장음표시 사용
201쪽
III. S. AGOBARDI LIBER pugnare, occisa sunt ex eis viginti duo millia virorum. Deinde fleverunt coram Domino u que ad noctem; & interrogaverunt eum, utrum deberent procedere ad dimicandum contra filios Benjamin, an non Quibus respondit Dominus : se fendite ad eos , ct inite certamen. Quo inito , prostrata ex eis decem Sc octo millia. Quamobrem venerunt iterum in domum Dei, & sedentes flebant coram Domin , ieiunaveruntque usque ad vesperam, Sc obtulerunt sacrificia ; & iterum procedentes ad ce tamen , interfecerunt omnem tribum Benjamin, praeter illos sexcentos viros. Quis in tali facto non obstupescat Quis non vehementer expavescat iudicium Dei frequenter occultum,
nunquam iniustum 3 Certe filia Israel mandatum legis habebant, ut scelera punirent, facinora vindicarent ; & non solo mandato legis confisi sunt, sed etiam orantes Dominum inter rogaverunt ; δc eo praecipiente , ad certamen processerunt : & tamen multo plures ex eis o
etsi sunt antea , & postea punierunt flagitiosos;
si tamen ipsi inter sexcentos non remanserunt. Cum haec omnia ita sint; quis est tam temerarius ut credat, si duo pro uno asino molino, auu quicquid sit cliam vilius, contendant,non possit alter cadere , cuius illud esse debere putatur, cum forte aut multa aut maiora existant peccata eius quam alterius, pro quibus puniendus sit. Vere hoc non est lex, sed nex : quae maxime propterea contemnenda est , quia ab illis excogitata est qui non solum non orabant , sed etiam blasphemabant sapientiam Dei. XI Ι. Huc accedit aliud quod pia consideraq
202쪽
tione dignum videtur , de Canonibus scilicet Gallicanis , qui quasi superflui aut inutiles a quibusdam reipuuntur; eo quod neoterici Romani eos non commondavcrint, cum antiqui religiose eos venerati sint , quoniam venerandi & sancti viri eos ediderunt, quorum Vitam& sanctitatem crebra miracula commendarunt. Nemo unquam fuit qui tanta sanctorum per Gallias Episcoporum audire potuerit, quanta per singula loca litteris mandata de relatu posteris relicta reperta sunt. Et revera, si secundum dictum Dominicum , ubi duo vel treS congre- Matim. gati fuerint in nomine eius , ibi est & Domi DuS in medio eorum; quanto magis ubi viginti, aut triginta , aut multo amplius , congre timerint, non solum in nomine Domini, sed insuper etiam fide praediti, sapientia inlustres, vita clari, sanctitate reverendi , signis dc prodigiis formidandi 3 Neque hoc idcirco dicitur, ut
passim omnium episcopalium conventuum Lanctiones aequali auctoritate recipiendae credantur , ut Nicaeni, Chalcedonensis, & ceterorum generalium ex totius mundi consensu congregatorum & receptorum. Sed quia congrua Veneratione pro causis necessariis, quarum definitiones in illis generalibus non inveniuntur, fides sit eis adhibenda religione debita; dc meliussit unicuique eorum sequi auctoritatem, quam proprium sensim ; de sine aliquo dolore transiri non possit, citin definitiones multorum & lanctorum atque catholicorum praetermittantur,& unius Gundobadi Regis haeretici lex attente, quasi a Deo data , tenetur.
X III. Temporibus praedicti Gundobad
203쪽
rio S. Ac OB ARDI LIBER' Regis Burgundionum, fuit in urbe Vienna sanctus Episcopus, Avitus nomine , fide catholicus , eloquentia facundissimus, ingenio acerrimuS , sacrarum Scripturarum expositor suavi mus, litterarum etiam secularium doctissimus, 8c in metris facillimus, sicut dc elus Opera testantur: qui cum eodem Gundobado frequenter
de fide altercans, & dialogos in praesenti confi-i ciens, & epistolis absenti respondens, plura clara ingenii sui & virtutis opera reliquit: qui ipso Gundobado in sua perfidia perdito, succelsorem ejus Sigismundum Regem ad fidem catholicam convertit ; in cujus conversione recitavit homilianae in populo sensuum suavitate pilanissimam , & verborum compositione dulcissimam. Quid iste venerandus Jc sanctus vir saepedicto Gundobado de stupradictis certaminibus responderit, audiat, si placet, benignitas
vestra. Cum de his inter utrumque sermo esset,& beatus Avitus talia certamina reprehenderet, respondit ei Gundobadus : cuid est quod
inter Regna ct Gentes, vel etiam ιnter pedonas spe singulas , dirimendae proeliis causae diurno judicio committuntur ; ct ei maxime parti cui justitia competit , victoria succedit Z Ad quod beatus Avitus intulit dicens r Si divinum , ιnquam, judicium Regna vel Gentes e Vpeterent,
illud prius quod scribitur formidarent , dιcente r Psalmista, Dissipa gentes qua bella volunt, si , illud diligerent quod perinde dicitur e e Mihi vindictam , ego retribuam , dicit Dominus. An forte sine telis ct gladiis causarum motus aequi , tau Dperηa non judicat lyci m saepes, ut cernι-mM , para a t j e tenens, aut justa deposcens,
204쪽
laboret in praelus , ct pravaleat iniqua partis vel superior fortitudo , vel furtiva subreptio. XIV. Non autem ita sic dixerim, quasi non
eventus belli varios superni nutu sententia mo . veretur. Sed contingit nonnunquam , ut cum
ad conflictum sub invocatione divini judicii
convenitur , negotii de quo agitur sorte dilatata in partem victam , illa magis peccata quae non recolit vindicentur, & pereat ei praesenti Scausae meritum pro debito peccatorum. Quid cum armatum latronem simplex viator incurrit , &sine ullius declaratione judici, aut cedenS nudatur , aut punitur resistens , donec & praedo
ipse in alio conflictu, in quo bonam sibi causam judicari optat, pro ista magis judicatus intereat Quid jam de illa singularium certaminum ambiguitate dicamus, quam frequenter inter Gentes quietas furor personalis exequitur, cum super quacunque repetitione bellantes ambo nonnunquam animas juste ponunt, quibus humanis atque preciosis vilissima lucra praeponunt , & Dei judicium iracundia invocat, dum
impatientia non expectat Hic autem interro-RO , Utrum causa utrique mala fuerit , pro qua bellator uterque occumbit A tque utinam pla-CCret omnipotenti Deo , ut sub uno piissimo Rege una omnes regerentur lege , ea ipsa ad
quam & ipse vivit, & proximi ejus respondent. Valeret profecto multum ad concordiam civitatis Dei, & aequi tem populorum. Sed quia hoc grande est, & forsitan homini impossibile, saltem una haec, de qua sermo est , non solum ut inutilis, sed etiam ut noxia , de medio a
205쪽
Sacerdotu. I. IENERAB1L1 in Christo fratri de V coepiscopo Bernardo Agobardus in
Domino perpetuam salutem. Nuper dum in unum positi conloqueremur, maxime de pre suris, odiis , & despectione Ecclesiarum, atque Clericorum, quae nunc infervescere coeperunt seculis inaudito & inusitato modo , praecipere mihi dignata est fanctitas vestra , ut aliqua de Scripturis factis, vel sanctorum Patrum dictis excerperem , quae materiem nobis praeberem ad inquirenda , consideranda , de deploranda mala temporis nostri, quae ignoraverunt ant cessores & patres nostri ; licet Spiritus sanctus loquens in Prophetis non tacuerit, qui dixit Et erit sicut populus, sic Sacerdos. & multa hujusmodi. Visum itaque mihi est parituros anctae devotioni tuae , ut praetermissis dextra laevaque his quae de remuneratione bonorum,&damnatione malorum Sacerdotum, a Patribus sollicite ac multipliciter scripta sunt , aliquid medium quod utriusque commune est, de Pruvilegio scilicet& Iure Sacerdotii, conarer sciabendo non explicare, sed conssiderando dilige tius strictim attingere. II. P mittendum sane videtur brevissime, quod omnes vere fideles membra summi Sacerdotis , Dei videlicet ac Domini nostri Iesu
206쪽
Christi', mediatoris Dei hominum , facti
sunt ab eo Patri regnum & Sacerdotes, dicunturque genus electum, regale Sacerdotium, & i. Pren a
sunt sub capite summo unus Sacerdos, Propter quod Zc vitia illa legalia, quae Sacerdotem esse inhibent, a corpore & regno summi Sacerdotis excludunt, sicut probabilium Patrum expositio probat. Vnde cum faera lex per Moysen inciperet dari, sacer ille agnus , cujus sanguis in si ' perliminaribus & postibus domorum aspersius, vastatorem prohibuit ingredi domos celebrantium Phase, non jubetur a Sacerdotibus sumi, vel a populo Sacerdotibus, aut a Sacerdotibus Deo offerri, sed ab universo coetu filiorum ΙΩrael tolli per familias & domos , iuxta numerum animarum quae susscere possent ad esum ejus. Nec excipiuntur quilibet indigni& immundi , sed omnibus hoc in commune praecipitur ; solis duntaxat alienigenis seiunctis, adve nis vero & mercenariis coniunctis. Denique& ipse agnus, licet sine macula esse iubeatur, ab
ovibus tamen & capris secundum antiquam translationem mandatur assurni, & cum amaritudine comedi.
III. Vt igitur liquido pateat eminentia vel dignitas in commune Sacerdotii, consideremus a principio mundi gradus eius. Primogeniti, si tamen dici liceat, primi hominis, primi leguntur facerdotale ministerium peregisse, Cain videlicet & Abel, id est, Deo hostias obtulisse: quorum unus improbatus est, & sacrificia eius Gς' Nnon sunt respecta. Et hoc idcirco fieri potuit, quia non populi, sed propria vota obtulit; licet causa reprobationis alia Nam in con-
207쪽
ra S. AGOBARDI LIBER sequentibus nunquam invenies ut oblata prsaliis reprobata sint, etiamsi is qui obtulit indi. gnus fuerit, si tamen fide de domo fuit, aut in domo obtulit, in qua agnus vescendus est, sicut lex praecipit dicens : In una domo comedetur, nec esseretis de carnibus illius forM. Sed magis eorum corda pensantur , qui per Sacerdotes, qualescunque illi sint, offerunt , sicut multis modis ostendi potest . Vnde & de bonis Sacer dotibus Dominus ait : Si steterint Morses σSamuel coram me , non est anima mea ad populum istum. Et iterum : Non est mihi volun tas in vobis , ct munus non suscipiam de manu vestra. E contrario autem , etiam auditu hominum &visu nostro didicimus oblata Deo per Sacerdotes reprehensibilis vitae, ita accepta, ut etiam infirmitates corporum curarent: qui foristassis cum aliis reprobis dicturi sunt Deo , Domine , Domine , in nomιne tuo damoma ejecι- mus, ct virtutes multas fecimus, & cetera. Tale
aliquid etiam in libro Iudicum legitur de Micha, qui habuit sculptile, atque conflatile, &aediculam separatam , & fecit Ephod ac Teraphin , & recepit adolescentem quendam Leviti- lci generis, ut esset ei Sacerdos : qui cum esset utique contra fas sculptilium facerdos, tamen pro filiis Dan consuluit Dominum , dc respon- dit prospera quae Ventura erant. IV. Pertinet quoque ad hanc rationem confirmandam , qua dicimus facerdotalia obsequia pro populorum meritis dispensari, quod Eet chieli sancto Prophetat Dominus loquitur: ' Linguam tuam adhaerescere faciam palato tuo. ct eris mutus , nec quasi vir objurgan1 , qui
208쪽
DE PR1Vi LEGIO & IURE SACERDOTII. Iasdomm exas erans est. E cdntrario autem de Caipha dicitur : Hoc autem a semetimo non dixit. Sed cum e siet Pontifex anni illius , prophetavit quia Iesus moriturus erat pro gente. Sed cur haec in aliis quaeramus, cilin etiam de ipso Domino Ivangelista dicat: Et non poterat Mare. c. ιιι virtutem ullam facere , nisi paucos infirmos impositis manibus curavit , ct mirabatur propter incredulitatem eorum. Quam rem alius Evangelista apertius loquitur, dicens : Et non Mottis. Mfecit οι virtutes multaου propter incredulitatem eorum. Et in istis quidem incredulitatis meritum fuit, ut nec multae apud eos virtutes fierent;& ipsi pauci qui fanati sunt, non sola verbi potentia , sed manuum impositione curarentur. Paralyticum vero Centurionis puerum , & mulieris Chananaeae filiam, quae male a daemonio vexabatur , solo verbo restituit incolumitati. Nimirum magnitudine fidei eorum hoc exigente, qua alter dixerat : Tantum dic verbo , ct Maiih. ν. sanabitur puer mem. altera ex micis de mensa ι ij dominorum cadentibus catellos posse percipere non dubitaverat. quamque miris laudibus Salia vator extulit , de Centurion quidem dicens, n inveni tantam sidem in Israel ; Mulieri vero Chananaeae: O mulier , magna est fides tua. fat tibi sicut vis. E contratio, inter ceteros veros discipulos, etiam Iudae ficto discipulo,& vero proditori, magnam Virtutum gratiam contulit , sicut Evangelium narrat , dicens: Conoocatis Iesus duodecim discipulis suis, dem Mahia. to. dit illis potestatem immundorum spirituum , ut eicerent eos , ct curarent omnem langorem , oeomnem infirmitatem. Vbi & additur : Duode-
209쪽
ia 6 S. Aco BARDI L pii cim autem Apostosorum nomina sunt hae. Priamus Simon, quι diciι- Petrus , ct εAndreas frater ejus ; enumeratisque omnibus , postreamus ponitur Iudas Scariotes , qui & tradidit eum. Deinde sequitur : Hos duodecim miseIesus. & post paululum : Eunteέ autem , praedicate dicentes quia adpropinquavit regnum lorum. Infirmos curate, mortuos suscitate , te prosos mundate , daemones eicite. Cui rei subia Mara. iungit aliusEvangelista: Et exeuntes praedicabaxi ut poenitentiam agerent , ct damoma multa eiciebant, ct ungebant oleo multos agros, oe sanabant . De talibus , bonis videlicet ac malis νι ιν i. pr dicatoribus, loquens Apostolus , ait: Quid enim dum omnimodo sue per occasionem , p οι
per veritatem Cirinus annuncietur , er in Megaμdeo, sed oe gaudebo V. Colligitur itaque ex praedictis rebus;
quod nec Sacerdotes, cum exaudiuntur, aut
praedicando prosunt,meritis suis debent tribue re , sed eoruna pro quibus haec agunt; nec populus sacerdotis culpae deputare, sed suae, cum sacerdos nec orando proficit , nec loquendo, Iicet vario coni gat modo , sicut beatus Papa
Inmit. ιν. Gregorius affirmat , dieens : Saepe enim pro nequitia pradicantium lingua restringitur; saepe vero ex Iubjectorum culpa agitur ut e ιs quι
praesunt, praedicationis sermo subtrahatur. Haec idcirco dicimus, ut ostendatur Sc per bonos &per malos bona posse administrari; plerunque autem bonos malis prodesse non posse , & ab utilitate ministerij prohiberi; sicut Dominusi μὰ de infideli vinea loquens , ait: Et nubibus mandabo ne pluant super eam imbrem. Sed M
210쪽
a PRIVILEGIO & IvRE SACRRDOTII. I 1 Hieremiam idem Dominus prohibens : Tis,im ι- - quiῖ , noli orare pro populo hoc , nec adsumas ro eis laudem si orationem , quia non exaudiam te. Ceterum quod supra diximus de Cain, si pro aliis sacrificium obtulisset, quod sine caritate fieri non potest , nullatenus diceretur ad Cain & ad munera eius non respexisse Domita si 'm num, in Consequentibus melius demonstrabitur, si tamen dare dignatus fuerit Dominus. III terim de excellentia & dignitate sacerdoti, veIsacerdotum coepta persequamur. VI. Noe, per quem restitutum est genus humanum , post diiuvium aedificavit altare Domia Goes P. no,& obtulit holocausta; odoratiisque est Do-
minus odorem suavitatis, Sc ait ad eum : PO- Genesi . quaquam ultra maledicam terrae propter homiaxes. Melchisedech Rex Salem, facerdos Dei excelsi fuisse scribitur; de quo ApostoluS: Intue- Heών. p. mini, ait, quantus sit hic , cui ct decimas dedit de praecipuis Abraham Patriarcha. Patres
electi, Abraham scilicet, Isaac, & Iacob, de
quibus Dominus ad David loquitur, Feci no- V men tuum sicut unius magnorum qui celebrantur in terra aedificasse leguntur altaria. Beatus quoque Iob holocausta per singulos dies scribita tur obtulisse; & , ut beatus Hieronymus ait, antiqua fudaeorum traditio est , quod ante legem omnes primogeniti fuerint sacerdotes, ct
tur tribus Levi pro omni primogedito qui aperit vulvam in filiis Israel, fiuntque Levitae Dei; diciturque ad Moysen : Tolle Levitas pro pria stmogenitu filiorum Israel, ct pecora Levitarum