장음표시 사용
261쪽
V, b, I sq. δε λυ -- , πεστυ tot v, πεσνιtiv π ιπε tuti; ινωπε ιιιH - πε ιuti. in vasculo cum asphalio, bitumine eandido, reeatos in pane precator; in vino precator; in augmine precator.
V, b, 2 sq. - εὐους -- Hias Fucias: -- εὐιες, epota μνω τι ἡ στου DF Πατῆ ε. Inde ineantationes iacito in vitulatione postqviam atisfeceris, hostiam eum ineantatione sistit Iovi Patri.
262쪽
Postquam operatus eris, circulatisnem ad dextram cum oratione habeto quando absolveris, mazam intendito.
ando eonyeeraveris, addextram eum ovatione habeto circulationem: arriga immolato parie facito.
Ist. PraeeIpiuntur in hac inscriptione duo sacrificia Ioni Patri et Fausto Sanciosacienda, atque in multi similia illis, quae in sexta tabula Iovi Graboni et is Sancio fiunt. Praemittuntur his sacrificiis Verba πεφαρνανι τει--δι-e, in quibus censativos ab imperativo τειτο dicito dependentes, περαξνανμυι Mμυνε μγ, aeram harmoniam se signare puto, quemadmodum Prudentius cathem III, M. cecinit: Te nostra, Deus, canet harmoniata; εὐμ ανιε vero adjectivum derivatum est ab illo, quod in his Iocis inter se comparandia legimus, ubi σι πεφακνε pro σιι πε/-νω, ut εμιε-- ακνε pro ε'insuaeritis a scriptum accipio. 'b, 7 sq. AH Πατὐ φετου σι πεμπιε σε κ--πε- εμιο σε κνε να on. V, b, 10 sq. απουτ Σαζ au πετ9 κα που πιθακν σε κν Emma Eriem ταὐατου. In his σι πεζακνε σε - ουπε- nonnisi singulari numero differt ab ulla, quae III, 6sq. legimus: σις σακφε παρακνε sive potius σι σακέθες πεμανες inreo sues saeros sanctos
offerio . An πεφακνε- πε lustratione IV, b, 30.33. deduci possit, nescio; an πνεsane a σε IV, b, 5. derivandum videtur ad suem ariari non reari designandum nam sarer, peracris sive emeris atque areaenis sunt adjectiva synonyma, atque praecem πε- φαειαν τει--ὁμ- et εμιε-- ακνε - 'στ nonnisi nominibus hiauis et εμιε- MN erunt, quorum hoc, ut hiato VII, b, 2. vatum significati diectivum σεμων ad enuis abundanter sae additum, ex eo intelligitur, no in altero Ioco omissum sit quod nisi
tactum esset, Hlou pro imperativo posset accipi, ut σε κν να βατ absolute diceretur,
quemadmodum σακέφε σε - ουπετυ Π, 22. Observanda igitur videtur diversa vis similium terminationum φετυ, πετου, ναρα , Murem, imperativi sunt, εμιε-- -- nomina; sed erirem est in accusativo casu positum, rimos, ut βτου ante DF et Moy V, a,
I sq. in dativo. Quia lavor Umbrice aper dici solebat, invo Farust interpretandum putavi, Petu vero b. e. ovato Deruto, quomodo Iupiter audit apud Plantum Pers. II, 3, I. II. απου του nomen esse Sancti, e repetitione eius IT cognoscitur;
263쪽
videre licet: V. I sq. σπου του Σαζι αμαε- καπῆ πεδακνε σε - ουπετου, μι ετ ναὐατα V. 20 sq. βουν τε Ium πιιστεντυ κατλου σακω σε me. II, 25 τιζA σε - τει του. II, 22 sqq. Iuri Πατὼ --πεντου u Fas σε Fa κνι πετου, - τι tu σε κνι, αὐατα uemadmodum in his πψ--,--μ σε πιι, atque νήατα τειταsynonyma agnoscuntur, sis etiam εμιε- et vita similia significare videntur est autem τι a ab imperativo τε 'qui pro ineat pariter atque pro incito usurpatur, derivandum, unde etiam V, b, 22 pro edae τε ι - . II. sive incantationes dicito φαζ edupa τιγου σεστυ h. e. hostiam σφυγιον eum ineantatoria incutione sistit exaratum legitur. x his intelligitur, quomodo verba ruta φαζε φετε V, b, s. inter es αδ- - σε κνε posita, interpretanda sint. ITalia V, a, 4. pro pus sicut scriptum est; φαζε non dissertis ah III, b, Ia. σφαγη sopa τε denique, ut g o V, b, 3. participium est verbi far Deerein hoo igitur ad verba H Aστε- arriga immolato praecipitur in eo dieito sim eaede hostiae facta, saneta. In his suspicari quidem possis, σε κνε ad φαγ esse appositum, e vero esse interiectio nem evo ad erimus indieandum; sed 'a,2 ε inesti, pro quo H, b, 20. eo is legitur, in eo ipso ignificat. Puemadmodum in sacrificio Iovi Gra vi tacto IV, b, 4. post αὐFια-τεν- sive arvis et VI, b, 56. νεδιε ινυ, εὐι πυνι, . . ut nunc mihi vertendum
videtur, tam vino, quam pane, additum est, si in quinta quoque tabula, etsi diverso vemborum ordine ρεδι πουνι, ε/ι ιν φετ additur verba vero in a φεὐινε φει- nusquam leguntur. Panis et vini oblationem etiam in Sancti sacrificio legimus; sed adduntur multa alia, quae ad purgatoria pertinent, ut ori sive sevo, quae inter purgatoria relata esse a veteribus unius II. N. XVIII, s. g. 37 sq. testatur.
I2. Ex purgatoriis alia sexta abnia in is Sanei sacrificio exhibet, alia discum tur ex Ovidii versibus . IV, 742 sq. Libaque da milio milii Meella sequatur,
Et repet in mediis taurus adusta foris. Ad milii sacellam refero verba amarae usi ruma sive potius ruOTHHTu, quemadmoduu V, b, II. scriptum est h. e. e scina rem eonaeerato, ad liba φε νέτου, ad laurum, pia
επιφφεδτα Ouum enim nullum vocabulum ines vinia tabulis a litera I ine*iat, tauri liba e in illis frustra quaereremus, nisi e sequentibus verbis καπδεόπὐ-ε του φε αρμιτ h. e. evri H reto liba addit jam in superiore huius operis particula g. 22 didieisae-mna, Umbros Mari a dixisse, quemadmodum apud Homerum ει dos prora alctos Iesim rundo ταφλε pro ἄκρον sive lauro dictum agnoscitur. πιῆς εὐτου non est e φήσου ferto compositum, sed, nisi Uφλε περφερτ perperam pro in patim πιή -M h. e. lauromamen ferto exaratum putare malis, pro furfatu VI, a. 7 h. e. fisoato, scriptum videtur.
264쪽
Πυῆ sua του sive πυμ ετ alias rectius moturiis acribitur, ut in primae tabulae initio, et quia VI, b, 56 pu Onitu quoque scriptum est, non est compositnm, ut anto pro Catonia arvehito, De simplex verbum, unde subjunctivus πουρ-Fιες , b, 28. pro portust VII, b, 3. sive potius pro passivo ουρτιτ ipso III, a I sq. consecrationem signiscat.
II sius acer non est imperativus, qui rὐουσεκστ in fine secundae tabulae scribitur, sed
dativus singularis numeri pro plurali prosesetiri quem exta tabula exhibet indeque pendet genitivus καπρες, ut genitivus απουτις V, b, Ia ab Io I casu εὐσ, τὐωΕorum, quae in Fausti lustramine serenda dicuntur, με φα, ιστις etiam in b, II sq. leguntur quippe quae muri sive iovi Sansii I. I. VII, a, M. debentur. uia vero φετα, h. e. faeta ante φεῆτου scriptum est, εφα quidem pro accusativo tiες ι mazam , sed ιστιζα pro ablativo vestista libamine accipio, quemadmodum που νε, ινου, τουἐ,
cum accusativo PH σεμ constructa. Hσari aliter interpretari nescio, quam olita, ann- in inscriptione marginali sive sues VII, b, I derivandum; του vero est atietura sive augmen, unde νε IV, b, 20. pro augmine scriptum egimus, quod eat apud Λrnobium VII, p. 230. sarciminum genus. 13. Rebus ad Fausti lustramen serendis illae, eum quibus imperatim πεσνιαε constructum est, mutato ordine respondent dubitari tamen nequit, πιστου νιφου IV, b, 15. et πεστου ἡ αν IV, b, I9. invicem sibi respondere tanquam duas species bituminis, quod Virtilius G. III, 45I. et Claudianus de VI cons. Honor. 325. nigrum dicunt, secundum Plinium II. N. XXXV, II. a. 5I. vero Babylone etiam eandidum gignebatur. Iamnia enima πίσσα Graecorum deduci potest quasi socinori ut Latinorum bitumen quasi clocis
ast unde πιστου am νιψυ ιι bitumen nigrum πεστ α ἐγα- ti bitumen anum alvo eamdidum interpretor. Idem significat που στήου ra , cui πεστ ραν appositum est, sive ostro VI, a, 5 sinoa σιαν IV, b, 26; εστ εσουτ si contra, quod e particula ne quae secundum Gellium V, I2 modo augendi, modo minuendi vim habebat, et nomino πεὐωνέου compositum nam V, a M. μνπεὐσυκτρα, ut in dativo pluralia I, 7. ωπεσουντλ legitur valde
emea lustramentum, veratrum scilicet, designat sive elleboro graves, quos Virgili
G. III, 45I. cum bitumine nigro conjunxit. Cum eodem recto conjungitur ανψακλου sive mandrael VI, a, 4. mandragora ; quare ero iterum addatur πουν φερτ v, quum jam supra σμ F φεμ πουν scriptum sit, dicere nescio nia ominis causa factum accipere velis, quod V a, M. legitur. Λ panariola tamen reserenda videntur verba sinis φεσπιφεβενου h. e. postquam scinia operatu eris, ut εοκλες V, b, IR ad mandragoram, qui soI non repetitur in praeceptis de precibus Caper Fausto Sanei quidem consecratur; sed ad Iovem Patrem prius preces funduntur, quemadmodum in Pomonae sacris II, 22 sq. DF Πατῆ πέ=uia retineri praecipitur hinc nomina απου του at, cum antecedent, bus καβρου πέτariis conjungo, IsFa Πατῆ contra cum sequento imperativo MM--ma.
265쪽
stitUt interpretor; εσκλ vero, quia noti πεσνιυ praecedit, pro eo vasculo accipio, in gno bitnmen servabatur. Verba H τλου psi V, b, 2 l. cum praecepto εὐvς τετου meantationes dicito constructa non, ut olim conjeceram, ad vituli votivi sacra, quorumbo Ioco nulla sit mentio, sed ad vitulationem reserenda sunt, quam Virgilius A. VI RI. laetum paeana vocavi Ouamadmodum enim apud Romanos secundum Macrobium S. III, 2. vitula dicebatur victoria, post quam certis sacrificiis fiebat vitulatio, atque Vitula dea, quae laetitiae praeerat; si Fιτλ uti φωμ vitulum jubilum laetum paeana designat. Id. Ad iubila spectant sere omnia, quae post preces eguntur. Primo quidem praecipitur πουνε εὐιες postquam satisfeeeris vitulationi , par ιὶ εὐου ει τι ἡ στυ Ion Πατῆ tino sive hostiam in incantatoria dicatione sistit Iovi Patro deinde vero additur: πυνε σεστε o postquam stiterio, μετα ιανυμ ραβετυ ορχζσrυν μανιαμ sive saltationem bacchantem habeto εστ ιοκ βαβετου istum ἰυγμῖν sivejubilum habeto a quibus grada solo differt, quod supra Iegimus: Θμπugina, Aπελτ στατιτατου. Ouemadmodum porro IV, a, 22. Uιι-εὐ-τατ scit τειτου te paeana dicito scriptum est, si in nostra tabula post preces .rarrared 2αζε τες εστ Hia μέτρου σεσrul Iupiter Sanciltibi istam vitulationem sistol , in quibus non tam alliteratio ιτ a Fus sis, quam homoeoteleuton στου - σεστου quaesitum videtur, που si τι φελε Guuae τειτ τριMWεν irav-ὐατ consecrationem ter dicito, ter jubilum eanitos . Tum φει pro φετ exaratum est, ut IV, a, 40. τυσει pro τεισε του atque πελους V, b, 27 ab ανπενες non magis disseri, quam πωὐτυμες V, b, 28 a που ruit V, a, s. nam τεντου quoque pro αντεντυ intemdito, porrigito scriptum est, ut στετ V, b, 9. 29. pro στεντυ et κοι κατθει pro κῆεν-κ- πιι IV, a II sive erine atro VI, a, 49. eir latione . υρε vero, ut a titie IV, a, I2., - ιδ ovationem designa His praeceptis in altera eiusdem tabulae pagina addunturalia, quorum versionem verbalem, in quantum fieri potest, rursus praemitto coni-
Libamina Sanci saera Iovi Patri bovem Oaerem, spetile saerum reponito Iovi:
266쪽
um eonsecraveris, in sociali lustramino montationes dieitor inde cumulato tacite precator.
Delut Iovi one aera eum purgamine facito arriga inmolato pane facito.
Deruto Marti aprugno meri facito arriga immolato feret prosecta additor V, 13 sq. πεμ φετου πουν opos 'μ ε ιν opem; at ετους πεφακνε pompuromine facito pane facito laete quin facito II. Πων μήτως mihi non disserra videtur a verbis nave xa μμ IV. II.; an vero καρνε σπε-ὐias pro carne spetili recte acceperim, quaeri potest. τ ιιεῆι post Φήατθωπε V, a P, ut II, 29 coli. 24. sine dubio pro Aritiaιες exaratum est. Hinc etiam τι ιε si ιε με κατε V, a I et . pro Mativis absolutis τια ιες ιεκατες Atieratis auspiratis accipio, et verba εστ εσουνυ eum isto omine ad eos refero; αὐα- κλυμ vero, quia νωπι quoque et ειτ synonyma sunt, idem designare puto, quod τι - h. e. dicationem sive preces dicatorias, quales praecipIuntur post praemissa verba au σsu σου, αὐατου in eo ipso hoc dicito . In his verbis, quae iam VI, b, 20. 22. legimus, in accusativus est neutrius generis sed σati casus localis pro egome VI, a, Q. sive εσsue I a, 8. quocum e constructum est, ut eo cum is VI, b, 20. Preces, quae equuntur, non absolutas, sed inchoatas tantum puto, in quibus αιυ, ab asto fortasse derivandum, non differre videtur a nomine ναγκει additum enim est so του oratum , quod cum primo precum verbo persei atque postremis use net erit etiam VI, b, 26 sq. etilegitur . e pessi pro φεφυῆες februis exaratum existimo, νε τυ vero gula eodem modo explicandum est, quo participium siet Orto , pro peruti faetum . Februa intelligo ea omnia, quae in Sancti sacrisci legimus, purgamina unde etiam εστιζε interpretandum videtur, quomodo ιστιζα , b, 3. ad quod nomen adiectivum σκῆ refero, ut πεφακνε ad via et πετ usi e tanquam accusativos ab imperativo εστ ατ reponito dependentes Iuri his, ut Iti H V, a. 0. pro DF sive siri exaratum est notandum autem, quod Iovi V, b, τ σι ιι , , a, 5. uti, V, a I0. A u , Marii vero Ra, II. αβρουνο ιιὶ, ut Sancto , b, 10. καπφυ ιι πεὐακνε is sacrificandum esse legamus. Is hostiis in priore inscriptionis parte praeter περακνει etiam σε κν ei adjeetivum additum vidimus, quod non si in posteriore nam mehaeti, quod V, a II legitur, pro
267쪽
I6. Non uno vitio laborat haec tabula unde non dubito, quin s 9 V, a s et 8. pro νου exaratum sit; εὐι ετ tamen, quod pro dis vos V, b, 2I. scriptum egitur, sic explicari potest, quasi si casus Iocalis sit in singulari numero. του agito enim, ni iam nonnulla exempla docere nos potuerunt, Iura vero ex prima secundaque tabulis nos docebunt, aliorum imperativorum Ioco eum casu Iocati construi solebat. Hine σακφε quoque cum V conjungendum puto, ut paullo superius cum μοι et separandum sane esta sequentibus, quae eodem fere modo in quarta tabula lecta comparare liceati V, a, sq. -πελσαν φετου αὐFι υστεντυ πυνι φετου - ξ πεσνιμ α λεπε ὐεις. IV. 27 sq. πελσαν φετυ αρμα πeos; πειν φετου ταγξ πεσνιυ αἶιπε αὐ mori', sq. IIu γε πομιιους, νου usi πεσου του ετ τι καMνε IV, b, 28 sq. πι-πουήτιιυς, συδου ι πεσουντ si φετυ εσμικ εστι ζαὐπρεφε φικτου.
Varietatum lectionis, qua typis distinxi, aliae sunt leves, ut m et απι, ετ et τιτλφετου et φειτο, κουματε ς et κουυστ e)ς, ὲεπε δ αὐεις et Οὐιπε asino usia inuros et σουρουμ πεσυντρου πεμ et περ ι aliae non pertinent ad grammaticam, ut sim et Tm liram, in quibus tamen mirum est, quod DF pro DFμ εφφι contra pro ετμI in scriptum videatur. Nonnulla verba locum modo mutarunt, ut biri et os H;
nonnulla saepius inter se permutantur, ut πω et in nonnulla denique abundant, ut invalue εν pro οὐ sive επιιιμ φετου, εἶ et ζεὐεφ. Sed memorandae sunt literae ct et sinter se permutatae, ut, ala pro 'Mλτου, πελωνα pro πελσανυ, abria contra pro αὐFut varietates porro vocabulorum, ut 'o pro φετ' in γε pro εστιζou. II. His inter se comparatis in quinta tabula pauca adduntur, quibus comparatis iterum plura discuntur.
268쪽
lectis carnibus, quod , T legitur, perperam exaratum putemus. Hinc lacunam potius inversione mea admisi, quam ut emendationem quamvis probabilem retoribus invitis obtruderem. Sed quum operarum culpa factum sit, ut in hac inscriptione non omnia satia illustrari possent in iis, quae aequuntur, accusanda est nostra ipsorum ignorantia, quod non pauca parum intelIigantur. Prima statim verba tam ignota sunt, pleraque praetereatam abrupte atque concis enuntiantur, ut interdum ne constructio quidem verborum possit perspici. Nihilo secius, ut melius inlevigantur, quae monebo, verbalem vero iο-nem praemittam.
Tertia quintae tabulaecin scriptio. V, a I5. Ἱέρκτια κατλε τι λ στακα εστ, uti Mnua: In saeri mndiis eatvli dieati instituenda est,isimul ostentar
inter mensarum sortilegarum vel hostiarum euentum aves auguriales;
269쪽
item in prunis proseeto atrum in phiala addito eatulum eonsecrato et V, 29 sq. αιιπεβια πεμνιριιυ ασε - κωὐν πεφονι uu μναεὐσουν. πεὐ-ιρμοῦ expiatoria precator in insecta earne precator in veratro precator: V. 30 sq. συστα σπαντεα πεμεντου μωλες φετες αεὐσνι μου; sulfura sufflta praetendito: in vasculis precator: V, a, a sq. εστικατου αν--δα- αδτελτου στατιτατου σουσω, πειστω'εὐστου. libato tripudiator appellationem instituito sulfure bitumine purgato.
270쪽
Romana quoque secundum Plinium II. N. XXIX, I4 adeo puros existimarunt, ut his etiam placandia numinibus hostiarum vice uterentur. Inter alia numina Genitae Maniae, quam Bonam quoque Deam vocabant, catulo res divina fiebat, de qua videndus est Plutaretina in uuaos Rom. 27 et 280. Puemadmodum apud Oscos famulus aereundum Festum famel dicebatur, si eatulus in sine nostrae inscriptionis κατε a vocatus est, pro cuius genitivo κατae V, 22.27. etiam κατ λ scribi potuit pro LM V, b, 22 vero τι ζελ, ut uua TU, b, 3I. pro erus La,25. sive εὐεγου LI3. Στακας a verbo aliquo derivandum est, ut m ραξ et μκαξε IV, a, 7 sq. sive pilios et vaeoae VI, a, 47. Quodsi et αἴ articipium gerundisum est eius verbi, cujus iterativa sorma στατιτατου, a στατιτα V, a, 42. statuta derivanda V, a, 32 legitur inscriptionis initium verti potest In aeris madiis catuli dieatio sive consecratio instituenda est. Verba σου με στιτ etiam in initio seeundae tabulae Inetratur, post verba σὴ φεια δε με h. e. omen stat aer cit. Hinc stiti ε, pro quo , a 27. σου ua a quoque scriptum est, non differre videtur ab adverbio somo VI, b, s sq. quod simul vel atque significat; στιτε vero Ostenta designaro potest, Demas modum imperativus στα V, a Ia pro στεω Iegitur. Certe στιτε in secundae inhu- ae initio nomen est, unde genitivi σεστεντασιctoa μασωὐ dependent, ut designentura pieta ex urnuli sextantariis petenda. In nostra quoque inseriptione verbis αντελώο-
ea auguriales docent, quibus designantur auguria αντε αδ n ruti h. e. inter auspiciorum eventum captanda. Per genitivos vero, quos conjunctio εὐ- ει sive Aeriei HI
VII. 3. eoniungit nam et μενωδου ζέσιαφ genitivi sunt, ut απινέ IV, b, 34. et rus, ut inaes VI, b, 54. , duplex auspiciorum genus signiscatur Φαζι αδφεὐxv si
sive hostiarum eventus ad haruspicinam referri potest; sed quae sint ενξαὐ ζεὐσιαφε auspicia, dissicile est dictu Mensarum quidem auguria varia Mense Plinius H. N. XXVIII, 2. a med intorque ea sunt secundum Paulum Diaconum emisera sed quia est, qui ea definiat Is. ενξν pro casu locali ενξιιι accipi potest; sed appositum adjectivum κMMλασι non minus obscurum est, quam cisi σι u. An intelligenda est curialis mensa. in qua secundunt Festum et Dionysium adic. II, M. Iunoni Curiti immolari solebat quippe quam ὐετιε nomine designatam vidimus IV, a, . t hostiae dicatae riau τι ζιτε in mensa Quiritia, quia post aves auguriales memorantur, diversa videntur amensarum ὐσιαί auspiciis, quas tamen sortilegas dixi, quoniam ad sorte respici non dubito, si non ad divinas urnae sortes, quarum Horatius S. I, 9. 30 meminit, ad si N μαντεων certe Tibulli I, 3, II sq. quam Cicero de divin. II, 41. Praenestinis tribvit S
quentia minus obscura sunt, etsi valde concisa est oratior aga enim scriptum est pro