장음표시 사용
181쪽
cet Ecclesia tam per eumdem Petrum , cytam Per SUOS ccessores convicta atque e tignata sint omnium ha
reticorum commenta , et fratrum corda in Ade Petri . quae haerentis non defecit , neque in sinem desciet , sunt conoermata 2 Innocentius IlI Serm. II. in cons gratione Pontificis Maximi ait: Aisi ego solidatus essem
in fide , quomodo possem alios in inde Armare 3 quod
ad o Iesum meum noscitur vocialiter Pertinere, Domino protestante; Ego, inquit, rogasi pro te , ut non desciat Mes tua , et tu aliquando, Conpersus COMPma Iratres tuos. Rogarit, et impetrapit: quoniam exauditus est in omnibus pro sua reuerentia. Et ideo indes Apostolicae Sessis in nulla unquam turbatione defecit. sed integra semper et illibata permansit, ut Petri Priasilerium persisteret inconcussum. Haec et plura alia i Atimonia ipia Romani Pontifices protulerunt in conspeetu totius Ecclesiae . atque continentur in Epistolis ad varias Ecclesias, immo quandoque ad Oecumeni a Concilia direetis , quibus nemo unquam eontradixit
ita ut perperam nunc agere videantur, qui eo argumento , quod thi Summi Pontifices propriam causam. tuea tur, hi e monumentis authoritatem tota retro antiqui
ais stabilitam detrahere adlaborant. Quid ni enim pari ratione Synodi constantiensis authoritatem quis recuset , quod cum se Pontifice superiorem edixit , non minus in propria causa Iocula fuisse perhibeatur 3 Et profecto si antiqua Imperatorum, Principum et Episcoporum testimonia recipi oportet, eum monumentis pu-hlicis iura sua expresserunt, nemoque inventus est qui ea in controversiam adduceret , car non itidem Summorum Pontilleum testimonia acceptabimus, Raae
182쪽
BE INERRANTIA ROMAM P0ΝTIFICIS. a selaca sua iura et privilegia publice et palam protes
runt , et quibus nemo se opponere visus est ΤCDXXVI. Prob. IV. Authoritate Patrum. S. Cypri nus Epist. LV. ad Cornelium Papam seribit: Xauigare
audent, ADt Schismatici et ad Petri cathedram,
atque Ecclesiam princialem, unde unitas Sacerdota lis exorta est, a Schismaticis et profanis litteras ferre rnec evitare , eos esse Romanos, quorum Ades stola praedicante laudata est, ad quos persdia non possit habere accessum. Et Epist. XLV. afl eandem S. Corneliam , Romanam Eeelesiam vocat Melesiae Catholicae radicem ac matricem , alque Episcopi Romani commmunicationem Ecclesiae Catholicae unitatem appellari Atqui haec diei nequeunt ab eo qui Romanum Pontificem se solo fallibilem eqse statuit in causa fidei. Si enim Romanus Pontifex in errorem fidei eontraritim labi posset , atque etiam actu Iaberetur , desineret esse Melesia sticae illius unionis centrum, ad quod caeterae Ecclesiae, velut totidem Iineae ferri debent. Et si Papa errorem eis
proponeret eredendum, utique ab eo recedere tenere tur , sicque a sententia Papae secedendo, fidom Cath licam retinerent, qaod certe repugnat Cypriano, qui pro omni tempore Sedem Apostolicam vati esse radicem , matricem, et centrum Ecclesiae Catholiein toti as , iden que eqse communicare eum Esi Ospo Romano, ac cu
Ecclesia catholica. S. Ambrosius Lib. IV. clo Fide ad Gratianum , agens de Romano Pontifice potissimam , Cap. III. scribit: Ergo cui μορria authoritate regnum dabat, Christus Petro γ hujus indem Frmare nisi Poterat, quem eum Petram dicit, Armamentum Ecelesiae indicaoit 3 S. Hieronymus Lib. III. Apologiae eontra Rufinam. Sesto Romanam stim Apostolico ore laudatam ejusmodi ρra
183쪽
x3α ARTICULUS III. CONTROVERSIA FII. stigias non rec*ere, etiamsi Angelus aliter annuntiet, quam semel ρraedicatum est, Pauli auctoritate munitam
non ρ osse mutari. Idem Epistola XIV. alias mil. ad S. Damasum Papam, Pontificiam insallibilitatem aperte ai struit: Ideo mihi Cathedram Petri, et Idem A 'ostolico
ore laudatam, censui consulendam : inde nunc animae meae postulans cibum, unde olim christi uestimenta su--πi. Profligato a sobole mala patrimonio, apud uos solos incorruρta Patrum seruatur haereditas. - - ms estis lux mundi, pos sal terrae. Ego nullum primum
nisi Christum sequens, Beatitudini tuae, id est, Cath drae Petri communione consocior : ωρer illam Petram sed catam Ecclesiam scio. Quicumque extra hans domum agnum comederit, profanus est. Siquis in Arca me non fuerit, peribit regnante diluuio Quicumque tecum non colligit, Uargit, hoc est, qui Christi non est, Antichristi est. Quam ob rem obtestor Beatitudianem tuam ρer Cruci xum , mundi salutem , Per homousion Trinitatem, ut mihi Eoistolis tuis siue tacendarum , siue dicendarum h ostaseon detur authoritas. S. Petrus Ch sologus in Epist. ad Eutychetem. In omnibus hometamur te frater honorabilis, ut his, quae a Beatissimo Pam Rcimanae ciuitatis praescr*ta sunt, obedienter attendas; quoniam B. Petrus, qui in ρrπria Sede uiuit et Praesidet, praestat quaerentibus Idei ueritatem. Nos
enim pro studio pacis et sidet, extra consensum Roma- .nae Ciςitatis Episcopi causas sidet audire non possumus. S. Sophronius Ierosolymitanus Patriarcha alloqaens Stephanum Dorensem Episcopum, ut habetur Secret. II.., Concilii Lateranensis sub. S. Martino Papa, ait: Quanto us de Inibus terrae ad terminos ejus deambula, d nec ad Apostolicam Sedem, ubi Orthodoxorum dogm
184쪽
DE INERRANTIA R ΜΑΝΙ Po TIFICIA. a sarum fundamenta existunt, yemenias: non Semel, non his , sed multo sumius vertens sacris uiris ibidem consistentibus omnia secundum peritatem, quae in istis' partibus mota sunt, et non quiescas, instantius e etens, atque exorans eos, donec ex Ostolica ρrudentia quae in Deo est, ad victoriam judicium perducere debeant, et nopiter introductorum dogmatum a Monothelitis γperfectam faciunt secundum Canones destructionem. At quomodo Ponti sex persecte destruere poterit haeresin, nia
CDXXVII. Neque hic praetereundus est nobis S. Augustinus. Quamvis A. .i6. Cartaginensis LXVVI. Episcoporum , et Mileuitana Synodus , Episcoporum plus LX. Pelagianam haeresin damnassent, ipse S. Augustinus plures iam Iibros contra illam scripsisset, adeoque minime ambigeret, quin haeretica dogmata in Pelagiana doctrina continerentur e tamendum a S. Innocentio I. litterae expectarentur , qu Lus Carthaginensi ot Mileuitano ConciIiis hac super hae-Tesi responderet. eorumque sententiam probaret, S. Augustinas circa finem Anni . 6. scribit Epistola CLXXVII I. alias XCIV. ad Hilariam. N a quaedam haeresis inimica gratiae Christi contra Ecclesiam Christi conatur exsurgere, sed nondum euidenter ab Ecclesia separata est. At vero posteaquam S. Innocentius Papa
Romae die XXVII. Ianuarii A. . 17. Pelagianam ha resin damnavit ejusque Rescripta in Africam perlata Sunt, stylum mutavit Augustinas, neque iam dixit ha
resin illam nondum ab Ecclesia separatam esse evide ter sed causam esse finitam. Sermone enim CXXXI
alias II de verbis Apostoli, die XXIII. Septembris A. 4r T. ita populum suum allocutus est: De hac caasa
185쪽
,8a ARTICULUS NI. CONTROVERSIA HI. duo Concilia Carthaginense et Mileuitanam missa sunt ad Sedem Mostolicam, inde esiam rescr*ta peri runt : Causa Inita est: utinam aliquando Iniatur e
ror. Reponunt adversarii, Augustinum pronuntiasse, post Bescripta Innocentii Pelagianam causam esse finitam, quia certus erat de consensu universae Ecclesiae, sin minus e preso. saltem tacito , qui iam accesserat Ιnnocentii Rescriptis. At merum hoc est commentum, de
quo Augustinus ne cogitavit quidem Si enim ex octo mensium spatio, qui ab Innocentii Regeriptis ad ha-hitrem ab Augustino Sermonem eIapsi sunt, aliquot d mas , quibus Innocentii Rescripta in Africam perlata,
ac dein promulgata sunt, non satis superesse potuit temporis , quo S. Augustinus certior fieret , utrum Rescripta S. Innocentii a caeteris riclesiis recepta fui sent, Praecipuo quia tuno temporis et Ecclesia latissime erat diffusa , et itinera omnia terra marique, Obnegligentiam et imperitiam hominum, erant impeditissima. Neque obest, quod S. Doetor Epist. CXC. alias LVII. ad Optatum scribat, Coelestium et Pelagiam toto orbe Christiano damnatos fuisse. Nam id primum anno sequente 4I8. contigit, quo Augustinas Epistolam ilIam conscripsit, quando nempe Zosimus Innocentii Successor, deprehensa Coelestii et Pelagii perfidia, sententiam suam adversus illos Ialam ad omnes Episcopos transmisit, ut ini subscrinerent : non quod Episcopo- Tum haec s scriptio robur adderet iudicio Sedis Apostolicae, eum , teste Augustino, Pelagii causa post R scriptum Innocentianum finita iam fuerit; sed ut omnibus legitime constaret de damnatione Pesagii a Sede Apostolica facta, atque ut remotis Episcopis subscribere detrectantibus, pericu iam hujus haeresis ab universa Ecclesia propulsareturia
186쪽
DE INERRANTIA R0ΜAM PONTIFICIS. 183 DXXVIII. Prob. V. Authoritate Ecclesiae Gallicanae, quae ad tempora usque Pisani et Constantiensis Concilii constanter docuit, irresormabile esse soli Romani Pontificis Decretum in causa . fidei et morum. S Irenaeus Lugdunensis in Gallis Episeopus , vir Ap stolicis temporibus vicinus, et S. Polyears discipulus , Lib. III. adv. Haer Cap. II l. ad stat uda contra hae-τeticos fidei dogmata ait sufficere solam Ecelesiae Romanae traditionem, Sed quoniam palde longum est in
hoc taci uolumine omnium Ecclesiarum enumerare su sessiones. : maximae, et antiquissimae, et omnimus cognitae , a gitariosissimis duobus Mostolis Petro et Paulo Romae fundatae , et conuittatae Ecclesiae , eam quam habet ab Apostolis traditionem , et annuntiatam hominibus fidem per successiones Episcoporum Provenientem usque ad nos, indicantes, confundimus omnes ros, qui quoquo modo pel per sui Aiacentiam malam , uel panam gloriam , pel per coecitatem , et malam Re pentiam , praeterquam ποrtet , colligunt. Verum si Apostolicae Sedis judiciam non est irresormabile , quomodo indieata eius traditione confundentur omnes haeretici ' Si Romanorum Pontificam doctrina ab Apostolis certo atque infallibiliter non descendit, ita ut B Petrus per illos Ioqui censendus sit , successio illa quid prodest, aut cur tam sollicite Sia Irenaeas terit seriem successionis in Episcopatu Romano Τ Pergit dein S. Doetor: Ad hanc enim Ecclesiam prορter ρο- ωntiorem principaditatem necesse est omnem conrenire Ecclesiam , hoc est, eos Di sunt undinue iideles. In qua semper ab his, qui sunt undiqua , conservata est ea ,
quae est ab Mostolis trassitio. Ubi aperte firmitas ita retinenda Apostolica traditione, adeoque inerrantia illi
187쪽
,a ARTI PLUS III. CONTROVERSIA VII. definiendis fidei quaestionibus Romanae Ecclesiae asseritur, ac ratio assignatur, cur ad eam omnes Ecclesiae recurrere debeant. Quid enim caeteras Ecclesias juvaret . in fidei aut Religionis Controversiis Romanam consuluisse Se lem, cujus tamen responsum errori obno-Aiam scirent, ac proindri de cuius firmitate et veritato omnino dubitare possent 7
CDXXIX. Auitus Viennensis in Galliis Episco- κpus A. 517. non suo solum , se ' omnium Episcoporum
Galliae nomine professus est Hormisdae Papae, se ejus sententiae in materia fidei adhaesurum. Quia jam securtis , non dicam de Viennensi, sed de totius Galliae depotione Polliceor, omnes pestram s er statu Abi. Curare Sententiam. Ravennius , aliique Episcopi Galli-eani in Epistola Synodica ad S. Leonem Magnum , quae habetur post Epistolam LI. S. Leonis, pilaribus testati sunt, quanti facerent ejus in fidei quaestionibus sententiam , etiam antequam Concilii Chalcedonensis con- Sensus accessisset; Θae Ostolatus pestri scripta ita ,
Mi Symbolum indei, quisquis Redei lionis Sacramenta non negligit, tabulis cordis adscribit , et tenaci , quoad confundendos mereticorum errores paratior sit, memoriae commendaoit Doctrinae post Deum ς-
strae debet Fisque stilis, ut constanter teneat, Vuod credebat. Debet etiam inindelis, ut a persdia sua , agnita peritate, discedat, et Aρostolicae institutionis luce pers iis, erroris sui tenebras derelinquat Hincmarus Rhemensis , Gallis utique non susPectus, in Praefat. opusculi de divortio Miharii Regiis, et Thealbergae Reginae: De omnibus dubiis pel obscuris, quae ad rectae sdei tenorem , pel pietatis dogmata pertinent, Sun-sta Romana Ecclesia, ut smnium Eccletiarum mater
188쪽
DE INERRANTIA ROMAM PONTIFICIS. 18 et Magistra , nutrix et doctrix, est consulenda: et ejus salubria monita sunt tenendia , maxime ab his , qui
in illis regionibus habitant, in quibus diuina gratia ρer ejus praedicationem omnes in fde genuit, et Catholico
lacte nutrioit. quos ad vitam Praeordinauit aeternam. S. Ivo Carnotensis Epist. VIII. ad Rieherium Senone u-sem : Dicitis etiam in litteris, me Sedem inoasisse Gau-fridi Coviscopi uestri, in quo manifeste contra Sedem Αρostolicam caput erigitis , dum , quod illa aediscat, vos , quantum in pobis est, destruitis, et quod illa destruxit, pos aedi care contenditis. Hujus iudiciis et constitutionibus obviare Plane est haereticae Praoitatis nο- tam incurrere , cum Scr tura dicat, mereticum esse constat, qui Romanae Ecclesiae non concordat. DXxx. S. Bernarias Gallicanae , immo universae Ecclesiae lumen Epistola C C. nomine omnium
Episcoporum Galliae ita scribit ad Innocentiam II. iacausa Abaelardi. Oportet ad uestrum re erri Apostolatum pericula quaeque et scandala emergentia in regno Dei, et ρraesertim , quae de inde contingunt. Dignum namque arbitror, ibi ρotissimum resarciri damna Idei, ubi non ρotest Ides sentire defectum. Haec quiρρe prae rogatioa Sedis. Cui enim alteri aliquando dictum est; Ego rogapi pro te Petre, ut non defetat fdes tua 3 Ergo quod sequitur, a Successore Petri exigitur: Et
tu aliquando conpersus confrma fratres tuos. Hoc te stimonium tam luculentum est, ut Galli, cum nulla solida responsione illud videant enervari posse , dicant
solum S. Bernardum saeculo XII. Pontificiami insulti Θhilitatem in Galliis docuisse. Verum quam salso kl asseratur , tum ex aliis, tum etiam eX eo evincitur , quod
nomine omnium Galliae Episcoporum Epistolam illam
189쪽
ARTICULUS III. CONTROVERSIA VII. scripserit , ac proici omnino inverisimile sit contineri in
ea doetrinam communissimae Gallorum tune adversa
tem , neqae id a Gallicanis Episcopis suisse observatum. Saeculo XIV. Natio Gallicaua in scripto quo flamadversus Bonifacium VIII., Clementi V. Papae oblato , haec habet: Non quaeritur de haeresi Puae quondam ut Papae, sed ut priuatae personae , nec ut Papa potuit esse haereticus , sed ut prisata persona. Aec unquam aliquis Papa ut Papa potuit esse haereticus. Et ideo , cum de ejus mortui haeresi quaeritur, non habet congregari Concilium Generale. Estis enim pos Pater Sanctissime Iesu Christi Vicarius, totum compus Ecclesiae repraesentans qui clares regni coelorum habetis : nec congregatum totum Concilium Generale sine uobis, et nisi per pos Posset cognoscere. Haec ver-ha , nomine totius nationis prolata , tam Perspicua ac luculenta sunt, ut nihil magis. Anno 1324, ut in Historia Universitatis Parisiensis ad eumdem annum resertur, Stephanus Parisiensis Episcopus de consensu Decani et Capituli suae Cathedralis, Guillelmi Archiepiscopi Vie
nensis , XXIII. in Theologia Doctorum, et XXXIX. F cultatis Parisiensis Baccalaureorain, de Romana Sede haec statuit. Nos attendentes cum eis Decano , Capitulo etc. quod Sacrosancta Romana Ecclesia , indelium omnium Mater et Magistra, in Irmissima Petri Christi mearii confessione fundatur, ad quam petiit ad uni- persalem regulam Catholkae peritatis pertinet πρυ- hatio doctrinarum , et reprobatio , declaratio dubiorum,
determinatio tenendorum, et em Utatio errorum etc..CDXXXI. Eadem haec in Gallicana Ecclesia perseveravit doutrina etiam post tempora Pisani et Constantiensis concilii. A. 1579. Conventas cieri Gallicani
190쪽
DE INERRANTIA ROMANI PONTIFICIS. I 8 Meloduni habitus Constitutionum suarum Articulo I.,
qui est de fidei Catholicae professione , haec habet : eram dabunt ii , quibus haec cura demandata est , 'iscopi scilicet, et eorum micarii, ut in omnibus Θ-
nodis , tam Dioecesanis quam Provincialibus , Omnes et singuli tum Clerici tum Laici a lectantur, et asteria professione eam Iidem pronuntient, quam Sancta Romana Ecclesia, Magistra, columna , ac Armamentum ueritatis prUtetur et colit. Ad hanc enim propter suam princi-Palitatem necessum est omnem conpenire Ecclesiam. A.
16 12. a Provinciarum Senonensis et Aquensis Episcopis damnatus est Richerii Universitatis Parisiensis Syndici Iiber de Ecclesiastica et politica potestate. Ipse Richerias authoritate Regia et decreto Facultatis depositas est a SIndacatu , atque etiam Regis iussu, urgente cardinato Richeleo , libellum suum retractare atque Sedis Aposto-tieae infallibilitatem agnoscere coactins ivit. Sic autem ipsius declaratio : Protestor et declaro me semper ςoluisse , atque etiamnum velle, et me sum, et libellum Praefatum, et quascunque ejus prvositiones earumque interstretationem, omnemque meam doctrinam Ecelesiae
Catholicae Romanae, et Sanctae Sedis Apostolicae judicio subjicere, quam Matrem et Magistram Ecclesiarum , et infallibilem peritatis judicem agnosco. BL cherii librum ex Gallis eonfutarunt Andreas pallius Doctor Sorhonteus , Dionysius Petavius , et Petrus Camus Episcopus Bellicen is qui totus in eo est . ut supremam et infallibilem Romani Pontificis authoritatem tueatur. Λ. 1625. Clerus Gallicanus congregatus , in Monitis ad Archiepiscopos et Episcopos Galliae Artic. CXXXVII. haec de authoritate Summi Pontificis tradit : Venerabuntur etiam Sanctum Patrem nostrum Papam, E