장음표시 사용
311쪽
Rcsponit ens nonnulli Theologi, dist. cons. Quod
aliquod singulare coiicili una sit Oecuuieuicti in , non est dogma fidei , nec unquam tractu temporis Pervenire potest ad certi ludii lena fidei, nex. Non est Gogma fidei aliquo spatio 1 cmporis, stibilist. respectu totius Ecclesiae, neg. respectu aliquarum Ecclesiarum , quae Propter peculiares circumstantias aliqna faciligit orantia laborare Po,sunt , couc. itaque quod ali luod singularc Concilium , ex. gr. Trii culinum , sit ecumenicum , ct legitimum, iam inqui utit, est dogma fidei ex consensu totius 'Lcclesiae . quae illud recipit ut occum enicum. Sed antequam hic coiisensus cognosci possit , potest quidem ex humana certitudi-
Dc , et consensu Scriptorum , Praecipue vero ex ad
probatione sedis Apostolicae sciri , Concilium illud
esSe oecumenicum , et legitimum : sed possunt aliquandiu aliquae particulares Ecclesiae siue culpa ignorare quaedam facta , ex quibus Pendet , ut Coti-cilium Iegitimum , et oecumenicum Censcatur , sicut accidit nonnullis Ecclesiis respectu Concilii V. et VII. Noc autem contingero tiori potest Ecclesiae universae, quae a Spiritu S. cdocta , salii non potest in agnoscendo aliquo Concilio . ut occumeitico, vel eo rejiciendo ut irrito , ac noti lcgitimo. Verum quia haec rcsponsio novis posset sternere viam objecti ovibus , idcirco , ea praetermissa , Concedimus cum Melch. Cano , et Di ilarinino , non esse dogma fidei , iuod hoc singulare Concilium sit oecu naenicum ; id enim non est a Deo primitus Ecclesiae Icvclatum , sed cognoscitur certissime ex ipsa rerum Scrie , iluae in Concilio gestae sunt. Cognose itur , inquam, statim a tota Ecclesia, quae a Spiritu S illustrali ir . ite in hoc negotio erret , tracta Verolcmporis ab Eccl si is singularibus. Neque tamen indesu luitur , 1 oti esse dogma fidei , quod a Concilio desinitum est ; ulioqui ii mill viii esset dogma fidei :quod enim Deus loculus sit , et Ecclesiam laudavcrit . ex motiois credibilitatis evincitur , quac naturaliuolitia comparo illi tr. Fides quippe noti consistit iii ut ad. iii ratiocination , qua , ex duabus ibi Upositio-atibus sidui , tertia dc ducatur , sic enim procedeudum
312쪽
TUA. de Lina Theol. esset in infitillum ; sed hi simplici assensu , quo meus, posita morali certisudiise id neus locutus sit Ecclesiae , et per Ecclesiam, eiusque Coticilium nobis .firmiter, Et Sine ratiocinathine eruilio mi gratiam Del,
quae revelata sunt , ut suo loco dicemus. Objic. VI. 1'lura Conciliat, Oecumeni ea in fide eris Tarunt, ut Ariminense , Seleuci ense, Ephesitiunt II. Irullarium, Cotistantiliopolitauun, sub Leone Istruria
π. Ner. ant. Concilia enim ista Neo legitima , 'nec Oecumeti ica fuerunt, Deo a supremo Ecclesiae Capite Probata , sed rejecta ut ex historia Ecclesiastica sedile P tet, excurrendo per singula. . f. 'O0rc. . VII. Singuli Episcopi in concilio errare PDεsunt, praesertim cum saepe in concilium veniant Episcopi rerum Theologicarum rudes. Ergo, et omnus Veli saltem maior pars, quae saepe in humauir coetibus meliorem viticii. i cons. Promissiones enim Christi nis sin gulis, sed omnibus simul factae sunt. Vide supra hanc eandem objectionem propositam, et exsumatam
GHP. ubi de Ecclesiae inii fetibilιtate dixi- ω ' Vero ajut i , Episcopos quosdam esse 1 neologiae nides, id nihil est ; non enim ex homi Ilum doctrina ι sed ex praesenti Spiritus auxilio onciliorum repetimus insallibilitatem. ix. , inquies , , quidquid in Concili. Meumenico
uicalui'. dogma fidei est. ', xi N. Neg. seq. Ea enim censenda sunt, da tamina, quae non . ex opinione , Sed firmo direreto defini un, cum Praesertim contraria se tentia declaratur contraria anathemati subjicitur. Vide Canum λιθ. Cis. 4. Hinc variae Patrum allocutiones , Praelationes , incidentes propositiones, dogmata fidei non bunt, licet in agnam habeant auctoritatem. I
313쪽
Tieet ConcilIα Oecumenica. absolute necessarim noui sint; tamen aliquibus ἰ occurrentibus causis , sum pothe ice nece4saria. . i
Pris. Ia. yara. Multas haereses proscripsit Ecesesia , praesertim tribus prioribus saeculis , suis ullo Oecuuienico Concilio i, ut Simonianos, Cerinthianos , Ebionitas. Marcionitas , Montanistas , Sabellianos etc. Nam Ecclesia ubique di crsa ent idem habet infallibilem auctoritalein , ao Concilium Oeeumenicunt. Ergo Coiicilium Oecupient cuni noti est absolute neces sarium. Uinc Augustinus disputatis contra Pelagianos, qui contendebant, errorem suum non Posse , uisi in Oecur nico. . Concilio examinari, et damnari, sic ait Lib. I . ad Bonis Caρ. a. Quasi nulla haereias cuiquorido , nisi isnodi congregatione damnata sit , Cum Potius rarissimae instentantur', Propter quas damnandas necessitas tali extiaerio, multoque rint,otque incomparabiliter plures , quae tibi extiterunt, illic improbari, damnarique meruerunt, atque inus Per ceteras terras deWilaudae in tescere potuerunt
Si error aliquis longe, lateque sit diffusus , muli S-que exi ipsis Ecclesiae Pastoribus insecerit, ut olim Ariana haeresis. a.' Si plures de Papatu contendant, neu iussa alia pateat via extinguendi scitis malis , quod 1 colesiam universam, dividit, ut olim aceidit in magno schismate Occidentis. Et geueralis res matio iacienda sit abusuum , qui in Ecclesiam uvi versamir epserunt. nulla alia inicacior . et converarentior erit ratio occurrendi malis , nisi Concilium oecunienicum, ut palsa ex perpetua praxi Ecclesiae in similibus cau
314쪽
I. Quoniam Episcopi in generali Concilio totam
Ecclesiam docentem repraesentant, Sequitur , t eos, non esse tantum Potitificis eonsiliarios, ut perperam no
nulli affrmarunt, sed judices. - Iu iPSO etii m. Apostolorum Concilio Act. 19. post dictam a Petro sententiam , Iacobus, prolatis ex scriptura restimoniis, ait : Pro 'ter quod ego judico , non inquirtari etc
et nomine omnium Apostolorum scriptum est: Visum est Spiritui S'. et nobis. . Unde Paulus Aet. XVI. 4. ejus Concilii decretum vocat praecepta Aρostol rum , ei senioriam. Imo 'in omnibus oecumenicis conciliis Episcopi non uti .consili urii cui ossicio apti
res essent docti Theologi , sed ut judices subscripse
ΙΙ. Bilio illa dissolvitur quaestio , quanά supra innuimus, utrum ipsa per se firma sit Concilii desinitio praesentibus legatas Pontificiis edita , lauaeq uin ab ipso Pontifice. sollemniter confirmetur. Qua in re distingendum est. Vel enim legati , ut fieri solet, a Pontifice instructi de sententia B. Ecclesiae 'ad Concilium venerunt , vel non instructi. Si primum , vel juxta legatoeum sententiam definivit Concilium , et tunc Ipsa per se desinitiis firmum habet- robur. Sin contra Iegatorum , ideoque ipsius Ponuficis sententiam major Concilii pars dentilat nam omnes , ad uiiurn Episcopos contra Pontificis sententiam opinari, nouest credibile) tunc vel reclamantibus legatis, ut in Ephesino latrocinio , vel timore consentientibus , im firma est definitio. Si vero legati ad Concilium sine Di Iis Ponti si chis mandatis venerunt , Auno si major Deilii pars in unum consentiat sententiam, adhue
libris do Ccmeniis. Coelahus' Lib. De Coriculis . Cajelanua ιn istisculis, Bellarminus , Srtinus , Melchaeor i Cantis , Moobatiua , Lin mιs, Vivat aridatem. Historiam vero vel omnium , vel simulorum Coucilior uua varii auctin es seriis Pserunt. Acta Gnciliorum oluuium collegexunt Lartauinus , et Labbeus.
315쪽
definitio ante Pontificis assensum infirma est; si vero omnes omnino Episcopi , ipsique legati in unum coitis sentiant; quia non est credibile R. Pontificem uni-Versae Ecclesiae consensui dissensurum , Videtur jam transacta res, firmaque Concilii definitio. Sed qui sunt Theologi catholici, ut Caietanus , et Turre- cremata, qui contra sentiunt, non posset nota ha reseos inuri iis, qui contra definitionem illam loque rentur ante Ρotiti fieis confirmationem. Vide Canun
controMersias fdei, et morum errare Possit. ε . I. TvIximus supra , ad primatum R. Pontificis ab pertinere , ut exortas de religione controversias definiat. Si igitur huic desinitioni coiisensus universae Ecelesiae, vel per orbem dispersae , vel in Coticilio congregatae accesserit, certissimum fidei dogma est , latentibus omnibus catholicia ; alioquin ipsa Ecclesia salii posset. Sed quaeritur , utrum si ut errare nequit in rebus sidei et morum generale Concilium , ita etiam nunquam errori obnoxia , sive
infallibilis, censeri debeat R. Pontificis delinitio ,
etiam antequam consensus Ecclesiae cognoscatur.
II. Apud Veteres Patres hanc controversi m non idemus agitatam; omnes tamen decreta sedis Ap stolicae summa reverentia prosequebantur. Sed quia turpe est hodie, nescire Theologum saltem historiam earum rerum quae ad hau i causam . pertineut ῆideirco primum ea ponemus, quae inpud Om S catholicos certa sunt ; in reliquis.. more historicorum , ut rurias opiniones , atque auctorum rationes proseremus in medium, in lil rum sit lectoribus ea sequi, quae , libralis. utrinque rationibus , aut Vera , aut
Pontificem in rebus fidei desini elidis insallibilem essc t, ac
316쪽
Trael. de Lotas Theol. 29'supremum judiccin assirmat, ita ut ad cum pertinent,
finaliter determinare ea , quae sunt fidei, ut tibomnibus inconcussa ide teneam tur , ideoque ait, ipsam Omboli edinionem ad R. I'oli tilicis auctorii imia pertinere. Eum sequuntur S. Bonaventura tu Exposit. Reg. S. Fr c. Joannes Turrecremata Lib. II. Sum. ca'. Io9. et seq. Thomas Waldensis Lib.
II. Doc. fid. ca'. 47. et seq. Ioannes Desedo , GD- tantis Ekius , Hostus , Petrus Soto , Melchior Canus, Bella minias , aliique innumeri non solum ex Italia , ut falso assim at Maibourgus αὶ sed ex Gallia . Πispania , et aliis nationibus Theologi. Quipp* Pet sde Marea Parisiensis Atilistes , quem auctorem non ut Theologum , sed ut testem locupletissimum Ialida-ilius, ejus doctrinae , quae in Gallia , aliisipi e regionibus sua aetate defendebatur, sic ait in Obseroat. ad Theses Clare montanas: Haec ορι nio quae Ponii fiet tribuit privilegium non errandi) e4t illa , quam itinice Hispania , Lalia a aliaeque omnes Christianitatis prooinciae docent, ita ut ιlla , quam 4entemtiam Parisiensitim pocant , ad classem eiariam Ορiuionum reoOcianda sit . quae solum tolerantur. Subdit , ini r omnes Uni persitates solam Melerem Sor- bonam contra sentire , imo, addit, hoc quoque tem
pore hanc de instillibilitate Pontis cis sententiam in ipsa Sorbona doceri pidemus.1V. E contrario vir sine controversia doctissimus Ioannes Gerson , primus e Latinis Theologis nam Niliam Thessalonicensem . R. Pontifici insciis issiimim, nihil moror ) expresse docuit. B. Pontificem extra Concili lini iti si de , ct moribus definiendis , errare posse. hii in secuti sunt Almainus Lib. De potest. Eccl. cra '. i8. Alpitonsus de Castro Lib. I. coni.
haere . cai'. IG. Hadrianus , aliique. V. Haec controversia cvasit celebris a uno
MDCLXXXII. quo anno occasione dissidiorum inter dooiciam XIV-Innocentium XI. multi Galliarum
317쪽
Lib. II. Ca'. Epi,copi, Parisiis collecti . sollein nem edidemini Deiaesurationem Cleri Gallicaui,4 cluatuor coiit ilicii temn riicillos , quorum laic Crat quartus,: Licet R. Ponti sex praeci 'uam partem, habeat in quaestionibus fidei, ejijsque decreta respiciant Ecclesias omnes . et singulas ; ejus tamen judicium non est irreformabile , nisi Ecclesiae consensus accedat. Monet tamen Bos-
suetus, in Defens. tDectar. Dissert. praeVia S. 6. Clerum Gallicanum non edidisse declarationem illam ni decretiam , sed ut ορ inionem, ain. Adversunt eam Declarationein scripserunt Antonius Chartas , T rsus Gonrales' . Emmanuel' Scheistrate , Card. de uir e , Card. SDndratus , aliique; eandemque primo' Alexander VIII. Constit. quae incipit Iuter multipliees anno MDCXC. damnavit , deinde cum quidam rerum novarum studiosi in Italia illam non s Ium aperte defenderent, verum etiam in D liodo Pistoriensi anno MDCCLXXXVI. ut decretum fidei proposuissent , et adoptassent , hanc adορtionem Pius VI. in Constitutione quae incipit Auctorem idei anno MDCCXCIV. ut temerariam , scandalosam , et
Apostolicne Sedi iniuriosam damnavit b). Speciatim vero pro B. Pontificis ασφαλεta, sive in salii bilitate
certarunt , Dupallius , Perronius , Orsius , etc. Praeterea' Thomas Roconberti XXI. ingentia volumina edidit , quibus varios collegit auctores , qui pro B. I onlisistis auctoritate scripserant Sed vir clarissimus, et cloctissimus Iac. BenignusiBouuet duobus voluminibus , omnes illos riptores resulare aggressus Defensionem declaracionis Cleri Gallicani composuit quam tamen nunquam se vivo, edere voluit; sed viginti sex post ejus mortem annis primum edita est , a) Sub Innocentio XII. plures Gallicani Episcopi declaratiotiem illam retractarunt in Epistola ad eundem Pontificem. Et quailivis contendat Bossuettis Epistolam illam non fuisse retractationem, sed explicationem Declarationis , verba tamen Epistolae clariora- - , quam ut ullo pacis Dbseurari cliteant , ut observat ipse D. Racine, Histoire Eccl. Sieri. AGI. art. I.
b Vide hujus Constitutionis Dosensionem P. Philimi
318쪽
Cap. 5. distinguens' sedem Apostolicam a ' indenis Pontifice , fatetur, Sedeni Romanam in definiendis errare non PDSse , singulos vero Pontifices posse . ita ut si unus labatur corFigatur' ab altero , ni ita semper in Romana sede firmitas fidei eopsiet. VI Porro E. Pontifex duplici ratione spectat i sta est , vel ni PriVota Per Ona , doctorque privatus . vesut loquens ex Cathedra , hoc est universam docens Eeclesiam, adhibito consilio fratrum, auditis Τheologis, fusis ad Deum Precibus ; uno' verbo adhibita ea diligentia , quam ' pro rei gravitate necessariam iudicaverit. Non defuerunt quidem' R. Pontificis adulat res , quibus 'etiam adstipulatus est AIbertus Pighiti, Lib. IV. De Eccles. Imrarch. ea . 8. qui affr-marent , eum , etiam ut privatum 'doctorem , in fommalem haeresim labi non Posse. Qua quidem opinione ab omnibus explosa , restat tantum quaestio de Pontifice, docente ex Cathedra. in qua primum ut
diximus, quae apud omnes catholicos certa Asmit explicabimus, deinde quae in controversiam veniunt, more historicorum , Prolatis utrinque ratiohibus , pro-
Romanus Pontifex , ut 'rioatus doctor, in haeresim labi potest. Prob. Non potest Pontificibus assera privilegium , quod ipsi Pontifices negant, ac respuunt. Atqui privilegium non incidendi in haeresim', ut privata persona , Pontifices ipsi nes arit , ae respuunt. Sic enim Hadrianus II in Epistola ad Concilium generale VIII. quae legitur Actione M. ait , ob crtinen haeresis R. Pontificem a Concilio iudicari posse. Sic et In Carti Si Papa, Dist. 4o. habetur , Ponti sicem a nemine judicandum , nisi deprehendatur a fde deolus. Maleis itur consulunt Pontificis auctoritati , qui mendaciis
319쪽
am conantur extollere, sed exponunt potius ludibrio linimicorum. Non eget Pe rus mendacio nostru , adulatione nostra non eges, ut inquit Melchior cauus , caρ. 5.
Nulla hucusque proferri potuit definitio R. Pontilataeum ex Cathedra, in qua dejinitione eMidenter in
f de erraverint.. Prob. I. Agatho Papa , qui sedit post Honorium, iesiosque Pontifices, qui erroris accusantur, in Epi stola , quae probata suit in Concilio VI. generali ,
considenter ait: Ecclesia Romana a tramite Mosto. licae traditionis numquam errapit. Et clarius post Agathonem Leo IX. in 'tit. ad Petrum Antioch. reserens ea Christi verba : Ego rogaci pro te, Petreetc. subdit: . Quae penerabilis, et tiscax orosio obtinuis , ut hactenus fides Petro non defeceri , nec de- - ifectura credatur in throno illius. Adde Leruarduni in E ist. ad Innos. II. etc. Prob. II. Qui gravius accusati gunt Pontifices, ut Honorius, Liberius, Ioannes passim excusantur a Theologis , nosque suo loco ostendemus , nec nonorium docuisse ex cathedra Monothelitarum haeresim , nec Liberium Arianorum impietatem , Deo Ioannem XXII. quidquam Osinivisse de praesenti piorum beatitudine. Reliquos Pontificos usque ad numerum quadraginta, de quibus levior est suspicio , em lite defendunt Card. orsius De R. Pontis Bellar minus Lib. IV . De R. Pont. .Sylvius Ορusc. V. ita ut hodie , qui moderatiores sunt Theologi . Iibenter fateantur, nullam hucusqe R. Pontificis definitionem ex cathedra evidenter esse haereticam , totamqiIe Con- . 'trover3iam in eo versari, utrum aliquando id seri Possit. Ergo.
320쪽
mee quaestio. utrum R. Pontifex ex Cothedra de finiens in fide et moribus errare Rossit, tu ne ιtratu partem de ita est ut dogma filei. '
Prob. Nec ii, qui R. Pontificem' ex cathedra falli potia
tenerit , asserunt, hoe esse do 'ma fidei , into fatetur Bossuetus Disagri. Pr ep. I. 6. id propos tum esse tantum tu opinionem non ut decretum; nec R. 'Pontifices u pam Parisienses illos.Theologos ut haereticos .damnarunt. Licet enim 'Alexander' VIII. et Pius, eam sententiam impi' avertiat, citin tamen ut haeret Icam phos ripserunt. Male ergo veritati consulunt qui adversarios hac in re , tamquam haereseos
Ueri haec quaestio de icta Mon sit, tamen 'deAeta S. Ponti cis , eae Catae a docentis, modist a 's
delibus oeneratioue excimenda sunt, nee talus iis temere reluctari polrat eo praetextu, quod bilia non sint.
Pro . in qua catholici omnes consentium . etiam ii , qui Pontificis tu fallibilitatem negnnt. Ρatres eoim seni per ducreta sedis Apostolicao summe veneri tisunt. Sussiceret recitare verba Petri, Chrysoloti, vere aurea, in 'ist. ad Eubchet. mrcamur ce , frater honorabilis quae a beatissimo Pam Romanaeciseitatis scripta fiant, obedienter attendas, quia Bis Petrus, qui in Propria sede Mioit, et Praesidet, Prae sis quaerentibus fdei peritatem. Nec minus luci lenter Hiera mus Dist. ad Damas. A 'aetiore inquit Praodium sors peto. Cum . successore Piscaetoris , et discipulo Crucis loquor. Ego nullum Primum, nisi' Christum sequens , Beatitudini tuae , idest cathedrae