Alexandri Aphrodisiensis ... In Aristotelis opusculum de sensibus atque de his quae cadunt in sensum, vel de sensuum instrumentis, commentarium de Graeco accuratissimè conuersum, Lucillo Philalteo interprete. Michaelis Ephesii Scolia in Aristotelis l

발행: 1573년

분량: 69페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

De Sensibus atque de his

aliquis direret,at ipse tamd vocat naturam . quae odoratui idonea sit. Aqua enim &aer quatenus pellucida sunt, colores recipiunt, at humor vel aqua propterea saporis est capax quod pollet corporata humiditate, qui odores non aliter admitterent una secum m isteri, nisi quedam intercederet ipsis cum illis communis vis vel natura,quam nunc aliud genus vocat. Vel inquit in alio genere,id est in illo, quod habile est, ut odoretur, uandoquidem quod degustamus,quodq; odoramus,

iuersa esse genera videantur. Verum postquam O rem in aere, & in aqua, ob quandam communem naturam ab ipsa siccitate, quae saporem redoleat produci atq; fieri dixit, ne hanc communem naturam pel lucidum esse suspicemur, cum id non minus non sit aquae de aeri, commune plane inquit aerem de aquam haud odorem recipere qua pellucida sunt.Proinde re fert tam aerem, quam aquam dici pellucidam, verum

haec odore non afficiuntur qua pellucida sunt, sed qua diluunt, de abstergunt siccitatem illam humore persutam,quae sapit. Cum ergo supra asseruerit humorem esse, qui in aere, de aqua odores edat, de sundat, eum nunc ipsum iterum vocavit siccitatem, quae saporem redolet, quoniam ex utriusque cum ex humole aquae tum etiam ex siccitate terre ut de monil rauimus Ἀ-pores oriantur . Itaque Iaccum , quod nondum saporem habet admixtum neque dilutum, si humori admisceatur ope caloris sapores edit: odores autem

non parit siccum illud quod non sapit quin etiam operae precium est, ut humore periundatur, cic cum lapore suderit, tum odorem dabit. Q.uod vero ab humore sapore redolente, vel 1 siccitate eiusmodi. nam viro dicas modo nihil refert Odores fluant, de pro manent ad nares, demonstrabit ex hoc, quod perspicuum est, nihil nos odorari posse,quod non retineat saporem. Odo ratu porro saepe solemus cum rerum putridarum iamque si accescetium, de acutarum, tum etiam earum,quq

concoctae alium saporem edunt spores percipere, de obseruare, de tamen nondum apparet gustatui eorum mutatio quasi ex odore saporum gustatus periculum de eisdem priusquam gustet sacere soleat,atque assueuerit ex mutatione odorum secus tque secus assci. Text. M. Ron enim aerem solum,uerumetiam aci iam vis odoradi desiderat. Cuius rei illud vel maximd indicio est,quod pisces, ostrea, idquegenus malua di mersi m mematre odorant. Q ado exum odorem hauriunt aer insuper

sereret ambo aquam aerem humetia hiaturae esse, m- mirum natura odoris erιι ιllius no ιnlidae siccitatis quae iam idem in humore aspergitur.itidem quoque eru odor, uterum odo

uir. .s rem esse quandam asinionem quae asapore proficiscatur

cum ex his quae olent,tum etiam ex las qua minime edulia -': με odorem compertum esse potest. Elempta enim velut ignis aer, aqua, terra propterea odore carent, quod qualicca

sunt, humida sanὸ insipida existunt, nisi quidpiam ii

D. Die se M. lis admιxtum redoleatia a de causa inare odorem edit, quoni et O apstrem iuitatem habet. Sal quoque magis odorem emittit, quam nitrum, quod quidem ex eo per bimum en, quod ex illo defluit inum at mirum plus re tinet terrae. Praeterea lapides odoras expertes sunt,quippe cum insipidi sint. contra verὸ ligna uent, propterea quod sapiunt, Verum ligna, qua plus aqua habent minus

odorem fundunt. Adde aurum inter mesalla nihil odoris habet. quod insipidu eII, siccus autem as O ferrum redolet. Item Acciriae quarum fuerit exuum humor minus, qua reliqua aliae odorem constant. Ventum etiam est Itanum Fada odore excellunt, qurbuidam Hia cedunt quoniam more perfusa sunt.

Com. Superioribus verbis haec monuit. Itidem enim siccitas humidum asscit,ut aliud genus in aere, de aqua humectus sapor. Nunc vero in utroq; ostendit. non enim solum in hoc nostro ecelo multa olent quemadmodum probaturus eo est indicio, quod animalia duspiritum hauriunt odorem percipiunt. Sed in praesentia piscium de ostrearum exemplo confirmat, quippe quae in aqua Odorant. Quin etiam saepe e remotis locis duce itineris odoratu ad escas natant de accedunt,

quo in loco non est aer, quonia etsi in superficie aquae inlidet spiritus,vel aer, attamen in profundo non dilabitur,in quo degunt vitam Pisces de odor i. Si enim sorte fortuna esset aer depulsus utque ad imum pel gi, non diu istic commoraretur, quin etiam illico re diret ad superficiem aquae, quod etiam indicant vires inflati, qui simul ac primum vi sublata relaxantur ab immo supra conuolant. Adde quod pisces non omnino aspirant hauri lintq; spiritum. Etenim ab Aristote. alias dudum ollensum eli animalia, suae Pulmonibus vacant beneficio aspirandi respirandiq; minime potiri. Addit ut si quispiam non solum aquam, sed etiam

aetem humidum esse assrmaret, quandoquies de aersit humectae naturae , nimirum odor erit natura, quae in humore versetura sicco non insipido manans, de proficiscens,ide ii quod in sensum odoratus cadit quidam assectio erit quae prodit a sicco saporis non experte, de humore diluto. Caeterum ne arbitremur a simplici siccitate, ut sator ducebatur odorem ad nares a manare, sed ab ea siccitate, quae saporem aliquem mclusum in se habeat, ex hoc nos monet. quoniam quῖcunque olent etiam saporem edunt, contra quaecunque insipida sunt, haec lan E ipsa nullum odorem emittunt. Nam corpora simplicia propterea odore vacant quod insipida sunt. Neque enim terram simplicem, atque solam, neque purum ignem dixeris saporem habere,quamuis siccae naturs esse videantur. Itidem nec aquam nec aerem sapore affirmamus, quod nimis humore abundant. verum haec si aliquem saporem eductum sane simplicia non erunt sed admixta. Mare qua-uis humidum sit, salsum tame humorem habet, quod cum siccitate ille copulatur humor, de hac ratione odorem perstat. Sal quoquede odorem de saporem seri, quanquam terr g multum habeat. Sed nihil obstat sit quod siccitas haec admixta est humori. Et sal cum ipso nitro conserens tradit sal plus Odoris, de saporis habere, quam nitrum, idq; propterea quod siccitas talis uberiore liquore mollitur,qua illa nitri, in quo plus terrae censeas, de in sale plus liquoris necesse eis, vel ex eo maxime quod oleum ex sale instillat. Verum hoc ior Gratis, aete exemplum assert, ut non solum plus humoris in sa- le, sed etiam plus saporis in sale, quam in nitro inesse cas ridorem credamus. nam amarum est illud oleum defluens ex sale. Accedit quod lapides etiam ea de causa odorem moneae e. non edunt, quia insipidi sunt, at ligna nonnihil odoris de saporis capiunt.Et ne lignoru multa genera in me dum. uo 'adium producantur, quaecunque plus liquoris, vel humori, coutraxerint, haec ipsa nimirum perexiguum saporem,& odorem habebunt. Quinetiam in metallis cohaerent odor, de sapor, quoniam ea, quae sapore vacansietiam odore priuantur, quo in genere colloca tur aurum. Aes autem,& serrum, quoniam saporem habent, odoris expertia non sunt. Aurum vero parul moris habere hac plane coniectura assequi postu- ω vitiimus: quoniam id ipsum non contabuit unquam ru- : Maio nbigine,nec unquam putruit. Rubigo enim potest di--,d

ci quidam putredo,qus nascitur ex numore non con MG

cocto. Quapropter cum aei, sertum, argentum, itin- diis

num multum humoris retineant, eorum rubigo ma- o h ALM Gle olet, at aurum lenius multo est, de facilius extenditur,quando tamen apte alicui commixtum ac tempe a Mailamuiratu est, id inquam iptum sapore, de inlore carere nullo maiore testimonio quam illo senius coprobari Po κ . ima

32쪽

Quo cadunt in sensum. 3 3

mumst: liciat quod dixit. Seoriae metallorum scoriae

nonnullae magis expertes odoris videntur, quod earuliquor incensus est, de sapor consumptus, quod odor hum re,qui saporem teneat maxime nitatur,& alatur hoc indicio confirmatur. Argentum inquam,& stannum plus liquoris habent, quam serrum,& aes nec humorem aeque admixtum siccitati ac illa retinent. Sed

hic est dubitandi locus. Qui seri potest, ut odor na scatur, de prodeat a secitate,qus saporem edit, si odordi sapor una consistunt, lusq; mutuo consequuntur.

Sed mehercule non dixit Artitoteles primum sapore esse, a quo deinde odor prosciscatur, sed siccitatem quae saporem habeat, de minime voluit illam simpliciter siccitatem causam dici illius assectionis. quae in tus in aere, vel in aqua fit, quae sane assectio odor est, quasi velit Aristotel. haec ambo simul commorari, de causam odotis dicas velim siccitatem,quae saporem teneat modo sapor odore producat. Aer enim cum is pie natura nihil saporis inclusum in seipso habeat, tame odoris eli particeps.quapropter siccitas sapori co- sociata,quae in alio posita sit odorem profert in aere. Isidem aquae natura non patitur aliquem saporem, verumtamen assicitur licco redolente saporem, de redditur tum gustatui , & odoratui idonea cu esset suapte natura ineptissima ad saporem.quare sic eli paucis cocludere,odor nascitur a siccitate,quae suo sapore gustatum mouere queat in aere,&aqua, quae san Esiccitaseli effectrix causa. QIemadmodum enim color pellii ei dum afficit, ii a sapor humida,quq supra diximus. Ite quemadmodiam aspectus videndiq; actio sine pellucido non perficitur, neq; gustandi sensus sine aere, &aqua. Itaq; sapor in illis ineli quae illum recipiunt, at odor in his sibi manendum esse statuit, quae saporem non habent, quanquam sat ab his quae sapiunt. Nam per aerem A aquam odor ad nares proficiscitur, de odorandi sensus csscitur. Textiat. μης Olcm qui arbitratur odorem quenda .mi iu- ' flarva ordesie qui prodit communiter ab aere aquam ito misso crustulemia omnes exitiuntur. Heraclitus prodidesie

in idii erat dicere, quod si ormia in Iurea conuerterentur

in aer exieta bacissa nares peiciperem, caterum de odore omnes c

sentiunt, ut butic ipsum decernunt vaporem, alij verba ea balatione atris σ teres,at' demum νιν οῦ. Est aut exhalatio humor quidam, vapor instar fumicvt divinius cois atri, terrae hoc tu modo quod ex ipsa exhalatioe aqua costatur x vapore qda terrs species.

m. 4 i. sdam naturales in hac sentetia permansisse in-' quit in qua odos em quenda instar sumi vapore aquae,

S aeti communem asseuerarunt, in quorum numerurelatus est: Heraclitus huius sententiae princeps, qui si omnia in sumum abirent, dicebat nares h sc Omnia p-cipere, quia haec sentirem, perinde ac sumus sit naribus obiectum proprium. Verum quo clarius intelligatur quonam pacto quida de natura disputatores odorem staurant esse quenda sumi instar vaporem subnectit. Omnes porro naturae in primis studiosi alij odorem existimant quenda m vaporem, alij vero quanda exhalationem iij vir unq;. Quid porro utrunq; sit, . di qua differentia inter se dissideam, proximὰ declarat. Exhaltatio enim elt humecta quae ni aeris de aquae respiratio, quae ubi primum mutatur in aquam couertitur. Vapor vero est sumi instar communis aeri, de aquae, ex quo ut tradit quaedam species terrae conficitur. Nam ex hac cinis,& fuligo prodeunt. Ae ubi patefecit quid sit utrunq; hqc pcrsequitur. Sed neutrum verisimile est. Exhalatio enim ex aqua Text. Α ' excitaturdid inBaνIumi vapor in aquae cι non potest. QPemadmodum ιnquam a nobis upra dictum eri mul

ta ammantia ιu aqua odorant.

m. i. ς cui pilς odorem atq; illi definiuet ut cum nee exhalatio, nec vapor sic se habeant, ut putarunt, palam

ostedit. Na exhalatio ab aqua Critur, quapropter odor Pino die tab aere non recipietur,si odore dixeris esse, exhalati nem. Quin etiam aqua odoris suapte natura c xpers est mi. sed uis ido vapor instar sumi in aqua confici nequit in qua tamen odor inest. Nam & quae degunt vitam in aquis, mini id oco ia&quae non vivunt in aqua per hancipiam olfaciunt. e suis

s non probe illest habet,nee ipse probe recte : valebit.

Odorem non esse vaporem instar sumi ex eo ostedit qui ille quidam est, ab eo defluaus, a quo eis citur. Qui ergo defluxus introduxerunt hosq; cernendi cau Com. 43. sex asseuerarunt, ut minus probe sentiunt, quoni 1 n cesse foret, ut eiusmodi defluxus a rebus quae sub aspectum cadere possunt corporati essent, ni ue paululum ole subsisterent immo repente coni merentur, ita errant,qui ab his reb.qus olent vapore instar sumi vel defluxu emanare censent. Etenim quq olent illico interire,atq; evanescere oporteret,neq; spactu tyis,qua minimu durarent, sed longe aliter a nobis obteruatuest,quod nonnullis corpusculi, bonum odorem manasse ad nares nostras,&tandiu dorem suum illa corpuscula probe retinuisse, ac conseruasse quandiu subsisterent animaduertimus. Quemadmodum enim ea, in quibus inest vapor instar fumi qua celerrime velut mirrha, Ze id genus eorum quae vapore edunt consumi solent,ita caetera repente deficerent. Sed quae olet non illico absumuntur, ita nec odor erit sumi instar vapor,vel defluxu qui proficiscatura rebus,quas oramus. Praeterea tactus esset hic sensus, qui odores percipit, quod sanὰ supra a veto alienum esse demqn-nrauimus. v re erit sermo de vapore sumi instar itidem leuis Mutilis, vi est ille de fluxibus quos multis

rationibus reiecimus.

compertum itaq; est btimorem in aqua, hi ipsi 4e- Text.

re aliquid recipere, a sectitate assici non insepida. Etenim aer humilia naturae est. Si pisterea siccum dilutum ut in humoribus saporem itidem in aere odor E sicit palam est, ι cum saporibus conferendi sint odores. Reiecit eos qui odorem, vel vaporem instar sumi, vel Com:

exhalationem esse statuerunt, hoc inquam argumento quod odor tam in aere,quam in aqua conscitur,sed nec vapor,ille sumi instar nec exhalatio in aere nec in aqua excitatur. quibus sane verbis nos ad huius quod supra demonstrauit memoriam reuocat diligenter v bi odorem siccitate, quae redoleat saporem cum in aqua,tum in aere proficisci, probauit hac tamen coni ctura,quia in utroq; elemento ponuntur,quae olent. Etenim nec aer solum aut eius humor, verum etiam

aquae liquor est huius effectus particeps. Sed ne labores de verbis. Cum dicit humorem in ipso aere intelligas velim humorem in aere, quod quidem de industria fecit Aristot. ut nos memoriae mandaremus,quae

alias de aere disputauit, quem humidum suapte natura cum multis ianὰ locis. tum vel maximὰ duobus statuit libris, qui de ortu rerum, atq; interitu inscribuntur. His autem dictis addit. Si praeter ea siccum dii tum , ut in humidis odores ingerit ita in aqua sapores.

Nam in aqua illa sicci lauatio de assectio sapor erat, &in humidis sere similiter sicci non inspui lauatio de assectio odor dicitur. Quod si in humore aridum vel

siccum,tam saporis,quam odoris es sciens est,idq; collocatum in humidis nimirum perspiculi est,oper sprectu esse,ut cu sapori, congruant, di conserantur Od

res. Vel verba hoc modo ponderentur.Quod si no inspidum siccum dilutuaqua& aere itide ores edit, sand liquet odores conserendos esse cum illis latarib. in quibus fiunt. Si enim dissidebunt sapores, dissideatuoque odores necesse est, quandoquidem odorum

ii serentiae, ab illis saporu ducantur. Est enim nornia quaeda vel regula, vel pcrscriptio, vi sic se habeat,quq Λ lex. Aphroale se a. E cont

33쪽

Text. 63 consequuntur quemadmodum quae praecedunt sese

trabere videntur.quocirca haec illico adiecit. Sunt porro non sit, Pitas accidit, ut cum saporibus congruat. Etenim aeres,dulics,a lera, amara pingues o

Eoi es extant. Quod sit puis putricis Odoi es aviari, aporibus rei'odere iactat, is certe non temere dι ierit prepterea quod qu admoduilli aegre potantur,ita putrida vix

circa fragra Gr gelu DP.res obrvdunt, orares obscv. M. Calorem exim quι mouendo aliquid architectarur frigus, ct congelatio demotiuntur. Com. s. iapores, item Odores acres,dulces austeri, amari De sim tu, crasti ex illunt, cum quisque odor suo cuique saporis respondeat,quin etiam eorum odores,qui dum hauriu dunitar tur nauseam faciunt,cu saporibus amari, conseruntur& congruunt. Hos proinde his vel bis congruere de-alo ouod re clarat, propterea quod quemadmoduilli, ideli sapores amari aegre potantur, ita putridi odores vix Odoran-

De Sensibus atque de his

Ius cerebra. Cum enim cerebram natura abeat, eun-que in his venis, quae illi adhaerent anguisi Aususpem tenuis , ac pei purgatus sit, quam facillim8 frigore congelatur. id uocirca cibi ille fumι inuar a por, qui caput peti: quando ob locum frixet,nimii um mi bos illos exta

tat, qui defluxiore, dici ment. HMoneo rum species

nata se videtur, ut ad recuperaudam homici valetud ne magnum asserat adiumentum. Reque huic aliud munus triburtur quod quidem palam exercet. cibus eminsuauis, G siccus humecta natura plerunque morbos nox in quodanobis creat,at Nero sentu odor nos utcunque ipsis habile M 'invehitum. tur. Quae sane dicta cum sibi sumat tanquam perspi.

c ip calorem utrumque edere asserit, hoc lane modo comprobans, quia frigus & gelu aeque insores, aes a porcso,r Pi to A- hebetant.Calorem enim,qui sapores condit frigus, relo; id .'vidi gelu opprimunt de delent. Qua propicr S admixtiosi pilia ti, at nem &concretionem 1 calore in illis ingeneratam turbant,&adim ut, qua se blata merito sapore, primum, odores deinde, qui a saporibus in hiantido generamur in te reunt. Sed ne te lateat cur adiecerit hoc verbu non illii addidit sane, ut ostenderet, quosdam odores tua ues, accratas esse suapte natura , di non eo tales esse quod sapores comitamur.

COtex. 46 Asturun ritu quod olet duae species offerunt κη, quo in Aco errant qui nullam esse olentis Jeciem virmant.a ocirca quo pacto simio non esse dici debeant nobιs tracta dum en saporum re -a est species quemadmodum O , , , i, V. xim si ordinata,qui suavitatem, dulcedinemve, O trim Mod. νύ tium balant aduentitiam. am propterea quod apor cy2 2. viri ις his maxiὰ animalitibus suaves videntur, qui cibum pri iei. scanque appetunt. ηιωκdem ac esculenta, poculan-

i' laque sexu Orentia non ea obti ctant animalia qua and ei is nudi . bost complent, Hertate faturata nihil ultra quaerunt

ei iurisat vis suauitat F. tritima bubet. Qua cauracum; animatiis Ohici I coramnes existunt. qui illi sunt suapte nutuirasuaues se a tumulo Odyes velut i iustorum, ροι nec magis, aec nunus ad pa- Uz π: num ea scedum animalia i mutant, neque quicquam adsistri a in excitandum appetitu conferulit. Contra immo magis rocr mulcet. A: primunt. Viae verasint viae Euripi sim irridendi causa,

3 ιέον os . temseries odoris bomim praecipue accommodata eri, utitera vero eorum videlitet odorum, H natura saporumstulat ita digeruntur, caeteris quemadmodum supra cE uanus P etiam tribuitur. Praeterea hoc odorum genus ' propte ea quod adurentiamsu ιιatem o molestiam rem timent ut sapores diuiduntur, ta partitur. At longe ah M' leniri odorum accidit cluisuapte natura vel obtectunt en us, Hi inciunt triuitia. cur autem hoc It nusculorum homini marari accommoritur, in causa eum

rimus vehem nter delectat semperque ut ita dicam Piuuar. Qua de causa non omnia ammantia bos odores hau me ita rei

vivis r - tiores facit. Primum inquit si potem in aqua confici, de ii ii siccitate terrestri proficisci. Deinde huc ipsum in aere,&aqua odorem a siccitate non inspida perfici, reviunt, sed tamιnes, O cum ea qηadrupedum quae sanguinem habent, tum etiam reliqua qua aeris natura magis ia , delectantur. cum ergo odores caloris ingemit levitvie cerebrum petunt, tum his qi a illum incolum lotum me. iv la ninautius est. Vis enim odoris natura calida e Ii. Quocirca Vis is talersirandι usum propter duo natura dedit ammantibus,

ut cum restirati e tanquam opera e portuna uteretur odo ibam is

ad earum rerum praesidium, quae pectore commerentur, tum etiam ea ipsa tanquam re ad odore in easescendum eongrua. cum animalia stiritum σι ι insicus a ducurrodor permeat per ip as nai es disque ad intestina. Huma-

iae ration in Timo loco de cerebro.

iae porro natura accothmodatismum Ii hoc genus o - dii et ... rum, quippe bominis cerebrum aliorum animantium cerebrum Gr magnitudine O hum re anteit quod etiam in aula eti, ut rebquorum τι uentium solus homo ut ita dicam hoc genus odorum pi risiat his delectetur, ex simιιbus voluptatem eapiat propterea quod eorum calor,

artio quam apti bi me ea cerebrι loca fragi dissima, O humidi ma imperat. At cariris ammai tibus, qui braptit mones dati buxi, vis iratum ea cipiant eum certe fiensum natura tribuit, qui alterum odorum genus percipe ret ne duo ederet odorandi instrumenta. Continia enim

animalia quando hauriunt guratum strando hoc sensuisse debent, qui illud aliud gentis odorem si tit, quemad-

Pioum esse arbitror quaedam animalia, etsi usum re=randi n9n obtinent odorandi tamen sensu potiri, quodpi sces, genusq; inscctorum istucisum eminus ac prope odorem ροι Fiunt,suius rei causa es ilia pabuli A nris ne tura, a qua μιmatia, etsi longo intra uallo ab eadom esca disiunctasunt tamen illuc rapiuntur, quemadmodum a pes amide longeq;Iormica. ροπι n nulli stri as is cant,c purpura, quae maris littora incoiunt, ac pleraq; alia animalia abi, dilentu alliciuntur, quae Ianὀιῖculenta acute ob odorem praesentiunt. Vera perJ:cuum est non aeqκe hoc modo omnia sentiri. Quidam species odorum aliter esse serebant, quam Coin. a L sint earum rerum species,qtiae exaudiuntur, quae de gutiantur,quae cernuntur, quoniam hae solitariae su pieque natura consiliunt, at illae nec rer se,nec simplices extant. Nam odorum disieremiae quanquam per Alis illinis se suapteq; natura esse videantur, tamen non ita se habent, sed a saporibus ducuntur. Etenim suauis, au ioci senis sterias, amarus, caeteraeque huiusminti disierentiae i

ter se dissident, quod iapores a quibus emanant od res quemadmodum supra dicebatur lane discrepant. Hanc opinionem refellit saliumque esse ostendit, diduo genera orum totidemque differentias introducit. Quod si odorum disserentiae ita sapores sectentur, ut alter sua uos, alter veto molestus sit. nimirum sectamnr illos non suapte natura sed aliena aduentitiaque. Similiter praeterea species, quae luapte natura,

perri; se dicuntur ita se habet, ut eorum Lyrum disia

serentiam

34쪽

Que cadunt in sensum. 3s

seremiam sequamur, in quibus non strapte collocantur natura. Hoc inquam genus odorum propterea LP

in ipso sapore inest, quo aluntur animalia,& ab eodem oritur hac ratione illum lectatur. Iam enim recipimus odorem a sapore sicci originem trahere, qui siccus sapor prosecto nascitur ex sapore qui sit. Proinde si hoc odorum genus & suave,& permolestum est, etialias qualitates habet aduentitias. Nam odores suaves de odiosi dicuntur, quod ad pastu reseruntur,) quo prodeunt .Quamobrem ij tum ea maximὰ animalia oble

' ctant, quae cibum capescere avent, contra autem mo-

Ielii, atque odiosi sunt ijs, qui sane saturati sunt. Ac quos cibus delectat, his etiam eius odor gratus est. Contra a quo pastu animalia refugiunx eiusdem etiam

odorem vitant. Quare odores lias qualitates suauitatem,& moestitiam tanquam aduentitias quemadmodum diximus habet,quod etiam ij coin probant, qui

odorum illud per i e suapteq; natura genus adimunt. Non enim tales odores extarent, si omnes saporum differentias sectarentur,& qui sunt per se illas qualitates haberet aduentitias. quare perinde esIent variae odoruspecies, ac diuella genera essent saporum, reliquum monet eiusmodi odores, qui in saporibus quies mur insunt utiq; animanti communes esse. omnia enim animalia dc aluntur,& sensum percipiendi odorem cibi retinent. Ac aliud introducit genus odoruqui suaves suapte sunt natura, & non aduentitiam se uitatem a saporibus sumunt, quod quidem his de causis fit, quoniam huiusinodi ores, neque in esculentis poculentisque inhaerent, & collocantur, neve anpore alente prosciscuntur, neq; ad pallus cape uendos, de ad vescendum animalia inuitant, atque attrahunt. quo in genere ponuntur florum odores, quicunihil ad cibi appetitionem coserunt, tum etiam sque eos delectant qui saturati sunt,quam qui minime. Huius rei videlicet huius generi, odores nihil ad lumen is das escas praeitare, immo sapores obtundere telu a ducit Stratidem comicum, qui illam sit peruacaueam

componendis vertibus adhibitam ab Euripide dili Guam mordendi irridendiq; causa haec dixit. Cum lenticula coquitur, nihil cientis infundito.

Quali nihil olens quicquam cibo conserat. quinetia eundem ij odores reddunt ad alendum ineptum, atq; imbecillum, cui tamen repugnarunt nonnulli cur ait voluptatis amatores,quandoquidem olentium suauitati imprimis dediti naturam ad sumenda poculenta cogere videbantur, cum hi vino eo admiscerent odores, ut assuescerent potu , qui suapte natura insipidus erat, & duorum sensuum quisque gustatus inquam, de odoratus suam voluptatem caperet. Iam vero Iam g nus odoris cut ait non est cuiq; animanti commune ut illud erat, quod a laporibus, qui animalia nutriunt proficiscitur. Itaq; eorum Odorum sormas ac uenera non suape natura, sed aduentitia ob varios sapores

distingui Aristote.tradi sed huius odoris hominic gnatisimi genera nequaquam sequi diuisionem sep

rii decernit, i hic odor nihil commune cu sapore habet quoniam nec suauis, nec permolestus est ob ad- uentitiam naturam. Portasse illius odoris species ad

eum modum esset latuit,quoniam etiam sunt eorum

saporum species,in quibus innat cuntur, de qui b. sub-

ne hoc dixit latis intereunt. Sed odoris suapte natura suauis non sunt species, quandoquide in hic non infident, e quorum lectione species nascuntur variae. Nam supra retulit. Quocirca quopacto snt saporum species, de non esse dici debeant, nobis tractandum est. Illud potius sorte intelligendum est, quia huius generis non sunt species per se, sed iecundum naturam aduentitia. i Etenim suauitas ac tristitia omnino primae, perq; magnae disierentiae in ipso odore non tuapte natura, sed

N plena atq; aduent se odoris autem qui suapte natura suauitatem dc tristitiam affert, hae sati Edisserentiae

suauitas, atque mole ilia erunt per se dc prim s.quonialiae illi natura congruunt. Deinde aliae quoque sunt differentiae, quae sub illis duabus complectuntur, quq etsi nomine vacent, tamen multae sunt suapte natura. Quis enim non videt d varijs storibus multas oriri o-

dorum differentias i Quia etiam hoc fit perspicuu mex unguentorum quaedam admixtione, N eorum scilicet odorum, qui nulla arte condiuntur, sed suapte miscentur natura. Caeterum duo genera odorum esse narrat, alterum quod saporum ordinem de naturam sequitur, quodque propterea suauitatem tristitiamq; parit, de landit, alterum quod sapores sequitur, iccirco

adventitia natura eas qualitates retinet. Non.n. quate

nus odores suauitatem complectuntur, sed qua ratione sunt quidam saporum nuncij. Hoc genus solum odorum esse veteres censuerunt, quod de si saporem sequatur, tamen huius plures species non aiserebant. Sed mehercule est quoddam aliud odoru genus,quod sit apte natura, de non comparatione ad sapores, nec . aduentitia natura suauitatem,de molestiam assert. Quamobrem duo extant odorum genera, de minime unuest, quemadmodum quidam arbitrabantur, de cum

addidisset illud quod est homini peculiare olentium

genus, affert causam, cur id homini tributum, atque datum sit. Nam si cerebrum hominis cum caeterorum animalium quouis cerebro conseratur,omne an

teibit stigore. quocirca loca cerebro vicina gelu conglaciant,cuius rei illud est argumentum, quod languis ille,qui eas replet venulas perangulias per tenuis de purus eli ea de causi, ut probe sentiamus sensuq; polle mus . Sanguis porro ille, quia tenuis de exiguus est, perfacile coarctatur, S: densus fit. Quocirca ad sustinenti defendedaq; illa loca frigida odores natura sup Cail etias mittit. Nam fluxionibus de hoc genere mori quando humor stuit a capite eae partes laeduntur. Equidem cum cibi vapor eas supremas partes petit gelu riget. de densus fit, deinde defluit,&ea quae intus sunt suo fluxu commouet. Natura proinde s c odorum ad recuperandam de tutandam valetudinem, Scad fouenda praedicta loca odorum calore miro artificio edidit. Huius enim odoris generis nultu aliud munus tribuitur,quam loca cerebri frigida calore quoda . seuere,de frigus illic ne redundet Uus debito temperare. hae itaq; sunt odorum natura consistentium di serentiae odoratui quidem gratissimae de suauissimae.

Cum enim sicci sint odores de molli suauiq; calore digerantur,quanto magis conficiuntur, tanto melius o lent, de de)ectant. Nam bene olent, quoniam eorum humor bene concoquitur,quod sanὲ est in causa, ut dores acutius longeque vehementius nares assciant, quoties ea obsident loca quae recalent, de sicca sunt.

Quin etiam terra aestuans, do sicca si imbribus mollita oblimataq; fuerit, dolet quidem odorem suauistimum propter calore conceptum atq; inclusum in ea. Nam ex ea tum prodeunt sapores tenues de sicci.Contra si humor indigestus nec coctus in ea ob frigus inerit,odiosi odores,atq; iniucundi nascuntur. Huius mydi odores naturam hominibus dedisse eorum salutis tuedς, de minime alterius muneris, aut os scij ca his sare verbis expressit, quib. ores saporum, quos aduetitiam suauitate de trillitiam habere supra istatuit, morbos varios saepe creare dixit. Replent igitur caput. quod sane certis odoribus potionum iacile comprehenditur . At odor florum suauis est, de nos utcunq; sele habentes sere semper iuuant, de salutis valetudinisq; tuende, de recuperadae subsidio veniunt.Etenim cum alijs temporibus, tum maxime peltis eris de his in quibus pestis solet corpora vehementer laedere, floruodor hominibus prodest, tum etiam animaduerte

dum est, ut sese ad ea homines recipiant loca qua Alexin phro.de sen, si a odor γ

35쪽

odor salutaria conservat. Et cum supra censuisset hoe genus odorum homini propriun .aptum, accommodatum esse, quonam modo fit propriu patefecit, quo niam non ita proprium homini, ut huic solia congruat sed libi e vel quia maximὸ, quandoquidem quaedam animalia tanguinis expertia, quemadmodum ea, quae pedes quatuor habent, & qus aspirant, omnia hoc γ nus Odorum sentiunt. Haec enim animantia, cum aeris, spiritusq; multo plus quam caetera hauriant, da aspirant adducuntque spiritum extrinsecus, ores v na attrahunt natibus qui sane cum suo calore leuiores sint, ad cerebum conscendunt, & ea loca reddunt salutaria. Odor enim qui bene oleat, suapte natura calidus est, ut supra eii nobis disputatum. Etenim caloris arti licio oriuntur odores. Ac eodem inti mento ad varias actiones, natura uti saepe solet. Iccirco

lingua discernit sapores, fingit vocem, & usum pro 'serendς orationi exhibet,quibus osticus humana lingua palam sungitur. Itidem spiritu, qui hauritur a pulmonibus natura utitur primum ad coseruationem eo

rum maxim quae excipiunt extrinsecus spiritum, &respirant. Equidem consert ad retinendam animam& vitam que intus in pectore inest,qusque sane ab ae

re & spiritu quasi quoddam opus efficitur. Deinde

ad sentiendum odorem. Cum enim animalia auram,& spiritum inspirant, is sanὰ spiritus traijcitur quasi per

nares usque ad pulmones qui cum una traijcitur odor qui in i plo spiritu , vel aere inlidet, & ita odorandia -ctio sit. Refert se iterum ad comprobandum hoc nus Odorum esse quam maxime homini accomm Datum, hunc i; ipsum admodum delectare cum propter cerebri molem, quae pro ipsa corporis humani proportione excedit cuiuscunq; alterius animalis cerebri molem,tum etiam quia loca cerebri frigida sunt,& subsi- dio extrinsecus egent. Sed citeris viventi b. quaecunq; spiritum hauriunt, quoniam pulmones habent, & aerem inspirant, quo temperatur cordis calor, & inspi rando odorant, datum non est alijs odoribus frui qua his, cui manant a saporibus. Et ne duo initru meta sentiendi in his animantibus natura effingeret, uni tm videlicet quo spiritum inspirarent. alter u quo odoraret. unum solum finxit inspirandi attrahendiq; spiritum, ut simili hauri edo odorarent. Hoc loco te monitu velim ab eo dici sensum, vel instim sentiendi pro inlim mento hauriendi spiritum. Vt enim homini quia aspi

De Sensibus atque de his

rat reddit'; spiritu duplex genus odor u tribuitur, ita

citeris antinantibus alter uni homo i hora odoriam genus datum est,qui a saporib.his ducuntur qui mimalia alu tur. Quocirca hoc solu genus odor u percipiunt. Ea quoq; animalia,quae non adducunt auram extrinsecus

neq; reddunt,curi stimum est orandi sensum habere. Solent enim ad cibum capescendum longum iter sicere. quinetiam piscium genus,& ca praesertim animalia,qus indiuidua entomaq; appellant, sine inspiradi respirandiq; beneficio odorant. Contenta enim omnino esse debent animalia, ut eode instrumento attra hendi spiti tu odore, percipiat . Quemadmodu enim homines uno sensu odor adi viritq; genus Odoru per cipiunt , ita illis sat est unum inspi .andi instrument Verbu horicotenta,& ad homines, S ad c tera a tali

communiter refertur.Sum praetcrea exemplaria, quae

illud omnino non habet. Et ii ita fuerint. vel ba perlecta,clarior longe, ac dilucidior erit sententia. quare mumiati non immerito quaererent quo in in . Nomento lac animatia odores senιιant, quippe cum ea qua θιruum hauriunt νηom Dinspiramio odorent. Genim euidens animalia. quae extrinIecus aerem attrahas

odorandiIensum habere cum eundem ιnserant. cum porro eorum, qua supra visensu amynalium ntillum a lira - ῶν φ rodiq; mum habeat, dubium eliqua via ο

odo rasas sibi omne cognatum burit obiectam quod stasensura odorandi cadit. At νοδ dixerim illa quodem animatia elasimodi odor M percipere, scis rite nou aeque, τι ea q, e alti it quoniam sec quoties odacium aliquidit iratus qui Di is eIl integumentum quasi quiadum operaculum remouet, quod san8 in causa esl, ut nihil prater- quaml iritum hauriendo sientiant. Secus autem in his animalitus fit quae minime aerem ivssurant,quandoquideaquὰ di tractum habent operculum, νι ea qua pupilla forti dura oculos habentia dciractis palpebris olyctahr.

Sunt enim animalia, quoi u oculi palpebi is teguntur,quamsi coopertaηtur nihil e Ii cernere. Sunt qusque alia quorum acies fortis,qconstans non eget ei Omodi integumentia, quapropter nec xllo, quod aperiatur indiget Iedillico cernitsua facultate videndi fulta O praemunita. Censuit supra quaedam animalia es e,quae cum om nino aerem inspirent, odore rapiuntur ad escas, qui- 'bus ut vescant ut longum iter faciunt,de quorum odoratu in dubium reuocandum esse inquit. Is ne alter sit ab eo,quo ututur animalia quae spiritum aeremq; excipiunt inspirando, quandoquidem illa aspirandi respirandiq; benescium non habeant, quocirca sensum odorandi talem cui diximus) habere minime videntur sed potius quendam a quinque sensibus distinctum, quo possint odoreo percipere. Quae cum in quaestionem dubiumq; vocet refert tamen non poste alium cooptari sensum in sumerum eoru , quo, quinq; stat tit,cuius rei causam, Ne rationem asscit, quoniam ea odorandi accio, quae animalia olfaciunt nulli certe se iis iii prstet quam uni Odoratui accommodatur, qua re si odores rerum percipiunt, eorum odoratui hoc munus tribuendum ei it. Verum odor adi non eli cuique vitremi eadem lex, normaq: l incita, sed quae aere hauriunt aspirantq; land Odores peropumi, quam Ἀ-mum aer,vel spiritus quem inspirant integumentum

quasi quoddam operculum atque hi situm odorandi

viae aperuerit, aut remouerit, aut viam per angustani ampliorem latioremve secerit, quapropter ea anima

lia quibus hauriendi spiritum facultas concessa eii odo arari escas caeterosq; Mores nisi aerem aspirando ne- queunt,verum non quacunq; spiritus adducitur traij-citurq; ad pulmones odor permeat , sed dum spiritus permeat ad pulmones ea pars, quae odorem deseri, una secum transneat usque ad nares, ubi munus suum odor exercere sua habilitate potest. Ac non idem iter odores tenere, & spiritum quem hauriunt animalia, vel ex his perspicuum est , quod ore naribum: attrahere adducere'; intro spiritum solent animan tia, Stam si nihil ore odorant, seu narib. quas videtur natura Ob id munus secisse, ut quando animal aerem aspiraret, per hos meatus odori aditus pateret . Itaq; viventia,quae spiritum hauriunt cum eos aditus nariu preclusos lia

beant, per quos seiritus permeat ad pulmoties aliquid

postulat,cuius officium in eos aperire, quod uilem et hi ple lpiritus.At his animantibus,quae excipiendi auia spiritumq ac reddendi usum non habent, is locus patefit odorandi,neq; tegitur operculo. Qua de ca non peiur,neq; requirut spiritu, i aperiat sc res odoratus. Quod ne videatur tibi absurdum si ultuq; else hec animalia in lirumetitu odorandi aliter longe, qua ea quae aere inskirant habere,idi plum com uobat, propterea id sunt qdam viventia, quae cernere non possciat, ni urit pcbrae quaedam quasi aciei propugnacula,& integumente aperiantur. Sunt et quae pupillam aciemq; oculoru duram retinent, i propici ea non eli opus palpebris quae aperianthir, sed suapte ii imitate, & nullo cx

terno adhibito subsidio aspectum ad ea quae ala is sis

36쪽

Quae cadunt in sensum. ' 3Z

Ie,lus sit rerum odor, quae male olent, nisi pernitiem quavdam acti M. Nam civin ο'erabili odo is foeditates sit extι μι animalia. Et quemadmodum homini eaput cartianum habitum grauedinem ilicidit quo pla unque illinc cubiint, ita reliqua ν uentra molestia sulprums aut buu- nurus intereunt, hse vitant non propter odorufarduatem,quem fod tolerant Id ne d trimentum capiant. Acquid foedos odores habent qua tιrra parιt, ct fandi quaeque rudit ad gustatium, ta' esum constratu. Com. 68. Partiebatur supra, quod Olat i duo genera,quorum alterum eum sequi si rem quo nutricantur animalia dixit,& idipsum suauitatem,& molestiam aduentitia habet e statuit, cum ab esca profiscatur. Hoc genus odorandi sensu omnia animantia fruuntur, alterum vero suave, ac scedum suapte natura agerens homini Elum esse accomodatum nac de causa voluit quod odor cacalidus sit ii igus cerebri temperat,quo abundat idipsus sane quia plus humidi pro sua mole habet, quam cuilis

uis alterius antinanti, cerebrum.Cunque supra narraias et florum odores, qui tuapte natura suaves iunt homini a caeteris animalibus non percipi nisi aluerint ea,

nunc autem sese reicit ad cotrarios, di male oletes i dia res,qui tuapte natura scedi sunt, α suauis imis Odoribus repugnit. Hos autem arcet a sensu caeterorum animalium, propterea quod ut suaves per te odores no percipiunt, ita nec icedo, .ct moletios nisi quispiam velit, inter hos odores quosdam reperiri,qui ani malia e

necent. Nam qucrn admodum eos odores,qui eos alueα salutates sunt atque ibauitatem habent aduentitia sentiunt, ita eos, qui detrimentum vitae asseiunipem: cipiunt. Etenim propterea animalia opprimunt, atq enecant,quod sceditatem tham adueniit iam,& manatem ex sapore quo alere deberent ,hauriant. Quocirca modum quo intereunt animalia, proxime patefacit dicens. Vt enim carbonum non odore, sed habitu hominum caput, tum spiritum hauri ut grauedine obtunditur,qua quidem plerunque occumbunt, ita animalia illa ivlphuris, aut bituminis vi magnaque mole ,, . . Hi ii Occidunsiqua propter ab eorum odore refugiunt

timitu ipta Serpentes proindricum odorem, ex accensi, cornibus exhalantem cauent, tum etiam illum eius herbae, qua potion vocant non ea de causa vitant,quia male olent,

. sed quia osticiunt vitae, atque eos perdunt. Ac me Tito de his sermonem fecit Aristoteles,quod cum an i-niaiatia quaedam ab illa scessitate odorum intolerabili reiiugiant,qui nimirum non abescis prodeunt,sed su Pte natura sunt tequi videbantur, ut ores ita per se suave, sentirent,quemadmodum illos scedos, per se PQ pictant, iccirco eoidem Olicndit non qua ratione ex

. tant i impliciter foedi,& permole iii percipi ab illis, qui

illos Olfaciunt,& vitat . a uase hos cauere debui, quemadmodum prosequuntur suaves, di eos quibus aluntur. Huius rei lignum assest,quoniam eius generis ores,qui suapte natura male ciet, non cavent, ted plures sindos odores vitaiat,qui ab herbi, nucuntur Festifcri. Verum quod uis animal cum no fert odorem,qui na- turae tuae nocent, de cum Proisequitur qui suavis eis, &h prodeli.Ac suauitatem, de imilitia in capiunt animisba, ex odoribus,qira illi ratione in cibo inlunt. Deic clan Iur enim his solum odoribus ,.qui ad guli aluin, ec lium aliqui coniciunt.Sed quid. ni incidit dubitati . quae lane ex PMnie dictis oritur.Si eirim homo quemadmoduni libro a.de anima, atque luperioribus verbis, S eo loco qui nobis causa in patefecit, cur Iapures Pericctip ,quam odores percipei c mus de odoratu das serens voluit olsaci edi senium longe d biliorem obtusiore i iique licininibus,quam ca teris animantibus tributum et c.quin etiam hunc ipsum in homine ceteris quatuor isi, linu, hebetiorem aduit, qui fieri poteti, ut o My iam ui omne odorum geuus, ct cael a animatis eos solii percipiant,qui sequuntur sapores At praecisa sit, his verbis dubitatio, o homo pestime eos odore, percipit, quos asseruit aduent: itu, voluptate 5e tristitia caeteris animantibos serre. Neq; enim eode spatii interuallo, neque ex simillima imprissione homo, ecbelluae odores percipiunt. cuare si ierae reliquaque iliarum genera eos odores lentirent, qui homini solum tributi sunt nimirum in his percipiendis iere ho- , minem antecelleret. Quod si etiam nos rogaueris, cur qui homini accommodantur odores non comprehenduntur a belluis, respondebimus illico non oportere.

cum fensuum numerus parsit quiscilicet meis, Coxe 'messium locum babere videtur. Mirum es ciendi sen-Da inter reliquo qui tamis. Iustatus appellantur,atque ιnter eos, qui asterias auidio xelut semo,car auditus aliquid percipiunt ei udem obsidebit.=uamobrem

quod ab odoratu comprehenditur qusdam earum rerum est i mo,quibus aluntur Muentra. Hoc auum in redem genere cilocatur m quo ponuntur cum ea, qua auditum errunt,tum e ιιam qua arrectum mouent..ammae a porro quod otii maere, Gr aqua cum utrique id ipsum communesit,odorant. Q uiuerim hoc commune eurei, qua attιπι tur, auditur,arq; perspicuo. Non immerito itaque cum sucis rιbus conferri Iolet , qua humido, θ' eo

quod diripuit perinde aspirguntur,ac ablui σι icινι-

deantur.

His verbis locum quoquo modo mediu inter sen- Com. 49.

sum tangendi. degustatum , atque inter aspectum dc auditum qui alterius subsidio sentiunt,odoratui ascitiabit. Sed usus est miro argumento quo illi medium tribuat locut Cum enim qui cu que numerus impar mussium locum suedam locum occupet,de numerus seri suum impar sit, inter sensus erit unus qui medium delideret locum. Hic autem erit odorandi sensus. Verum quonam modo medium locum habeat, de particeps sit,utriusq; explicat.Quod enim olet qua ratione quYdam allectio saporum est qui deguitatur, de ob id a ta- eiu percipi queunt, iccirco aliquo modo comuniter sentimu ,qupolet,quasi quaedam,quae attingi de percipi tactu lolent.Nam ea quibus nutriuntur animalia in eodem collocantur genere, in quo reponuntur quae tactu comprehenduntur. Etenim guitatumqueda satias e tactum in commentarijs de anima conclusum est. Ac eoru m particeps sensuum odoratus est, qui sane P media suas iunctiones exercent, quemadmodum aspectus de auditus, cum isodorandi senius non minus Paerem de aquam , quam aspectus de auditus sua comprehendunt obiecta. Animaduerte tamen ubi adieci z

Et perspicuo per hoc verbum videtur velle rem que cernitur, vel quae in aspectum cadere possit,intelligi. Cernimus enim si pellucidum actu illustratum fuerit. Deinde ex his cui dictum ell) merito odores percipi monet, quandoquidem ambo adesinitione complectantur, videlicet,qui attinguntur, de media, quibus sensus utuntur, quo sua exercent opera. iam enim desiniebatur odor esse quaedam affectio, quae, siccitate rei habetitis saporem promanaret aditare an qua delinitione,illud etiam intelligas oportet, ut necesse sit liccitatem non iecus humido oblimatam molli tamque esse, quam ea solent quae lauantur, Ee insciuntur. Dixit non immerito contetri, cum rebus siccis Obuuationem, de insectione. Non enim ad ungue, Odore si latratio,ita tatuimur ab his,qui lauado res inlici ut. Neque enim in aere propriὰ lauatio siti Caeter u liquo rem, vel quod diuundiuit perinde dixit, ac humorem dicereti Aqua enim,dc aer humida sunt, de dii landuntur.Fortasse verbum illud humido auaquam,de illud Eo quod diutuit ad aerem reserenda eue voluit, Propterea quod ex vapore eorum, quae emanu utur aer orituricum enim mutantur humida, ex ius nascitur aer.

37쪽

Aqua enim diffunditur magis quando conuertitur in

aerem,quoniam aer multo tenuior atque magis aridus

est,quam aqua, quocirca plus ambitus petit & deiiderat maiorem locum aer,quam aqua. Odor itaque qua ratione a siccitate oritur, nimirum attingi poscit, di in earum rerum genere collocari potest, quae tactu percipiuntur, qua tamen in humidis conficiturquead modum aspectus & auditus, cum sensibus etiam con-Cote. so. gruit, qui mas actiones per quoddam mediti exercet. Quonam igitur modo Dactanes, atque collocanda sint rerum que olent ecies, O quomodo non sint, ictum tis Com. 3o, nobis es.

Adiecit dictum nobis est vel quia species sunt solum rerum,quq olent, quas non simpliciter odores sed per aliam na turam perflare diximus. Res autem quae oleb& suapte natura suaves sunt & sexds non diducuntur in species. Vel citius dicas velim non esse species pse odorii, qui principio non habent quicqua suapte natura iucundi aut scedi, quod sand quidam arbitraban tur, sed specis eorum as lignat g esse videntur, qui cum solum homini accommodatur, tum etiam suapte sunt natura suaues,ct permolesti: Suavitas porro atque molestia in his collocantur,& dijudicantur secundum earum rerum naturam lusolent,& odores suaves,& scedi inter se specie diiserunt. Verum quoties idem odor

erit modo suavis, modo vero permolestus . non erunt

eae odoris eiusdem assectionis diuellae species quod fieri nequit, ut idem a se specie discrepet. Qui itaq; Odo- . res natura distincti erui suaves & odioli ij ni mitti specie dissidebunt .Quare liquis mallet communes caeteris animantibus intelligi, qui ab his saporibus prode ut quibus aluntur animalia quam eorum species nunc dici,qui homini solum tribuuntur neceste eis, ut species te odorum per se qii emadmodum nonnulli neget. Caterum quae de odoribus quidam Uthagorei tractauerunt,no νιumtur qu:dem consentanea, quippe qui abseruiit anιmantia quaedam odoribus ali. ramil enim cuiqvr

patet cibum ἡ mustis coagmentatum esse oportere. Uua enim aluntur minime simplιcia ex Ilu t. se ocirca ciborum excrementa vel in his inberent quae comedunt, vel extrinsecus sunt quemadmodum in platis est ammaduertere. Deinde neque aqua stataria nullique commixta aliquid alere potest. Q od enim constituendum est corpora tam esse riet.Quodsi aqua sola simplexque corporata esse non potest conjentaneum es νι mμlta minus aer cor-Com, poratus stat. Eandem opinionem,quam nunc quorunda Pythagoreorum fuisse significat nonnulli medici sectabantur qui his rebus quae olent,& qua ratione olent ali viuentia existimarunt. Quod vero absonum cuique videri hoc debeat,odore scilicet nutricari animantia ex eo deelarat,quod patium cibumque oportet esse multis concretum,quandoquidem quel aluntur eiusmodi sint. Neque enim corpus simplex, neque simpliciter existens, quemadmodum in commentat ijs de anima

scriptum relinquit, vim alendi quidpiam habet. Ac platae neque aqua solitaria nutriuntur.Sed ne cibus videatur simplex excrementorum argumento comprobat,

quippe quae omnia, vel sicca, vel humida sunt. Anima tu vero excrementa digeredo intus in aluo primu co- gerunt deinde dei jcunt. contra inquit,in plantis extra excrementa alliciuntur, in quibus sane erit excrementum, ut gummi a plantis destilentes,vel quaedam corpuscula, quae prope radices terrena,aut cinis initar inueniri solent. Quinetiam a solijs extrinsecus,quaedam

velut excrementa dei jci videntur,immo harum comtex est quoddam genus excrementi.Fruges autem vel fructus extrinsecus concoquuntur, & non quemadmodum cibus intus in stomacho animalium coquitur

si digeritur. Adde ubi maturati fructus saerint extra

De Sensibus atque de his

videtur excrem ἴta,qJ si cibus E corpusde aer p qu si odor ad nares peruenit,& traijcitur est simplex, itaque is aer alalia alere no poterit,quealpitant atq; hauriunt dum olfaciunt. Adhibet quoq; aqua ea sortasse de ca. uia videtur quaedam alere uiuentia, sed haec me quiem hercule sola, nullique rei admixta nihil alere valet. Esca enim si aliquid nutricari debet consistat& solida sit oportet cuiusmodi aqua sola ac solitaria esse nopotet . Quod enim constituendum est oportet solidiim corporatumque esse,si per concoctionem mutari debeat,& perfici.quamobrem agros stercorant agricolae,& aquam insundunt his locis in quibus arbores, di stirpes inserunt. Neque enim quae nascuntur ut truncus, radices,cortex, fructus, simplicia sunt. Quare si aqua sola nequit aliquid alere, multo etiam minus aer id efiicere poterit, quoniam longe tenuior est, di minus corporatus, per quem tamen multa quae olet ab odoratu percipiuntur. Argumentum est a mai re & minore. Praeterea en aluus in animalibus certus, qui cibi ρ rionisque quoddam receptaculum G, d quo cibus in reti- ροι um corpus dilabitur,sed mRrumentu res odorori quaslent tu capite collocatur, Gr odor ad illum locum usque pertingit, a quo νua cum lyritu, quem hauriunt anima-ιω excipitur. t. apropter odor per eum locum qus excipit extrinsecus piratu transiit itaque res quae olent qua re rati me olent nihil conferre ad id quo aluntur animalia

per picuum en . Quod vero valetudini odor magnostcrimento cum Uu tem,tum etiam ex antedictis es ira est. Quare non secus quae olent valetudini pro unt, atq;

Iapo ei inurens qus vim alendi quidpia babet his quan=tricantur adiumcntum afferre solet. Finem itaque dicε

di de singulissens mih Iirinentiis cimus. Reliquum in dubium vocari potest si eo mora quaque singula in infinitum diuiduntui num assectiones eorum quae a sinsupercipi queut sicuticia Dpor, odor,nrepitu graue,'Ius

calor, leve. orum molle non ita diuti synt. Harum cssim quaevissensum ciet. Dκι propterea omnia sidet quia

mutandi sedum facultatem habet. quamobre se vis in institu secatur, necesse est visensus itide partiarur, Adde omnem magnitudinem a sensu percipi pose Altam enim ηtsi quantum Get,haud sane cerneretur. Hoc sane augmento qusdam animantia odore si Com. non posse demonstrat,quoniam locus est definitus in corpore in quem dilabitur cibus, qui sane aluus est, ct receptaculum dicitur potionis & cibi, E quo permeat concoctus atque confectus cibus ad reliqua corporis membra, quibus impertitur,qui cui dixi concoctus in sanguinem purum mutatur, ac conuertitur, dc

hic primum ad cor perlabitur., a corde deinde in reliquas corporis partes distribuitur. Quod si aluus venterque eiculentorum ac poculentorum receptaculum est,quoniam ab ipso dilauuntur , ditiunduntur in omnia membra, quae aluntur,nec spiritus, nec odor ab aluo concipitur, itaque odor non erit in eorum numerum reponendus quibus alimur. Quod vero odor nec ventrem aluumq:,neque eum omnino locum pertingat , qui cibum excipi si vel ex hoc maxime probauit, suoniam instrumentum odorandi propter caput sede habet, nec odorandi sensus perscitur,nisi spiritus,& vapor ei operam suam nauent, sed spiritus quem hauri ut animalia minime ab aluo venireque recipitur, nec Omnino in eum influit locum ad quem citas conssuit,sed ad pulmones conuolat. Quamobrem siue ad cerebruquo sane in loco olfaciendi instrumentum collocant, Due ad pulmones, quo spiritu; extrinsecus adductus Puenit odor permea uerit, profecto non erit aliquid quo alatur animalia. Neq; eo adduci argumeto aliquis debet, ut odore animalia nutriatur, propterea quod quidam

38쪽

Que cadunt in sensum.

dam animantiaculo ib. Huiuiscere quasi videatur,quae

dei ectione animi, aut syncoire opprimebantur. Non enim cibus solum,neque odor tali tum affert aegrae n ture beneficium,quinetia aqua aspersa iacetates homines,atque ictus elanguentes vires reuocant, quibus tamen non aluntur animalia. Ctterum inquit,cuiq; perspicuum esse rebus olentibus, qua ratione olent nullu minimal ali posse. Attende quoniam adiecit c qua etiam

ratione olent) quoniam etsi ipsa rerum olentium natura non alimur, tamen aduentitia&ex accidente odores alunt propterea quod cibo accidit, quemadmodudiximus ut bene oleat. Quod praeterea hominibus odores prosint,ut valetudinem amissam recuperent, sensu id p icinim esse ait. qui enim his odoribus utuntur rectius se habent,& perraro in quosdam morbos incidunt, quod maxime quide,vel eo tempore hisque locis liquet,quae pestifera sunt. Deinde inquit idem ex

his quae antea disseruit clarum esse,quod tua uis rerum olentium. dor cum calore cocoquitur & digeritur,&caput per nares petit, qui sane cap tis locus ob cerebri gelu hoc subsidium vehementer desiderat. Odorem qum: ita se habere ad valetudinem, vel recu eradam vel conseruandam tradit,atque sapor ad ea col ert, quae nutriuntur, quia persicit nauatque operam adhibituli ut quae nutriuntur cum non ita suauia videantur, ut

deberent auidiuuvel libentius sumstur. Rursum enim odor tuende saluti di valetudini prodeli, quoniam eureplet temperatque capitis locum, qui maxim Ea et in corpore. Reliquu in dubium vocandum esse dicit, si omne corpus in inlinitum diuidi queat, eius ne affectiones quae a sensu percipi queant,& instrumenta atque res,quae linguis suapte sunt naturae sensibus sit itae in infinitum secantur. Sed de inlirumento tactus mentionem non fecit, quod conexum est cum illo Ῥalpectu tribuitur, vel quia de hoc libro de anima copiose disputatu eli,quocirca hoc libro praetermissum esse de instrumento tactus opinor. Reliquum dubitat mouetque quandam quaest ionem quae de rebus a sensu perceptis sulcipienda el . Quaerit enim assectiones quae a sensibus rapiuntur, ita ne dividantur in infinitia quemadmodum corpora,quq sane affectiones sunt velut colore,,sapores,odores, trepitus, grauia,leuia, ca lor,frigus humidum siccum, molle, durum, caeteraque

singula limplicia contraria. Haec omnia sunt corporuallectiones,quod illis accidunt.Quae lito itaque hoc loco, pertractanda hac est,hae affectiones simul, ne cum corporibus in inlinitu diuidi possint, an sectio terminetur earum, corpora seccntur in nonnulla qui has assectiones deserant,quae a sensu percipi dicuntur. Dubitat porro hac de caus quod si utrunque detur,& concedatur abluidum sequitur. Si enim assectiones unicum corporibus diuiduntur, quaeque affectio sensum

mutare atque efficere poteli. Etenim unaquaeque est, velut album,atrum,calor, fragii dulce,amarum, vel id

genus. Sed quod a sensu comprehendi potest, eunita

mutare valet, id est quia otiolum sensum ab inertia de Otio ad actibilem traducere poteti. Non enim quodvis quod a sensu percipi potest, i a perceptum est,neque propterea sensus actione sua exercet sta quod sensu tandem capitur potest percipi,verum simul exili ut

id quod a sensu percipi potest, ct tu quod sane iacultatem cienci sensum habet, sin vero, non eisset, id quod sensu capit valet, porro si allicitones una diuisis comporibus in inlinitum scinderetur,nimitu potetias, qua sensum alii ciunt in infinitum secabitur,quin etiam sensus earum capax actu abibit per iectionem in insin. tu,

quia singulae sunt magnitudines idest corpora, quae atim libus sentiri queant, uod si omne corpus sensia P-cipi, di omnis magni lucio videri, ac sentiri poteti, quoniam quodcunque videri pote ii , id nimirum a sensu etiam Pcrcipi potest Alta enim aliter vidui non pos.set nisi quantum esset quare color est in quanti, Iacim

que magnitudine,& hac ratione aspici poteli, quocirca etiam moles eius ab aspectu cerni de sentiri potet , unde nullum et it corpus prae sua paruitate incognitu, verum mihi videtur quasda extare magnitudines corporisque partes, quae sensum atque obtutum oculorulugere existimantur,quod si hoc sateamur, non qualibet corporis partem assectionem a sensu percipienda habere dicemus. Sed delendatur quamlibet partem habere totam affectionem, has sane partis moles sensu queat percipi. Petitio namq; Aristotelis erit ptima quod si affectiones corporis in infinitum secentur,&quaevis corporis pars itidem diuidatur, nimirum om-- moles a sensu oe percipi te videri poterit,deinceps

autem sese conuertit ad contrariam petitionem subiectionemque,in qua hoc profert affectiones una minime secari cum corpotibus in infinitum & inquit. m. Maliter Faud ximoqividam extaret corpus σεω

omnino cesoris ιmmopomlms, ae caeterarum huius Iesu 'ris assection m expers quare idone ipsium ommno a sensu percipi non posset. am haec asiens capi queunt itaq; quod iis sensu percipi. oncretum erit ex his, quae senti .ri nequeunt.

Haec dicere voluit. Quod si assectiones haud simul Com. 13

eum corporibus no secarentur, in infinitum nullae profecto essent diuisi corporis partes quae nullum haberent colorem:quid dico colorem, immo nec pondus, nec alia quamuis sensui accommodatam. Et si hoc da bitur quaeda alia erit magnitudo ,.quae cu ex his coagmentata eriliquae sensu comprehendi non poteriit, id

etiam nullam habebit affectionem,quibus sane dictis hic subiungit. o tWia necesseespmpterea quod non ex matirema- Cote. 1

ticis constant. Necesse est,ut naturale corpus,& sensu comprehen Cum I sibile, in in partes naturales diuidatur. Nam omne corpus naturale, ex, his constat, & coagmentatur,&sino ex his constituetur,neque in haec ipsa diuidetur, nimirum corpora naturalia e mathematicis collabunt. Namathematice res non assciuntur, sed empora natura .lia,& sensu percepta,ex his constitui nequeunt. Appello autem cosmora mathematica, quae reuera non subsistunt ed et nimi notione comprehenduntur ab assectionibus abi tracta.

Praeterea quonam haec discernere atque cognsereri Cotta sue. debimus An mente uia me quidem bercule hoe feri nequit,cum neq; ea mulli queant neq; mens ipsa exterio ra nisi sensius ope comprehendat.

Has inquit assectiones,&corpora ς sensu percipi

nequeunt si extiterint eiusmodi quaedam in quae diuidantur empora, sensu percipi eda quonam diceremus,& hercipiemu l Omnia enim quae comprehendimus aut intelligi, aut sensu percipi queunt a tenim duo nobis inlim menta ad res percipiendas,natura dedit,est rum quo res intelligeremus, alterum vero quo senu-remus,ac suam cuique di fierentiam ascriberemus, sed

corporum huiusmodi partes, nec assici, nec intelligi, nec sentiri queunt. Non enim mente comprehendi possunt, quonia per se suapteq; natura cognosci nequaunt,qitandoquidem mens humana non queat res, que

sunt i subiecto, abstractas simpliceri; a subiecto dii tractas sine subsidio sensus intelligere, uinimmo neque si bilantias indiuiduas Nam harum socies,& communia non subsiliunt ab illis abiuncta, atque auulsa,& per

se existentia. Nam mens ipsa comprehendendo quandam communionem sicit, quare comprehenduntur

mente ut subsistunt, di non extra quasi quidam omnino separata. ini si humine nullu mes percipit sine

sensu,& sentiri nequeunt,itaque nec mens, nec sensas haec curreret. Elelum mens ope sensus percipit

39쪽

Com. 37.

ea, quae In sensum eadunt, quoniam ubi a sensu pri. mum fuerint percepta, mens deinde haec ipsa con-Kmphri aggreditur,&eorum differentiam asserat, &definitionem cuiuscunq; concipit,& tradit. Item haec ipsa quona modo se habeat ad eo munia rimatur, quia omnium definitionem, et accidetis,& sormas comprehendit.

Aesi hie se habent quemadmodum qui indiuiduora introducῖt magnitudines tomomum erunt eos e modo non praecii serit dubitatio. Hoc etiam abstir dum eorum opinioni adiungi qui corpora sensu percepta,in ea diuid ut quae sunt assectionis expertia quoniam cum illis consenti ut qui magnitudines,indiuiduas subij ciunt, & tuentur. Qua enim illi ratione utuntur, necesse etiam est,ut hanc ipsam illi sibi accommodant, Ac diluant controuersiam, quae contra i flos asserri solet. Qui en i m indiuiduas magnitudines defendui omnia corpora esse assectionis exp-tia asserunt verum allici,& clualitate quadam insormari volunt,simul ac qiradam mutua coagmentatione,&sgura inter se concreta,& admixta suerint. Hoc autem urgentur ij quoque dicere,quandoquidem in quadam partium quae sint assectionum expertes oriri, Mcorporibus accidere dicant oportet, quibus dictis

annectit. .

Uerum sieri nequeunt, de qsibus in commentarijs de

motu ni bis dilutatum est. Haec verba, Veibi in lixe seri nequeunt ad eos reseruntur qui haec coguntur d: cere, si dubitationes dita soluere cupiunt. Itidem enim in ea, uae fieri non ponsunt hi sane incurrunt ut ij, qui indiuiduas magnitudines astruunt. Verum libro de motu iampridem ostensum suille haec seri non posse dicit. Libros nuc vQcat de mutu, ultima volumina quae vulgo appellantur de naturali auditione, in quibus nullam indiuiduam magnitudinem esse ostenderat. Caeterwm sullaru dubitatinibus una quoque perli-evum erit cur doloris, saporis, bonorum, caeterorum,

quae ai siensiu percipi pdunt 'eciis certo definito numero lint connituta. Quae enim extrema habent bo .

rum nitaetram illa quae inteliacent esse oportet. Nam

quodcunq; sensu comprehendi potest, contrarium habet, ut albo nigru, dulci amarum, atq; in alijsAn uis obie ctis extrema sunt contraria. Dubitationis, quae sane erat, ea videtur dissolutio. Quod si assectiones simul diuiduntur cum corpor ita quae diuiduntur in infinitum, absurdum esse hoc, quoniam Omne corpus omnemq; magnitudinem a sensupercipi, aut si no diuiduntur, corpora constabunt ex ins nitis expertibus assectionis. Inquit porro diluemus dubitationes qu: b. sublatis appareuit cur finitae sint eariam rerum species, que a quouis sensu percipiuntur velut species colorum, saporum strepitus,s 'ni, odorum,& earum rerum, quae tanguntur. Hoc enim supra accepit tanquam in uel ligandum esse, nunc vero tollendae controuersiae & hac ostendendi normam velut loco accommodatam assert.Si enim affectionum sectio in

infinitum fit, quaerendum est num per te cies ipsarum infinitae sint,& per se allectiones diuidi possint in

infinitum an minime neue suae species infinitae, nec sectio earum in infinitum, & omnino in magnitudines minime per se sint diuiduae, sed aduentitio m cso, quia si diuiduntur ea in quibus collocantur affectiones in

infinitum, una etiam dividantur assectiones Oportet. Et primum caulam explicat cur certas habere species

reru m,quae t sensu percipiatur omrteat, deinde propositae dubitationi tollendae de rationi annectit, quomodo una alteram iuueti Ratio hic eis, Qui trabent extrema id ei quorum extrema definita certaq; habεtiir, neceste cita est,ut quae interiacent inedia finita cer

De sensibus atque de his

taque existant, sed extrema in omni genere contraria

dici debent, si quidem plurimu inter se dii lent, α quorum unum plurimum ab altero abel , jllud certum est

terminatum, quare quae sunt contraria horum extrema finita sunt. Sed affectiones quae in sensum cadunt contrariae sunt, quod sane demonstrat per singula,queta sensu percipi possunt. itaq; omnium quae in sensum cadere possunt species sinitae sunt Si enim quorum extrema terminata sunt, iorum etiam media finita dicutur itaq; ea definita ex illunt, quae contraria esse videntur: & cum in affectionibus quaru sensus est particeps repugnantia collocetur,quae igitur a sensu percipi valent,finita sunt. Adverte cum dixit. Quae enim extrema habent horum finita etiam illa quae interiacent esse oportet,in praesentia tanquam clarum oc concessum petit, Hoc sane primo libro de posteriore resolutione demonstrauit,quia si quae interiacent no essene finita,nimirum neq; extrema finita vere dicerentur, cum nobis negatum esset ad finem limitemq; peruenire,quia media sunt innumerabilia & infinita .a ia quoque formula rationis hoc modo adduci poteti. in qua ostenderetur quae in sensu cadunt non posse diuidi in species in sinitas. si enim omnis species de indiuiduis innumerabilibus enunciatur,itaq; infinities infinita et utu, si dixeri, infinita de i finitis indiuiduis dici, salte plura infinita simul erunt, quod quidem fieri non potest,

quandoquidem alia infinita connexa alijs infinitis mutuo sese terminarent..prς terea unum infinitum altero vel maius vel minus esset. continuum itaq; cum in infinita,qux nequaqua aqualia relinquarum tum etiam inaequatia, qua ι ecla de vita

Dapte natura dici continuum nequit .cum igitur offectioner quaedam quasis cies dicendae semperq/eccminaum sint ea simcnda eri eaplicatio. qμὰ aliquid actu a potistate distit. a. uocirca milη pars dicies mi resima viderans potest, quod electus ea in praeterit. Itidem dissis sonus ineantilenissensum auditus fugit. si uniuersum cattam

tinuu ames exaudiui. Etenim inter trima inter sensium praeterit. Hoc etia modo minima eatera quae abeasibus percipi posunt praesia parvitate no comprehenduntur. Nam tum potestate videripsunt, sed actu ubi rimum fuerit separata. Nam ridalis linea porc nares in

ea quae Ocb.coat pedibus. Sed ubi divisa fuerit l,se, illa iam actu Iasistet.Uerum ubi distracti fuerint rufa exesus e sentaneum ess,ut nonsecus mea dissoluamur. quae continent, quam exigua sapor in mare infusius.

liquil quia excessus non suapte natura a sensu percipi potest, neque etiamsi separetur. am excessus potestarepercipitur a sensu quia, utior pei femorve'. Quinetia eiusmodi a sensu compi. insibile cum siparatum fuerit, actumn sientitur attamen sentiri pueIl. atti til potestate existit eiusnodi, sed actu νbi reliquus partes accessi

Proximὸ dixit ex his,quae nunc dicta sunt, tolli controuersiam & dubitationem unaq; finitas esse rerum, quae sensibus subijciuntur species demostrauit. Dilure etenim dubia via rationem ii, assectiones una si diui-iuntur continua in infinitum itidem secetur,atq; quonam modo omnes rerum a sensu comprehcsibilium partes ab eodem percipi ac non percipi valeant. Spe cies inquit rerum sub sensu cadentium, non sunt innumerabiles ut demonstrauimus etiam n diuiderentur in infinitum: tuae enim contraria habent, media quoque horu ce ita & terminata sint necesse est, quocirca species rerum a sensu comprehensibilium finitae sunt. Neque hoc modo suapte natura secantur, sed per alienam, quandoquidem affectiones dividantur diuisis rebus in quibus colluctatur. Abslardum enim esset e quae Eter. 13 Com. 13

40쪽

Quq cadunt in sensum.

in rebin a sensu percipiendis ponuntur sentirino posse,quod sine cotingeret, si corpora in infinitum secarentur.Nam hec verba suae sensu percipiuntur una cum his diuitis iat, idi patefaciunt,quonam mod' continui sectio ab ea discrepet quae rei minime eontinuae cogruit, quemadmodum sunt corporum allectiones.

Continua porro ait secari in ipsa finita si non diuidetetur inaequalia. Eorum autem sectio in infinitu est,quemadmodum libro de naturali auditione probauit, ubi etiam videtur insinuasse utroq; modo cum in aequaliatum in ipsa in qualia continuu diuidi posse. ς vero

non continua si int velut sensu coprehensibilia, de omnino asse ii nes per se diuidutur I species finitas.Quae enim continua sunt non ita cies , sed i 'magnitudines secantur. Atqui horum species finita sint,quia sunt cotraria.Claru tandem est cotinuum diuisam in aeqiulia secari in ea, i finita certaq; sunt. Omne. n. cotinuu finitum et quoniam iampridem reiecimus infinitum actu. Et cum omne snitum a sua quavis parte metiri queat. Etenim si dimetiri id quod est extremo loco relictum huic iplo non adaequabitur, sed excedet,nihilominus idem dimensiim est. Quod si mensurauit, patet certe ut quota queq; continui pars finita sit, atque ut tantum continuum ii quatum repetitis vicibus di-In etiens erat, omne itaque continuum diuiditur,in ae-

qcialia finita, verum sectio continui per inaequales portiones semper si CSi ergo qui scindit tantum abstulerita diuisa Pte qualii detraxit ab eo, a quo primu ademit, α si secundum quam proportionem c ut iam dictum est totum diuiditur: secundum eande et pars diuideretur,& huius adhue diuisae patris itidem pars secaretur cui dubium erit hoc modo sectionem in infinitu pr ficisci. Haec itaque sectio est continui,sed non contianui illius, in quo genere collocantur qualitates a sensia comprehensibiles, quoniam si diuiderentur per se, in species finitas dui iderentur ut demonstrauimus. Dubitatio inqua erat, qd si non secus assectiones ipsoris,ucorpora diuiderentur, & reliqua iam dicta sunt. Haee porro demonstrans ait assectionum diuitionem peri e perfici in ea species, quae finitae sunt. Ailectiones

Cnim corporum in numero formarum reponuntur,

quae a sentibus percipi queant, nec dici queunt magni

1udines,nec suapte natura continua iccirco in ea, quae

certa sunt S terminata diuiduntur. Verum quia sunt Patibiles qualitates continuorum, de in illis inhaerent, α una cum illis subsilunt una his diuisis non per sua,

sed illorum naturam diuiduntur.vnde peripicuum elacontinuis diuisis has pioque secari. Cum ergo continuum potestate in intini tum secetur, Itidem potestate eorum assecti oties in infinitum diuulentur. Inquit Porro Oportere accom modate eam distinctionem de actu de potestate continui, quae a sensu percipiuntur.

Nam alterum eit id quod potestate a sensu percipi potest, di alteria,P actu percipitur. Et quiadmodum c ntinui partes I ipiis uniueris potestate exillut,ita partiua sectiones.qus in lenium cadere possunt, testate coprehendi queunt i sensu. Nam milium suapte solitaria vae natura a sensu percipi potest,cu suapte natura subsistat sed eius pars millesima potetiate coprehensibilis est a lenis, quia non existit, nili in ipso milio cotinuo. δε spectus quoque cernit eius parie dum totum milia aspicit Atrati, en illam no per se videt sed illam percipievelut exilientem in ipso uniuerso. Itidem fit in ipso sono ubi ditas percipitur cum uniuersa cantilena cotinuatur, cuius dies is lon' eli pars. Huc sanὰ sonu per se solitariumq; auditus no percipit, sed potestate eunddexaudit,quia est pars cantus. Cum porro dicit audita

uniuersam cantilenam continuam exaudire addit interuallum diesim, quam partem cantus& interm

dium extremi,id eii uniuersi interualli cantilens dicit

quod quidem intei uallum leuiuesis via percipitur de

latet, si conseratur cum extremis sonis.Nam interuallum medium inter extremos sonos est pars uniuersae cantilenae, quae exauditur & tum non per se actu videtur,quia non est solitarium, neque per se ut itaq; cocludit partes rei quς cernitur,& qui auditur minimas latere sensum propterea quod nec acta percipi queunt nec sunt per sequando fuerint partes,sed potestate,itidem alijs rebus contingere tradit,quae sunt sensibuscipienda. Nam exiguae partes rerum quq a sensu capiutur potestate a sensibus comprehenduntur,actu vero

nequaquam .Quod vero principi no separatae sint, neque per se exemplo declarat, quonia pedalis linea actu non est in ea,quae duobus constat pedibus,sed potesta tritum sanὰ actu fit pedalis quando seiuncta suerit de solitaria,atq; auulsa a cotinuatione poterit accipi.ubi ergo partes cotinus fecit, ut essent a sesu potestate & noactu coprehensibiles,qusrit deincera si omnes abstraheretur a cotinuatione P se solitarim; percipi possent quod si hoc quispiam negauerit,qu'modo itaq; qu

libet potestate in ipso uniuerso continuo collocatur ζEt inquit quota de quamuis partem diuisionis ubi quq

libet avulsa fuerit, non ita remanere, ut videatur millesima pars mili j superesse.Item pars mili j a dictionem, quae san E erat ei dum esset milij pars interit &mutarere

in continentem aerem, quo iterum mutato vicisiim reciprocantur continuum, ut enim vinum quantum capit cyathus, si in mare infunderetur naturam sua, de vim amitteret,quinetiam in naturam maris conuerteretur,ita quota pars rei est,quae in sensum cadit, minima , toto suo distracta atq; diuisa si diuideretur in cotinentes resolueretur. Quare neq; hoe modo subsistet parata cum illico eius pars efiecta sit id,in quod resoluitur,immo si etiam maneret nec interiret, vel in alia naturam mutaretur neque hoc modo actu percipere

tui I sensib. sed potestate.Omnes enim uniuersae partes,quoad partes Berint, percipi queunt,a sensu sed minime actu comprehenduntur. natura itaque partium

haec est. id quota pars ob exiguitatem sensum fugit,&cum ab uniuerso distracta suerit, solu potestate percipi potest,& hae ratione sentiri valet,quii antequam a suo abstraheretur uniuerso potestate a sensu compte hensibilis erat. Cur veto quae ab alijs seiuncta ob sua exiguitatem sensum iugiat, haec me quidem hercule est caula,quoniam sensus excessus per sese non potest sensu concipi, id est non quota quaeque pars rei quae sensu percipi potest tuae separata ab eodem percipi valet. Dicit enim excessum sensus perinde ac dixi iaset pro ea parte quae actu sentiretur. Excessus inquam rei quae sensu compreheditur eius est pars, qua dempta praecisaue quod restat etiam actu sentire potet sed potestat dierit etiam ad hunc sane modum quado est in uniuerso collocata a sensu comprehesibilis & actu ne aquam. Neque enim quia quando pars uniuersi non: ntitur actu, nihil sentitur actu, quinimo uniuersum

actu percipitur de quota quaeque Pari potestate comprehenditur vel hoc dicere maluit. Vt enim vis sentiendi nersectior anteit quadam poterite eam quae impersectior est, propterea quod alio mo non potest, si sentiendi Levitas persectior imp sectiore excedere,

veri in tamen eius excessus non capitur sensu Cum v

m ait, sensu percipi potest,id voluit insinuare, cui munus est res sentire. No enim si quis tanta vim sentienda haberet, quanta est illa accuratiore sensu vel per fectiore qua scilicet sensus persectior excedit hebetiorem, is diceretur sentire, de posse intendere sentum, quia non erat ille excessus nisi potestate & non actu

separatus. I iidem fit in his qua a sensibus 'cipi

riar rebus, quaedam eorum partes ira se habent, ut dum partes existunt uniuersi potestate comprelienditur de minime actu,quasi dum uniuersi paries Iud

Alex. Aphrotian. F. ad id

SEARCH

MENU NAVIGATION