Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 1. Complectens tractatus. De veritate religionis christianae. De locis theologicis. De locis theologicis. De Deo uno ... 1

발행: 1827년

분량: 598페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

disieatam Ecclesiam scio . . . . . Quicumque locum non colligit , spargit . hoc est qui Christi non est , . Antichristi est. Et Prosper in Epigrammate adversus eos , qui post R. Pontificis desiit itioitem Augustini doctrinam oppugnabant, haec habet :Verte gradum , fuge perniciem , stratosque rebelles , Oris Apostolici fulminae ubique pide.

Prob. II. Dctro ejusque successoribus dictum est a Christo : Pasce opes meas , Dan. XXI. 17. Atqui ovis summe venerarii debet vocem pastoris , positi ab ipso Christo , qui dixit : Qui Pos atidit . me audit , et qui Vos spernit, me spernu: quae verba Praecipue de capite omnium intelligenda sunt. Ergo. Prob. III. ex praxi Ecclesiae in rosus ilissicilibus leonsulendi sedem Apostolicam , quod frustra seret, si possent fideles ejus responsa conicinnere. Quauta autem luerit totius Ecclesiae , et praesertim Gallicanae reverentia Wga seclis Apostolicae decreta . Vide apud

Proponuntur utrimque rationes Theologorum , ' quisioa pro infallibilitate R. Pontifcis , sise contra issam caeriarunt o . Theologi iisque., qui pro B. Ponti fieis insallibilitate Duguant, eam probant primum ex Scripturis. Nam I. Le. XXII. 3 i. ait Christus: Simon, Simon, ecce

to Vide tamen ad ealeem hujus Lari II. Exercitati nem nostram , quam de hoerico more . ut 1n Prioribus hujus operis editionibus tactam est . sed Theologico. Disi tiros by

322쪽

Trne . de Loeli Theol. 365

Satanas ex Pimi ons , ut cribaret siciti triticum tego autem ro-aoi Pro te , ut non dejiciat fides tua , et tu tili Pιando conuersus , cons a fucres tuos.

. Quibus verbis Christus Ι'etro impetravit oratio ei, im ius erat estiolicissima ) tantam fidei sirmitalcm , ut

non solum ipse nunquam desceret. Sed etialia ivitati tes Apostolos in fide roboraret. Atqui liaec verba , ipso latente Bossueto Part. III. Lib. X. c . 4. N5. non solum respiciunt Petrtim ut Singularem Perso nam , sed hilam ut Caput Ecclesiae , ejus Pie succcssores , ut docent Patres , inter quos satis est laudare Bernardum Gallieanae Ecclesilie clarissimum deciis ,

tui in Et ist. CXC ad Innoc. Ορortet, inquit , ad oestrum referri Apostolatum Pericula quaeque, et scandala regni Dei , ea praesertim , quae de Mocontingum. Dignum namque arbitror, ibi Potissimum resarciri damna fdei , ubi non possit Ides sentire defcctum. Cui enim alteri sedi dictum est aliquando : o rogaoi pro re ut non desciat fdρs tua a. Verbae illa Christi Matth. XVI. I 8. Tu es Peia

rus et super hanc petram aediscabo Ecclesiam meam, et portae inferi nem Praevalebunt adoresus eam , fatentibus adversa iis, ad Petrum . ejusque successor sreseruntur. Atqui Petri succossor nou esset petra ne sundamentu in Ecclesiae adeo stabile , ut contra illam portae inseni Praevolere Nou possint , si circumferripsisset omni vento doctrinae, atque ex eathedra universam docens Ecclcs iam , posset haeresim docere. Id Iue Ox eo confirmant, quod Ecclesia sundatur in Ι'ctro , ejusque successore , tamsuam Centro unitatis:

Sed Ecclesia sun datur in fide, juxta illud oseae II. 2o. Sponsabo te mihi tu fde : unde laudata Christi

verba inulti Patres explicant non solum de Petro , verum etiam de Petri fide. Ergo non potest Petri successor Ecclesiae universae proponere haeresim , tamquam dogma fidei.

3. Ioan. XXI. 17. Christus Petro, cjusque successoribus praccipit : Pasce opes meas. Quibus verbis Petri successor constitutus est EccIesiae doctor. Atqui Ecelesia in fide deficere nou potest. Ergo nec supremus ejus doctor ; alio lii in Christus promisisset disci-

323쪽

3M Lib. II. Cap. X.

Dulis non errandi privilegium quod non promisit su-Di cmo magistro , ac doctori , a quo discipuli fidem debent accipere, cum fides sit ex audιtu, Nom. A. II. Probant i I. ex Patribus I. v seprianus licet Stephano S. Pontifici restiterit in causa baptismi haereticorum vel quia aestu disputationis abreptus erravit , vcl quia putavit . ut docet Natalis Alexander Parisiensis doctor , eam controversiam speclare nil disc Di ilia in ; larnen ante motam illam controversiam si ode Romano Pontifice loquitur Epist. ad Cornes. Πα-pirare audent ad Petri cathedram, atque ad Ecclesiam principalem , unde unitas sacerdotalis exorta

est.... nec cogitare, eos esse Romanos , quorum

des Apostolo praedicante laudata est, ad quos perfidia habere non possit accessum. 2 ' ChrysoStomus, Hom. ra in Psalin. II. et Nomii. De Petro, et m-IM Sedem Apostolicam vocat Basim fidei immobιωπα Et Concilium VI. generale Prosphonet. ad Constant. p. R. Pontificem appellat Adamantem fideι, ct ussolida mens adgressionibus , atque fonsιctιοnιbus alienae a fide opinionis, non est pumerabilis. omissis ceteris , quos congerunt Vondratus , aliique, praestat , itiquiunt , audire Patres , Concilia, et Theologos ipsius Ecclesiae Galii canae, qui aute Uersonem', sive ante illud satale occidentis schisma inoruerunt. Irenaeus Lugdunensis LP. III. Cay. 5. ait, necesse esse, omnem Ecclesiam , hoc est Omnes undique fideles ad R. Ecclesiam conWenire , ex qua Apostolica traditio ad omnes manat. Irarnardus Ecclesiae Gallicanae columen, nec certe Romanae sedis adulator, ut ex Libris De consideratιone Patet , quid de R. Pontificis insallibilitate senserit, lam Supra vidimus, sed legenda cum prunis est lota eius Epistola ad Innoc. coni. error. Pet. Abael. S. Thomas Parisiensis Doctor, quem scin per Gallia et Vivum, et

Dost mortem summe venerata est, atque haud scio

an alterum ci parem Academia Parisielisis protuleriti R. Pontificem, ait , esse supremum , et snatem Ju dicem , ad quem pertinet definire ea . quae ab um versa Ecclesia inconcussa fide tenera debent , ipsum quie edere fidei Syinbolum , Ra. .aae. Q. t. art.

324쪽

Idem docet S. Bouauentura Parisiensis doctor loco supra laudato', ut nitrum sit . Bos suetum a serere , se nillil iii eo invenisse , quod huic sententiae saveret. His addendi Aotius Viennensis , IesseaAmbi nensis, GO Carnutensis, Regino Pruvlienus , Nin marias Rhemensis. Alculnus . Lustras Serpatus , Anselmus , Petrias Cellensis , Petrus Cluniacensis , aliique quorum testimotii a SDndratus collegit. I rae. ter in Synodi Aureli aliensis, Touroncii sis, Rutisponensis, Trecensis, Pontigoticiis is , Lugduneusis I. at 1 l. aliaeque synodi , et conventus Cleri Gallicani apud euitidem Vondratu a.

Probat. ΙΙΙ idipsum ratione Theologica , eaque multiplici. I.' Inquiunt, perpetua haec fuit Ecclesiae praxis, ut in dul iis de religione R. Pontifex consuleretur luod fecit saepissime ipsa Ecclesia Gallicana. Unde Ilii inmarus Rhemensis opusc. de diνori. Lothar. De omnibus , inquit, dubiis , pel obscuris', quae ad rectae silet tenorem , pel ad pie atis dogmata Pertinent , Sancta Romana Ecclesia , ut omniam Ecclesiarum mater , et magistra , nutrix, et doctrix est constilenda . et ejus saltibria monita sunt tenenda.

Atqui hoc frustra factum esset, si R. Pontificis desinitio salii posset; nam post ejus desinitionem , iisdem

res csset agitata controversiis , quibus antea agitabatur. Ergo etc. uitio Augustitius Semn. XLal. CXXI. De perb. Apost. loquetis de haeresi Pesagi una, luam Innocentius i. damnavit, haec habet: Iam enim hac de

re o concilia ad sedem Apostolicam missa sunt :inde etiam rescripta penerunt; causSa ergo sntia est: quae postrema verba mulium videntur habere momenti : inde enim inseri Augustinus , non esse, ad eam Causam necessarium generale Coucilium , quod

Pelagiani flagitabant.

a.' Militas haereses R. Pontifices sine generali con- 'cilio ex Cathedra damnarunt, eorumque dccrela ita Venerata est Ecclcsia , ut damnati o R. Pontifice ubique pro haereticis habiti sint. Sic Daniasus Papa Apollinarem , Timotheum , et Vitalcm : Syricius Joviniamini : Innocentius Pelagium , et Caelest tam ialii alios haereticos damnarunt. Ergo Cis. ,

325쪽

3os Lib. II. Cap. x

lia Ti possit concilium Occlinieni cum , ni accidit tribus prioribus saeculis , et saepe alias , Optime . profecto Christus Ecclesiae providit , ne supremus cius Pastor Ox Cathedra docens salii posset; alioquin Dialia tu iacpaleret via cavendae , atque damnandae hacresis : citat observat S. Boiia ventura , Θnagoga felicior fuisset , quam Ecclesia , quia illa habebat ureum sum ninm Pontificem . qui omnes discordias Poterat te minare, Detit. XVII. Nec dicas , posse tunc explorari consensum Ecclesiae per orbem dispersae, tum .luia Itoc opus longius temporis spatium exigit , quo tempore latius serpit error', tum quia saepe multae particulares Ecclesiae, erroris vortice abripiuntur , ita

ut non possit eonsciisus Pastorum unanimis certo cognosci.

elesia sit insallibilis ; supremus . et svalis controve starum Iudex debet esse insallibilis. Atqui supremus, et finalis Iudex est S. Politi sex. Quippe ipsa Concilia

oecumenica.DOn ccusentur absoluta , nec legitima Di si, Romani etiam Pontificis consensione firmentur.

Quodnam enim extitit Concilium , quod a It .sPontifice improbatum , habeatur ut legitimum, ac ratum3

Ergo

his asseruisse , B. Pontificem ex Cauaedra doceutem falli posse. Quamvis onim Bossiaestra inuumera Cori gerat tostimonia Patrum , et , Conciliorum , Ex quibus argumentando colligit, Latio suiἔse auruluam . atque perpetuam Ecclesiae doctrinam ; quamvis semper Petis risiensium sententiam , veluti perpetuam in illa Λα- demia traditionem , obiiciat ; tamen cum veruum est ad auctores citandos, qui id expresse dixerint, nul-him Inudat Gersone, aut saltem eius magistro Petro Alliacensi antiquiorem , cum contra Bernardus , GaI- Iicanae Ecclesiae columen , S. Thomas, Parisiensis

Academiae maximum ornamentum , contraria ante Gersonem expresse domerint. Ergo, inquiunt, verum

est, quod prius iraditum. Distinctioncm vero se lis Apostolicae a sedente Pontifice , qua distinctione Bos

326쪽

suetus explicari putat sententias Patrirans, 'eti perpe, tuam dφcuiuam ipsius Melesiae Gallicariae , et, Gablicanoruni Patrum , cli Theologorum, quit Sedem Apostoli in infallibilena esse Mauuta ue tamquam , surdam rejiciunt. Bernarduxi enim , mam Iiuiseensium II. inteRellabat ; tion sedembeius ., :sed ipsium Pomtificem litterpellabat. Ideinque dieas det aliis Patiniit Ideo autem Romanam aedem. ., cathedram . Ecclesimuoppellare sole it , quia Pontifex noti sol , sedi cui fratrum . idest ipsius Roma e I cclesiae consilio, Iu

dicare flebet. Ereto elo. D. . . t i. . I r. mi L

Sed jam adversantium Theologorram ratione i Pr Ponendae sunt. Ajuni agitur : I. Insallibilitiis a Chrissio promissa est Ecclesiae , quae ab Apostolo dioitur

columna, et firmamentum ioeruatis. Ergo noui eat Promissa R . Pontiffici.

bilis esset, si istra cogerotur generale Concilium eum tanto totius calliolici orbis incommodo. At Iu .ae sui ex perpeιua Ecclesiae praxi, . iam inde ab Apostolis deducta . ad desiniendas de sidia controversias Concis

tia occumenica congregata esse . nec aliam. visam, case

dusiniandarum. rerum aptioreni viain a Concilio: Apostolorum usque ad Tridentinum. ' .

mant, quod si R. Puviis ex ex Cathedra salli non Posset, profecto post tuam ille rem ex Cathedra dei ii vivit, nsi Iineret iterum definitionem ejus , ad ex men revocare. Sed contra accidisse , ex historia: nor

Vimus. Nam post ipsam S. Pontificum atafinitionem generalia Concilia habita sunt, in quibus desinitio ius sollemni iudicio examinata est, neo probato , nisi Postquam inrenta est Seripturae , et uaditioni co sona ; quod et Deit ipsum Apostolorum Concilium , Postquam Petrus sententiam dixit. Sic desinitio Cae-ιmini contra Nestorium subiecta est examini Concilii Ephesini: definitio Leonis M. Concilio Chalcedonen sinitio. Leonis X. Concilio Trideuiluo, etc. Quod autem res ideut orioris sententiae Theologi , nempe ideo Concilium aliquando esse necessarium,

ut desinitio acquirat fidei firmitatem cum insessibili

327쪽

eti eorum pertinacia tetulidatur', eum se videant uti vel sae Eeclesiae judicii, damnatos : id inquiunt , nil ni est, nec propositi argumenti robur infringit. 4. 'Si veterum Patriam rationem habere Volumus, eerte Cyprianus , inquiunt , Non solum ADicanae , sed totius Ecclesiae lumen , licet malae causa e patro, cini lini si ascitisset, rejiciens baptismum haereticorum tamen restitit Stepliano B. Pontifici, qui rem ex traditione definiverat; quod certe non fecisset tantus Praesul, si R. Pontificem putasset insallibilem. Et tamen Augustinus, Lib. II. De Basti. coni. Donat. cap. 4. Ideo eum ab haeresi excusat, quia licet S. Pontifex decretum emiserit, res lamen nondum erat in Concilio plenario definita. 5. λ Auctoritatem objiciunt Ecclesiae Gallicanae, et praecipue Parisiensis Academiae ἔ quae , laudantihus linis It. Pontificibus , toto orbe celebrata est, et Celebrabitur. Nagmim certe est Gersonis Domen , qui tantum Pro extinguendo schismate, et profligandis Iiaereticis laboravit ; magnum Bossueti , Inaguuiit a- iorum Parisiensium.

G Quid opus est , inquiunt', disputare utrum B. Pontifex salli possit, cum innumeros habeamus in

manifesto errore deprehensos p Quis ex. gr. excusa-hit Honorium , quem tria Concilia oecilii enim , ut Moliothelitarum fautorem damnarunt ' Man. XXII Quis alios quadraginta Pontifices I Sudet , inquiunt , Bellarminus , sudct , Θloius . sudet Cardinalis Oim sitis, nihil certe proficiunt. Multa praeterea conge runt argumenta utriusque partis Theologi. Sed cum omnia referre brevitas instiluti' non patiatur , poterit lector ex iis, quae dicta sunt, veriorem Partem eligere, salvo Vinculo charitatis, ct Pacis.

Aliam quaestionem , inter Theologos excitatam , Mirum Pontifex Concilio Oecumenico praestet , an Concilium Pontifici, libenter omittimus ; utpote quae ad contentionem potius , quam ad pietatem laven-

328쪽

Tracl. de Loeis Theol. 3 in dam valet. Quae autem ad Ecclesiae', et fidelita inutilitatem in ea controversia periinent , et apud om nes constant , liaco sunt. I. Tempore schismatis Concilium oecumenicum esse Pontifice ipso praestantius ; id. pili in ex gestis Concilii Pisani , et Constaritiensis nillnifestum est. I. V Pontificem in criminu haeresis Concilio oecuiueniso 'subesse ; id enim fatetur uadrianus' II. in Epistola ad Concilium VIII. 3. v Concilium simul cum Pontifice , et a Pontifice ipso Probatum, esse Pontifice solo praestantius. Ipsi enim B. Pontifices latentur , se Coraciliorum generalium

statuta pro suo arbitratu, ac sine Causa mutare Dol

posse. mulus jam νeraciter Christianus ignorat, rimScujusque synodi constitutiam . quod unirersalis Ecclesiae prohaoit assensus, ntillam magis exequi edem οροrcere , quam Primam , inquit Gelasius E-Pist. ad Episc. Dardan. Et Zosimus in Eρist. ad Disc. Prop. Sien .ay. Gritian. Caus. L. Q. I. et Sabbetιm I Πι. II. Conc. Contra statiata Patrum condere aliquid , vel mutare , nec hujus quidem sedis Apost licae ) potest auctoritas. Quod tamen non impedit, quominus pro temporum , et Iocorum circumstantiis in ipsis conciliorum generalium statutis Pontifices diven are possint . ubi Eeclesiae id poscit utilitas. 4. 'Appellationem ad suturum Concilium a malesertulis

hominibus excogitatam temerarium esse Commetitum ν 'atque nefarium , meritoque a summis .Pontificibus excommunicatione latae sententiae Sedi Apostolicae

roservata damnatum. Quid enim monstri est hoc ἔ .PPellare a judicio Pastorum quos Ecclesiae' suae Christus Dominus praefecit , ad tribunal quoddam , quod Drisquam terrarum extitit, uec est unquam sor lasse exiiturum 7 Nonne hoc ad eludenda prorsus o mi in Ecesesiae judicia nimis audacter invetitum est rSed haec ad Cationisias Pertinent. ri

329쪽

i De auctoritate Scholasticorum. Ado. Cholasticoruui normias non eos intelligimus

o qui Scriptura , et tit itione posthabita . inu

tum Controversias .er citaui, solvunt Ilie. Philos hi inii ratiocinationibus ; sed Theologos graves, qui inuri Piuraruin, et. Patrum puςtoritate coiitrover ias Ver uiat, moribus .sidelium Driuaudis aptas' - - o

Ubi Doctores Seholauies dissentiunt, major uum rus non est certum peritatis argumentus . . Prob. Quando Scholastici dissentiunt , utraque Pars ratioues habet . atque adducit suas. Atqui sieri Potest, ut minor Doctorum punicrus Pro se . habeat rationes aut aeque graves i, aut etiam . Gravi Oxes rationibus majoris numcxi advςrsariqxviii. S epc enim a vidit, .ut . primus aliqRis. Doctor ' veritate aberraverit, qui tameia auctoritatu sua alios in suam scutentiati Pertra critii, atque hi. alios i quia . suut nqnnulli , rivi, qua j. avis avem ., aut Ovis ovem Sequuntur 3 gi trqβ , si xum auctori aten, si Spichain. LUR SQ Iης nuit Lus non est certum. vcritatis argumentinuu

communis , Theologorum. 4eu entia. ι- probabitq. Praebet argumentum, ut nisi manifesta u. sonaru-rium asserat tir ratio , ei ressa ri temerarium εi Prob. Sententia communis ea est, quam Commu . niter tenent sere omnes, licet pauci aliqui dissentiant. . Atqui ab hujusmodi sententia discedere , nisi eX ma nisesta ratione , temerarium cst ; cum in qualibet arte peritis habcnda sit fides. Hinc Concilium Vieuticiisu Clem. tin. de Sum. Triu. opinionem illam , Diuiti od by Corale

330쪽

quae dicit iam pueris , quam adultis conferri in haptismo gratiam iiisormante m , et virtutes , tamquam probabiliorem , et diciis Sanctorum , et modernorum Theologiae domorum magis consonam , . statuit eligendam. Ergo. Diximus autem, nisi monifesta in chretrarium no ratur ratio ilitia sicri potest , ut pauci illi doctores, qui contra scutiunt, tam graves rationes . 'dserquiquae numero adversariorum aequale potidus habeant,ι fortasse etiam antecellant. IIinc Augustinus Lib. III.l de Baρι. coni. Donat. caρ. 4. Non quia , , inquit feri non 'otuit , uι in Obscurissima quiaestione. Mevirius pluridius unus , pauciMe sentirent , sed quu1 non facile pro uno , pel pro Paucis adpersus innumerahiles ejusdem religionis . Et tinita is Miros , et magno ingenio , et ubere doctrina praeditos, nisi pertractatis pro viribua , inque perastectis rebiaa, ferendo den-

Constans omnium Theologorum sententia ta rebusfdei , et moriam tantae auctoritutis est ut ei con- eradicere , si non haeresis , saltem haeresi Prox

Prob. Quia numnam omnes Theologi in aliquo dogmate consentirent, nisi ex Scriptura , aut traditione consensio illa originem ceriam haberet ; nec ullum invenitur dogma ab omnibus t Theologis co Si anter Propugnatum , cui Ecclcsia contradixerit. Ergo. Vide de hoc Canum Lis. UUL de go . - . q. Atque haec de internis Theologiae Iocis satis dicta sint. sa).

a Antequam tamen hine abeamus , iuvat advortere , ad hoe ipsos Theologiae Iocos internos revocari posse evim quem Primus omnium observasse videtur saeculo superiori Scolo Mo ejus , inscriptiones scilicet , quae in veterum Christia innorum sepulchris sculptae legulatur , in quibus non pauca de Deo , do Trinitate , de divinitate Christi , de mortuorum rcsurrectione, aliisque dogmatis , non raro occurrun4 I unis de Publica Ecclebiae fides quaenani eo tempore fuerit , lu-

SEARCH

MENU NAVIGATION