장음표시 사용
181쪽
modo auctoritatem veteris disciplinae δ' : spoliavit enim virtutem suo decore, imbecillamque reddidit, quod 3ι negavit in ea Sola positum eSSe, beate vivere. Nam Strato , ejus auditor, quamquam fuit acri ingenio, tamen ab ea disciplina omnino SemoVendus est: qui quum maxime necesSariam partem philosophiae, quae posita est in virtute et in moribus δ', reliquisset, totumque se ad investigationem naturae contulisset, in ea ipsa plurimum discedit a suis in . Speusippus 4 autem, et Xenocrates, qui primi Platoriis rationem
appareat, auctorem non de homine, sed de scriptore qui, quousque legitur, vivit loqui. Hinc etiam Ernesti vitu- Perandus est, qui ex ingenio ferret
correxit. io. Freme quodam modo aura. ve
teris disciplinae. Plura de hac re vide Fin. , 5, 22ἰ coli. Tusc. V, 9, 24,
etc. Ceterum non prohandi sunt P. Manuti et Lamb. qui in veteris disc. auet. in ordine mutato, ediderunt. Certa enim Latinis Graecisque lex est, ut casus recti tum modo praemittantur, si in iis sententiae vis insit; quae h. l. in regente quaerenda est. G.
Fregit. Nimirum obs. Turn. In libro
de Vita beata, ut Cicero ait Tuscul. lib. V, et in Callisthene, in quo sententiam refert: in vitam regit fortuna, non sapientia οἶ τυν τὰ θvητωv πρα- ματ', Ουα ευσοδεια κρατει. II. xx. Nam Strato. Recte Nam; quod inconsulte invitisque et scrIptis et editis vett. Huls. in Iam mutavit. Strato autem hic Lampsacentis cognomine Phinsicus, probe dignoscendus est a Stratone Ceo, qui, idem Peripateticus, serius floruit. G. - Sen. Nat. Quaest. VI, x3 e in Straton ex eadem schola
est, qui hanc Partem philosophiae
maxime coluit, et rerum naturae in-.quisitor mit o. TURN . 12. Maa. n. P. Phil. . . . Fua ... in viri. et in m. Nam virtutis causa Phil
sophia quaesita est vide Tusc. I, I, et
Iib. III, 3 4 , sin. ; atque haec quidem quaestio de honestate vitae communis est omnium philosophorum :quia enim est, qui nullis ossicii praeceptis tradendis Philosophum Se ara deat dioere p de ossic. lib. I, 2 ; coli. de Finib. lib. II, I 3. Gus. Tusc. IV, II, init . et Κantii Arit. d. r. Uem. pag. 868 , ed. sec. Krit. d. Pr. Vem. lib. II , secl. a. Eichhorn. Biblioth IIter. bibl. Th. VI, pag. 57. H. I 3. Discedit a stiis. Vulgatur dissedis , quod idem in pluribus eodd.
reperitur. Sed uos iure sequimur alteram lectionem, quam tres scripti nostri firmant, veraque Constructionis ratio probat. Jungenda enim sunt, Nam Strato. . . semovendus est: qui . . . discedit . . Quod quum et scribae et O. DD. non viderent, Sic mutarunt. Accedit quod hoc verbum saepe
eum in discendit, dissentit, disseditis permutatur: et habent etiam h. l. edd. Vett. quidam, in quibus est Venar 494 , dissentit. De Stratonis hnius In Physicis a reliquis, ante hunc, disere Pantia, Vid. Tennem. Grach. d. Phi-Ms. tom. III, P. 337 seqq. G. 14. SP simus. De Speusippo le-
182쪽
auctoritatemque SuSceperant; et post hos si Polemo, et Crates, unaque Crantor ', in Academia congregati diligenter ea, quae a SV perioribuS acceperant, tuebantur δ' . Iam Polemonem audiverant assiduo Zeno 9 et Arcesilas. Sed Zeno quum Arcesilam anteiret aetate, valdeque subtiliter dissereret '', et peracute moveretur μ', corrigere conatus est disciplinam. Eam
gendus Sex . p. adv. Mat. lib. VII seu adv. Logicos, lib. I , secl. 145, p. m. 4ΟI ed. Fabrio. IS. Et post hos. OxOnn. E. V. et tres mei Probatiores, eos. Librarii ubique pro hos, eos, etc. indisserenter
seribunt. G. 26. Polemo ... Crates . . . Crantoris
Polemo olim iuvenis, ebrius ingres- sua in Icidiam Xenoeratis de continentia cum vi disserentis, tam Percitus est mento, ut ana studia addiceret Xenocratis nuctoritati. Vid. Horat.
Sat. lib. II, 3, 254; Wiel. not. et Diog. Laert. in vita Xenocrat. Valer. MRX. VI, 9, I, ed. Κappii.-De Crate hoe legimus. Thebanum fuisse sapientem, qui omnem suam pecuniam in mare a Mit, ut eo liberius Philosopharetur. Sed variant Laert. et Suid.
- Crantor autem notus est ex Horat.
p. lib. I, m 4, ubi vide init. Lamb. et Wiel. II. II. In Academia congregati. Haec ita me ossendunt, ut ea Supposita putem. Nam illud unaque, quod Prae-ςedit, ea plane otiosa facit. Addita igitur ab eo iudico, qui, hos eosdem Academicos esse , docere vellet: id
utem Ciceronem noluisse in tantia nominibus certissimum mi. G. 18. Ditigenter ea . . . tuebantur. Ita n Ernest. aliisque e nostris. Uss. fragm. cod. et Dresd. Neo aliter codd.DMnn. sic Certe, siue diversitate le-I. Ge. Pars tertia. etionis, Ista praebet editio. Eadent quoque ratione editi vett. plerique
omnes. Bas. Cum aliis, in ea . . . uteban
turis. At Davis. ex Pall. duobus , totidemque Lambinianis suoque Paris. praeeuntibus Victor. Turn. et Gruter. . eis. . . utebantur. I quem sequutus est Hulsem. Sed primo facile via corruptionis cernitur: mutato enim ex scribae incuria verbo, Pronomen de- , indes huic accommodatum est. Tum nimis vagus sensus est, quem Ii. I. v. uti praebet : nam vel Zeno et Arcesilas u diligetiter usi superioribus a diei possunt, si in his, quae Meus statueis hant , illos diligenter et accurate resutarunt. Denique minus bene uti et corrigere opponuntur. Contra vero tueri est, non Permittere, ut quid mutetur. G.
ditore Xenocratis, auctore Stoicae disciplinae, vid. Diog. Laert. lib. VII, Sect. S. P. a I; Μe g. Bruch. Hist. erit. Philos. t. I, P. 894); Sext. Emp. adv. Phys. I, p. 6 IS ed. Fabrie. H. 2 o. Dissereret. Quod Benti. prodissereret, de iret malit, in eo quidem verissime monet, rationis laudem is in definiendo is cerni: at nos etiam ω subtiliter disserentem in non nisi in subtiliter definiendo quaerendum esse
statuimus. G. ar. Et Peracute mOMeretur. Cons.
183쪽
quoque, Si Videtur, Correctionem explicabo, sicut solebat Antiochus. - Mihi Vero, inquam , Videtur :quod vides idem significare Pomponium. X. Zeno igitur nullo modo is erat, qui, ut Τheophrastus , nervos virtutis incideret ; Sed contra, quio milia, quae' ad beatam Vitam pertinerent, in lina virtute poneret, nec quidquam aliud numeraret in bonis; idque appellaret honestum, quod esset sim-36 plex' quoddam, et solum, et unum bonum. Cetera
autem 4 etsi nec bona, nec mala eSSent, tamen alia
secundum naturam dicebat, alia naturae esse Contraria. Iis ipsis alia interjecta, et media numerabat.
Aperte ex Graecis ortum traxit haec dicendi ratio, apud quos nivei αt, maxime apud Platonem, saepe simpliciter de unimo , quum sentiente, tum cogitante, Ponitur. G. X. I. NerMOs minutis incideret.
Goer. dat inciderit. Hoc, inquit, restituimus , quod Davisius et Ernest. In incideret mutarunt. Sed est illud optativi loco, et inde necessario restituendum : quod secus est in poneret, erius eausa illi id corrigeridum puta. verunt. Neque aliter scripti nostri et reliquorum. Cons. Catilin. I, 9, Quod autem Lamb. se in Vetere cod. aliquo incideret reperisse dicit, si verum est, id a scribis mutari potuit. Possit aliquis virtuti conjicere, ut est
in Bas. sed Perperam et contra auet in
eis, hac in dicendi forma, usum. CL
a. Qui omnia , quar. Pro quae plures scripti, in quibus tres Oxonn. et Ba . qumque et quod Turneb. Pro qua cumque dictum putat. Sed h. I. neutrum
horum eouvenit. Zeno enim, qui sola in virtute vitam beatam Poni statue-hat, non poterat dici, in Omnia, quaecumqne is ad heatam vitam pertineis
inent , in una Virtute posuisse. Si enim ad . Omnia, quaecumque is addideris παυτα ἔκατα , non Poteris nou, quin rerum multitudinem cogites, quam i ipsum Zenonis decretum reiicit. Recte igitur VV. DD. istud que resPuerunt.
Sensus est, in in una virtute Zenonem Posuisse omnia M. G.
3. Simplex. Non duplex, aut multiplex, sed unius modi: non enim ex multis conflatum esse putabat; sed in
tina virtute positum. TURI . 4. Cetera autem. Bas. Ignorat au
tem. Non male. Sed saepe excidit posta haec particula ζ maxime ai contra notat, ut h. l. Neo movere quemquam debet, quod autem quater h. l. Ponitur; ita enim auctor Saepissime. Cons. Hensingg. ad ossic. I, 8, 2. Cetera autem fiunt, quae non in virtutibus, aut vitiis numerantur: ea quidem Zeno Partim κατα Ψum, esse, Partim παρα ωυσtu, dicebat: quae post hunc demum communi αδιαφορωv nomine insignita sunt. Ad haec et Seqq. CONLDiog. VII, ror- o. Sed bene dignoscendum apud hunc, quae Zenoni, quaeque aliis Stoicis debentur. G. Vide Excura. III.
184쪽
ACADEMIC. II, LIBER I, io. 163
Quae autem sectandum naturam eSSent, ea SV menda ,
et quadam aestimatione dignanda docebat β; contraque contraria: neutra autem in mediis relinquebat; in quibus ponebat nihil omnino esse momenti 7. Sed qNoe essent Sumenda , ex iis alia pluris esse pestimanda, alia minoriS. Quae pluris, ea Praeposita appellabat; rejecta' autem, quae minori S. Atque ut haec non tam rebus 9, quam Vocabulis commutaverat; sic inter recte factum δ' atque peccatum, officium otcontra officium , media locabat quaedam : recte iactas. Stimenda. Non expetenda, ut Superiores , sed sumenda Putabat. TURN.
6. Dignanda docebat. In verbo ae manda haesit Em. et eligenda corrigi jubet, quia rumenda jam praecesserit. At Rath. ejus loco digna suadet, ut in Alteri ed. legitur. Quod equidem iΡse Probo, quum ubique sic auctor, Fin. III, 6, ao; Ia , 41; 13, 44;15, 4s, etc. Attamen quum verbum dignari probum, auctorique usitatum qui saepius laude, honore, digniari ,
graecumque ἀξιπι εχοvτα expressum sit, nihil video, cur Contra omne1 scriptos h. l. quidquam mutandum sit. G. . In quibus ponebat nihil omnino esse momenti. Delent esse Hillsem. n. Weta. quippe quod non Cicer uianum esse constet. Sed Raepe sic occurrit. Cons. Pro Coel. 7, t 5; Nat. Deor. II, 12, 3 a. Et supra s, Israe Corporis autem alia ponebant esse in toto, etc. . Rem ipsam Optime illastrat Fin. IV, 2 5, II. G. 8. Prinposita . . . rejecta. Cf. Fin.
IV, 26, 7 a I ibid. III, 4, IS. Ceterum
voces rejecta, vel rejectaneia , non spissius cogitandae sunt ne in errorem cum Lipsio et Davisio incidas, et vitium quaeras, ubi nullum est. Non enim hic capit, quomodo auctor sumenda, quae minoris aestimanda sint, rejecta dicere possit ; quum sumenda et rejecta Prorsus secram pugnent; atque ita Pro stimenda, media legi iubet. In quo se nimis se quacem Gedichius praebuit in Cicer. Hist. Philos. P. a P. G. s. Non tam rebus. Quia commoda quam hona, incommoda quam mala appellare malebat. TURN . Io. Inter recte factum. Κατορθωα quod ossicium persectum est. TURN .r r. O icium. Quae inchoata quaeisdam est virtutis actio, et commutae ossicium, ut depositum reddere. Cic. in ostic. lib. I, 3 : ω Persectum onἰ-cium rectum , OPinor, vocemus, quod Graeci κατορθωαα; hoc autem Commune καθῆκοv vocant: otque ea ale
desiniunt, ut rectum quod sit, id persectum officium esse definiant emedium antem ossicium id esse dicant, quod eur factum sit ratio probabilis reddi possitis. Sunt autem Persecta officia sapientis , reliqua aliorum. Vid. et lib. III de Fin. TURN. II. Media locabat quaedam. Walh. quaedam vel delendum suadet, vel in quidem mutandum , Probante idem Davisio. Perperam. Nam ista media, i 1.
185쪽
sola in honis actionibus ponens; praVe, id eSt, Peccata , in malis. Osficia autem et Semata, Prietermisinas que, media putabat δ, ut dixi. Quumque superiores δέ
non omnem Virtutem in ratione esse dicerent, sed
quaSdam VirtUtes natura, aut more si persectas; hic omnes in ratione' ' ponebat: quumque illi ea genera virtutum Τ, quae Supra dixi, seiungi posse β arbitrarentur; hic nec id ullo modo fieri posse disserebat s :
Dec virtutis USum modo, ut SuperioreS, Sed ipsum habitum per Se esse praeclarum; noc tamen Virtutem
scit. Upcia, non Proprie inter recte factum et Peccatum Ponuntur, atque ita quaedam additum est. G. 13. inscia media putabat. Iarob. ponebat suadet. Sed qui, quaeso , Cicero ScriPSerit, Ponens. . . PO nebat I Dumo putare haud ita raro stedicitur, ut statuere valeat, veIut in illo : α in propinqua parte amicitiae Puto, etc. . G.-Vide Excurs. IV. 14. Superiores. Id est, Aeademici
et Peripati. - Fr. EOd. sveri. G. 35. Natum, aut more. Quae enim na
tura Persectae sunt res, ab illis in ratione ponuntur; ut docilitas, memoria et quae more, sere in ea animi Parte, quae per se rationis est expers, Perturba tionibusque agitatur, quamquam ratio. ni paret. TURI . x6. In ratione. Nam Zenoni virtus nihil aliud est, quam Perfecto ratis, vel constans et Pemetua ratio vitae.
Has definitiones a Stoicis, lib. I Legum
Cicero mutuatus est. Quinetiam Zeno perturhationes in Opinione et judicio posuit. TURN .r7. Ea genera virtutum. Sic vulgo. Recte : quamquam , Praeter Bas. ex quo expresse virtutis enotatur, idem, sed a secunda manu, refert Dag. COd. et Cratandria. Genera enim virtutumh. l. intelliguntur , quae natura et more Perfectiae sunt, quasi virtutum familiae, ut statim Praecessit. Cf. etiam auPra 5, 19, 2 , et 6, 22. G. 18. Sejungi posse. Est, ae nonnecessario iunctas omnes in uno eodem que homine cogitandas esse m, ut r te vidit Ernest. Zeno enim negabat, virtute quemquam se Praeditum, nisi qui virtutibus prorsus omnibus insigniatur. G. - Neque enim quisquam Academicorum ,.et Peripateticorum, ut censet Cicero, affirmabit e qui vis. tutem unam haberet, eum omnes hahere. Id adeo vitae docent exempla. Nam sere prudentia timidior est, et
philosophi libentius in lectulo, quam
praelio moriuntur ἔ multosque ahati. Dentissimos et innocentissimos videmus, qiai, ut iniuriam Don faciunt, ita quum insertur aliis , minime PropuIaant. Stoici non Putant seiungi P ae. CL Arist. de Animo, II, 2-3. TURI . I9. Hic nee id ulla modo feri possedisserebat. Haec ab Aldinis et Lambinianis aliquot edd. absunt, etiam in
Vin. et Bas. non comparent. Sed, ea excidisse, contexta clare docent. Omi sum scilic. hic, ut fragm. cod. docet, effecit, ut seribae oculi ad alterum
186쪽
cuiquam adesse, quin ea Semper uteretur '. Quum- 39que perturbationem' animi illi ex homine non tollerent , naturaque et Condolescere' ', et concupiScere,
et extimescere, et efferri laetitia dicerent, sed eam contraherent δ', in angustumque deducerent; hic omnibus his quasi morbis 'Α voluit carere Sapientem. Quumque eas perturbationes β antiqui ' naturales esse dicerent, et rationis expertes 'Τ, aliaque in Parte animi cupiditatem, alia rationem' ' Collocarent, necto. Nec virtutis usum modo sed. . . uteretur. GcerenE delet modo.
Hoe abest, inquit, a fra g. Cossic. n que in pluribus vetus editis, . e. Vera. 1494 , utraque Ascens. et Crat. legitur. Recte. Sic enim haud raro nec et nagna. . . sed sibi respondent, ut nec eam ... quam, notent. Cf. Catil. II, 13, 29. Partic. modo autem, Post nec et non, n scribis addi solere, in vulgus
notum est. Sensus est: in Neque tam
in virtute exercenda praeclari quid inesse, qciam in ipso habitu, ex eius
uSu Parto, iane omni emolumentorum respectu ζ neque certe virtutem in quoquam reperiri, nisi in quo semper et ubique operetur M. Per 3s, quod sequitur, idem est, quod propter se. ConLOII. II, 12, 6; et tamem Pro certe, statem ponitur; vide nos ad Legg. I,
2 r. Perturbarionem. Debet plurium umerus perturbationes rejici, quem Walh. et Daris. commendant : nam saepicia haec vox sensu eollectivo Ponitur. Tusc. III, 5, II, etc. G. 22. Et condolescere. Non audiendus Davia. qui, et deleta, eum con l. conjicit. Saepe enim pron. demonstr. aieomittitur. Cf. Woph. p. 53. R te autem Contra Lambin. desecidunt paullo post Davis. et Em. de sene, adducere uadentem; elsi quidem Davis. exemplis minus idoneis. Adde N. Ι . II, 64,r64. G. - condolescere. Quatuor attingit generales perturbationes e aegri tudinem , cupiditatem, metum, laeti
23. Sed eam contraherent. Goeren dat ea. Contra, inquit, scriptos editosque libros omnes, suasu Walh. et Davisti, Ern. eam correxit. Pemeram. Neutrum Pronominis refertur ad ea,
quae in perturbatione insunt; idque magis, quum quatuor hujus genera
memorentur. PIura ejusdem strueturae
loca collegimus ad Legg. III, 8, 19-- conιraherent. Nam in pertur-hationum mediocritate positam esse virtutem Censent. TURN . 24. Quasi morbis. Vere Zeno Pertur-hationes αατα et voacuc V.
eavit. Igitur addidit auctor quasi modo latinitatis causa, quum durius suis set, si morbis simpliciter dixisset. G. 25. Eas Perturbationes. en. I 494, eas ignorat, quod probo; nisi has malia, I. e. quas dixi Lenonem a sapiente
x6. Antiqui. Aeademici et PeHpatetici , quos etiam de Legg. lib. I, veterea appellat. TU N. 2 . Rationis evertes. Eas enisu colloeant in ea animi parte, qua ratione vacat. TUR . 28. Alia rationem. I.amh. in alia.
187쪽
his quidem assentiebatur : nam et PerturbationeS, VO-luntarias eSSe putabat, opinionisque judicio' ' suscipi,
et omnium perturbationum arbitrabatur esse matrem δ', immoderatam quamdam intemperantiam. Haec fore de moribu S. XI. De naturis autem sic Sentiebat, primUm, ut quatuor initiis rerum illis quintam hanc naturam, ex qua Superiores Sen Sus et mentem effici rebantur, non adhiberet . Statuebat enim ignem esse ipsam na
turam , quae qUidque gigneret, et mentem, atque sensus . Discrepabat etiam ab iisdem, quod nullo
Per se quidem optime .' nam tibique Cicer. Praepos . repetit. Sed datur exceptio. Haud enim ille observasse videtur, PostPosita Pri are Praepositiove, omitti alteram auctori solere. Nobis certe, in istam rem attentis, exemPlum, quo alia edoceremur, nullum innotuit. G.
29. Opinionisque judicio. olim ede-hatur opinionesque: sed recte jam Pet. Faber suadet, quod praeter Palat. utrumque scripti inei omnes, et Cum Turn. pliares edd. vett. Praebent. CLTusc. IV, 38 , 8 r. orat. I, 23. 2Ο8 , atque adeo Tusc. V, 26, 73, iudicium ferarum dicitur. G. - in. Ddic. Μerito a Galeno de decretis Hippocr. et Plat. Stoicorum de perturbationibus sententia exagitatur, et Vexatur, existimantium eas rationis et judicii esse,quum motiones quaedum sint partis a ratione a Mersae. Sed et eam opinionem ante Galennm Posidonius Stoiens damnarat, et Platonis auctoritatem approbarat. H. 3o. Esse matrem. Gostr. dat matrem
esse. Sic, inquit, scripti mei omnes editique plures , idemque praehet siuetilla varietate edit. Οxon. nec aliter magna edd. vett. Caterva. G.
XI. I. Ut quatuor initiis reriam illis
quintam hanc nat. z. . non adhiberet.
Praep. in, quam Plerique codd. et edd. Vett. Post ut addunt, abest ab Ursini scripto, ab Ascens. utraque et Crat. recte deleta per Ern. jubente Da uisio. Nam constructio alicui aliquid adhibere proba est, et satis frequens, quum contra in h. l. turbet. Sed non pro addere h. l. ponitur, quum absolute dicatur pro adhibere in auxilium, in consilium , ut saepe. Oss. III , ao , I, etc. Hanc opponitur illis, quippe quod ad propius reseratur. Loquitur enim Cicer. de quinto Λristotelis elemento; Vid. Supra I, 26. Superiores igitur soli11. l. debent esse Peripatetici. G.
2. Et mentem atque sensus. Ponitur et pro adeo, ut locis paene Innumeris . G. - Mentem atque sensus. Mens enim, sensus, animus, Stoicis spiritus est calidus, qui refrigeratione in animum commutatur, COI CePta qus dam acie ei. firmitate. Plutarchus,
188쪽
ACADEMIC. II, LIBER I, M. I 67
modo arbitrabatur quidquam estici posse ab ea', quiuexpers esSet corporis 4; cujus generis Xenocrates β et
superiores etiam animum esse dixerunt': nec vero,
aut quod emceret aliquid, aut quod emceretur, posse
Plurima autem in illa tertia philosophiae parte mu- taVit. In qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit nova Τ; quos junctos ' esse censuit a quadam ' quasi
3. Distrepabat etiam ab iisdem, quod nullo modo arbitrabatur grata- quam MFci posse ab ea , etc. Haec ad dispntationem de divina natura reseruntur. Hinc illa dei a Zenone des. nitio, quem ubique Stoici naturiae nomine comprehendunt. Nat. D. II, 22, 57; cou. Laert. VII, 356. Plui. de Philoss. deerr. I, CaP. 7. G.
4. Ab ea gum expers esset corPoris. Sess. natura. Aliis natura, quae vis est efficiens , corpore vacat, Zenoni Cor-Porata est, ignis. Proinde et animus, qui ex ea gignitur; nec solum natura, sed qualitates etiam ornnes illis eorPoratae stant, exstatque in Stoicos hae de re Iibellus Galeno adscriptus; et hi ab Alexandro graviter OPPuguau tur. Quo autem processerini eorum nugae , ex Plutarcho discimus. H. 5. Xenocrates. Xenocratem Praeceteris Academicorum veti. immaterialitatem, quam schola vocat, animi doCuisse, testatur auctor Acadd. II, 39, 324. Coll. Tusc. I, IO, I9. Hae
haud dis bio ille in libris περι Ψυχτς,
quos binos scripsit, Laert. IV, 23. G. 6. Dixerunt. GoerenE dat diaerant. Sic, inquit, tres, Praeter Unenti. mei, ΟΣΟnn. E. V. et Vin. estque hoc unice
. Quin m dixit nos a. Non sentire licet cum Ernest. qui nOMe malit. Noye incere est rein satis notam nova ratione dicere. Quod h. I. auctoris mens est minime. His enirn in rebus vere discedit Zeno a superioribus. G. - In sensibus judicium veri veteres esse nolebant, sed in mente z quum Zeno judicium veri in eorum e mPre hensionibus Posnerit. TURN .
8. Quos junctos. GoereDE dat quos cunctos. Ita, inquit, conjecit Ernest. verissime : pro vulgata junctos. Re liqui, ut Guiet. qui, inustos p Davis. qui istos aut punctos , quod Hialseis mannus recepit , ad loci contexta
Zenonisque sententiam male consone suadent. Zeno enim sensuum vore maxime sensationes, περtςασεlς, προσμητοριας , intelligebat et quippe qui
quinque sensus in totidem animi partibus poneret. Plui. decreta Philoss. IV, 4. Iam auctor hoc commune ominnibus sensibus , ex Zenonis mente, dieit, quod Per visum extrinsecus Oblatum, quo quasi impulsio sat, exstinstant. G.-Qui junctos legunt, interpretantur constantes ex , cum Turn. qui ita exponit et actio sentiendi , quam etiam sensum Stoici dicunt, ex quadam impulsione visorram Constat et Con Ponitur, auctore Zenone. Alibi Cic. dicit: α junctum ex multis Parii
9. A quadam. Quidam scripti pro
a Ponunt e, in quibus etiam Dresd. et Bas. sed pervagato hac in forma vitici.
189쪽
impulsione oblata extrinsecus : quam ille sp ταωπι, .nos visum ' appellemus licet; et teneamus hoc verbumequidem : erit enim utendum in reliquo Sermone Saepius. Sed ad haec, quae visa Sunt, et quasi accepta Sensibus assensionem adjungit animorum :4i quam eSSe Vult in nobis positam η, et voluntariam.Visis
non omnibus adjungebat fidem, sed iis solum, quae
Propriam quamdam haberent declarationem earum rerum, quae viderentur β; id autem Visum, quum ipsum per Se cerneretur, comprehensibile M. Feretis haec λ- Nos vero, inquit β. Quonam enim modo βκαταλήπτου diceres λ- Sed, quum acceptum jam et approbatum esset, comprehensionem appellabat, Similem iis rebus, quae manu prenderentur Τ; ex quo
A vero causam, Per quam quid fiat,
notat. G. Io. Visum. Hoc nomen imposuit ab acerrimo sensn oculorum: hujus autem visi et comprehensionis Veteres non meminerant. TURN . - I. V. L. vertit
II. Aecepta sensibus. Praebent E. et Bas. accepta a sensibus d sed ablat. simplex praeserendus; nam sensibus, Pro 3ensuum ope, ni paullo insertus, sensu comprehensum , dicitur. G. Ia. In nobis positam. Veteres enim
nonnulli, ut Cicero docet in libro de
Fato, censuerant. assensiones vi et ne
cessitate seri. TURN. 13. Quin pruriam... quin viderentur. Int. Goer. . Quae notis certis sensi-hus se offerrent, clareque distingui
possentis. Viderentur Poreo accom
modate ad visum, quod sequitur, dictum est; ut in his Zenonis definitio ad verbum expressa putari debeat. G. ' r4 . Comprehensibile. Feretis Λαcρ...diseres p Sed. In multis scriptis comprehendibile legitur; quod aeque Probum est, si a comprehendere derivaris. Comprehensibilis autem a comprehensare , ut offensibilis ab U'
scire. Hinc denique Benti. In hoequum mutari vesset, et nimis -- quacem di ea re Durandum haberet; non intellectum est, fimo, ut ταυτα , pro talia, tale hoc est, dici. G. Vide Excursum V.
I s. Inquit. Ante inquit videtur Atticus excidisse; idque vel inde probabilitatem aliquam habet, quod D. eod. vera inguis praebet. sed potest etiam inquam scribi, quum hae verbi pers
nae ex compendio saepe Permutentur.
Hinc corrigere noluimus, licet quidem vulgata ferri non posset. G. 16. Quonam modo. Sic pro quonam alio modo , dicitur. Nam omnino tenendum, has particulas variuellipsi poni; v. c. Divv. , ePist. 2O, et Parad. IV, 15. G.
I . Similem iis . . . Prenderentur. Id est, re ita certam, ut haec est eorum. quae manuum comprensione Percipimus n. Voluit autem Cic. hoc : Zeno
190쪽
ACADEMIC. II, LIBER I, M. I 69
etiam nomen hoc duxerat β, quum eo Verbo ante nemo tali in re usus esset: plurimisque idem novis
verbis nova enim dicebat usus est. Quod autem
erat sensu comprehensum, id ipsum Sen Sum appellabat 9; et, si ita erat comprehensum, ut convelli ratione Non posset, Scientiam : sin aliter, inscientiam nominabat; ex qua exsisteret etiam Opinio η', quae esset imbecilla, et cum salso' incognitoque Communis. Sed inter scientiam et inscientiam, Comprehen- 4 asionem illam, quam diri, collocabat φη, eamqUe neque in rectis μ', neque in pravis numerabat, sed soli credendum esse dicebat. E quo sensibus etiamnem καταλ iv tam certam rerum comprensionem dixisse, quam ista sit eorum, ἁ χatρt καταλααεαυεται. Id quidem Zeno pugno laeto demonstrabat. Cons. A dd. II, 47, 14s. Prenderentur elare offerunt fragm. d. et Dreadens. alii Prehenderentur.
Vide nos ad Legg. I, 2 3, 61. G.
18. Duxerrae, quum eo verbo antea em ... Esset. Ante P. Μantat. Post
duxerat, editi liuri omnes ae ponebant, scriptia ubique ita praebentibus. Reete hie illisd ex ingenio delevit, quod Larnhin. in codd. auis abesse dicit, quodqne ex repetita verbi syI-
lata ultima ortum esse, nemra non vi
det. Anem , Praeter Lambini eodd. Davisti duo , totidem monn. Vinet. trini quoqtie mei reserunt. Neque
Em. h. l. vulgatam ante repetere debebat: nam auctor, si ante scripsisset, id voei nemo postposuisset. LOCO es-μι autem duo mei, unusque ΟTon. est; ex eo, ni fallor, quod statim Mus est aequittar. G. 29. Sensum. Stoicia sensus est piritus a Parte animi, in qua Prin- vi Patua est, ad sensus Perveniens , et fiensuum Comprehensio, quam hic Cicero sensum in neutro genere di- it, est Reusuum actio. Auctor Laertius. TURI . Vide Exe. VI.llo. inio communis. Cons.
Sext. Emp. VII, IS et : Λοξαυ- iv ἀσθεwῆ και συγκατάθεσtv. G. et x. Cum fiatio. opinamur enim in salsis et iis quae non fiunt nobis CO-gnita. Itaque sapiens Zenoni non opinatur, et ab eo in rebus malia opinio
numeratur. TURI .a a. Sed inter scient. et insc. comis Prehens . . . collociabat. Paullo aliter
cle stoicis Sext. Emp. l. l. qui dicit. inter επt μην et δοξοει mediam hos Posuisse καταλη hv. Sed res sere ad idem redit. Haec quo modo Zeno , ad
sensus Te ocata, manu gestuqtae do-
23. ει reetis. Seientiam enim Zeno in laude ponit, opinionem et inscientiam in vitio, comprehensionem interutramque collocat, neque in rebus honis aut malia numerat. ΤGRI . 24. Sed soli credendum esse. Hae illo trantur ex eodem sexti Ein p. loco,