장음표시 사용
101쪽
ARTICULUS III. CONTROVERSIA IR98 in Ecclesiae sub Imperio Regum et Imperatorum Sti pia Carolingicae Parte III. Observatione VI.
CCCXLIX. Objicittir IV. Privilegium Leonis
VIII. Apud Gratianum Distinct. LX I. Cap. in Suno do legitur, Leonem VIIL Ottoni Imperatori Anno ooncessisse jus eligendi Romanum Pontificem, ordinum di Apostolicam Sedem , et Episcopos investiendi. Ergo. B. l. Leonem Vul. non suisse legitimum Pontificem , quia viventibus adhuc Ioanni XII. ej usque Successori Benedicto V. legitimis verisque Pontificibus suppositus
ast : ob quam causam Dithamarias Episcopus Merse-hurgensis, illorum temporum Scriptor celebris, Lih. H. Chron. testatur, exercitum Ottonis saevissima Peste, cum ingenti Procerum et Antistitum clade , deletum fuisse. R. II. etiam praetensum illud Leoninum Decretum ac privilegium esse suppositium, atque ex mendacii ossicina prodiisse. Nam Ι. citatur in eo privilegium Carolo M. concessum ab Hadriano. II. Dicitur in illo ;quod Leo det Ottoni, iat Use esset Patricius et Rex. Λiqui Otto jam antea ab ipso Joanne XII. consecratus fuerat imperator, quod nomen augustius erat nOmine Begis: neque Imperatores amplius vocari solebant
Patricii, cum dignitati Pa riciatus suhrogata fuerit dignitas Imperii OccidentaliA. Hinc Dinhardus in Annalibus ad Annum 8oi. scribit de Carolo Magno , quem Leo III. Imperatorem creaverat : Omisso Patricii nomine , sesterator et Augustus v 'ellatus est. III. In eo Privilegio ac Decreto legitur, si quis ejus Constitutionis inveniretur esse transgressor , eum ultimo Supplicio officiendum esse. Sed quam istud abhorret a Romanorum Pontificum Con titutionibus , ut violatoribus poena mortis irrogetur l IV. Constitutio illa data fuisse
102쪽
DE ELECTIONE ROMANI PONTIFICIS. Ddicitur III. Calendas Maii seu XXIX. Aprilis, cum
tamen ex Rheginone illius temporis scriptore constet , Ottonem expugnata Roma IX. Calend. Julii . sive die XXIII. Iunii Urbem ingressum esse , et Synodo Lateranensi intersuisse. V. Episcopi, qui subscripserunt, alii omnino sunt ab iis omnibus, qui anno superiori Ecclesias regebant , et in Synodo Romana Joannem XII.
exauctorarant : incredibile est autem omnes illos Episcopos intra annum vel morbo , vel repentina morio fuisse sublatos, praecipue cum Joannes Narniensis cretento nomine Joannis XVI. sequenti anno Leoni VIII. seu potius Benedicto V. successerit, et Leoninae Comstitutioni subsoripsisse legatur Martinus Episcopus Narniensi S.CCCL. Dices. Successores Ottonis , Henricus III. niger, uenricus IV. et V . hoc jus eXercuere. Ergo. R. Henricus Ill. ut advocatus Ecclesiae et defensor, ad iob Icndum schisma, sedentibus Romae eodem tempore tritius Ponti licibus, Cone ilium Romae indixit, in quo
omnium tam Romanorum quam aliorum consensu, ut scribit Hermannus Contractus , Clemens ΙΙ. electus est. Mortuo Clemente, cum Benedictus ΙX. rursus se in- truderet, Romani Pontificem postularant a Caesare. Idem factum est post mortem Damasi ΙΙ., cum in conventa
Vormatiensi , praesentibus Legatis Romanis, nominatas est a Caesare S. Leo ΙX. qui sub conditiove dignitatem hanc a 'misit, si audiret, totius Cleri ac Romani populi communem fore sine dissidio consensum. Mose tuo Leone, Bildebrandus Cardinalis ad Caesarem missus , Romanorum consilio petiit Gebhardum Epi copum Eastadianum, huncque , tergiversante Imperatore , RO-mam abduxit, ictorem 11. appellatum. Victori suoces-
103쪽
ARTICULUS III. CONTROVERSIA IF. sit Stephantis, a Romanis absque praescitu Caesaris electus: quo desancto, cum se intraderet Benedictus X, Romani lienrico IV. Nigri filio, nominationem deserunt, a quo designatus est Nicolaus II. Hic Imperatori uenrico IV. in praemium extincti Schismatis ius confirmandi Pontificem a Cardinalibus electum , dedit. Privi logium tamen hoc mere personale fuisse patet eX ver-hi Concilii Romani Anno io59. a Nicolao celebrati, ubi posteaquam dictum esset , a Cardinalibus et Clero eligendum esse Pontificem, mox subjungitur : Saloο δε-bito honore et reuerentia dilecti Filii nostri Henrici, quia in praesentiarum Naxa habetur , et Juturus Imρerator , Deo concedente , syeratur , sicut jum ipsi conce sum , et Successorum illius . qui ab hac Apostolica Sede Personaliter hoc jus impetria perint. Nicolao demortuo Anno rosii. totius Clori, populique Romani consensa suffectus est Alexander Il, quia periculosum erat moras nectere , Ob factionem Tusculanam et Longobardieam , ne schisma seret. Aegro id tulit Henricus, et Cadaloum Parmensem in Basileensi S3 nodo Alexandro oppos ait: sequenti tamen anno in Synodo Osborieri, i, probabilius Aia gustana, citati enim scriptores vocem hane vitiara et , Osburg Pro Augspurg enuntiando rejecto Cadulcio, Alaxandrum i I. agnovit ut logitimum Pontificem. Anno
3O73. electus est, consentionte Henrico, S. Gregorius
Vlt, antea Cardinalis uil lebrandus, invictis imus ille Eeole insticas libortatis propugnator, qui Impora tores ab electione Romani Pontificis iustissimis do causis
exclusit, vetuitque investituras Ecclesiasticorum per manus liticas fiori. Hinc simultates ortas quinquaginta annorum imperatores inter Henricum IV. et V . ac Pontili. eem S. Gregorium VH. ejusque successores , Victorem sit.
104쪽
DE RELIGIONE ROMANI PONI iFICIS. ro Urbanum II. Paschalem II. Gelasium II. Callistum II, donec tandem Anno IIIo. in Lateranensi I. Concilio Generali, quod Callistus II. eo avocaverat, pax Sacerdotium inter et Imperium coaluit. Henricus V. discordiarum tamdem ae malorum satur , ad officium rediit, absolutusquc a censuris fuit, posteaquam lare iuraudo interposito investituras per annalum et baculum dimisit, et electiones Episcoporum , ae praesertim Pontificis Romani, canonicae libertati restituit. Sicque electio Romani Pontificis ab omni Principum assensu exempta suit, prasteuso huic juri renuntiantibus, non modo Henrico V, sed omni bas etiam Imperii Statibus in Conventa Vormatiensi, priori anno, nempe II au. congregatis. vide lanatium Schwura in collegiis Historicis Paris VI. et Ix.
CONTROVERSIA 'AN SOLIUS ROMANI PONTIFICIS SIT CONCILIA OECUMENfCA CONVOCARE, ILLISQUE VEL PER SE , VEL PER LEGATOS SUOS PRAESIDEREZContra Protestantes.
ni, Magdeburgensium, Molinaei, Alesii etc. ius convocandi Oecum enica Concilia , illisque praesidendi, non Romano Pontifici, sed Imperatoribus competere; ut fio justam habuisse causam viderentur rejiciendi Canones .
et Decreta Oecumenici concilii Tridentini, quo' non
105쪽
ARTICULUS III. COOROVERAIA F. a Carolo V. Imperatore, sed a Ρaulo III. Romano Pontifice , iuxta praxim Ecclesiae, contra nostrorum temporum Seetarioq in lictum est, praesidentibus Sedis Apostolicae Legatis. Contra Catholicorum una Dimis est sente tia, jus hoo ad solum Romanum Pontificem pertinere ;ita t'mon, ut possit etiam alius, de Pontificis mandato vel consensu, Concilium indicere: immo sufficiat, si in lictionem suetam ab alio ipse postea approbet vel com
CCCLII. Conclu lo I. Solius Romani Pontificis est
munus convocandi Concilia Oecumenica. Prob. I. Authoritate conciliorum. In Chalcedonensi Act. I. Dioscorus Alexandrinus locum inter Episcopos occupare prohibitus cst , petento id Lucentio Leonis M. Legato, Quia praesumi sit, et ausus est Sunodum Generalem facere
Ei hesinam II. sine authoritate Sedis Apostolicae :quod nunquam licuit, nunquam factum est In Nicaeno Act. VI. irritum pronuntiatur CPolitanum Concilium sub Copronymo Imperatore habitum , quia sine consensu Romani Pontificis celebratum est. In Synodo Romana III. in causa Symmachi Anno 5o I. Episcopi Ituaiae congregati dixerunt, Synodum ab ipso Symmacho congregari debuisse propter Petri principatum, in quem Romani Pontifices succedunt. Cumque Theodoricus Italiae Rex respondisset, Usum quoque Papam in colligenda Synodo poluntatem suam litteris demonstrasse, Episcopi Symmachi litteras sibi ostendi petierunt quibus prolatis
CCCLIII. Prob. II. Authoritato veterum Pontifi- eum. S. Iulius I. Epist. ad Orientales, o pud S. Athanasium Apologia II diserte as erit, fuisse a Sauetis.
106쪽
DE coΝvo ΑΤ. ET PRAESIDENTIA CONCIL. a. Apostolis traditum , dein a magna Nicaena nempe Synodo declaratum , non posse ullam convocari Synodum , inconsulto , aut invito Romano Episcopo. Pelagius ΙΙ. Epist. VIII. ad Episcopos Orientis, quos Ioannes Jejunator Patriareha CPolitanus ad Synodum Generalem vocaverat , scribit: Relatum est ad A 'ostolicam Sedem, Joannem CPolitanum Episcopum UniversaIem se scribere , posque ex hac sua praesumρtione ad SDodum convocare Generalem : Cum Generalem Synodorum ComςOcandarum authorcras Mostolicae Sedi B. Petri singulari priuilegio sit tradita, et nulla unquam Synodus rata legatur , quae A,/ostolica authoritate non fuerit fulta. Quaproρter quidquid in ρraedicto vestro conpen liculo statuistis , ex auctoritate S. Petri ostolorum Princ is praec io omnia , quae ibi statuistis , et uana, et cassata esse. Porro cam haec scripsit Pelagius II. saeculo VI., nemo Episcoporum reclamavit. Reclamassent autem, si Sedi Apostolicae authoritatem convocandi Concilia Generalia immerito, et praeter jus
CCCLIV. Prob. III Ratione Theologica . Ad i
Ium proprie et per se pertinet convocare Concilia Oec inenica, qui supremam habet in Ecclesia aut horitatem ab ipso Christo sibi collatam , quique jussus est Pa seere universam Ecclesiam. Atqui solus Romanus Pon tifex Eabet hanc authoritatem, ut ostendimus Controversiis III. Ergo ad solum Romanum Pontificem proprie et per se pertinet convocare Concilia Oeuumentea. P. M. Concilia Oecumenica non convocantur ob saecularia negotia, sed ad commune et spirituale honam totius Ecclesiae : nimirum vel ad controversias fidei diximendas , vel ad instaurandam disciplinam. Ergo ea
107쪽
1.4 ARTICULUs m. CONTROvERsIA V. 'eonvocari non possunt, niqi ab habente supremam authoritatem in Ecclesia Dei: sicut comitia Regni Monarchici a nemine alio qaam a Rege convocari possit ut . CCCLV. Quod vero haec potestas convocandi Coti ei lia Oecumenica soli Romano Pontifici , tion vero Imperatori aut Principibus Iaicis conve uiat, ulterius Ostenditur l. ΙΙaec potcstas ex una parte non est Pro laure, se i sacra, et a profana distincta: ex altera parte Imperatores , ae Principes inici neque jure naturali, --que positivo, divino aut humano habent ham potesta tem. Ergo eouvocatio Conciliorum non pertinet ad Imperatores vel Principes laicos. II. vel illa potestas pertineret ad Principes, quia Principes sunt, aut quia Christiani , aut quia Principes et simul Christiani. Si quia Principes ; ea igitur praediti erant etiam Pagani , ero, Diocletianus , ot alii Ecclesiae hostes ; ac sine
illorum auctoritate nefas erat congregare Conciliam , quod nemo sanus senserit. Non quia Christiani sunt :nain eo nomine Ecclesiae Mint,triis , praesertim Episcopis, subesse ac obtemperare debent in rebus spiritualibus ac Ecclesiasticis; non vero Praeesse aut imperare possunt. Conjunutio autem dignitatis Regiae aut Cuesareae cum proses ione Christiana id unam efficit, ut qua tamquam Principes aut horitate pollent, eum tamquam Christiani in exequendis Ecclesiae L communis omnium Fidelium Matris, Decretis insumant; Iion a tem ut potestatem temporalein ad Spiritualia ostata e
CCCLVI. Conclusio II. Ad solum Romanum Pontificem pertinet praesidere Conciliis Oecumenicis vel pex
se, vel per Legatos suos. Prob. I. ratione Theologicata
Ipsa sona ratio dictat, quod Coucillis Uecuineuicis praeu-
108쪽
DE CONvoc AT. ET PRESIDENTIA CONCIL. t 66 sidere debeat pars nobilior Ecclesiae, nimirum Caput, sicut comitiis Regui Rex praesidet. Atqui Caput Ecclesiae est Romanus Pontifex , ut ostendimus Controversia III. Ergo. Confirm. Patres praesunt filiis, Pastores ovibus. Ergo cum Romanus Ponti sex sit jure diuino Ρastor omnium Ovium , Pastor Pastornm, Episcopus Episcoporum , ac Pater omnium Christianorum , ipsius est Conciliis Oecumenicis praesidere vel per se, vel Per Legatos suos , a quibus repraesentatur. Quod vero Imperatores , aut alii Priticipes latui praesidere non possint Conciliis, facile contra Protestantes evincitur ex eo . quia Praeses Coucilii debet sententiam serre : atqai Imperatores et Principes laici non possunt sententiam ferre in materia si lei et morum , ut Ostendimus Nam. CXXXIX. CCCLVII. Prob. II. Ex antiquissima , et nunquam interrupta praxi Ecclesiae. Concilio Apostolico Ierosolvinitano, pro determinanda legalium abrogatione celebrato,
praesedit B. Petrus. Primus enim Surrexit, primus definivit, et omnes ejus sententiam secuti saut. Ut al Oacumeni ea veniatas Concilia, qaae a saeculo lV. ad nostra usque tempora celebrata sunt, certo constat Romanum Ρoutificem per se ipsum oue identalibus Concilii omni has , Tri lentino aute in per Legatos praesedisse. Hi autem fume, Nomine Pauli lia. Jotiones Card. de Monis , Marcellus Carn. Cervinus , et Reginuidas Card. Polus. omino Julii si I. Marcelloes Card. Crescentias. Ssebastianus Pighias Archiepiscop, Sipontinus , et Aloysius Lippomanus Veronensis Episcopus. Nomino Pii 1V. Chrdinulas Hercules Gon Zaga , Hieronymus Seripa alias , I, ian-Deς Moronus, Stanis laus Ilosius , Ludovicus Simoue. ta , Maruas Sitticas, Lernaedas Navagees 3.
109쪽
ARTICULUS III. CONTROPERSIA V.
CCLVIII. Orientalibus Cone illis, Nicaeno T. n mine Sylvestri praesederunt Osius Cordubensis , Vitus et Vincentius Presbyteri CPolitano I, quia Oecumenicum: non erat, nisi consideretur ut unitum Romano Occidentalium Episcoporum Concilio, quod Anno o82. celebratum egi, Damasus nec per se, nee per Legatos praesedit, 'hesino nomine Coelestini , S.Cyrillus Alexandrinus , Arcadius et Projectus Episcopi , et Philippus Presbyter . Chalcedonensi nomine Leonis M., Paschasinus et Luce tius Episcopi, Bonifacius et Basilius Presbyteri. CPolitano II. Vigilius Papa, quamvis tune CPoli versaretur, atque a Graecis Patriarchis et Metropolitis invitatus fals-set, ut Concilio praesidoret, iustis tamen de causis noluit Concilio per se aut Legatos suos interesse ae Praesidere. CPolitano III. nomine Agathonis, Theodoro et Gregorius Presbyteri , Joannes Diaconus, et Constantius Subdiaconus. Alcaeno II. nomine Hadriani I, Petrus Abbas S. Sabao, et Petrus Archipresbyter . CPolitano IV. nominθ Hadriani II, Donatus ac Stephanus Episcopi, ac Marina; Diaconus. Hos nomine Romanorum ΡΟΩ-tificum praesedisse Conciliis Orientalibus certo constat , tum ex probatissimis Historiae Ecclesiasticae Scriptori-hus, tum ex genuinis Conciliorum Actis , in quibus primi sententiam ferunt, definiunt ac subscrihunt ante omnes Patriarchas , quamquam aliqui Legati Episcopi non fuerint, sed tantum Presbyteri, i inino inseriores Clerici , Diaconi aut Subdiaconi.
CCCLIX. Objiciuntur I. contra L. Conclusionem facta quaedam Imperatorum. Prima concilia Generalia. iuu
110쪽
DE CONvo ΑΤ. ET PR MIDENTIA CONCIL- λον oriente , Nicaenum utrumque , Ephesinum , Chalcedonense , et quatuor CPolitana , indicta et convocata fae re a piissimis Imperatoribus , Constantino , Theodosio utroque k Marciano, Constantino Pogonato, Irene , nci Basilio Ergo potesta& convocandi Concilia Generalia pertinet ad Imperatores. R. D. A. Indicta et convocata fuere ab Imperatoribus, Pontifice Romano eorum conu cationi consentiente, et convocationem illam ratum habente , Co A. Aliter N. A. et C. Omnia Concilia Oec me ni ea , quaecunque sunt habita in Occidente , solius Romani Pontificis auctoritate indicta et convoeata faerunt. Atque haec convocatio Summi Pontificis ius va- Iidius confirmat quam impugnari possit ex Orientalium convocationeia Cum enim non minoris sint dignitatis posteriora quam prima ; siquidem omnia Ecclesiam repraesentant universam , clarius eIucet Pontificis in Oc- dentalium k quam Imperatoris in Orientaliam convocatione aut ritas o Illa enim solus Pontifex congregavit; ista Imperator, non solus tamen ; sed consentiente, immo gratulante sibi Pontifice Romano, quod facile probari potesto Synodus Oecumenica CPolitana III. Aet. III. in Sermone Prosph etico, seu Acclamutorio , Sylvestrum cum Constantino Synodum Nicaenam congrcgasse , diserto asserit. Arius dioisor Trinitatis, et partitor instimebat, et continus Constantinus sem 'er Augustus, et Syloester laudabilis, magnam atque insignem in Alcaeu unodum congregabant. Ephesinae Srnodi convocationem a Theodosio Iuuiore laetam, ratum se habere testatur ipse S. Coelestinus Epist. ad Theodo sium. Huic Synodo , quam esse jussistis , novi tram stra sentiam in his , quos misimus exhibemus . Convocalio M alcedoneusis a Marciano Imp. factam approbavit S.