장음표시 사용
71쪽
Mν , ct inhumanis cibis , non saera Mico mutam, in angulis garrulam'
quodam, ser piaculo sederantur, late- Consule Christianum Kortholium. in brofam, oe lucifugam nationem in pu- Comm. in Plin. & Trajan. De Chri
eolendos , & invocandos esse , atque tae a primis usque laculis Patruum omnium senotentia sempet fuit. Sed publicus, de quo
hie tantum loquimur, cultus citius martyribus , setius autem eonsessoribus datus ab ecclesia est. Consule Cardinat. Bellat minum de missa lib. ε, e. 8, pag. 429, f. Terria
objectio tom. 3, edit. Ponet. II al, s Card. Thomasium Praefat. ad codices sacramen. i. Ecetis Romas. num. s. & ipsius Thomasi vindicias Pan ornab editas an . IT 23, praesertim cap. Φ, pag. 32. di se
Benedici. XIV in Trael. De Festis B. M. V. tae habet eap. VII, g. i. Tres in honorem Beatae Virginis Solemnitates Lugdunensis ouaedam synodus commemorat, quam affert Gratianus in Can. Pronuntiandum de Consecrat. Dist. r, Can. ra sunt autem Purificario, Assumprio, Niseiυitas. Gregorius IX Summus Pontifex in Decretali, Comquestus, tir. de Feriis inter eos dies , quibus non lieet ius dicera , festa quidam
omnia B. Virginis recenter; ea tamen quae sint, nusquam tradit. Nihilominus ex se mone S. Bernardi I in SaIυε Regina, perspicuum est quaruor ejus aetate in honorem B. Virginis celebratas esse solemnitates: Garer in anno Orda noster devotismo conet..ia: ad quae verba Mabillonius Nota 3 ῖ, tom. 3, & 6, S. Bernardi hare scribit. Nimirum in Patuεν Dum nitoribus μία o. νem Bootae Viuinis tkne ιν oris insti. tutis , Purificatione, AnmMntiatione , Asesumptiono , o NAExivitate; nam Mia ps- modum in edae sunt.
Festi dies vel mobiles , vel immobiles sunt. Mobilest dicuntur, qui non eodem die quovis anno celebrantur, immobiles,=ui certis semper diebus haerent, atque hinni Natalis Domini, Cire uineisio, Epiphania , dies selli Baaiae Mariae Virginis, & Apostolorum . D erum festorum mobilium celeberrimus est Paschalis, a quo omnes reliqui mobiles pendent. Pascha antecedit jejunium
quadragesirriale, ad quod praeparantur animi tribus hebdomadibus , quae proxi R an levertunt, & quarum prima septuclesima altera sexagesima , post in m a quinquagesima Q. Pascha sequitur Aschnsio Domini post dies quadraginta, post quinquaginta Pente. costes. Reliqui dies Dominici usque ad Adventum, se ab Epiph Ania usque ad Septua
ges mam numeris distinguuntur. Ex Festis diebus quidam sunt omnibus. per totum orbem christianum, se omni tempore sacri, ut euneti dies Dominici, Pas.cha, Pentecoste, taeterae majores solemnita. tes ; & quidam sunt non ubique , sed a certis tantum Civitatibus, aut provinciis aut nationibus observati . Ita unaquaeque se re civitas suum habet Patronum euius se. stum diem agit eum venia sedis Apostolicae , alque in provinciis quibusdam certi sunt s.sti dies antiquissima majorum tradi tione constituti . Rursus quidam sunt sestDdies, in quibus ubique Christiam & Missae
sacrificio interesse debent, &. ab omnibus saeabstinere operibus, quae servilia vocantur , .& quidem sunt minus solemnes, in quibus. alicubi Christianis, posteaquam divino Sacri.ficio fuere praesentes , integrum est suis reobus vacare, ac pauperibus licet victum sibΚex suis laboribus comparare. Dies senos, quos de praecepto omnes in toto orbe Christiani observare debeanteonstituit Summus Pontifex , cujus est auctoritas, & potestas in Ecclesiam universam
Idemque diminuit numerum minorum se.
Consule Urbanum VIII, Const. Universa Tro, BAllar. tom. par. 2, PQ. 3 l. Episcopos in sua dioecesi dies festos praecipere posse quidam negant . . Sed mihi a Syn do Tridentina se . an OP. I x, de regu Iaν. haae facultas Episcopo perspicue conce
di videtur; & Urbanus VIII in laudata Consti tutione Universa, g. 3, mouet quidem Episcopos, ut se a novis sestis praeeipiendis abstineant, ne nimia eorum copia mali aliquid pariat, non ramen ipsis adiώmit hane licuitatem. Consule Gonetale Zium in cap. iat. num. 17, de feriis, & Ferra-rImri
72쪽
Extant inter epistolas selectas Cardinalis Bonae duae ipsius litterae, nimirum 238, &asy, datae ad Io. Baptistam Thiersium au ctorem operis de dieνtim festoracm immina. Done, atque in postrema ipse reprehendit Thiersum, qui putaverat Episcopum posse in sua dioecesi tollere dies sestos in universa Ecclesia receptos ἱ atque id tantum a Sumismo Pontifice fieri polle animadvertit .. Conae ser ea de re peculiarem dissertationem edi. tam a Benedicto XIV, quae deseripta est in ejus opere de eanoninatione Sana prκm lib.
73쪽
S. I. ι Iod conesonandi munus sis. in primo Ecclesiarum statu Presbyterorum humeris inside-
statu sustepere Episcopi, ac sustinue. re. Ubizector depit, EPISCOPUS ad. monitionem , o exhortationem ad res tam praeclaras .imitandas fustiph. En tibi concionem, 'uam ab Episcopo haberi consuevisse fidem nobis facit S. Iustinus anno ζI o, Apol. IL Totum agitur hoc pensum sibi sumpserant Episcopi; Vid. sup. Lib. IV,
teris tantum munus mandabant, nisi ipsi a conesonando aut valetudine
prohibiti, aut instantis persecutionis vi deterriti fuissent. S. II. Licet autem cuique Epist po sua attributa esset Ecclesia, in
qua concionandi ossicio fungeretur. tamen in more positum erat, ut, si quis Episcopus .alterum Episcopuia convenisset, peregrinus Episcopus in concionem alcenderet, Evangelicamque doctrinam explanaret. Rogabis
Episcope eum Episcopum peregri
num ut sermonem habeat apud populum docendi causa ; est enim hortatioo monitio hospitum grata, ct mirum in modum utilissima. Constit. Apost. Lib. II, cap. I . Huiusce moris origo duci posse videtur ex Aet. XIII,
I , I . Taulus oe Barnabar pertranseuntes Pergem , venerunt Antiochiam
Selvag. Antiq. Christian. Lib. II, sub nomine Caaonscorum , .vel auibentis Cap. .XI , g. .IV , num. XIV , pag. rum loquuntur. IO4. Ab Augustino, & Hieronymo, haud se. sermones, qui proxime Psalmodiam, Te- mel Disputationes adpellantur. ctionesque de ceris Seripturis exeipiebant, Tertullianus De Anima C p. IX, Eosae praetentibus ealeehumenis habebantur vul- vocat Adueutiones, ubi universum Om. go nuncupati Homiliae a Graeco vocabulo cium in quatuor partes dividit , nimirum quod Sermonem quemcumque si . Scripturarum lectionem, ,Plamorum recita. nificat, sive ab ipso eoncionatore eompo. tionem , Adlocutionum prolationem, & peomum, sive de libro quodam lectum. titionum delegationem 4 . Inter latinos plerumque dicti Tractatur, In Sacris Litteris, ae praesertim in Epi- 'uti ex plurimis Cypriani, Ambrosii, Avis stolis s. Pauli dieuntur Doctri- ustini , optati, aliorumque locis eonstat.. nae, & Contionatores appellantur Hinc Augustinus, & Claudianus Mamertus λοι Doctores, quos Vintentius Lirinensis de Inter oretibus Sacrae Scripturae sub nomi. Commonis. . p. XL, observat idem esse, Me Trina orum, uti de Sacris scriptoribus ac Tractoorer posteriorum .etatum.
74쪽
torum seder t., s .le Iιonem mι-:em legis , ct Prophetarum, miserunt principes Synagoga ad eos dicentet r
Viri Fratrer, si quis est in vobis ser
mo exhortationis ad plebem, dicite.
g. III. Post Evangelii lectionem
dabatur concionandi locus. Hic mos
ait Cardinat. Bona Lib. II Rer. Li- turg. cap. 7, n. 6. nunquam interrupta serie ab initio Ecclesia usque ad nostra tempora servatus est, ut proxime post Evangelium sermo, sive bomilia, vel tractatus ad popuIum haberetur. Verum observandum est quod plerique minime advertunt Evan- b Constit. Apost. Lib. VIII , Cap. vLCum doctrinae sermonem finierit, uniυπ- Ff eonsurge ribus, Diaeonus in excelsum Deum ascendens proelamet : NE QUIS
AUDIENTIUM , NE QUIS IN FIDE.LIUM. Hle Auctor Const. Apostol. loquitur de Infidelibus tantum , & de iis Cate. chumenis , qui erant in Audientium Classe ; Catechumeni vero qui erant in Classe tum
venuflectentium , tum competentium rema
nebant , quibus statim Diaconus indicebat:
tes . Peractis precibus pro Catechumenis venuflectentibus, Diaconus statim elamabat:
EXITE CATECHUMENI IN PACE. ORATE ENERGUMENI, ET UEXA. Tl A spIRITIBUS IMMUNDIS : quibus
precibus absolutis , dimissisque Energum e. nis, Diaconus statim inclamabat: Orate in Iuminandi, h. e. Catechumeni competentes. Competentibus dimissis Diaconus clamabat:
ORATE PONITENTES. me in Conis sit ut . Apostol. Lib. VIII, cap. 6, 7, 8,
P, ex quibus manifesto elucet, ad Missam Catechumenorum non solum pertinui sis Psalis modia in , Coneionem , sed & alias pre.
ere pom Ghelanem saeias . Cum veto in Missa fidelium statim post Evangelio m sym.
holum recitetve, Qui Catechumeni interesse non poterant, patet Constitutiones Apost licas non loqui de eo Evangelio , quod re- Iur Cano leate Cathoticorum.
I c OR U M. 6sgelium bis recitatum. suisse primo in Missa Catechumenorum, deinde in Milla Fidelium. Porro Missa Catechumenorum tribus constabat, Psal. modia, Concione, Precationibusque pro Catechumenis, Energumenis, &
Poenitentibus b . Psalmodiam in
terpungebant lectiones tum veteris,
tum novi Testamenti, claudebat Evangelica lectio, seu Evanselli Pericope c), neque enim omnia Evangelii Mysterii Catechumenis enun
tiabantur d . Evangelii denique
periebem Episcopi hortatio, se admonitio consequebatur. Hujusce rei
vesti. eitabatur immediate ante symbolum, quodque ad Missam Fidelium spectabat, sed de eo Evangelio, quod recitabatur statim post Psalmodiam , ante pretes C rechumenorum , Energumenorum , & Poenitentium . e Ioann. Henricus Tham erus de orig.& dignitat. pericoparum, quae Eva gelia ,& Epistol. vulgo vocantur, cap. I. Legebantur primitus in primitiva Ecclesia eerta E. vangelii initia , quae PER COPAE die untur . Lectione licta , Episeopus de his, quae lecta erant, edifferebat, & ad imitationem audi. tores excitabant, & exhortabatur, ut Iusti. nus Apol. II. α
d 3 Ita intelligendi sunt Cardinalis Bona rerum Liturgie. Lib. II, cap. I, & Al. basquinaeus Not. in Can. IU Coneil. Caristh g. III, eum aiunt, Evangelia solis Fide. libus antiquitus lecta suisse ; intelligendi sei. lieet sunt de Evangelio quod recitabatur immediate ante Symbolum in Missa Fidelium , non vero de Evangelii perico pe , quae recitabatur post Psalmodiam in Missa Catechumenorum , alias eorum sententia nulli firmo niteretur aron ento ; quin nihil planius apud antiquos Patres, nihilque explorantv oeerrmr, quam quor=-- Evangelii semper sermonem antecesserit , & quod sermo coram Catechumenis habitu . sit et
75쪽
M IVS c oe 2 o V I r-L E vestigia etiam tune extant in Ossi. Homilia, h. e. sermo qui olim adcio Matutino, cui finem imponit E- 'populum habebatur statim ac ad vangelica pericope, hancque excipit Psalmodiae calcem decursum grata
. M stomo eolliora est , qui semper de Evano' Alvag. Lib. II , cap. XI , s s , Tovi, II, lil lectione anta homilum, deque homilia pag. Ior.eoram Catechumenis habita loquuatur . Vidi
76쪽
ind narras de sacrificio Missae in secundον Ecclesiarum statu Fg. I. 'DRosper Lambertinus in eo
- opere, quod de Sacro laicto Sacrificio Missae. concinnavis', Mistam Catechumenorum ita diutinguit a Missa Fidelium, ut eae quae ante Symbolum recitabantur , ad Missam Catechumenorum , Symbolum autem quaeque Symbolum subsequiintur, ad Missam Fidelium pertianerent. Fost Euangelium Sacerdos te eitat Ombolum. Ab eo ineipis Missa Fidelium , seu Missa Sacramentorum.
Lib. II, cap. VIII, fis F. Ego v rs Mysam a Catechumenorum
brevioribus cancellis circumscribo, neque extra Psalmodiam , Sermonem , aliasque preces, quae fiebant, antequam Sacerdos ad altare accederet. eam egredi patiar. Fideliu vero Misiam a peccatorum Consessione e .
dita a lvam Antiquit. Christ. Institui. Lib. II, cap. VI, 3. 4, pag. I9. In explicando Missae nomine mirum quot quamque diversae suerint Auct3rum sententiae. Alii Nnim ab H braea n a Missa δ deducunt , quae vox in Deuteron. cap. XUI reperitur, &Ollation m signifieat; ita Reuellam , Bais ronius, Genebrardus &e. Alii ab voce Messderivant, quae apud Septentrionales significat Festum, sive C ngregatio πνm ; ita Al-b spinaeus Lib. II do Eucharis. eap. III. Alii demum rectius docent vocabulum lati num esse a mittendo dictum : est enim Missis idem ae Missio, sicuti Remissa idem ae missio. Et lane antiquitus generale n men cujuscunque partis diuin, Mysterii suit, tum prioris C techumenorum, tum alterius Fidelium propriae, uir mox vidimus. Ηine
utinae Eceseliae larmula , De Missa est ,
Graeeae respondet εe visa λλπιὲ quae solemnia eram verba in dimissione priumum c8 echumenorum , & deinde totius coetus adhibita. Hanc genuinam esse vocis
Missa originem indubia probant Alcimi, Aviti, Isidori, Rabam Mauri omniumque
veterum Saerorum Rituum Seriptorum te. stimonia . Illud hIe tantummodo iuvat subnectere, vocem. Missa aliis quoque sensibiis suisse an liquitus usurpatam di ae V pro officio nocturno, & vespertino, sive Psalmodia, Seri in pturarum lectione , & preeibus anteluc no ,. de vespertino tempore habitis. Hi ne Cassia. nus Lib. II, eap. it, Missae nocturnae mentionem facit, ubi quaerit: Quaro post missam noctae ruam dormire non ieear . Et
Synodus Agath. de vespertinis simul, & matutinis missis loquitur Can. XXX , in eo.-
elusione matutinarum, vespertinarum
mis dicantur. Missa nomen aeeeptum reperitur pro ea parte Liturgiae, cui interesse poterant Cain techumeni , unde Missa Caree.umenorum
dicta est. Hine Concilium Valentinum Can. P , sancivit, ut Sareosancta Evangelia in Missa Caroebum norum post Apostolum Io.
Pro ea parte Liturgiae, quae est ab oblatione ad finem , unde Missa Fid.lium di-I , cta .
77쪽
dita gnte Introitum instic t mihi posse Φideor Laodicaenae syr di nixus Testimonio oportet seorsum primum ajebant Laodiceni Patres ann. 366, Majorum suorum vestigiis inhaerentes post Episcoporum sermones
Catechumenorum orationem peragi; σpostquam exis int Catechumeni, eorum qui paenitentiam agunt, fieri orationem. Et cum ii sub manum accesserint recesserint Fidelium preces,sie ter fieri: unam quidem , scitiset
primam stentia. σιωπηε, secundam autem, σ tertiam per pronuntiati
nem impleri, deinde sic pacem dari .. Can XIX. Ex hoc canone disci imus, Missam Fidolium initium suum.
ccepiste ab arcana peccatorum con
sellione, quam dimissis Catechumenis , ac Poenitentibus , hoc modo Fideles ex sese eliciebant . Primum secedebant in se ipsos, quaeque adversus Dei legem, vel cogitarant tio Ι C-L Ene acerbissimo animi sensu, ac d
lore omnium. maximo. Hic angor ex. conscientia peccatorum exortus ab Laodiceno Canone vocatur prima
precatio silentio facta ; secunda vero precatio per pronuntiationem fiebat , cum singuli Fideles , singulorum Sacerdotum genibus advoluti peccata sua secreto expromebant peccat rumque poenitentiam obtestatioiribus, ob crationibus, deprecationibusque testabantur, ac liberationem culpae , erratiquae veniam exorabant. Tertia denique precario per pronuntiationem implebatur, solemni Confessione coram Altari ab . Sacerdotibus primum caussa, deinde a populo uno ore re. petita cuius reliquiae adhuc super
sunt in illis sormulis, Confiteor Deo, b γ σc. Misereatur Indulgentiam, absolutionem, remissionem σc.
cta est. Hi ne Caesarius Arelat. Tune Fune missa, quando munera o feruntiar , ω Carispur , veι Saraias Chνisi eou eratur. Pro Collinis , si ve orationibus in Missa Fidelium legi solitis . Hine synod. Milevia Can. XII: Plaeuit, Me precer , vel Ma tiones , siis Missae, quae ρνοbatae fuerinx
ia Canei io, a, omnibus celebrentur.
Pro tactionibus in officio nocturno ean tari is litis, quo sensu Musam usurparundCaesarius Reg. eap. XXI, & Aurelianus Arelatensis ibidem in Reg. & praesertim Regula quaedam S. Aureliani sie habet: In me Ii Domini. O in Epipha.ia dieito unum Nocturna hin, oe facite fer misias do Ua Propheta, Pto ipsa sancti alie uius festivitate , quae vocis Musa aeceptio passi in invenituri apud
mediae aetatis Scriptores, & praesertim apud Ivonem Carnot. in Decreto, Heraldum Tu. ronensem , aliolque, apud quos Missa S. Ioannis, vel S. Martini idem est , ae Fasto vitas S. I n. veL S. Martini . Tandem pro tota Liturgia accipi eonsuevit omnes, & singulas publici divini eultus patres complectente z quo sensu plurali numero saepius usurpata invenitur vel quia duplex vulgo distingueretur Missa Careehu meuoraem , & Fiderarem, vel quia ejus nomine omnia Divina Osficia , omnisque Sa eramentorum administratio intelligeretur ἀHine in Regula S. Benedieli da Sacerdote ad habitum , & ad professionem recepto statuitur: Cone edetur ei post Abbatem stare. in booeduere, G Missas leuore 3, id est Sacrum celebrare, & Saeramenta administrare. Ad ham in Synodis Agathensi Can. XXI, & Braeatenu I . Cau. XVI, Missas tenere idem est ac Missas, sive universam. Liturgiam celebrare , eique interesse iat bi Benedict. XIV de sacros. Missiae saetiscio Lib. II, inpia III, 6. io. Co reor
78쪽
ntue initio Missae cum a Sacerdote,
tum a Ministro recitantur .. S. II. Habes hic monumentum praeclarillimum, luculentissimum, ac locupletissimum confessionis curicularis, quam nostrorum temporum Novat C O M. 69res,collectis omnibus viribus a fron.
te , a tergo, a lateribus obsidere', oppugnare ac labefactare conantur
e . Non loquitur Concilium La dicaenum de publicis Poenitentibius, nam antea dimis fi erant, uti liquet
Pontiano Papae quidam tribuunt se sed salso. Illud vere dict potest, Apostolicae Traditio.
nis esse , generatim ut ingenua peccatorum Consessio praeeat. Nam Sacerdotev quoque,& Prophetae veteris Testamenti eam, antequam sacrificarent, Contissionis sermulam adhib. bant : Peccavimus Domιne, mIusse egimus, intiuitatem fecimus . Formulave: o peculi vis haec, qua nos in Missae uti. mur Sacrificio, certe ab anno usque t gooia usu erat . in Liturgii sis. Iacobi & S. Marci, Evangelista: Sacerdos sua ipsius pe eata incipit accusare , quorum deinde a Deo sibi & populo veniam petit. In veteri Ritu Morata bico nulla erat Consesso, sed
eum Confit νον aliae orationes obtinebant , addirae a Ualdinali ximento . Haee qui ubet ius pertractata habere cupiat, adeat Cardinalem Bonam Rer. Liturgica r. lib- 2, ea E, Le Brun tona. I , pag. IV, Grancolavde antiquis Liturgiis pag. 447, Meratum ad Savantum par. I , tom. , p. g. I a , oc seq.
Allatius in Sy in mictis Epistola ad Bartholdum Nihusilina, allatis veterum Auctoritatibus, ostendit, eam Liturgiam Jacobi Apollo li genuinum esse saetu in . Et sane eam ut genuinam Ecclesia Graeca semper agnovit, & Concilium Trullanum ean. 32 praecepit, in Missa vinum cum aqua mixtum esse offerendum , ae ad Apostoli Iacobi pro . vocat Liturgiam : Nam cir Iacobus Chri. βι Domini nostri heeundum caruem Frauter , cuι ω . Hiero ι0 miranae Melo thronus primum est eredγιαι, . BUGMx Cae eonsum Arehiepiscopus, cujus glo-
νια omnem terrarum orbem pervus , --
quae quidem non coniecturae sunt, sed validissima argumenta, quibus Liturgiae S.
Iambi sua sineeritas vindicatur. Videatur Card. Bona Rer. Litur cata lib. I , Cap. 8, ubi ei si de S. Marci dubitat Liturgia, eam tamen S. Iacobi obfirmate tuetur, & multa eruditionis topia a suppositionis nota
Selvag. l. c. cap. r, .et, pag. 2 7, n. sTaeitis his Consessionibus successere deinde sermulae quaeda in scriptae , quas Con sessiones, aut . etiam Apologias dixere. Ejus vero, qua adhucdum uti inur e Miss li Romano, cuius est'iuitium, Confiteor Deo Patri &e. quae sit antiqui as, unus Dbertus ' orae ensis ire suo Paeniteat tali fusιndieare videtur, ubi quedam illius Confessionis verba citat. Die ei, inquit , eui confiteri vis peceara tuae Mea eulpa, quia nimis in cogitationibus, loquutione,& opere peccavi . Vixis autem Egbertus anno MCCXXX. e Multi quidem adversus catholicam de auriculari tonsessione doctrinam sunt , semperque suerunt impetus , & conatus hae. reticorum , qui nullo protius modo prceandi licentiam eoerceri vellent. Ut mi
tam Ualdenses , Albigenses, wis effianos in
Calvinianis redivivos. Ioannes Dallaeus Calvinianus Minister libros 'uatuor contra auricularem confessionem in lucem edidit . Sed eius , ac taeteror ura haereticoruni deliramenta late resutavit: Nat Alis Alexandet
fer . I , pag. Sol , in seq. rom: S, edit. Venet. cit. eausdemque etiam Dallaei ratiun culis , atque commentis iatisfecit peculiari tractatu, & responsione Dionysius ban-mar. thanus Monachus e Congregxtione S.'Mauri . Videndi etiam sunt Emmanuel Sehe
79쪽
ex iis verbis di ct cum ii quil Poeni
tentiam Murit sub manum Meserint,
ct SECESSEMVT: loquitur de Fidelibu , ac de Fidelium Missa, ejusque initumi ordiendum fuisse ait a:
σο. I 34, Iueninius de sacrameu. quast. 3, issem. 6 , ar . A, cap. I. Uisu venius de re saeram/n. lib. 6, η i. f., cap. 1, Seiragras cit. e . Iz, per νον. aliique complures, qui catholicum dogma de auricula. ti consessione latissime ostendunt. Dallaei,
ac caeterorum haereticorum errores novissi me
renovaetit Eybelius libello edito Vindobonaean. I 784, cujus . titulus latine redditus est: sta eo ni inenι documenta anrisaitalis ri'anae de auriculari eonfessione λ quo quidem libello totus Eybelii labor, .& t tum ingenium est in recoquenda cyambe t ties recocta , atquς in. alienis erroribus deser then dis . Deterrimum, & dignum homina haeretico librum merito damnavit sapiemi iasimus idemquo optimux Pontifex Pius VI, Apostolicis litteris Medιator Dei talis. dieii Novembria i 784. Illud non omittam, etiam hostes sacramentalis consessionis .experiundo discere , ae sateri debuisse quam utilis, quamque necessaria ea sit non tan. ium ad salutem animarum . . sed etiam pro communi Reipublieae: bonin ad vitia compti mendavi rtutesque inducendas. Hine . uti narrat Sotus oculatus testis in. 4, di'.
I 8, quaest. I ,. rL I ,, cuar, propter ablog tam a Lur hero sacramentalem consessicine in virgines Dro dicatae ex in asteriis ereptae, surra, raptuS, adulteya, aliaque multa, ..ea
que grλvissima mala erupissent Norim,rgensis C ritas C/rolum V Impiaratorem. publica supplicatione exoravit,. ut ibi saeramentat s coaessis restitueretur , quonia tot, ae tantorum scelerum copia nonnista Leaus abrogatione processerat.
d Fleury de moribus antiq. Christ. PArt. I , Cap. XIl. Pr3ter Eucharistiam in eisdem caetibus Christianorum reliqua etiam sacramenta quoad fieri porerat , d spensabantur, Gentilibus. eam ob e u in solicu cura i Me exclusis. st idiose ni mirum Re-.
i I c in L Epiaculari Sacramento , quo piae P
suae animae maculas omnes eluerent,
& ad sacrum Christi, convivium sese compararent, Uid. si . Libi III, ques
s. Christiani observabant, prohibentis dare
sanctam eant ν, edi, mittere margarita rame porcos . Eamdem ob caussam Novaei Legis Sacramenta alio vocabulo Mysteria. id est Areana nominatatitur , quae Christia, ni non tantum Ethnicos, verum etiam C . techumeuos , celatum ibant, nec solum e frequentare illis in in intibus verebantur; sed etiam , quid eum ipsbs fieret, referre aut sollemnes Saeramenturam formulas comram enunciare , religi ocii ducebant sta multo, enim minus. editis libris publicare mysteria audebast. Siqua interduin neces . sitas urgeret, sive pro concione ad populum,
sive seripto edito, quod facile ad profanasi manus distrahi posset, de Eucharistia aliove Mysterio disserendi, verborum involucris,.& aenigmaticis locutionibus omnia tegebar . tur Sie in Novo Testamento Ao. II.,4 , in εο, . alibi a fraustore panem idem sonabat, quod conficere, & distribuere Eu.
charistiam , phrasi ab Ethnieis nunquam in . . si genda. Mos iste plura etiam saecula. nuit, poliquam asserta iam in libertate Ecelesia Dei suis. Minime vero novum & insolens vider. Gentilibus poterat istud Christianorum it, celandis fidei arcanis studium Indoquidem ipsi etiam Gentiles in profanis suis caeremoniis ide in otaetvabant. Qui ad Isidis, Osiris, Cereris Eleusinae ae Cybeles curariis da sacra initiabamar, ad eadem clam alEis. tenenda summa religione 4 & Dirarum o m. nium proposito metu obligato sese crede. 3nt , & siquid aliquando proderene, prini inpiis, & sceleratis habebantur. Exemplum eius. rei perspicuum Apuleius l. M. . aia Lit, & mrodotus de diversis ritibus. religionis aeqyptiorum aliar aqve Gantium o gens, Lepe ait, rei quidem vationem h ut, se ignorare, sed..io medium proferre . non,
Proter. Emnaan. a S straι egregis m, opus
80쪽
f. III. restquam Fidelcs piaculari
Sacramento divinum Numen sibi propitiaverant ,, ad Orientem conversiri manibus in Coelum sublatis preis ces ordine fundebant pro quibus- bcunque bominum generibus, ac spe- ciatim pro Episcopis, pro Pres- byteris, caeterisque Ecclesiae mini- ,, stris, nec non pro quavis Eccle-
,, siae aut Fidelium necessitate Constitui. Apostol. Lib. VIII, cap. 9. .
,, Diaconus ad comprecandum reliquos cohestabatur Cyprian. D. M 63. Tum Sacerdos in preces praeibat, populo consentiente e cum .is Amen responderet Constit Apo. M stol. Lib. VIII, cap. II . Secun- dum ista, Epistola, Evangelium, ,, & Symbolum recitabatur . Tum M qui ademi viri viris, & seminae flaminis mutua pacis oscula fige
bant ad persem concordiae pur is blicam si nificationem Tertuli.
de orat. Cap. IAE. . Mox sua lin- ,, suli dona altari osterebant Con-
opusculam do disciplina areani , quod Latinus huius operis linterpres in obtervatione ad hoe caput indicavit , ac Ten inlius P. xx dissert. solectar. frustra refellere conatus
est, vide de hoe argumento Joh. Files aici electae T. II, pag. 146, sq. Abbatem de Moisisy in opere inseriptor La methode , λαι les P ros se fodit ferυis motraitan des N ieres, D. Valle mont δε ferret dντ sterer, P. Hermannum schollinae , cuius librum dioiplina arcani sua anx vitari restituta praenotatum , editumqueris ηο, Cl. P. ZALLwEIN maxime cominendat T. II Prineipior. Jur. Ecclef. y g. 738 ,&: doctissimum P. Martinum Gebbert in Mantissa de areanis Feclesiae traditionibus, quam an. I 7 principi ir Theologiae eri. gelieae subjecit.
e Ritus communionis hic erat . Sta
,, stit. Apostolicar. Lib. VIII, cap. I. , & Sacerdos omnium verbiso Deo illa Sacrabat S. Cyprian. deis orat.); ex hisce aliqua pars pari nis , S uini aqua molice per-Hymixti offerebatur tanquam sacrifi-
cii futuri materia . Iustin. Α- is polog.). Postea ad actum sacrifi. candi propius ventum est S. Ju- Pinus ibidem , Sacrificans admo-
'nitis praesentibus , ut ad Deum is C da erigerent, ut Deo gratias ,, agerent, ejusque Majestatem cumis Angelorum omniumque beatorum, , Spirituum choris demi sie adora-
'rent, caetera Persequebatur u ' A ad iiistitutionis eucharistiae narra- tionem , & formulae consecrato- riae pronuntiationem. Hanc Dori minica Precatio excipiebat,' com is muniter recitari solita. Ad extr Mo mum Sacerdos Sacra Communio is ne sumpta, eamdem Diac0norum
is Ministerio uni versis, qui Sacrifi-
., cio intercrant , impertiebatur
hant Fideles, non tennflectebant, manus. que lotas, & in Ctucis formam compositas ad sustulenduin sve a Presbytero , si a Diaeono sacrum cibum porrigebant , ut
multis probant Bona I. 2, c. Marreis nius j. I, c. 4, arr. Io, Antonellius in
notis ad S. Iacobi Nisibeni seimonem XIV, p. 74 . Viri tamen'nuda manu , mulieres subiecto linteolo, Eutharistiam sumtipiebaiat qua de te adi Salam in notis ad citaturn Bonae locum p. 37 . Antequalia autem sit. merent, saepe Sanctiminium Christi Corpus oculis admovebant ipsa etiam labia , dehontem divini Sacramenti contactu non raro sanctificabant . Consule citatum Anto. nellium in S. Iacobi Nise ni Sermonem VII, p. 248. Communionis distribuendae veteres ritus praeter Auctores in notis citatos explieant EN