장음표시 사용
361쪽
1 3 S. Aco BARDI LIBER partem sicli per annum ad opus domus Dei no- stri, & panes propositionis, & ad sacrificium
sempiternum. J Et iterum: Sortes misimus su- per oblatione lignorum inter Sacerdotes & Le- vitas & populum , ut inferantur in domum Dei nostri per domos patrum nostrorum, per tem- N pora, a temporibus anni usque ad annum ; ut M arderent super altare Dei nostri, sicut scriptum D est in lege Moysi; & ut afferremus primogenita terrae nostrae, & primitiva universi fructus om-υ nis ligni, ab anno in annum in domu Domini, MN primitiva filiorum nostrorum ,& pecorum no-υ strorum, sicut scriptum est in lege; & primi-υ tiva boum nostrorum , & ovium nostrarum, ut offerantur in domo Dei nostri sacerdotibus qui ministrant in domo Dei nostri; & primiti- va ciborum nostrorum, & libaminum, & poma omnis ligni, vindemiae quoque, & olei, asse- ramus sacerdotibus ad gazophylacium Dei nostri, & decimam partem terrae nostrae Levitis. Ipsi Levitae decimas accipient ex omnibus civi- talibus operum nostrorum. Erit autem sacerdos filius Aaron cum Levitis in decimis Levitarum,' & Levitae offerent decimam partem decimaera suae in domo Dei nostri ad gazophylacium inra domo thesauri. Ad gazophylacium enim de-υ portabunt filij Israel dc filij Levi primitias frura menti, vini &olei; & ibi ewnt vasa sanctifi-
is cata, & sacerdotes, & cantores, & janitores, ,, & ministri, S non dimittemus domum Dei no- is stri. J In quibus verbis evidenter apparet,quaΠ-ta illius populi cura & diligentia esset erga domum Dei, & cuncti generis facrificia, vel donaria : qui non solum decimas, ac primitias, sed
362쪽
D 2 DIs PENsATIONE. 279 etiam tertiam partem sicii omni studio religionis ferventes curabant exsolvere ; adimplentes proculdubio praeceptum legis , quae dicit:
Ckm voveris votum Domino Deo tuo, non tardabis reddere Si quia requiret illum Dominus Deus tum , oesi moratus fueris, reputabitur tινι in pec
XII. Quae verba idcirco hic ponenda putavi , ut relagiose fidelis quisque consideret, quia si illi qui vovet, & tarde reddit, tarditas ipsa in peccatum reputabitur , multis utique majoris criminis reus est, qui nec tarde quod vovit exsolvit. Si vero is qui propria vota non reddit, infidelis esse convincitur, juxta Eccle-sastem , qui dicit displicere Deo infidelem &stultam promissionem , & omnino melius esse non VOVere , quam post vota, promissa non reddere ; quanto majoris impietatis reus est, qui ea quae alij voverunt ac reddiderunt usu pat, invadit, diripit, & diripienda concedit, perverseque judicando, vel fallaciter testificando, atque impie perjurando, a domo Dei alienare festinat, ubi ab aliis vota reddita ac
XIII. Legimus in libris Regum , quod
non modo laudabiles, vertIm etiam reprenen sibiles R eges , ea quae patres illorum voverant nec reddiderant, ipsi intulerint in domum Domini , & in thetauros ejus. Si ergo laudatur pi tas filiorum paterna vota reddentium; e contrario omni est execratione dignissimum si pa tris votum filius subtrahat, quodque ille contulit, hic auferre non metuat. Legitur in v lumine H ierenuae Prophetae i quod tempore ta
363쪽
18o S. Aco BARDI LI aERlo principes & universus populus inierunt pactum, ut dimitteret unusquisque servum suum, Hebraeum videlicet & Hebraeam, qui tamen in sequentibus amici & proximi ac fratres dicuntur, & ultra eis non dominarentur, conve
sique deinceps retraxerint servos & ancillas suas, quos dimiserant liberos , & subiugaverint in famulos ac famulas. Quam ob causam graviter adversum eos Dei ira succensia, tali illos perculit comminationum procella e UM, inquiens, reversi estis, ct commaculastis no enmeum. ct reduxistis unusquisque femum Dum ct ancillam , quos dimiseratu ut essent liberi, σβbjugastis eos. Propterea hac dicit Domιnu . Vos non audistis me, ut praedicaretis libertatem unusiquisque fratri oe amico suo. Ecce ego ρ dι libertatem, ait Pommus, ad gladium, σpestem, ct famem, ct dabo vos in commotionem cunctis regnis terra. Et post pauca infert: Et erit mortia cimum eorum in escam volatilibus caeli, ct bestiis
XIV. Itaque si illi qui servos Hebraeos dimissos juxta legem liberos, iterum in servitium
retraxerunt, & suos utique, non alienos, nomen Domini commaculasse dicuntur, & ob hoc gravissima ultione plectuntur; fideliter religio-His quisque eonsideret, quanto inremediabiliori furore digni sunt, qui non solum proprios olim servos a se vel a parentibus suis libertate
donatos in servitium revocant, verum etiam
ab aliis libertos factos , & a liberatoribus suis patrocinij & defensionis causa Ecclesiae delegatos , contra fas multipliciter affligunt, omnique serviture deprimunt, nulla Ecclesiae vel fa-
364쪽
DE DISPENSATIONE. 28rcerdotibus relicta potestate, qui eos patron nim vice tueri debuerant. Vehementer prorsus nomen Domini a talibus commaculatur ; domusque ejus, quae est Ecclesia , violenter prae datur, & mater fidelium exhonoratur; Lujus
injuria , proculdubio & Dei est. Et de hac quidem sententia, absque aliorum laesione, forsan Ioqui non possumus. Si cui tamen libear considerare patienter, valet inspicere quanto haec tempora sint pejora, quam fuerunt antea etiam illa quae sub infidelibus transierunt. Illi namque diis suis, qui non erant dij, sed opera manuum eorum, honorem exhibebant, nec eorum facra. ausi erant violare. Nunc autem hi quibus dictum est, Honora Dominum de tua substantia , versa vice exhonorant Dominum
de sua; cdm non solum ecclesiasticie familia: abutuntur servitiis, sed & libertos ejus miserabili deprimunt servitute, XV. Porro quod ignorantes Deum verum falsosque colentes, diligentius deferant sacris ac sacerdotibus suis, quam nunc plerique,in sacra historia manifestissime demonstratur: quae narrat beatum Ioseph totam terram AEgypti subjecisse Pharaoni , praeter terram sacerdorum, quae a Rege eis tradita fuerat ε, quibus &statuta cibaria ex horreis publicis praebebantur , & idcirco non sunt compulsi vendere ponsessiones suas. Qua in repensandum est, quanta diligentia sacerdotes suos Venerarentur, quibus non solum donaria sacra ministrabant, sed& communes cibos tam sollicite praebebant, ut
nec comparare eos paterentur. At nunc inqui
busdam losis, nullus ordo hominum, sive sint
365쪽
x81 S. Ac Oa ARDI LIBER liberi, sive servi, de habitatione sua tam infidus est ut sacerdotes; utpote qui nullo modo securi esse possint, nec scire quot diebus Ecclesiam vel habitaculum suum eis habere sit licitum. Certe cum populus Iudaicus in templo Domini , praeter res sacras, etiam communes ageret, atque in faciatis atriis venalia diversa conlocaret; quanquam & ipsum licite sacrorum causa fieri putaretur, ut oblaturi secrificia, nec de suo habentes, facile comparanda invenirent; tamen Dominus, ut domus suae & patris curam se habere monstraret, quod nullo alio in loco fecisse legitur, flagellis talia agentes eliminavit de templo. Penset igitur cui placet ex factis Mverbis Domini, si in ejus domo aliud aliquid vendere non licet , quanto magis ipsam domum facere nefas est venalem. Sacerdotes AEgyptiorum, tempore famis, ita aluntur stipe publica, ut possessiones suas vendere non compellantur. Nunc non solum possessiones ecclesiasticae, sed ipsie etiam Ecclesiae cum postessionibus venundantur. Nec de illis quam maxime audemus dicere, quorum proavi aut abavi construxerunt Ecclesias , ac ditaverunt, & testamentis scriptis atque firmatis nullos se habituros heredes nisi Ecclesiam & rectores eius de nuntiaverunt; dc nunc ipsi contra pietatem majorum , si parietes sibi vindicare potuerint, non
tantum ea quae a constructoribuq conlata sunt,
sed & multa quae plerique fidelium pro sepul
turis aut qualibet devotione alia ibidem sacraverunt, cum ipsis Ecclesiis vendere licitum putant , nullo prohibente. XVI. Verum quia ex domo Domini, quae
366쪽
fuit in Hierusalem, occasio nobis sumpta videtur ut ista de Ecclesiis diceremus, ne forte aliquis putet ea quae de illa referuntur non pertinere ad domos basilicarum, intelligat, cui talis subrepserit cogitario, ea causa fieri Ecclesias. qua & ipsa domus facta est, ad laudandum videlicet Deum , ad deprecandum , ad sacrificandum ; sicux ipse Salomon ard1ficator & dedicator ejusdem templi in oratione consecrationis suae ait Domino: Si caelum ct coelι caelo- n , rum non te capiunt , quanto magis domus ista
quam aedificavi 3 Sed ad hoc tantum facta est
μι respicras orationem servι tui, ct obsecrat.onem ejus, Tomine Deus meus ; ut apertas oculos r os seuper domum istam diebus ac noctibus.
Exaudi preces famuli tui s populi tui Israel ,
Fuxcunque oraverit te in loco isto. Quapropter omni fide omnique ratione quicquin in illa a cultoribus vel contemptoribus licitum sive inlicitum gestum est, dc quicquid de illa, tam ad diligentiam extruentium , quam ad negligentiam cessantium , seu ad malitiam destruentium, pertinenS memoratur, aedificatarum Basilicarum exempla, auctoritates , dc cultus esse tenendum est. Consequens ergo erit ut religiose perpem damus, qualiter Dominus erga restaurationem ejusdem templi, & negligentes damnet, & de-Votos remuneret, ex verbiS quae per Aggaeum Prophetam loquitur, dicens: Populus iste di- ω sit: Nondum venit tempus domus Domini πι ιι dificandae. Numquid tempus vobis est ut habu c. tetis in domibus laqueatis, & domus ista deser- ιεra ὶ Et nunc haec dicit Dominus exercituum et G
367쪽
284. S. AGOBARDI Li Ponite corda vestra super vias vestras. Semina--
is stis multum, & intulistis parum; comedistis, ω ,, non estis satiati; bibistis , & non estis inebriati ;sa operuistis vos, & non estis calefacti ; & qui,s mercedes congregavit , misit eas in sacculumis pertusum. Haec dicit Dominus exercituum Iis Ponite corda vestra super vias vestras, ascendia M te in montem, portate lignum, & aedificate do-
,, mum , & acceptabilis mini erit,& glorificabor , is dicit Dominus. Respexistis ad amplius, & ecc ,, factum est minus: & intulistis in domum, Mis exsufflavi illud. Quam ob causam dicit Domu, nus exercituum. Quia domus mea deserta est,
,, &vos festinatis unusquisque in domum suam. Propter hoc super vos prohibiti sunt coeli ne da νγ rent rorem, dc terra prohibita est ne daret ger-M men suum; & vocavi siccitatem super terram , αν & super montes, & super triticum , & superra Vinum, & super oleum, & quaecunque profertis humus, & super homines, & super jumenta ,,ν & super omnem laborem manuum. J Et post ἔ-. 1. M aliqua: Ponite corda vestra ex die ista, & in fimis turum, a die vicesima & quarta noni mensis, ais die qua fundamenta jacta sunt templi Domini , M ponite super cor vestrum. Numquid semen ia,i germine est, & adhuc vinea, & ficus, &mal - granatum, dc lignum olivae non floruit 3 Ex die
in ista benedicam. J Si fili, Israel, nuper de captivitate regressi, quia negligunt restaurare tem plum Domini, tanta sterilitate feriuntur, itemque fundamentis jactis , mox omni benedicti ne cunctarumque rerum foecunditate eum uian tur ; constat profecto maximum religionis esse
divinae domui dilisentiam adbibere ; eamque
368쪽
DE 'DIS 1 ENSATIONE. 28snegligere , causam miseriae atque infelicitatis
X v II. Sed & illud attentius considerandum quod in hac prophetia legitur: Et suscita- visaeeusspiritum Zorobabel ducis, σ spiritum Iesu sacerdotis, s spiritum reliquorum de omni populo. Vt ex hoc perspicue intelligatur, obsequentem quemlibet & amatorem templi Dei, domum esse Spiritus sancti; cum manifesia appareat , non solum fidelium spiritum suscitasse
tunc Deum, ut cum omni laetitia omnique alacritate domum Dei cuperent instaurare, sed &infidelium Regum, Cyri videlicet, ac Darij, & ..
Artaxerxis: qui non tantum licentiam aedificandi dederunt, verum & adjutorium praebuerunt lignorum, frumenti, & Vini,& olei, aesalis, & pecorum, & dona auri, atque argenti, cum principibus suis.In libris etiam Machabaeorum, nonnulli Reges erga templum Dei muni fici iuisse memorantur, in quibus & vindicta Dei pariter leguntur in eos qui diripuerunt vel diripere conati sunt vasa sacra; sicut de Antiocho Rege , & Heliodoro , qui a Seleucho s. 31μ. s. missus fuerat, in promptu est meminisse. Ecce
fili, Israel,fundamentis templi jactis, confestim
in omnibus benedicuntur; disserentes opus,ac ruter pro negligentia flagellantur; direptores sacrorum, inrevocabili sententia damnantur. Cur ergo nobis non sufficit ad exemplum, cum tam multipliciter per totas Scripturas legamus &cognoscamus domum Dei diligere, religiosum esse ; negligere , inreligiosum ; diripere, impium ; omnesque sua recepisse merita, & omnes principes eorum qui dixerunt, Hereditate mi.
369쪽
z86 S. AGOEARDI LIBE κpossideamus sanctuarium Dei, positos aut pΟ-nendos ut rotam & sicut stipulam ante seciem
XVIII. Sed forsan aliquis haec in veteri
testamento fieri oportuisse contendat, in novo autem non tantopere servanda. Meminerit,
quisquis ille est, dominici exempli, quod ex
verbis evangelicis sancti intellexere patres. Refert namque Evangelista mulierem quandam accessisse ad Dominum, pedesque eius unxisse. pro quare murmuIans proditor Iudas, ait: Ut quid perditio hac unguenti Potuit emns venundarι multo, ct dari pauperibus. Ad quod subjungens idem Evangelista , me, inquit, diacebat , non quia de egenis pertinebat ad eum ;sed quia fur erat, ct loculos habens, ea qua mittebantur, exportabat. Quid autem Dominus de loculis seceret, ostenditur ex parte ex eo quod cdm
Iudae egredienti a se, & ingresso jam Satana in se, dixisset, suod facis , De citius, audientes discipuli putaverunt quod j uberet illi ut emeret
necessaria ad diem festum , aut ut egenis aliquid, daret. quod utique non putarent, nisi antea fieri vidissent. Verum quia quaesitum est, cur DO- minus, qui discipulis dixerat,Nolite portare aurum, neque argentum, neque as, in ζonis vestras
nec permisit eos ferre aliud in via, nisi virgam tantum, ipse in loculis thesauros habuerit , disia putat de his, in quantum recordari valeo, beatus Augustinus; dicitque quod Dominus noster Iesus Christus, qui Ecclesiae suae formam de instructionem praemisit sectis & dictis, sicut scruptum est, Quae coepit Iesus facerest docere iraevidens futurum esse ut in Ecclesiis thesauri fidelia
370쪽
ter a fidelibus ac laudabiliter a religiosis conderentur , atque custodirentur, & perniciosissime a furibus fraud)rentur, Fures generaliter dico , sicut in Apostolo accipimus, ubi ait, ui Drabatur , jam non Dretur, de omni scilicet in . honesto quaestu in voluit in hac re praefigere, ut dixi, formam Ecclesiae suae, ad quos usus haberentur, & qua fide tractarentur, vel qua damnatione digni essent fraudantes , cum tali fine Iudas abierit in locum suum. In qua disputatione praedictus Pater tres, nisi fallor, differentias furtorum & furum facit, de privatis videlicet , pubicis, ac divinis rebus. Nam cum alia cui homini de proprio thesauro aliquid furari , proculdubio reatus sit; multo major de publico,quod & leges seculi facrilegium vocaverunt. Iam vero de dominicis, id est, ecclesiasticis thesauris,fraudare aliquid, quod apud nos specialiter sacrilegij nomine censetur in adeo immane scelus esse manifestum est, ut qui istam committant, in sortem Iudae deputandi minime dubitentur. Cum ergo haec ita se habeant, cumque de pxaefatis rebus inlicite aliquid in dando, accipiendo, vel retinendo usurpare, furari sit;
penset pia mens, quanta cautela res egeat.
XI A. Qussitum est etiam, vel quaeri potuit, cur Dominus exactoribus publicis, qui dixerunt Petr9 , Magister vester non solvit didragma de loculis, non dederit stateram , sed Petrum ad mare direxit, ut de ore piscis tolleret 3 Responssimque est a Doctoribus Ecclesiae, quia dominici loculi in pauperes & in dies festos