Epistolæ asceticæ D. Aurelii Augustini Hippon. episcopi excerptæ atque idoneo ordine distributæ ad commodum, ac salutarem piarum mentium usum, opera et studio R.P. Martni de Esparza Artieda theologi Societatis Jesu

발행: 1668년

분량: 510페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

Docu MINTu M XXXV. comminionem Lacramentorum ejus etiam maligni, Sc perseverabunt omnino perversi, sed tamen tanquam palea de area Dominia non nisi ultima ventilatione separandi. NPn e tinguent isti frumenta dominica, in eorum quidem comparatione pauca, sed multa per seipsa: non extinguont electos Dei congregandos in fine saeculi, sicut Eyangelium loquitur , aquatuor Ventis, a tam mis caelorum usque ad terminos eorum. Ipsbrum enim vox est : Salvum me fac Domιne, quomodo defecit sanctus t Eeuoniam diminuta sunt veratares assim hominum. De quibus & Dominus dicit inter abuo- dantiam iniquitatis i aeui persevera verit usque in sinem, hic salvus erit. D nique non unum hominem, sed plures in eodemPsalmo loqui consequentia docent, ubi dicitur: Tu Domineservabis mi , custodies nos a generatione hae in aternum. Propter hanc enim

abundantiam iniquitatis, quam D minus futuram esse praedixit, etiam illud positum est : Ckm venerit filius hominis , puta. in venieν fidem in terra Dubitatio enim cuncta scientis o

stram in illo dubitationem Praefiguravit,

382쪽

Doeu MEN Tu M XXXV. ravit, quando Ecclesia ex multis, de quibus multum spei avit, saepe de-eepta, quod aliter , quam credebantur, inventi sunt, sic perturbatur insitis , uide nullo facile honi aliquid velit credere. Isbs tWen, quorum inventurus est ydem in terra, per totum agrum cum zizaniis crescere st

hilare fas non est. Ipsa est ergo Ecclesia, quar intra fagenam dominicam Cum malis piscibus natat, d quibus corde semper & moribus separatur atque discedit, ut exhibeatur vico i sito gloriosa , non habens maculam

neque rugam. Corporalem autem se-Parytionem in litore maris, hoc est fine saeculli expediat, corvigens quos potest, tolerans, quoS corrigere non val : non tamen Pr ter eorum,

quos non corrigit, iniquitatem , ipsa norum deserit unitatem. Noli e go I ater contra divina tam multa, tam clara, tam indubitata testimonia collivere velle calumnias ex Episcopormn scriptis, sive nostrorum, sicut

Hilarii, sive aptequam pars Dqnati separaretur, ipsius unitatis, sicut CD priani, & Agrippini: primo, quia nos genus literarum ab autoritate

383쪽

4 s Docu MEN Tu M, XXXV canonis distinguendum est. Nouenim sic leguntur, tanquam ita ex eis testimonium proferatur, ut Conrtra sentire non liceat, sicubi forte liter sapuerint, quam veritas post Iat. In eo quippe numero fumus, ut non dedignemur stiam nobis dictum

ab Apostolo accipere. Et si quid aliter Philis resertavis., Verumtamen in id, quod perveniamus, in eo ambulemus , in illa: via scilicet, quae est Christus. De qua' via ita Pscimus loquitur : Deus mise-ο 66. reatur noctri,d benedicat nobis, 3lium net vultum Dum super nos. Et cognosca mus in terra viam tuam, in omnibus gentibus falutare tuum. Deinde si sancti Cypriani Episcopi & gloriosi martyris te delectat autoritas , quam quiadem, sicut dixi, 1 canonica autqritate distinguimus, cur in eo te non de Iectat, quod unitatem orbis terrae, atque omnium gentium , & diligendo tenuit, & disputanta defendit: quod eos , qui se tanquam justos ab ea separare Voluissent, arroganti mos Sc superbissimos judicavit, irria dens eos hoc sibi assumere, quod nec Apostolis concessit Dominus, ut ante tempus

384쪽

Doeu MENTUM XXXV iitempus zizania colligerent, a ust tan- . quam ipsis paleam ferre Sc aream - purgare copeessum sit, taleas con rentura tritico separ xe : q*od uni quenq; peccatis alienis maculari non posse monstravit , quam sibi omnes impiae seditionis autores solam cat Lam separationis assumunt: quod in Vo ipib, in mis aliter sapuit, collegas

diversa sentientes, ner judicandos, nec jure communionis amovend

xsse decrevit: quod in ea ipsa epist Ia ad Iubajanum , quae in concilio,

Fujus autoritatem V rebaptizandum

sequi vos dicitis , primitus recitatasst, cum fateatur in praeteritum sic esse admisses in Ecetesiam , 'ui fue-

ant alita baptizati, ut denuo non baptizarentur, unde illos sine baptis-- inci suisse arbitratur tantum tamen ponit utilitatis, Se Λlubritatis in pri ce Ecclesiae, ut proptex illam non eos

credat ab Ecclesiae' muneribus sep rari. Qua in re, sicut ingenium tuum novi, facillime perspicis totam cau- iam vestram penitus eversam, & e tinctam. Si enim sacramenta cuin peccatoribus communicando , sicut

putatis, periit Ecclesia, quae fuerat in Mrbe terrarum , inam vos ideo sep

385쪽

4 8 Docu MetNTu M XXXV. astis )um prilis tota perierat, zum sicut dicit Cyprianus, in eam sine baptismo admittebantur ; ac sic nepipse Cyprianus habebat, in qua Ecclena nasceretur , quanto magis multo posterior vester autor piseri; Donarius λ Si autem illo tempore cum in eam sine baptismo admittebantur, erat tamen Ecclesia, quae pareret Cyprianum, pareret 8c Donatum , manifestum non contaminari jusos alienis peccatis, quando cum et , fa framenta communicant. Ac per hoc

separationem, qua existis ab unit te , qua excusatione possitis abluere, non habetis; impleturque in vobis sanctae scripturae illud oraculum : Alius malui 'Grin simi Ghum auis rem suum non abluit. Meritis autem prians sic non aequatur, qui propter Paria sacramenta nec ipsbs lia reticos audet rebaptizare, sicut non aequatur meritis Petri, quisquis non cogit gentes judaizare. Sed illa Petri

non tantum claudicatio, Verum etiae . correctio in Scripturis canonicis co tinetur. Cyprianus autem senstae

liter de baptismo , quam formR A consuetudo habebat Ecclesiae , non in canonicis, sed in s Ris & in Conci-

- hi

386쪽

Iii litetis invenituri correxisse a tem istam sententiam non inVenitur. Non incongruenter tamen e tali vij xo existimandum est, quod correxe-xit, & sertasse suppressuin sit ab eis, qui hoc errore nimium delectati funt, ct tanto velut patrocinio carere n Iuerunt. Quanquam non desint, qui hoc Cyprianum prorsus non sensisse contendat , sed sub ejus nomine 1 praesumptoribus, atque mendacibus fuisse confictum. Neque enimi:Cp tuit integritas, atque notitia liter rum, unius quamlibet illustris Episcopi custodiri, quemadmodum scriptura canonica, tot linguarum literis se ordine δc successione celebrationis Ecclesiasticae custoditur , contra quam tamen non defuerunt, qui sub nominibus Apostolorum multa confingerent. Frustra quidem, quia illa sic commendata, sic celebrata, sic nota est : verum quid possit ata

Vers lis literas non canonica autorii te fundatas, etiam hinc demonstravit impiae conatus audaciae, quod Madversus eas, quae tanta notitiae mole firmatae sunt, sese erigere non praetermisit. ' Nos tamen duas ob res,

non negamus, illud sensisie Cypri

387쪽

od ibi magis ebintra vos nostra monstratur thura or , vestrari getionis praesumptio s. elicet ne n cula . remini peccatis alienis tota si rate sub vertitur, cum apparet inliseu is Cypriam. communicata esse cum peceatoribus a cramenta, qtim admissi sunt in Ec lesiam, qui secundum vestram, de. sicut yestis, lolius sententiam. baptismum non habeat tyoc tamen Ecelesiam non periisse, sed in sui, generis d gnitate per totum orbemipatis donunica Burrunta ma in . Ac perhoe si perturbati tanquam ad aliquem portum, sic ad autoritatem Cypriam confiigitis,uidetis, quem illie scopulum vester error offendat. Si auum dam nec illine eonfugere audetis . sne ullo luctamine naufiagatis. Porro autem Cyprianus, aut non sensit omnino quod sum sensisse reeitatis et aut hoe postra correxit in regulaveritatis: aut hunc quasi naevum sui camdidissimi pectoris eooperuit ubere chari. ratis, dum unitatem Ecilesiae toto olbe crescentis. de eopiosissimiὶ defendit, de

perseverantissimὸ retinuit vinculum pacis scriptum est enim i Charisau eooperit muti ratudinen peccatorum. Accessiit huciniam.

quod tanquam sarmentum fluctuosissi- 2

4 mum

ille

388쪽

mum . si quid in epsuerat emendandum, purgavit pater AIce passionis. Sarmentum autem, ait Dominus, quod in me facit fit; ctum, purgat illud pater meus, ut majorem fructum asserat. Unde nisi quia haerens ire diffusione vitis radicem non deseruit unitatis i sam etsi traderer corpus suum ita ut arderet, charitatem autem non haberes, niliis ei pro desset.

priani, ut advertas, quam ineve ui agilem ostenderit . qui se vosuerit ab unitate E clesiae, quam Deus in omnibus gentibus

promisit dc reddidit . quasi iustitiae sua causa. separare: magisq; in tetrigas, quis

sit vera sententia paulo' ante a me comis

morata: Filius malus ipse se iustum dicio exitum autem suum non abluit. Ponit in quadam epistola sua, quam scripsit ad Are. tonianum, rem quandam satis fer de qua nune agimus, necessariam, sed melius ejus verba inserimus. Antecessores, inquit. nostri quidam de episcopis isthine, in provincia nostra dandam pacem moec his non

putaverunt, dc in totum poeditentiae lo. euin contra adulteria clauserunt: non tamen a coepiscoporum suorum eollegio recesserunt, aut cathosicae Ecelasiae unitatem vel duritie, veI censurae suae obstin tione ruperunt, ut quia apud alios adest

389쪽

ia Dotu si glirus XXXV iis pax dabatur, qui non dabat, de ecclesia separaretur, mahente concordiae vinculo.& perseverante catholica Eeclesiae individuo saeramento. Actum suum dispitiit& dirigit unusquisque Episcopus, rationem propositi sui Domino redditurui. Quid ad haee dicis, frater Vincenti nempe intuetis hulic tantum virum pacificum Episcopum, & fori stimum martyrem ni-Ε:l vehementius sategisse, quam ne unitatis vinculum rumperetur. Vides eum parturientem, non illim ut parvuli in Christo concepti nascantu , verum etiariane iam nati, de sinu mattis extussi . mo. . tiantur. Porris autem ipsam rem . quam

eontra implos separatores commemoravit, attende. si adiit eis communitabant, qui poenitentibus adulteris pacem dabant, nunquid illi, qui hoc non faeie. bant, collegio maculatrantur istorum i Si autem, quod vetitas habet, de quod Ecclesia merith tenet, rhete poenitentibus adulteris pax dabatur, illi qui in totum lo- eum poenitentiae contra adulter6s claudebant, impie utiq; agebant , qui membris Christi sanitatem negabant, in claves Ecclesiae pulsantibus subtrahebant. dc mis, ri ordissimae patientiae Dei, quae illos pr pterea sinebat vivere, ut poenitendo se narentur factificio conviti spiritus dς con- a tribulati

390쪽

tribulati eordis oblato, dura crudelitate , c6ntradicebant. Nee tamen istos miser,

cordes dc pacificos, cum eis Christiani s eramenta communicantes , & eos intra unitatis retia tolerantes, donee ad litus perducti separarentur . tam immanis e rum error εχ impietas ineptinabat, aut si inquinabat, iam tunc Ecclesia malorum communione deleta esset, nec erat, quae pareret ipsum Cyprianum. Si autem ιquo certum est, permansit Ecclesia, cer- eum est etiam peetatis alienis in unitate Christi neminem posse maculati, non nis-lorum factis consentientem, ne ipsis pee. qcatis cismmunicando polluatus, sed pro pter societatem bonorum malos, tan- quam paleas, usque ad ultimam ventilitionem in area dominica tolerantem.

Quae cum ita sint, ubi est praesemptio se parationis vestrae Nonne filii mali estis, iqui ipsi Vos iustos dieitis, exitum autenti vestrum non abluitis t Jam si velim & illa: commemorare quae Tyclionius , horrit1 communionis vestrae. icriptis suis inserit, qui magis contra vos pro Ecclesia cathoatica scripsit, frustra se ab Afrorum, quasi

traditorum communione secernens, quo vn eum Parmenianus sitsibeat, quid re

spondere poteritis, nisi quod de vobis . . . idem et 1 honius dixit, & ego paulo anth

SEARCH

MENU NAVIGATION