장음표시 사용
231쪽
Docu MEMTu M XXIII. 3rs tecum multu loqui; non enim muti tum esset, quantumcunque esset, si
tecum Ioquerer. Sed quia dissicile est, quid opus est causas quaerere Θ Pro sus dissicile est. Erit for tasie aliquan-Ho facillimum, ita Deus Velit, nunc certe aliud est. Dedi ergo negotium . fratri per quem literas misi,ut omnia nostra legenda praebeat prudentilliamze charitati tuae. Non enim aliquid 'meum inculcabit invito. Novi enim quid benignitatis in nos animo geraS, quae tamen lecta probaVeris, Vexa pervideris, nostra esse non putes,niri quia data sunt, eoque te con vertas licet, unde tibi quoque est, ut ea probares , datum. Nemo enim
quod legit, in codice ipse cernit Verum esse , aut in eo , qui scripserit,'
sed in seipi potitis , si ejus menti
quoddam non Vu ariter candidum, sed a faece corporis remoti Tmum tu men veritatis impressum est. Quod si saIsa aliqua atq; improbanda com- pexeris, de humano nubilo irrorata
scias , Sc ea Vere nostra esse non dubites. Hortarer autem te ad quaerendum, nisi videre mihi viderer hia tia quaedam ora cordis tui : hortis vr etiam, ut quod Verum cogn-- - 1 I,
232쪽
ris, Viriliter teneas, nisi patefaceres evidentissimum robur animi εc coibsilii tui. Totum se mihi brevi tempore, discussas corporeis tegumentis, quod in te vivit, aperuit. Neque ubla modo siverit Domini nosti misericordi itima providentia, ut catholi- eo Christi gregi tu vir tam bonus Aegregie cordatus alienus sis.
Do Cu MEN Tu M XXIV. Fugienda curiosa studia; Flida hirumilitatis sepientia
num turba repente circumva, landum, Vel potius obruendum put sti , etiam si Vacantem otiosumq eredidisti: Quando enim ego in qu libet otio , tot rerum nUdos tam seis
sinanti, &, ut scribis, iam pene prosleiscenti possem dis luere λ Numero enim rerum ipsarum impedire etiam si nodi faciles ad solvendum Drent. Tanta sunt autem perplexi te involuti , & tenacitate constri,
233쪽
ut , etiam si pauci essent, otio
sillimum me occupantes, magna m xa temporis fatigarent intentionem. atque attenerent ungues meos, Ego putem vellem te abripere de media leticiosarum inquisitionum uarum, dc constipare inter curas meas, ut Vel disceres non esse inaniter curiosus. vel curiositatem tuam cibandam a
que nutriendam imponere non a deres eis, quorum intex curas vel in rima cura est, reprimexe M refraen re curiosos. Quanto enim melius,
quantoque fructuosius, si in dandis ullis ad te literis tempus atqης ope ra impenditur, in hoc potius impeninditur ut resecentur vanae atque fallainces cupiditates tuae, quae tanto ni
gis cavendae sunt, quanto facilius decipiunt, nesci' qua umba honestatis Sc liberalium studiorum nomine velatae atque palliatae , quam ut nostro ministerio, atque, ut ita dixerim, fatellitio indurataς, in dominis
sum, quo tλm bonam tuam mentem premant vehementius excitentur.
Ecce enim tot dialogi lecti, si xd vi
dendum finem Sc capessendum omnium actionum tuarum nihil te
234쪽
322 Doeu MEN Tu M XXIV. Nam ubi finem constitueris totius hujus flagrantissimi studii tui, & tiabi infructuosi Sc nobis molesti, epia sola tua satis indicas. Cum enim de 1blvendis quaestionibus quas misistitu ad me, perii teras satageres , ita scripsisti. Poo in te, inquis, ptu to
multu charos tuos exorare. sed novi antis mem tuum, qui non rogari desiderat, sed omnibuε prastare,sitantum absit, quod deis scet, quod in hac re penitus nihil eLydiae..c ruet tamen qu dcunt eis , peto pratam navigamino. In his verbis epistolae tuae
xecte quidem de me existimas, quod omnibus praestare desiderem, si absit, quod dedecet. Sed in hac re nihil esse
Hedecoris, non mihi Videtur. - Non enim decora facies rerum attingit sensum meum, cum cogito Episcopum Ecclesiasticis curis circumstr Fentibus districtum atque distentu, repente quasi obstardescentem cohia heri ab his omnibus , Sc dialogorum Tullianorii quaestiunculas, uni scholastico exponere. Quod quantum deis deceat , quanquam tuorum studiori raptus ardore, prorsus nolis attendere , tu etiam 1entis tamen. Quid enim aliud indicat, quod cum dixis. si , in hac re penitus nihil esse dedecoris,
235쪽
e oris, adiunxisti: tamen quocmnque practes navigaturo. HOC
enim senat, videri tibi quidem nihil
in hac re esse dedecoris, tamen quodcunque est dedecoris , petere te, ut Praestem navigaturo. Sed quid est, quaeso te , quod addidisti, navigati rot An ego, nisi navigaturus esses, Praestare tibi aliquid dedecoris non deberem p Nimirum putas , quod se qua marina dedecus abluatur' Quod si ita esset, meum certe, qui naVigaturus non sum, ineXpiatum remaneret. Scribis etiam nosse me , quam tibi molestissimum sit oneri e e cuiariam, & attestatis solum Deum noctu, quod nimia necessitate impulsus hoc feceris. Hic sane cum epistolam tuam Iegerem, satis adverti animum. Cognoscere necessitatem tuam. Chiuecce mihi Hers Sc dicis, mores h minum non ignoratis, qui proclives sunt ad vituperandum, & quoniam, si interrogatus quis non responderit, indoctus 3c hebes putabitum. Hoz Ioco vero exarsi ad rescribendum tibi. Hoc enim languore animi tui penetrassi mihi pectus , & irrupisti in
curas meas , ut dissimulare non possem, quantum me Deus adjuvaret.
236쪽
30 Doeu MEMTuM ran mederi tibi, non ut de tuis quaestio
nibus enodandis, explicandisque com tarem , sed ut felicitatem tuam Pendentem ex linguis hominum atque nutantem, a tam infelici reti . naculo abrumperem, & cuidam sedi omnino inconcussae stabilique telia garem. Tu ne 6 Dioscore, nec Persium tuum respicis insultantem tibi
contorto versiculo, sed rime puerile caput, si sensus aisit, idoneo colapho
Contundentem atque coercentem:
Acire tuum nihil ea, nisi te scire ἐχω
t, ut superius dixi , legisti diesiagos, tot Philosophorum altercationiabus cor inferviiii ι Dic mihi, quis e rum finem actionum niarum constia tuerit in fama vulgi, aut in lingua hominum vel bonorum atq; sapien- ium t Tu autem, & quod magis Pudendum est, jam navigaturus, fatis praeesare te in Africam proficisci t si aris, cum aliam ob causam te on ri non esse asseris negotiosissimis , de in alia longe distantia intentis Epia scopis , ut tibi exponant Ciceronema nisi quia times homines proclives ad
Vituperandum, ne interrogatus abcis, si non responderis, indoctus δρhebet
237쪽
hebes puteris. O rem dignam Vigiliis Sc lucubra tionibus Episcoporum Non mihi videris aliud dies nocteiq; cogitare, nisi ut in studiis tuis atquo doctrina aeque lauderis ab homini
hus. Quod si semper ad certa & re- ta tendentibus periculosum esse ju-aicavi, nunc tamen in te maxime experior. Non enim aliunde, quam. ςx eadem pernicie, non Vidisti , qua tandem re fossemus moVeri, ut tibi, quod petebas, daremus. Quam enim peruerse tui h no ob aliud ad ea di-1cenda, quγe interrogas, raperis, nisi sit lauderis, aut non Vitupereris in hominibus, tam perverse etiam nos putas in tua petitiove talibus causisHlegatis moveri ; Sc utinam possemus essicere, ut tu quoque tam in
vi atque fallaci humanae laudis bono minime movereris, cum tibi nos, indicare mi , non ad praestandum tibi , quod petis , quoniam haec de te
scribis, sed ad te corrigendum moveri. Mores hominum, inquis, Proclives sunt .ad viueuerandum. Raid: deinde λ Si 4nterrogatus quiS non rζ- ' sponderit, inquis, indoctus hebes putabitur. Ecce ego te interrogono
238쪽
Doeu MEN Tu M XXIV. sum fortasse legentes indagare non
possunt, s edde epistola ipsa tua, de
de sententia verborum tuorii. Quaero enim, cur non dixeris , qui non
responderit, indoctus & hebes putabitur , nisi quia satis etiam ipse i
telligis eum, qui talia non responderit, non esse indoctum & hebetem, sed putari. At ego te admoneo, eum, qui talium putatorum linguis, tanquam falcibus concidi timet , signa esse aridum, dc ideo non putari tan tum indoctum Sc hebetem, sed vere esse atque convinci. Fortasse dixeris, sed cum hebes animo non sim, Sc praecipue non esse studeam, nolo hebes
animo vel putari. Recte, sed quo fiane nolis, id quaero. Qucd enim illis quaestionibus aperiendis tibi de explicandis, nec nobis oneri esie dubitoi hanc causam, 3c hunc finem esse dixisti, dc tam necessarium, ut eam nimiam necessitatem appellares, ne scialieet de his interrogatus neque respondens. , ab hominibus ad Vitur randum proclivibus, hebes indoctus. que puteris. Ego autem quaero, ho Cine totum sit, cur nobis ista desideres, an etiam indoctus & hebes pu-t i propter aliud aliquid nolis λ SL
239쪽
hoc totum est , cernis , ut arbitror, hunci esse finem tam vehementis i teritionis tuae, qua nobis quoq; Oneri es, ut fateris. Quid autem 1 Di scoro potest nobis esse oneri , nisi
quoa ipsum Dioscorum etiam ne-ΓCicratem onerat, quod non sentiet, nisi crim surgere voluerit: atq; utinam non sic alligarent haec onera. ut
frustra etiam humeroS conetur excu- .
texe : quod non ideo dico, quia istae discuntur quaestiones , sed quia talis ne distuntur. Hunc enim finem jam
certe sentis esse nugatorium, inane. ventosum : Habet & tumorem, iubquo etiam tabes pignitur, & pupillamentis ad non videndam opulentiam veritatis ossunditur. Crede , sic est, mi Dioscore, ita te fruar in ipsa, cu jus voluntate, & in ipsa, cujus umbra averteris , dignit te Veritatis. unde enim tibi, nisi veI hoc modo de hae re fidem faciam , non invenio. Non enim Vides eam, aut ullo modo, quamdiu linguis humanis ruinosa gaudia construis, potes eam Viadere. Si autem ibi non finis est lixiunctionum, atque intentionis tuae, sed
propter aliud aliquid indoctus & h bes non vi putari, quaero quid illi 4 Κ ε
240쪽
31s Doeu MEN Tu M XXIV. sit : si propterea, ne angustior tibi
aditus ad acquirendas temporales divitias, uxorem impetrandam, honores capessendos, dc caetera hujus m
di, praecipiti fluxu transcurrentia, atque in s. IVsbs in imum rapientia λ Neque ad hunc finem tibi servire nos decet, imo decet etiam hinc te amoVere. Non enim sic te prohibemus in incerto famae finem ponere, ut tanquam de Mintio in Eridanum emigres , quo te ipse fortasse Mintius etiam non emigrantem impingeret. Cum enim non satiaverit avidum spiritum vanitas laudis humanae , quia nihil ad cibandum af fert, nisi inane 3c infatum, cogetur eam ipsa aviditas referre in aliud, quasi uberius atque fructuosius, quod
hihiloni inus, si temporali lapsu praeterfluit, ita est, quasi fluvius ducat in fluvium , ut non sit finis miseriae, iquandiu finis ossiciorum nostrorum in re instabili collocatur. In aliquo igitur firmo atque incommutabili bono te figere volumus consantia mpe intentionis domum, Sc securi strumam requiem omnis bonae atq; h inestae actionis tuae. Aut forte istam' iesiam terrenam selicitatem , quam