장음표시 사용
211쪽
zo Pocu MEN Tu Mbetis, & nostris omnibus literis si eque
tetur, o bone dilector etiam terrenae patriae tuae, luxuri'sam vitam tune civibus tuis, non egestosam: aut si egestosam times, illam potius egestatem mone devitandam, quae magna licet rerum terrenarum prosperitate circumfluat, eis tamen insatiabiliter inhiando,ut vestrorum ipsoarum vel bis utar authorum, neque copia,
neque inopia minuitur. Veruntamen in illis, quibus respondisti, litetis meis inimicos Ecclesiae cives tuos nec illa egestate dixi emendandos, ubi necessaria naturae desunt, seu cui succurrit misericordia, de qua nobis etiam praes. r. bendum putasti, quod operum nostrorum hoe indicet ratio, quibus pauperes sustinemus, morbidos curatione relevamur, medicinam aD si ictis eorporibus adhibemus. Quanquam& sie egere utilius sit, quam ad satiandam nequitiam rebus omnibus abundare. Sed absit, ut ego illa coercitione ad hanc aerumnam eos, de quibus agimus, redigendos esse censuerim. Recense ep:stolam meam, si tamen dignam babuisti , si
non quam relegeres, cum ei esset respondendum, saltem quam ita reponeres, ut
tibi iubenti, cum volueris, proferretur, &attende quid dixerim. Hoc profectb invenies, cui te non respondisse, quantum
212쪽
mea verba nune insero. Non praeterita.
inquam, vindieando pascere iram nostra studemus, sed miserieorditer in futurum consulendo satagimus. Habent homines mali, ubi & per Christianos. non solum mansueth, verum etiam utiliter, salubri. terque plectantur. Habent enim quod corpore incolumes vivunt, habent, unde vivunt i habent, unde math vivunt. Duci prima salva sint, ut, quos paeniteat, sint. hoc optamus, hoe, quantum in nobis est, etiam impensa opera instamus. Tertium vero si Dominus voluerit tanquam putre. noxiumque resecare, valde sericorditer puniet. Haec verba mea si recensui cses. cum m hi rescribere dignareris,noa solum de morte, sed& de damnis corporal : bus evitandis eorum, non nos invidi sus, quam ossi elotius rogandos putares. quorum dixi velle nos sal vum esse . quos incolumes corpore vivunt. Nec egest iam vitam, ut victu indigeant ab aliis impartito, per nos eis utique formidares,
quorum 6c illud secundum dixi velle nos salvum, qubd habent, unde malὲ vivunt. id est, ut nihil aliud dicam, unde nisorum Deorum argentea fabricavere simulachra, pro quibus vel servandis, vel adorandis. vel sacrilegoritu adhue colendia , usque
213쪽
3oo Docu MENTu M lxXI. ad Ecclesiae Dei prosiliatur incendium , dei religiosissimorum pauperum sustentacula inmiti vulgo diripienda praebeantur, san
quisque fundendus, tu, qui tuae consulis civitati, quare metuis resecari Z ne omnimodὶ impunita perniciosa nutriatur. Ee roboretur audacia e Hoe nobis edissere,
hoc doce circumspecta disputatione, quid mali sit Diligenter attende quod dicimus, ne id, quod vobis dicimus, velutispecie petendi , quodamodo accusationei obliqua objicere videarit. Sint honesti icives tui, probis moribus, non superfluis facultatibus. Non eos volumus ad ar itrum Mintii de ad Fabrieli focum per nos ad la coercitione perduci. Qua pauperta-tte illi Romanae Rein prineipes non soluminon viluerunt civibus stis, sed ob eam fuerunt praecipuὶ arariores, & patriae gu- bernandis opibus aptiores. Ne illud quum optamus, aut agimus, ut patriae tuae
id vitibus,illius Rufini bis consulis arsent ulus decerpqndo remaneat: quod tunc laudabilitcr severa censera adhue res camidum, tanquam vitium indicavit. Tantum
ros consuetudo decoloris aetatis nimium marcidas animas mitius contrectare persuadet, ut mansuetudini Christianae, quod illis censeribus justum visum est, nimium
yidcatur. vides quam multum intersit.
214쪽
Docuai Netura XII. a. utrum iam punienda culpa sit,iantum hahere, an propter alias grarissimas culpa
ut tantum quis habeat, permittere. quod tunc iam fuit peccatu tu,nunc volumus sit
saltem poena peccati. Sed est quod fieri
possit di debeat, uinec usque ad ista progrediatur severitas, nee nimis secura lasetetur, & debachetur impunitas, vi imitationis exemplum ad gravissimas & occidetissimas poenas infelicibus proponatur. Saltem concede, ut nimium superfluis suis timeant, qui necessaria nostra incendere ac vastare moliuntur. Liceat de hoc beneficium tribuere inimieis nostris ,
dum metuunt rebus. quas noritum non
est amittere, quod sibi noxium est, non
conentur admittere. Neque enim haec di-' cenda est vindicta peccati, sed tutela consilii r non est hoc irrogare supplicium, sed ab excipiendo supplicio communire. que imprudentem cum aliquo sensu
doloris privat, ne supervacuis sceleribus assuefactus poenas atrocissimas pendat: Puero capillos vellit, ne serpentibus plaudat: atque ita, unde molesta dilictio est, nullum membrum teditur, unde aurem deterret, salus de vita periclitatur. Non tunc benefici simus, cum id , quod a nobis petitur, facimus . sed cum id facimus,
quod non obsit retentibus. Nam pleraq; I s non
215쪽
νoa DOCuMEN Tu M XXI. non dando pro sumus, de noceremus, si dedissemus; unde illud proverbium: Nee Puero gladium. Tu vero, inquit Tulinis ne unico quidem filio. Quo enim quenquam magis diligimus, eo miniis ei debemus, in quibus magno periculo peccatur, committere. Et de divitiis, nisi fallor. eum haec loqueretur, agebat. Proinde quae periculose male utentibus commitistuntur, salubriter etiam plerunque detrahuntur. Medici cum vident secandam, urendamque putredinem, saepe adversus multas lachrimas misericorditer obsurd scunt. Si, quoties parvuli, vel etiam grandiusculi veniam peccantes depreeati sumus, toties a parentibus, vel magistris a cepissemus, quis nostrum tolerandus crevisset i quis aliquid utile didicisset providenter ista, non crudeliter fiunt. Ne, quaeso, in hae causa nihil aliud intendas, nisi quemadmodum apud nos essicias, quod rogaris a tuis. Omnia vero diligenter considera. Si praeterita negligis, quaesieri iam insecta non potant, aliquantum
pr*spice in posterum. Non quid eupiant, i ii te rogant, sed quid eis expediat, pru-
Menter attende. Non sanh fideliter eos amare convincimur, si hoc solum intum mur, ne, non faciendo quod poscunt, minuatur, quod amamur ab eis. Et ubi est,
216쪽
Doeu MEN Tu M 3.3quod de vestrae literae illum laudant pa-n: ' triae rectorem, qui populi utilitati magis consulat, quam voluntatii N. hil interest. inquis,quale videatur esse peccatum, cum . indulgentia postulatur, hoc dieseres, si de puniendis, non de corrigendis . hominibus ageretur. absit enim a corde Christiano, ut libidine ulciscendi ad pae-
nam cuiusquam rapiatur. Absit ut india mittendo peccatum aut non praeveniat pseces rogantis, aut cerih non eontinuo subsequatur. sed linc utique . ne oderit'. hominem, ne malum pro malo retribuatine nocendi inflammetur ardore , ne Vin iidicia etiam lege debita pasci desideret;
non autem ne consulat, ne prospiciat, ne . compescat a malis. Fieri enim potest, ut vehemcntilis ad versando, emendationem
quisque negligat hominis, quem gravita odit: de nonnulla molestia reddat coe . cendo meliorem , quem maxime diligit.' Nam de paenitentia, sicut scribis, impctrat veniam, di purgat admissum; sed illa, quae in vera religione agitur, quae futurum ju- .dicium Dei cogitat: non illa, quae ad horam hominibus aut exhibetur, aut fingiatur , non ut a delicto antina purgetur in aeternum, sed ut interim a praesenti metu molestiae vita cito peritura liberetur.
Hinc est quod Christianis confitentibus 'I 6 atque
217쪽
rMit implicati, vel non succurrendo arsu-GEcelesiae, vel de sceleratissimis rapinis aliquid auferendo, paenitentiae dolorem fructuosum esse credidimus, eisque ad correctionem sussicere existimavimus,
quod inest cordibus eorum fides, qua considerare possent, quid de divino iudicioformidare deberent. Quae autem paenitentia sanare potest eos, qui fontem ipsum indulgentiae non solum agnosce negligunt, 'eriam etiam irridere, ae bla- phemare non desinunt, dccontra hos t men inimicitias in corde non retinem uti quod illi patet, ae nudum est, cujus & in praesenti, di in futura vita dc timemus i d:cium, dc speramus auxilium. sed arbi-tiamur nos etiam pro ipsis aliquid providere, si homines, qui Deum non timent,
aliquid timeant, quo non eorum laedatur utilitas, sed vanitas castigetur : ne ab eis Deus ipse, quem spernunt, noxia securita. te audacioribus factis gravius ossendatur, de ne aliis ad imitandum, eadem ipsa securitas multo perniciosi lis proponatur. Denique pro quibus abs te rogamur, nos pro
illis Deum rogamus, ut eos in se converistat, ut fide mundans coi da eorum , veracem ac salubrem asere poenitentiam doceat. Ecce quanto eos, quibus nos ambitraris
218쪽
Docu MENTu lsitraris irasci, pace tua dixerim. ordinati hsquam tu, utiliusq; diligimus, pro quibus Δ ad evilada tanto majora mala, & ad 5. sequeda tanto maiora bona, deprecamur. Quos etia tu, si ex Dei caelesti munere, noex hominu terreno more diligeres, sinceriterq; mihi rescriberes,qubd, cum te ad exuperantissimi Dei cultu, religionemque eompellerem,libenter aud eris, non solum haee eis optares, sed eis ad haec ipse praeires. Sic omne apud nos tuae petitionis negotiu cum magno dc sano gaudio finiretur. Sic illa caelestem patria. quam cum intuendam esse sit aderem, libens te accepisse dixisti, ex huius etiam, quae te carn liter genuit. vera de pia diicetione prome.
Iereris. vere consulens tuis . non ad vanitatem laetitiae temporalis . nec ad impuniatatem pernicicsssimam sceleris , sed ad gratiam sempiternae felicitatis. Habes expositas in hac causa cogitationes, devota pictoris mei. Quid autem lateat in consilio Dei, fiteor, homo iam, nescio.
Sed cert ssime scio, quidquid illud est, id
esse iustius, atque sapientius, de firmista me stabilitum incomparabili excellentia
prae omnibus mentibus hominum. V
rum est quippe quod legitur in I brisn
stris: multa cogitationes sunt 3n corde viri, consilium autem Donum manet in atemA. Pioin
219쪽
sos Docu ME NYuM XXI. Proinde quid tempus afferat, quid nobis facultatis, aut dissicultatis oriatur, quid
postremo voluntatis ex rerum praesentiuvet correctione , vel spe subito possit existere: uitlim Deus sie indignetut his fiactis, ut ea , quam pastunt, impunitate, magis se veriusque puniantur, an illo modo, quo magis placet, coercendos mis rieorditer iudicet, an aliqua duriore, sed salubriore eorum praecedente eorrectio. ne, nec ad hominum, sed ad suam misericordiam veraei eonversione , quidquid
terroris praeparabatur, avertat, dc convereat in gaudium , iam novit, nos autem ignoramus. Quid ergo hic ante tempus inter nos ego, & Praestantia tua frustra laboremus t Seponamus paululum curam, cujus hora non est; dc, quod semper instat, si placet, agamus. Nullum enim tempus est, quo non deceat de oporteat
agere, unde Deo placere possimus, quod i hae vita usq; ad eam persectionem impleri , ut nullum omnino peccatum insit in homine, aut non potest, aut sorth difficillimum est. Inde praecisis omnibus dilationibus, ad illius gratiam eonfugiendum est, cui verissian diri potest, quod
earmine adulatorio nescio cui nobili dixit, qui tamen ex Cumaeo, tanquam ea
220쪽
DocuMxNTu M XXL. prophetico carmine se accepisse eo fessus estra duce nisi a manent febris ves stanostra, Irrita perpetvssolventformidine terrus. Hoc enim duce, solutis omnibu d missisque peccatis, hac via ad cistestem patriam pervenitur, cujus habitatione, cum eam tibi amandam, quan hau potui, comme darem. admodum delectatus es. sed quia dixisti, quod omnes eam leges diveris sis viis, & tramitibus appetant, vereor ne orth, cum putas etiam illam viam, in qua nune constitutus es, eb tendere, pigrior sis ad eam tenendam, quae illue sola perducit. Sed rursus verbum, quod posuisti, d ligenter attendens, videor mihi tuam non imprudenter aperire sententiam; neque enim dixisti: quam omnes leges dixeisis viis, & tramitibus assequumtur, aut ostendunt, aut inveniunt, aut ingrediuntur, aut obtinent, aut aliquid ejusmodi, sed dicendo, appetunt, librato verbo, atque perpenso , non adeptionem
significasti , sed adipiscendi cupiditatem. Ita nec illam, quae vera est, exclusisti, nee alias, quae falsae sunt, admisisti; & illa quippe appetit, quae perducit, nec perducit omnis, quae hoc appetit, quo quisquis perducitur, sine ulla dubitatione beatus