장음표시 사용
311쪽
Episcopi pel litteris , in unaquaque Parochia aliquid
imρerare ; nec sine authoritate litterarum ejus , in ian
quaque Parochia aliquid agere. Antiochenum Can. X. Qui in uicis Uel ρossessionibus Chormiscosti nominantur , quamcis manus imPositionem Discoporum Percesterint , et ut 'iscopi consecrati sint, tamen Sanctae Synodo
placuit, ut modum proserium recognoscant, ut gube nent sibi subjectas Ereti stas , earumque modet amine Curaque contenti sint. Ordinent etiam Lectores et Sa diaconos , atque Exorcistas , quibus seromotiones istae sussciant. Nec Presbyterum pero , nec Diaconum audeant ordinare, praeter Ciuitatis Discuum , cui ipsa Cum POMe3sione subjectus est. S lsidorus Hispalensis Lib. II. de Officiis Ecclesiast. Cap. VI. de isdem Chorepiscopis scribit: Hi in oleis et uillis instituti gubemnant sibi commissas Ecclesias , habentes licentiam comstituere Lectores , Subdiaconos , Exorcistas ; Presbω-
ros autem et Diaconos ordinare non audeant, Praeter conscientiam Dis ρi, in cujus regione Praeesse nOSCum tur. Verum haec de aliquibus tantuin , non de omni-hus Chorepiscopis dicta volumus ; eonstat enim complum res eorum simplices fuisse Presbrteros, nullo Episcopali charactere insignitos, quorum officium erat, in vicis et regionibus, quibus praesidebant, invisere parochias, et non plebem solum, sed et ipsos Parouhos, et Clericos inferiores in officio continere, disciplinae et D cretorum Synodalium observationi invigilare, et ordines Diaconutu minores conferre. Caeteram Chorepiscopi
nono eXeunte saeculo, aut certe circa medium saec
Ii X., ubique abrogati fuerunt in Occidente , ac paulo post etiam in Oriente, magua utriusqae Ecclesiae eo sensione , tum ob turbas ab eis excitatas; tum ad e
312쪽
DE SUPERIORITATE EPISCOPORUM. 3o9eutiendam Episcoporum desidiam, qui reditibus tem p Talibus Episcopatuum contenti, Sacerdotii onera in ch repiscopos passim rojiciebant.
DXLVII. Dices IV. Simplices Presbyteri et Λbbates possunt , iuxta gravium Theologorum sententiam , ex privilegio Romani Pontificis conserre Diaeonatum et Presbγteratum. Ergo Epi copi non sunt iure diuino Presbrteris superiores potestate ordinis. P. A. Innocentius VIII. A. 1. . conces ut Abbati Cisteretensi potestatem conferendi Monachis suis Diaconatum. Ergo. Consti m. Eugenius in Florontino, in Decreto pro Arme uis ait, ordinarium Ministrum ordinis esse Episeopum. Ergo supponit simplicem Presbyterum, ex concessioue Ap stolica esse posse ministram ordinationis extraordinarium. R. I. N. C. Episcopi habent potestatem ordinum di Presbyteros et Dinoonos , ut Ministri ordinarii, aeui ordinationis suae ; simplices vero Presbyteri et Αb-hates, si verum foret, quod in antecedente affirmnlur, eam potestatem habereat ex Apostolico privilegio , non vi ordinationis suae, et tamquam ministri extraordinarii. Ergo verum est, quod Episcopi, vi ordinationis suae, sint Presbyteris superiores potestate ordinis. R. ll.
N. A. Quamvis Ioannes Morinus, aliique pauet id asserant, Vasquius vero dubitare videatur , communissima tamen est Theologorum sententia , eum qui Episcopalem characterem non habet, non po se esse mi uistrum etiam extraordinarium Diaeonatus et Presbyteratus, nee validam fore ipsius etiam Romani Pontificis concessionem. Ratio est, quia Scriptura divina et traditio Ecelosiae non alium assignant eorum ordinum ministrum, quam
solum Episcopum, et nulli alteri umquam legitur tulis
facultas concessa, quacumgae argente necessitate. Hi ac
313쪽
a divina omnino institutione pendere merito censendum est, quod Diaconatus et Presbyteratus a nemine alio quam ab Episcopo conserri possint. Ad Probat. R. Privilegium illud, quantum ad Diaeonatus collationem attinet, incertae omnino authoritatis esse , Irejicique a
Turnelio , SFlvio , Hallerio . aliisque viris doctissimis. Certo Bulla illa nec in Bullario Romae edito invenitur, nec in publicis monumentis . quibus Pontificum Constitutiones reseruntur ; ipsique Cistercienses Abhates praetenso illo privilegio numquam sunt usi. Benzonius. Lib. II. de Iubilaeo Cap. XXlII. refert, Sagram Car ' dinalium Congregationem Concilii Tridentini Interpretum Anno I 2, declarasse, eam fuisse Innocentii VIII. mentem. ut Abbates Cisterconses cuilibet Antistiti Catholico rite promoto facultatem dare possent ordinandi Munuchos sibi subditos , etiam absque ordinarii consensu, Ad Confrmat. C. A. D. C. Posse esse ministrum extraordinarium aliquorum ordinum , nempe minorum, et Subdiaconatus, quae nou sunt verum ac proprio dictum Sacramentum , C. c. Liaco uatos et Presbyteratas, N.
C. Quod si dicas, Presbyteros ex privilegio Pontificis posse esse ministros extraordinarius Sacramenti confirmationis , modo utantur chrismate ab Episcopo consecrato.
Ergo otiam Sacramenti Ordinis. R. N. C. Prius illud PresbIteris quibusdam concessum fuisse a S. Gregorio id, aliisque Romanis Pontificibus, atque in Ecclesia Orientali jam a multis saeculis in morem transi isse, certum atque indubitatum est : At vero ratum aliquando habuisse Ecclesiam Diaconatum vel Presbyteratam ab aliis quam ab Episcopis collatum , nullo solido argumento eviaei potest. In his autem, quae a sola volun Μ
314쪽
DE SUPERIORITATE EPISCOPORUM. sistate Christi instituentis pendent, infirmum est argumentum . quod a paritato ducitur.
DXLVII s. Dices V. Simplices Presbyteri manus
imponunt Sacerdotibus ordinandis. Ergo sunt saltem com
ministri ordinis cum Episcopo. Confrmat. Qui potest majus , potest et minus. Atqui Presbyteri possunt quod
est maius, nempe Eucharistiam conficere, et absolverea peccatis. Ergo etiam possunt quod est minus . nimirum ordinare Diaconos et Presbyteros. R. C. A. N. C. Impositio manuum, quam adhibent Presbyteri, non est Sacramentalis , ut vel ex eo patet . quod nulla verba proserant ; sed mere caeremonialis , ad demonstrandam se ternitatem et consensionem , quam cum Presbyteris donovo consecratis ineunt. Huio ritui apud Graecos respondet salutatio, quam Presbyteri Presbyteris, Diaconi Diaconis de novo consecratis exhibent. Ad Confrinat. D. M. Qui potest majus in eodem Senere, potest etiam quod est minus, C. M. Qui potest majus in diverso genero , N. M; alias sequeretur , quod Sacerdotes possent etiam mortuos suscitare , cum istud longo minus sit , quam Eucharistiam conficero, vel peccatores absolvere a peccatis.
DXUX. Dices VI. Presbyteri possunt sonsecrare Episcopos. Ergo multo magis ordinare possunt alios Presbyteros. P. A. Eu chius Patriarcha AloxandrinuΑ. Scriptor saeculi X. circa Annam 936. in chrouico suo Λ rabido, quod Latinum dedit nobis Ioannes Seldeuus Anglus , testatur, praeter Alexandrinum Antistitem in tota Aegypto nullum exstitisse Episcopum usque ad Demetrium , cui tu Alexandrina cathedra successit Hera clas cirua Annum 25..: ideoque Alexandrinus Episcopos a Presbyteris suis fuisse consecratos. R. N. A. Ad
315쪽
3ia ARTICULUS IV. CONTROVERSIA V. Probat. ajo, Eutychium Patriarcham Suhismaticum nul- Iam prorsus hac in re mereri fidem. Est enim omnino incredibile, quod D. Marcus, qui Alexandrinam Cathedram pluribus annis tenuit, Apostolos imitatus non fuerit plures ordinando Episcopos in Aegypto. II. Tertullianus initio libri contra Vulentinianos testatur , quod Valentinus Aegyptius novam haeresin invexerit, aegre serens alium in Episcopatu sibi praepositam suisse. IlI. Alexander Alexandrinus Episcopus , annis circiter LXX. post mortem Demetrii, teste Socrate Lib. I. Hist. Eccles. Cap. III., ad omnes totius Orbis Episcopos scripsit :IVos quidem una cum A. ti ac Lybiae Episcopis , P Ve centum numero , in unum congregatis , tum irsum Arium tum eos, qui illi adhaeserunt, anathemate Perculinatis. Incredibile autem est, intra aunos X. adeo in Aegypto increbuisse Episcoporum num Tum , si quidem usque ad Demetrium, vel Heraclam nulli extitissent. IV. Nullus omnino Scriptorum primis X. Saeculis , nnis Eutychium, rem tam insolitam et i frequentem memoriae prodidit. V. Vicinae Aegypto regiones, Palaestiua et Africa saeculo II. et II1. Episeo-Pis abundabant, ut vel ex solis Cypriani Conciliis Charthagine habitis manifeste dignoscitur. Vide hao de re Bollaudianos Tomo V. Iunii in praevia chronologia Patriarcharum Alexandrinoriam , qui reserunt, Abrahamum Echellensem Maronitam . Arabicae linguae peritissimum , in suo Eutychio vindicato Romae edito saepius mulam fi lem interpretis , Joannis Selileni Pur, tuni , accusasse. Ubi enim legendum erat Constituere, quod Presbyteris convenire poterat semper Selaenus vertit Creare , quod iis nequaquam competit. Caeterum
subulain illam Eutychii , quod B. Marcus duodecim
316쪽
DE SUPERIORITATE EPISCOPORUM. 313
Presbyterorum Collegium instituerit, jugseritque non alium, quam unum ex duodecim Alexandrinum Antistitem creari , apertae falsitatis arg-nt tum Scriptorum omnium per X. omnino saecula silentium, tum aliquorum Opposita authoritas. Certe ex Chronico Orientali constat Anianum Successorem Marci ab ipso Marco ordinatum fuisse. Verba Chronici sunt: Constituit Marcus Anianum Episcopules Alexandriae, et cum eo tres Presb teros , et Diaconos se 'tem. Severus auetem Historiae Patriarchalis collector S. Agrippinam saeculo II. non a
Presbyteris illis duodecim, sed a populo electum fuisse tradit.
DL. Objicitur II. contra II. Conclusionem, Authoritas Scripturarum. Ad Philippenses Cap. I. dicitur :Paulus et Timotheus, serui Jesu Christi . Omnibus
Sanctis in Christo Iesu, qui sunt Phili 'pis, cum D
scostis et Diaconibus. Ergo cum Apostolus per Episcopos intellexerit Pre byteros, nullum est illos inter et Epise pol discrimen, saltem quoad potestatem Iurisdictionis. II. Aet. Cap. XX. v. 28. Paulus majores natu Ecclesiae Ephesinae ita alloquitur : Attendite oobis et uniuerso
gregi, in quo pos Diritus Sanctus ρosuit Discopos
regere Ecclesiam Dei. Ergo Presbyteri simplices eamdem habent iurisdictionem, quam Episcopi. R. ad I. C. A. N. C. Dico enim nomine Episcoporum intelligi etiam Presbyteros, non quod dignitatem et characterem Episcopalem habuerint, sed quod gubernarent cum Episcopo Philippensem Ecclesiam , quamvis illi subordinati. Ad II. re C. Nam Ι. congrue ae verisimiliter dici potest, quod Paulus convocaverit Episcopos vere tales ex vicinis locis, ut suribit S. Ire vaeas Lib. III. adv. Haer. Cap. XIV. In Mileto conςocatis Episcopis et Pre- Tom. III. O
317쪽
3i4 ARTICULES Iv. CONTROVERRIA P. sisteris , qui erant Ephesi, et in maximis ciuitatibus , dixit etc. Dici potest II. etiam Presbyteros vocari Episcopos , non quod Episcopalem charaeterem hahuerint, sed quia ab Episcopis in partem sollicitudinis Pastoralis vocati erant , sine quorum consilio nullum gravias negotium ab Episcopo gerebatur, quamvis origo et laus
regiminis in sola Episcopo esset. Cum igitur Episcopi
nomen Inspectorem ac Visitatorem significet, poterat hoe nomen etiam Presbyteris illis concedi. Et quemadmodum ex eo, quod olim Episcopi Paρae dicti fuerint, non evincitur paris illos fuisse potestatis cum Romano Pontifice: ita ex eo, quod Presbrteri dicti fuerint Episcopi , minimo sequitur, eos aequales suisse Episcopis proprie talibus. Dici potest III , cum Scriptura sumi debeat in sensu proprio, probabilius Ephesi, atque in celeberrimis Civitatibus plures fuisse primis Ecclesiaa
temporibus Episcopos vere tales , qui eamdem adinini strabant Ecclesiam unanimi consilio et authoritate, prout etiam Bomae contigit, cujus eodem tempore Episcopi fuerunt Paulus, Linus, Cletus , Clemens, Petro tamen suhordinati. Ut enim observat Petauius in Dissertation. Ecclesiasticis Lib. I. Cap. II., primis statim Ecclesiae , temporibus Presbyteri omnes vel plerique eorum sie O dinabantur ah Apostolis , ut Episcopi pariter ac Pre-shγteri gradum obtinerent. Id eo fieri solitum esseverisimile est, quod cum Religio Christiana progressionem in dies saceret , perque Civitates et populas propagaretur , opus fuerit paratam esse copiam Episcoporum , qui ad urbes et provincias Christiano
parias nomini cum potestate mitterentur , ut ea , quae a solis Episcopis administrabantur, Praestare POSsent:
cujusmodi sunt Clericorum ordinatio per manuum im-
318쪽
DE SUPERIORITATE EPISCOPORUM. 315 positionem, Confirmationis Sacramentum , et alia qua dam , quae simplices Presbyteri non attingebant. DLI. Neque dicas, ex Scriptura potius colligi, pa eos ali Apostolis fuisse ordinatos Episcopos, eo quod Samaria inclyta Civitas, Ierosolymitanae aemula, et in ipso Judaeae confinio sita, nullum habuerit peculiarem Episcopum; cum necesse fuerit ad eam mitti Petrum
et Ioannem, ut munus obirent Episcopale, ministrando Sacramentum Confirmationis. Respondeo enim, eo tempore Apostolos omnes in Iudaea versatos fuisse , cos demque nondum terrarum orbem inter se praedicatione illustrandum partitos fuisse: hinc nondum opportunum
tempus Apostolis visum esse plures creandi Episcopos pro locis vicinis , cum ipsi praesenti tunc nacessitatiabunde sufficerent. At vero, dispersis per orbem Ap stolis , alia via Ecclesiae consulendum erat, pluresque in celeberrimis tirhibus creandi erant Episcopi, quos necessitate exigente iam paratos, et regendae Ecclesiae jam assuetos , populis ad Christum recens perductis praeficerent. Paulo post tamen, viventibus adhue Apostolis
quibusdam, cum refrigescente charitate contentiones et rixae populum inter et Episcopos exortae essent . in remedium schismatis, unum aliquem e numero Presbyterorum eligi placuit, qui praeesset reliquis : atque ita desiere pari non solum dignitate, sed etiam Ordine aepotestate plures creari, translata in unum tam honoris ,
quam functionis praerogativa , ut colligitur ex Cap. I l. Apocalypsis B. Joannis, in quo scribit septem Angelis,. id est, totidem Ecclesiarum Episcopis, singulis singillatim : ac perpetuae successiones Episcoporum in plerisequae civitatibus splendidioribus, memoriae ab antiquissimis, et fide dignissimis Scriptoribus proditae, id te-
319쪽
si 6 ARTICULUS I v. CONTROUERSIA V. 1tantur, quarum exordiam ab ipsis primis Christianae Religionis temporibus deducitur.
DLII. Objicitur III. Authoritas S. Hieronymi , qui
in caput I Epistolae ad Titum scribit: Idem est ergo Presbyter, qui et Discopus ; et antequam diaboli instinctu studia in religione ferent, et diceretur in ρο- ulis , Ego sum Pauli, ego Apoli, ego autem Cephae ,
communi Presbyterorum consilio Ecclesia gubernabatur. Postquam pero unusquisque eos, quos baρtizauerat, suos Puta at esse , non Christi, in toto orbe decretum est, ut unus de Presbyteris electus suρeryoneretur ca teris , ad quem omnis Ecclesiae cura pertineret. et schismatum semina tollerentur. II Eodem loco pergit S. D ctor. Sicut ergo Presbteri sciunt, se ex Ecclesiae consuetudine ei, qui sibi praepositus fuerit, esse subjectos;
ita Episcopi nouerint , se magis consuetudine , quam dispositionis Dominicae peritate Presbyteris esse maj res , et in commune debere Ecclesiam regere , imitantes Mosen , qui cum haberet in potestate solus praeesse P Pulo Israel, sePtuaginta elegit, cum quibus putilum judicaret. III. Epist. LXXXV. ad Evagrium scribit: Alexandriae a Marco Epangelista usque ad Heraclam et Dionysium Discopos, semρer unum ex se electum in excelsiori gradu collocatum Presbyteri Episcopum nomia nabant: quomodo si Exercitus Imperatorem faciat ; aut Diaconi eligant de se quem industrium Ποςerint, et Archidiaconum pocent. Ergo juxta Hieronymum nulla erat prioribus Ecclesiae temporibus Episcopi consecratio. IV. In eadem Epistola superbiam damnans Diaeonorum Romanae Ecclesiae, qui cum essent aerario Ecclesiastico praesecti, impensius a populo colebantur, atque ideo supra Presbγteros se extollebant, scribit: Audio quem-
320쪽
DE SUPERIORITATE EPISCOPORUM. Sirpiam in tantam erit ne pecordiam, ut Diaconos Pre isteris , id est, Discορis anteferret. Nam cum ΑρOstolus Pervicue doceat, eosdem esse Presbyteros , quos Discποs , quis Patiatur, mensarum et oiduarum minister ut suρra eos se tumidus esserat, ad quorum Preces Christi corpus , sanguisque con itur 7DLIII. Antequam ad vextus illos in obiectione ais
duetos respondeam , ohqervo I. B. Hieronymum clare
asserere , Episcopos esse iure divino Presbyteris superiores potestate Or linis. Nam eadem illa Epist. LX XXV. ad
Evagrium scribit: Quid enim facit, exceρta ordinatione , Discορus, quod non faciat Presbter 3 Et in Dial.
contra Luciferianos asserit, ad solos Episcopos Pertinere jus dandi Spiritum Sauctum per Sacramentum Confirmationis , et quidem ex institutione Christi. Disce hanc obseroationem ex ea auctoritate descendere , qMod Spiritus Sanctus ad Apostolos descendit. Observo 11. B. Hieronymum clare docuisse , Episcopos esse superiores Presbyteris etiam potestate Iurisdictionis. In Dialogo enim contra Luci serianos scribit, Episcopos supremos esse Sacerdotes , in quibus summa residet potestas : Ecclesiae salus in Summi Sacerdotis dignitate Pendet, i si non exsors quaedam, et ab hominibus eminens detur potestas , tot erunt in Ecclesia schismata , quot cerdotes. Utram vero Hieronymus existimant Episco-Pos Superiores esse Presbyteris potestate Iurisdictionis , lare divitio, an ex Ecclesiastica lautam iustitutione, graves authores dubitant. Quidquid tamen Hieronymus senserit , certe ab Aerii errore remotissimus fuit, qui docebat Presbyteros aequales esse Episcopis potestate O
dinis et Iarisdictionis, spectata institutione Christi ;male autem secisse Ecclesiam, quod majorem Episcopis