Sancti Agobardi archiepiscopi Lugdunensis Opera. Item epistolae et opuscula Leidradi et Amulonis archiepiscoporum Lugdunensium. Stephanus Baluzius Tutelensis in unum collegit, emendavit, notisque illustravit

발행: 1666년

분량: 431페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

168 S. Aco BARDI LIBER aut aequale illi. Sed quia nullus Deo aequalis, nullus alius essentialiter Iesus, id est, Salvator, existit, credamus Apostolo, cedamus divinae auctoritati ; flectamus genu in nomine solius Iesu, quod est super omne nomen; ne si alteri hunc honorem tribuimus, alieni judicemur a Deo ,& dimittamur secundum desideria cordis nostri ire in adinventionibus nostris.

Finit de picturis Agobardus Episcopus.

LIBER DE DISPENSATIONE

ecclesiasicarum rerum. I. Q Ignificavit mihi fidelis ac veneranda dio lectio tua, quod clari & honorati viri

per Septimaniam & Provinciam consistentes, de me incessanter obtrectando loquantur; quanquam nec ceteris parcant, dicentes movissenos, ac praecipue me, inauditam contentionem , atque discordiam , pro ecclesiasticis rebus; idque inter eos, non solum detrahendo, sed & comminando , & versutiarum insidias machinando, omnibus modis ac sine intermi sione agitari. Ais etiam , nullam eos fatisfactionem vel excusationem velle recipere: sed si qua illis rationabiliter, satisfaciendi gratia, a quolibet opposita fuerint, sera haec & nuper

adinventa calumniari. Cuius rei quoniam vulpfraternitas tua puram cognoscere Veritatem, qualiter videlicet motum asseveratiimque fuerit , maxime de me, quantum vel qualiter in tali disputatione interfuerim, audierim , vel suggesserim, scribo haec tibi veraciter, prout viS

352쪽

a me. Ac primum ipse scire potes, me nunquam inter majores nostros & meliores nobis tanti loci vel honoris istise, ut aut incentor discordiis , aut pacis conciliator esse potuerim. Quippe qui, ut insuetus & timidus, inter tales ac tantos raro loqui valeam. Tamen, in quantum

recordari queo , de quibus inquiris, ut ipse novi , faciam & te similiter nosse. ΙΙ. In illis diebus, quando facer & religiosus Dominus noster Imperator evocato conventu in Attiniaco agebat, strenue providens de omnibus utilitatibus commissorum sibi populorum, pervenit ad sublimiorem inquisitionem pernecessarij consilij ; cupiens scilicet invenire , qualiter congruentissimae profectum doctrinae, & abolitionem negligentiarum facerdotibus & cunctis honoratis suis commendare potuisset. quod utique Iaudabiliter inspirante Dei gratia quaesivit, eleganter invenit, fideliter ore suo adnuntiavit. Quae cuncta nunc replicare , nimis prolixum est ; quia & tunc distiniactis capitulis comprehensa sunt, & omnibus

nota este debent. III. Hanc igitur rem cum miris tunc laudibus adhuc inchoatam magistri nostri effer rent, praecipue venerandus senex Adala

dus, qui etiam dicebat se nunquam sublimius vel gloriosi iis causam profectus publici moveri& cogitari vidisse a tempore Regis Pipini usque

ad diem illum ; tantum ne respondentium &obedientium negligentia humiliaretur, addidit ipse & ceteri primores, dicentes omni Concilio : Quicquid utile potuerit reperire sagacitas vestra acs cavenda peccata, ad vitanda pericula,

353쪽

x o S. AGOEARDI LIBER ad erigendam religionem , ad inlustrandam dotadesinam, ad conroborandam fidem, ad excolendum studium sanctitatis, confidenter edici cite,& ad explenda pariturum Deo Dominum Imperatorem minime dubitetis. Qui squoniam , ut Scriptura: sacrae docent, pCccata contrahunt infelicitates, perturbationes, clades, Scsterilitates in populos) tota sollicitudine curat ,

ut bona quidem statuendo, mala vero destruendo, obtineat una vobiscum apud Dominum, ut remotis adversiis casibus, regnum sibi commis sum prospere , Deo favente, Valeat gubernare. IV. Haec&his similia cum primores nostri jucundissime loquerentur ι ego, ut scilicet humillimus omnium & extremus, coepi quodammodo pedetentim, utpote magnis viris, ita suggerere. Ecce omnipotens Deus praeparavit animos Domini Imperatoris , ut sollicite velit agnoscere temporis vires, consonas vel dissonas aequitati. Expedit vero , ut ea quae dii nasunt, si possibilitas suppetit, emendentur , inquantum autem possibilitas non si ragatur, cum timore Dei tolerentur: quatinus dum inlicitum quippiam ex necessitate agitur quod declinari non potest, timor fallem faciat excusi bilem quem exsecutio non constituit absolutum. Necesse est ergo ut vestra industria ma agnanimitati ejus suggerat pericula de rebus e

clesiasticis, quas contra vetitum & contra canones tractant& in usiis proprios expendunt homines laici. Postquam enim diffiisa est Ecclesia

Dei toto orbe terrarum, & coepit exaltari ac magnificari per omnes regiones & nationes

coeperuntque templa erigi a fidelibus Impera

354쪽

DE DISPENSATIONE. 27 Itoribus ac Regibus atque Episcopis, vel ceteris potentibus, ditarique rebus , & thesauris ornari ; fuit etiam consequens, Vt Principum providentia leges promulgarentur , & Episcoporum sollicitudine canones statuerentur de rebus sanctificatis , id est, facris locis deputatis; qu

liter tuerentur ab improbis, tuerentur a gubernatoribus , vel expedirentur. Convenerunt

Episcopi, viri sancti , quibus tunc abundabat

Ecclesia. Statuerunt inlibatos conservari debere sacros canones, qui firmati sunt spiritu Dei, consensu totius mundi, obedientia Principum, consonantia Scripturarum. Ex quo tempore acceptum & receptum est non aliud esse agere cuiquam adversus canones quam adversus Deum,& adversiis ejus universalem Ecclesiam ; neque sensum est unquam a quibusq; fidelibus,ut talia

statuta absque periculo religionis violarentur. Qu9d ergo Deo auctore statutum est, noVa ne- cellitate , quae tunc temporis non accidit, excusabilem facere non potest violatorem : quia omnipotenti Deo omnia tempora omniaque volumina seculorum praesentia sunt, & stantia ; n que aliquid praeteriti potest recordari, nec futurum aliquid expectare. Quamobrem istae, quas nunc homines praetendunt necessitates, M& quarum causa se impune putant res sacras in

usus communes vertere, licet tunc hominibus futurae essent , Deo tamen praesentes erant;

quodque spiritu suo statuit Ecclesia, tenendum cunctis diebus usque in finem seculi voluit custodiri. Sed quoniam quod de sacris rebus in laicales usus inlicite transatis dicimus, non fecit iste dominus Imperator , sed praecessores

355쪽

2 1 S. Aco BARDI L i B r ejus , dc propterea isti impossibile est omnia

emendare quae antecedentes malo usurpata dimiserunt; saltem admonentibus vobis cogitare dignetur periculum , quod licet Sc vitare nequeat, tamen dum pensat , timet , ac dolet, apud misericordem Dominum fiat per haec ex cusabilis. Et vos communicate pondus periculi, sublevateque portantem I in quantum fieri po test ;ut dum vos illi communicantes in periculis ,& ille vobis compatiens extiterit in tristi

bus , ac defensor in persuasionibus , dumque

unum sapitis, tantumque periculum communiter toleratis, avertatur ab illo necnon & a vobis hujuscemodi praevaricationis vindicta. Cum haec igitur a me dicerentur, responderunt picreverentissimi viri Adalardus &Helisacar Abia

bates. Vtrum vero audita retulerint Domino Imperatori, nescio.

V. Sequenti autem anno, cst in adessent jussi in Coimpendio Palatio, &de his inter eos ser- Ino haberetur; ad hunc modum , post multa colloquia, in quantum ego intellexi, ratiocinia sunt perducta, ut primum quidem intellectibus omnium inculcarentur delicta de rebus Ω-cris inlicite usis, post vero cum Dei timore in illis quas habent laici cautiores effecti, etiam in his quae remanserunt Ecclesiis fideliores atque clementiores existerent; ita ut & suis adhiberent pietatem , ut & Ecclesiis defensionem; fieretque compatienti concordia remediabilis ac veniabilis, offensioque comitante pietate de indulgentia quoque esset secura. VI. Hanc rem cum Dominus Imperator audiret auque perpenderet, volens eam ducere ad

356쪽

DE Dis PENSATIONE. an

ad tranquillitatem pacis, quae ad modicum tu bata fuerat, quantum in se fuit, fecit uniri Epiccopos & Comites in consensum & pacem. Ex hoc itaque putavi ego, quod eoilem modo quo Dominus Imperator pensavit atque intellexit rationem, sopirique fecit dissensionem, omnes etiam Comites vel honorati ejus intellexissent atque voluissent. Sed e contrario, ut audio, isti de quibus nobis sermo est inchoatam disco diam magnificant, & de concordia in conspectu Domini Imperatoris nihil se audisse vel intelleiaxisse dicunt. Verum quia in his neminem illorum aut mitigare possiamus, aut exasperare volumus ; dimittamus causiam Deo, qui omnia dispensat, & ei cui commissa sunt ad regendum, ut faciat quod Deo inspirante eventus rerum tuleiarit. Et quod ad nos non pertinet omittentes, transeamus ad ea quae ad omnes fideles, qualiter credenda, vel intelligenda sint, pertinent ;ac juxta quod exiguitas sensus nostri attingit.

ex auctoritate Scripturarum vel Canonum n

stris oculis 'consideranda proponamus, ut petisti. cVII. Lichi indignum ducatur nos melioriabus insinuare quid sentiendum sit de dispens

tione ecclesiasticarum rerum, neque a talibus quales nos simus , id potentes seculi inquirem dum putent, tamen quia inter tales conversa mur ut velimus nolimus, crebro de hoc audiamus & loquamur, recte, ut puto, tibi, frater carissime, visum est ut de sacris libris & cano nibus auctoritatem sumentes, pariterque exempla sanctorum ad medium deducentes , humanos errores, qui summopere itandi sunt. --

357쪽

a S. Aco 3 ARDI L1BERveamus, & veritatem Dei, a qua qui recesserae

in tenebris maneat necesse est, teneamus. Sane cum nos ad hanc roborandam de testamento

veteri plura sumpserimus , erunt fortasse qui dicant aliarum rerum figuras esse, nec per harecontentionem posse finiri. Hujusmodi ergo hocimines , si qui erunt, videtur mihi ut interroga re studeas , unde Patres doceant non posse quemquam ad sacerdotium promoveri , si vi duam, vel repudiatam, sive meretricem , ut compendiosius dicam, non virginem in conia

jugium sumpserit; etiamsi secundam Apostolum unius uxoris vir esse doceatur. Cumque hoc in novo non potuerint demonstrare,fateantur necesse est decreto veteri contineri. neque

hoc Eim,sed & multa forsan hujusmodi. Tum

consequens erit, arbitror, ut & istas ratiocinaiationes inchoatas in veteri testamento, ex ipso etiam firmitatem obtinere posse & debere conis cedant; praesertim cum dc litteris evangelicis atque apostolicis confirmetur quod ubicunque lex moralitatem docet, ita ut dicitur intellige da sic ac tenenda. Videtur mihi praeterea, ut quoniam omnia testimonia quae ad praesentis quaestionis absolutionem inde sumuntur , Momni omnino parte non conveniunt eis rebus quibus defendendis aptantur, tam breviter a

nobis perstringantur ut piis quidem sussicientia videantur, illis vero qui quaestionibus magis quam aedificationi inservire parati sunt, laboriosiam loquacitatem proprio libitu reservent. VIII. Notum est cunctis Scripturas legenistibus, ab initio humani generis Sacerdotes fuis . se & altaria, victimas & facrificia ; nec solum

358쪽

n x D i s p 2 N SA et I O N E. 27s haec Deo oblata, sed & decimas votas & sacerdotibus redditas, ipsis denuo sacerdotibus primitias diligenter datas , ceterisque ministris ab omni populo cunctarum rerum decimas tributaras , qui etiam acceptis ex ipsis decimis decimas persolverpnt sacerdotibus. Illud quoque manifestum est, qubd praeter eas, quas ministris.

id est, Levitis , populus exsolvebat, jussi sunt a LDomino alias rerum suarum in tertio anno de

cimas sumere; & non in quibuscunque locis, sed in sacris , id est, juxta altare Domini, viduis , pupillis, orphanis, & Levitis comedere. Iussit etiam Dominus ut facerdotibus & Levitis darentur ab omnibus filiis Israel urbes ad N s. lhabitandum. Et datae sunt quadraginta duae , &sex confugij, id est , simul quadraginta & ocho M ai.

civitates; pariterque in circuitu uniuscujusque civitatis spatium cubitorum duum millium ad pastum pecorum. Permansitque hoc inconvul-1um omni tempore Iudicum & Regum; ita ut nec impius Achab , nec sceleratus Manasses, nec filius ejus Ammon, temerare ausi sint. Sed postquam separatus est Israel a domo David per Ieroboam, qui peccare fecit Israel ; tunc primum ejecti sunt facerdotes Domini , sicut talpsi Ieroboam improperatur per Abiam Re- .gem Iuda. IX. Post mortem Moysi, tulit Iosue omnem multitudinem filiorum Israel, & venit in Galgala. Cumq; circumdedissent urbem Hi rico, dixit Iosue ad omnem Israel: Tradidit vo

bis Dominus civitatem , sisque civitas hae ana in ' 'thema, ct omnia qua in ea sunt Domino. EtPost

pauca: Cavete ne de his qua pracepta μι con-

359쪽

x 6 S. Aco BARD 1 L I a a stringatis, oesi V pravaricationis rei, ct omnia μαstra Is et sub peccato sint, atque turbentur. uicquid autem auri σ urgenti fuerit, O --

forum aneorum ac ferri, Domιno consecrem 'positum anthesauris ejus. Et iterum r Urbem Oomnia qua in ea inventa sunt succendemni absque argento , O aura, ct vasis aeneis, ac ferro, quae inararium Domini eonsecrarunt. Mirumque in modum , cum unus homo hoc praevaricatus fuisset, omnes dicuntur praevaricati esse M usurpaste de anathemate; Dominusque iratus re fertur contra filios Israel.

X. Praeceptum est a Domino per Moysen ut animal quod immolari potest Domino , si quis voverit, sanctum sit, & mutari non pota sit, id est, nec melius malo, nee pejus bono Lewnc, νγ si mutatum laetit ; σ 3UMm, ατ, 'νoae mutatum est, ct illud pro quo mutatum est, confe- tum erit Domino. Itemque de domibus M ME .gris dicitur: Homo si vowrit domμm suam , OIanctificaveris Domino, considerabιι eam facem dor, O juxta pretium quod ab eo fuerit conmeu -τum venundabitur. Sin aurem ille qui vomeristis voluerit eam redimere , dabit quιπι- ρ nem,

timationis supra.Similiter quoq; jubetur & de me agro; quem si is qui vovit nolint redimere , saalteri fuerit venundatus, nitra eum qui vove stredimere non poterit; quia cum 2 ιlai veneris

dies, sanctis tus erit Domino, σpossessio cons

crata, ad esus pertinet Sacerdotem. EtPost pauca et Omne quod Domino consecratur, Fue homo erit , sive animal, sive ager, non venundabituris

nee adimi poterit. GuicqMid semel Deris con cratum , sanctum eru Domina. Si omnipotens

360쪽

B E DISPENSATIONE. 273

Deus consecrari sibi homines , animalia, vel agros, aut domos nollet, nunquam hoc vel inveteri praeciperet vel in novo fieri permitteret

testamento, XI. Quanta autem reverentia consecrata

Domino debeant custodiri, ex multis Scripturae locis potest colligi, ex innumerabilibus divinae defensionis ultionibus, quae ab universo mundo unquam scribi potuerint ι sicut magnopere atque evidenter in verbis dominicis per Pr phetas denuntiatis prudens lector valet intelli

gi. quale est illud quod per Hieremiam, sicuti

mos est per similitudinem eorum quae magis nota sunt occulta significari, proverbialiter dicitur r Sanctus Israel Domino, primitia frugum

ejus. Omnes qui devorant eμm, delinquμnt. mala venient super eos, dicit Dominus. Quorum Veruborum , ut beatus Hieronymus ait, hic sensus est: Quomodo qui primitias devorant, nequa. quam ius genere sacerdotali, sceleris rei sunt; sic 'ni contaminant Israel, malis subjicientur. Malachias quoque sub exhortatione decimarum retributionem & vindictam diligentibus pariter ac negligentibus ex verbis Domini proponens quasi interrogantibus Deum, & dicentibus , In quo configimus te respondit dicens rIndecimis ct primitiviis. In penuria vos maledicti estis, ct me vor curiiris gens tota. Inferre omnem decimam in horreum , ct sit cibuι is domo mea Oprobate me super hoc, dicit Dominuι , si non aperiera vobis eataractas caeli, ct Ufudero vobis benedictionem usque ad abundantiam, dc cetera. His similia in libro leguntur Esdrae. Ala enim. Stain uemus super nos praecepta, ux demus tertiam

SEARCH

MENU NAVIGATION