장음표시 사용
341쪽
munitur, et diMinae gratiae ita ordinatur auxilium , ut frutitas , quae per Christum Petro tribuitur, per
Petrum Apostolis ceteris confratur. Auliti laudata Christi verba non solum ad Petrum , ut singularem PerSOnum , Verum etiam , ut Ecclesiae caput, ideoque ad ejus etiam Successores pertinebant, ut Post veteres omnes Patres docet Bernardus Gallicanae 'Ecclesiae
ornamentum in Epist. CXC. ad Innoe. II. Dcc dinstetur Bossuetus Defens. Deesar. Pari. III. Lib. X. cap. 4. Si ergo ad Petri successores Romanos scilicet Pontifices ea Christi oratio pertinet , ut ci ipsi aside non deficiant , et fratres suos confirment Palet eos in rebus fidei , morumque ex Cathedra docendis falli non POSse. 2.9 Matth. XVI. 18. ait Christus Petro : Tu es Petrus, et super hane Petram aediscabo Ecclesiam meam; et portae inferi non praeoalebunt adMersus eam i ex quibus verbis primatum R. Pontificis suo loco demonstravimus. Non igitur negant adversarii , qui se catholicos profitetitur, verba illa Christi Domini ad Bomanum Pontificem Petri successorem pertineres itu ut in eo Ecclesia universa tamquam in solidissima Petra ita landata sit , ut portae inseri adversus eam Praevalere non possint. At si R. Pontifex posset ex
Cathedra aut contraria bonis moribus , aut haeresim docere , non esset adeo firmum', ac stabile fundamentum , quod universam Ecclesiae molem sulciret , ac sustineret. Sicut enim ruit aedificium . sundameD-to concusso, sic non posset Ecclesiae moles, Pontifice erranie , consistere. Sed advertendum praeterea
est , verba illa Christi Domini . portae inferi non
Praevalebunt aduersus eam . non solum de Ecclesia
ipsa intellecta , atque explicata esse a Patribus , Verum etiam de ipsa Romana catlicdra. Sic Origenes Noman cap. XVI. Matth. Neque adMersus Petram,inquit, super quam Christus aedificacit Ecclesiam, neque ad- persus Ecclesiam portae inferi praecalebunt. Et Augustinus in Psalmo coni. Part. Don. Numerate Sacerdotes oel ab ipsa Petri sede, et in ordine illo Patrum quis cui successu pidete. Ipsa eat petra, quam
342쪽
De R. Pontifeis infallibilitate 325
non pincunt superbae Diferorum portae. Idem docent Leo M. , Gregorius M. Epiphalitus , aliique. 3. ' Dan. XXI 2 i. Postquam Cliristus ter Ρetrum. interrogavit , utrum cum plus celeris Apostolis diligeret; subjecit: pasce agnos πιε os: Pasce opes meas rquibus verbis Petrus, ejusque successor P. Pontis ECclesiae doctor constitutus est ; cuin praecipua ejus Pastionis pars in doctrina consistat. Quamvis enim Apostolis omnibus pascendi regis ,3ne docendi cura commissa sit; imo et Episcopis omnibus scribat Petrus I. Pet. p. a. Pascite qui in Oobis est gregem Dei: non lamen maloi cm prae,ceteris dilectionem a Petro postulasset Christus , nisi suprema ei non ovium duntaxat, sed et inferiorum pastorum mandare curam Voluisset, supremamque ei cathedram deSti Dasset, ex
qua non modo discipulos , sed et doctores ipsos, hoc est Episcopos, atque presbyteros edoceret. Atqui grex ipse , Ecclesia scilicet universa, errare in rebus fidei
non Potest , ut contra haereticos satentur nobiscum adversarii. Non igitur errare potest supremus Ecclesiae doctor. Quale enim esset hoc absurdum , ut discipuli errare non possint; contra vero magister, qui, eos docere, atque ab errore avertere debet, in docendo errare Possit 3
Prob. II. Ex perpetua Ecclesiae traditione. I. v Irenaeus de R. Ecclesia scribens s. Lib. III. ca'. 3. quam appellat maximam , iantiquissimam , ei omnitus cognitum, a gloriosissimis duobus Αρostolis Petro, et Paulo Romae fundatam , et constitutam Ecclesiam. Ad hanc, inquit, Ecclesiam propter potentiorem princiμulitatem,
necesse est Omnem conoenire Ecclesiam , hoc est eos .
qui sunt undique fideles , in qua sempest ab iis qui
Sunt undique, conseroata est ea , quae ab Astostolis. est, Tradιtio. Potentiorem autem principalitatem Romanae Ecclesiae tribuit, non propter Urbis amplitudinem , aut civitatis imperium , sed propterea quod illa principium , basis, ac veluti centri in est Ecclesiasticae unitatis; in qua velut in eommuni omnium gentium thesauro depositum Apostolicae traditionis
Conservatur. a. Tertullianus Lib. de Praescr. cap. 36.
Nabοι , inquit, Romam , unde nobis quoque s Ee-
343쪽
326 nereitatio Theologicaci lae scilicet Africanae auctoritas praesto est. Ista quam felix Ecclesia, cui totam doctrinam Pisostoli Cum 3anguine suo profuderunt I Quid est nitiem ex B. Ecclesia praesto esse omnibus auctoritateria , nisi ex illa omnibus praesto esse certam , indubiamque doctrinam I 3.' Cyprianus Lib. de tinit. Eccl. nil σωhedram Petri, sti 'ra quam fundala est Ecclesia, deserit, in Melesia se esse non consedat. Cathedram autem ille deserit, qui doctrinae refragatur. 4. 'Platus Mileuitanus Lib. II. conι. Parmen. Negare nora potes , scire te in Urbe Roma Petro primo cathedram Discopalem esse collatam 3 in qua una cathedra peritas ab omnibus serparetur. Quae Verba cum cathedra ad doctrinam maxime reseratur Satis evira-
Cutit , in una R. Cathedrae doctrina unitatem Ecclesiaevousistere , quod non ita esset, si cathedra illa insido , aut moribus salii posset. 5 v Hieronymus Dist. ad Damas. LVII. Beatitudini tuae, idest cathedrae Petri , communione consocior. Super illam Petram Mediscatam Ecclesiam scio. Quicumque extra hanc domum agnum comederic profanus est; si quis in nrcu nonsueris, peribie , regnante dilapio. Quicumque ιecum non colligit, sρargit; hoc est, qui Christi non est, Antichristi est. 6. Augustinus D. CXC. al. CLVII. In his oerbis Apostolicae sedis tam antiqua, utque findata . certa , et clara est catholica fides Irat nefas siι dubitare Christianis. Et Servi. CXXXI. Gl. II. de perh..Apost. Iam enim hac de causa, duo CoucιIia ad Sedem Apostolicam missa sum ; in
σιiam rescripta Oenerunt ό causa ergo flnita est. Quae luidem verba maximum inomen tuni habetit , cum
inde concludat Augustinus, Don esse post Pontificisdclinitionem Deeessarium generale concilium λ quod Pelagiani flagitabant. Inane autem Bossueti, aliorumque Gallorum effugi uin , qui cathedram a sedente Pontifice distinguunt, infra refutabimus. Vide apud Cocciuinin Thesati Card. de Aguirre in Defens. Cath. S. Petri , Card. Orsi , aliorum Patrum , imo et Conci Iiorum generalium testimonia , quibus R. Pontificem
passina appellant Basim fdei immobilem ; Caput totiua si dei P Adam aciem sdri , e vi solida mens
344쪽
' De R. Ponti eis kifullibilitate 3 et
Goressionibus , atque confictionibus alienae a fide Oρinionis non est ouinerabilis ; Custodem pilae, et idei Christianae etc. Juvat tamen praeseitim exponere de hac re Gaulicana ipsa Ecclesia quid antiquitus senserit , ut luce clarius appareat, recentiores istos Theologos . qui Gallicanam nobis objiciunt Ecelcsiam a majorum suorum doctrina defecisse. Nam Praeter Irenaeum Lugdunensem Episcopum , cujus supra testimonium recitavimus , sic Aoitus Viennensis ad IIorniis mPontificem scribit Epist. LXXXVII. Securus , nou dicam de Viennensi , sed de to tius Galliae depotione
Polliceor, omnes suρer statu id a pestram caPtare sententiam. Et Synodus Touronensis anno DLXX. Quιs, inquit , contra decreta talia, quae a Sede Αρostolica Pro esserunt, agere praesumati Sedis Apostolicae sem- Per fuit aut intromittere auctores , quorum Malere Po3Sit praedicatio , aut apocrae hos facere ; et Patres nostri hoc semper custodierunt , quod eorum Praeces serit auctoritas. Hinc Iesse Ambianensis in encyclica Epistola : Sequimur Romanae Ecclesiae auctoritatem; ut unde catholicae ei initia acceρimus , inde exe Plaria salutis nostrae semper accipere deberemus , ne
caelestis abjiciat, quos a suis dioersos intelliget esse doctrinis. Praeterea sic habet Rhegino Prumiensis in
Chronico: S ultitiae quidem elogio denotandi , qui illam Petri sedem, aliquo prauo dogmate fallere
POSSe arbitrati sunt , quae nec se fefellit , neo aboliqua. haeresi tinquam falli potuit. Atque in eandem renientiam loquuntur no Carnutensis , Alculnus , 4etintis, Petrus Cellensis , Petrus Cluniacensis ,
quorum testimonia passim apud nostrates invenies.
Sed practermissis aliis non paucis Gallicanae Ecclesiae Scriptoribus imo et Conciliis , videamus luid
Bernardus ejusdem Ecclesiae lumen , et ornamentum senserit. Ait enim Epist. CXC. ad Innoc. II. Oρortet M oestrum asseret Αρostolatum pericula qu eque , et Ucandala emergentia in regno Dei, ea Prae4ersim . quae de Me contingunt. Dignum naviqiae arbitror ,
ibi potissimum resarciri damna idei , ubi non νοε ic
345쪽
328 Eaeereitatio Theologiea fides sentire defectum ; haec qui'Pe hujus prerogatiora
sedis et cui enim alteri aliquando dictiam est. : ego pro te rota oi , ut non desciat files tua . Egregi ta lane , et Bernardo digna Sententia. Proserat au terii,
si potest, Bossuetus vel unum ex Scriptoribus Gallis, qui ante Gersonem , Iioc est ante occidentis schisnaa, in ciuo sunt omnia perturbata , expresse astirmaverit,
B Pontificem ex Cathedra sallere, et falli posse. Licet enim ubique Patres , et Gallicatiam Ecclesiam
iactet cum tamen ad auctores laudandos , ventum est, qui R Pontificem ex Cathedra errare posse conceptis verbis asseruerit, nullum Gersone alitiquiorem profert. At enim , inquiunt, Parisieris is Academia contrarium semper tenuit. Quod si verum esset , Academia Dolius illa, quam vetus Ecclesia , praesertim Galli Catia , deserenda esset. Sed non est ita. Primo eiu nχStephanus Parisiensis solemne idecretum de unanimi meistrorum Theologicaefactillatis consilio edidit anno MCCCXXIV. in quo ita constitutum est. SacrOSancta Romana Ecclesia ovinium sidelium mater , et magistra
infirmissima D. Petri Christi Vicarii petra fundata est
Ad quam oelut ad unioersalem regulam catholιcae Mera- tatis pertinet approbatio , et reprobatio doctrinarum, declaratio dubiorum , et confutatio errorum. Iideniquo Theologica acutiatis nivistriTractatuniTheologicum Clementi VII. quem. ut legitimum iunc habebant Pontificem , A veitioiae obtulerunt, in quo Privim conclusι est, quod ad Sanctam Sedem Apsstolicam pertinet auctoritate Judiciali suprema circa ea , quae sunt fueι, judicialiter desnire. Et hoc probatur , quia ad ιιιus tamquam supremi judicis auctoritatem pertineι ius eiudicialiter desnire , cujus f des numquam descit. oeu Sanctae Sedis Apostolicaesdes numquam desci qui de hae Sancta Sede in persona Petri in ea praefluentιs dictum est: Petre, rogasei pro te , ut non desciat paestua Luc. 22. Propter quod dicit CFyrranus : qui cathedram Petri , supra quam fundata est Erlerare, deserit,
in Eeclesia se non esse demonstrat. Et me vinus dicit : Super eam fundata est Ecclesia, et quι, cum Pontisce Romano non colligit, disρerdit. Deinde quanti S. Thomam Parisi cnsem Doctorem semper lecerIt nc
346쪽
De R. Ponti is infallibilitate 329
demia illa, satis unicuique explorat uni est ; unde ex ejus Academiae Actis hoc S. Thomae elogium recitat Genetus Tom. I. Cum D. Thomas fuerit tinisterias Ecclesiae lumen praefulgidum , gemma radians Clericorum, fons Doctorum. Universitatis nostrae syeculum clarissimum , et candelabriam insigne , ac lucens , Per quod omnes, qui olas pilae , et Scholas doctrinae sanae ingrediuntur , lumen pident , claritatis picae, Iamas clarae, et scientiae lucidae peliat stella splendida et matutina etc. Hic ergo tantus Doctor , cui nullum
Parisiensis Academia parem tulit , sic de R. Pontifice loquitur a. a. Q. L art. Io. ubi quaerit , Utrum ad B. Pontificem pertineat ipsum edere fidei Symbolum: Respondeo , dicendum, quod sicut supra dictum est,.
noua editio Umboli necessaria est ad pilandos insurgentes errores. Ad illius ergo auctoritatem pertineἱ editio symboli, ad cujus auctoritatem pertinetysinaliter deterin Πιiuare ea , quae fiant fidei, ut ab Omnibus inconcussaide teneantur. Hoc autem perlinet ad auctoritatem
Summi Pontiscis , ad quem majores, et disciliores
Ecclesiae quaestiones referuntur , ut dicitur in Decreto Catis. a. q. 6. can. Oppressus ). Unde et Domi-ntis Luc. XIII. Petro dixit, quem summum Ponti emconstιtuit: Ego pro te rogaui, Petre , ut non deficiat fidos tua, et tu aliquando conoersus conifrma fratres Itios. Et hujus ratio est . quia tina fdes debet esse, totius Ecclesiae . . . . Quod serpari non potest nisi qti aestio fidei de ide exorta determinetur Per eum qui toti Ecclesiae praeest ; ut sic ejus sententia a tota Ecclesia frmiter teneatur ; et ideo ad solam auctoritatem Summi Pontificis periiset nooa editio Umboli, sicut et Omnia , alia, quae pertinent ad totam Ecclesiam, ut congregare Unodum generalem , et alia hujusmodi.
Luculentiora sunt ea verba , quam ut explicatione
indigeant ; ita ut me suppudeat Bossi eti , qui ad illa
enervanda catelationes tanto viro indignas comminiscitur Part. m. Lib X. cap. 16. In eandem sentcntiam loquitur S. Bonaventiam , et ipse egregius Parisicia sis Doctor in Eryosit. Regul. S. Franc., nec non Alberius M., Alexander Mensis , Nicolaus Liranus , aliique.
Vetus igitur Ecclesiae traditio , praesertim Gallicauuc,
347쪽
a is Exerekatio rite γπισα . - . et Parisiensu Academiae ante Gersonem , et festimim mei dentis, R. Ponti sirem in rebus fidei , et morum ex Cathedra desiniendis errare non posse constantissia
Prob. III. ratione Theologiea. I. R Si Ecclesia silli nequit, ut catholici omnes certissime profitentur ἔProfecto supremum, ac innadem, ut loquitur S. Thomas , iudicem controversiarum sulli non posse, necesse est. Posito enim supremo aliquo , ac unali iudice ,
semper nutat, atqtae infirmum est , ante ejus assensum, iudicium aliorum; ideoque si finalis iudieis sententia falli posset, non esset aliorum iisdicium iii
concussum. Atqui supremus , ac finalis coutroversiarum audex summus est Pontifex. Ipsa enim Oecumenica Coi rellia nondum rata , . tque absoluta sunt, donea aB. pontifice confirmentur, ut ex omnium Conciliorum historia, imo ex ipsa Ecclesiastici regiminis ratione, ac batura perspicuum est. Et quamvis Bossueto daremus , hanc confirmationem nihil aliud esse nisi subscriptionem, qua R. Pontifex aliorum Episcoporum
sententiae accedit, et assentitur ;- hoc tamen certum ,
e ploratumque est , ante Pontificis assensum Concilia nondum oecumenica , rata , ac legitima , ideoque nec insultibilia existimari. Neque enim ullum tot iam elapsis saeculis concilium est, quod a R. Ponti sice improbatum habeatur ratum , atque Iegitimum. Si ergo Pontis x ex Cathedra salii posset ; posset etiam sub Scribere , et assentiri concilio, quod in sde erraverit, ut , ex. o. Ariminensi, Seleuciensi , Ephesino latrocinio ; ideoque si R. pontificis iu)icium infirmum
esset, ipsa conciliorum generalium nutaret auctoritas. a. Ea semper fuit Ecclesiae consuctudo , ut in rebus dubiis, ad fidem , moresque pertinentibus R Pontificis judicium exquireretur , eiusque Sententiam Velut oraculum omnes sequerentur ; qμod ex Hieron mi ad Damasum Epistola, aliisque Ecclesiacmonumentis constat. Hoc etiam saepἔψipsam secisse Gallicanam Ecclesiam, novimus. Hino Lupus Scr-vatus Epist. Cuzad Benedictum Iuta quibuscunque, inquit, ad religionem , pel ad honestatem spectantibus ambiguittarem creat parte M ; ut optima quaeque eni-
348쪽
De A. Pon Heli in Ilibilitate 331
teant illic sollicita incestigratione credimia recurrendram, tinde Mei ubique manaoit exordium. Et Ilincmarus Rhemensis Dist. ad Nicolaum I. In omnibus dubiis, pel obscuris, quae ad rectae fdei tenorem , pel pietatis
dogmata Pertinent, sancta Romana Ecclesia ut omnium Ecclesiarum mater, et magistra, nutrix , ac doctrix est consulenda, et ejus salutaria movita sunt tenenda. Et ne quis ea cum Bossueto non ad R. Pontificem dicta esse contendat , sed ad Romanam Ecclesiam , ait in
eadem Epistola ad Nicolaum: Neque enim fas est, ut absque Vicario Dei , absque Clavigero coeli, absque
Curru , et arariga spiritualis Israelis, absque unioersia latis Pontifice, absque singulari Pastore, absque unico Pαρα , absque omnitim arbitro , aliquid consummetur, aut dipulgetur. Tu enim tenes cla 'es Da id. Tu accepisti clapes scientiae. In arca qui 'ste Pectoris tui, arca Testamenti , et manna caelestis saporis requiesciant. Et re quidem vera definire exortas de fide , ac moribus controversias ad R. Ponti siceni pertinere, nemo umquam
negavit: imo et Sorbonici ipsi Theologi , Clerusque Gallicanus in soleti, ni illa sua Declaratione profitentur. Illuc Gallicant ipsi Episcopi anno MDCLV. a S. Pontifice Innocentia a judicium de quinque Iansenti
Propositionibus postulantes ; majores , in Iuliint , Causas od sedem ostolicam referre solemnisEcclesiae mos est, in qua ides Petri numquam desciens perstetus co Serpatur. Atqui Iloc frustra fieret, si R. Pontifex docens ex Cathedra salii posset ; cum post eius desinitionem iisdem res esset agitata controversiis ; satiusque esset doctum aliquem , atque in Theologia versalum EPiscopum consulere. Constat igitur, eam Semperfuisse Ecclesiae montem , R. Pontificis judicium ex cathedra salii non posse , ejusque desinitionem ita omnes ambiguitates tollere, ut eausa snita sit, ut loquitur Augustinus. Quapropter merito illi ipsi , quos paulo
ante commemoravi, Gallicani Episcopi Innocentio X. Post Jansentanae causae desinitionem gratias agentes ;Pe PCctum , inquiunt, habemus non solum ex Christi Pollicitatione Petro jacta , sed ei actis priorum Pontiaicum judicia pro sancienda regula f. dei a summis POniscibus lata supre Episeoporum consultatione dipina
349쪽
aeque , ac summa per unipersam Ecclesiam auctoriatate niti, cui Christiani omnes ex offficio lasius quoque
mentis obsequium Praestare tenentur,seu suam EpiscoPi in consultatione sententiam Ponant , seu non Ponant.
3.' Multas saepe haereses vel a primis Ecclesiae saeculis R. Pontifices ex Cathedra damnarunt, quique ab iis sutit damnati , etiam sino ullo concilio , ab omnibus haeretici habili sunt. Sic Victor Theodorum, Zephrrinus Montanistas , Damasus Apollinarem, Siricius Iovinianuiu, Innocentius,et gosimus Pelagianos, Leo M. Berengarium , Innocentius IL. Petrum Λbac- Iardum , Eugenius III. Gilbertum Porrelatium ; alii alios damnarunt haereticos , ut omittamus interim Stephanum, Caelestiniam L Leonem M. Martinum I. Gre- gorium v. aliosque , quorum definitiones oecumenica concilia secuta sunt. Illud constat, damnatos a R. Pontifice ab omnibus pro haereticis habitos, causamque post Pontilicis decretum esse sinitum. Hinc Augustinus Lib. II. coni. duas Epist. Pelag. cap. 3. Per Papae, inquit, rescriptum causa Pelagianorum strita est totoque Orbe Post ejus damnationem damnati sunt , ac litteris Innocentia omnis de hac re dubitalio sublata est. 4. ' Cum oporteat et haereses esse, ut inquit Apostolus in Epistola i. ad Corinthios , multae lite Saepenumero e Ortae sitit iis temporibus , iIuibus Concisia oecumenica haberi nullo modo poterant , profecto malis incruentibus non potuisset occurri , nisi Deus supremum iudicem controversiarum in Ecclesia posuisset , cujus sententia errori non esset obnoxia z et
Synagoga , ut inquit S. Bonaventura , fuisset feti cιor, quam Ecclesia; in illa enim supremum judicem consi tuit Deus, cujus sententia in controversiis ad riligione inpertinentibus retractari non poterat, Deuter.AVII. Qui autem ad singulas haereses damnandas , singula Oecumenica concilia habcri vellent, tui gantur , Des iunt daeomnino quid dicant; quantaeque molis sit generale
concilium celebrari. Nec regeras , posse Saltem CDnsensum Ecclesiae per orbem dispersae cognoSc ,. Cum saepe haereses late dissusae consensum hunc unanimem
omnino Perturbent, ut dissicillimo illo tempore accidit, quo , ut ait Hieronymus , iugemuit totus orbis ,1 Dν Cosse
350쪽
De R. Ponti eis infallibastate 333
es se Arianum esse miratus est i quam sententiam suo loco explicavimus. 5. Doctrinae novitas . praesertim si ea singularis sit ,'certum est in rebus Theolo3icis salsitatis indicium. At ejusmodi est Parisiensium doctrina. Est: enim no-Va , cum nemo Eam ante Gersonem , ne in Gallia quidem expresse docuerit. Est vero Etiam singularis.
Inquit enim Petrus de Marca Parisiensis Λ hiopi seopus in obsereat. ad Theses Claremoni. Haec opinio , quae R. Pontisci ex Cathedra docenti, is αἰ- libilem auctoritatem tribuit, est illa quam uniee Italia Hispania, aliaeque omnes Christianitatis pro Oinciae docent ; ita ut illa , quam sententiam Parisiensium
Doctorum Mocant, ad classem earum opinionum reoocanda sit, quae Sotum tolerantur Auctoritas infalliabilem sententiam in causis fdei pronunciandi est R. Pontiscibus omnium Gipersitatum consensu acquisita, excepta tamen antiqua Sorbona. Imo hoc quoque tempore hane de infallibilitate Pontiscis sententiam in ipsa Sorbona doceri pidemus ; nam die duodecima mensis Decembris anno MDCLX. in Sorbona publice haec thesis defensa est,pidelicet: Romanus Pontifex controoersiarum Ecclesiasticarum est constitutusIudex a Christo, qui ejus dynitionibus indesciente idem promisit. Velerem autem Sorbonam appellat non veterem utiiversam Ac demiam Parisiensem ; in qua sententiam nostram iam dudum valuisse demonstravimus,sed peculiare collegium illud , quod Sorbonicum ab ejus auctore appellatur quodque grassante schismate saeculo XIV. novam illam
Opinionem, Velut aptam terrendis ut ipsis quidem videbatur ) in tempore Pontificibus invisit. Bespondet
quidem B ossuetus non suisse Petriam de Marca Theologum. Esto : sed nePre non potest, suisse virum eruditum, ideoque satis idoneum testem eius doctrinae quae sua aetate tum in Galliis , lum alibi publico in Scholis invaluerat, ac tradebatur. Nori dissilemur quidem , alios etiam in aliis Academiis suisse Theologos qui Sorbonicam illam opinionem sectati sutit, neque id Petrus de Marca ignorabat. Sed singulares aucto res extiterunt, non integrae Academiae , atque Uni ver itates , quae eam doctrinam veluti suam ex proin