장음표시 사용
321쪽
Docu ut ΝTu M XXac. I3 Al: quando agamus Zc negotium salutis nostrae, & salutis ipsorum, non de auro, non de argento, non de fundis, pecoribus, pro quibus rebus quotidie submisso
capite salutamur, ut dissensiones hominuterminemus, sed de ipso capite nostro tam turpis inter nos de perniciosa dissensio est. Quantumlibet capita submittant. qui nos salutant, ut eos concordes in terta laetamus, de caelo usque ad elucem . submissum est caput nostrum, in quo concordes non sumus. Rogo te, atque o secro, si est in te aliqua humanitas, quam multi praedicant, hic appareat bonitas tua, si non propter honores transitorios sim . latur, ut contremiscant in te viscera mis ricordiae, & velis aliquando rem discuti instando nobiseum orationibus, & omnia pacifich conferendo a ne miserae plebes. quae nostris honoribus obsequuntur, pr mant nos obsequiis suis in iudicio Dei, sed potius nostra non ficta charitate nobiscum revocatae ab erroribus, & dissensionibus, in veritatis & pacis itinera dirigantur. Opto te coram oculis Dei be, tum esse, Domine honorab: lis
322쪽
Dominae merito suscipietusae , & in
Christi membris honorandae filiae Feliciae, Augustinus in Domino salutem. Non dubito animum tuum dc pro tua fl-de, de pro al orum ir firmitare, vel in qui tale turbatum , eum sanctus Apostolus plenus visceribus charitatis confiteatur dedi: at . infirmatur, non is .mor i quid standalia tur,stero non uror runde etiam ego ipse compunbus, di prutua, quae in Christo, salute solicitus, has e onsolatorias, vel exhortatorias lueras ad tuam sanctitatem dandas putavi: quoniam in Domini nostri Jesu Christi corpore, quod est Ecclesia eius, di unitas membrorum ejus , germanissima nobis s.cta es, quae tanquam honorab.le membrum in ejus compage diligeris, & n biscum illius sancto Spiritu vivis. Unde se admoneo, ne gravius perturberis his Mindalis, quae ideo ventura praedicta sunt, ut
323쪽
ut quando venirent, reminisceremur esse
naue. haeegebo ita praedix t. Oportet senire standala va autem hominiisti, per quem scandalum venit. Qui sunt isti homines, nisi de quibus dieit Apostolus, sua quaerentes, non quae Iesu Christi. Alii sunt ergo. qui propterea tenent pastorales caledras, ut Christi gregibus eo Mulanti alii velis, qui propterea in eis se. dent, ut suis honoribus temporalibus. 5e commodis secularibus gaudeant. Ista duo genera pastorum, aliis morientibus, aliis nascentibus . in ipsa catholica Ecclesia necesse est usque ad finem saeculi, &que ad Domini iudicium perseverent. si enim temporibus Apostolorum fuerunt tales. inter quos falsos fratres Apostolus gemeret. & diceret, periculis in fabis Ira a. Ge.
tribus, nec eos per superbiam separaret, 1. sed per tolerantiam sustineret: quanto magis temporibus nostris neeesse est ut sint, cum de teretore huius saeculi, quod propinquar ad nnem. apertissia E Dominus d cat, quondam is dabit iniquisau, refrigesces charitas multorum. Sed quod sequitur, nos debet consolam ct exhortar :
mus erit. Sicut autem sunt pastores io.
ipse Dominus in Evan. v mundo abstandalis.
324쪽
mali, sic etiam in ipsis gregibus
sunt boni 3c mali. Boni ovium nomine significantur, mali vero haedi appellantur; s ed commixti pariter pascunt, donec Veniat princeps pa- horum,qui dictus est unus pastor, Sc, quemadmodum ipse promisit, separet sicut passor oves ab haedis. Nobis
enim imperaVit congregationem , sibi aute servavit separationem: quia ille debet separare, qui nescit errare. Nam qui separare ante tempus,quod
sibi Dominus servavit, superbi servisacile ausi sunt, ipsi potius ab unitate catholica separati sunt. Nam schis. male iniundi mundum gregem unde habere potuerunt i ut ergo in unitate maneamus , nec ossensi scandalis palearum, aream dominicam deser mus, sed potius usque in finem Ventilationis frumenta perseveremus, comminutam stipulam firmo chari- . tatis pondere toleremus. Ipse pastor
noster in Evangelio de passoribus bonis nos admonet, ut propter bona Pera eorum nec in eis ipsis nostram
spem ponamus , sed eum, qui tales illos fecit, patrem, qui in caelis est, glarificemus, de de pisoribus malis, quos nomine Scribarum & Pharisaeo-
325쪽
Doeu MENτuM XXXI. 43 mari significare voluit docentes bona :& facientes mala. Nam de bonis p storibus ita loquitur, Vos estis lumen mundi. Non potest rivism abcondi super
montem cinctituta , neqj accendunt lucer
nam, sponunt eam siub modio, sed super
eandelabrum ut taceat omnibm qui in δε- mo sunt. Sic luerat lumen vestrum coram hominibus ut videant opera vestra,ri eut patr/m se Lyrum , qu2 in calis ea. De malis autem pastoribus oves ata monet dicens. super cathedram Mo minuerant, yua dicunt, facita, qua AEutem fa- aDeiunt. i Deere no ite : Dicunt enim se non faciunt. His auditis oves Christi etiam permaIos doctores voce ipsius audiunt, & unitatem illius non re. linquunt: quia bonum, quod eos audiunt dicere, non est ipsorum, sed ilialius. Et ideo fecure oves pascuntur, quia εc sub malis passoribus pascuis dominicis nutriruntur. Non autern faciunt malorum iacta pastorii , qui alia opera non sunt illius, sed ipso, rum. Quos autem bonos Vident, non solum audiunt bona quae dicunt, sed etiam imitantur bona, quae faciunt. De talibus erat Apostolus, qui dice.
hat, Imitatores mes ectute , sicut
nHL Iste lumen erat illuminatum
326쪽
l si, Et quia non sii quaereb t, sed 1 quae Iesu Christi, quamvis ad imit lxi00ςm iu in , quos per Eyangelium
genuerat, hortatur, tamen corripixi graviter eos , qui per Apostolorumi nomina schism ta sec erunx, objuris Corigat illos, qui dicunt , egosum Pausi. i. Nioquindri uisu 1 rs vcbis, invis, ς μυ fm ea, aut se nomine ρομυ bapti tit hinc intelligimus 3 bonos passiores non sita quaerentes, sed quae Iesu Christi , bonas oves, quamvis imitenturi ct pastorum bonorum, tamen in eis non ionere spem suam, quorum ministςrio sunt congregλυ ιed in Domino potitis, cujus sanguiane iunt redemptae ; ut qu ndo fortς incurrerin* in pastores malos, doctrianam illius prNdicantes, & nia mala opera facientes, quae diςunt, fWi nt.
quae autem seciunt, non faciant; nec
propter filios iniquitatis pascua deis serant unitatis, In catholica enim Ecclesia, quae non in sola Africa , G sux PMs Donati, sed per omnςs gen-
327쪽
Docu Met NetuM XXXI. ' in, sicut promisita dilatκtur atq; disinditur, in univerib mundo, sicut dicit Apostolus , fructificans Scerescens , & boni sunt Sc mali. Ab ea vero separκti, quam diu contra iulam sentiunt, boni esse non possunt; quia etsi aliquos eorum bonos videtur ostendere quasi laudabilis con versatio, malos eos facit ipsa divisio:
ris, sparsis unde & exhortor, Domuna meritδ Riscipienda, βe in Christi membris honoranda filia, μ quod tubi Dominus praestitit, fideliter teneas, esimque corde toto diligas, Seejus Ecclesiam, qui te non permisit virginitatis tuae fructum cum perdi- is perdere, vel perire. Si enim de isto
saeculo exires spparata ab unitate cor
poris christi, ninil tibi prodestri servata integritas corporis tui. Sed Deus, qui dives est misericordia , Iscit juxta te, quod in Evangelio seriptum est , cum excusarent invitati
venire ad coenam pMrissemilias, in- Laeea er caetera dicit servis suis, Extre/n i . vim , spm, , qu suus inumeritu. agite in trare. Tu ergo, quamvis dile--ionem θοςerissimam debeas etiam
328쪽
4ro Docu MEN Tu M XXXI. bonis servis eius , per quorum serium intrare coacta es, in illo tamen debes spem ponere qui conV Vium praeparaVit . cui & tu ad viatam aeternam beatamque licita es. Et quippe commendans cor tuum, δc propositum tuum, & sanctam vi ginitatem tuam, fidem, & spem,& charitatem tuam, non moVeberis,
scandalo, quod abundabit usq; in fi-.nem , sed stabili robore pietatis sauva eris, atque in Domino gloriosa, in ejus unitate perseVeranda usque in finem. Quo modo Rutem hanc Rcce, r eris pro te solicitudinem meam, quam, quibus potui literis, tibi intana a re curaVi, fac ut noverim rescri- P .is tuis. Dei misericordia & gratiα tu temper protegat.
EPIsTOLA LXXVI. Domino beatissimo , & debita ob ierum; ia venerabili, synocriter que
329쪽
DoeuuxNτuM XXII rique charissimo fratri & consacerdoti Papae Aurelio, Augustinus in Domiano salutem. Literas nullas tuae Venerabilitatis, ex quo ab inVicena corporaliter digressi i unius ascepi, Nunc vero legi epistolam benignit iis tuae de Donato & fratre eius, α id res=onderem, diu fluctuavi. Sed
tamen etiam isque eti a cogitanti,
quid sit utile saluti eorum, quibus in Christo nutriendis semimus, nihil mihi aliud occurrere potuit, nisi non esse istam viam dandam servis Dei ut se facilius putent eligi ad aliquia melius, si facti fuerint detericres. Ex ipsis enim' facilis lapsus , & ordini clericorum fit indignissima injuriasi desertores monasteriorum a d milibtiam clericatiis eIigantur, cum ta men ex iis, qui in monasterio perni hem, non nisi probatiores, atq; m liores in clerum assumere sole mus; nisi forte, sicut vulgares dicunt Malim chorauia bentu symphoniacuου erit:
ita iidem ipsit vulgares de nobis jo
cabuimur dicentes : Malm monachus honus claricus est. Nimis dolendum, si ad tam ruinosam superbiam mon chos surrigamus, & tam gravi contu-
mel' clericos dignos putemus, in O ς quorum
330쪽
x: Doeu ME NYuM XXXII. quomum numero sumus , cdm aliquando etiam bonus monachus vix
num clericum faciat, si adsit ei sufficiens continentia, , tamen desit instraictio necessaria, aut personae regulM is integritas. Sed de istis, credo, arbitrata ut beatitudo pu , quod nostra voluntate, ut suis potius cose regionalibu3 utiles essent, de mon sterio recessissen . Sed falsu est, spon- e abierunt, sponte deserVerunt, n bis, 'uynthm potuimus, pro eorum satu e reni entibus. Et de Donato quidem, qui j m factum est, ut -- tequam de hac ire aliquid in concilio statueremus , ordin retur, si sorte a superbiae perversitate porrectus est, quod vult prudentia tua de suos ciat; Ze fratre verὰ ejus , cujus vel maxime pausis de monasterio etiam
ipse Donatus abscessit,ctim in elligas quid sentiam , nescio quid resron.
deam, contradicere tamen prudentiae, honori, charitatiq; tuae non a
deo, δι sane spero id te facturum, quod membris Ecclesiae suu ς perspexeris.