Rudimenta linguae Oscae; ex inscriptionibus antiquis enodata

발행: 1839년

분량: 331페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

- IS Uos eripinm est pro pus e i nei h er Hatu, in quo ritu, sicut arat in inscriptione misit, adverbii vicem obtinet, et, sicut eritudo apud Paulum Diaconum, ιρε- conditionem sive servilem animum designat, quo libera esse debet vera supplicantium poenitentia. I in pusi ei Aerit idem significat, quod etsi ne serviliter, subator in autem

submissi sunt, sicut Orsei lubra acre itor sent VI, , II. quemadmodum supra scripti ont ritus . Ii vero, qui sine servili animo submissi sive a paruolatum pluralis numeri a verbo supra explicato suboeo derivandum est, supplicante dicuntur, sunt cives Iguvina. urbis, Graecor h. e. deditici vocati. Quia enim Umbri dira pro reo dicebant, derae raddictos et devotos designasse videtur armor vero sunt ρθυιοι sive οι κατο Duavxνωομένοι, cives quod quidem ntagia apparebit, quum postremum nostrarum precum Ver

sum expli bimus.

15. In precibus nostris tres periodo videmus per conjunctionem era eli construetas, ante quas singulas repetitur numinis invocatio. Prima periodus ab apodosi rerisae

incipiena ex iis, quae modo exposui, acile intelligitur multo obseuriores sunt, quae sequuntur. T Quer pe risese quidem dativos esse pluralis numeri pro tuis lustrationibua, vix potest in dubium vocari sed a reliquis pleraque nonnisi hariolando assequi mihi Heui Ussetom est Umbrice dictum esse pro uacatum est, inde conieci, quod IV, a, 8 αντε. --ξε αγ-υισε pro ander a se Metome fust VI a 47. scriptum legitur. Hinc priaetomes Pro pausatum sive erasatum est positum videri potest, via valde sollensis est verborum idem fere significantium cumulatior id quod non solum etialis formula apud Livium I 32 coll. Geli. XVI, 4. sed multae aliae docent. Quemadmodum enim apud Livium legimus ensuit, consensit, conscivit; sic apud Varronem L. L. VII, 8 in augurali formula onregione, Onspicione, ortumione Perelom est, si resertur ad froselom est, da tom est, quae Graecis verbis Ῥαστον et auro respondere videntur, eommerium est significat, sed paratum est, si ad verborum contextum respicimus. Viraeto, viraeto, si exsormula ars verae incendium verte a verrunca recte conjicitur Umbro verae dixi e pro vertere . verruncare, supina quasi uiua verbi sunt cum vas a fas construenda, quia substantivorum ablativi, ut es sorsu Person pthaeis, non in o sed in v exire solent.

Nam a clamo, Hiro, equo, castruo in Versu extremo pro ars mos eirosisequos G truos scriptum esse, non solum ex antecedente ners et insequente Di pro quo fri legitur VI, b, 52. 3 et VILa, M., sed etiam e --ὐMFes , a,20. 22. pro a Muny III, a, I3 1Rcognoscitur. sunt autem ablativi pluralis numeri, per praeposItionem a s de explicandi. 16. Ad ablativos hos interpretandos ab extremo fri s. fri initium sacere liceat, qui, sicut si s ais pro uibus pro frugibus positus esse videtur. Frugibus ruri nascentibus opponuntur matre a moenia urbis, quemadmodum pe quo a pecubus viri s. pastoresseeundum eas preces, quas supra e Catone R. B. 141 protuli, atque armos . civibus

172쪽

neres a magistratus Casimum a Mais aedinci derivatum, sicut menstruum apud Romanos a mense, domicilium quoque designare potuit nos vero ablativum ingularia Manominia ner, hi loci inter se eomparati docentrVI, a, 5 sq. VII, a M. ners, athitu, ansiuitu Iovi' hoatatu, an ostatu. VI, a M. VII. 40. erus, sinitis, anathitir Iovies, hostat Ir, an h oatatis. Nero quidem, teste Gellio XIII, 22 et Suetonio Tib. L a Sabinis appellatus est vir foetisae atronuus, qui erat egregia atque praestanti fortitudine, atque Guosaarium a Casan niannotatione ad Suetonium exhibet Nero, ,δρειος, quemadmodum Laurentius Lydus de

magistr. I, 23. p. 44. in υν ὁ ἰωρος, τῆ Σαβίνων φ-ῆ, qui etiam de mensibus IV, 42. aeripsit: εο ινη mo ' ανωέα ἐστί, καὶ focis κας τους - είους οἱ Σωμι καλουσιν.

Plautus Umber vero Martis uxorem Trucul. II 6 34. Nerienem vocat, quae alias quoque Neria dicitur, sicut Nerius senerator quidam audit apud Horatium S. II, 3, 69. cyli Sehol. ad Epist. II, 2,209. atque Gellius de ea issem, inquit, Sabinum verbum est, eoque signi--seatur virtus et sortitudo. Hinc Lassentu Umbricam vocem ner eum a crito nomino nam, et Persico veri compararit, quod virum sortem significati Sed id, inqvitis Iliua, Sabini accepisae a Graecis videntur, qui vineula et firmamenta membrorum εὐ-

odientit unde nos quoque Latine nervo appellamus. Sane si Nervae quoque ogmomen ab eadem radice deducendum est, ners et aram Umbri eodem modo conjunxisse videntur, quo Q. Cicero de petiti consul. c. Io nervo atque artua conjunxit, nervum autem gerundam dixisse magistratum, quemadmodum mnenius Agrippa apud Livium II, 32. Romanoruni Patres plebemque eum ventre membrisque comparavit.

II. luid sub sorsu erson uis sociali purgarniue intelligendiri sit, in secundae particulae sectione 25. iam exposui piMelum vero piaculum esse, non est, quod pluribus probem. Hoc nomen, laut piro pis pro piamine, derivatur a verbo piar a. expiare,

cuius imperativus duplex est, Vel simplex pihatu, vel compositum m sicli . . fac, ut pietnr a. Hi enim pro fac dixisse videntur Umbri, quemadmodum fetu a fere pro facito, quod nisi actum easet, pihasi positum esset pro piaris . Si vero ere M Hai m ,

tota noninam accusativi casus sunt apihatu dependentes, etiam nome accusativus est, unde dependent genitivi Oerer ister, tota Isae Ovina pro oeris isti et tota Iovisae: nam totae pro totius Romani dicebant antiquitus, vid. Priscian ed. Pulach. pag. M. et TIT. Charis pag. 32 sq. Caecilius utramque formam sic conjunxerat: Numus aliae rei, ,,nisi amicitiae causa , unde idem Iocua corrigendus est pag. M., ubi ipsi quoque pro imitia scripsisse dicitur Asranius in Homine ,,Ipsi me velle v&timenta Miato. Ne vero velerrimos modo Romanos sic Iocuto esse pulemus, praeter Plautumiit glori III, I, 207.

siseus nisi adulteri studiosus rei nullae aliae est, s robus es. Festi . . aliae rei ; d. III 4 45. Namque huic alterde quae patria ast, prosecto ne scio ; Trucul. II, 37 sq.

173쪽

- 1 --Puasi vero tarpori reliqueris vis potestatem coloris ulli capiendέ, mala ; atque Terentium Eunuch. V 6, 3. Μihi solae riviculo fuit, quae, quid timeret, sciebam Heau IL3, 30 sq. Hoc psa in itinere autem Dum narrat, foris audivi ; Λωr. III, 5, 2 sq. Tamisiners, tam nulli e sui sum' cum Lucretio III, 3I. An aliae cujus easderium insi- ,,deat et , proferam Varronem R. R. I, I9. Institutum diversa de causa, ut ex caprino segenere ad alii de aram hostia adduceretur, ad alii non sacrifiearetur Columellam V, II IO. Aptato ita, ut alterae delibratae parti conveniat Nepotem um. I. sub fim Praefuit etiam alterae equitum alae atque Livium XXIV, 27. sub fin. aliae partis . CL Caes. B. G. V, 27. ex edi Oud. 18. Ipse Cicero pro M. Tullio secundum Priscianum scripsit: Hoe judicium sie exspectatur, ut non unae rei statui, sed omnibus constitui putetur idemque ad Heremnium IV, 48. extr. Non res totae rei necesse est similis sit . Hic in nostris quidem editionibus toti legitur, sed de divin. II, I3. ,Aliae pecudis jecur nitidum atque planum est, aliae horridum et exile . Quemadmodum Paulus Diac ex esto excerpsit: alimodi ripis aliusmodi sic Cicero dixit cuimodi et uicuimodi, Cato vero, qui in primo Originum scripserat: De omni Tusculana civitate soli Luci Manili beneficium gratum uit , et in secunda olui tantisper nullae rei sies, dum nil agas , etiam illimodi et istimodi apud Priscian pag. 694. Itaque non mirandum est, quod Umbri ere et era quoque pro masculino et seminino ejus dixerin In dativo contra Umbris per tria gehercere dicendum luisse, ex eo colligitur, quod dativus singularia numeri per omnia trium primarum decli nationum genera in e exit, ut pople popuIo , tot bovine tota Iguvinae , omne nomini j.

Legimus enim VII, , 3 sq. Prestola Sersia Serfer Martier fui fons paeer Me tua Prestola Sersa Ser Martii esto volens propitia pace tua

pople tota bovinar tot bovine, ero nomne, era nomne. populo totius Iguvinae tot Iguvinae eorum nomini ejus nomini.

eodemque modo VI, b, 30 40 50. VI a II sq. 32 sq.

tu se n)s paeer Me tua ore Fisito, tot bovine, erer omne, erar Omne tit volens propitius paco in monti Fisio, toti Iguvinae illius nomini hujus nomini. Puemadmodum in his re ad montem istum refertur, sic in illis erom ad populum tanquam hominum multitudinem: nam genitivus pluralis eram pro singulari ere est positus. Ceterum Umbricam linguam Latinae in eo respondisse, quod neu misenus praeter tres similes inter so casua, qui in plurali numero in a vel e exeunt, eodem modo, quo masculinum, flectitur, finis precum nunc exponendus doceti I9. Primum hae rea prece inter ei comparentur:

174쪽

. . tib supplicavi

20. Iisdem haec respondent:

Prestola seefia 'ser Martii sesvum servato populum totius IguvInaelmi, a, Is sq. 29 sq. sal a seritu o totam honsnam Prestota Sersia Serfer artier Isalvam servato totam Iguvὶnam Prestola se a forfi Martii VII, a, 16 sq. 30. salvo m seritu puler tota bovinis, tota bonis. nomes salvum servat populi totius Ietivinae totius Iguvinae nomen

175쪽

VII, n, II. 30sq. nere, arεmo, viro, equo, arimo, fris, auisa seritus da magistratu civibus, viris, pecub , moenibus, frugibus, salva servato lVII, MITH. 31. Fusu fons paee paseetua popleuota bovisur, tote fovine, erer Omne erar nomne. Esto voletis propitia pae tua populo totius Iguvinae tota Iguvinae illius nomini, hujus nomini. VII, Ma8 31 sq. Prestola Sersia Serfer Martier tolam si praeli adrer essen, Prestola Sersia Ser Martii tibi his vasculis atris albis , VII, 18sq. 32 sq. popti per tota bovinar torve IDvina, erer nomeyer, era nomMPer. pro populo totius Iguvinae pro ista Iguvina pro illius nomine, pro huius nomine. VII, a I sq. 33. Prestola Sersiri 'Serfer mytier ιλm suboeanus Presto 'Secta Sersi Martii tibi supplicavit 2 madmodum vero VI, a, 15 additur impie frit ilom oboeas h. e. laoviel fiducia tibi supplicavi sic a 20. et 33 sq. addita leguntur ha ec: Prestola 'Serstar Serfer Martier soner rite tomisti earn. Prestotae 'Sectae Ser Martii volentis fiducia tibi supplicavi. Tum post verba ennom persem eo ritu a permimu h. e. deinde lustratione hoc dicit s. precator, quibuscum comparanda sunt, quae Cato R. R. I 41 exhibet vino praefamino, aio dicito, quatuor extremi versus sic repetuntur: TI, a, 2I. 34. Prestola Sersia Serfer Martieri tam iri eraeli adrir affer , lam pleneri VII, a 21 sq. 35. popluper tota bovinar totaper bovina, erer nom-Per, era nomeper VII, a, 22 35 sq. Prestola Sersia Serfer Martier solom oboeam. VII, a, 22 sq. 36. Prestolar Sema 'Serfer Martis soner stite iom suboeavv. Addi igitur sunt verba ad Heli s. vaseulis relata tio pleneris tibi plenis. 21. In postremis contra precibus ad Jovem Grabovium tactis VI, b, 54 sq. Inserta

sunt haec:

mirabonies tio e-Mota tribrisine buo persenio pinuelooeriper Diu, totver Diana, erer nomneper, erar no meri Haec ut intelligantur, monendum est, verbis omohota tribrisine commactationem tripliciem boum sacrium piaculorum indicari, vo peramio Maelo igitur scriptum esse pro uomperatntomisthaelam, sicut ii pro tom esse autem omMota tribrisine ablativo sui rutaria numeri instrumentales, sicut eris uraue peraret Mael VI, b, 33 sq. 43.53; uom peraenio piauetom contra genitivos pluralis numeri, sicut ero . erom VII, MITH. Quemadmodum igitur Latini inter ablativos ingularis numeri bove saeri pia to et genitivo pluralia boum εaerium piae di antiquitu distinxerunt, sic Umbri inter ablativos singularia ue peracripi et et genitivos pluralis burim peraevio m pthaelo m)r in ablativo enim Umbros, pro scripsisse, supra si Is iam monui. In plurali quidem numero ramo, viro, equo, Castruo, scriptum legimus; sed in his ablativis litera finalis Dabiecis est, quia VII, a, 3 abro pro

176쪽

abronais aprugnis VII, a Q. scriptum legitur. Etiam seminina nomina, ut arvis et vatuo Pro arma et vaturi in exire, in secunda paclicula j. 23. iam probavi, unde veros tr hiano VI, R, 47. eodem genere positum videtur. Sed si qua masculina e nentra in exeunt, ut persem VI, b, I. proprie om vel me seribendum fuit. Sic etiam supina iraeto, avirset supra in o exeuntia vidimus, etsi infra ablativos ursitu tremitu, Aondu holtu, vinetu, nepitu sonitu, mitu, praepio hvitatu prevista latu, legemus nam apud Latinos quoque pariter ita faeto opus est, ac si hoc fas est diei dicebatur. Omnino autem Umbri in fine verborum, pro Latino , o contra pro Latino v posuisse videntur: sic enim supraeso ritu pro illud dicito, sed emisthael pro illo piaculo legimus. 22. Etiam ablativi cum praepositionibus eo m et e o compositi, praeter adverbium alio modo natum trive pro ter, semper i u nunquam in O exeunt ennom ero Umbri in casu locali pro ennom s. nome, ιν ιεκ dicebant ab illo pronomine, unde Latianorum enim pro nam, namgue, nempe, derivandum est. Haec enim adverbia, ut nostrum don, proprie secundum eam rationem significantia, censativos esse pronominum, sicut Graecorum νιν, nemo amplius erit, qui dubitet. Sic Umbris tria suerunt pronomina nur, erur, esur, unde adverbia illa nata sunt, quae in secunda huius operis particulari. 4. reeensui. Ceterum Umbros, praeterquam quod literam, natem abjicere solebant, Romanis similiter declinavisse accusativos, illae docent enuntiationes, in quibus seritu pro ervato

ab ἐρυω positum est: VII, a, 15. 29. salvom serit poplo m tota Ilovinis. VII, a, 15 sq. 29. salva m seritu totam bovinam. VII, a I6 sq. 30. saluo m serit popler tota Ijovinar tota Ilovina nome.

VII, a, 17 3I. salva seritu in neutro pluralis numeri genere . In nomine sarenom VI, b, 4I duas consonantes, conjunctae sunt , ut duae a in eas VI, b, 43. et duae vocales uti in seriluu VII, a II; αστρουF contra III, a 20. 22. scriptum est pro Gatruo, ne duae in conjungerentur, quarum altera, altera o pronuntianda esset, quemadmodum apud Romanos, qui, quum salvom scribebant, nihilo minus salvum pronum tiabant, quoiis pro vjus et quo pro cui scribebatur, ne duae, coniungerentur, quarum altera consonans, altera vocalis esset Umbros vero Ulvom quidem scripsisse, sed salvum pronuntiasse, non est credibile. Etsi enim' eorum literis, quia litera o carebant, σαυμι scribendum erat, salvom tamen pronuntiatum esse videtur. Hinc ex Latinis solis, nune Tuscis uteria disci potest, quomodo Umbri vocalium, et, distinxerint usum. 23. Umbros In quarta quom declinatione o pro υ dixisse, nomen trifor pro

tribu docet in precibus ad Prestolam Semam Serfer Martier in duplici sacrificio siepraescriptis:

177쪽

pro populo totius Iguvinae pro tota Iguvina pro illius nomine, pro hujus nomine. VII, a II Prestola Sersia Serfer Martieri revendu via, es atero, VII, a,26sq. Prestola Sersia Serfer Martier ononendu via, et utero, Prestola Sersa Sera martii subvenit bene extra perniciem, VII a II sq. tot Tarsinate trifo Tarrinate, ursee, Nahare' abuse nOmne ἰVII, a 27 pople tota dorinari tot douine; toti adinati tribui, adinati, Tuderti, Naharti, Japygie nomini; populo totius Iguvinae isti Iguvinae ;VII, a, Iet tota Tarsinate trifor, arrinater, riseer, NMarcer, abuseerisOmnerVII, a, 27sq. popler tota bovinar totar bovinar totius adinatis tribus, adinatis, Mortis, Nahartis, apygici nominis populi totius Iguvinae totilis Iguvinae

VII, a, 13. nerus, sitis, Usthitir Iovies, ostatir, nostatir ero Omne. VII, a re nerus, atauir, Usthitir Iovies, hostatir, anhortatir ero Omne era nomne. magistratibus, vocatis, non vocatis; nobilibus, hostiatis, non hostia tis, eorum nomini, ejus nomini. Hic sacra cum vasculis atria pro lota adinato tribri, sacra vero cum vasculis albis Popopulo totius Iguvinae seri, non est, quod pluribus verbia vincam sunt autem praeter extremum versum illa potissimum explicanda, in quibus idem verbum Dendu h. e. venito, cum variis praepositionibus re et aha compositum est.24. Quum imperativis renendu et ahavendu idem significari videatur, quod apud Romanos subvenit et upervenit dicitur equidem Graecorum verba πε ιβαινε et φινι- βαίνω comparans praepositiones re et aha easdem esse puto, quae Graecorum πεοι et φι adverbium via sive in IV a 34. autem idem quo G sive bene a verbo beo deris vatum. Sic enim apud mobium adu gent. IV legimus: Flora, illa genitrix et sancta, bene curat, ut arva florescant f atque Metiam apud Sophoclem in ed. Col. 6M. verbo postponitur: δ ευ vido N τοιοι τοιουτοισιν ευ. Porro si Vmbri ecla pro extra dicebant, ecla ater explicandum videtur εω τηρου sive extra perniciem hanc autem esse vim tem pestati calamitosae, quam Graeci την Θεόφιν sive θεου βίαν appellabant, oeli vim mojorem Columella , , I vim divinam Ulpianua pluribus locis, infra videbimus. Ante Omnia autem, scripsit Iinius II. N. XVIII, 69 I. 28, 40 , duo genera esse coelestis injuriae meminisse debemus. Unum, quod tempestates vocamus, in quibo grandines, proeaellae,

178쪽

isceteraque similia intelliguntur quae quum acciderint, vis major appellatur. - ΑΓ sunt siilla, quae silente coelo serenisque noctibus fiunt, nullo sentiente, nisi quum laeta sunt iispublica haec et magnae disserentiae a prioribus, aliis rubiginem, aliis uredinem, aliis secarbunculum appellantibus, omnibus vero sterilitatem Calamitosam grandinem, ut ceteras tempestates, a daemonibus immitti, scripsit Theophrastus Caus V s. Eiusmodi daemones apud Umbros suerunt 'Sersus Martius, resista Secta Ser Maelii, Torsa Serna Ser Martii, et ursa Jovia, ad quos illae preces uni, quae nunc interpretandae nobis restaut Ad has autem reces explicandas eo magis jam nunc aggredior, quod non solum iisdem verbis finiuntur, quae in superioribus precibus nondum iIlustravi, sed similia etiam continent, quorum comparatione lux quaedam aspergitur obscuris, quae sunt intellectu difficilia. 25. Preces, quae adhuc interpretandae restant, si invocationem Sem Marties Prestola Sersia Seror artios ursa Sersia Serfer Martier trium nominum designatione X. N. N. indicare licet, si sibi respondent: VI, , 57sq. II. NI F totam Tarsinatem trifo, Tarsinatem, tis m, ' hareom, Iabuseomnome; VII, a, 47. ursa Ionis totam Tarsinatem trifo Tarsinatem, Meom, Nahar in Iapuae nome; ΝΝ. N. N. NN . tota adinate tribu, adinate, Tuderte, Naharis, Iapygico nomine; VI, a, 59. tota Tarsinate trifor, Tarsinater, Macer, Iaharcer, IabuseerisOmnerVII, a, 47 sq. tota Tarsinate trifori Tarsinater, Tuscer, Nahareer, Iapuseer nomer

magistratui, Vocato, non vocato nobili, hostiato, non hostiato, caveis s. cavetote

VI, a M. Mursitu tremitu, hondu holtu, vinctu, nepitu, onitu, avitu, remotatu, preti latu. VII, a 49. ursitu tremitu hon doltu, vinetu, nepitu, unitu, aritu, prePlohotatu, premalatu incendio, terrae motu, sideratione, uinctu grandine, tonitru fuImine, profluvio, turbine. VI, a, 61 sq. F. AI fututo soner pacre pas vestra, pople tota docinar, tote bovine: VII, a, 49sq. ursa Iovis fui fons, acer pas tua, pople tota Demar, tote Iovine: . N. ΛΝ ΝΝ . estote volentes, propitii pace vestra, populo totiua Iguvinae, toti Iguvinae:

VI, a, M. ero nerua, 'rihiliti Κεihisir Iovies hostati ΜηOstali' ero omne era nomne. VII, a, 50 sq. erar nerus, athitir, σάεihitir; Iovies, Malatir, an stati' erom Omne rear nomne. eorum ejus magistratibus, vocatis, non vocatis nobilibus, hostiatis, non hostiatis eorum nomini ejus nomini. In his, etsi multa obscura sunt, agnoscitur tamen haec numerorum differentiar Sing. Futu fons, pacer tua, era nerus Cela

179쪽

PIur nertis, si itin Esthitis; Iovies, Malatir anhoslatiri 26. Hic singularia futti fons, aere ase tua ad unam ursam Ioviam, pluralis vero fututo soner, acre pus uestra ad tria nomina silmul respici Idem tamen de genitivis era et ero dici nequit; ed e postremis precum verbis ero in non ne era nomne, cognoscitur, pluralem ero an ad collectivum pople totar I fovinar singularem ero rara dativum tote I lonine referendum esse. Notandum autem, quod eadem nomina, quae populo totius Iguvinae in plurali numero nervis et Iovies apponuntur, toti adinati tris

i in singulari iners et Ionio apposita stati x his nomivibus nesciam supra in ablativo

casu pro magistrae positum vidimus nerus tamen dativum pluralis esse, ea, quae antec sint, vincunti Iovis quidem, si cum pute comparatur, in dativo casu positum esse videtur, quemadmodum Iovies in plurali numero; at quum apposita nomina Matatu, an A ostatu, in ablativo eas posita sint, Iovis pro Onieme in casu locali scriptum puto, quemadrn dum antecedentin nomina totam arrinatem trifo e Cur illa nomina in casu locati vel ablativo posita sint, equidem dicere uescio, quia verbum mi una est, unde nomina dependeant sed ne In accusativo casu posita putes, quum VI, b, 46 cotem Iovis in cain locati scriptum legatur, monendum est, quod Tarsinatem nome, ut G - νυμμIV, a II., in neutro genere nonnisi pro casu locali haberi possiti quidem quum imp rativos caveto vel ea tote supplerem, non potui quin dativos pro nos et Iovis redderem; sed nomina apposita aikitu, fiat hi, et Aoua, at h)ostatu in ablativo casu posita puto, quae ne pro imperativis habeantnr, prohibent pluralis numeri formae athitir, ac aikitir, et alatir an h)ostatir Dubitari praeterea nequit, in Umbrisuri suisse a privativum, quum an iat Latinorum in sicut ander in Iguvinis tabulis pro inter legitur. 27. Optos equidem a Iove, quemadmodum Graecorum diov a in nomine, appellatos puto, atque nobiles sive proceres interpretor, a magistratibus nertis sive potestate aliqua praeditis sejunhtos. Sed quid sibi velint apposita illis participialia definiri

vix potest, nisi simul pro praesentibus et absentibus preces fieri censeamus. Doneo igitur melius quid reperiatur, Mitos citos sive vocatos, hortato vero hostiatos intelligo, quemadmodum Hsitim et Gnhoaratos eos, qui hostiis aeris non affuerunt. Λ participialibus latis disserunt ablativa nominum calamitatem signiscantuum, in quilinari. o. extr alliter

tionem notavimus M ablativis tuis, quos iam In inperior partieula g. m. interpretari

conatus sum, turritum ineendium designare, ex iis, quae de ursarum nomine monui, incile intelligitur; nam ne turritum solis torrorem interpreter, sicut remitum tremorem sive

terra motum, prohibet honis holtu, quo in superiore particula . II. ηι is sive siderationem significari dixi. Finetum et sonitum pro nivibus et tonitru Romani quoque dixerunt, quibus u alliterationem quaestinin nimbi et fulmina sub νιφου nepitu et

180쪽

saevitus sanitu nominibus addita videntur, M. Lucret. VI, 28 sqq. me Romani tempestatis nomine de coeli statu turbato utebantur, ut Cic. HI V, 6. Virg. . V, 94 maxime vero Iguvinis tabulis respondent ea, quae apud Cicer. . D. II, 5 leguntur: quae Aterreret animos fulminibus, tempestatibus, nimbis, nivibus, grandinibus, vastitate, pesti--lentia, terrae motibus et saepe fremitibus lapideisque imbribus et guttis imbrium quasio uentis , et. An voce replo M tatu pluvios hiems vel prolluvium aquarum, et preni pa latu procella aut proflatus turbinum designetur, alii dijudicent, qui acutiori pra diti sunt ingenio praeellas sane Plinius N. XVIII, 69 I. 28, 40 ante alias nominat tempestates, quae si a proeellendo dictae sunt, non valde disserunt a rem statu, h. e. sinὐεF IV, b, 29. V a s idem significat, quod Graeca praepositio eo vel Latina prae et Umbrica re, unde III, , I QI8. -Fεῆ, τουπλεὐ τ λεῆ sibi respondent, praeelatus praecellatu. 28. Etsi multa eorum, quae modo interpretari conatus sum, inceris manent, satia

tamen ex illis intelligitur, qualis fuerit apud Umbros quamque varia nominum nexio, quae quidem, etsi in plurimi Graecis atqu Latinis communis, in nonnullis tamen Umbris propria suit Substantivorum declinatio apud Umbros tam multiplex fuisse videtur, quam apud Romanos; sed quinta species a nobis omittenda est, quia nihil sere illius legitur, nisi ablativus simplex , III a 4 sq. et compositus reper h. e. pro re VII, b, 2. Ne quartae quidem declinatione nomina tam multa sunt, ut sexiones omnes Ieganiux, quia praeter pronomina personalia, de quibus perpauca modo occurrunt, omnia declinabilia, tam numeralia et pronomina, quam adjectiva et participia, nomina propria quoquo secundum res priores modo declinationum species flectuntur. Unum nomen quartae declinationis triforis tribus per plures casus Variatum legitur, quibuaeum similiter flexa reliquarum declinationum nomina hic componere liceati IV. III. II. I. Nom. trifori nome. Oear mistur poplur tota bovina. n. trifor nomner Oerer Hater myler tota bovinar.

SEARCH

MENU NAVIGATION