Historiæ Academiæ Pisanæ volumen 1. 3. auctore Angelo Fabronio ejusdem Academiae curatore 3

발행: 1795년

분량: 682페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Ruth ad ornandam Pati inam Bibli eorum librorum editionem, qua milla extitit nobilior. Qui hane rem frustra atriea tentaverant libellis initariarum plenis vexarunt Eccliellensem, quibus ita respondit , tribus editis apologeticis epistolis, ut temeritatis suae illos poenitere coegerit. Quanquam vero esset Parisiis libentissime, negare tamen haud potuit Romano Pontilici, quin Romam concederet absolvendi gratia editionem Arabieae Bibliae. Quo expleto mandato, ex libro quodam, quem An tonio Balberinio Cardinali nuncupaverat, illum Pictaviensem Episcopum appellans, excepit offensionem innoeentii X. Pontificis, ac dolens iniquitatem temporum. rediit in Galliam , ubi a MazZarinio Cardinali mirabiliter acceptus suit. Hic sibi a hibliothera Eeehellensem statim esse voluit. Regium Orientalium linguarum interpretem declaravit , Sc in Sorbonicorum Doctorum Collegium eooptavit. Praemia honoribus responderunt, nec sane indiligens fuit in acquirenda sibi sa-ma. 8e in pecunia comparanda, quamvis ea in urbe, uxore sine lil tis amissa, a cura familiae liberatus suisset. Quae postea adversa acinciderunt Mariarinio coegerunt eum Galliam deserere, ae Romam remeare , Pontificatum Maximum gerente Alexandro VII. Ille cumula. tiore mensura reddidit ei quae ademerat laborum praemia Innocentius X., Se de eodem mittendo Apostolico Legato ad Indos cogitavit. Sed is honorem recusavit, quod de ducenda iterum uxore deliberaverat . Duxit autem puellam Maronita patre. qui Dux fuerat in exercitu F eraddini genitam . ae Roniae educatam, ex qua filiam filiosque tres suscepit. Neque cura familiae illum a litteris unquam abstraxit, mi. hi meque dubium fuit, quin, si modum in labora perserendo adhibuisset, diutius vixisset. Postremo tempore de Alexandrinae Ecclesiae originibus Seldenum D. Hottingerum consutans disseruit, ex Arabo in Latinum convertit Apollonium Pergaeum . de quo opere in Borellii vita dicendum erit, nec non octoginta quatuor canones Concilii Nicaeni , quos commentariis doctis sane Sc laboriosis illustravit. Antea vero quam haec vulgaret multa alia expectatione illius diaria effecit,

152쪽

Is bant, ut nihil honorificentiu seri potuerit . Romae diem exti ei nummorte consecit, Sc in Μaronitarum Aede sepulius fuit eum hae inseriptione .

Chion leon orientale latinitate donatum ab Abrahamo Eeehellensi Sce Ae eessit supplementum Historiae orientalis ab eodem eonein natum : Pari. si is ex Typographia Reoa in sol. Bis editum Diu opus istud, noraque editio facta est an. Is g s. Eulyehius Patriarcha Alexandrinus vindieatus, de suis restitntus orientali.bus . sive responsio ad Ioannis Seldeni origines in duas tributa partes, quatum prima est de Alexandrinae Eeclesiae originibus, altera de origi. ne nominis Papae. quibus aecedit eensura in historiam olientalem Io. Henriei IIottingeri Tigurini a pag. ag t. ad εν s. omnia ex Orientalium excepta monumentis: Auctore Ste. Romae I εώ r. ia 4.

153쪽

Isa Non possum non negligentiae culpare Praesectos Academiae. quod diu nilnis sivere illam carere Orientalium , ut appellant, linguarum praeceptoribus. Demum contigit ei habere hominem in his litteris principem Petrum cognomine Benedictum , quod cognomen sieipse Latinum secerat ex Syriaco Ambarachio . is Gustae in Phoenicia

natus est mense Iunio an. 1663. iis parentibus. qui nobilitate generis , gloria majorum , ic studio in rem catholicam maxime celebrabantur . Pater aere Suo Riphone hoc oppidulo nomen, quod in Monte Libano positum est θ coenobium a fundamentis extruxit, sanctissimeque . uxore orbatus, guhemavit. Neque minus liberis consuluit, quorum duo S. Antonii Monastica secuti instituta Montis Libani Arehiepiscopi creati suere. Cum haec domi haberet veteris sanctitatis exempla Petrus, ad illa imitanda toto serebatur animo, &vel a teneris unguiculis talem se praestitit, ut mirifica esset expectatio illius. Romam missus per tredecim sere annos optimis artibus ac diseiplinis sedulam adeo in Collegio Maronitarum navavit operam, ut in iis ipsis rebus, quas a magistris didieit, eos superasse videretur . Post id tempus in Orientem rediit ea mente , ut se totum dederet propagationi Catholicae Fidei, Schismaticorumque, qui nova semper adversus illam machinabantur, erroribus qua voce, qua scripto coarguendis . Brevi autem doctrinam illam suam, prudentiam, Npieta- Appollonii Pergaei Conteorum lib. V. VI VII. Latinitati Mnati: Florea. tiae is 6 r. in Mi. Coneilii Nieaeni Canones 3c Constitutiones ex Ara eo Latinitati donati. Extant in collectione conciliorum Labbaei Vol. II. a pag si . ad 343. Carmen D. Ephraem de Christi nativitate ex Syriaco conversum. Ejusdem Dialogus B. M. V. eum Magis. Pretinent ad Ecehellensem quaedam . quae retulit Richartas Simoet in opus. quod inurinit: Fides Eeelesiae orientalis 3ce. Parisiis is mi. Vige etiam Antiquitates riclesiae orientalis: Londini toga.

154쪽

IS 3

pietatem in Deum Patriarchae Maronitartim ita probavit, ut non modo ab illo sacris ordinibus initiari meruerit , sed quasi lumen aliquod Se decus Ecclesiae suae non usitatis laudibus celebrari . Quare nemiui debet mirum accidere , quod ipse Patriarcha scriptorum Suorum non alium nisi Petrum adhibere censorem voluerit ac judicem , priusquam ea publici juris faceret . Haud multo post Antiochenae Ecclesiae degravissimis rebus ad Apostolicam Sedem Legatus Romam revisit, magnasque lites biennio , quos esset prudentissimus , omnesque facundo alloquendo sibi conciliaret, composuit. Sed nihil tam studiose diligenterque curavit , quam ut dirimeretur controversia . quae in illo erat , utrum Syri rite sacris initiati essent. Huic caussam dedit Ioannes Morinus, qui non multo ante vulgaverat Syriacarum ordinationum G. dices magna ex parte detruncatos, ac mirum in modum deformatos . Non est credibile quantos excitaverit motus hujusmodi disputatio, magnique sane negotii suit convincere Romanos judiees nihil non factum a Sylis nisi more institutoque Catholico . Post haec cum Syriam eo-gitaret Benedictus, invitatus a Cosmo III. Magno Etruriae Duce fuit ut Florentiae subsisteret ordinandi caussa typos orientales , quos regio sumptu comparaverat Ferdinandus i. Medicetis eo tempore . quo Romae Cardinalis fuerat , quique ob acerbum ineendium ita confusi permixti jacebant , ut nulli esse usui possent . id eo utilius videha tur, quod iis temporibus plures ad studia orientalium litterarum confluerent ἰ Sc ejusmodi sane erat typographium Mediceum , ut elegantia 9 copia cetera omnia superaret ci . Cumulatissime Cosmi votis

Vol. III. V

6 me stetit Ferdinanio quaisag nta millia , vel multo plus, ut alii seripsere, centussium . Sed iurat ipsius Benediecti testimonium auferre, ex quo intelligi poterit quam eviosum elegans hujusmosi typographium fuerit. Se enim ait ad Apollonium Baisertum scribens . Quanto alia staniperia daeotatam i

155쪽

IS satisfecit Benedictus, manavissetque ejus industria ad multorum utilitatem, si quae ipse proposuit de edendis quibusdam operibus, quae in Mediceis bibliothecis Palatina Latirentiana seri ne delitescebant , ad exitum pervenissent . Nemo illo sane ad id magis erat aptus , quod Hebraicam . Chaldaicam , Syriaeam . Arabicam, Graecam atque Latinnam linguas teneret . & quod esset aliarum optimarum artium studiis eruditissimus. IIaee singularia merita respiciens Cosmus, non illi quidquam deliberatius fuit . quam hominem praemiis sibi Sc Academiae Pisanae in perpetuum devincire . Declaravit itaque an. I 698. linguarum Orientalium Magistrum , ducentorum centussium ei stipendio assignat O , quo in munere ita se gessit , ut doctrinae Se eruditionis copia magni viri , boni autem probitatis commendatione speciem tueretur . Quare minime est mirandum, si multi ejus amicitiam requirerent, inter quos honoris caussa nomino Carolum Rimie cinium , Philippum Corfinium , Ferrantem Capponium Sc Laurentium Magalottium c O ,h uno dei pia belli e vasti eorpi di stam pa , ehe si tro vino in Europa . si per la vagherra delle madri . at per la puli tetra dei ea raturi . si perta ecipia immensa delle une e degli altri, tal mente che delle madii Ar bie he solamente ge ne conteranno pi ci di ollocento di inite te forme dise- gnate da eccellentissim Scrittoti e laxorate da petitissimi Maestri, e laquesto genere di earat tere Arabo questa Mamperia h uniea ed impareuia. bile . E bene hε ormai la alampa di queata lingua si si a fatra famigliareneli Europa. in Roma. Patigi . Amsterdam . Vienna . ed altrove . contu toeib ni una delle sud det te si puli paragonate eon queata n E in belletia diearatteri . nh nella copia delle madri di tuiti si ordini . Ala quel, chela rende pio rigualde vole e singolare. E la moltiplicita dei tanti linguag o nobilissimi. ehe ella abbraeeia. ehe sono i 'Ebraico. Greeo. Siro. Arabo , Persiano. Egihio . e Indiano Nestoriano : e tuiti questi id iomi sono tanto ben provvedati di madri. polsoni . e carat teri gettati, ehe possisnob stare alia sta inpa di qualuiuoglia libro dee. ι Inter hujus familiares epi, totis . quas nos Florentiae edidimus an. oo'. , extant nonnullae epistolae Benedicti ad Magalottium , is hujui ad Bene.

156쪽

quibus certe non habebat ullos Florentinorum civitas aut gloria clariores, aut auctoritate SraViores, aut humanitato politiores. Devinciam

etiam consuetudine tenebat universam familiam Monachorum Casinet

dieram . Iu bit hoe Deo unam tantummodo e cribere, ex qua cognoser po terit ipsius Benedicti ingenium . At Sig. Priore dei Belae, Pisa . Un tega lo pel mio Signor Ptiore , e regalo non Piceolo . ma et v uole un po' dimancta . II legato e tutia l' amicitia e la confidenta det Bene detii Nato nita onorato dat G. --Duca nostro Signore delia let tuta delle lingue Orien tali in cotest a Uiiiversita . Saranno in torno a set ' anni, che S. A. ea uti

questo degrius ino soς ito di Roma per riordinar l' ortibil eaos . in cuieran ridotti l carat teti, non τὼ se di dicci lingue Orientali, salti gettate eon eento trenta mila sculi di spera dat Gran Duca Ferdinando I. . al- Iora Cardinale e Proteitore deI Collegio de Piopaganda Fide . Finito questo laborioso riassor timento , S. A. non I 'ha mai licentiato. mirando verisimit mente , o eo me anche ne tengo quale he riscontro . in ta ae aliora a valet sene in questo nuovo impi ego . Si trova egit in necessita di procaeeiatsi un quartiere costi . ii quale per degni risperti desiderere e dimnseguire in qualche casa religiosa, come lo ha axuto sempte qui, ptima per breve tempo in s. Spirito , e pol infino adesso in Bassia, dore non sipuli dite quanto olire alia stima abbia pro vatis di cordialissimo amore . Io che sono appassionatissimo per te sue convenien e bo subito pensato asar nascere un negorio tra VS. Illustrissima . e questo buoa Religioso, eon metierxi VS. Illustrissima dalla sua parte la proletione e l' amore , edegii dalia sua l' insequio. e tutio quello che puo risultare dalia sua gra. titudine . Quando ella approut ii progerio . cominci un poco a medere .dove lo potessiano collocare per procurargit un' abitatione di eomodita. equello the importa per un uomo dei suo genio e dei suo mestiere . di quiete . Per quanto pol VS. I lima. crede a me, ' impegni pure a ra figuraria

una sposa, senχ entrare adesis nella dot trina . neli' eruditione, delle qua.

157쪽

sium, in quorum coenobio, dum Florentiae fuit . praeSettim desit ,rmittisqiae eorum magno adjumento extitit ad rectam ineundam studiorum rationem . Omnium instar hoc loco nobis erit gravissimum

Quirinii Cardinalis testimonium . Petrus Benediolas inquit publicus olim sacrarum liIterarum in Pisano Athenaeo Professor. mihique vel ab eo tempore magna necessitudine conjunctas . Namque cum Florentiae Monachum indui, nulla re alia felicior mihi fuisse videor , quam quod virum illum omnigena litteratura . linguarum praesertim frientalium notitia instructissimum , in ea Beneditanorum Abbatia hospitem nactus , O per decem annos , antequam scilicet Societati nomen daret , contubernalem sortitus , saniorum Oseveriorum studiorum steriis ab eodem fuerim initiatus ciὰ . Sed haee sapientiae sama non adeo delectabat Benedi lum . quia excelsum magis fore putaret , si humana omnia despiciens S. I. notnen dedisset . Id praestitit anno Iror. , 8c vix tyrocinio exacto , a Summo Pontifice Clemente X l. jussus est una cum aliis viris doctrina excellentibus saeris Graecorum libris corrigendis operam dare . Sed quidquid ei supererat temporis, id totum aut in sacris habendis concioni-hus , aut in fidelium excipiendis consessionibus libentissime insumebat ;& quod hoc proprium religiosi hominis officium 8c munus esse putabat , nil laborabat minus , quam ut ante collectam dochinae St ingenii famam conservaret . Vicit tamen modestissimum illius animum auctoritas Francisei Rettii, qui simul ae universae Societati Iesu praeesse eoepit , Quirinii Cardinalis hortatu mandavit Benedicto , ut S. Ε-phraemi nobilissimi Catholieae Ecclesiae Patris Syriace scripta opera iii Latinum converteret. Ne languesceret Benedicti industria , efficiesrὶ Ia epistola nuneupatoria ad clementem XII. S. Ephraemi operum I. volumnia praefixa. Vide etiam volumen I. commentariorum de rebus peltinentibus d Ang. Hu. S. R. E. Cardinalem uallinum p. I 3.

158쪽

I erbist ardens Quirinii oratio, quae saepe ad suum manus pensu n. que illum revocabat; prodiitque tandem in lucem II. S. Ephraemi volumen , quod Syriaca complectitur , an . I73 I. Iudicatum est a sapientibus vi ris optime sustinuisse Benedictum personam interpretis ; Sc quod nonnulla erant , quae doctoris lumen desiderabant , non recusavit ipse has quoque partes suscipere, ac binas consecit dissertationes , quas illi voltimini veluti corollarium addidit. His enorret est consulare audaciam quorumdam, qui Ephraemi verbis abutebantur ad disseminandas aut salsas , aut temerarias de Eucharistia opiniones. Ioannes Κohlius in Aeademia Petropolitana historiae Ecclesiasticae 8c humaniorum litterarum Prosessor paucis ante annis ediderat binos Ephraemi de Sacra coena sermones eum commentariis suis , impudentissime jactans ex ultima orientis ora , Sc ultima Christianorum aetate excitari posse testes, qui convincerent novum esse dogma transubstantiationis , M veteribus omnino inauditum . Hujus propugnator acerrimus extitit Benedictus . Min medium adductis explicatisque non solum Ephraemi . sed εc ali rum Scriptorum orientalium , antiquissimarumque Ecclesiarum , quarum adhuc extant liturgiae, testimoniis , non tam errare, quam desipere Se delirare adversarium suum ostendit, qui haeZ posse revocari in dubium, & minus idonea censeri ad Impanatorum , ut Vocant, e rorem coarguendum putaverat. Quo gravius Sc verius reprehendit Lucteranos scriptores, qui ad multitudinem decipiendam mutilos asserunt textus, maleque interpretantur , eo diligentius tuetur Catholicae Ee-elesiae judicium ae fidem , quae nulla inimicorum fraude unquam potuit violari. Mitius egit Benedictus, ut pote eum hominibus Catholicis, eum Lebrunio 8c Renaudotio ci), qui contendebant Eueharisti ei

ci Horum sententias Gallorum alii renovarunt, ex iisque memoratur Praesertim Antonius Augustinus Tuerares Monaehus Benedictinus e congregatione S

Mauri : Dissere. III. ad S Cytilli Atthiep. Hierosolymitani opera.

159쪽

panis consecrationem inchoati illis verbis a Christo prolatis, hoe est corpus meum , perfici Vero iis precibus , quibus post octo orationes partim a Sacerdote, partim a Diacono , partim a Populo recitandas , Sacerdos ipse S. Spiritum implorat atque appellat. Quod huic sententiae rationes suggerere ajebant omnium Graecorum , Syrorum, Armenorum, Coptorunaque doctorum testimonia , omnes anaphoras atque liturgias , haec temere di salso ab iis assirmari probat Benedictus, cum ex iisdem monumentis omnibus confici cogique possit, consecrationem, seu, ut loquuntur, transubstantiationem illis Christi verbis omnino peragi. Dum haec tractat, ubique spargit magnam orientalium litterarum doctrinam . nec parum lucis affert ipsis S. Ephraemi dictis , quae explanationem sapientis interpretis requirere videbantur . Interea parabat ea Benedictus , quae ad II. ejusdem operum Volumen pertinebant : sed eum medio in cursu cons stere coegit m IS , quam Romae jam Octogenar us obivit Vili. Κί. Septemhrῖς an. 742. Praeteream, quam memoravimus S. Ephraemi intei pru Lazic'. in , eriit quoque in Latinum sermonem ex Arabico Stephatii AH ensis Patriarchae Antiocheni scripta de sacra liturgia . ac de origine gentis Maroniticae, M partem Menologii Graecoium. Majora sane periecisset, ni Si conquievisset in iis officiis, quae ad sacra procuranda, rudioresqile instituendos pertinent. Nam quae sunt religiosi hominis virtutes adeo coluit, ut non solum ad tempus maximam utilitatem attulerit. sed etiam

ad exemplum factorum. Quod post Benedicti ab Academia discessum

minime consultum fuerit Gentalium linguarum studiosis , sapientiae quidem minime videtur sui se Academiae Praesectorum, quasi ex an, mo eorum est uxissent, quae ipse re Sc verbis de illarum linguarum utilitate docuerat . Saepe enim ei solebat esse in ore, haud se tendam Novatorum audaciam, qui desperantes a Graecis Latinisque scriptoribus

POSSe Se errorum suorum excusationem quaerere , ad orientales. Syros,

Arabes aliosque huiusmodi gentium confugiebant, inde praesidia sibi

paranteS , quae propter ignorationem linguarum latere posse sperabant.

Tali modo illudebat atque increpabat malas artes Sel deni, IIottingeri,

Dipiti red

160쪽

num , quasi peregrinae eruditionis gloriosa ostentatione illarum ii K. guarum peritis, quemadmodum ignaris, sucum sacere potuissent. Atque haee dixisse sussiciat, si illa addidero, mirum videri minime debere , quod Techellensis in odium incurrerit Innocentii X. , quia hie nihil tam aversabatur quam Barberinios , omnesque illos, qui in clientelam iis se se dederant; Sc Tripolitanum illum Archiepiscopum Ro

mam accessisse an. I 6 4. controveniarum caussa, quas cum suo Pa

triarcha habuerat, auctoremque suisse. Sua oblata opera, ut in illa umbe imprimerentur Eucologium Sc Horologium Graecum in Arabicam linguam eonversa. Postquam Pisis discessit, Romam rediisse videtur. extatque monumentum in tabulario Decuriae Cardinalium, quae' Hopagandae Fidei dicitur, ex quo apparet an . I 6 7. pecuniam ab ipsa Deeuria habuisse, quo rediret in Soriant, post quod tempus nihil amplius de illo sciri potuit . Si haec minime in loeo posita tibi vide-huntur , ignosces sestinationi, qua superiora typis mandavimus.

SEARCH

MENU NAVIGATION