장음표시 사용
151쪽
68 S. Aa OB ARDI LIBERnorum enim hereses triginta deos colunt. Sed aehujusmodi facito Comes Orientis ad Imperatorem relationem direxit, quia Imperator praceperat ut
Θηqua ab Episcopo ad caretur. Sed hujus
praecepti tenor cum ad aures pervenisset venerabilis viri Ambrosij Episcopi, ὰirexit ad Imperatorem epistolam, quia jse in tempore excurrere non poterat) qua illum commonet, ut id quod ab eodem statutum fuerat revocaretur, servarique deberi ab eo audientiam et qui si dignus non esset qui ab eo audiretur, dignu/ etiam non esses qui pro isto audiretur, vel cui preces suas aut cussea vota committeret. Faratum etiam se esse pro
tali negotio mortem subire, ne diffsimulatisne fui
praevaricatorem faceret Imperatorem, qui tam injusta contra Ecclesiam pracepisset. Postea verockm Mediolanum revertitur, posito Imperatore in Ecclesia, de eadem causa tractavit in populo. in quo Traetatu introduxit Domina personam lo-ι , . quentis, Ego te ex ultimo Imperatorem feci, ego e . tibi exercitum inimici tui tradidi, ego copiaου qua ille adversum te exercitui suo praeparaverat dedi, ego inimicum tuum in potestatem tuam redegi, ego
de femine tuo supra sutum regni constitui, ego te triumphare sine labore feci; ct tu de me inimicis
meis donM triumphos. Cui descendenti exedra perator ait: Contra nos proposuisti hodie, Episcope. At ille respondens, ait, non se contra imum, sed pro ipso fuisse locutum. Tunc Imperator: Revera, 3nquit, dura praeceperam contra Episcopum de Synagoga reparanda. In monachos vero vindia eandum esse a Comitibus, qui in tempore aderant dicebatur. uibus Episcopus: Ego quidem cum Imperώrore nunc ago. Vobiscum vero mihi aliter
152쪽
agendum est. Atque ita obtinuit, ut illa qua δε- tuta fuerant, revocarentur. Nec priuaris altare aecedere valuit, nisi fide sua Imperator tuum agere debere testaretur. Cui Episcopiu: Ergo agosdo tua. Respondit Imperator: Age flde mea. sua sponsione iterata, jam securus peregit ocerdos divina mysteria. Ecce duae maximae Ecclesiarum Dei columnae , Hilarius videlicet, & Ambrosius. Alter ex his suo nos docet exemplo non aeibis solummodo, verum etiam a salutatione Iudaeorum,quae ab omnibus in invicem comm
niter exhibetur, diligentids abstinere debere. Alter Vero , pro eo quod exusta a Christianis Synagoga Iudaeorum, labore Episcopi ab Imperatore jussa fuerat restaurari, morti se offerre non dubitat, & quod leve forsitan putaretur, si hodie contingeret) vir sanctus in tantum exhorruit , & abominatus est, ut mortem pro tali negotio susceptam martyrij loco non dubitaret sibi esse cessuram. Praevaricatorem etiam indicavit tam injusta contra Ecclesiam prςcipientem; dc nisi sibi locum audientiet reservasset, solitam pro eo intercessionem se intermissurum testatus est. Quid hic igitur vir Dei credendus est fuisse facturus, si vidisset suo tempore Iu-dςorum infidelium causa canonica statuta convelli 3 III. Nec sanctissimus Cyprianus, & homo
Dei Athanasius, minore illos odio abominantur. Quin potius,sicut eorum litterae testes sunt, infidelitatis eorum obstinatissimam impietatem
supra omnem Gentilium execrantur errorem.
Quorum religiosissimam fidem, & Christo deditam devotionem, omnes Ecclesiarum Galli.
153쪽
o S. Aco BARDI LIBER canarum reverentissimi gubernatores secuti,totam Iinorum ex integro pollutissimam societatem Helendar penitus Christianis omnibus esse sanxerunt: quorum nos de hac re sententias ponere, & ex his quam sit exsecrabile ipsorum consortium decrevimus e vestigio demonstrare. I V. Alchimus Avitus Ecclesiae Viennensis Episcopus, quam eximius Doctor orthodoxus& facundus extiterit, pene tota novit Ecclesia
Christi. Sanctus Apollinaris Episcopus Ecclesiae Valentinae, quantus fuerit & sit, non sol dirigesta de eo scripta, sed & crebra ejus miracula usque hodie sublimiter testantur. Sanctus Gregorius Lingonicae Ecclesiae Episcopus, quantae sanctitatis & veritatis fuerit, vita ejus scripta, ct finis vitae atque honor ei ab Ecclesia delatus, usque hodie testes sunt. Viventiolus Ecclesiae Lugdunensis Episcopus , cujus doctrinae fuerit, non solu m ipsa, sed & aliorum de eo scripta te stantur. Hi ergo cum aliis viginti reverentissimis Episcopis in nomine Domini congregati pro defensione & statu Ecclesiae, de re superius
Duodus memorata ita inter cetera statuerunt: Si supe- 'φρ' s' ruris loci Curiam haeretici cuiuscunque convivio
interfuerit, anni spacio pacem non habeat. quod juniores Clerici si praesumiserint, vapulabunt. AIudaeorum vero conviviis etiam laicos constitutio nostra prohibuit , nec cum Milo Clerico nostro panem comedet, quisquis Iudaeorum convivio fuerit in- qu aius. Et in conclusione statutorum suorum,
i a. confisi de praesentia Domini, sicut ipse ait, Ubi
duo vel tres congregatι fuerint in nomIne meo, ibi sum ego in medio eorum, ita sanxerunt: suo
154쪽
senseu placuerunt, si quis ancitorum Antistitum, quistatuta praesentia subscriptionibus propriis Ammaveruntis necnon σ quos eorum Deus esse voluerit successores, relecta integritate observationis ex-σesserit, reum se divinitatu pariter. ct fraternitatis judicio futurum esse cognoscat. V. Sanctus Caesarius Ecclesiae Arelatensis Episcopus, cujus meriti & doctrinae fuerit,mulata ejus praeclara monimenta designant. Hic cum triginta quinque Episcopis & vicariis Epi
coporum congregatis in unum in nomine D mini , pro defensione & confirmatione catholi cae Veritatis, inter cetera statuit ita: Omnes deinceps Clerici, sive laici, Judaeorum convivia eviarent, ct nec eos ad convivium Pis excipiat: quia cum apud Christianos cibis. communibus non uta tur , indignum est atque sacrilegum eorum cibos a Christianis sumi, cum ea qua Apostolo permittente nos sumimus, ab illis judicentur immunda, aesc inferiores incipiant esse Catholici,quam Iudaei, si nos his qua ab illis apponuntur utamur, uti vero
VI. Priscus Ecclesiae Lugdunensis Episcopus, Artemius Senonicae , Remedius Beturicae , &sanctus Stagrius AEduorum Episcopus , cum ceteris pluribus, statuta ecclesiastica renovantes, ita definierunt: Ne Iudaei Christianis populis judices deputentur, aut Telo Q esse permitantur, per quod illis quod Deus avertato Christiani videantur esse subjecti. Vt Iudaeis a Cana Pomi, ni inque prima Pascha, secundum Edidium bona recordationis Domni Childeberti Regis, per pla' tem aut foram quas insultationis causa deambulandι licentιa denegetur, ct μι revere tiam cun-
155쪽
1 S. AGOBARDI LIBERctis sacerdotibus Pomini vel clericis impendant, nec ante sacerdotes consessum nisi Ordinati habere
praesumant. Guod si facer orta e praesum erima
a judicibus locorum , prout persona fuerit, dι- stringantur. Ei ut nullus Christιanus Iuda orum conviviis participare praesumat. suod si facere quicunque, quod nefas est dici, clericus aut secularis praesummerat, ab omnium Chriwanorum confortio se noverat coerstendum , qui uis eorum ampietatibus fuerat inquinatus. Et licet quid de Christianis qui aut captιvitatis incursu , aut quia buscunque fraudibus, Iudaeorum servitio ιmplicantur, debeat observari, non solism canonicis,
sed oe legum beneficiis jampridem fuerit constitu--me Tamen quia nunc ita quorundam querela exorta est, quosdam Iudaeos per civitates aut municipia consistentes in tantam insolentiam ct proterviam prorupisse, ut nec reclamantes Christia-xor liceat ad precium de eorum posse servitute absolvis, idcirco praesenti Concilio, Θ eo auctore, sancimus ut nullus Christianus Iudaeo deinceps debeat deservire s sed daris pro quolibet bono mancipio XII. solidis , Usum mancΨιum quicunque Chrinianus, seu aὰ ingenuitatem ,seu ad serviatium, licentiam habeat redimendi. suta n Mest, ut quos Christus Dominus sanguinis sui effusione redemit, persecutorum τιnculιs permaneant
inretiti. Quod si adquiescere hέs qua natuimus
quicunque Iudaeus noluerat; quandiu ad pecun/am connitutam venire dιBulerit, liceat mancipio ipsi cum Christianis ubicunque voluerit habitare. Illud etiam specialuersancientes, quod si quis Iudaeus ChriIEιanum mancipium ad errorem Iudaia
156쪽
DE IVDAICIS SUPERSTITIONIBUS. 73eareat, ct legali damnatione pleniatur. VII. Sanctus Lupus cum aliis viginti & quatuor Episcopis, vel Vicariis Episcoporum, simialiter in nomine Domini nostri Iesu Christi eo gregatis pro causis corporis ejus, quod est Ecclesia, inter multa haec etiam statuit: Usa Deo propicio sub catholicorum Regum domιnatιone Ummus, a die Coena Domini usque infecunda Sabbathi in Pascha, hoc en, imo quatriduos
procedere inter Granianos, neque catholicis populis se ullo loco, vel quacunque occasione, m sicere praesumant. VIII. In Concilio Laodiceno statutum est, quod non oporteat a Iudaeu, vel hareticis, ea quae mittuntur munera feniva suscipere, nec cum eis secta celebrare , ct quod non oporteat au mam a Iudais accipere , ct communicare imitetatibus eorum. Et in alio Concilio: ut si quis Iudaicae pravitati iugali societate conjungitur, id est, sive Christiano Iudaea, sive Iudaeo Chriniana mulier carnati consoriso misceatur ; quicunque horum tantum nefas admasi se noscuntur, a Chrimano coetu atque convivio ct a communione Ecclesia protinus segregentnr. I X. Et quia ecclesiastica statuta per apostolica acta firmanda sunt, & nova per Veterat ideamus quid de beato Iohanne, quem diligebat Iesus plurim din, Apostolo, & Evangelista , antiquissimus 3c apostolicus Doctor ac Martyr Christi & Ecclesiae Lugdunensis Episcopus Irenaeus dicat. Ait ergo: Et Pphcarpus vero, non solum se postolorum in condiscipulatu eruditus , ct conversatus cum multis
qui Sominum viderunt , sed σ ab inpostolis
157쪽
S. Aoo BARBI LIBER collocatus Asia apud Smrnensium Ecclesiam Episcopus, quem oe nos vidimus 1n prima no- ara aetate , c Dia etenim mansis, ct valde senectute prae ceteras longaevus gloriose oe luculem
ter te Liatus obiit vita P hae docuiι semper qua ab ofZolιι didicit, qua ct Ecclesia tradιdis, qua olafunt vera; G sunt qui audιerint eum quod Iohannes Domini discipulus ad Ephesum dum
pergeret lavatum, μι Udιι intus Cerinthum, exι-IAit a balneo non lotus, dicens quιa tιmereι ne balneum corrueret, tosito intus Ceris o veritatis inimico. Et ine vero Post carpus Marcionι quo
dam in faciem ipsi venienti, ct dicenti, Cognoscenos,e respondιt, cognosco,cognosco primitivum Satana. Tantam Apostoli σ discipuli eorum habuere
reverentiam, ut ne verbo quidem communicarent
ιquam incaraxanti veritatem. Ad haec si forte aliquis dicit Cerinthum haereticum fuisse, non Iudaeum; noverit temporibus Apostolorum non fuisse haereticos, nisi ex Iudaeis & Samaritanis. Sicut fuerunt Simon & Menander, Hebion 85 Nicolaus. Sed ex erroribus supradicti Cerinthi cognoscat, quod omnia sint Iudaica quae astrue-Vid. Eμνha. bat. Prqdicabat Dominum nostrum Iessim Chri-t r τ' stum purum fuisse hominem, nec resurrexisse,&T L. ., . circumcidi oportere. Post resurrectionem dice bat terrenum futurum esse regnum Christi in Hierusalem,& homines in carne iterum concupiscentiis & vitiis subjectam conversationem habituros ad legales festivitates rursu celebrandas, & hostias carnales iterum jugulandas. Sed& ex suprascriptis statutis advertat multo dete stabilius execranda & vitanda consortia Iuda O-rum, quam ceterorum haerςticorum. Quia si
158쪽
DE Iv DAI cIs sUPERSTITI NDVS. 7somnes propterea detestandi sunt, quoniam inimici veritatis existunt; multo illi magis, qui majores exercent inimicitias. Re etenim vera proprium est haereticorum in aliquibus comm niter sentire cum Ecclesia, in aliquibus dissentire ab ea, hoc est, ex parte blasphemare, ex parte veritati consonare ; Iudaeorum autem ex toto mentiri,ex toto blasphemare Dominu & Deum nostrum Iesum Christum & Ecclesiam esus, &nihil de eo verum credere nisi mortem. quan quam nec in eo verum credant, eo quod mortem ejus ceterorum hominum mortibus similem dicant, hoc est,ex necessitate natum,non ex voluntate misericordiae. Propter hoc maledicere eos Dominum & corpus ejus in omnibus ora-xionibus suis ; sicut & ante prophetatum est voce Domini dicentis ad Patrem: Maledicent iliti O- 3 ru benedices. Si ergo hostes catholicae fidei propterea execrandi sunt & cavendi, quia inimici sunt veritatis ; super omnes infideles, incredulos , vel haereticos, detestandi sunt Iudaei, quia nullum genus hominum invenitur cui ita libeat maledicere Dominum. Quod nobis non minime notum est, qui cotidie pene cum eis loquentes, mysteria erroris ipsorum audimus. X. Dicunt denique Deum suum esse corporeum, & corporeis liniamentis per membra distinctum, & alia quidem parte illum audire ut nos, alia videre, alia vero loqui, vel aliud quid agere; ac per hoc humanum corpus ad imaginem Dei factum, excepto quod ille digitos manuum habeat inflexibiles ac rigentes , utpote qui nil in nibus operetur. Sedere autem more
terreni alicujus Regis in solio, quod a quatuor
159쪽
6 S. AGOBARDI LIBER circumseratur bestiis, & magno quamvis pala . tio contineri. Cogitare etiam illum multa superflua & vana; quae quia ad effectum cuncta
Venire nequeant, veriantur in daemones. Sed &innumera infanda de Deo, ut diximus, suo praedicant , ac tale colunt simulachrum, quod ipsi sibi in cordium suorum simulachra finxerunt &statuerunt, non verum, inconvertibilem, atque immutabilem Deum, quem penitus ignorant.
Litteras quoque Alphabeti sui credunt exiliere sempiternas, & ante mundi principium impetralle diversa ministeria, quibus eas oporteat in seculo presidere. Legem vero Mosaycam multis annorum curriculis ante mundum fuisse scriptam. Necnon adfirmant plures esse terras, plura inferna, pluresque coelos : quorum unum,quod ipsi vocant Racha, id est, Firmamentum, molas Dei sustentare asserunt, quibus Manna si mendum angelis molatur in escam. Alterum
vero appellant Araboth , in quo Dominum astruunt residere, & hoc ella in Psalmo secun- dum illos, Derfacite ei qui caballicat super Araboth. Habere Deum propterea septem tubas, quarum una mille ei cubitis metiatur. Et quid plura 3 Nulla Veteris Testamenti pagina, nulla lententia est, de qua vel a majoribus suis non habeant conficta & conscripta mendacia, Vel ipsi usque hodie nova semper superstitione confingant , & interrogati respondere praesumant. Nam & indoctrinis majorum suorum legunt, Iesum juvenem quendam fuisse apud eos honorabilem,& magisterio Baptistet Iohannis er
ditum, quamplures habuisse discipulos, quorum uni propter duritiam δύ hebitudinem sensus,
160쪽
Rephae id est Petrae nomen imposuerit. Et iniri expectaretur a populo ad diem festum,quosdam ei de schola sua pueros occurrisse, qui illi ex honore & reverentia magistri cant Verint, Osanna I. . ii.
filio Pavid. Ad exigemum Vero, propter plura mendacia accusatum , Tyberij judicio in carc rem retrusum, eo quod filia ipsius scui, sine viro, masculi partum promiserat) lapidis con ceptum intulerit. Inde etiam,veluti magum detestabilem, furca suspensum ; ubi & petra in capite percussum ; atque hoc modo occisum, juxta quendam aquaeductum sepultum, & Iudaeo cuidam ad custodiam commendatum ; noctu vero subita aquaeductus inundatione sublatum,Pilati jussu per duodecim Lunas quaesitum, nec usque inventum. Tunc Pilatum hujusmodi ad eos promulgasse legem. Manifestum est, inquit, resurrexisse illum sicut 'Omiserat, qui ct a vobis per invidiam peremptus est, ct neque in tumulo, neque in ullo alio invenitur loco. Et ob hane
causam pracipio ut adoretis eum. Uuod qui facere noluerit, tartem suam in inferno futuram esse cognoscat. Haec autem omnia ideo & seniores eorum confinxerunt, & ipsi stulta obstinatione lectitant, ut talibus commentis tota & virtutis& passionis Christi veritas evacuetur,& ut adoratio non ei ut Deo veraciter exhiberi debeat, sed Pilati tantum lege illi delata sit. Sed & Pe trum nequaquam per angelum, secundum fidem nostram, de carcere eductum, sed Herodis misericordia , apud quem plurimit m eius fa-pientia fuerit conlaudata. Denique & Christianos idola asserunt adorare, & virtutes quae apud nos sanctorum antercessionibus obtinentur, a