장음표시 사용
181쪽
tatos ac persequutores, nisi impios has . re non possimus. Num igitur disgenti sint impii η Num imp iis benefaciendum in Num pro impiis etiam orandum Ita planε. Qui enim hoc praeeepit, Deus est: nee tamen nos hoc pacio societati adishingit impiorum, quibus & ipse parcenis do, & vitam salutεmque largiendo, non utique sociatur. coniti um quippe eius. quantum homini pio nosse donatum est. exponit A postolus dicens : Ignoras quia alismica Dre ad panitentiam re ad elirΑd hane volumus adduci, pro quibus in
tervenimus, non eorum peccatis vel parcimus, vel favemus. Nam quosdam, qu rum crimina manifesta sunt, a vestra seve. ritate Iiberalbs, a societate tamen rem vemus altaris, ut scenitcndo placare pos snt, quem peccando contempserant ,
que ipsos puniendo. Nam nihil aliud agit, quem veraciter poenitet, nisi ut id quod mali fecerit, impunitum esse non sinat. Eo quippe modo sibi non parcenti ille parcit, cuius altum iustumque iudiciis nullus contemptor evadit. Quod si iniquis de scelestis ille parcendo, eisque via.
tarer, salutemque largiendo, etiam plerisque eorum quos novit non acturos, Cinnitentiam , tamen exhibet patientiam:
quanto magi nos in eos, qui correctione promitis
182쪽
promittunti & utrum laetant, quod promittunt, incerti sumus, misericordes esse debemus', urrigorem vestium pro e T in . tercedendo flectamus, pro qui biis & Do. minum . quem nihil de moribus eorum etiam futuris later, non tamen impuden κter, quia hoc ipse praecepiti oramus t In tantum autem hominum aliquando in i . quitas progreditur , ut etiam pὀst actam poenitentiam, post altaris reconciliatior em, vel simit; a vel graviora committant et i mcn Deus facit etiam super tales ori ri solem suum, nec minus tribuit , quam ante tribuebat largissima munera vitae aesalutis. Et quamvis eis in Ecclesia locus humillimae poenitentiae non concedatur, Deus tamen super eos suae patientiae non
obliviscitur. Ex quorum numero siquis: nobis dicat Aut date mihi eundem itorum poenitendivocum, aut desperatum re permittite, ut satiam qui quid libuerit, quantum mei, opibus adjuvor, de humanis leg bus non prohibeor, in scoriis, omnique luxuria , damnabili quide apud Dominum , sed apud Eomines plerosque'
etiam laudabili. Aut si 'me' ab hac nequitia revocati . dicite utrum mihi aliquidi prosit ad viram flaturam , si in istat vita il- lbcebrosissimae voluptatis blandimenta' contempsero . si Lbidinum ilicita cocta
183쪽
aro Docu M ENTu M XX. Banavero, si ad castigandum corpus mea Ita mihi etiam licita de concessa sub-rraxero, si me poenitendo vehementitis. quam prius excitavero, si miserabilius, ingemuero, si flevero uberius , si vixero me litis, si pauperes sustentavero lassi us, si
charitate, quae operar multitudinem peecatorum, flagravero ardentis; quis nostrum ita desipit, ut liuie homini dicat. Nihil tibi isti proderunt in posterum. Vade. labem vitae Iiujus suavitate perseueret Avertat Deus tam immanem, sacrilegaret, que dementiam. Quamvis ergo caute s lubriterque provisum sit, ut locus ill ushumillittae poenitentiae semel' in Ecclesia coni eda: ur, ne medicina vilis minus utut s esset aegrotis, quae tanto magis salubris est, quanto mir iis contemptibilis fuerit quis tamen audeat dicete Deo : Quare
huic homini, qui post primam poenitentiam rursus se laqueis ina quitatis obsuin .git, adhuc iterum parcis t Quis audeat dicere; erga istos non agi , quod Amfloliis
ait: unoras , quia patiantia Dei paenia diutiua sata uiti Aut ist:s cxceptis essedcfinitum. craod Criptum est : Beatromn qui confidunt in mini Aut ad istos
non pertanere, quod dicitur : Visititer vita confortεtur sorsestrum, omnιε νε
184쪽
Bocus a NTu M xta ars tuordia Dei, ut in hae temporali vita moribus emendatis, non damnentur in aeter .
num , qui nullius, quae sibi praebeatur, expectat misericordiam, quoniam nemo est illo beatior, nemo potentior, nemo iustior, quales nos esse oportet homines erga hom:nes, qui hanc visam nostram, quantacunque laude cumulemus , eam si ne peccato esse non dicimus 3 Quod si dochimus, nosipsos, sicut scriptum est. decipimus, de veritas in nobis non est. proinde licet accusatoris asia persona sita alia defenseris , alia intercessoris , alia 1 adicis . de quorum propriis officiis nimis longum est. di non necessariunx hoe sermone disserere. sie tamen etiam ipsos criminum ultores, atq; in hoc ossicio non ira propria concitatos, sed legum min stros, nec suarum, sed alienatali iuriarum vindices, quales iudices essedi bent, terruit censura divina, ut cogit rent sibi propter sua peccata Dei inserta cordiam necessariam, nee putareorad cutipam sui ossicii sortinere, si quis erga eosnviserico, diter agerent, quorum Vitae nec Isque habere at leg timam potestatem. Nain cuna ait Dominum Christum Judaei
addux: fient mulierem in adulterio comprehensam, eum que tentantes dicerentὰ
quod iussa esset lege lapiduri, ac deindσῆ mereat quid .c ina ipse praeciperet u a. Res om
185쪽
DOcu MEN TMM XX Respondit eis : Lui sine peccato ely ve- tri r in ram lapidem Iaciat. Ita nec legem improbavir, quae hujusmodi. ream iuilit occidi, & illos ter
rendo ad misericordiam reVocaVit,.
quorum judicio haec posset occidi . Puto quod hac sententia Domini audita, si praesens fuit etiam mari tus ipse, qui violatam sui thori fi
dem vindicari postulabat, exterritus; onimum ad voluntatem parcendi ab ulciscendi cupiditate deflexit. Nami' quomodo est admonitus accusator ,. ne suas persequeretur injurias, quando ipsi judices ita sunt fi judicando prohibiti, qui in adultera puniend1,
non privato dolori compellebantur sero ire, sed legi ρ unde Ioseph, cui Virgo Maria Domini mater fuerat de
fronsata, clina eam comperisset esse Praegnantem, . cui se noverat non esse
ommictum,. Ob hoc nihil aliud m pdulteram credidissex , puniri tamen eam. noluit , nec approbator sagitii fuit. Nam haec voluntas eJus etiam justitiae deputatur. . Ita ip- Marti pe de illo scriptum est, Et eum usu ho . . m0uctus, O nodet eam divulgare , statuit
eam occuste dimittere. Haec eo cogitan-
, VPMulvilliangelus, qui doceret esse
186쪽
. esse miminis , quod ille putavero. Criminis. Si ergo cogitata infirmita-. te communi, & accusatorius doIor,
dc judicatorius rigor frangitur, quod tandem censespro reis est. debere vel . defeesbiis, vel intercetaris officium: . quandoquidem & vos Viri boni, qui . nunc judices estis, Sc in sero aliqua versati, causas hominum fustepi
sis, se is scitis quam libentius de
fendere , quam accusare soletis λ Et tamen defensbr ab intercesibre plurimum distat. Nam ille diluendis, vel obtegendis criminibus operamis inarime impendit : Intercessor a tem , etiam cum de culpa conflat, . pro poena removenda, vel tempera curam gerit. Hoc sunt apud Deumpropeccato ibus iussi, hoc pro .
se ipsi peccantes invicem ut faciant, admonentur. Nam scriptum est Confitemin: invicem peccata v ire , ct ς' iadobratepro vobis, Has sibipartes humanitatis, ubi potest , omnis homo apud hominem vendicat. Nam quod ipse quisque domi suae puniret admisilim,
in alterius domo Vult impunitum. Sive enim adhibeatur apudamicum,
sive ille cuiquam, in quem p*test s mlciscendi is, se praesente succeni H ῖ sea
187쪽
nio , non iustissimus, sed inhumα- lnissimus judicatur, si non interVe- niat. Scio ego teipsum, cum aliis R- micis tuis in Ecclesia Carthaginensi intercessisse pro clerico . cui merito
succensebat Episcitus, εc utiq; nuu i Ium ibi disclimen sanguinis, s ub in-
cruentu. disciplini umebatur. Nec chm id , quod etiam vobis displice- hat, inultum esse Velletis , tanquam idelicti approbatores vos iudicab mus, sed tanquam humanissimos in-
tercessores audiebamus. Si ergo VO -
his fas est ecclesiasticam correpti inem intercedendo militareinuom do episcopus vestro iliato non debet g intercedere, elim illa exeratur, ut, in quem exeritur, bene vivat, iste,
Raan a. ne Vivat Postremo ipse Dominus pud homines intercessit ne lapidars i tur adultera, eo modo nobis in te Eessionis commendavit ossicium, nisi quia ille terrendo fecit, quod nos pe- tendo. Ille enim Dominus, nos servi sumus. Veruntamen ille sic terruit. - ut omnes timere debeamus. Quis
enim est nostrum sine peccato Qa od 'cum illis dixisset, a quibus ei osse , itebatur punienda peccatrix, ut qui V . itare
188쪽
Docu ME NYuM YX inita se esse sine peccato, prior in illam lapidem mitteret, cecidi saeViatia, aremente conscienti . Tunc enim
exilia jam congregatione dilapsi, L
Ii im misericordi mii eram reli u xunt Cedat huic sententiae pietas Christianorum, cui cessit impietas Judaeorum. Cedat humilitas Obs quentium , cui cessit superbia persequentium. Cedat confessio fidelis. aeui cessit simulatio tentatoris. M lis parce Vir bone et quanto melior, tanto esto mitior : quanto sis celsior Potestate , tanto humilior fias pietate. Ego quidem intuens mores tuos, appellavi te virum bonum: sed tu intuens verba Christi, dic tibi iei: --o bonin, nsunm Deus Quod cum ' erum sit 'oc enim veritas dixit nec ego tamen illud existimari debeos 'taci inentatione dixisse, dc Domianicis verbis quasi contrarius extiticse, ut clim ille dicat, Nemo b-μου nisi msus Deus, ego te appellaVerim Virum num. Non enim & ipse Dominus contraria sibi locutus est , ubi ait: B nim homo de bono th Duro eo is sui profert bona Deus ergo singulariter ω- α nus est, & hoc amittere non potest. Nassim enim boni participatione
189쪽
2 s Docu MEN'ruM XX. bonus est, quoniam bonum, quobo nus est, ipse sibi est : :homo autem cum bonus est, ab illo bonus est, quod a seipse esse non potest. Illius enim spiritu boni fiunt, cujus capaXtreata est nostra naturariet propriam vOUluntatem. Pertinet ergo ad nos, ut boni simus, accipere habere, quod dat, qui de suo bonus est. dio quis que neglecto, de suo malus est. Pro indein quantum homo recte agit, id est, scietiter & amanter, & pie, b num veratur,in tantum bonus est: in qua tum autem peccat , id est, a Veritate & charitate 3c pietate de-Viat, in tantum malus est. Quis autem est inh cvita sine aliquo peccam op Sed eum dicimus bonum, cujus praevalem bona; esimque OPtimum. , qui peccat minimum. Idcirco Uis Dominus, quos dicit bonos propter participationem gratiae divitiae, ho dem etiam malos dicit propter Vitia infirmitatis humanae, donec totum quo constamu3, ab omni visiositat e anatum, trans eat in eam Vitam, ubi nihil omnino peccabitur. Nam
rasique bonos docebat orare, non m a Jos , quibus praecepit ut dicerent xHierost ui xuresinc M. ho C enim
190쪽
boni, quo filii DEI, non natura geniti , sed gratia facti, tanquam ii,
quibus recipientibus eum, dedit PC- testatem filios Dei fieri. mae gen ratio spiritalis more scripturarum etiam adoptio nominatur, ut diuinguatur ab illa generatione Dei Ac
Deo, coaeterni de coaeterno. unde scriptum est : Generationem e6- quos enarrabit 8 Cum ergo bonos esse demonstraVerit, quos Voluit Deo Ver . citer dicere: Pater noriter qui es in ear ω : praecepit tamen, ut in eadem oratione inter caetera dicerent: Dimhre nobis ibita n D a , sicut oe nos dimitti- 6-us debitoribus no Iris. Qd ae debita, .esie peccata quamvis manifestum sit, posea tamen manifestius declaravit, dicens: Si enim dimiseritis precata hominibus, di tira vobis pater vecter Icccata vcsyra. Hanc orationem baptietati orant, nec est prorsus praeteritorum aliquid peccatorum, quod non baptietatis in sancta Ecclesia dimiti tur. Sed postea vivendo in hac fra- '
gilitate mortali, nisi contraherent quod dimittendum esset, non Ver citer dicerent : Dimitte nobis debita m. Boni ergo, in quantum non peccant, filii Dei sunt: in quantum Ru