Epistolæ asceticæ D. Aurelii Augustini Hippon. episcopi excerptæ atque idoneo ordine distributæ ad commodum, ac salutarem piarum mentium usum, opera et studio R.P. Martni de Esparza Artieda theologi Societatis Jesu

발행: 1668년

분량: 510페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

D ocu ME NYuM XXIV. eommemoravi, si prosperi rumoris aura , aut etiam flatibus vela pandendo ad eam potueris pervenire, hanc etiam cogitas referre in aliud certum & verum & plenum bonum At mihi non videtur, atque omninὼ ipsa Veritas negat , vel tantis ad se anfractibus , quae tam proxima est, vel tantis sumptibus, quae tam gratuita est, perveniri. An ipsa humana laude , tanquam instrumento utendum existimas, ut aditu per hana

praepares ad animos hominum, per- suaciendo Vera atque salubria, & c Vcs, nete , cum indoctum atque hebetem putaverint , indignum arbi- . trentur, cui aurem vel intentissumam vel satientillimam praebeant, sive ad recte facta quenquam exhorteris, sive malitiam atque nequitiam peccantis ob)urges ρ Hunc tu finem

j ustitiae ac beneficentiae, si in illis interrogandis quaestionibus cogitasti,

nos de te male meruimus, quibus in

epistola tua, non id potius, quo m Veremur, potuisti , ut aut libentee daremus, quod petebas, aut ideo non daremus , quia causa quaelibet alia fortasse prohiberet; non tamen qui vanae cupiditati, non solum sem

242쪽

Vire, verumetiam non resistere prideret. Quanto enim melius atque si

rubrius, quaessi te, i scis Veritatis regulas , multo certius 3c brevius per seipsas accipis , quibus falsa omnia . possis ipse refellere, ne, quod is sum. de pudendum est , si multorum annosas Sc decrepitas falsitates , studio iactantiore, quam prudentiori diduceris , doctum atque intelligentem te essit arbitreris , quod iam non e istimo tibi videri. Non enim frustra am diu, tam Vera Dioscoro dixiamus, ex quo in hac Epistola gradiamur. Quapropter jam illud vide

mus, citate tuarum rerum ignorantia nequaquam indoctum atque he-Dtem judices , sed ipsius potius Veritatis, ut quisquis de his rebus scripsit, vel scripserit, aut ea sint , quae

Iam certus tenes, aut si falsa sunt, securus ignores, neque de diversit te cognoscenda sententiarum alien xum , ne quasi indoctus & hebes remaneas , inani solicitudine macereris: Cum ergo haec ita sint, etiam itulud si placet videamus , utrum ali xum falsa existimatio , qui sunt, ut scribis, ad vituperandum procliVes, ita ut si te ignorare persenserint,

243쪽

Do cu ENYuu XXIV. indoctum atque hebetem, lalso quidem, Led tamen putent, sic te moVere debeat, ut etiam ab Episcopis tibi haec exponi non incongruen ter petas et quandoquidem eo fine jam te ista cupere credimus, quo illis consulas ad persuadendam Veritatem, vitamque eorum corrigendam , qui

te, si in illisCiceronis libris indoctum hebetεmque putaverint, indignum habebunt, a quo aliquid utilis salubrisque scientiae sibi accipiendum

esse arbitrentur λ Quod non ita est, mihi crede. Primum quia esse aliquos in illis terris , ubi imperitus, minimeque acutus videri times, qui

te de istis quaessionibus quicquam

interrogent, omnino no Video: quandoquidem hic, quo ad ea discenda

venisti, & Romae expertus es, quam negligenter habeantur, & ob hoc neque doceantur neque discantur ; Scin Africa usque adeo de his interr

g torem pateris neminem, ut ne

te ipsum qui patiatur, invenias , eruque inopia Episcopis exponenda ea mittere cogaris : quasi vero Epist pi isti, etiam si adolescentes eodem, quo tu raperis, animi ardore , Vel potiti errore, quasi aliquid magnum haec

244쪽

Pocu MEN Tu M XXIV. Tum 3c in gymnasia cogitationem iniecisti, & ea quoque ipsa invenisu talibus rebus nuda atque stigida, ubi has curas tuas deponeres , Christi norum tibi basilica Hippotiensis o currit, quia in ea nunc ledet Episcopus. qui aliquando ista pueris Vendidit. Sed nec te volo esse adhu. puerum , oc me iam esse puerilium rerum, sicut non Venditorem, ita nec largitorem deceti QEae cum ita sint, id est, cum duae tantae urbes La tinarum literarum artifices , Roma atque Carthago, nee taedio tibi sint. is a te ista perquirant, nee taedia tua curent, ut te ista perquirentem exaudiant, miror tantum, quantum

dici non potest , vereri te tam boni ingenii 3-enem , ne in Graecis atq3Orientalibus urbibus quenquam de his rebus molestum interrogatorem feras. Facilius quine corniculas in Astic audieris, quam in illis partibus hoc genus vocis. Deinde si fallor, dc quisqua ibi forte huiusmodi qua

sionum tanto utique odiosior, quanto in illis locis ineptior percontator extiterit, nonne magis caVes, ne multo facilitas existant, qui te Gra

ςi homines in Graecia constitutum,

245쪽

334 Docu ME NYuM XXIV. di Graeca imbutum primitus lingua , de

ipsis philosophorum libris aliqua interrogent, quae Cicero in suis literis non posuit Z od si acciderit, quid responsu-xus es, potius te ista in Latinorum aut

rum libris, quam in Graecorum nosse volvisse Z Qua responsione primo Graeciae facies injuriam.& nosti quam illi homines hoe non ferant. Deinde iam exulcerati de irati, quam eito te, quod nimis non vinci hebetem iudicabunt, qui Graecorum philosophorum dogmata, vel potius d gmatum particulas qnasdam discerptas atque dispersas in Latinis dialogis, quam in ipsbrum autorum libris Graecis tota a que contexta discere maluisti, & indoctu, qui, cum tam multa in tua lingua neseianearum rerum si usta in aliena colligere ambist . An fotth illud respondebis, non te Graecos de his rebus libros contempsisse. sed prilis Latinos curasse cognoscere, nune autem velle te in Latinis doctum, iam Graech qu rere t Si hoc non pudet hominem Gaaecum, Latina puerum didicisse, nunc velle discere Graeea barbatum , pudebitne tandem in ipsis Latinis ignorare aliqua, quae quam multi Latini docti tecum nesciant, vel hoc ipso sentis, quod te nobis magna necessitate ditis merosum is tanta doctoriam multitudine

246쪽

Docu MEN Tu M XXIV. 33sapud Carthaginem consti tutus. Postr mone te de omnibus, quae a nobis qua Tis, interrogatum, respondere potuisse. ecce iam doctissimus atque acutissimus diceris, ecce iam te laudibus in caelum

Graeculus flatus attollit, tu tantum memento gravitatis illam mereri Iau dem quo sine volueris . ut scilicet eos te viter levia ista miratos, &benevolentissio atque avidissime iam in tua ora suis

spensos, gravissimum aliquid δc saluberrimum doceas et idipsum quicquid est gravissimum & saluberrimum,utrum tenear.ec recth tradere noveris, vellem cognoscere. Ridiculum est enim eum propterea superflua multa didieeris , ut tibi aures hominum ad necessaria praeparentur, ipsa necessaria non tenere, quibus excipiendis eas per superflua praeparaveris: oc dum oecuparis, ut 4iscas unde facias intentos. nolle discere, quod infundatur intentis. Sed si hoete scire iam dicis, idque ipsum Christianam doctrinam esse respondenquam te omnibus praeponere novimus.& in ea sola esse praesumere spem salutis

aeternae, non opus est ei cognitione dial gorum Ciceronis, & collelitone emen d catarum discordantium sententiarum ali narum procurari auditores, ut oribus tuis

intenti fiant, qui abs te aliquid tale aceepturi

247쪽

Doeu MEN Tu M XxIV. pturi sunt. prius aliquid doceas,

quod dediscendum est, ut vera docea . Nam si alienarum sententiarum dissiden tium de repugnantium cognitio aliquid adjuvat intinuatorem Christianae verit iis, ut noverit, quomodo adversantes M. struat issitates, ad hoe duntaxat, ne quis contra disserens, non nisi in refellendis tuis figat oculum, sua vero sedulo occultet. Nam cognitio veritatis, omnia falsa, si modo proteraniar, etiam quae prius inaudita erant, de dijudicare & iubvertera idonea est .sed ut non solum aperta ferianis tur,sed etiamabscondita eruantur, si ali nos opus est cognoscere errores, eriget oculos, auresque oro te, di vide, atque ausculta, utrum aliquis adversiis nos de Anaximene de de Anaxagora proferat aliquid e quando iam ne ipsorum quidem

multo recentiorum, multumque loqua-erum Stoicorum aut Epicureorum cineres calent, unde aliqua contra fidem Christianam scintilla excitetur: sed circuli atq; conventicula partim fugacia, paratim etiam audacter prompta, vel Donatistarum, vel, Maximianensium, vel Manuchaeorum, vel etiam, ad quorum grege

turbamque venturus es, Arrianorum, Eunomianorum, Macedonianorum, Cata-

oxygarum, caeterarumque pestium i

248쪽

aeumerabit iter pei strepunt: quoi si omnia errores si cognoscere piget, quid nobis ea

propter de sensioneni Chr stianae religi nis, quaerere quid senserit Anaximenes, di olim sopitas lites inani curiostate r coquere , cum quoi undam etiam haeretucorum, qui nomine Christiano gloriari voluerunt, ut Martioni starum di Sabelitanorum . muliorumque praeterea iam dissensiones quastonesque sileantur. TM rem si opus est, ut dixi, veritati adversa tes praeroscere aliquas . oc praetractatas habere sententias, de haereticis potiu , qua se Christianos vocant, quam de Anax gora & Democrito nobis cogitandum fuit. Ille autem, quisquis abs te quae si

rit, quae tu a nobis quaeris, audiat. quod ea doctius oc prudentius nescias. Si enim Themistocles non curavit quod est habutus mdoctior, cum canere nervis in epulis recusasset, ubi cum senescite illa dixi saser, atque ei dictum esset, quid igitur nosti t respondit, Rempublicam ex parva magnam facere et dubitandum est tibi diacere, te ista nescire, cum ei, qui roparit

quid noveris. respondere pessis, ncileta quomodo etiam sine istis homo esse ponsi beatuε Quod si adhuc non tenes, tam perverth ista conquiris, quam perversE si

249쪽

reris, deliciosas de tenerrimas vestes potius, quam medicamenta, meduό'; conquireres. Non enim ullo modo differenda est ista cognitio 'i aut illa huic, a te pra sertim iam in hae aetate , vel discendi o dine praeferenda est. Vide autem, quam facile posses hoc scire, si velles. Qui enim quaerit, quomodo ad beatam vitam peris veniat. nihil aliud prosecto quaerit, nisi ubi sit finis boni, hoc est, ubi constitutum

sit, non prava opinione atque temeraria, sed certa atque inconcussa veritate summum hominis bonum, quod a quot bet ubi constituatur, non invenitur, nisi aut in corpore, aut in animo, aut in Deo, aut in duobus aliquibus horum, aut certhinomnibus. Mod si didiceris, neque summum bonum. nec aliquam partem summi boni omnino esse in corpore, duo resta. bunt, animus Deus , quorum vel in uisno, vel in ambobus sit. Si autem adjec

ris & didiceti, hoc idem de animo, quod de corpore, quid aliud iam nisi Deus o curret , in quo summum hominis bonum constitutum sit, non quo alia bona non sint, sed summum id dicitur quo cuncta referuntur. Eo enim fruendo quisq; bea tus est, propter quod caetera vult habere, cum illud iam non propter aliud, sed pr

Uer seipsum dii tuti. Et ideo finis ibi

250쪽

Docu ME NYuM YXN. '33s dicitur, quia iam quo excurrat, &qub roferatur, non invenitur. Ibi requies appetendi, ibi fruendi securitas. ibi tranquillissimum gaudium optimae voluntatis. Da igitur, qui cito videat, non corpus esse animi bonum, sed animum potius esse corporis bonum. Recedetur iam ab imquirendo, utrum summum illud bonum vel aliqua eius pars sit in corpore. Quod enim stultissimh negatur, meliorem esse animum corpore, item stultissimh nes tui, meliorem esse eum, qui dat beatam vitam; vel partem aliquam beatae vitae, quam eum, qui accipit. Non igitur accipit animus a corpore vel summum bonu, vel partem aliquam summi boni. Hoequi non vident,caecati sunt dulcedine casenalium voluptatum, quam ex indigentia

sanitatis venire non intuentur. Sanitas autem perfecta eorporis . illa extrema totius hominis immortalitas erit. Tam p tenti enim natura Deus fecit animam, ut

ex eius plenissima beatitudine, quas in L.

ne temporum sanctis promittitur, redum det etiam in inseriorem naturam, quod est corpus, non beatitudo , quae fi uentis

de intelligentis est propria, sed plenitudo sanitatis, id est . ineorruptionis vigor. Quod cpii hon vident. ut dixi, bellant inis

qvietis inaci rubra,

SEARCH

MENU NAVIGATION