Rudimenta linguae Oscae; ex inscriptionibus antiquis enodata

발행: 1839년

분량: 331페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

miretur, quod ρεφιπε ibidem scriptum legatur, etsi in calamitati a supra recensitis turaitu tremitu, Mndu holtu e legimus, monendum est, ablativos omnium sere declinationum dupliciter scribi. Sic mani VI, a M. pro manu, ut ἡπuτῆατ insiti τι ut ιιι III, a, 12 pro arbitratu Fratrum iteratorum legitur. In quinta declinatione tu et reperseribi supra jam vidimus de reliquarum quoque declinationum forinia alibi sermo fuit, atque saepius etiam sermo erit nunc ad plurHem numerum trium priorumi nam de ceteria nihil sere legitur nisi πῆι- τας s. prinuatur et primatiν uia vero nullum nomen exstat, quod per III. U. I.

est, pro AriaMιusi vero Latinis literis Atiosior scribendum esset, sicut sereritor VI, b, I5. et armor Graecor subator in precibus Horum nominnm genitivus οὐ τμου τι es III, M IT ceti seriptis est Fratro Atierrio VII b, I sq. dativus vero Fr reus Atierrier H, I et Acierin VII, b, 3. III, b, et Ia sq. Ablativum supra jam legi-

182쪽

in , sed accusativus nusquam legitur exemista tamen accusativi sunt ari αν ιστα IV, b, I et aneis seriate VI, b, 1. Addita illi adjectiva πει ναιες, πεισναε ad primam deeID nationem, in qua saepius pro a scribitur, reserenda esse cx ες avis VI, a, si nεὐ- ναιας, Gμναιαφ. IV, a I sq. intelligitur egitur autem - β a νικλας υνας αες V, a 4I., ut in nominativo ancla VI, b, 6. in genitivo σεστεντασι αὐ ρι Κινασμιῆ II, 2sq. αενeαμ εὐσιαθει , , si et praeopracatarum VI, , 12. Dativum pluralis numeria genitivo singularis vix discerni posse, in superiore particula . . monui, ubi tamen Se enter degurier tanquam genitivum, et rutiενας τεκ&ρας V, b, . tanquam dativum i terpretatus sum. Non minus facile permutantur accusativus o ablativus pluralis quum enim IV, b, 2 accusativo afri apponantur adjectiva πεφνaιες, πυσναες, etiam praepositiones πῆ etos cum accusativis εὐες ὐεπλανες, τεσενεικες, εραες, constructae videri possent, etsi Latinis literis ver est trebian e iri Menoeir, vehier, scriptum est, nisi eadem adjectiva ablativo verisco VI, , I9 sqq. apposita legerentur.3I. Etsi r et a literae in ne nominum saepe permutantur, idem tamen non fit, ubi ablativo ruralis praepositio eo subjungitur hinc et εὐιινεσκω IV, a I9. pro singulariter ue VI, a M., ut εωνεσκέ III, a II. pro Misco sonet senes VI, b, I 8. exaratum es Sic pesondrisco VI, a M. legitur, quanquam comis, vati perseris sacris L , 56 eodemque modo supra σῆατθεισπε Arιμμες, ah τισπεθ ει ασατις, scriptum vidimus, quanquam nerus, athitir, anathitir Iovies, ossatir, anhostatir, dativos in precibus, pro ablativis singularis ners sthitu, an sthitu Iovis, hostatu, anhostatu. Nomen ners quidem singulare exempIum esse videtur ablativi singularis numeri in f exeuntis: alias enim e vel τε ι

seribitur, ut απεφεα Fακλυς IV, a I 4. pro vest anteem VI a 5I; sed si εὐουφευεπλανοῦ IV, a, s sive verose trebiano VI, a, 47. pro pluralis numeri sorma nerisco reb&ni legitur, quidni nomina quaedam in sive Dexeuntia, ut σε DDIV, b, 34 sive sorses VI, a 38. pro σου mu IV, b, 28 3I. sive Ursom VI a M. et usi V a, . ad singularem numerum reserenda esse putemus Revera Traho Sahate VII, , I. pro IV, 2 at IV, 21. singularis est, ut Tra Sahatam et Traha Sahata VII, a, 39. Traha Sahatam VII, , 44 sq. pro ι α αδ r et aetati IV, a, 35. 38. Sic ners in singulari nunter poni potuit, etiamsi additi in precibus abIativi ramo, Hiro, pequo castruo m D ad pluralem num rum reserendi videntur cf. g. I sq. et 2l. 'er tamen in plurali quoque numero dici potuisse, nomen του IV, a, i docet, quod quum in loco simili VII a 46. dur legatur, pro uὐso scriptum est, neque magis dissertis τοὐες IV a 20. quam numerale τὐεφ--δες II, 18. Tu etiam ablativum fuisse numeralis τουF h. e. duo, e composito defendus pro duodecim VII, b, 2. intelligitur praeterea τους et θεε s. ora sibi respondebant, ut et αο τρει II, 32 34. I, 2. et uri et,ili II, I sq. numeralibus cardinalibus nihi amplius legitur in Iguvinis tabulis.

183쪽

- 2 32. Sunt autem duo pronomina demonstrativa eru et esuri s. g. 8., quorum tam nexiones leguntur, ut eas cum adjectivo totur sic conjungere libeat, ut, quae in ipsis scriptae sint, mutatis typis distinoantur. Singularis. Masculinum. Femininum. Neutrum. Nom. totum ruri esuri tota, era, esa isto ero min, Mo m . Gen. inter erer, er totar erar, ar toler, erer, Ser. Da tote, re 'se tote, re se tote, ere, ese.

Nominativus aingularis numeri nusquam quidem legitur, sed exempla eius praeter nomina supra jam laudata sunt nomen masculinum Clavernis III, b, 8 et semininum μιαI I, a 23. I. Neutrius generis nominativus e verbis compositis, ut seriato est VII, b, 3 vaseio m es cc cognoscitur; sed pro som plerumque o VI, a, s sive εσum, a 34. vel soc VI a 25. sive sis III, a I scribitur. In rurali numero e pro a scribendum putavi, quia VI, a, 62 sq. et VII, MAEI. est pro ista legitur, sicut ιφε , , 12. 13. s. Ue VI, a, M. 10. quanquam τυμ τενῆα , a 27. II, 32 34. et rara τεφθα II, 21, sicut salva VII, a II. 31. scriptum es Reliquos asus neutrum genua sine dubio cum masculino Oiniam nes habuit. Dativus per tria genera sibi similis fuisse videtur, etsi non negem, in plurali numero is quoque pro e scribi potuisse nam et in genitivo singularis eri VI, b, 3 l. pro rer, sicut in ablativo pluralis iri VII, a, 20.34. pro est' scriptum es Ablativum singularis supra g. 8 eo, era, em cum composito totve scriptum Iegimus; sed eos , pro ea re III a 4 positum est, ut tote me Iovinem I, b, 26 36.46. etsi totam Tarsinatem tris VI, a M. ivo, veta acinis Utipes IV. 46 legitur. Pro emme sono VI, a, 47. εσυ ιιε εσυν IV a 8. sed I, 29 sq. συκu sum, et V a 2 εστ εσουν scriptum est, atque eam pule VI, a, M. post ablativum eo poplu, cui mei stafimet VI, b, 5.18. respondet. Pro e mi r V, b, 8. ct ea narat VI, b, 22 plonius exaratum est u σειε εσυ insimus, a, T cui eo is VI, b, 20. respondet ceterum pronominis sine consonante media

184쪽

hae nexiones leguntur eam L MIRM et ea VII. M. sive ac IV, a, M. Instrumentalis inso V, a 40. legitur Mise VI, b, 18 ante epones aeves scriptum esse, non magia est mirandum, quam πιας IV a 2 et g. pro genitivo totar sed Iegiis etiam est eaonovi, b, 56 sq. ut rate perses VI, b, I sivo οπε---λ' IV, b, I. at esto rudem VI. aa. et Ire., ut es tuderat VI, , 8 ut ea trem VI, b, 2. 16. aximo incerta autem sunt nexiones genitivi et accusativi Huralis numeri, quia exempla desunt idonea. 33. Puoniam ista pronomina primae secundaeque nominum declinationibus respondent, iis tertias quoque declinationis adjectiva addere liceat, fons, pace et peramis s. peraeris, cum aliis quibusdam vocabulis, quorum flexiones in tabuli Iguvini Ieguntur. Singularis.

a 3. Rc IV, a I. a. vi VI, a M. De vocativo praeter ea, quae in precibus explicandis supra dicta sunt, nitia est, quod addatur cetera notatu digna in sequenti videbimus particula.

185쪽

RUDIMENTA

EX INSCRIPTIONIBUS ANTIQUIS NODATA. PARTICULA V

SCRIPSIT

LYcEI HANNOVERAM DIRECTOR. Est quadam prodire temta, M non datur ultra Horat.

HANNOVERAE MDCCCXXXVII.

187쪽

Praefati .

Peraeus illis, quaseumque mihi praemittenda videbantur Iguvinarum

tabularum interpretationibus, antiquissimam omnium, quartam sellieet tabulam, nunc exponere conor, quippo qua simul plurimas Umbricorum nominum vortio rumve, qua quidem ad nostram aetatem Pervenerunt, flexionsa discimus. Quo facilius autem omne illius tabulas argumentum perspiceretur, commentario, quo singula probarem, interlinearem versionem Praemittendam putavi, singulimus somtionibus argumonia brevissimis verbis praescripsi. D versione vero ea verba

potius elegi, quae Umbricis essent simillima, quam quas stilus eno Latinus posceret, quippo quum Umbrica illustrare mallem, quam hono Latin scribere. Nomina propria, quorum similia apud Romanos scriptores non leguntur, non mutata plerumque reddidi, et, ne, quod mihi ipsi placeret, alios quoque probare cogorom, ne idium quidem S cum sive Sanctum, quae nomina in inscripti nibus Romanis et Veronensibus Ieguntur, pro is SaΚaio vel Martem Granuum pro Marte Graborio scribendum putavi. Quod si fecissem, etiari arx Fidia pro monte isto, et Iupiter vel Faunus Gradivus pro Iove vel Vinone Grab et scribendum mihi fuisset, qui ne Iguvinam quidem urbem in Ionium orti, ne nominia genus mutaretur, vel damnaretur aliorum sententia, qui in verbis

188쪽

seeundas tabulas Φῆci sine Φ Amure o, ahτισπελεμ σατις; τρα-ε ε I9Fινα, τμφιπε μ ινα; totam Imminam a tribu Iguvina non imagis disserro censeant, quam inclitos rerum sacrarum arbitros a Fratribus Auersiis. Ne tamen versio mea adem obscuritate laboraret, qua ipsum idioma Umbricum, mutavi interdum nomina, ut Tadinatem tribum pro Tarsinate dicerem, atque etiam Fontinalia et Robigalia sacra domtarem, etsi haec mihi nondum magis probata sunt, quam ementiva, quas Pro Trala Sahata prius acceperam. Si qua verba communia mutanda videbantur, ea semper eligere studui, quorum vel serio vel constructio tam similis esset Umbricis, ut vitaretur nimia verborum mutatio. Sic pro στεντ neque obstinem neque ostendis scripsi, sed immolato, ut non solum clarior fieret vera vis verbi, sed simul indicaretur, constructum cum eo nomen si x sive sim non maccusativo neutrius generis, sed, sicut Latinum rei , pro ablativo seminini

generis essa accipiendum. Haud raro quidem errasso me non negem; sed haec

sunt delicta, quibus ignosci velim tanquam maculis, quas aut incuria fudit, aut

humana parum cavit natura.

189쪽

Particula V.

Quartam Iguvinam tabulum ex Pone II S.

Verrio verbalis. Sectio prima me auguriis in Iustro capiendis. IV, b, I sq. 'τε πέσκλυα αμ ανζεὐιατες σου. Ἀεὐναιες, που αες. Isto in matro aves auguriales indagato, priores, posteriores. De primo sacrificio.

pro monte Hais,pro tota Iguvinafacito; eum veneratione cauteprecatorpro ardore arrigae. Sectio secunda me secundo sacrificio.

190쪽

pro tota Iguvina caute precator pro argore artigae. Seetio quinta. is quinto sacriscio.

arriga immolato caute recator pro ardore arvi e. Sectio sexta. De sexto sacrificio.

SEARCH

MENU NAVIGATION