. Calvinillae alium ineunt ordinem : centum
quin qnaginta piat mos intra duos dias de ean. taut, quibus conventus habetur; Dominica videlicet, & Feria quinta : Dominica t oci, Feria quinta sci canunt. Dominio scilicet die sci ante Matutinam Concionem , & soea absoluta. Nam Feria U semel tantum eonveniunr, psalinosque zs ante Concio nem, & as ad eius finem recitant.
e Benedict. XIV de Festis B. Mariae
Virg. Lib. II, cap. 18, g. 7. Prodiit typis Parisiensibus anno 16ρ; Tractatus de devotione in Dei param, Zc de eo qui debetur illi eultu, qui liber sine Auctoris nomine editus Baitheto tribuitur . In ejus cap. ti agitur de Festo, seu potius de eelebratione Sabbati in honorem B. Fit. nis . Ae Apostolicis quidem temporibus docet auelar, Sabbati e ultum ad cultum Do , ni inicae sui ει traductum, fieri tamen non potuisse, ut Sabbati cultus funditus evelleretur, ne Iudati ab amplexanda Christi Fi-dh deterreremur; Romanam Ee lesiam , quae cultum Sabbati semper repudiasset, diu omnem operam frustra contulisse , ut reliquae olei dentis Ecesesiae suum exemplum secta.
rentur, id tandbin consequutam esse: perinsuasit enim populis, Deum eo consilio Sab. batum coli iussisse , & ut significaret quietem animae omnibus esse expetendam , ae per cessationem a Necatis, quae sunt vera opera servilia, perturbationes pnimorum e
se pacandas: in animis tamen Fidelium quid. piam devotionis erga Sabbatum romansisse,
quo Ee lesia non inutiliter posse nii existi. mavit, si ex illo euliu quod esset reliquum se
ad cultum erga Beatam Mariam convert ret. Quo quidem sermone plura continen
tur, quae probare si quis velit, haud saei loefficiat. Baronius ad ann. Chr. 37. n. a. 3ν& se . auctoritate S. Ignatii Martyris Episto ad Philippenses ostendit, in Eeesesa orientali vetitum fuisse ieiunium Sabbati aeque ae
Dominicae, in execrationem tum eorum hae. reticorum , qui non eredentes Christum reis
diisse ad vitam, die Dominico jejunabant ,
tum eorum etiam, qui Hebraeorum Deum mundi conditorem malum reputantes, in ieiunio, & maerore Sabbatum exigebant. Prae. terea idem Cardinalis auctoritate . Conllitutionum Apostolorum, quae' si non Apostolis tribuendae , dignae ramen sunt, quas honore & veneratione prosequamur demonstrat, non solam Sabbato fuisse vetitum ja-iuriare, sed hune diem tanquam Festum celebrari consuevisse, non quidem in gratiam J udaeorum , ne videlicet eorum animi osten derentur, sed ut appareat, Christianos ab ex
crando eorum errore num maxime abhoris
rere , qnr Iirdaeorum Deum, quem condito mundo constat Sabbato requievisse , malum esse blasphemabant. Tandem observat in occidente , Romae praesertim se fui me in more
positum irjunare in Sabbato; vel quia, ut ala D. Augustinus, Petrus Apostolus Sabbati se munivit ieiunio , ut Dominica , qua proxime consequuta est , cum Simone Mago concertationem illam subiret, qua victor evasit, vel quod Apostoli, ut ait in noeen tins Epistola ad Decentium Episcopum Ei gubinum post Christi mortem sexta Feria ,& Sabbato nae rore eonfecti, si hi a Iudaeis metuentes delituere; denique illud tonet cindit, eas ob causas Ronae Fideles in Sabbatoe jejunare solito , nee illum diem ut Festum
celebrasse, ne eum sudaeis convenire vide rentur I Festivitas enim a Sabbato in Dominicam traflata fuerat. Uerba Baronii haec
sunt: Sed sietie ea dio io itinare Fidetis
eam feriare diem, ne quid eum Iudaeis
69쪽
6b IUS C .ae 2 Dominicam d j communi totius
Ecclesiae consuetudine habitam vere se-stain suisse. S. Ignatius, S. Iustinus aliique apud Nalchium in Hist. Ecc Nov. Test. pag. oo, & 7οῖ. Post Justini tempora plerisque seini sacri tuerunt etiam dies quartus & sextus quoniam illo Salvator noster proditus, hoc in Crucem actus est. Tertullian. Clem. Alexand. Exinde plures alii dies. in sestorum. numerum relati, ac aetate progrediente, tot
superadditi e fuerunt, ut jam res
Christiana eorum numero nimis O-
nerata esse videatur. Vid. Constitu. Benedict. XIV, 63, ejus Bullata pag. . 3οῖ, Tom. l I.
g. IV. Usum denique statae diei itempus divinis laudibus psallendis
destinatum indicant allata Plinii verba, nosque admonent illud fit ille antelucanum. Nec ante lucem totam Psalmodiam absolvere . remque divinam conficere potu illent, nisi multa'
de nodie vigilassent. Vid. sup. qu. VI, S. q. Iure igitur Tertullianus
Lib. de coron. cap. 3, Christianorum
conventus modo antelucanos, modo
hae ex parte eum mane habere υiderentur ..
sati uo Cbripiana uligioni eo futium visum , F uod Testamentum,. ceteraque -ysteria translata erueην mutarene etiam Stabbatum in Dominieam, eum. ea potis simum, diei tot tantisque esset cumulata Sacramentis. Quae ab Aue ore Gallo sunticii pra, si quis eum iis, que Baronius d cet contulerit, facile intelliget, illum mul. a temere asseverare . hune nihil ineonsiderata vi nihil non munitum rationibus, & adigumentis proserre; nec quisquam fuerit qui commentis , quae de hae re Tractatu ilἀlo tractantur, fidem adiungat
Cap. III, s. q. Enimvero observandum est, quod, licet summa secrorum in Sabbato,&die dominiea esset eadem . ia ritibus tame di eaeremoniis nonnihil distri minis interces.serit, & in quibusdam aliis 'respectibus dies Dominica praelata suetit Sabbatoia Primum enim nullas in venias leges, quae homines: in die S. ati stando orare iubeant. Fine enim eaeremonia erat diei dominicae peculiaris, inmemoriam resurrectionis salvatoris nostri Jesu Christi. me ferundo ullae leges exstantlmper ales, quae caussarum actionem , & di. essionem hoe die prohibeant. Nee tertio ullae leges, quae publica spectacula & ludos boe cite fieti verent.. utv die dominico . Nec quarto ullae leges, quae homines a manuum opere penitus arceant. Contra ea conellium Laossicenum, ea non em habet, qui christianis interdieit iudaitare , sive otiati in Sabbato , ni si quoad ob publieum euitum necesse sit: diem. autem dominicam honorare in eaque otiari eos iubet tamquam christianos . Quod si qui inventi fuerint iud tetantes, anathe ma pronuntiat udi contra illos .. e Festivitates. dierum Domini eorum Paschatis, Ascensionis, Pentecostes ab Apostolis celebratas tradit s. Augustinus ep. 34,
eap. I, opp. Tom. 1, col. I l, edit. G. net. Iy29. Uerum Ascensionem Domini non- uno , ει eodem ubique ritu, sicuti observa. lux Dies natalis Domini ,. Pastha , Pea. tecostes . observatam fuisse. monet Martentus de antiq. eccles rit. lib. Α, cap. 28, b. I, tom. I, pag. I92, indita edit. Venet.
Certo statui non posse videtur, quod etiam diem sellum Natalis Christi Apostoli instituerint. Et vero Augustinus, uti nune demonstratun est, cum memorat dies festo ab Apostolis institutos, nullam hujus diei mentionem facit. Prima hujus diei disertamentio pertinet ad exitum saeculi III, hoc est ad aetate in Diocletiani Imperatoris, quem Nicephorus Ilimr. lib. 8. cap. 7, pag. s s. edit. Parin εῖ , narrat ingentem Christianorum numerum natalem Christi no. .e u eelebrantem igne injecto combussisse . . Verum Baslius, ει metianaenus in iis ho miliis, quas de Natali Douaini habuerunt , da ea solemnitate tanquam apud omnes iam.
70쪽
nocturnos appellat. Atque hinc orta pr. edicat homines deplorata, inlisita,
est illa apud Minutium Felicem Ce- ac desperata factionis , qui nocturnis cilii Natalis vox, quae Christiano&, congregaιionibus . oe ieiuniis sulem
recepta loquuti sunt; quin immo Chrysostomus hom. in diem Masalem Chripi, tom. m. I, pag. 33s, edit. Paris I ιδ, manifeste repetit hanc solemnitatem ab ipsis ecclesiae primordiis, & eam jampridem ubi isque celebratam tradit. Unde confici videt ut posse, eam solemnitatem vel ab Apostolis, vel certe a viris Apostolieis fuisse in ili tu. tam'. De Natalis Christi celebritate & an.
liquitate multa habet Card. Baronius appari. ad annales circa fin. num. 23, p3ς 47s, edit. Lucae, & multa etiam Franei laus M. . Florentinius in vetustissimo suo MarasroI -gio exerc. a, ρας 4ps. εο sei qui . pag. aon, & a 28, de Epiphaniae , seu Apparitio.
nis Domini celebritate loquituro atque hunc diem tum ire intentali, tum in oecidentali: eeelesiai semper celeberrimum fuisse demonstrat .
Martyrum solemnitates antiqui ssimas esse, di iam inculo II receptas e liat. Iam enim ea aetate S. Policarpi memoria festiva celebrahatur, i eiusque festus dies agebatur, uti patet ex Smyrnensium epistola ad Philom liεnses apud Eusebium Hsor. eeeIU. lib. 4,
p. 13, pag. ITI,. edis. VaIesia Cantabrigia x7ao. Memorant 'etiam has martyrum so- Iemnitates Tertullianus do coron. m/Iit. east.
n pag. Ioa, edit. Paris Iops, & Cypri nus N. 34, pag. 48; atque epist. 37, pq a, edit. Paris. I 666, mandat clero suo, ut diligente e notetur dies, quo martyres ex hae vita migrant, sibive significetur, ut,
inquit, eelebrentur ει c a nobis oblatia. uerse edi saeriseia ob eammemisationes e riam. De hac martyrum veneratione loquitur etiam Augustinus de Ciυit. Dεἰ Iib. 8.cv. 27, om. T. nu. I, cοι. 2I7, meontri Faustum Mantehaeum lib. 2s, cap. XI, col. 346, tom. 8, edit. Renet. 2733, ubi resutat Manichaeorum calumnias, qui non verebamur salso accusare catholicos .. quod mortuos adorarent. Quod autem de Marturibus dico,. idem etiam de Apostolis dieium volo, cum eorum solemnitates ab Ecaesa celebrarentur, potissimum quod pro Christo martyrium pertulissent. In his is
lemnitatibus legebantur passiones martyrum..cuorum dies selius agebatur, Coneilium Care, ei niente III, ean. Q. coi. 968, 3Φm. I, collect. Harduini, atque hae sorte ea de
ea uia dictae sunt Iogenda, quod publice in
ecclesia legerentur. Habebamur etiam in e rum laudem Orationes, quarum sexceBt
sunt exempIa apud chrysostomum. Bas. lium , Naaianzenum, Nystinum , Augustianum, Ambrosium, Leonem, Chrysologum . atque alios ia Pauloe seri u inlii tutae sunt Con. sessorum solemnitates , atque bine initio solis martyribuς publice dicatae Ecclesiae sunt. M in diurno Pontificum in formula petitionis dedicationis Ecclesiae cap. g II, 39, Φην Martyris tantum, non Consessioris mentio est. Iii Oriente IU Saeeulo Hilarionem lebrasse diem mortis Antonii ,, scribit Hi
h sis. Melesiast. lib. I, cap. I , pq. I M. edit. Valesii Cantabrig. II ro, narrat a Palaesina eeclesia celebratam fuisse solemnitatem plurium eonsessorum , nimirum Hilarionis Gaetari, Aurelii Anthedonii, Alexionis, &aliorumia Primus in occidente ex consese foribu publico cultu honorari eoepit S. Mamtinus Turonensis. qui obiit an . Ut, atque hune eultum prohavit Concilium Turonense II, can. I 8, coI. 36si rom. 3, & Matis
Harduini, eique S. Benedictus in Monte Cassino monasterium aedificavit. Contra Ia-eobus Laderchius editoe ab se libro demou.
in Are conatus est, Ss. Confessorum , ac mulierum cultum a prima usque aetate perpetuum in ecclesia catholica lui se . Equidem non inficior, ab ipsis ecclesiae primordis privatum cultum fuisse tributum SL Patriarchis, Prophesis, Consessotibus. Uirginibus, ae Viduis, cum catholica Ecclesia id semper tantum fixum habuerit, non solam martyres , sed etiam caeteros, qui servatis Chri sti praeeptis in eis; dilectione mortui lunt. aeternam coriam consevi, eoIque etiam