장음표시 사용
141쪽
18 S. Aco BARDI LIBERprmus. quod ille unicus non dedignatus est particia patrone natura nostrae , factus ex muliere. Sed si
praedictus Doctor in his verbis ita nos sapere voluisset, ut unicum filium Dei Dominum n strum duobus modis Deo Patri filium confiteremur , id est, natura, & adoptione, nunquam iterum taliter doceret, ut in expofitione Psalmi octogesimi octavi docuit, dicens: Euis in nubibus aequabitur Domino ' Et quis similis erit Domino insiliis Dei ' Ergo nemo in filiis Dei f
mitis erit silio Dei. Et ipse praedictus est filius Dei, ct nos dicti fumus 3 Dei. Sed quis similis
erit Domino in filiis Dei ' Ille unicus, nos multi; ille unus, nos in illo unum; ille natus, nos adoptati ; ille ab aeterno filius genitus per naturam, mitis erit Domino inter filios Dei Ecce illustris Doctor praedicat Dominum nostrum nativitat esse filium, non adoptione, dicens ; Ille natus, nos adoptatis ille ab aeterno filius genitus per naturam, nos a tempore facti per gratiam. Quia proculdubio qui nascitur, non adoptatur ei de quo natus est ; & qui adoptatur, non de illo nancitur a quo adoptatus est , sed nisi natus, adoptari non potest .Natus enim de altero, adoptatur ab altero. Dominus autem noster, quia non est natus de altero patre, non adoptatur a Deo Patre. Quia vero nascitur ex Deo Patre, nec cum
' homo sit, adoptatur a Patre; quia in assumptione carnis non fit alter; sed is qui erat Deus, e ficitur homo , Deus natus sine initio propter se,' homo natus a certo initio propter nos, unus Sc
nos a tempore facti per gratiam ; ille sine ullopcccato, nos per illum liberati a peccato. Vtis
erra in nubibus aquabitur Domino, aut quis μ
142쪽
unicus, proprius & Verus. Nec propterea, quia particeps fieri dignatus est substantiae & mortalitatis nostrae, particeps etiam factus credendus est & codditionis; cum nos, ut supra jam dictum est, conditione nascamur , ille misericordia ;nos debito moriamur, ille potestate; nos illius potestate de filiis itie essiciamur filij Dei, ille nunquam talibus obnoxius, nihil aliud esse possit nisi filius proprius & verus aeterna nativitat . Propter quod etiam cum ipsa assiimpta humanitate unus est verus Deus cum Patre, non posterior, non minor Patre, aut Spiritu sancto, non dimerens majestate, non impar potestate, non discrepans operatione. Sancta enim harc Trinitas , discreta personis, non separabilis, unum sunt. Vnus est, non in una essentia, sed una es sentia, una substantia, uno nomine, una natura, vivens & regnans, sine recordatione praeteritorum , sine expectatione futurorum , per omnia secula seculorum. Amen.
HRIsTIANiss IMO, & vere piissimo,& in Christo victori ac triumphatori Hludovvico Imperatori felicissimo, semper Augusto , Agobardus abjectissimus omnium servo-urum Vestrorum. Cum Deus omnipotens, qui Vos ante tempora praescivit & praeordinavit rectorem pium futurum temporibus valde neces A
sseriis , sublunaverit prudentiam vestram & stu-
143쪽
εo S. AGOBARDI LI pdium religionis supra ceteros vestri temporis mortales ; dubium non est praeparatum vos ad remedium temporibus periculosis, de quibus1. Tim. . Apostolus loquitur: In novissimis diebus instabunt tempora periculosa, ct erunt homines δε fos amantes, cupidi, elati, & cetera, ct habemtes quidem speciem pietatis , virtutem autem
eius abnegantes; de quibus nihil est exspectandum quod iam non videatur, nisi solutio Satanae , dc publica calcatio sanctae civitatis mensi- ' bus quadraginta duobus, quae futura est per c put omnium iniquorum Antichristum. Clim haec igitur ita se habeant, obsecro tranquillissimam longanimitatem Vestram , ut praebeatis patientissimam aurem vestram verbis quibus ego infimus servorum vestrorum nimis necesi rium puto admonendam sanctissimam sollicitudinem vestram de re tam necellaria, quae aut sola, aut praecipua est, cui prae ceteris succurrero debeat gubernatio vestra ; cujus narrationem si prosequi potuissem tacitis nominibus aucto rum , vellem omnino. Sed quia fieri non potest, committo me bonitati & patientiae vestrae, dar do me periculis , & innotescens vobis quae tacere perniciosum est. Venerunt Gerricus & Fr dericus,quos praecurrit Eurardus, Missi quidem Vestri, non tamen per omnia vestra agentes, sed
ex parte alterius ; & ostenderunt se Christianis terribiles, Sc Iudaeis mites, maxime Lugduni, abi partem persecutionis adversus Ecclasiam depinxerunt, quam multis gemitibus, suspiriis, Si lacrymis stimulaverunt. Quae persecutIO,
quia praecipue adversum me acta est, tota a moprodenda non est; msi forte clementissima scillia
144쪽
DE INSOLENTIA IUDAEORUM. Cicitudo vestra scire voluerit. Tamen in quantum Ecclesiae Christi noxia est, si vestra patitur mansuetudo, breviter intimare exordiar. Venientes itaque primum Iudaei, dederunt mihi Indicu tum ex nomine vestro, dc alterum ei qui pagum Lugdunensem vice Comitis regit, praecipientem illi, ut auxilium ferret Iudaeis adversum me. Quos Indiculos, lichi ex facro nomine vestro recitarentur, & vestro anulo essent signati, nullatenus tamen credidimus ex judicio vestro tales prodisse. Coeperunt autem efferri quadam odibili insolentia Iudaei, comminantes omnibus injuriis nos assiciendos per Missos quos adepti fuerant ad ex solvendam vindictam de Christianis. Post eos venit Evrardus, eadem iterans, &dicens majestatem vestram commotam elle valis de adversum me propter Iudaeos. Deinde Venerunt & praedicti Missi, habentes in manibus
tractoriam stipendialem, & capitularia sanctionum, quae non putamus vestra jussione existere talia. His causis laetificati sunt Iudaei ultra modum , & contristati Christiani, non solum illi qui fugerunt, aut qui absconditi sunt, vel qui districti, sed & ceteri qui viderunt, vel audie-Iunt; maxime ideo,quia sententia Iudaeorum ita confirmata est, ut auderent irreverenter praedicare Christianis quid potius credendum esset
ac tenendum; blasphemantes coram eis Dominum Deum ac Salvatorem nostrum Iesum
Christum. Roboratur quoque haec perversitas ex verbis Millorum, quibus susurrabant quorundam auribus , dicentes quod Iudaei non abhominabiles, ut plerique putant, sed cari ensent in oculis vestris , & hominibus eorum di-
145쪽
61 S. Aco B Ap DI L I n p R centibus ex parte meliores eos habitos quilio Christianos. Et ego quidem indignus servus v ster non eram Lugduni; sed aberam longe, ca sa Nantuadensitum monachorum, qui quadam dissimultate inter se laborabant. Tamen direxi Missos nostros , & litterulas ad illos, ut praeciperent quicquid vellent, aut eis injunctum es aset , dc nos obediremus. Sed nihil veniar adepti
sumus; ita ut etiam aliqui ex sacerdotibus nostris, quibus nominatim minabantur, non au
derent praesentiam suam eis exhibere. Haec passi sumus a fautoribus Iudaeorum, non ob aliud, nisi quia praedicavimus Christianis, ut mancipiacis Christiana non venderent, ut ipsos Iudaeos Christianos vendere ad Hispanias non permitterent , nec mercenarios domesticos habere, ne feminae Christianae cum cis sabbatizarent, &ne diebus Dominicis operarentur, ne diebus Quadragesimae eum eis pranderent, &merceianarii eorum iisdem diebus carnes manducarentine quilibet Christianus carnes a Iudaris immolatas & deglubatas emeret, & aliis Christiariis venderet, ne vinum illorum biberent, & alia hujusmodi. Est enim Iudaeorum usius, ut quando quodlibet pecus ad esum mactant, ut subactum idem pecus tribus incissionibus non fuerit jugulatum ; si apertis interaneis jecur laesunt apparuerit, si pulmodateri adhaeserit, vel eum insumatio penetraverit; si fel inventum non fuerit, Si alia hujusmodi; haec tanquam immunda a Iudaris repudiata. Christianis venduntur,& insultario vocabulo Christiana pecora appellantur. De vino vero , quod & ipsi immundum fatentur , & non eo utuntur nisi ad vendendum
146쪽
Christianis , si contigerit ut in terram defluat quolibet loco licet sordido festinantes hauriunt
iterum de terra, & ad conservandum in vasa remittunt. Qualiter vero &alia improbanda circa illud agant, non solum de Christianis, sed &de Iudaeis multi sunt testes. Quod autem Dominum nostrum Iesum Christum & Christia
nos in omnibus orationibus suis sub Nazarenorum nomine cotidie maledicant, non solum
beatus Hieronymus, qui se scribit novisse illos intrinsecus dc in cute, testis est, sed& de ipsis Iudaeis plerique testantur. In hac re sumens exempli gratiam, dixi Christianis hoc modo: Si aliquis homo seniori suo vel domino fidelis &amator existat, & quempiam hominum senserit illi esse inimicum, detractorem, conVitiatorem, & comminatorem, non vult ei esse amicus, nec socius mensae,nec particeps ciborum. Quod
si fuerit, & hoc senior ipsius vel dominus deprehenderit , nec fidelem sibi eum esse existimat. Et ideo cum proculdubio noverimus blasphematores &, ut ita dicam, maledictores esse Iudaeos Domini Dei Christi & fidelium ejus Christianorum, non debemus eis conjungi participatione ciborum & potuum, juxta modum dura- taxat a sanctis Patribus & exemplis datum &verbis praeceptum. Ceterum, quia inter nos vivunt , & maligni eis esse non debemus, nec vi tae aut sanitati vel divitiis eorum contrarij; Observemus modum ab Ecclesia ordinatum, non utique obscurum,sed manifeste expositum,qualiter erga eos cauti vel humani esse debeamus.
Haec, piissime Domine, de multis pauca dixi de perfidia Iudaeorum, de ammonitione nostra,
147쪽
ε 4 S. AGO BARDI L s Rde laesione Christianitatis , quae fit per fautores Iudaeorum, nesciens utrum pervenire possit ad vestram notitiam. Tamen summopere necesse est ut sciat piissima sollicitudo vestra, quomodo nocetur fides Christiana a Iudaeis in aliquibus. Dum enim gloriantur, mentientes simplicibus Christianis, quod cari sint vobis propter Patriarchas; quod honorabiliter ingrediantur in conspectis vestro, & egrediantur ; quod excetalentissimae personae cupiant eorum orationes &benedictiones, & fateantur talem se legis auis chorem habere velle, qualem ipsi habent; dum
dicunt consiliatores vestros commotos adve
sum nos eorum causa, eo quod prohibeamus Christianos vinum eorum bibere i dum hoc adfirmare nitentes, plurimas argenti libras ob emptionem vini se ab eis accepisse jactant ι &recursis canonibus non inveniri quare Chiilli ni debeant abstinere a cibis eorum & potibus; dum ostendunt Praecepta ex nomine vestro, aureis sigillis signata, & continentia Verba, ut putamus , non vera ι dum ostendunt vestes muliebres , quasis a consanguineis vestris vel matronis Palatinorum uxoribus eorum directas; dum exponunt gloriam parentum suorum; dum eis conita legem permittitur novas Synagogas eximere; ad hoc pervenitur, ut dicant imperiti Christiani, melius eis praedicare Iudaeos quam Presbyteros nostros; maxime cum S supradicti Missi, no Sabbatismus eorum impediretur,
mercata, quae in Sabbatis solebant fieri, tran mutari praeceperint, & quibus diebus deinceps frequentari debeant, in illorum optione posuerint, dicentes hoc Christianorum utilitati propter
148쪽
BE INs OLENTIA IUDAEORUM. cspter diei Dominici vacationem congruere; cum
Iudaeis magis probetur inutile: quia & hi qui prope sunt; Sabbato ementes victus necessaria, liberius die Dominico Mistarum solemnitatibus & praedicationibus vacant; & si qui de longe veniunt, ex occasione mercati tam vespertinis quam matutinis occurrentes ossiciis, Misi rum solemnitate peracta, cum aedificatione revertuntur ad propria. Nunc igitur , si placet
benignissimae mansuetudini vestrae audire, dicamus quid Ecclesiae Galliarum, & rectores ea rum , tam Reges, quam Episcopi, de discretione utriusque religionis, Ecclesiasticae videlicet,& Iudaicae, tenuerint, tenendumque tradiderint , & scriptum posteris reliquerint, dc quomodo consonum si auctoritati vel actibus apostolicis, & a veteri testamento originem trahens. Ex quibus demonstratur quam detestabiles habendi sint inimici veritatis, & quomodo peiores sint omnibus incredulis, Scripturis divinis hoc docentibus, & quam indigniora omnibus infidelibus de Deo sentiant, Sc rebus coelestibus. Quae omnia cum confratribus contulimus , & amplissimae Excellentiae vestrae praesentanda direximus. Et cum praecedens scedula dictata fuisset, supervenit quidam homo fugiens ab Hisoaniis de Cordoba, qui se dicebat furatum fuisse a quodam Iudaeo Lugduno ante annos viginti quatuor, pamum adhuc puerum, & venditum, fugisse autem anno praesenti cum alio qui similiter puratus fuerat A relate ab alio Iudaeo ante annos sex. Cumque hujus, qui Lugdunensis fuerat, notos quaereremus, & inveniremus, dictum est
149쪽
66 S. Ao BARDI LIBER a quibusdam & alios ab eodem Iudaeo furatos, alios vero emptos, ac venditos; ab alio quoque Iudaeo anno praesenti alium puerum furatum M venditum. qua hora inventum est plures Christianos a Christianis vendi, & comparari a Iudaeis , perpetrarique ab eis multa infanda quae turpia sunt ad scribendum
EPISTOLA AGO B ARD I , Aeraardi, o Laos Episcoporum, ad
eundem Imperatorem, de Iudaicis δε- perstitionibus .
I. HRISTIANissi Mo dc gloriosissimo Domino nostro Hludovvico Imperatori
Perpetuo Augusto, Agobardus, Bernardus, &Eaor , indigni Episcopi, supplices servuli vestri. Sicut in praemissa scedula in breui significatum
est, insolentia & importunitate Iudaeorum in quorundam simplicium Christianorum pectoriabus tranquillitas fidei propulsata compulit nos mansuetissimae ac prudentissimae sollicitudini uest e scribere de cautela Christianorum, qualis esse debeat erga Iudaicam perfidiam, & superstitiones, atque innumerabiles errores, inquantum extremitas nostra invenire potuit ex usu dc institutione priorum Gallicanarum E clesiarum rectorum. Et quidem si, sicut nunc multa necessitas poscit, ausi essemus aut valuit semus auribus vestris ingerere damna animarum , quae per Vasa diaboli , mentes videlicet Iudaeorum, fidelibus inferuntur, adhiberi omnino juberet pietas vestra remedium. Nunc au-
150쪽
xem quia periculosissimum nobis est dicere &ῆnnotescere quod sicut tempore passionis suae Dominus noster Iesus Christus pacificaturus omnia per sanguinem crucis suae, venditus est a falso discipulo, & comparatus a VeriS persecutoribus ad illudendum & crucifigendum, ita nunc comparetur ab impiis Iudaeis quodam modo ad vituperandum licentius & blasphemandum) scribimus tantum pauca de exemplis &statutis Patrum, ac deinde de actis apostolicis, sive de Evangeliis & veteris testamenti Scripturis , ad conlirmandam piam gubernationis vigilantiam bonorum Pastorum. II. Beatus Confessor Hilarius de quo sanctus Hiero mus ita loquitur in epistola ad Lartam de instructione dicens: Crpriam opuscu-ιa semper in manu teneat. Athanasii epistolas o Hilaris libros inoffenso cuinat pede. Illorum tractatibus , illorum delectetur /ngeniis, in quorum ιibris pietas fidei non vacillat. Ceteros sic legat, ut magis judicet , quam sequatur. qua cautela Iudaeorum semper & haereticorum devitaverit profana consortia,vita ejus scripta fatetur; quod ita scilicet hujusmodi hostes Ecclesiae fuerit ex Cratus, ut non solum convivium, sed ne salutatio quidem ei extiterit cum his praetereunti Communis. De sancto quoque Ambroso vitae ejus sacra narrat historia, quod & hic inserere dignum est, &Christianis mentibus scire religiosum: In partibus, inquit, Orientis, in quodam castello a Christianis viris Synagoga Iudao-πum oe Lucus Ualentinianorum incendio concre-mμra sunt, propterea quod Iudaei vel valentiniani in harent monachis Christianis. ValentinIA