장음표시 사용
251쪽
243 ARTICULUR IV ConmVVR RIA I. et Gratia Cap. XV. ait, per excommunicationem Sest rari ab ovibus sanis ocem morbidum, ne Per Pluresseipiant dira contagia. li I. Ratione multiplici .. I. est. Ex ommuniculi a communione exteriori Ecclesiae , prae- cibi sunt au thoritate legitima a Christo accepta Ergo non sunt amplius membra. Ecclesiae. II. Per excomm nicata nem brivantur Christiani omni commercio spirituali, quod habent tamquam unius et ejusdem Ecclesiae partes et membra inter se. I H. Ex iunicati ni poena eum locum. habet in Ecclesia Christi, quem habebat poena mortis in veteri Testamento, et quemela tinnum habet in regnis et ditionibus Principum temporcirium. IV. Exco utinu uicati non pertinent ad corpus Ecebsiae, a quo praecisi sulit legitima aut horitato tneque pertinent a i animam Ecclesiae ; quia sapponum
justam , me ut iam poteri esse amicas Dei , iuste vero e Conmis ι itus, quamvis tu excommunicatione mori
tur, Pote,t balvari, modo de pecuatis. doleat. Ergo e comi Dur icati sunt cle. Ecclesia. P. C. Talis est membrum Ch i Er re, e . iam est membrum Ecclesiae. Confirmat. Ex eo minuuicatio est medicina spiritualis, in tituta iautilitat in eorum, qui excommunicantur. Atqui si e communicata ejicerentur ex Ecclesia, non foret in tit ta in eorum utilitate in. Ergo. R. injuste excommuni- CatuII1 non separari ab Eccle ia, nisi appare uter ta tum, eoquot sententia in eum lata iiij ast fuerit; quamvis ast vitandum scandaluin debeat se pro ex communicato gerere.. Quod si vero juste luerit excolumi Macatus ,. R. c.. A.. . c.. Si de peccatis. dolet , ed in L
252쪽
DE PRAECISIS AB ECCLESIA. α49 eum contingat, antequam a censuris absolvatur, sa vari poterit; quia quamvis re ipsa non sit membrum Ecclesiae, est tameir in voto et desiderio quod sufficit in hoc casu ad obtinendam salutem. Ad yrobat. C. Λ. N. C. Ut quis sit membrum, Christi vivum, requiritur unio cum Christo per charitatem. Ut vero quis mem-drum Ecclesiae censeatur , requiritur exterior conjunctio et sensibilis cum caeteris membris Ecclesias , pra cipue cum visibi Ii Capite. Potest igitur quis esse mem-Brum Christi, quin idcirco sit reipsa membrum E clesiae o Ad Consumo Co M. N- m. Ecclesia ejectis non adimit spem redeundi; quin idcirco eos e sinu suo ejicit , ut medicinali hac Pocua emendentur, ae deposita contumacia ad sinum Matris suae redeanto DLXXXVlΙΙo Dices II. So Augustinus Libo comtra Donatistas post Collationem Cap. XX. scribit: a Postulo Dei non se 'aramas, quos ori degradando oel ein Communicando ad humiliorem poenitendi locum redigi mus. Ergo, iuxta S. Augustinum, excommunicati sunt adhuc de Ecclesia- R. No C. vel enim S. Augustinus, I quitur de separatione perpetua . quae est sine' spo Sal tis et reditus : veI per populum Dei non intes igit Ecelesiam. sed collectionem omnea, salvandorum , aut
etiam, sanctos et pios homines, quorum communione interiore , qu ae fit Per gratiam et veritatem , exeo municatio per se' et directe nunquam hominem privati Bellar minas et Simonnettas putant, hianu Augustini 1 tum esse corruptum, Iegendumque esse z Aeque enim a populo Dei non separamus etc. Quia statim, haeσ ve
ba subsequuntur: Et ubi hoc jacere Pacis et tranquibEιatis Ecclesiae gratia non permittimux , non tamem
253쪽
α5. ARTICULUS I . coNTROUERSIA I. icteo Ecclesiam negligimus, sed toleramus quae nesumus , ut Peryeniamus quo polumus. DLXXXIX. Dices III. Si excommunieati non tolerati sunt extra Ecclesiam, erunt etiam extra illam excommunicati tolerati. Atqui id dici nequit. Ergo. R. N. M. Quamvis excommunicati tolerati, per se loquendo , meriti fuerint ab Melesia praecidi; Ecclesia tamen , Ion quidem in favorem illorum, sed in favorem fidelium, noluit eos privare iurisdictione actuali, ut patet ex Constitutione Martini V. in Constantiensi, n
Iutique eos a corpore praecidere. Contra aliter dicendum est de excommunicatis non toleratis.
CONTRO VERSIA ILAN FIDELES REPROBI, IMPERFECTI , Μ Α μQUE PECCATORES, ET INFIDELES, SIVE HAERETICI OCCULTI SINT MEMBRA ECCLESIAE 3
quaestionem, quorum opinio si valeret, necessario com sequeretur , veram Ecclesiam Christi esse prorsus invia sibilem. Novatiani docebant , Ecclesiam esse coetum hominum eo saltem Sensu jastoram, quod numquam lapsi fuissent in graviora pWccata circa fidei consessionem quamquam non ita perspicuam est, qaos illi ab Eccle-
254쪽
DE MEMBRIS ECCLESIAE. 25 asia exeluserint: an eos omnes , qui grave peccatum com miserant, an vero eos solum, qui in persecutione a fide defecerant. Donatistae non aliis Ecclesiam constam volebant, quam probis, et ab omni crimine, saltem graviore alienis. Videntur enim eos tantum ab Ecelesia
exclusisse , qui in persecutione lapsi fuerant, Idolo- Iatras , Libellaticos etc. praecipue autem Catholicos , qui lapsis , libellaticis , et sacrorum voluminum traditoribus favere dicebantur, quod Caecilianum Carthagine sem Episcopum a Donatistis falso accusatum , eiusquo ordinationem a FeΙice Amungitano factam, contra D natistas defenderent. Pelagiani teste S. Augustino Lib. de Haeresibus Cap. LXXXVlII. definiebant Ecclesiam,
eoquod in Scripturis dicatur esse sine ruga et macula , esve Congregationem hominum Persectorum, nullum peccatum quantamvis veniale habentium. Nich- Iemus non alios agnovit in Ecclesia esse, quam Praedestinatos , neque aliud vinculum, quo partes Euclesiae inter se colligentur , quam prae testinationem, ita ut omnes et soli praedestinati sint membra Ecclesiae. Wich- Iem errorem adoptavit Ioannes Hus, cujus Articulas La Constantiensi Sess. XV. damnatus ita habetr Unica est Sancta miςersalis Ecclesia , quae est Praedestinatorum unipersitas. Et Art. V. Pra scitus etsi aliquando sit in gratia secrandum praesentem iustitiam , t
men numquam est Pars Sanctae Ecclesiae : et Praedestinatus sem er manet membrum Ecclesiae, licet aliquando excidat a gratia adςentitia , sed non gratia praedestinationis. Lutheraui cum Luthero, Melanchtone , et Brentio duplicem distinguunt Ecclesiam, alteram veram , a Scripturis et Patribus laudatam . Spo
sam Christi, atque invisibilein, ad quam ii tantum γει
255쪽
ARTICULUS Iv. C0NTROVERsta IL. a Satinent qui vere credunt, et Deo obediunt: altera externam, quae nomen tantummodo Ecclesiae habeat. eamque visibilem,. ad quam pertinent omnes hocii et mali qui in eadem doctrina fidei, atque eorumdem Sacramentorum usu conveniunt. Calvini opinio nisi e dem fuisse dicatur cum Lutheranis, certe obsgura est v modo enim affirmat Ecclesiam esse invisibilem, eamque ex solis praedestinatis constare : modo docet eam esse visibilem, et conspicuam Verbi divini praedicatione , et Sacramentorum administratione. CDXCl. Paschasius Quesnellus, nostro hoc saee Io Mnsentanorum Antesignanus errores Pelagianorum ,.
Hussi et Ric essi etc. instauravit, cujus propositiones scptem de membris Ecclesiae a Clemente XI. in BulIa Unigenitus meritissimo iure proscriptae saereia Propositio , inter damnatas, ordine LXXII. ita habet: Nota E clesiae Christianae est, quod sit Catholica, comprehendens et omnes Angelos coeli , et omnes Electos et DStres terrae, et omnium saeculorum. LΚΚΙ11. Quid est Ecclesia, nisi coetus siliorum Dei manentium in ejus. sinis, adoptatorum in Christo, subsistentium in ejus Persona, redemptorum ejus sanguine, pivensium ejus sρiritu, agentium per ejus gratiam , et e ectantiiam gratiam futuri saeculi Τ LXXlV. Ecclesia, sice integer Chrystus, incarnatum Verbum habet ut caput, Omnes pero Sanctos ut membra. LXXV. Ecclesia est unus solus homo , comρOsitus ex Plsribus membris, quorum Christus est Caput, vita ,. Subsistentia , et persona; Unus solus christus compositus ex pluribus Sanctis , quorum est
sancti cator. L LVI. Aihil spatiosius Ecclesia Dei , quia omnes Electi et justi omnium saeculorum illam
componunt: L VII. Qui non ducit ςitam dignam, IN
256쪽
DE MEMBRIs EcCLESIAE. 2 MFo DH, et membro Christi , cessat interius habere Deum Pro Patre ,. et Christum pro capite. LXXVIlI. Se- Paratur quis a populo electo , cujus suum Dit ρομυIus
Iudaicus , et caput est' Jesus Christus , tam non ς sendo secundum Evangelium ,. quam nom cre&ndo Euangelio.. DXCII. Antequam a praesentem quaestionem respondeatur,. Observo ex Card. Bellarmino Lib. III. de Conc. et Ecclesia , cap. II. quod Ecclesia sit corpus vivum et animatum. Animae Ecclesiae dicantur i terna dona Spiritus Sancti, fides spes, charitas ete. Corpus vero, Ecclesiae' dicitur externa profesΝio ejusdem fidei, et eorumdem Sacramentorum communicatio. Ex his sequitur I.se quosdam esse' de anima ed corpore Ecclesiae , interius et exterius Christio capiti suo unitos νae proinde perseetae ae viva membra, Ecclesiae. Tales sunt soli iusti, gratia sanctificante ornati, qui per Baptis mum ingressi sunt Malesiam. II. Aliqaos esse dae anima tantum Ecclesiae , non vero do corpore , ut Cate-c me ni , et excommunieatii non tolerati, modo fidem. et charitatem habeant, quamvis absque ipsorum culpa nondum sint Ecclesiae reconciliati. VI. Alios , viceve isa ,. esse de Corpore' Ecclesiae , non vero de animal saltem perfecte.. Atquae hoc nomine veniunt Illi, qui eamdem fidem profitentur in Ecclesia,. iisdem lus Plistori Bus gubernantur qαidem; verumtamen a Christi ch ,ritate alieni sunt ,. vitam sectantes a Dominieis praege .ptis abhorrentem se et Sanctorum exempli x contrarium. Iam vero quanto in praesenti quaestione quaeritur , quisnam sint, ac censeri debeant membra Ecclesiae, non est sermo de membris vivis et persectis aut de iis,. qui,
ad Ecclesiae antinam perfecte pertinent; tales enim, j
257쪽
us4 ARTICULUS IV. CONUOVERSIA II. xta omnes Catholicos sunt tantum illi, qui gratiam habent sanctificantem, et per Baptismum Ecclesiam ingressi , neque ab ea per legitimam authoritatem praecisi sunt: sed sermo est de illis, qui pertinent ad corpus Ecclesiae, quod solum, proprie ac strict8 loquendo , habere potest membra , eaque vel viva per charitatem , vel impersecta, ad quodam modo mortua, ob desectum charitatis.
DXClII. Conclusio I. Neque omnes praedest nati , Deque soli , sunt membra Ecclesiae. Prob. I. pars Conclusionis. Multi sunt praedestinati ex Iudaeis, Tureis , Idololatris , et Haereticis qui aliquo saltem tempore, antequam nimirum Catholicae Religionis veritatem agnoscant, vel per Baptismum Ecclesiam ingrediantur,
neque ad animam, neque ad corpus Ecclesiae pertinent. Ergo non omnes praedestinati sunt pro omni tempore membra Ecclesiae. Ergo praedestinatio non est ratio ipsos formaliter constituens in Ecclesia. - Prob. altera pars Conclusionis , I. Authoritate Seripturarum , quae Ecclesiam comparant areae, et sagenae. Matth. Cap. Ill. v. 12. Permundabit aream suam , et congregabit triticum suum in hυrreum; paleas autem
comburet igni inextinguibili. Matth. Cap. XIII. v. 47.
Leriam simile est regnum coelorum sagenae missae in mare, et ex omni genere Piscium Congreganti. Quam, cum i leta ess t, educentes , et secus littus sedentes, elegerunt bonos in pasa, malos autem Ioras miserunt. Sic erit in consummatione saeculi. Matth. XXII.
Convivio nuptiali, ad quod intrarunt boni et mali,
qui postea cum non haberent vestem nuptialem , missi sunt in tenebras exteriores. Vatth. XXV . Decem
Virginibus, quarum quinque erant Pradentes , et qui
258쪽
DE ΜEMBRIA ECCLESIAE. Q que saluae. Ergo in Ecclesia sunt non tantum praedestinati , sed etiam reprobi, qui significantur per paleas , pisces malos, Virgines fatuas. Atque hoe argumento oppressi Donatistae . ut refert S. Augustinus Cay Vli I. ot IX. in Breviculo Collationis cum Donatistis. admisero in Ecclesia etiam malos Permixtos esse, saltem oecultos. Apostolus ad Galatas Cap.' tII. v. 26. Omnes enim Ilii Dei estis persidem in Christo Iesu. Quicumque enim in Christo baptizati estis, Christum induistis. Ergo etiam reprobi, qui Baptismo tolliati sunt,
et omnia dogmata verae Eeclesiae credunt, e numero membrorum verae Ecclesiae excladi non possunt , cum
sint haptizati , et filii Dei.
II. Authoritate Patrum, quorum loca conclusione III. adducemus. Unum hic audiamus Augustinum Tracti XLV. in Joannem : Secundiam praescientiam Dei, et Praedestinationem , quam multae opes foris , quam multi lupi intus t Trael. CXXH. in Ioannem. Dominus lia piscatione signi capit Ecclesiam , qualiter nunc
sit. Quod autem illud fecit in initio praedicationis
suae ; hoc uero post resurrectionem ' suam , hinc ostenssit illam capturam piscium bonos et malos signλ are , quos nunc habet Ecclesia; istam oero tantum bonos , quos habebit in aeternum, completa in Ine hujus saeculi resurrectione mortuorum. Enarrata in Psalmum CXxXVII. Num. IV. Ecclesia deorsum , et Ecclesia sursum : Ecclesia deorsum in omnibus Fid libus: Ecclesia sursum in omnibus Angelis. Lilν. II. contra litteras Petiliani Cap. XLVII. Eadem mscua sub uno Pastore et opes et hirci pascuntur, donec ut debita recipioni, Segregentur.
259쪽
IIIo Ratione Theologica. Si soli Praedestinati Ee- elisiam constituerent, Ecclesia foret invisibilis, et a nemine' dignosci posset; nec obligatio amplius urgeret illam quaerendi , cum nemo ad impossibilia teneatur rguo enim, pacto, aut qua arte praedestinatos discernat quis a reprobis Τ Quod si Ecclesiae cognosci nequit, multo minus vera fides, vera Scriptura, legitimusque S
Cramentorum usus certo innote cet, cum omnia haeo praecipue aut ritate Ecclesiae nitantur. Praeterea perditissimis quibusque ansa daretur subtrahendi se ab obedientia legitimis Pastoribus debita ,. dicendo, illos nec praedestinatos , nec j tos esse se sed reprobos evpeccatores j atque ideo, cum Ecclesiae membra non sint, omni aut ritate praecipiendi et pascendi spoli
CDXCIV. Conclusio II. Non solum persecti, secletiam Fideles impersecti, qui in varia: peccata venialia Iahuntur, sunt membra verae Ecclesiam Prob. Couolusio. Vera Christi Ecclesia debet esse ci HAs fide iam ubique discisus. Atqui si fideles imperfecti qui venialiter peccant, ab illa excla lerenter , Euclesia, non amplius s rei coetus fidelium ubique diffusus. Ergo. P., m. Om- nos homines , excepto Christo, quia homo, Deus capax non erat peccati , eb Beatissima eluq Matre ex speciali privilegio , p pter humanam fragilitatem in venialia quandoque labuntur peccata , . iuxta, illud JacohiCap. IlI. In multis offendimus omnes. Et l. Joan. Cap. I. Si diaerimus. quoniam peccatum non habemus , iminos seducimus, et ceribus in nobisi non est. Ergo, CDXL, . Conclusio III. Non solum Fideles iusti oscit magni etiam Peucatores, tam occulti quam inanis au , Sunt me ra vorae Ecclesiae. Prob. I. Praeter eis
260쪽
momonia quibus Conclusionem I. superius stabilivimus , aliis etiam Scripturarum testimoniis. Matth. Cap. XVIII. ait Christus: Si autem peccauerit in te frater tuus,pa , et corr*e eum inter te et ipsum solum - - α autem te non audierit, adhibe tecum adhuc tinum uel duos. Quod si non audierit eos, dic Ecclesiae. Si autem Ecclesiam non audierit, sit tibi sicut Ethnicus et Publicanus. Ergo Christus illis verbis supponit eiusmodi peccatores esse in Ecclesia, a qua eos postea vult ejici propter contumaciam. Apostolus I. at Cor. Cap. V. scribit : Auditur inter uos fornicatio , et talis fornicatio , qualis nec inter Gentes, ita ut uxorem Patris sui habeat. - - Tollatur de medio pestrum , qui hoc opus fecit. Ergo antequam legitima aut ritate ab Apostolo separaretur, incestuosus illo pertinebat ad Ee-elesium. B. Joannes ocat s. cap. II. et III. scribit septem Ecclesiis Asiae, quarum sero singulas de vitiis non levibus reprehendit. II- Authoritate Patrum. S. cyprianus Epist. LI. ac
consessores e Schismate revertentes scribit: mpediri non debet aut stis, aut charitas nostra, ut, quoniam zizania in Ecclesia esse cerniinus. Usi de Ecclesia recedamus. Sia Chrygost in Psalmo XX IX. Nec ex Pe sectis quidem uniuersu constat Ecclesia ; sed habet eos etiam, qui otio et socordiae se dedunt, mollemque et dissolutam uitam amysectuntur, et libenter serotiant νο- Iu stati : Et quoniam est tintim corpus. tamquam ex raria persona , haec et illa yronuntiat. S. Hieronymus is Diu-logo contra Luciferianos : Arca Noe Ecclesiae t tis fi D. Ut in illa omnium animalium genera , ita et in hac Mnipersarum et gentium et morum homines sunt. Ut ibi