장음표시 사용
301쪽
αὴθ ARTICULUS Iv. CONU VERSIA P. DXXXVI. Alii Episcopatus hoste; nostris temporibus exorti sunt, nempe Jansentani, quibus scrupulam non movent Tridentina Decreta ,. aut Pontificum, Constitutiones. Quando callidissimis his novatoribus sermo est de Episcopis comparate ad Pontificem Romanum , tum enimvero in depraedicanda et extollenda
Episcoporum potestate omnes moderationis et aequit iis limites excellunt, ac quaestiones movent non ad
aliud aptas , quam ad collidendos Episcopos cum Pomtifice , Episcoporum. neque ac Romani Pontificis host si urati .. Tot apud illos sunt Monarchae , quot Episcopi,
tot Ecclesiae independentes , ac Romano Pontifici non obnoxiae , quot Episcopatus.. At vero quando illis se nio est de Episcoporum dignitate simpliciter et sine com paratione ,. liberas linguae, et calamo habenas permittunt, munus Episeopale suae dignitatis grada dejieiuni;. idque non divinae institutioni , sed humanis tantum comitiis et rationibus originem suam debere eum Calvino affirmant.. Episcopum, aiunt, non nisi simplicem esse fidei Ecclesiae, suae testem , aut Leg tum , cui id muneris demandatum est, ut hoc vel illud in Ecclesia sua credi testetur.. PresbyterOS , Praesertim illos, qui animarum curam eXerCent,. V. g. Parochus et Curiones,. persecte Episcopis aequant eκ eo.
capite, quod Episcopi in Apostolorum, Curiones in septuaginta. duorum Di eipulorum locum suffecti sint; nec Jesus christus inter jura et potestatem, quam Aps stolis, et illam quam Discipulis largitus est , discrimen
ullum statuerit. Ex quo inserunt I. Parochos et Curiones esse Pastores. Ecclesiae, et Iesu Christi Vicarios,. aequo ac Papa et Episcopi. II . Presbrteri illis injuriam fieri, cum a serendo , pari cu Episcopis jure,
302쪽
DE SUPERIORITATE EPISCOPORUM. 299 in conciliis de doctrina iudicio excluduntur: III. Seu
tentiam Episcopi, qui Presbyterorum suorum renuit consilia , et suo arbitrio aliquid statuit, nullae Episcopali authoritate praeditam esse, nullamque ad obstrici-gendos fideles vim ac pondus habere. IV. Episcopum in nulla Parochia suao Dioecesis , nisi fiat illi prius a
Parocho potestas , seu per se ipsum , seu per alios ullam functionem obire posse. Atque hae sunt artes, quibus Pre-shrteros adversus Episeopos suos concitare, atque incautos se tae suae adjungere conantur Iansentani, oblata vana quadam Episcopatus specie ahimarum Rectoribus. Verum exploratum est omnibus, qui mysterium iniquitatis norunt , non nisi fumos vendi a sycophantis. Jansentani enim authoritatem Ecclesiae , quam Romano Pontifici et Episcopis adimunt, Don concedunt Presbyteris, quos paulo ante ad Episcopalo solium evehere videbantur, sed ad ipsos Iaicos transferunt.. Populus enim , juxta horum mentem, authoritatem hanc Romano Pontifici Episcopis et Presbyteris conseri , atque ideo eam Penes populum residere pronuntiantia Populum volunt vero noproprio Ecclesiam esse, eui datae sint claves n Christo ; Pastores vero esse caput ministeriale , sive administros Ecclesino vel Populi .. DXXXVII. Antequam statuantur Conclusiones , ohservo, Episcopos triplicem habere potestatem. Prima est potestas Ordinis , vi cujus non tantum ipsi Sacri uium peragere, verum etiam alios, qui id peragant, aut peragentibus ministrent, nimirum Sacerdotes , Di conos, aliosque ministros ordinare possunt, et Sacramenta perficere, praecipue ordinis et Confirmationis. Altera est potestas Iurisdictionis internae , seu in foro conscientiao, qua Peccata remittere vel retiuere possuut,
303쪽
34α ARTICULUS IV. CONTROvERSIA v. iuxta illud Joan. XX. Quorum remiseritis Peccata, r
mittuntur eis: et quorum retinueritis, retenta sunt. Tertia e t potestas Iurisdictionis externae, in foro exteriori , vi cuius Episcopi ius dicunt in subditos, etiam
invitos, dirigendo illos, atque censuris etiam, aliisque spiritualibus poenis, si opus fuerit, in illos anima' vertendo. Quaeritur iam , an Episcopi sint iure non m do Ecclesiastico, sed etiam divino, Presbyteris superiores , tam potestate ordinis quam Iurisdictionis ΤDXXXVIII. Conclusio I. Episcopi sunt Presbyteris superiores potestate ordinis . et quidem Jare cliviano, Prob. Soli Episcopi jure divino, et vi suae ordia nationis, ordinant Episcopos . PreshFteros, et ministros Ecclesiae. Ergo Episcopi sunt lare divino Prasbyteris
Superiores, potestate ordinis. P. A. I. Authoritate Scripturarum , ex quibus constat, solis Apostolis , eorumque successoribus Episcopis collatam fuisse a Christo, atque ab ipsis exercitiam potestatem creandi Ecclesiae ministros. Sic Apostoli Act. VI. Diaconos septem, a multitudine fidelium electos; per manuum impositionem ordinarunt. Act XIV. Paulus et Barnabas per sim gulas Ecclesias constituerunt Presbyteros. Paulus tres
ordinasse Episcopos in Scripturis dicitur , Timotheum Ephesiorum , Titum Cretensium, et Epaphroditum Phi- Iippensium. Timotheo et Tito , tamquam Episcopis, declaravit in suis Epistolis, quihusnam manus imp
nere , hoc est, quosnam Episcopos aut Presbyteros Ordinare deberent, nimirum viros sanctitato consseeuos.
Ergo cum soli Apostoli, eorumque Suce fores Episcopi hanc potestatem exereuerint, legitime infertur, eam solis Episcopis a Christo suisse concessam. Prob. II. Ex constanti Ecclesiae praxi, cujus probe conspius Σω
304쪽
DE SUPERIORITATE EPIA OPORUM. 3.1vatianus saeculo III., facto schismate, a tribus Episcopis rudibus et temulentis, eoquod aliorum copia nouesset , Episcopus inaugarari coluit, ut scribit S. Comnelius Papa in Epistola ad Fabiam Antiochenum. Prob. III. Authoritate antiquorum Canonum , Patrum , et Co ciliorum. Cauones qui dicuntur Astostolorum , quamvis non Apostolici, antiquitato tamen sua venerandi, statuunt Can. I. Discoρus a duobus uel tribus Discopis ordinetur; Presbyter ab uno Discopo ; item Di contis, et reliqui Clerici. Concilium Alexandrinum sub S. Athanasio, in Episto/a ad omnes Episcopos, gum prohare vellet, quemdam nomine Ischyram , cujus calicem ab Athanasio confractum fuisse criminabantur Eusebiani, numquam suisse Sacerdotem , id ex eo evimoit ; quod Ischyras non ab aliquo Episeopo , sed a Coblutho Presbytero fuerit ordinatus. Unde, inquiunt Patres , Presbyter est Ischyras, aut a quonam ordinatus ΤUtrum a Collutho 3 Atqui Colliathum in presbyteratu mortuum fuisse, et omnem ab illo faetam manuum imρositionem irritam , omnesque quos ille in schis male ordinaςerat, ad laicorum gradum redactos notum est, nec uIli omuino dubium. Qiomodo ergo Priapiatus homo, et Wipatam domunculam incolens, mysticum credatur habere poculum 3 S. Epiphanius Haerest LXXV. Aerii errorem vocat dogma supra hominis captum , 1uriosum et immane. , Ac dein subjungit: DAμορorum ordo est ad gignendos Patres, nam Ecclesiae Patres, id est, Sacerdotes progignit. At Saee dotum Oxia, cum nequeat Patres Progignere, geno rat tamen per Ia crum regenerationis Ilios Ecclesiae Quomodo enim se Met Patres Progignere , Potestate Carens manuum impositionis Τ S. Hieronymus Epist.
305쪽
LXXXV: ad Evagrium. Quid facit excepta ordinatD- ne hiscopus , quod non Iaciat Presister 3 Concilium
Hispalense li. A. 619 irritam judicavit esse ordinationem, in qua Presbrter formam ordinationis pronuntiavit, dum Episcopus, qui prae oculorum dolore legere non poterat , manus imponebat Ordinandis. Quamvis. cum Di-acορis , inquiunt Patres Hispalenses Cupia V uia, Plurima illis Prestri teris γ mysteriorum communis sit divensutio ; quaedam tamen auqtoritia te Legis, quaedamno cellis et Ecclesiusticis regulis sibi prohibita nocerint : sicut Presbterorum, et Diaconorum , ac Virginum consecratio etc..
ris superiores etiam Potestate Iurisdictiouis, et quidem, Jure divino. Prob. I. Anthoritato Scripturarum. Scripturae totam regendi , iudicandi, leges statuendi, e eommunicandi refractarios potestatem Episcopo tribuunt, non autem Presbyteris . nisi ubi Episcopi ultro in so-εietatem consiliorum et regiminis assumere voluerint Collegium Presbyterorum.. Ergo jure divino sive ex voluntate Christi, Episcopi saut Presbyteris superiores potestate Iurisdictionisia P. A. I. ast Timoth. Cap. V.
v. I. scribit Apostolus : Seniorem ne incremperis. Et v. 19. Adversus Presbici iam accusiationem noli recipere , nisi sub duobus aut tribus testibus : peccantes coram omnibus argur, ut et caeteri timorem hiabeunt. Quae verba expendensi S. Epiphanius Haer. LXXV. a s. versus Acrium scribit: Quid attinebat Episcoseo T
motheo γ vetare , ne Pres terum objurgui es, nisi maiorem ipso Potestatem, obtineret 2 Quare deinceρs -- monet , Aduersus Presisterum ciω accusationem ne admiseris , nisι duobus imbuspe testibus non .alicui ex PresiFteris Praecepit, ut accusationem contra utS
306쪽
DE AUPERIORITATE EPISCOPORUM. 3, Vpum non admitteret, aut Discomm non Obiurgaret. Epistia ad Titum C:ip I. v. S. soli Tito, quia Episcopiis erat tribuitur potestas corrigendi et ordinandi in lusula creta Niritis rei gratia reliqui te Cretae , ut ea quae destirit , corrigas, et constituas Per cipitates PMesb-teros , sicut et ego disposui tibi. Christus Dominus legitur in Evangelio Apostolos suos in primo dignitatis gradu collocasse, septuaginta vero discipulos in secundo ; solis enim Apostolis dixit Ioan Capia XX. Sicut misit me Pater et ego mitto uos. Atqui unati imis est Patrum sententia, Episcopos Apostolis, Presbyteros vero
DXL. Proh II Ex sacto, Apostolorum. Ipsi Ap stoli in primariiς Civitatibus, ut Romae , Antiochiae,
Alexandriae, Ephesi , Ierosolumis etc constituerunt Esi,copos , quorum. successio ad multa saecula fuit pr Paguta :. Atque ex hac ipsa successione Episcoporum invictum contra Haereticos argumentum depromunt S. Irenaeus, Tertullianus Eusebius ete. Ergo Episcopi illi ab Apostolis constitati , praeter eminentiam hori vis , habuerunt etiam eminentiam authoritatis et jurisdictionis se sine qua dioecesis ab uno recte guberna-xi non PoteSt. DXLI Proh III. Aut ritate Patramia S. I--
gnatius Biartyr, Apo tolorum discipulus, in Epist. ad Ephesios scribit Etenim Iesus Christus inseparabilis
nostra Mita, Patris est sententia, ut et Dis ρi per torrae terminos definiti ex Iesu Christi stuit sententiai . Unde decet pos iu Disco 'i sententiam concurrerct, quo i et Iacitis. Nam memorabile oestrum Presbyterium, di gni tm Deo , ita coaptatum est Disc γρο , ut chordae cythiarae. In Epist. ad Maguesi auos. Hortor pos in D
307쪽
ARTI CLUA IV. CONTROVERSIA V. rM4eoncordia omnia agere , Discπo praesidente Dei loco et Presbteris loco Senatus Apostolici. In Epist. ad Trallianos. Cuncti similiter repereantur Diaconos , ut man datum Iesu Christi: et Discuum ut eum , qui est fgura Patris, Presisteros autem ut consessum Dei , et ut conjunctionem Mostolorum. Sine his Ecclesia non Vocatur. In Epist. ad Smyrnaeos. Disco 'um sequimini , ut Christus Patrem , et Presbyterorum Colle gium ut Aρostolos; sine Di ορο nemo quidquam faciat eorum, quae ad Ecclesiam vectant. Ruta Eucharistia habeatur illa, quae sub Discopo fuerit, petcui Use concesserit. Ubi comparuerit Discuus, ibi et multitudo sit: quemadmodum ubi fuerit Christus δε- sus, ibi Catholica est Ecclesia. Qui honorat Discopum , a Deo honoratus est. Qui esum Discomaliquid agit, diabolo praestat obsequium. Ita genuinae Ignatii Epistolae , quas Vossius ex codice Me licaeo
descripsit. Praeter S. Ignatium praeeminentiae Iurisdictionis Episcopalis testes sunt. S. Irenaeus Lib. III. adv. Haer. cap. III. S. CNrianus in variis Epistolis , S. DAPhanius Haer. LXXV. , qui testatur Aerium inter haeretigos numeratam laisse , qaod Presbyteros Episco'
DXLII. Prob. IV. Ex constanti et nunquam interrupta praxi Esclesiae. Congilia omnia, tam Generalia quam particalaria, celebrata fuerant a solis Episcopis : et si quando cum Episcopis Praesb3teri se lerunt in Concilio . non suo, sed Episcoporum absentium nomine , quos repraesentabant , vel ex legitima consuetuditae ac privilegio sederant ut v. g. Cardinales
non Episcopi, et Generales ordinam. Atqui in Conciliis maXime exercetur Iurisdietio Euclesiastica , quia ibi le-
308쪽
DE SUPERIORITATE EPISCOPORUM. 3os
ges conduntur , et poenae contra transgressores statu au-tur. Ex quo conficitur, iuris fictionem Ecclesiasticam non in Presbyteri . sed in Episcopis residere. Et sane iurisdictio penes Princip'm residet, non peneς subditos. Atqui Episcopi sunt Ecclesiae Principes, qui, ut Paulo ante ex S. Ignatio M. audivimus, Christum Dominum ac Deum Patrem nobis exhibent : Presbyteri vero sunt subditi , qui parere debent Episcopis, sicut Apostoli Christo. Ergo. Caeter um Episeopos potestate Iarisedictionis Presbyteris. superiores esse non iure tantum Ecclesiastico , sed etiam divino, ostendunt tam allatae rationes ex Scriptura et Patribus , tum decantata illa regula Augustiniana : Quod semper et ubique in Ecclesia fuit observatum , nec in ullo Concilio invenitur
institutum , illud censeri dehet esse institutionig Apostolicae et divinae. Atqui talis est praeeminentia digaitatis , et Jurisdictionis Episcopalis. Ergo.
DXLII. Objicitur L contra I. Conclusionem , O dinatio a Presbyteris facta. Presbyteri possunt ordinare ministros Ecclesiae. Ergo Epissopi non sunt jure divino superiores Presbyteris potestate ordinis. P. A. Nicaenum L in Epistola Synodica ad Ecclesiam Alexandrinam, et Fratres Aegypti, Lybiae , et Pentapolis , iis qui a Melatio Episcopo sinismatico L3copoleos ordinati fuerant, neu tamen schismatii adhaeserant . ius dat ordinandi et nominandi Cleri eos. Illi autem , qui Dei gratia ad nullum schisma defecisse coi erti sunt, et se intra Catholicam Ecclesiam imρolh tos continuerunt,
jus habeant et ardinandi, et eos qui Clero digni sum
309쪽
366 ARTICULUS Iv. eONTROVEHsIA Rrint nominandi. Ergo. R. D. A. Presbyteri possunt ordinare Episcopos, Presbyteros et Diaconos, N. A. Ministros Ecclesiae in seriores, subdist. Ex privilegio Romani Pontificis, et potestate extraordinaria, C. A. Vi ordinationis suae , et potestate ordinaria , N. A. et Con- seq. Ad probat. R. Per jus ordinandi non intelligi a Nicaenis Patribus jus consecrandi, sed tantum suo sum gio eligendi, probandi , confirmandi ministros a populo elegios et nominatos, eliam non expectata caeterorum de Ciero approbatione et confirmatione. DXLIV. Dices I. Clericis a Meletio ordinatis , qu , postquam schismati adhaeserunt , ad Catholicam Ecclesiam revertebantur, ademit Nicaenum jus ordinandi. Ergo ius ordinandi non significat jus suo suffragio eligendi, sed consecrandi. P. C. Non est credibile, quot Nicaenum ius illuss Clericis illis adimere voluerit, quot etiam Laicis concedebatur. Atqui ius eligendi suo sum fragio Ministros Ecclesiae concedebatur etiam Lateis. Emgo Nicaenum noluit Clericis illis in schisma lapsis adiamere ius eligendi. Ergo jus ordinandi idem est , ac jusconsecrandi. R. C. A. N C. Ad probat. Noultimam cou- seq. Nicaenum Clericis illis in schisma olim lapsis non ademit jus eligendi, etiam laicis concessum ; sed so- Ium prohibuit, ne suo solo sumagio electionem Ministrorum Ecclesiae a populo factam approbarent ae confirmarent , non expectata aliorum Clericorum sententia: quotl tamen facere poterant Clerici .a Meletio ordinati , qui schisinuti non adhaeserantia DXLV. Dices II. Ex Historia Ee Iesiasti ea habetur , saepias Presbyteros ab filiis Presbuteri fuisse ordinatos. Ergo. Ρ. Α Cassianus Collat. IV. Cap. I. refert ,
quod Paphnatius Abbas Danielem diseipulum ordinave
310쪽
DE SIIPERIORITATE EPISCOPORUM. 3orvit primo Diaconum , deinde Presbyterum. S. Grego rius Turonensis Lib. X. Hi t. Cn p. X KI. narrat, Turorienses, eiecto suo Episcopo Brictio, Iustinianum ordinasse. Theodoretus Lib. IV. Hist. Eccles. Cap. XII. scribit, pulsis a Valente Imperatore Ariano e Sedibus suis Episcopis Catholicis, Clericos Orientis in viduviis Ecclesiis alios sibi ministros constituisse. R. N. A. Ad Probat. R, nec Danielem a Paphnutio, nec Justinianum a Turonensibus, nec ministros Ecclesiae a Clericis Oriem
talibus proprie ordinatos , seu consecratos fuisse : sed tantum electos, designatos, praescutulos; sacram vero caeremoniam ab aliquo Episcopo peractam suisse. Certe I. c. testatur Theodoretus , S. Eusebium Samosatenqe in
Episcopum, cum multas Ecclesias Pastoribus privatas comperisset, sumpto militari habitu Syriam , Phoeni-eiam , ac Palaestinam peragrasse, Presbyteros, Diaconos, aliosque Ecclesiae ministros ordinasse.
DXLVI. Diees III. Chorepiscopi, licet Episcopalem characterem non habuerint, ordinabant tamen ministros Ecclesiae, etiam Presbyteros , saltem consulto
prius et permittente Episcopo. Ergo. R. Plures Chore- Piscopos, non tantum Per accidens, quia a Sede sua pulsi fuerant, vel ab haeresi ad Ecclesiam Catholicum redierant, verum etiam petentibus ae volentibus Episcopis , qui ob Dioecesium suarum amplitudine in ubique
Praesto esse non poterant, cousecratione δε Episcopalem habuisse, adeoque mirum non esse, i quod Pre, brteros etiam saepe ordinaverint. Veritas assertiouis nostrae e*variis Ecclesiasticis monumentis comprohatur. Concilium
Ancyranum, interprete Dionysio Exiguo , Can. XII. ait, Chorepiscopis non licere Presbyteros, aut Diaconos Ordinare ; sed nec Presbteris Cipitalia , sine praecepto